ภาค 2 ตอนที่ 35
ความเดิมจากตอนที่แล้ว
กับข้าวสามอย่าง ข้าวสวยร้อนๆ 2 โถ และอุปกรณ์ในการรับประทานอาหารถูกนำมาวางที่โต๊ะรับแขกอย่างเรียบร้อย
" จุ๊บ...จุ๊บ...จุ๊บ..." ขอบใจจ้าคุณลูก..." ผมหอมแก้มบรรดาเมียเด็กๆของผมที่ยกอาหารเข้ามา น้องเอ น้องเชอร์รี่และน้องปู เธอทั้งสามคนตัวโตและอวบขึ้นมากๆครับ...แต่ว่า อื้อ...ทำไมเข้าห้องน้ำนานจัง...เด็กๆทั้งสามคนเดินออกไปจากห้องแล้ว...ด้วยความสงสัยผมจึงลุกเดินไปดูที่ห้องน้ำ ทางเดินก่อนจะเข้าห้องน้ำมีไม้ระแนงที่ผมสั่งให้ช่างทำเพื่อบังตาเวลาคนเดินเข้าออกครับ
" ซี๊ด...อื้อ...ทำไมเสียวอย่างนี้นะ...ซี๊ด...โอ๊ย...ช่วยฉันด้วย...ใครก็ได้ โอ๊ย..." เสียงครางเบาๆลอดออกมาจากประตูห้องน้ำ  ผมเดินเข้ามาถึงก็เห็นประตูห้องน้ำแง้มไว้ เธอทั้งสองคงไม่ได้ปิดประตูมั๊ง... ( เรามาต่อกับเลยดีกว่าครับ )
ผมเดินมาถึงหน้าห้องน้ำที่ประตูถูกแง้มเอาไว้ จึงถือวิสาสะดันประตูเข้าไป ภาพที่เห็น มันทำให้ท่อนควยผมแข็งโด่ขึ้นมาอย่างทันที คือสองสาวกำลังเล่นเสียวกันเองอย่างถึงพริกถึงขิงโดยที่ทั้งสองไม่ได้หันมาที่ผม  ครูหลินคนอวบ เต้านมเธอใหญ่มากครับน่าจะใหญ่กว่าน้องปูขาวอีกต่างหาก กำลังถูกครูเห็นที่ตัวเล็กกว่านิดหน่อยจูบปากอยู่ ส่วนสะโพกครูเห็ดมันใหญ่มากๆครับ  ครูเห็ดยืนส่ายสะโพกไปมา
ผมถอดกางเกงออกทันทีที่เห็นภาพ พร้อมเดินปั่นท่อนควยเดินเข้าไปที่หลังครูเห็ดพร้อมรวบกระโปรงเธอขึ้นมากองไว้ที่สะโพก ยังติดอีกด่านหนึ่งครับ กางเกงในสีดำแบบจีสตริง ผมค่อยๆแซะขอบกางเกงในออกให้พ้นทางควยก็เจอกับความเปียกแฉะจากร่องหีที่อวบอูมจนมันย้อยมาด้านหลัง
" อื้อ...อู้...ซี๊ด..." ผมจับหัวควยผมเขี่ยร่องหีครูเห็ดเพื่อเอาน้ำเงี่ยนของเธออาบหัวควย ก่อนที่จะรวบเอวเธอแล้วดันเข้าไปเบาๆ...
" ซี๊ด...โอ๊ย..." รูหีครูเห็ดเกร็งขมิบรัดหัวควยผมแรงพอสมควรครับ แต่เธอยังคงก้มลงไปดูดดื่มเต้านมครูหลินอยู่
" ฮื้อ... ฮื้อ...ฮื้อ...ฮื้อ...ฮื้อ...ฮื้อ..." ผมตัดสินใจค่อยๆดึงท่อนควยออกมาช้าๆก่อนที่จะดันเข้าไปทีเดียวแบบมิดโคน
" โอ๊ย...ฮื้อ...ซี๊ด..." รูหีครูเห็ดเกร็งขมิบรักท่อนควยผมทั้งท่อนอย่างแรงก่อนที่เธอจะพร้องออกมาดังๆ...
" อึ้ม...เต็มหี...ซู๊ด...เต็มหี...โอ๊ย..." แล้วผมก็จับเอวครูเห็ดเธอเกร็งเอวกระแทกท่อนควยผมอย่างรุนแรง
" ซี๊ด...โอ๊ย...แรงดี...แรงๆ...ซี๊ด...โอ๊ย..." ผมก็ประเคนท่อนควยผมตามคำเรียกร้อง...ให้รูหีครูเห็ดอย่างแรง...ตอนนี้ครูเห็ดเธอเอามือล้วงเข้าไปในกระโปรงของครูหลิน พร้อมๆกับเมียเสียงครางแทรกขึ้นมา
" แรงๆเห็ดจ๋า แรงๆ...ซี๊ด....โอ๊ย...จะถึงแล้ว...โอ๊ย..." แต่ผมก็เร่งเกร็งท่อนควยกระแทกรูหีครูเห็ดอย่างแรงจนเสียงครูเห็ดร้องสวยมาดังๆว่า...
" เย็ดแรงๆ...โอ๊ย...กระแทก...อื้อ...ควย...โอ๊ย...แรงๆซี๊ด...แตกแล้ว..." ร่องรูหีครูเห็ดเกร็งขมิบรัดท่อนควยผมแรงพอสมควร...แต่ผมยังคงเกร็งกระแทกท่อนควยผมใส่รูหีของครูเห็ดอยู่
" พอแล้ว...ซี๊ด...หมดแรงโอ๊ย...พอ..." ผมถอดท่อนควยออกจากรูหีครูเห็ดและปล่อยเอวเธอตามคำขอ ทำให้เธอทรุดนั่งลงที่พื้นห้องน้ำ ทำให้ผมเห็นอีก 1 หี ของครูหลินที่นั่งอยู่บนชักโครก เนินเนื้อก็พอดูได้ แต่ขนที่ค่อนข้างเยอะทำให้ผมค่อยอยากดูเท่าไหร่ ( เมียผมที่ผ่านมา...เรื่องขนนี่ผมถือว่าสำคัญ ไม่มีเลยยิ่งดี แต่ถ้ามี ต้องตัดซอยให้สวยงามเหมือน ผู้จัดการธนาคาร...)...แต่ครูหลินเธอจ้องมาที่ท่อนควยผมแล้ว และก่อนที่ผมจะได้ตัดสินใจอะไรออกไป ครูหลินเธอก็ส่งฝ่ามือของเธอมาที่ท่อนควยผม ก่อนที่เธอจะอ้าปากออกแล้วขยอกท่อนควยผมเข้าปากเธอ...
" จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ..." อื้อ...แต่ก็พออนุโลมนะครับ เพราะปากและลิ้นของเธอใช้ได้ทีเดียว...5555+
ครูหลินเธอทำความสะอาดท่อนควยผม ที่มีน้ำของผมและครูเห็ดจนหมดก่อนที่เธอจะดึงให้ผมนั่งลงบนชักโครกแล้วตามขึ้นมาใส่ผมเต็มที่
" โอ๊ย...ควย...ใหญ่...ๆ....อย่างนี้...หา...มา....นานแล้ว...ซี๊ด..." ครูหลินเธอทั้งเกร็งทั้งขมิบรูหีเธออย่างแรงหลังจากเธอบด กด กระแทกผม ไม่กี่ครั้ง....
" โอ๊ย...ผัวขา...ไม่ไหวแล้ว...ออกแล้ว...ซี๊ด....แตกแล้ว...โอ๊ย...อื้อ...." ก่อนที่ครูหลินเธอจะเกร็งไปทั้งร่างแล้วขมิบรูหีตอดรัดท่อนควยผมแบบถี่ๆก่อนที่เธอจะฟุ๊บลงมาที่อกผม...เฮ้อ...เจอของที่ผ่านมาแล้ว  ผมไม่ค่อยเสียวเท่าไหร่ครับ แต่ก็ยอมรับว่า มันคงผิดกลิ่นนะครับ แต่เธอทั้งสองก็ไฟแรงพอดูทีเดียว...
ผมค่อยๆจับเธอทั้งสองอาบน้ำและใส่เสื้อผ้าของเธอทีละคนก่อนที่จะนำร่างที่ไม่ค่อยจะรู้สึกของเธอทั้งสองมานอนลงที่เตียงปฐมพยาบาลหน้าห้อง ก่อนที่ผมจะโทรให้ไอ้หมอมารับตัวไปให้น้ำเกลือ...5555+ 
12.30 น. รถพยาบาลมารับครูหลิน ครูเห็ดออกไปแล้ว ผมโทรสั่งไอ้หมอมันว่าให้น้ำเหลือเรียบร้อย  แล้วให้เข้าไปส่งครูทั้งสองที่ร้านของพรรณได้เลย
เสียงกระดิ่งที่หน้าอาคารดังอีกครั้งเป็นเวลาที่เด็กๆทุกคนต้องเข้าแถว เตรียมตัวแปรงฟันและเข้าเรียนในภาคบ่าย...
12.45 น. ครูหนุ่ยเข้ามาบอกลาผมเพื่อเข้าตัวจังหวัดเพื่อไปส่งเอกสาร และบอกว่าคงจะกลับเย็นๆ ผมจึงให้ไปตามน้องกัญ ให้เธอพักงานที่ห้องสหกรณ์เอาไว้ก่อนและให้เข้าไปดูแลเด็กๆที่ห้อง ป.4 ของครูหนุ่ยแทน
13.00 น.ผมเดินขึ้นมาที่ห้อง ป.6
" คุณพ่อมาแล้ว...จุ๊บ..." น้องเอครับ เธอวิ่งเข้ามากอดคอและหอมแก้มผมเป็นคนแรก  แล้วก็ตามมาด้วย น้องปู น้องแนน น้องฟาง น้องปอย น้องเป็ด น้องเชอร์รี่ ป.6 มีนักเรียนเพียง 7 คนเท่านั้น และทั้งหมด ก็เป็นเมียของผมครับ
วันนี้ผมนั่งหน้าห้องสาวๆทั้ง 6 คนต่างก็เอาเก้าอี้มานั่งล้อมวง ผมสังเกตดูแต่ละคนก็ถึงได้รู้ว่า ( ไม่ได้สังเกตพวกเธอสักที...)
ส่วนสูงของพวกเธอทุกคนสูงเกือบเท่าๆกัน ความขาวมีพอๆกัน ส่วนความอวบนั้น น้องเชอร์รี่อวบกว่า ตามมาด้วยน้องเอ น้องปู และน้องเป็ด
" คุณลูกขา  ฟังพ่อดีๆนะคะ...วันจันทร์หน้า จะมีคณะจากกระทรวง....เข้ามาตรวจโรงเรียนของเรา พ่ออยากให้ลูกๆของพ่อทุกคนช่วยงานพ่อนะคะ..." เรียบร้อยครับ ทั้ง 6 สาว เมียที่แสนดีของผมก็รับหน้าเสื่อแบ่งงานกันเองโดยผมให้หัวข้อเอาไว้ให้พวกเธอเลือกเอาตามความถนัด
ส่วนน้องเชอร์รี่ และน้องจิ๊บ ผมจะยังๆไม่บอกเรื่องแม่ของเธอหรอกครับ กลัวเธอจะเสียใจ เอาไว้ถึงวันแล้วค่อยบอกเธอดีกว่า...
" คุณพ่อขา..." เสียงน้องปูเธอพูดขึ้นหลังจากที่ทุกคนต่างเตรียมงานที่ผมสั่ง และผมเดินเข้าห้องทำงานที่ด้านล่างแล้ว...
" จุ๊บ....มีอะไรหรือจ๊ะ...เอา...ว่ามาได้เลย..." น้องปูเข้ามายืนถ่างขาค่อมผมอยู่ที่เก้าอี้ในห้องทำงานของผม...
13.50 น. ผมดันเอกสารบนโต๊ะออกไป
" หลายวันแล้วนะคะที่พ่อไม่ได้กอดหนูเลย..." เสียงน้องปูอ้อนผมก่อนที่เธอจะยกแขนขึ้นกอดคอผม และนั่งลงบนตัก...
" จุ๊บ...ช่วงนี้พ่องานเยอะนะลูก...จุ๊บ...จุ๊บ...แล้ววันหลังพ่อจะชดเชยให้หนูนะคะ...ดีมั๊ย..." ผมอธิบายไป ก็หอมแก้มเธอไป
" แต่หนูอยากให้พ่อกอดหนูวันนี้ และตอนนี้ด้วย..." เสียงหัวใจของน้องปูที่มันเต้นอย่างแรงในทรวงอก ตอนที่เธอซบอกเธอลงมาที่ผม มันเต้นแรงมากๆครับ...อื้อ...มาคิดอีกทีก็ดีเหมือนกัน เพราะครูหลิน ครูเห็ดก็ทำผมอารมณ์ค้างอยู่....
" ..............................................." ผมจับหัวน้องปู แล้วประกบปากไปที่ปากอวบสีชมพูพร้อมๆส่งปลายลิ้นเข้าไป...
" ..............................................." น้องปูเธอก็ส่งปลายลิ้นมาให้ผมเหมือนกัน ฝ่ามือน้อยๆของน้องปูก็เริ่มล้วงลงไปที่ซิบกางเกงผมก่อนที่เธอรูดมันลงไป  พรอ้มๆกับดึงท่อนควยที่กำลังแข็งตัวของผมออกมา แล้วรูดเบาๆ
" ..............................................." ในท่านั้น น้องปูเธอเริ่มรูดท่อนควยผมแรงขึ้น....แรงขึ้น....แล้วก็แรงขึ้น....ตามความปรารถนาของเธอเอง
" ห่อจ๋า...หนูขอนะคะ..." น้องปูลุกออกจากเอวผมก่อนที่เธอจะก้มลงไปที่ท่อนควยพร้อมๆกับส่งมันเข้าปากอวบๆของเธอ และการบรรเลงของเธอก็เริ่มขึ้น...
" จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ..." พลังดูดจากปากน้อยๆของน้องปู ไม่เป็นสองรองใครจริงๆครับ
" จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ..." เสียงดูดและท่าทางการโยกทั้งมือและหัว ได้รับการถ่ายทอดมาจากพรรณ น้องปูเรียนรู้ได้หมดทุกกระบวนท่าจริงๆครับ...เธอหัวไวมากๆ...
น้องปูเธอใช้ปากน้อยๆของเธอเล่นกับท่อนควยผมอยู่พักใหญ่จนหายคิดถึง  เธอก็ปล่อยมันออก  แล้วเธอก็ก้าวขาขึ้นมาค่อมตักผมก่อนที่เธอเอามือเธอดันกางเกงในออกไปให้พ้นทางควยพร้อมๆกับทิ้งสะโพกลงมา...
