พิมพ์ตกไปบ้างหลายคำก็อย่าว่ากันนะครับ ไม่มีเวลาตรวจ  คอยกันนานเลย  หวังว่าตอนนี้จะถูกใจนะครับ








ภายใต้เสื้อผ้าที่ปิดบังร่างกาย ความเหนียวหนืดจากการไม่มีน้ำชำละล้างร่างกาย บลูรู้สึกถึงความเหนียวแฉะในร่องเสียว อีกทั้งความเหนื่อยล้าที่ไม่ค่อนได้พักทำให้บลูไม่ค่อยสบายตัวนักในเช้าวันนี้ บลูจึงต้องขอให้มอแจหาที่ๆมีน้ำพอให้ได้ล้างตัว..ฯ
 
ในเช้าวันนี้เองคณะเดินทางของบลูก็เก็บข้าวของเดินทางต่อ หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ ทั้งสี่คนก็มุ้งหน้าสู้ถนนลาดยางแถบชายป่า ซึ่งต้องใช้เวลาอีกเป็นวัน ด้วยป่าที่รกทึบ และเต็มไปด้วยเครือเถาวัลย์ เลยทำให้การเดินทางนั้นแสนจะลำบาก..ฯ

"มอแจ..
ไครจะคิดว่ามาถึงกลางป่าแบบนี้ แผนการบ้าๆที่คิดเล่นๆมันจะสำเร็จ ปกติแล้วเข้าป่าพรานทุกคนย่อมรู้ดีว่าอะไรควรไม่ควร แต่ทว่าตัวผมกลับยอมทำเรื่องที่รู้ว่าผิด เพื่อให้ได้เชยชม แม่สาวขาวสวยจากเมืองใหญ่ ปกติแล้วขึ้นห้างแล้วกลางคืนห้ามลงมาเด็ดขาด แล้วไหนจะเรื่อลามกหื่นกามอีก ในป่าเค้าไม่คิดกัน เพราะมันไม่ควร เจ้าที่เจ้าทางเจ้าป่าเจ้าเขาอาจจะไม่พอใจ  แต่ผมยอมรับเลยว่าที่ทำไปเพราะมันทนไม่ได้จริงๆ ในเมื่อโอกาสมันเข้ามาผมก็ต้องคว้าเอาใว้ เพราะไม่รู้ว่าโอกาสที่ผมจะได้ใช้ท่อนควยทะลวงรูหี สาวงามอย่าง บลูอีกไหม และครั้งนี้ผมเห็นว่าเป็นประจ๊วบเหมาะแล้วเลยยอมทำผิดป่า  ส่วนตัวผมนั้นคิดดีแล้วเพราะถ้าป่านี้มีอาถรรพณ์ผมคงไม่อยู่มาเกือบครึ่งอายุคน ถึงจามีช่วงนึงที่ต้องเข้าไปอยู่ในเขตเมือง แต่ก็แค่ไม่กี่ปี และอีกอย่าง สาวในเมืองผมก็เห็นมาเยอะแต่หุ่นครบเครื่องแบบบลูมันน้อยสะเหลือเกิน และหุ่นอวบแน่นแบบบลูมันดึงดูดผมเหลือเกิน ผมจำได้ดีเลยแหละรสชาดของร่างกายบลูที่ผมได้ลิ้มลอง ทั้งหน้าตาที่ขาวสวย นมใหญ่อย่างกะมะพร้าว แถมรู้หียังคับแน่น มันเป็นสวรรค์ของผมจริงๆ ..ฯ

"มานพ..
เราออกเดินทางต่อตั่งแต่เช้า ฝ่าดงไม้หนาทึบมาก็หลายดง ทั้งเหนือยทั้งล้า ตั่งแต่ตอนช้าวผมสังเกตว่าบลูมีท่าทางแปลกๆ เธอดูเหนือยๆ แล้วก็ยังมีรอยแดงตามคอ แล้วก็แถวๆหน้าอก  ผมก็ถามนะว่าบลูเป็นไรไหม บลูก็บอกป่าว แล้วก็บอกว่ารอยแดงนั้นนะยุงกัด แต่ผมเห็นแล้วมันเหมือนรอยดูดสะมากกว่า แต่ผมก็ไม่ได้พูดหรืออะไรแค่คิด แต่มันคงไม่ใช้ คงเป็นรอยยุงกัดตามที่บลูบอก..ฯ