" ซี๊ด...อื้อ..." น้องปูเขี่ยหัวควยผมไปจนทั่วร่องหีที่แฉะไปด้วยน้ำเงี่ยนของเธอ  ก่อนที่จะหลับตาเชิดหน้าขึ้นไป  พร้อมๆกับปล่อยฝ่ามือที่กำท่อนควยผม
" โอ๊ย...เต็มหี พ่อจ๋า...ซี๊ด..." น้องปูกอดคอผมแน่นขึ้นด้วยแขนทั้งสองข้าง...ผมรูดเสื้อนักเรียนชั้น ป.6 ออกไปค้างไว้ที่อกพร้อมๆกับเสื้อชั้นใน เต้านมอวบๆขาวๆก็เด้งออกมาหาปากผมทันที
" โอ๊ย...พ่อจ๋า...หนูเสียว...ดูดแรงๆ...ซี๊ด..." ท่านี้เด็กๆชอบทุกคนครับ  เพราะพวกเธอสามารถกำหนดความเสียวของตัวเองได้...
"" จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ..." เต้านมน้องปูถูกปากผมทั้งดูดทั้งเลีย  พร้อมๆกับฝ่ามือทั้งสองข้างที่คอยโยกและคลึงทั้งสองเต้า...
" โอ๊ย...พ่อจ๋า...ผัวจ๋า...ซี๊ด...เมียน้ำจะแตก..." น้องปูทั้งกด ทั้งส่าย แถมท้ายด้วยการโยกแบบสุดๆ เธอมีแรงเท่าไหร่ เธอใส่มาเท่านั้น
" โอ๊ย...ผัวจ๋า..." ผมรวบขาทั้งสองข้างของน้องปูขึ้นพร้อมกับวางสะโพกเธอลงบนโต๊ะทำงานของผม  เพราะผมก็เต็มที่แล้วครับ ผมต้องปลดปล่อย...
" ตับ...ตับ...ตับ...ตับ...ตับ..." ผมกดกระแทกท่อนควยใส่รูหีน้องปู ที่กำลังเกร็งขมิบถี่ๆที่ท่อนควยผม
" ไม่ไหวแล้ว น้ำจะแตกแล้ว...โอ๊ย..." แขนที่กอดคอผมเกร็งอย่างแรง รวมทั้งรูหีน้องปูที่ตอดถี่ยิ๊บ
" แตกแล้ว...ผัวขา...ซี๊ด...เมียแตกแล้ว..." ร่างน้องปูเกร็งกระตุกอย่างแรง ส่วนผมก็เต็มที่ตั้งแต่เธอดูดท่อนควยผมแล้วครับ  และยังมาเจอกับเต้านมเด็กสาวรวมถึงรูหีที่ตอดขมิบถี่ๆด้วย...
" เมียจ๋า...ผัวน้ำจะแตกแล้วนะคะ...รับน้ำควยผัวด้วย...ซี๊ด..." ผมกระแทกเน้นอีก 10 กว่าครั้ง ผมก็กดท่อนควยเข้ารูหีน้องปูจนมิดโคน
" โอ๊ย...เมียแตกอีกแล้ว...ผัวขา ร้อนท้อง...ซี๊ด..." น้องปูอ้อนผมไป 1 น้ำ ส่วนเธอแตกไปสองน้ำ หลังจากที่เราจากกัน เธอเข้าห้องน้ำและแต่งตัวใหม่ก่อนเดินมาหาผมด้วยใบหน้าที่อิ่มเอิบ...พร้อมด้วยรอยยิ้มเต็มใบหน้า...
" จุ๊บ...จุ๊บ...หนูรักพ่อคนนี้จังเลย...ขอบคุณคะพ่อ..." น้องปูหอมแก้มผม พร้อมเดินตัวปลิวออกจากห้องทำงานผมไปเข้าห้องเรียนของเธอ
14.35 น. ผมตรวจเอกสารอีกชุดของครูหนุ่ยที่ส่งมาให้ผมจนเรียบร้อย  ผมก็เข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำเรียกความสดชื่นสักหน่อย 
14.50 น. รู้สึกเป็นห่วงเด็กๆที่ห้อง ป.4 เพราะครูหนุ่ยไม่อยู่  ผมรีบเดินออกไปดูทันที
14.55 น. " คุณพ่อมาแล้ว..." เสียงน้องบีดังขึ้นเมื่อเห็นผมเดินมาที่ห้องเธอ
" จุ๊บ...จุ๊บ..." เด็กๆทุกคนต่างวิ่งเข้ามาหาผม  ก่อนที่เธอจะกอดคอและหอมแก้มผมเหมือนน้องบี
น้องแนน น้องเมล น้องนิ่ม น้องปราง น้องหน่อย น้องน้อย น้องจิ๊บ น้องอิ๋ว น้องทราย   ป.4 มีทั้งหมด 10 คนครับ
" พี่กัญคะ ทำไมพี่กัญไม่เข้ามาหอมแก้มของคุณพ่อเหมือนพวกหนูละคะ..." เสียงน้องบีดังขึ้นในขณะที่ทุกคนกลับไปนั่งที่โต๊ะของตัวเองแล้ว
เธอยืนยิ้มอายๆอยู่ที่มุมหน้าห้องนั่นเองครับ  น้องบีเธอต้องลุกไปดึงมือน้องกัญแล้วทุกๆคนต่างก็ช่วยกันดันหลังเธอเข้ามาที่ผม...
" พี่กัญต้องหอมแก้มคุณพ่อด้วยนะคะ...จะได้เหมือนพวกหนูค่ะ..." เสียงน้องบีพูดขึ้นตอนที่น้องกัญเธอถูกกลุ่มเด็กๆดึงตัวมาจนยืนชิดอยู่กับผม
" ใช่ๆ พี่กัญต้องหอมแก้มพ่อพวกเราด้วย..." เด็กๆทั้งหมดต่างลงความเห็นเหมือนน้องบีครับ..."
" จุ๊บ...จุ๊บ..." 55555+ น้องกัญเธอหลับตายื่นหน้ามาหอมแก้มผมตามที่เด็กๆทั้งหมดยุเธอครับ... น้องกัญเธอยืนยิ้ม  ทำท่าเขิลอาย รอยยิ้มเธอสวยงามครับแก้มแดงระเรื่อ สีมันตัดกับผิวของเธอดีจริงๆครับ  และเท่าที่สังเกตเห็น...ถึงตัวเธอจะบางไปหน่อย แต่เท่าที่เห็น ขนาดของหน้าอกเธอในตอนนี้ มันล้นออกมาเยอะมากครับ...และดูเหมือนว่า...น้องกัญ...เธอจะเข้ากับเด็กๆได้ดีครับ 15.30 น. เสียงกระดิ่งดังขึ้นสรุปว่าวันนี้หมดไปอีก 1 วันแล้วครับ ไม่ซิ หมดไปอีก 1 อาทิตย์ต่างหาก เพราะวันนี้เป็นวันศุกร์แล้วครับ...
ผมเดินลงมาเก็บของที่โต๊ะทำงานในห้องทำงานผมจนเรียบร้อย ก่อนออกมาเพื่อปิดประตูห้อง โทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น...
พรรณโทรเข้ามารายงานผมว่า ส่งน้องเอ็ม น้องวา เข้ามานอนกับยายของเธอที่สวนเรียบร้อย พรุ่งนี้เช้าจึงจะเข้ามารับเด็กทั้งสองคนกลับไปทำงานที่ร้าน  ส่วนเรื่องอาหารของยาย ให้ใหม่รับผิดชอบอยู่แล้วไม่ต้องเป็นห่วง
ส่วนเรื่องน้องยิ้ม พรรณเธอให้ย้ายเข้ามาอยู่ที่ร้านอาหารเลย เพราะจะได้ไม่ต้องเดินทางไปกลับและอีกอย่างค่อนข้างไกลด้วย และอยู่ตัวคนเดียวอีกต่างหาก...อื้อ...น่าชื่นชมพรรณครับ ในความใจกว้างของเธอ
ส่วนครูหลินครูเห็ด พรรณเธอจัดที่นอนให้นอนในห้องกับน้องยิ้ม และซื้อเสื้อผ้าให้ทั้งสอง คนละ 1 ชุด ส่วนรถ ตอนเช้าจะให้ครูที่โรงเรียนขับไปส่ง ขากลับให้ขับรถของเธอกลับมา เพราะผมจะได้มีรถใช้...ขอบคุณอีกครั้งครับพรรณ
ส่วนน้องทิพย์เธอบอกว่าต้องรีบกลับไปบริษัทเดี๋ยวโดนเตี่ยกับอาม่าดุ 55555+ ผมก็ว่าน่าจะเป็นอย่างนั้นละครับ
พรรณยังพูดต่ออีกว่า น่าจะเป็นวันอาทิตย์นี้ เตี่ยและอาม่าจะเข้ามาขอบคุณผมที่บ้าน และตอนนี้พรรณเธอก็อยู่ที่บ้านแล้วครับ...จบการสนทนา
ผมมานั่งคิดๆดูนะครับ วันนี้วันศุกร์ อื้อ...งั้นก็อีก 2 วันนะซิที่ เตี่ยและอาม่าของทิพย์จะเข้ามาหาผม...ผมรีบโทรหาน้องเนตรทันที พร้อมกับการซักประวัติของเตี่ยและอาม่าของทิพย์ เพราะเธอทั้งสองคนเป็นเพื่อนเรียนร่วมชั้นเดียวกันจนจบมหาลัยครับ
ข้อมูลต่างๆก็ไหลจากปากของน้องเนตรผ่านโทรศัพท์เข้ารูหูของผม และผมก็เก็บเข้าคลังสมองทันที...55555+ ไม่ตกไม่หล่นครับ....อุอุอุอุ...
" คุณพ่อกลับมาแล้ว...เสียงน้องเอดังออกมาจากประตูหน้าห้องใหญ่..." แล้วบรรดาเมียและว่าที่เมียของผมก็ต่างวิ่งกันออกมารอผมที่ข้างๆโรงรถ
" จุ๊บ...จุ๊บ..." น้องเอเธอจะชิงหอมแก้มผมก่อนคนอื่นทุกๆครั้งครับ แล้วก็ตามมาด้วย..
น้องแนน น้องปู น้องเป็ด น้องฟาง น้องปอย น้องเชอร์รี่ น้องไก่ น้องเอ๋ น้องอ้อ น้องปลา น้องนุ่ม น้องปุ๊ น้องปิ่น น้องแป้ง น้องจุ๊บ น้องหนิงน้องเปีย น้องแฟง น้องบีม น้องตาล น้องวิ น้องวิน น้องวิว น้องบี น้องแนน น้องเมล น้องนิ่ม น้องปราง น้องหน่อย น้องน้อย น้องจิ๊บ น้องอิ๋ว น้องทราย  น้องใบเฟิร์น ตุ๊กตา ครูวรรณ ครูยา ครูพิมพ์ ครูต้อม ครูสา แพรว ใหม่
น้องกัญเธอยิ้มอายๆก่อนเดินเข้ามาหอมแก้มผมครับ ทำให้เด็กๆส่วนหนึ่งต้องดันหลัง น้องเพ็ญ  น้องแมว  เข้ามาด้วย
และคนสุดท้ายที่เดินเข้ามาหอมแก้มผมคือ พรรณครับ...47 คนครับในบ้าน ณ วันนี้ ครบองค์ประชุมครับ ถ้ารวมทั้งหมดก็ 62 คนครับ...        ปล. ยังขาดที่ร้านอีกหลายคนครับ...5555+ ( น้องปุ้ย น้องปลาย น้องตุ้ม น้องจอย น้องแพร น้องพลอย น้องแก้ว น้องยิ้ม น้องเอ็ม น้องวา น้องตุ้ม น้องจอย น้องยิ้ม ครูหลิน และครูเห็ด รายชื่อ 15 คนรายชื่อคนอยู่ที่ร้านครับ 55555+ .....เฮ้อ...น่าเหนื่อยจริงๆ )
วันนี้พรรณเธอจะเลี้ยงต้อนรับน้องเพ็ญ น้องกัญ และน้องแมว เข้ามาเป็นสมาชิกในครอบครัวผมครับ..
18.30 แสงสีทองจากดวงอาทิตย์ที่ยังไม่ลับขอบฟ้า ยังคงทำให้ภายในศาลาหลังใหญ่สว่าง พรรณเธอพาเด็กๆช่วยกันทำอาหาร  แพรวและใหม่ช่วยกันดูแลเรื่องสถานที่ทั้งเรื่องโต๊ะ เก้าอี้ สามสาวก็ต่างช่วยกันอย่างเต็มที่ผมเห็นเธอทั้งสามแอบชำเรืองมาที่ผม และบางครั้งก็เห็นเธอทำหน้าแดงๆครับ ส่วนน้องแมวผิวเธอออกจะคล้ำนิดๆ ผมก็เลยมองไม่ออกว่าเธอแก้มแดงหรือเปล่า 55555+ และค่ำนี้ก่อนแยกย้ายไปนอนหลังจากที่เก็บของเรียบร้อยแล้ว...น้ำซุบที่ทุกๆคนได้รับเป็นสีเหลืองอ่อนทั้งหมดครับ รวมทั้งผมด้วย...
20.45 น. ในห้องรับแขกชั้นล่างที่เรือนหลังเล็ก  พรรณ  แพรว  ใหม่  น้องตุ๊กตา และผม ก็เปิดประชุมกันเรื่องร้านอาหารใหม่ที่ท่ารถในตัวจังหวัด  ผลการประชุมจบลงที่ พรรณจะให้น้องบุ๋ม เพื่อนรุ่นน้องของเธอมารับหน้าที่แม่ครัวที่โรงเรียนแทนตำแหน่งของน้องตุ๊กตา ส่วนเรื่องการปรับปรุงร้านนั้นยังไม่ต้อง เดี๋ยวเธอจะพิจารณาอีกครั้งหนึ่ง พรรณเธอว่าอย่างนั้นครับ...เอา..ก็ว่ากันไปละครับ...
" จุ๊บ จุ๊บ...หลับฝันดีนะคะผัวขา..." พรรณ แพรว และใหม่เดินเข้ามาหอมแก้มผมคนละสองครั้งก่อนกลับเข้าห้องใหญ่เพื่อพักผ่อน...
23.00 น. พรุ่งนี้วันเสาร์เหรอ...อื้อ...สมองผมยังคงคิดถึงเรื่องร้านใหม่ที่ท่ารถในตัวจังหวัดอยู่ครับ แต่ว่าหนังตาผมมันหนักลงเรื่อยๆ เอา...แล้วค่อยว่ากันใหม่ในวันพรุ่งนี้ก็แล้วกัน...ผมปิดสวิทย์ไฟด้านล่างแล้วเดินขึ้นชั้นบนเพื่อพักผ่อน...ขอบคุณครับพรรณ สำหรับทุกสิ่งทุกๆอย่างที่คุณทำให้ผม ขอบคุณครับ...แล้วผมก็หลับลงด้วยสูตรน้ำซุบสีเหลืองๆของพรรณ.....
" ผอ.คะ เช้าแล้วคะ..." เสียงไม่ค่อยคุ้นหูผมเท่าไหร่ แต่ก็รู้สึกตัวได้ครับ เพราะมือนิ่มๆของเธอมาเขย่าที่ขาของผม 5.30 น. ผมลืมตาเห็นครูสาเธอถือน้ำซุบขึ้นมาให้ผมที่ห้องนอนด้านบนครับ...เธอบอกว่าพี่พรรณสั่งให้เอาขึ้นมาให้ผม  เธอว่าอย่างนั้นครับ...
ครูสาเธอมาในชุดกางเกงขนสั้นสีดำที่มันตัดกับขาขาวที่เรียวงามของเธอภายใต้แสงไฟในห้องผม พร้อมกับเสื้อกล้ามที่ห่อเต้านมขนาดใหญ่ของเธอไว้เกือบไม่มิด...
" จุ๊บ...เดี๋ยวนะครับสา ผมเข้าห้องน้ำเดี๋ยว..." ผมเข้าห้องน้ำอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันด้วยความรวดเร็ว หรือที่เค้าเรียกกันว่า วิ่งผ่านน้ำนั่นละครับ...55555+ แล้วก็ห่อท่อนล่างออกมาด้วยผ้าขนหนู และมาหยุดยืนที่หน้าของครูสา  พร้อมรับแก้วซุบจากมือของเธอมาดื่มทีเดียวหมดแก้ว  น้ำอุ่นๆของซุบและกลิ่นหอมอ่อน รวมถึงสีเขียว เหมือนใบตองอ่อน มันทำให้ผมมีกำลังขึ้นอย่างประหลาดครับก่อนที่ผมจะพิจารณาใบหน้าที่แดงระเรื่อของครูสาไปด้วย...
" ขอบคุณครับสา...จุ๊บ...จุ๊บ..." ผมก้มลงไปหอมแก้มอุ่นของเธอทั้งสองข้างอีกครั้ง พร้อมๆกับส่งแก้วคืนให้เธอ ก่อนที่เสียงด้านล่างจะดังขึ้น
" สา เรียบร้อยหรือยังละ พี่พรรณให้มาตาม..." 55555+ เสียงแพรวครับ...ไม่รู้ว่าพรรณให้มาตามจริงๆหรือเปล่า เพราะทุกๆครั้งที่ใหม่เธอมา ก็จะโดนคำพูดประมาณนี้จากแพรวเธอทุกครั้ง...อุอุอุอุ...
6.30.น. พรรณ แพรว ใหม่ ขับรถออกไปร้านกันทั้งหมดแล้ว รวมถึงครูเวรที่โรงเรียนก็ขับรถของครูหลิน และครูเห็นตามออกไปด้วยเช่นกัน...
7.45 กับข้าวทุกๆอย่างถูกตั้งไว้ที่โต๊ะอาหารด้วยฝีมือของตุ๊กตา แม่ครัวหลัก และมีครูยา ครูต้อม ครูวรรณ ครูสา และเด็กๆที่มาช่วยเป็นลูกมือ...
สาวนสามสาว น้องเพ็ญ น้องกัญ และน้องแมวพรรณเธอขอให้ทั้งสามคนไปเรียนรู้เรื่องงานที่ร้าน เพราะจะได้ให้ช่วยงานตุ๊กตาเมื่อร้านในตัวจังหวัดเปิด...อื้อ...เธอคิดการณ์ไกลมากจริงๆ
8.00 น.พรรณโทรมาบอกว่าวันพรุ่งนี้ ครูหลินและครูเห็ดจะเข้ามาทำโครงการของเธอที่บ้านผม และจะมาส่งเด็กๆในโครงการที่บ้านด้วย พรรณเธอไม่ได้บอกว่าจะมาทั้งหมดกี่คนครับ...
ผมมานั่งนึกๆดูนะครับ ห้องนอนห้องใหญ่ตอนนี้ก็แทบจะไม่มีที่เดินกันแล้ว ส่วนห้องเล็ก ตอนนี้ก็ค่อนข้างแน่น ส่วนเรือนหลังเล็กที่ผมอยู่ พรรณไม่อนุญาตให้ใครเข้ามายุ่งอย่างเด็ดขาดนอกจากจะได้รับอนุญาตจากเธอก่อน...เอา..ว่าไงว่าตามกัน...55555+ เหมือนกับผมจะนึกออกแล้วละครับ...แน่นอน ผมโทรหานายช่างทันที นายช่างขอเวลาสั่งงานก่อน ไม่เกินครึ่งชั่วโมงจะเข้ามาหาผม...จบการสนทนา....
8.15 น. ครูเวรขับรถมาส่งให้ผมที่บ้าน ก่อนที่จะเดินกลับโรงเรียน
8.30 น. นายช่างเข้ามา...
ผมพานายช่างเดินสำรวจบริเวณด้านข้างที่ยังเป็นพื้นที่ที่เป็นป่าหญ้าเนื้อที่ประมาณ 5 ไร่ และปรึกษากันว่า ผมอยากให้นายช่างสร้างบ้านลักษณะคล้ายๆห้องแถว 2 ชั้น ชั้นละ 10 ห้อง จำนวน 2 แถว และจะมีที่จอดรถยนต์สักประมาณ 10 คัน นายชั่งรับข้อมูลทั้งหมดจากปากผมก่อนที่จะบอกกับผมว่า พรุ่งนี้จะเข้ามาพร้อมแบบแปลนทั้งหมด...ส่วนที่ร้านใหม่ 4 คูหา เห็นคุณนายและเด็กๆเดินไปดูอยู่เรื่อยๆพร้อมกับยิ้มๆให้กับกลุ่มช่าง แต่คุณนายก็ไม่ได้ถามอะไร...นายช่างพูดและยิ้มๆ....งานที่ร้านใหม่ไม่น่าจะเกินวันศุกร์ที่จะถึง เพราะนายช่างไปเอาคุณงานมาเพิ่มจากไซด์งานอื่น เพื่องานจะได้เสร็จตามเวลาที่ตกลง 9.45 น. นายช่างกลับไปแล้ว...
" คุณพ่อขา หนูอยากไปเล่นน้ำที่สวนคะ..." น้องวิ น้องวิน น้องวิว เข้ามาขออนุญาตผมในห้องหลังจากนายช่างออกไปแล้ว
" อื้อ...เอาซิลูก จุ๊บ...จุ๊บ...จุ๊บ...เอาเสื้อผ้าไปเปลี่ยนกันด้วยนะคะ..." ทั้งสามวิ่งออกไป ผมมองผ่านกระจกห้อง เห็นเด็กๆทุกคนต่างกระโดและร้องด้วยเสียงที่ดีใจ...เอา...ว่ากันไป...และก่อนพากันออกไป ผมโทรบอกพรรณเธอก่อนครับ...ไม่งั้นเดี๋ยวเธอจะงอนให้ผม...
น้องเอ น้องแนน น้องปู น้องเป็ด น้องฟาง น้องปอย น้องเชอร์รี่ น้องไก่ น้องเอ๋ น้องอ้อ น้องปลา น้องนุ่ม น้องปุ๊ น้องปิ่น น้องแป้ง น้องจุ๊บ น้องหนิงน้องเปีย น้องแฟง น้องบีม น้องตาล น้องวิ น้องวิน น้องวิว น้องบี น้องแนน น้องเมล น้องนิ่ม น้องปราง น้องหน่อย น้องน้อย น้องจิ๊บ น้องอิ๋ว น้องทราย  น้องใบเฟิร์น ตุ๊กตา ครูวรรณ ครูยา ครูพิมพ์ ครูต้อม ครูสา เฮ้อ...41 คน คงต้องขับรถหลายรอบหน่อยละ...แต่เอ๊ะ...ถ้าเดินลัดออกไปทางบ้านยายน้องแนน ทะลุหลังสวนไปก็ถึงนี่นา ผมประมาณระยะทางไว้ที่  ไม่น่าจะเกิน 200 เมตรด้วยซ้ำ และเราจะต้องขับรถอ้อมไปทำไมละ...55555+
รวมผมด้วยทั้งหมดเป็น 42 คน เราเดินกันเล่นๆมาจนถึงบ้านยายของน้องเอ๋ น้องอ้อ...ก็เลยแวะคุยอยู่กับแกได้พักหนึ่ง ส่วนเด็กๆผมให้เดินล่วงหน้ากันไปก่อน
" เอกเอ๊ย...ยังไงก็ดูแลมันทั้งสองคนด้วยนะ...นึกว่าเอาบุญเถอะ..." ผมรับปากคุณยาย ก่อนที่จะขอตัวแกตามเด็กๆไป...
" เออ ผอ.คะ..." ครูต้อม หยุดเดินก่อนเรียกผม ส่วนครูสา ครูพิมพ์ ครูวรรณ และครูยา เดินดูแลเด็กๆล่วงหน้าไปแล้วครับ
" ครับต้อม มีอะไรหรือเปล่าครับ..." ก่อนที่ครูต้อมจะโผเข้ากอดเอวผมไว้แน่น
" ผอ.อย่าทิ้งต้อมไปนะคะ ต้อมรักผอ.ค่ะ...." โถนึกว่าอะไร...
" เมียจ๋า...จุ๊บ...จุ๊บ...ต้อมเป็นเมียผมแล้วนะครับ จะให้ผมทิ้งเมียสุดที่รักคนนี้ไปได้ยังไงละ...จริงหรือเปล่าจ๊ะเมียจ๋า...จุ๊บจุ๊บ..." หยอดคำหวานไป ก็หอมแก้มเธอไป แว่นหนาๆกับแก้มที่เริ่มเป็นสีชมพูระเรื่อของใบหน้าครูต้อม มีเสน่ห์เกินคำบรรยายจริงๆครับ ครูต้อมยิ้มตอบผม ก่อนจะโอบคอมผมและยืดปลายเท้าขึ้นมาเพื่อหอมแก้มผม 5555+ ก็ต้อมเธอสูงกว่าน้องเมลนิดเดียวเองครับ...
" หนูขอบคุณคะ ผอ."  ผมจ้องมองใบหน้ารูปไข่ของเธอก็จะพูดทีเล่นทีจริง
" หนูที่ไหนละ เมียต่างหาก..." ก่อนที่ผมจะจิ้มปลายนิ้วลงมาที่อกเธอ และก็พูดต่อไปอีกว่า
"  แล้วก็ไม่ใช่ ผอ. ด้วย แต่เป็นผัวนะคะ คุณเมียขา..." 55555+
" คะ ผัวของเมีย...จุ๊บจุ๊บ...รักผัวคนนี้ที่สุดในโลกเล๊ย...." ครูต้อมเธอพูดด้วยเสียงอันดังพร้อมกับทำท่ามั่นใจ ก่อนยื่นเท้าตัวเองหสูงขึ้นเพื่อหอมแก้มผมอีกหลายครั้ง ก่อนที่เราจะเดินจับมือ และเดินไปพร้อมๆกันที่สวน ที่เริ่มมองเห็นอีกไม่ไกล...
ที่สวน " เป็นอย่างไรครับคุณยาย พออยู่ได้ปรือเปล่าครับ..." ผมพาครูต้อมเดินเข้าบ้านไปหาคุณยายของน้องเอ็ม น้องวาก่อน
" ดีกว่าที่เก่าเหมือนได้ขึ้นสวรรค์เลยค่ะคุณ  เออ เมื่อวานนังเอ็มนังวามันก็เอาเงินเข้ามาให้ยายตั้งเยอะแยะแนะ...มากกว่าที่ยายหาได้เป็นปีเลยนะพ่อคุ๊น...ทั้งคุณนายก็ซื้อกับข้าวเข้ามาทิ้งไว้อีก หนูใหม่ก็เข้ามาหายายทุกวัน ยายขอบคุณคุณพ่อนะเจ้าคะ พ่อมหาจำเริญ..." แล้วคุณยายก็ให้พรผมมาอีกเยอะแยะ...สาธุ สาธุ สาธุ ครับคุณยาย
คุณยายบอกว่าเห็นมีเด็กๆจากไหนเข้ามาเล่นน้ำกันทุกวัน แต่วันนี้มากันตั้งหลายสิบคน ยายไม่กล้าออกไปหรอก ผมต้องอธิบายให้คุณยายฟังว่า เด็กๆทั้งหมดที่มาวันนี้ เป็นหลานๆของผม ที่ผมเลี้ยงไว้เอง เหมือนกับคุณยายแกนั่งนึกอะไรอยู่ ก่อนที่แกจะพูดขึ้นว่า
" ถ้ายังงั้น ยายก็ขอฝากนังเอ็มนังวาไว้ให้พ่อ อีก 2 คนนะพ่อนะ ยายก็ไม่รู้ว่าแม่มันจะมาตามหาหรือเปล่า เพราะตั้งแต่วันนั้นก็ไม่ได้ข่าวคราวอะไรของมันอีกเลย  แล้วก็เผื่อยายเป็นอะไรไป ก็เป็นห่วงแต่มัน 2 คนนี่แหละ ยายฝากมันด้วยนะพ่อคุ๊น พ่อมหาจำเริญ..." แล้วแกก็ทำท่าจะก้มลงกราบผม จนผมต้องเอามือผมรองมือแกไว้...
" ไม่ต้องห่วงหรอกครับยาย  พรรณเค้ารับผิดชอบน้องเอ็มน้องวาอยู่แล้วครับ ยายไม่ต้องห่วงเค้า 2 คนหรอกครับ..." กว่าผมและต้อมจะออกมาจากบ้านได้ก็กินเวลาไปนานโขละครับ
10.45 น. " คุณพ่อกับครูต้อมมาถึงแล้วพวกเรา...เฮ้...ตู้มตู้มตู้มตู้ม" เสียงน้องเอ ตะโกนลั่นสวนจากท่าน้ำฝั่งโน้น ทำให้เด็กๆกระโดดน้ำตามน้องเอ ผู้จัดการเมียเด็กของผม
" นั่งก่อนคะ ผอ. ต้อมด้วย..." เสียงครูสา เรียกผมกับต้อมให้นั่งที่ท่าน้ำฝั่งนี้...และยังมีเด็กๆลุยน้ำจากฝั่งโน้นมาอีกหลายสิบชีวิต...