"บลู..
•   ตัวบลูทั้งเหนียวทั้งเหนือย ทำไมบลูถึงมาอยู่ในสภาพนี้ บอกไครก็ไม่ได้ อยากจะหนีก็ไม่ได้ ต้องยอมให้ไครที่ไหนก็ไม่รู้มากระทำชำเรา มอแจทำกับบลูแย่มาก บลูไม่เคยโกหกพี่นพเลยสักครั้งแต่ครั้งนี้บลํต้องทนปิดเรื่องเมื่อคืนเป็นความลับ เจ็บทั้งใจทั้งกาย มอแจไม่เพียงแค่ข่มเหงลังแกบลู แต่ยังฝากรอยแดงไว้ตามตัวบลูอีก บลูกลัวแทบตายว่าพี่นพจะรู้  แต่ดีที่พี่นพยังเชื่อบลูที่โกหกว่ายุ่งกัด และรอยแดงมันก็ไม่ถึงกับห้อเลือด เลยยังดูน่าฟังอยู่ แต่กลับกัน ถ้าบลูเปิดเสื้อออก รอยแดงที่มอแจดูด ตรงนม มันแดงเป็นจ้ำๆห้อเลือดชัดเลย ไหนจะตรงสะดือแล้วก็หว่างขา ดีที่ยังมีเสื้อผ้าปิดใว้ แล้วอีกอย่าง ตั่งแต่เช้ามาตอนนี้ ก็น่าจะราวๆ9-10 เดินมาจากห้างที่พักเมือคืนก็หลายกิโล บลูทั้งเหนือยแล้วก็เหนียวตัว โดยเฉพาะร่องเสียว มันแฉะอยู่ตลอดเวลา คงเพราะน้ำอสุจิของมอแจที่ไหลย้อนออกมา บลูอยากล้างตัวมาก แต่ก็ไม่อยากเข้าใกล้มอแจ บลูกลัวและเกลียด แต่จะให้ทนอยู่แบบนี้คงไม่ไหว เพราะกลิ่นคาวที่ตัวบลูมันเริ่มออก บลูอึดอัด เลยรวมความกล้าบอกมอแจให้หาที่พักสักแปบ แล้วก็ขอให้หาน้ำให้พอล้างเนื้อตัวหน่อย มอแจก็พยักหน้าแถมยิ้มหน้ากลัวจนบลูรู้สึกกลัวขนลุกกับรอยยิ้มแบบนั้น