ผมพาครูต้อมนั่งลงข้างครูสา ก่อนเดินเข้ามาที่ครูสาพร้อมกับวางมือลงที่ไหล่เธอก่อนที่จะพูดขึ้นว่า...
" จุ๊บ...จุ๊บ...เมียจ๋า เวลาที่เราอยู่บ้านอย่าเรียกว่า ผอ.อีกนะคะ เข้าใจมั๊ย..." ตุ๊กตา ครูวรรณ ครูยา ครูพิมพ์ ต่างนั่งอมยิ้มกันทุกคนโดยเฉพาะครูต้อม...
" ขอบใจจ้าสา ผัวขา...เมียอยากเห็นผัวหอมแก้มสาอีกจังเลย...หอมให้พวกหนูดูหน่อยซิค่ะ..." ว่าแล้วเสียงเชียรจาก ตุ๊กตา วรรณ ยา และพิมพ์ก็ดังขึ้นราวกับนัดกันไว้
" หอมเลย...หอมเลย...หอมเลย...หอมเลย...หอมเลย..." พร้อมๆกับเสียงปรบมือ...สาเธอนั่งหน้าแดงครับ  และผมก็ไม่อยากที่จะขัดใจเมียผมครับ
" จุ๊บ...จุ๊บ...จุ๊บ...จุ๊บ...จุ๊บ...จุ๊บ..." ผมจับหน้าสาให้หันหน้ามาที่ผม  ผมก็จูบแก้มซ้ายที ขวาทีอยู่หลายครั้ง ก่อนที่จะเปลี่ยนไปจูบแก้ม ตุ๊กตา ต่อด้วย วรรณ ยา พิมพ์ และต้อม...ก่อนที่จะมีเสียงดังขึ้นมาจากท่าน้ำ
" คุณพ่อขา  หอมแก้มพวกเราทุกคนด้วยซิคะ..." นั่นละครับ...การเวียนเทียนก็เริ่มขึ้น
ผมเริ่มต้นจากน้องเอ ตามด้วยน้องแนน น้องปู น้องเป็ด น้องฟาง น้องปอย น้องเชอร์รี่ น้องไก่ น้องเอ๋ น้องอ้อ น้องปลา น้องนุ่ม น้องปุ๊ น้องปิ่น น้องแป้ง น้องจุ๊บ น้องหนิงน้องเปีย น้องแฟง น้องบีม น้องตาล น้องวิ น้องวิน น้องวิว น้องบี น้องแนน น้องเมล น้องนิ่ม น้องปราง น้องหน่อย น้องน้อย น้องจิ๊บ น้องอิ๋ว น้องทราย  และสุดท้ายก็น้องใบเฟิร์นครับ...เฮ้อ...แค่หอมแก้มกว่าจะครบองค์ประชุมก็เล่นเอาเหนื่อยแล้วครับ...
" คุณพ่อขาลงมาเล่นน้ำกับพวกหนูนะคะ..." เสียงน้องเอเรียกผมอยู่ที่สะพาน
พวกเราทั้งหมดลงเล่นน้ำที่สวนกันทุกคนจนเวลาประมาณ  11.30 น.ก็ได้ยินเสียงแตรรถที่หน้าสวน ทำให้ผมต้องรีบเดินมาดู...
ก็พบกับน้องยิ้ม ผู้จัดการธนาคารครับ...ผมยาวของเธอถูกรัดรวบไว้บนหัว และถูกคลุมด้วยหมวกผ้าสีขาวอีกชั้นหนึ่ง ชุดกางเกงผ้ายืดขาสามส่วนสีดำ ตัดกับเสื้อยืดคอวีรัดรูปและมีผ้ากับเปื้อนคล้องคอมาด้วย  เวลาเธอขยับตัวทำให้เห็นร่องนมขาวๆของเธอไปด้วย...55555+ ลูกค้าเต็มร้านแน่ๆ ดูเธอสายงามไปอีกรูปแบบหนึ่งครับ  ยิ้มเธอยังเล่าให้ฟังต่ออีกว่าในวันหยุดธนาคารของเธอ เธอก็ขอช่วยงานที่ร้าน ซึ่งพี่พรรณก็ตั้งเงินเดือนให้ และเธอก็นำอาหารมาร่วม 60 กล่อง พร้อมน้ำซุบของพี่พรรณอีกกระติกใหญ่ เธอบอกกับผมว่า พี่พรรณให้เอามาให้...55555+
พรรณครับ...ทำไมคุณถึงรู้ได้ขนาดนี้ครับพรรณ...ขอบคุณครับ...ยิ้มเธอเอาข้าวกล่องใหญ่เดินเข้าไปในบ้าน อื้อ...พรรณเธอคงทำพิเศษมาให้คุณยายแน่ๆ ผมคิดเองนะครับ
ผมเดินมาที่ท่าน้ำพร้อมเรียกเด็กๆทุกคนให้ขึ้นมาช่วยกันถือถุงอาหารและน้ำดื่ม พร้อมน้ำซุบ และรับเอาไปคนละกล่องเอาไปกิน ใครไม่อิ่มให้มาเอาเพิ่มได้ และไม่ลืมบอกกับทุกๆคนถึงเรื่องขยะด้วย กินแล้วให้เอากล่องทั้งหมดใส่ถุงดำท้ายรถจะได้เอาไปทิ้ง อื้อ...ยิ้มเธอฉลาดไม่เบาครับ...แต่เธอก็บอกว่า พี่พรรณต่างหากที่สั่งมา...55555+
12.25 น.   ยิ้มเธอเล่าให้ผมและบรรดาเมียที่นั่งกินข้าวอยู่ในศาลาท่าน้ำฟังว่า...วันนี้ช่วงบ่ายหลังจาก ปิดร้านแล้ว พี่พรรณจะให้เด็กๆที่ร้านไปช่วยขนย้ายของที่จำเป็นของยิ้มจากบ้านพักมาไว้ที่ร้าน เพราะจะได้ไม่ต้องเดินทางไปกลับ เพราะที่พักเธอและธนาคารไกลกันมาก และเธอก็อยู่คนเดียว พี่พรรณกลัวว่าถ้ามีอะไรขึ้นมาจะไม่มีคนดูแล
และอีกเรื่องที่ยิ้มเธอเล่า วันนี้เลี้ยงพนักงานของธนาคาร ทุกคนมากันทั้งหมด แม้แต่ยามรักษาความปลอดภัย แม่บ้าน เด็กส่งเอกสาร มากันครบ และบางคนพาครอบครัวมาด้วย เธอพูดไปยิ้มไป ก่อนที่เธอจะทำหน้าแดง...
" ลุง รปภ.แกถามหนูตอนที่พี่พรรณเดินมาเสิร์ฟอาหาร ว่าเนื่องในวันอะไร ที่นี่จึงเลี้ยงพนักงานของธนาคาร..." เธอพูดถึงตรงนี้  เธอก็ทำหน้าแดงจนเห็นได้ชัด...
" นั่นนะซิ...พี่ยิ้ม แล้วพี่ตอบลุงแกว่ายังไงคะ..." เสียงครูวรรณเธอถามแทรกขึ้นมา...
" ตุ๊บ...ตุ๊บ...ตุ๊บ..." ยิ้มกำมือทุบหลังผมเบาๆก่อนจะตอบครูวรรณไปว่า...
" พี่พรรณเป็นคนตอบคะ..." เธอยิ่งทำหน้าแดงพร้อมๆกับนั่งบิดตัวไปมา...ทุกคนต่างเงียบเพื่อรอฟังคำตอบ...ก่อนที่ยิ้มเธอจะพูดเบาๆ แต่นั่นก็ทำให้พวกเราทุกคนได้ยิน....
" เลี้ยงฉลองในโอกาสรับน้องใหม่เข้าบ้านคะ..." เสียงเฮ...ดังลั่นสวน...ทำเอายิ้มเธอหน้าแดง มันแดงจนถึงต้นคอเธอ และมันตัดกับสีผิวที่ขาวผ่องของเธออย่างชัดเจนครับ...
เราทั้งหมดนั่งกินกันไป คุยเล่นกันไป มีแต่เสียงพูดคุย และเสียงหัวเราะ ผมว่าก็ดีนะครับ ไม่มีใครเครียด หรือแสดงท่าที หรือใช้คำพูดที่ไม่ดีต่อหน้าผม ทั้งๆที่ทุกคน...คือเมีย และว่าที่เมียผม...5555+
หลังจากที่ผมและเหล่าบรรดาเมีย...ว่าที่เมีย...กินอาหารมื้อนี้กับเรียบร้อย กล่องโฟมและขยะทุกชิ้นต่างถูกเก็บใส่ถุงดำและใส่ท้ายรถของน้องยิ้มเป็นที่เรียบร้อย...
"...จุ๊บ...จุ๊บ...เมียกลับก่อนนะคะผัวขา..." ยิ้มเธอหอมแก้มผมต่อหน้าทุกๆคนก่อนเดินมาขึ้นรถแล้วขับออกจากสวนไปทันที...
" ไม่ยอม เค้าไม่ยอม...จุ๊บ...จุ๊บ..." เสียงสาครับ เธอเห็นอาการของยิ้มที่หอมแก้มผม  เธอก็ตรงรี่เข้ามาหาผมในตอนที่ยิ้มเธอขับรถออกไปจากสวนแล้ว ทำให้บรรดาเด็กๆทั้งหมด รวมถึงครูด้วย ต่างเดินมาจับแก้มและหอมตามสาทุกๆคน...55555+ โอ๊ย...เหนื่อย...55555+
12.50 น. ผมยังปล่อยให้ทุกๆคนเล่นน้ำกันต่ออย่างเต็มที่
" ผัวขา ลงเล่นน้ำกันนะคะ..." วรรณ ยา ต้อม พิมพ์ สา และตุ๊กตา พูดขึ้นราวกับนัดกันไว้...เมื่อประโยคนี้จบลง ทุกคนต่างนั่งทำหน้าแดงให้ผมเห็น...55555+ ( เสียวโว๊ย...) เราทุกคน ต่างลงดำผุดดำไหว้กันอยู่ในสระอย่างสนุกสนาน
14.00 น. แดดช่วงบ่ายในนี้ค่อนข้างแรง เมื่อผมเห็นว่าหลายๆคนเริ่มเหนื่อยแล้ว ผมก็ให้ทุกคนเข้าไปอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้า เพื่อเตรียมตัวกลับบ้าน 
14.50 น.ทุกคนอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จต่างช่วยกันทำความสะอาดพื้นที่โดยรอบแล้วทยอยเดินตามกับกลับบ้าน
15.35 น.ทุกคนกลับมาถึงบ้านแล้วผมเห็นรถคันหนึ่งวิ่งเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน สักพักน้องเอก็วิ่งเข้ามาบอกผม
" คุณแม่สั่งของให้มาส่งที่บ้านคะคุณพ่อ..." มีพนักงานหลายคนช่วยกันขนของเข้ามาวางที่ศาลาหลังใหญ่
" รบกวนเซ็นรับสินค้าตรงนี้ด้วยครับ..." พนักงานถือรายการสิ่งของที่เอามาลงเพื่อให้ผมตรวจนับสินค้า
ในรายการเป็นจำพวกอาหารเจ และของตกแต่งบ้านจำนวนหลายรายการ ผมดูตรงช่องรวมราคาสินค้า โห๋ หลายหมื่นเลยนะเนี่ย...
17.50 น. พรรณ แพรว และใหม่ขับรถพาเด็กๆที่ร้านเข้ามา ผมเห็นน้องเนตรและทิพย์ขับรถตามกันมาอีกคนละคัน อื้อ...ยิ้มเธอก็มาด้วย...
" วันพรุ่งนี้ปิดร้านวันหนึ่งคะ ผอ. เพราะเตี่ยและอาม่าของน้องทิพย์จะเข้ามาที่บ้านเรา พรรณเลยสั่งของพวกนี้มาไว้ทำต้อนรับเตี่ยและอาม่าของทิพย์คะ..." พรรณเธอเฉลยให้ผมรับรู้
" เฮ้อ...รอพี่ชายก็คงจะเสียเวลา หนูเป็นคนโทรบอกพี่พรรณเองแหละ..." น้องเนตรเข้ามากระซิบที่หูผม  ก่อนที่เธอจะยิ้มพร้อมทำท่าทางกวนๆ
" โป๊ก...นี่แน่..." ผมเขกหัวน้องเนตรเบาๆ...ก่อนที่เธอจะหลบไปอยู่ที่ด้านหลังของพรรณแล้วฟ้อง
" โอ๊ยพี่พรรณขา...พี่เอกเขกหัวหนูค่ะ..."  พรรณเธอยิ้มครับ แต่ไม่ได้ว่าอะไร...
พรรณเธอเรียกให้ พิมพ์ วรรณ ยา ต้อม สา ตุ๊กตา ปุ้ย และปลายเข้ามาสั่งงาน ส่วนผมต้องเดินตามน้องเอและน้องเชอร์รี่มาที่ศาลาโรงรถ เธอทั้งสองบอกผมว่า คุณแม่ให้พาคุณพ่อมานั่งดูเฉยๆคะ...เดี๋ยวคุณแม่จัดการทั้งหมดเอง...
เสียงดังโป๊กเป็กอยู่ในครับ พร้อมกับเสียงพูดคุยเหมือนจะมีงานใหญ่ ดังออกมาจากในครัวเป็นระยะๆ ผมไม่รู้หรอกว่าทำอะไรกันอยู่ในนั้น เพราะสาวสวยที่อยู่ต่อหน้าผมทั้งสองคน พิจารณาดีๆก็เห็นว่าผิวพรรณของน้องเอและน้องเชอรณนี่มีน้ำมานวลขึ้นทุกวัน ใบหน้าขาวๆแก้มที่อวบอิ่ม กลิ่นกายที่หอมแบบธรรมชาติเพราะน้ำซุบของพรรณ กับเต้านมที่โดดเด่นของเธอทั้งสองมันทำให้ผมต้องลืมเรื่องๆรอบๆข้างไปได้เลยทีเดียว...
" อื้อ...พ่อจ๋า...ให้หนูสองคนทำให้นะคะ..." และก่อนที่เธอทั้งสองจะได้เริ่มต้นเสียงเรียกก็ดังขึ้น
" คุณพ่อขอ คุณแม่ให้มาตามไปทานข้าวคะ..." เสียงน้องเอ็ม กับน้องวาครับ เธอทั้งสองแทบจะวิ่งแข่งกันมาเลยทีเดียว...
น้องเอยิ้มเล็กน้อยก่อนที่จะลุกขึ้นมาจากหว่างขาผม พร้อมๆกับเอาฝ่ามือออกจากเป้ากางเกง น้องเชอร์รี่กำลังจะขยุบตัวลุกขึ้น น้องเอ็มน้องวาก็มาถึงพอดี
" คุณแม่ให้หนูมาตามคุณพ่อไปกินข้าวคะ..." น้องเอน้องเชอร์รี่ลุกเดินออกไป น้องเอ็มน้องวาเธอทั้งสองเดินกอดเอวผมคนละข้าง เดินตามกันมาที่ห้องโถงใหญ่ที่ตอนนี้ตกแต่งจนเรียบร้อยแล้ว
" ผัวขา...มานี่ก่อนคะ..." ทิพย์เธอดึงผมเข้ามาที่ห้องใหญ่ก่อนที่จะดึงผมนั่งลงที่โซฟา โดยมีพรรณเธอนั่งคอยอยู่ก่อนแล้ว
" ผอ.คะ...พรุ่งนี้ เตี่ยและอาม่าของน้องทิพย์จะเข้ามาถึงช่วงเช้าไม่น่าจะเกิน 7.00 น.คะ ท่านทั้งสองจะเข้ามาทานอาหารเช้าร่วมกับพวกเราที่นี่..." ผมนั่งฟังพรรณเธอสาธยายไปเรื่อยๆ 18.30 น.
สรุปก็คือเตี่ยกับอาม่าจะเช้ามากินข้าวด้วยในตอนเช้า และจะขอบคุณผมที่ช่วยทิพย์เอาไว้จากเรื่องหุ้นส่วนของบริษัท และทำให้เธอเป็นผู้หญิงเต็มตัว อะไรประมาณนั้นครับ...55555+ นั่นคือเรื่องที่ 1 พรรณเธอว่าอย่างนั้นครับ...
ส่วนเรื่องที่ 2 ครูหลินและครูเห็ด จะพานักเรียนในโครงการของเธอทั้งสองคนมาฝากทำงานที่ร้านจะเข้ามาถึงเวลาประมาณ 11.30 น.
และเรื่องที่ 3 เวลาประมาณบ่ายโมง เลขาของแม่น้องเชอร์รี่จะเข้ามาพูดถึงเรื่องพินัยกรรมที่ทำเอาไว้ให้ จบข่าวครับ...
19.30 น. พวกเราทุกคนกินข้าวและเก็บพื้นที่จนเรียบร้อยพร้อมกับรับน้ำซุบสีเหลืองอ่อนของพรรณคนละแก้ว แล้วต่างแยกย้ายเข้านอนกันทุกคน
เรือนหลังเล็กข้างโรงรถนั้นเริ่มไม่มีที่จะนอนกับแล้ว เพราะอัดกันเข้าไปกว่า 10 คน ส่วนห้องใหญ่ก็แน่นไปด้วยเด็กๆร่วม 40 คน ก็ยังคงเหลือห้องผมละครับ
พรรณเธอจัดให้น้องยิ้ม และน้องทิพย์ขึ้นมานอนกับผม ส่วนด้านล่างปูที่นอนให้กับน้องเพ็ญ น้องกัญ และน้องแมวได้นอน
ที่ชั้นลอยก็เก็บพื้นที่และให้น้องตุ้ม กับน้องจอยขึ้นมานอน...เฮ้อ...กว่าจะจัดอะไรต่อมิอะไรลงตัวเวลาก็ปาเข้าไป  21.45 น. ผมละเหนื่อยแทนพรรณเธอจริงๆครับ...
" จุ๊บ...พักผ่อนนะคะผัวขา...ฝันดีค่ะ..." พรรณเธอกอดเอวหอมแก้ม ก่อนจะกระซิบผม แล้วกลับไปนอนที่ห้องใหญ่
พรรณกลับไปแล้วผมแค่งับประตูห้องพร้อมหมุนตัวจะปิดสวิทย์ไฟหลอดใหญ่ก็เห็นท่านอนของทั้งสามสาวทำเอาควยแข็งได้เหมือนกันครับ...ชุดนอนที่ผมคิดเอาว่า พรรณเธอคงจะจัดเอาไว้ให้ใส่เหมือนๆกัน เป็นชุดนอนผ้านุ่มๆยาวคลุมเข่า ที่ไม่มีชุดชั้นในใส่ของเธอทั้งสามคน น้องเพ็ญเธอนอนดิ้นหรือเปล่าผมไม่รู้แต่เท่าที่เห็นเธอนอนขดตัวจนผ้าห่มลงไปกองอยู่ที่ปลายเท้า ส่วนชายชุดนอนของเธอเลิกสูงขึ้นมาถึงสะโพกขาวๆของเธอ น้องกัญเธอนอนหลับตาหายใจอยู่อย่างสม่ำเสมอ เต้าขาวอวบในร่างบางๆของเธอมันหลุดออกมาจากแขนชุดนอนของเธอข้างหนึ่ง มันขาวและอวบมากๆครับ ส่วนน้องแมวเธอนอนตะแคงไปอีกด้านหนึ่งขาเธอเกยทับผ้าห่มไว้แต่ว่าก้นเธอขาวตัดกับมีผิวเธอได้อย่างชัดเจนครับ...
ผมเบาแอร์ลงและห่มผ้าให้เธอทั้งสามคน และเปิดไฟหรี่ ก่อนที่จะเดินขึ้นมาที่ชั้นลอยเพื่อดูน้องตุ้มและน้องจอย...เธอหลับไปแล้วทั้งสองคนครับ ผมเลยเดินขึ้นขั้นบน ปิดประตูพร้อมนั่งลงที่ปลายเตียง
หันหน้าไปพิจารณาใบหน้าน้องยิ้มกับน้องทิพย์  เธอทั้งสองคนต่างมีจุดเด่นในรูปแบบของตัวเองทั้งคู่ ไม่อยากคิดอะไรแล้วครับ น้ำซุบสีเหลืองของพรรณเริ่มทำงานแล้วละ หนังตาผมมันเกือบจะปิดแล้ว ผมรีบมุดผ้าห่มเข้ามาระหว่างน้องยิ้มกับน้องทิพย์ทันที.....
5.30 น. " ตื่นได้แล้วคะ ผอ. เช้าแล้วคะ..." เสียงของพรรณครับ ผมจำเสียงเธอได้ดี เธอเดินขึ้นมาพร้อมกับน้องเชอร์รี่ ที่ถือแก้วน้ำซุบเข้ามา 3 แก้วแต่เธอยังอยู่ในชุดนอนสีฟ้าอ่อน เท่าที่เห็นน่าจะโนบรานะครับ เพราะเห็นหัวนมแข็งเป็นไตอยู่
ผมขยับกายลุกขึ้นพร้อมกับน้องยิ้มและน้องทิพย์...
" ลูกเชอร์รี่จ๋าเดี๋ยวทำตามที่แม่สั่งด้วยนะคะ..." พรรณเธอยิ้มๆก่อนที่ผม น้องยิ้ม และน้องทิพย์จะเปลี่ยนเสื้อผ้าและเดินเข้าห้องน้ำเพื่อจัดการตัวเอง  เราสามคนอาบน้ำพร้อมๆกับในห้องน้ำชั้นบน ร่างน้องยิ้มขาวผ่องเต้านมที่อวบใหญ่เท่าๆกับเต้านมขาวๆของทิพย์ เพราะผมวัดจากฝ่ามือของผมในขณะอาบน้ำและถูสบู่ให้เธอทั้งสองคน น้องยิ้มเธอยังคงเอียงอายอยู่เล็กน้องครับ ส่วนน้องทิพย์เธอไม่มีท่าทางเขิลอายแต่อย่างใด น้องทิพย์เธอขัดจรวดผมจนมันเริ่มแข็งขึ้นเล็กน้อย...
" จุ๊บ...จุ๊บ..." ก่อนที่เธอจะก้มลงไปจูบที่หัวแดงๆของมันพร้อมลุกขึ้น เหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ในสายตาของน้องยิ้มครับ  เธอทำหน้าแดงซ่านเลยทีเดียวที่เห็นการกระทำของน้องทิพย์
น้องทิพย์น้องยิ้มออกไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันแล้วยังคงเหลือผมอยู่ในห้องน้ำคนเดียว...  ผมปลดทุกข์ตัวเองเรียบร้อยก็ออกมาเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าก็เห็นน้องเชอร์รี่เธอยังคงถือแก้วน้ำ๙บคอยผมอยู่ ส่วนอีก 2 แก้วนั้นหมดไปแล้ว
" คุณแม่สั่งหนูว่ายังไงเหรอคะ..." ผมรับแก้วน้ำซุบจากถาดในมือของน้องเชอร์รี่ยกดื่มเบาๆ ส่วนน้องเชอร์รี่นั้นเมื่อมือเธอว่า  เธอก็จัดการปลดผ้าขนหนูออกจากเอวผมก่อนที่จะนั่งคุกเข่าลงไป...
" จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ..." จับท่อนควยผมที่ถูกล้างมาอย่างดีด้วยฝีมือน้องทิพย์เข้าปากอวบๆของเธอทันที ผมสงสัยพรรณเธอจริงๆว่าทำไมต้องสั่งน้องเชอร์รี่อย่างนี้ด้วย ( พรรณเธอให้เหตุผลทีหลังว่า เพราะวันนี้น้องเชอร์รี่จะได้รับข่าวร้ายเรื่องแม่ของเธอ พรรณจึงอยากให้ผมดูแลสภาพจิตใจน้องเชอร์รี่ในตอนที่เธอได้รับข่าวร้ายนั้น...) อื้อ....เอา...ว่ากันไป...ตามนั้น...
ผมวางแก้วน้ำซุบลงที่โต๊ะเล็กข้างหัวเตียงก่อนที่จะยืนแอ่นท่อนควยที่แข็งอย่างเต็มที่ ให้น้องเชอรณรี่เธอปฏิบัติภาระกิจตามสั่งของพรรณให้ลุล่วง....น้ำซุบสีเขียวเข้มหมดไปแล้ว ท่อนควยผมก็แข็งอย่างเต็มที่อยู่ในปากอวบๆของน้องเชอร์รี่อย่างเรียบร้อย
" อื้อ...ซี๊ด...พ่อจ๋า..." ผมก้มลงไปรวบร่างของน้องเชอรณรี่ขึ้นมาห่อนที่จะส่งลิ้นเช้าไปในโพรงปากำอวบของเธอ
" ..............................................." ลิ้นของน้องเชอร์รี่ดีขึ้นครับ แม้จะห่างเหินจากผมไปบ้าง ท่อนควยผมที่มันแข็งเต็มที่ก็ยังคงเขี่ยงัดอยู่ที่เนินหีไร้ขนของเธออยู่
" ซี๊ด...พ่อจ๋า...หนูเสียว...อื้อ..." เอาละปากออกจากกันแล้ว ผมรูดชุดนอนน้องเชอร์รี่ออกไปจากร่าง เต้านมที่เริ่มอวบใหญ่เกินวัยของเธอก็เด้งออกมาเข้าปากผม
" ซี๊ด...พ่อจ๋า...อื้อ...หนูเสียวจ้าพ่อ..." ผมดันหลังน้องเชอร์รี่ลงไปนอนบนเตียงอย่างช้าๆก่อนค่อมร่างเธอเอาไว้  พร้อมๆกับจัดการนวดเต้านมขาวอวบด้วยมือและปากของผม
" โอ๊ย...พ่อจ๋า...หนูอยากแล้ว...ซี๊ด...เย็ดหนูเถอะ...อื้อ..." ผมยังติดใจกับเต้านมขาวๆของเธออยู่ แต่ผมก็ต้องรีบเลื้อยตัวเองลงด้านล่าง เพราะอยากเห็นสิ่งที่ผมจะต้องจัดการมันต่อไป ว่ามันจะมีลักษณะอย่างไร...
สิ่งที่ปรากฏต่อสายตาผมคือหน้าท้องที่แบนราบ และเนินหีขนาดใหญ่เกินตัวที่มีขนอ่อนขึ้นมาบ้าง
" โอ๊ย...พ่อจ๋า...อย่าเลีย...ซี๊ด...โอ๊ย..." น้องเชอร์รี่เธอดิ้นอย่างแรง เมื่อเม็ดแตดของเธอถูกปลายลิ้นผมปั่นรัวลงไป จนผมต้องเอาแขนทั้งสองข้างสอดเข้าใต้สะโพกเธอพร้อมๆกับกดหน้าลงไป
" โอ๊ย...ไม่ไหวแล้วพ่อจ๋า...โอ๊ย..." ร่องหีขาวอวบไร้กลิ่นของเธอถูกปากหนาๆของผมครอบเอาไว้ทั้งร่อง  น้ำที่ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสายก็ถูก
ผมกวาดชิมทั้งหมด...
" แตกแล้ว...น้ำแตกแล้ว...พ่อจ๋า...โอ๊ย..." น้องเชอร์รี่เธอเกร็งกระตุกร่างอยู่หลายครั้ง แล้วก็นิ่งไป ผมเอาแขนออกจากการล็อกสะโพกเธอออกก่อนลุกขึ้นนั่งข้างๆเธอ
" ไปอาบน้ำได้แล้วลูก..." ผมดึงแขนเธอขึ้น
" ขอบคุณค่ะพ่อ...จุ๊บ..." น้องเชอร์รี่หอมแก้มผมก่อนที่เธอจะเอาผ้าเช็ดตัวของผมเดินเข้าห้องน้ำ...
6.45 น.ทุกคนอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเรียบร้อยต่างออกมานั่งรวมตัวกันที่ศาลาหลังใหญ่ที่หน้าบ้าน สักพักก็มีรถตู้คันหนึ่งเลี้ยวเข้ามาในบ้าน ผมเห็นน้องทิพย์ น้องยิ้มและน้องเนตรวิ่งออกไปรับ
ชายสูงอายุท่านหนึ่ง เดินมากับทิพย์ หญิงชราอีกท่านหนึ่งน้องยิ้มและเนตรช่วยกันพยุงมา เข้าศาลาต้อนรับหลังใหญ่
ท่านทั้งสองนั่งลงในที่ๆพรรณเธอจัดเอาไว้ต้อนรับ พร้อมๆกับการรินชาสองแก้วก่อนที่จะส่งแก้วให้ผม เพื่อยกให้กับท่านทั้งสอง
" สวัสดีครับอาเตี่ย อาม่า..." ผมเริ่มก่อนเป็นคนแรก และเสียงเด็กๆก็ดังขึ้นตามหลัง...