หลังจากเดินมาอีกพักใหญ่ มอแจก็บอกให้พัก ตรงนี้เป็นที่โล่ง มีต้นไม้ขึ้นรอบๆ มอแจบอกให้บลูตามเค้าไป เพื่อล้างตัว บลูก็ลุกเดินตามไป โดยมีพี่นพตามมาด้วย บลูโล่งใจมากที่พี่นมมาด้วย มอแจพาเดินมาไม่ไกล ก็เจอลำธารเล็กๆมีน้ำไหลแล้วก็มีแอ่งน้ำเล็กใหญ่เป็นช่วงๆ บลูและพี่นพเลยนั่งลงวักน้ำมาล้างหน้าล้างตา ส่วนมอแจก็ตักน้ำใส่กระบอก ก่อนจะบอกเรียกพี่นพ ให้เอาน้ำพี่พึ่งตักไปให้ดอมีต้ม พี่นพก็เดินไปรับแล้วหันมาะามบลูว่า เสร็จรึยัง แต่บลูยังมีอะไรที่อยากทำเลยบอกพี่นพให้ไปก่อนเดียวตามไป พี่เลยเดินถือน้ำไปก่อน พอพี่นพไป มอแจก็หันมามองบลู แล้วก็แสยะยิ้ม แล้วก็เดินหันหลังตามพี่นพไป บลูโล่งใจมากเลย พอพี่นพแล้วก็มอแจไป บลูเลยถอดเสื้อผ้าล้างเนื้อตัวตรงแอ่งน้ำที่ดูจะลึกหน่อย ก่อนจะใส่เสื้อผ้าแล้วกลับมาที่จุดพัก ก็เห็นว่า ดอมีกำลังกรองน้ำร้อน ที่ต้มเสร็จใส่กระบอกไม้ ส่วนมอแจก็นั่งปิ้งไก่ เราทั้งหหมดนั่งพักกันราวๆเกือบชั่วโมง ก็เดินทางต่อ บลูสบายตัวขึ้นมาหน่อยที่ได้ล้างเนื้อตัว แต่ก็ยังเหนื่อยเหมือนเดิม มอแจพาพวกเราเดินฝ่าดงไม้หนา มาอีกครึ่งวันจนเวลาหกโมงเย็น กว่าจะทะลุมาถึงถนน มอแจก็ดาเดินตามถนนมาอีกราว30นาทีก็มาถึงชุมชน แถบชานเมือง พวกเราก็หาที่พัก อยู่นานกว่าจะเจอ เป็นรีสอร์ทเล็กๆ พอได้ที่พักแล้ว บลูกับพี่นพก็ขอยืมรถไปโรงบาลในพื้นที่ เพื่อขอทำการเบิกจ่ายยาและของทีืต้องใช้ และนึ่งในนั้นคือยาคุม ที่บลูต้องกินถึงจะเลย5ชั่วโมงมาแล้วก็ตาม บลูหวังว่ามันคงช่วยได้บ้างแหละ  พอบลูได้ของมาก็กลับที่พัก กะว่าเช้าจะรีบกลับเข้าหมู่บ้าน บลูและพี่นพนอนด้วยกัน ส่วนดอมีและมอแจก็นอนอีกห้อง  พวกเราทั้งหมดน่าจะหลับเป็นตาย เพราะตื่นมาอีกที่ก็9โมงกว่า บลูพี่นพก็รีบลุกทันที แล้วก็จัดเตรียมข้าวของใส่กระเป๋า ก่อนจะออกมาเจอมอแจที่พึ่งเสร็จธุระเหมือนกัน  ขากลับดีหน่อยที่ ไม่ได้เดินเพราะพี่นพขอความช่วยเหลือจากกรมป่าไม้ ให้ช่วยพาไปส่ง ทางเจ้าหน้าที่เลย เอารถ 4×4 ลุยฝ่าดินโคลนเข้ามาที่หมู่บ้าน  พร้อมทั้งยังเอาอุปกรณ์สือสารมาเปลียนกับอันที่เสีย เลยทำให้บลูเข้ามาได้ใว บลูก็รีบจัดแจงรักษาแผลให้ชอลือ บลูเห็นได้ชัดเลยว่า แผลมันใหญ่แต่ไม่ร้ายแรงถึงชีวิต แต่ก็ทำให้ทรมานอยู่มาก อีกทั้งชอลือตอนนี้ก็มีอาการไข้ น่าจะต้องพักฟื้นอีกพักใหญ่...ฯ


"มุมคนเขียน

หลังจากคณะเดินทางของบลูกลับมา ทุกอย่างที่ตึงเครียดในหมู่บ้านก็เบาลง ชอลือได้รับการดูแลพลัดเปลียนจากหญิงสาวในหมู่บ้านรวมถึงบลู ที่คอยดูอาการ  ส่วนทางมอแจมานพ ก็กลับมาสังสันกันเหมือนเดิน โดยมานพมักจาแอบไปมีส่วนร่วมกับมอแจตลอดเกือบทุกวัน และดูเหมือนว่า มานพจะเริ่มเสพติดเซ็กสวิงที่ทำรวมกับมอแจ


"มอแจ..

ดูเหมือนว่าหลังจากกลับมาที่หมู่บ้านหลังเดินทางไปเอายามารักษา ไอ้เจ้าชอลือมัน มานพก็ดูเหมือนว่าจะมาหาผมทุกวัน แล้วก็บรรเลงเพลงกามากับอีกอญีไม่เกรงอกเกรงใจผมเลย ดูท่าคงติดใจอีกอญีแล้ว ส่วนผมก็คิดอยู่ว่า จะทำยังไงถึงได้เย็ดบลู อีกรอบ คิดยังไงก็คิดไม่ออก ฯ


"บลู..