" สวัสดีคะ อากง อาม่า..." ท่านทั้งสองยิ้มขึ้นอย่างพอใจในการจัดการต้อนรับท่านทั้งสองในครั้งนี้
7.15 น. เช้านี้อาหารหลากหลายชนิดต่างถูกแพรว ใหม่ และเด็กๆช่วยกันยกมาเสิร์ฟที่โต๊ะ ส่วนโต๊ะกลาง ของเตี่ยและอาม่า ส่วนของเด็กๆถูกจัดไว้อีกส่วนหนึ่ง และคนขับรถก็ถูกจัดไว้ให้อีกส่วนหนึ่ง ( คนขับรถเป็นผู้หญิงนะครับ ทิพย์เธอบอกว่า เป็นกิ๊กของเธอเอง และเธอก็จัดหาให้เตี่ยและอาม่า...)
" ลื้อมากิงกะอั๊วก่อล่าย ลื้อล่วย..." ในโต๊ะอาหารเช้านี้ มีเตี่ย อาม่า ทิพย์ ยิ้ม เนตร พรรณ และผม ร่วมโต๊ะกัน...
" วันนี้เตี่ยกับม่ากินข้าวได้เยอะจริงๆนะคะ ผอ." เสียงทิพย์เธอพูดขึ้นในตอนที่เตี่ยกับอาม่าของเธอกินผลไม้ต่อ...แต่...เอ๊ะ...ทำไมเธอเรียกผมว่า ผอ. ละ  7.30 น.
" กับข้าวคับเปงคงทำอาเอก..." ผมเรียนกับท่านไปตรงๆว่า พรรณเป็นแม่ครัวใหญ่ครับ และเด็กๆทุกคนเป็นลูกมือ รวมทั้งทิพย์ด้วย
" อาพัง...ผีมือลื้อเยี่ยมจิงๆ...ฝีใอยังงี้ถ้าเปิกล้างอาหาง อั๊วว่าลื้อลวยแน่ๆ..." 55555+ ครับเตี่ย...เพราะตอนนี้ผมกำลังจะขยายกิจการเพิ่มอยู่ครับ
" ลื้อเก่งนา ที่จักกางลูกสาวอั๊วจงอยู่หมัก อื้อ...เลี้ยวคอบคัวลื้อก็ใหญ่จิงๆนาอาเอก...นี่ถ้าพ่อกะแม่ลื้อยังอยู่ ทั่งคงจาลีใจกับลื้อแน่ๆ..."  ครับหลากหลายคำพูดของเตี่ยและอาม่าที่ท่านทั้งสองเล่าให้ผมฟังนั้น เป็นเรื่องในอดีตของท่านทั้ง 4 คนครับ เป็นต้นว่า...
ท่านทั้งสองมาขอเช่าที่ดินคุณพ่อคุณแม่ผมเมื่อสามสิบปีที่แล้วเพื่อเปิดโชว์รูมรถ เป็นเจ้าแรกของจังหวัดนี้ เตี่ยและอาม่ามาบริหารเอง โดยมีกลุ่มของท่านเป็นหุ้นส่วน จนวันหนึ่งน้องทิพย์เรียนจบมา ท่านก็ให้น้องทิพย์ลูกสาวที่ไม่เหมือนผู้หญิงสักเท่าไหร่เข้ามาบริหาร เพราะคุณพ่อและคุณแม่ผมท่านเป็นหุ้นส่วนใหญ่ ( ผมก็พึ่งจะรู้นะครับว่าโชว์รูมรถที่ทิพย์เธอบริหารอยู่ เป็นของผมด้วยเช่นเดียวกัน...มิน่าละ วันที่ประชุมเรื่องของทิพย์ ที่ทนายได้เห็นนามสกุลของผมบนนามบัตร ทนายทุกๆคนถึงตะลึง...)
จนวันหนึ่งก็ได้ยินข่าวมาว่าทิพย์เริ่มออกเที่ยว แล้วโดนหุ้นส่วนตั้งทนายบีบให้ทิพย์ออกจากหุ้น เพื่อหวังจะเข้ามาบริหารเอง  จนผมเข้ามาห้ามทับ เรื่องถึงได้จบลงอย่างสวยงาม
" เออ อั๊วล่ายยิงทิพย์อีพูกถึงเรื่องลื้อจากสร้างบ้างจักสัน ลือมีทุงเท่าไหร่ละ ให้อั๊วล่วมหุงล่วยล่ายมั๊ย..." ถึงตรงนี้ผมคงต้องปัดฝุ่นเรื่องบ้านจัดสรรอีกรอบแล้วละครับ...
" ล่ายข่าวว่าลื้อกำลังจาขยายกิจากางปั๊มน้ำมังที่ด่างชายแดงหรืออาเอก ให้อั๊วร่วมหุ่งล่วยซี...นะอาเอก...อั๊วจะล่ายให้ลูกสาวอั๊วมาศึกษางางกะคงเก่งๆอย่างลื้อ..." เรื่องปั๊มน้ำมันที่จะขยายเหรอครับ...อื้อ...เดี๋ยวผมต้องคุยกับน้องเนตรอีกรอบ
" เอออาเอก อีกเลืองนึงที่อั๊วอยากรู้จิงๆนะ ลื้อทำยางไง ที่ลูกสาวอั๊วมังกายเป็งผู้หญิงล่าย...55555+ " แล้วเตี่ยกับอาม่าก็หัวเราะดังๆ
เออ... เรื่องนี้ผมให้พรรณเธออธิบายครับ...55555+ กว่าทุกอย่างจะคุยกันลงตัวก็เกือบ 10.40 น.
และเที่ยงนี้ ผมเชิญให้เตี่ยและอาม่า อยู่รับประทานมื้อเที่ยงกับผมอีกมื้อ
" ล่ายๆ อาพังอีทำกับข้าวอล่อย...ฝีมืออีลีจิงๆ...อยู่ก้ออยู่...ตกลงนะอาม่า..."  ท่านทั้งสองทำตัวน่ารักมากๆครับ
11.00 น.รถตู้คันหนึ่งก็เลี้ยวเข้ามาจอดในบริเวณบ้าน ผมเห็นพรรณเธอเรียกแพรว ใหม่ และต้อมเดินออกไปต้อนรับ
พักเดียวก็เห็นครูหลิน ครูเห็ดเดินตามหลังพรรณมา และเห็นเด็กวัยรุ่นเดินตามมาอีกหลายคน พร้อมกระเป๋าคนละใบ
" ตามซาบายอาเอก ลื้อไปทำงางของลื้อเถอะ อั๊วกับอาม่าจะนั่งคุยกับเด็กๆตรงนี้ก็ล่าย...55555+" ผมว่าเตี่ยและอาม่าเป็นคนกันเองมากครับ อัธยาศัยท่านทั้งสองก็ดี
" ผอ.คะ เชิญด้านนี้คะ..." พรรณเธอมาตามผมเองครับ เราสองคนเดินเข้าไปที่ห้องรับแขก
" สวัสดีคะผอ." เมื่อผมเข้ามาถึง ครูหลิน ครูเห็ด และเด็กสาวทั้ง 5 คนก็ลุกขึ้นไหว้ผม
" เอาอย่างนี้ดีกว่านะครับ..." ผมนั่งลงก่อนที่จะมีการพูดคุยกันขึ้น
" พักผ่อนกันก่อนนะครับเดินทางมาตั้งหลายร้อยกิโล ...อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้สบายตัวกันก่อนนะครับ เสร็จแล้วกินมื้อเที่ยงด้วยกันก่อนช่วงบ่ายค่อยคุยกัน เออ...หลินกับเห็ดไม่รีบใช้หรือเปล่าครับ..." ทั้งสองยิ้มหวานให้กับผม รวมทั้งเด็กสาวทั้ง 5 คนด้วย...
" น้องแพรว น้องใหม่จ๊ะ...เดี๋ยวน้องบอกเด็กๆด้วยนะคะ ให้จัดโต๊ะเพิ่มอีก 1 โต๊ะ ส่วนกับข้าวของเรามีอยู่แล้ว...น้องต้อมขาพาครูและน้องเข้าไปอาบน้ำที่เรือนหลังเล็กนะคะ..." พรรณเธอตัดสินใจได้เด็ดขาดมากๆครับ ผมละทึ่งในมันสมองของเธอจริงๆ
ส่วนผมเดินออกมาข้างนอก และตรงไปที่โต๊ะเตี่ยกับอาม่านั่งคุยอยู่กับ น้องเชอร์รี่ น้องปู น้องนุ่ม...
" คุณพ่อมาแล้ว..." สียงน้องเชอร์รี่ดังขึ้นเมื่อเธอเห็นผมเดินพ้นมุมบ้านออกมา
" นั่งก่อนคะคุณพ่อ..." น้องเชอร์รี่ ขยับเก้าอี้ให้ผมนั่งลงข้างๆเตี่ย...
" เปงไง ธูละอาลัยของลื้อคุยกังเส็กเลวจิงๆ...แล้วคัยมาละ อั๊วเห็งขงของกังมาตั้งเยอะ ..."
" อ๋อ...มาจากมูลนิธินะครับเตี่ย เป็นโครงการหาบ้าน หางาน และครอบครัวให้น้อง ผมก็รับไว้ทั้งหมดละครับ..." ผมพูดไปตามความเป็นจริง
" ลีๆๆ...ลื้อทำถูกต้องเลี้ยวอาเอก...มีอาลัยให้อั๊วช่วยลื้อ บอกอั๊วล่ายนา...ม่ายต้องมาเกงใจอั๊ว...อาพังอียังชมลื้อให้อั๊วฟังเลย อีว่า ลื้อทั้งหล่อทั้งลวย และชอบช่วยเหลือคงอึ่ง เอาอย่างงี้ลีมาย..." ก่อนที่เตี่ยจะพูดอะไรต่อ ครูหลิน ครูเห็ดและเด็กสาวทั้ง 5 ก็เดินเข้ามายกมือไหว้เตี่ยกับอาม่าของทิพย์
" สวัสดีคะเตี่ย...สวัสดีคะอาม่า..."  ทั้ง 7 สาวต่างกระพุ่มมือทำความเคารพเตี่ยและอาม่า น้องเอ น้องเชอร์รี่ น้องปูและน้องนุ่ม ต่างลุกขึ้นแล้วนำเก้าอี้มาวางลง
" เชิญนั่งคะครู พี่ขา นั่งก่อนคะ..." ครูหลินครูเห็ดต่างยิ้มก่อนที่เธอจะพูดขึ้นว่า
" ลูกๆของ ผอ.น่ารักนะคะ พูดก็เพราะ นิสัยก็ดี..." ครูเห็ดเธอพูดครับ ก่อนที่เมียเด็กผมทั้งสามคนจะยกมือไหว้ขอบคุณแล้วกลับเข้าครัว
11.40 น. เด็กๆต่างช่วยกันจัดโต๊ะอาหารอีกรอบ โดยมีเด็กสาวทั้ง 5 คนที่มากับครูทั้งสองลุกขึ้นไปช่วย
" ได้เวลาทานอาหารเที่ยงแล้วคะ เชิญคะทุกคน..." เสียงของพรรณครับ 12.00 น.
เตี่ยและอาม่านั่งโต๊ะใหญ่กลางวง และมีทิพย์ ยิ้ม เนตร พรรณ และผม เหมือนเดิม
ส่วนเด็กๆนั่งอีกส่วนหนึ่ง และโต๊ะครูหลินครูเห็ดพร้อมเด็กสาวทั้ง 5 อีกโต๊ะหนึ่ง...
12.30 น. อาหารมื้อนี้เตี่ยขอให้พรรณเธอห่อใส่ถุงให้ด้วย เพราะกับข้าวอร่อยจริงๆ  ทิพย์เธอก็บอกว่า เห็นเตี่ยและอาม่าของเธอกินข้าวได้เยอะจริงๆ...ส่าวนพรรณเธอก็ยิ้มๆและกราบขอบคุณเตี่ยและอาม่า...
" อั๊วขอบใจลื้อมากๆอาเอก...ปูเหลียวอั๊วจาให้ลูกสาวอั๊วมาคอยเลียงลู้เลืองกางทำอาหางกับอาพังนะ...อ่อ...อาสุ่ย...ลื้อมาหาอั๊วที..." หือ...อาสุ่ย...
" ขาเตี่ย..." อ๋อ...หุ่นดีใช้ได้  เต้านมขนาดใหญ่  สะโพกขนาดมหึมา...55555+ กิ๊กเก่าของน้องทิพย์ สาวทอมกลับใจ
" ปูเหลียวถ่าลื้อว่างๆก็มาเลียงเลืองกางทำอาหางกับอาพังก็ล่ายนะ อั๊วกับอาม่าของลื้อจาล่ายมีอาหางอล่อยๆกิงกัง..." 
" อาพัง ลื้อมาหาอั๊วที...นี่ค่าอาหางที่ลื้อทำใส่ปิงโตให้อั๊ว...เล็กๆน้อยๆจากอั๊วละอาม่า  ที่ล่ายมาลู้จักกะพวกลื้อ  ทิพย์ลือมาหาเตี่ยโน่ย..." น้องทิพย์เดินเข้ามาแบบผู้หญิงเต็มตัวครับ 55555+
" ลือจามาหาอาเอกที่บ้างนี้อั๊วม่ายว่าลื้อ  แต่ห้ามไปทาเหลทาไหลไปที่อึ่ง ถ้าอั๊วลู อั๊วเอาลื้อตาย..." เตี่ยทำท่าขึงขังครับ 55555+
" ทิพย์ลื้อปายเลียกคุงคูสองคงนั่งมาหาอั๊วโน่ย..." ครูหลินครูเห็ดเดินเข้ามาหาเตี่ย ท่านก็ล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าของท่านก่อนที่ท่านจะส่งซองให้
" ส่วงซองนี้ อั๊วให้คูทั้งสองคงเอาไว้เปงค่าใช้จ่ายในกิจากางของมูลานิธิของลื้อ...ถ้าขากเหลืออาลาย ให้ลื้อบอกมาที่ลูกสาวอั๊วล่ายนาคู อั๊วยิงดีช่วย..." ครูหลินครูเห็ดกราบท่านทั้งสอง ก่อนรับซองขาวจากมือเตี่ย...
" อาเอก...ส่วงลื้ออั๊วหาซองม่ายทัง 55555+..." ก่อนที่ท่านทั้งสองจะยิ้มขึ้น
" เอายางนี้ อาเอกลื้อห้ามปาตีเสกอั๊วกะอาม่าเด็กขาก อั๊วยกอีให้ลื้อสั่งสองเอาเลย..." 55555+ โดนล็อกคอตีเข่าแล้วครับผม...น้องทิพย์เธอหน้าแดงครับ ส่วนพรรณเธอไดแต่ยืนยิ้มอย่างเดียว
" ปูเหลียววังหลัง อั๊วจามาขอกิงข้าวอาพังอีก..." 12.50 น. ท่านทั้งสองกลับไปแล้วโดยมีอาสุ่ยเป็นโชเฟอร์
13.00 น.มีรถเก๋งสีแดงเลี้ยวเข้ามาจอดที่โรงรถ
" พี่ลินลี่มา..." เสียงน้องเชอร์รี่ตะโกนดังลั่นศาลาหลังใหญ่ น้องเชอร์รี่และน้องจิ๊บวิ่งออกไปที่รถคันนั้นอย่างรวดเร็ว...
พักเดียวลินลี่ น้องเชอร์รี่และน้องจิ๊บ ก็ช่วยกันถือของมาหาผมที่ศาลาหลังใหญ่
" สวัสดีคะพี่พรรณ สวัสดีคะพี่เอก..." พรรณเธอให้น้องปู น้องเอ มาช่วยถือเอกสารอีกหลายรายการที่รถของน้องลินลี่ เข้าไปที่ห้องรับแขกที่ห้องผม
" พรรณให้น้องลินลี่อาบน้ำพักผ่อนอยู่คะ ผอ.คะ เดี๋ยวเชิญทางนี้คะ..." อ๋อ...น้องลินลี่อาบน้ำอยู่ชั้นบนครับ แล้วให้เธอพักผ่อนได้เลยเพราะลินลี่บอกกับพรรณมาว่า เธอจะอยู่ชี้แจงเรื่องนี้อย่างละเอียด น่าจะต้องอยู่ที่นี่ไม่ต่ำกว่า 2 วันแน่ๆ เพราะเอกสารทุกอย่างมันมีผลทางกฎหมายทั้งสิ้น  และเป็นกฎหมายระหว่างประเทศด้วย...เอา...ว่าไงว่าตามกัน...
ผม ครูหลิน ครูเห็ด พรรณ แพรว ใหม่ เด็กสาวอีก 5 คน เดินเข้ามาคุยกันที่ห้องรับแขกชั้นล่างอีกรอบ
13.30 น. เริ่มการสนทนาอีกครั้ง  และผลของการสนทนาที่ค่อนข้างรวบรัดจบลงเกือบๆ 14.50 น. สรุปสั้นๆว่า
ทางมูลนิธิส่งเด็กสาวทั้ง 5 คนได้เพียงเท่านี้ เพราะผลทางกฎหมายเขียนเอาไว้ชัดเจนว่า  เมื่อเขาเหล่านั้นอายุ 18 ปี บริบูรณ์ เขาเหล่านั้นจะเป็นอิสระจากมูลนิธิทันที  ยกเว้นว่า จะอยู่ต่อด้วยความสมัครใจ  ถึงอย่างไรก็ตาม  ที่ผ่านมา ทางมูลนิธิมีค่าใช้จ่ายเยอะมากๆ และก็มีเด็กๆที่ต้องดูแลอีกไม่ต่ำกว่า 120 ชีวิต ทั้งหญิงและชาย รายจ่ายค่าหัวต่อวันรวมแล้ว 4,000 กว่าบาท ถ้ารวมเป็นเดือนละ...ไม่เพียงพอแน่ๆ....
" พี่หลิน...เตี่ยคุณทิพย์ใส่ซองช่วยมูลนิธิ 20,000 บาทคะ..." ผมมองหน้าน้องเนตรและพรรณ  พรรณเธอขยิบตาให้แพรว  แพรว  เนตรและใหม่ต่างลุกออกมาข้างนอก  ครูหลินยังอธิบายเพิ่มเติมอีกว่า  14.20 น.
เด็กสาวทั้ง 5 คน สมัครใจที่จะออกจากบ้าน ( มูลนิธิ ) ซึ่งทางผู้บริหาร ( หมายถึงครูหลิน ) ก็เป็นห่วงเด็กๆ และได้ข่าวจากนายตำรวจ ซึ่งเป็นเพื่อนกันแจ้งเข้า พร้อมให้เบอร์โทร ผอ. ทางบ้านจึงดั้นด้นมาจนถึงที่นี่...
การสนทนาจบลงด้วยความเข้าใจกันในทุกๆฝ่าย พรรณเธอเซ็นเอกสารรับเป็นผู้ปกครองเด็กสาวทั้ง 5 คนด้วยตนเอง  และนั่นก็ทำให้เด็กสาวทั้ง 5 เรียกเธอว่า " คุณแม่"  ทันที... ( เอา...จัดไปตามนั้นครับพรรณ )
15.10 น. น้องเนตร เดินเข้ามาพร้อมซองสีน้ำตาล และตามมาด้วยแพรว ใหม่ ทิพย์และยิ้ม
" ขอบคุณคะ ผอ.ที่เข้าใจสภาพของบ้านดิฉัน..." ครูหลินยิ้มหวานก่อนยกมือไหว้ผม
" ซองนี้เป็นสินน้ำใจเล็กๆน้อยๆ จากเราทุกคนนะครับ ครูหลินครับ ขาดเหลืออะไรบอกเราได้นะครับ ช่วยได้ผมช่วยเต็มที่ครับ..."
15.45 น. ก่อนกลับทั้งครูหลินและครูเห็ด ต่างอบรมเรื่องการใช้ชีวิตนอกบ้าน ( มูลนิธิ ) กับเด็กสาวทั้ง 5 คน
" เอาละไหนใครชื่ออะไรบ้างคะ บอกคุณแม่กับคุณพ่อทีละคนนะลูก..."  ครูทั้งสองขับรถออกไปแล้ว เนตรเธอกดเงินกองกลางใส่ซองสีน้ำตาลไป 50,000 บาท เนตรเซ็นเอกสารรับรอง
" สวัสดีคะ หนูชื่อก้อยคะคุณแม่คุณพ่อ...อายุ 18 ปี เรียนจบ ม.6 คะ..." น้องก้อยตัวไม่โตเท่าไหร่ ใบหน้ารูปไข่ ดูแล้วไม่สะดุดตาสักเท่าไหร่
" หนูชื่อดาวคะ อายุ 18 ปี เรียนจบแค่ ม.3 คะ..." น้องดาวเรียนน้อยจัง แต่ตัวเธอโตกว่าน้องก้อนแน่นอนหน้าอกเธอสะดุดสายตาผมพอสมควรครับ เธอผิวสองสีครับ
" หนูชื่อกวางคะ อายุ 18 ปี เรียนจบ ม.6 คะ..." ใช้ได้ น้องกวางรูปร่างสมส่วนพอใช้หน้าอกพอประมาณ สะโพกก็พอประมาณ รวมๆก็พอประมาณครับ
" หนูชื่อเกตุคะ อายุ 18 ปี จบ ม.3 คะ..." อื้อ...น้องเกตุเหรอ...ใช้ได้ทีเดียว  ส่วนเว้าส่วนโค้งก็เริ่มมีให้เห็น แต่ผิวเธอออกเหลืองแดงครับ
" หนูชื่อ กระต่ายคะ อายุ 18 ปี เรียนจบ ม. 3 คะ..." นี่ซิน้องกระต่าย ขาวพอประมาณใบหน้าคมคิวโก่งดี  จมูกโด่ง หน้าอกน้องกระต่ายผมประมาณเอาไว้ที่น้องปูครับ ส่วนสะโพกเธอผมประมาณเอาไว้ที่ใหม่ครับ...
" ขอให้พวกหนูอยู่กับคุณพ่อคุณแม่นะคะ..." เด็กสาวทั้ง 5 ประสานเสียงกันขึ้นพร้อมๆกับยกมือขึ้นไหว้ผมและพรรณ
" มาหาคุณแม่หน่อยซิคะลูก...จุ๊บ...จุ๊บ...จุ๊บ...จุ๊บ...จุ๊บ..." พรรณเธอลุกขึ้นยืนพร้อมกางแขนทั้งสองข้างของเธอออก ให้ลูกสาวคนใหม่ของเธอทั้ง 5 คน หอมแก้มก่อนที่เธอจะบอกให้เข้ามาหาผม
" จุ๊บ...จุ๊บ...จุ๊บ...จุ๊บ...จุ๊บ..." ผมลุกขึ้นยืนและทำท่าเหมือนพรรณแล้วลูกสาวทั้ง 5 คนของเธอก็เข้ามาหอมแก้มผม
" เอาย่างนี้นะคะคุณลูกทุกคนฟังคุณแม่ดีๆ แล้วให้ลูกสาวของคุณแม่ทุกคนปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดนะคะ..." ผมปล่อยให้พรรณเธออบรมลูกสาวเธอทั้ง 5 คนโดยลำพัง ส่วนผม แพรว ใหม่ ทิพย์ ยิ้ม และเนตร ต่างออกมาข้างนอก  16.30 น.
" พี่เอกคะ..." น้องเนตรเธอกอดเอวผมข้างหลังก่อนที่เธอจะพูดต่อ
" พี่ไม่เข้าไปที่รีสอร์ทบ้างเลย ..." ผมจับมือเธอแล้วให้เธอหมุนมาข้างหน้าผม
" มีอะไรหรือเปล่าจ๊ะเนตร...จุ๊บ...จุ๊บ...มีใครที่รีสอร์ทคิดถึงพี่ชายหรือเปล่าจ๊ะ...พี่จะได้ไปหาเค้า..." น้องเนตรเธออายจนหน้าแดงเชียวครับ...
" อิจฉาตาร้อน...อิจฉาตาร้อน...อิจฉาตาร้อน..." เสียงทิพย์ครับ...55555+
" ทำไม เค้าจะคิดถึงพี่ชายเค้าบ้างไม่ได้หรือไง..." เสียงน้องเนตรเธอแห๋วใส่ทิพย์เพื่อนของเธอครับ...55555+
" ไปกันเถอะ เราไปช่วยกันทำกับข้าวดีกว่า..." พรรณเธอมาห้ามทับไว้พอดีครับ...น้องเนตร ทิพย์และพรรณเข้าไปในครัวแล้วครับ... 17.00 น.
ผมมานั่งเอกเขนกอยู่ที่ศาลาหลังเล็กคนเดียว กำลังไล่เหตุการณ์ต่างๆที่ผ่านเข้ามาตั้งแต่เช้า  เรื่องเตี่ยกับอาม่าของทิพย์ เรื่องโครงการบ้านจัดสรร
" คุณพ่อขา น้ำซุบคุณแม่ให้หนูเอามาให้คะ..." น้องเชอ์รี่ น้องจิ๊บ...เดินมาพร้อมน้ำซุบสีเขียวอ่อนๆมาให้ผมที่ศาลาโรงรถ
" จุ๊บ...จุ๊บ...ขอบใจจ้าลูก...เป็นไง น้าลินลี่หลับหรือเปล่า เชอร์รี่ หนูขึ้นไปดูหน่อยซิลูก..." น้องเชอร์รี่รีบวิ่งเข้าบ้านทันที
" คุณแม่ทำไมไม่มากับน้าลินลี่ก็ไม่รู้นะคะคุณพ่อ หนูคิดถึงคุณแม่จังเลย..." ผมรวบน้องจิ๊บเข้ามากอดไว้หลวมๆ แต่ก็นึกสลดใจไม่น้อย ผมยังไม่รู้หรอกครับว่า  ผมจะบอกเธอทั้งสองยังไงว่า แม่ของเธอจะไม่กลับมาหาเธออีกแล้ว...ตลอดกาล...
" น้าลินลี่หลับอยู่คะพ่อ..." น้องเชอร์รี่ไปมาเร็วดีจริงๆ..." ผมดึงน้องเชอร์รี่เข้ามานั่งอีกข้างหนึ่ง
" เป็นอะไรจิ๊บ ร้องไห้ทำไม..." หือ...เสียงน้องเชอร์รี่บอกผม ทำให้ผมต้องจับคางน้องจิ๊บเงยหน้าขึ้นมา...
ใบหน้าขาวผ่อง ที่เธอได้เชื้อมาจากพ่อชาวต่างชาติของเธอมา จมูกเป็นสันโด่งแก้มขาวผ่องแต่ดวงตาเธอแดงและมีน้ำตาไหลย้อยลงมาที่แก้มทั้งสองข้าง
" ก็หนูคิดถึงแม่นี่นา...ปกติเห็นน้าลินลี่ ก็ต้องเห็นแม่...ฮื้อ...ฮื้อ...ฮื้อ...ฮื้อ..." เอา...เอาเข้าไป...ทีนี้ร้องไห้ทั้งคู่เลย...เฮ้อ...
" เด็กๆเป็นอะไรคะผอ. ..." พรรณเธอเดินมาพอดี...และผมก็เล่าให้เธอฟังครับ พรรณจึงเข้ามาโอบน้องจิ๊บแล้วอู้มเธอขึ้นมานั่งบนโต๊ะก่อนที่จะบอกกับเธอ
" คุณแม่ว่านะคะ วันนี้น้าลินลี่มากหาหนูสองคนก่อน คุณแม่คนสวยของหนูคงจะมีงานด่วน หรือไม่ก็มีธุระอื่นที่ต้องสะสางแล้วไม่สะดวกมาพร้อมกันสองคนในวันนี้ก็ได้  โอ๋...โอ๋... เงียบซะเถอะนะคนเก่งของแม่...นะจ๊ะ...ไหน...ให้คุณแม่ดูหน้าซิ..." ครับ...คำพูดของพรรณเธอสุดยอดครับ เธอโอบเด็กน้อยทั้งสองคนไปล้างหน้าแล้วครับ...พรรณเธอมาเล่าให้ผมฟังในค่ำวันนั้นว่า ที่เธอตั้งใจให้น้องจิ๊บและน้องเชอร์รี่นำน้ำซุบมาให้ผม  เพราะเธออยากดูปฏิกิริยาของเด็กทั้งสองคนที่เห็นน้องลินลี่มาคนเดียว  และสิ่งที่เธอคิดก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ  เพราะเธอ เดินตามมาดูด้วยตนเอง...เอา...แม่คุณ...จัดไปทุกเรื่อง...เยี่ยม...มันเยี่ยมจริงๆครับ... 17.25 น.
" พี่เอกคะ..." ผมหันไปตามเสียงเรียกที่หน้าห้องผม
" เอ้าลินลี่...ตื่นแล้วเหรอครับ..." ผมเห็นเธอใส่เสื้อกล้ามและกางเกงขาสั้นและเหมือนเธอจะเดินเซๆจึงวิ่งเข้ามาพยุงเธอ
ใบหน้าขาวๆที่ดูจะซีดๆ แต่เต้านมเด็กสาวคนนี้ไม่ธรรมดาครับ เพราะผมช้อนแขนผมเข้าระหว่างแขนเธอทั้งสองข้างที่ด้านหน้าเพื่อกันเธอไม่ให้ล้ม  เต้านมขนาดใหญ่ น่าจะประมาณของพรรณนะครับ ก็เบียดอยู่ที่หน้าอกผม เธอโนบราแน่นอนครับ  ตัวเธอโตกว่าน้องปูหน่อยเดียวครับ
" อื้อ...พี่เอก..." ผมปล่อยแขนผมข้างหนึ่งแล้วรวบลงไปที่ก้นของเธออย่างรวดเร็วพร้อมย่อเข่าลงเล็กน้อยก่อนอู้มเธอไว้บนอกเหมือนอู้มเด็กตัวเล็กๆ  อื้อ...กลิ่นตัวเธอหอมมากครับ เต้านมขนาดใหญ่  และเสียงหัวใจที่เต้นแรงๆของเธอกดลงมาที่คอผมเต็มๆ มันนุ่มมากครับ  แขนเธอข้างหนึ่งกอดคอผมไว้  ผมใช้จมูกผมสูดกลิ่นจากซอกคอขาวๆของเธอ  และรวมถึงก้นใหญ่ของเธอที่อยู่ใต้กางเกงขาสั้นและแขนผมข้างหนึ่ง ส่วนฝ่ามืออีกข้างผมพยุงที่หลังของเธอเพื่อไม่ให้เธอตก  ตัวเธอโตกว่าน้องเชอร์รี่ไม่มาก สรุปทั้งนมทั้งตูดของเธอมันใหญ่เกินตัวครับ  ผมเดินช้าเพื่อใช้ฝ่ามือพิจารณาหุ่นเธอได้เพียงอึดใจเดียว ก็ต้องวางเธอลงที่เก้าอี้ในศาลาหลังเล็กหน้าห้องผม  ทำเอาผมปวดควยหนึบๆซะแล้วซิ...
" ขอบคุณคะพี่เอก หนูยังรู้สึกเหนื่อยอยู่นิดหน่อยคะ..." ช่วงที่ผมวางเธอลงที่เก้าอี้ ก่อนที่ผมจะเอาแขนเธอออกจากคอผม  เต้านมขาวๆหัวนมสีชมพูที่มันแข็งโด่อยู่ใต้เสื้อกล้ามสีขาว มันชี้หน้าผมครับ..โถแม่คุณขับรถมาจากอยุธยา กว่าจะมาถึงผมก็ร่วม 600 กิโล มาถึงผมก็บ่ายโมง เธอคงจะออกเดินทางตั้งแต่ ตี4 ละมั๊ง...ผมคิดเอาเองนะครับ...
" น้ำซุบคะพี่ลินลี่..." น้องเอครับ ถือแก้วน้ำซุบมาให้ลินลี่ สีชมพู 1  แก้ว...และสี เขียว 1 แก้วลินลี่รับแก้วสีชมพูไปดื่ม ส่วนผมรับสีเขียวมาครับ...
" คุณพ่อขา  เดี๋ยวหนูมานะคะ..." น้องเอกำลังจะหันหลังกลับ เสียงลินลี่เรียกน้องเอเอาไว้ก่อน
" คุณน้องขา  พี่ขอน้ำเย็นๆสักแก้วนะคะ คอแห้งเหลือเกิน..." น้องเอยิ้มหน้าบานก่อนวิ่งกลับเข้าครัวอย่างรวดเร็ว...
พรรณครับเธอเดินถือแก้วน้ำซุบสีชมพูออกเกือบๆแดง ใส่น้ำแข็งมาเต็มแก้วใหญ่ ส่งให้น้องลินลี่
" ขอบคุณคะพี่พรรณ..." เธอยกซดทีเดียวเกือบหมดแก้ว...ผมเห็นพรรณเธอนั่งยิ้มครับ...
" ชื่นใจจังคะพี่พรรณ น้ำอะไรคะ น้ำกระเจี๊ยบหรือเปล่าคะพี่..." โถแม่คุณ สูตรนี้เดี๋ยวมีเฮครับ...
" เป็นน้ำซุบบำรุงกำลังคะน้องลินลี่...ดื่มสักพัก เดี๋ยวก็ดีขึ้นคะ..." พรรณเธอพูดไปยิ้มไปครับ
น้องลินลี่นั่งอยู่ข้างขวามือของผม ส่วนพรรณเธออยู่ด้านซ้ายมือ  พรรณเธอเบียดเต้านมของเธอมาที่แขนผมก่อนที่เธอจะเอาฝ่ามือของเธอวางลงที่หน้าขาผม และเกาไปมาด้วยปลายนิ้วของเธอ ข้างๆท่อนควยผม...
" พี่เอกคะพี่พรรณคะ...หนูมีเวลาหลายวันค่ะ...ก็เรื่องเอกสารทั้งหมด หนูต้องอธิบายจนกว่าจะเข้าใจ ..." ผมเห็นพรรณเธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับคำพูดของน้องลินลี่ครับ
" ได้คะน้องลินลี่ จะอยู่ที่นี่หลายๆวัน หรือว่าจะมาเป็นครอบครัวเดียวกันกับพี่ก็ได้เลยคะ..." หือ...ครอบครัวเดียวกัน...แว๊บหนึ่งในคำพูดของพรรณ  ทำให้ผมคิดถึงน้องยิ้ม ผู้จัดการธนาคารแสนสวยเมียของผมอีกคนครับ...
" ขอบคุณคะพี่พรรณ  แต่หนูต้องบินบ่อยๆนี่ซิคะ..." ผมเห็นพรรณเธอทำท่าคิดอะไรสักอย่างก่อนที่เธอจะตอบกลับไป
" เอาอย่างนี้นะคะ...ไว้เราคุยกันวันหลังดีกว่านะ แล้วค่อยๆช่วยกันสรุปนะคะ ตอนนี้พี่ว่า เราไปหาอะไรรองท้องกันก่อนดีกว่าค่ะ...น้องลินลี่จะได้พักผ่อนค่ะ..." เยี่ยมครับ...พรรณเธอพูดจาดีมีเหตุผล...เหมือนน้องลินลี่จะคล้อยตามด้วยนะผมว่า...55555+
20.00 น. พรรณมากระซิบกับผมว่า ตอนนี้ที่บ้านไม่มีที่นอนแล้วเธอจะพาเด็กส่วนหนึ่งไปนอนที่ร้าน เพราะพุ่งนี้ต้องเปิดร้าน รวมถึงน้องยิ้มก็ต้องไปทำงานด้วย...อื้อ...ใช่...พรุ่งนี้วันจันทร์น้องลินลี่  พรรณเธอให้ขึ้นไปนอนที่ห้องผมชั้นบน  ก่อนออกรถพรรณเธอให้ทุกคนดื่มน้ำซุบสีเหลืองของเธอ  เพราะเธอเห็นว่าทุกคนเหนื่อยมาทั้งวัน  และต้องการให้ทุกคนได้พักผ่อน...
20.35 น. พรรณ แพรว ใหม่ ทิพย์ น้องเนตร และยิ้ม ขับรถรับเด็กๆที่มาจากร้านกลับไป และเอาลูกสาวคนใหม่ทั้ง 5 คนที่รับมาวันนี้ไปด้วย 55555+ ทางสะดวกครับ  20.45 น.
" คุณพ่อขา คุณแม่สั่งเอาไว้ให้ยกน้ำซุบมาให้คุณพ่อกับพี่ลินลี่คะ..." เสียงน้องเอครับ  น้ำซุบสีเขียวเข้มของผม และน้ำซุบสีชมพูออกแดงนิดๆของลินลี่ ทั้งสองแก้วถูกผมและลินลี่ซดทีเดียวหมดแก้ว...
" หนูกลับไปนอนก่อนนะคะพ่อ จุ๊บ...จุ๊บ..." น้องเอหอมแก้มผมและถือแก้วเดินออกไปแล้ว
" พี่เอกคะ...หนูอาบน้ำสักหน่อยนะคะ เดี๋ยวหนูลงมาคุยด้วย...หนูร้อนจังเลย..." 55555+ เดี๋ยวมีเฮครับ...
ลินลี่ขยับเสื้อกล้ามคอวีของเธอโบกไปๆมาๆ ทำให้เต้านมขาวๆอวบๆและหัวนมที่แข็งเป็นไตของเธอโผล่ออกมาอวดสายตาผมในบางครั้ง  การขยับเดินในแต่ละก้าวของลินลี่  เหมือนเธอจะเดินหนีบๆขาไว้นะครับ  21.00 น. ผมเดินตามหลังน้องลินลี่ขึ้นมาชั้นบน หลังจากที่เธอเข้าห้องน้ำแล้ว  และผมก็รีบเปลี่ยนเสื้อกางเกงแล้วลงมาที่ด้านล่างทันที  ผมปิดไฟโคมที่ศาลาหลังเล็กพร้อมเปิดพัดลมโคจรที่ใต้ศาลาก่อนเดินออกมานั่งเล่น  รับบรรยากาศบริสุทธิสักหน่อย  ตอนนี้ทุกๆคนน่าจะหลับกันหมดแล้ว เพราะเมื่อเช้าพรรณเธอปลุกทุกๆคนตั้งแต่ตี 5 ...และก่อนนอนยังมีน้ำซุบสีเหลืองของเธออีก 55555+ ผมจำสีของมันได้ครับ...
21.25 น. " พี่เอก..." เสียงน้องลินลี่เรียกผมที่หน้าห้อง  ผมตะลึงกับชุดที่เธอใส่ครับเหมือนชุดนอนของเด็กๆที่บ้านผมทุกคนเลย...
" ครับลินลี่  พี่อยู่นี่..." ผมขานตอบเธอไป พร้อมกับเดินฝ่าเงามืดมาที่เธอ
" อุ๊ย...มืดจัง..." ผมจับมือที่อุ่นๆและสั่นๆของลินลี่ก่อนจูงเธอมาที่ศาลาหลังเล็ก
" อู้มหนูเหมือนตอนเย็นอีกซิคะพี่เอก...หนูมองไม่เห็นทางเดินคะ..." 55555+ เข้าใจตรงกันครับ
ผมก้มลงนิดนึงก่อนที่จะรวบสะโพกเธอมาไว้ในแขนผมแล้วยกตัวเธอขึ้น  ขาเธอทั้งสองข้างก็ถ่างออกรวบมาที่สะโพกของผม  รวมถึงน้องลินลี่เธอโอบแขนทั้งสองข้างของเธอไว้ที่คอของผมด้วยครับ  เต้านมขนาดเกินตัวเธอมันก็อัดอยู่ที่หน้าของผม  เสียงหัวใจเธอเต้นแรงมากๆครับ...
" ตุบๆ...ตุบๆ...ตุบๆ...ตุบๆ...ตุบๆ..." ผมรู้สึกว่าน้องลินลี่เธอจะแอ่นอกส่ายมาที่ใบหน้า  ส่วนขาทั้งสองข้างเธอก็เบียดส่ายเนินหรมาที่เอวผมด้วยครับ
" อื้อ...พี่เอก...ทำไมหนูถึงได้ร้อนขนาดนี้นะ..." เธอพูดขณะที่ผมเดินมาถึงศาลาหลังเล็ก  แต่ยังไม่ได้วางเธอลงครับ
" หือ...งั้นเราเข้าไปนั่งในห้องแอร์กันดีมั๊ยครับ..." ผมกระซิบเบาๆที่หูของเธอ
" อื้อ...ซี๊ด...ไม่คะ...หนูอยากอยู่กับพี่เอกตรงนี้..." เสียงครางเบาๆของลินลี่  วางวางน้องลินลี่ลงบนโต๊ะกลางของศาลา  โดยเธอถ่างขาอยู่ที่สะโพกผม
" ซี๊ด...อื้อ...พี่เอกขา...หนูร้อน..." พัดลมโคจรกลางศาลาก็เปิด  สายลมที่พัดผ่านเข้ามาในศาลาก็มีครับ ที่ร้อนมาจากน้ำซุบของพรรณนั่นเอง  เล่นไป 4 แก้วทนได้ให้มันรู้ไป...
" พี่เอกขา...อื้อ...." แขนน้องลินลี่ที่โอบคอผมอยู่เธอคลายออกไปก่อนที่เธอจะใช้มือที่สั่นๆของเธอจับใบหน้าผมแล้วกดริมฝีปากของเธอลงมาที่ปากผม....

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าหลังจากนี้งานหนักแน่นอน
มีมาใหม่อีก 5 คน และกำลังจะรวมน้องลิลลี่เข้ามาในครอบครับ ดีน่ะที่มีน้ำซุปเพิ่มพลัง ไม่งั้น ... หึหึ ...
และขอบคุณครับ ที่ทำตามที่ผมขอไป สรุปแล้ว 62 คน และกำลังบวกเพิ่มอีก 5+1 ที่กำลังจะได้ เดี๋ยวสิอาจจะได้คนขับของอากงกะอาม่าอีก 555
แถมตอนนี้ยาวมาก จุใจสุดๆ บ้านก็เริ่มแคบไปทันตา

ขอบคุณมากครับ กลับมาแล้วดีใจจัง ยังได้อารมณ์เหมือนเดิมเลยครับ

พรรณ นี้เป็นยอดเมียเลยนะครับ ปล่อยให้จัดเด็กๆ สาวๆ ไม่ขาดเลยครับ

พรรณ นี้สุดยอดเมียหาที่ใหนไม่ได้แลเวครับ
แต่สร้างบ้านใหม่ด่วนๆเลนะครับ คนมากแล้วนะครับ

ขอบคุณมากๆ ครับ
กลับมาแล้วอารมณ์ยังมากมายยิ่งกว่าเดิมเลยละ

ครอบครัวใหญ่ขึ้นเรื่อยๆเลย

มีเมียทุกรุ่นเลยนะพี่เอก  ระวังจะตายคาอก เผื่อแผ่น้องพรรณบ้างนะพี่เอก

นับจำนวนแล้วเหนื่อยแทนเลย

[ohodaya]

ขอกินน้ำซุบด้วยคน

ขอบคุณครับ