นี้ก็ผ่านมาอาทิตย์แล้วจากวันที่กลับมาหมู่บ้าน บลูคิดว่าจะคุยกับพี่นพ ว่าอยากเปลียนที่ทำงานใหม่ ไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว แต่ก็ติดตรงชอลือยังนอนซมเพราะพิษไข้  เลยไม่คอยได้คุยกับพี่นพ อีกอย่างบลูไม่อยากอยู่แบบหวาดกลัว แค่ครั้งเดียวที่ได้รู้และสัมผัสกับนิสัยใจจริงของมอแจ บลูก็ขยาดไม่อยากเจอหรือใกล้ชิดแม้แต่น้อย  แต่ก็เหมือนเป็นช่วงเลวร้ายของบลูเพราะยิ่งหลบยิ่งเจอ เพราะบลูมักจะเจอมอแจโดยบังเอิญ  บางทีก็เดินสวนกัน  และทุกครั้งที่เจอ บลูก็รู้สึกขยาดกลัวสายตาที่มอแจมองมาที่บลู สายตาเจ้าเล่ เฉียบคมดูมีความกดดัน แต่ว่าบางครั้งบลูก็รู้สึกอีกอย่าง ขยาดกลัวนะ แต่บางครั้งบลูก็รู้สึกเสียวท้องน้อยแปลกๆ จนบางทีบลูคิดว่าบลูมีอารมณ์แน่ๆเลย จนต้องสะบัดหัวเอาความคิดความรู้สึกนั้นออกไปจากตัวบลู ฯ


" คนเขียน..
 
ถ้าจะถามถึงวันเวลาและสถานการณ์ต่างๆคงบอกได้ หลังจากกลับมาที่หมู่วันนั้น ก็ผ่านมาราวๆเกือบอาทิตย์ได้ ส่วนชอลือนั้น ได้รับการเฝ่าดูแลอยู่ไม่ห่าง แผลที่มีตามตัวก็เริ่มที่จะปิดสนิทแล้ว แผลใหญ่ๆก็หยุดมีเลือดไหลแล้ว แต่ก็ยังไม่ฟื้นคืนสะติ เพราะอาการไข้ที่เข้ามาแทรก เลยทำให้ชอลือได้แต่นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียงไม้

หันมาทางบ้านทางท้ายหมู่บ้าน ก็ไม่ใช้ไครที่ไหน มอแจพรานป่าชาวเขา ที่ไม่ได้ชำนาญแค่การล่าสัตว์ แต่ยังชำนาญเรื่องของกามารมณ์อีก มอแจที่ว่างจากเข้าป่านั้น ไม่เพียงแต่นั่งชดเหล้า ถ้าเกิดมีอารมณ์หรืออยากขึ้นมายามใด ก็มักจะเรียกกอญีมาเป็นที่ระบาย แต่ทว่าหลังจากได้ลิ้มรสของหญิงสาวช้าวเมืองอย่างบลู กอญีที่เคยเป็นที่ระบายอารมณ์ของมอแจ ก็ไม่เคยทำให้มอแจเบากำนัดอารมณ์ลงแม้แต่น้อย และกลับยิ่งร้อนรุ่มมากยิ่งขึ้น และความอยากที่จะได้ดื่มด่ำกับรสรักที่ได้จากบลูนั้น ก็ทำให้มอแจคิดไม่ตกถึงวิธีที่จะมีโกกาสได้สอดใส่ท่อนลำของตนเข้าไปภายในร่องรักของบลูอีกครั้ง  แต่ทว่ามันก็เป็นได้แค่เพียงความคิด เพราะมอแจยังคงไม่เห็นเส้นทางนั้นเลยแม้แต่น้อย แต่กลับกัน มานพที่พึ่งเปิดเผยตนเองว่าชอบในเส้นทางโลดโผน ก็เหมือนจะไม่อายหรือกังวลสิ่งใด มานพมักจะแอบมาสนุกสนานกับลีลาของหญิงชาวบ้านป่า พร้อมกับมอแจอยู่เกือบทุกวัน จน2-3วันที่ผ่านมาเค้ากลับบ้านไปทำการบ้านกับบลูตามเคย แต่ทว่ามานพก็มักจาเผลอหลับไปทั้งที่ยังไม่เสร็จ เลยทำให้บลูต้องนอนอารมณ์ค้าง แล้วก็เป็นอย่างนั้นในวันต่อๆไป


บลูที่ค่อยเฝ้าดูอารของชอลือ เธอก็ค่อยเช็ครอยตรวจอาการอยู่ไม่ห่างโดยมีสาวชาวเขาอีกคนคอยช่วย และทุกวันหลังจากที่กลับมาที่หมู่บ้าน เธอก็รู้สึกว่าเวลามีอะไรกับนพ เธอจะมีความรู้สึกว่า ตัวเองมีอารมณ์รุนแรงขึ้นมาก แต่มานพก็มักจาหลับไปก่อน ทิ้งให้บลูนอนค้างอยู่คนเดียว จนกลายเป็นอารมณ์ความอยากที่สั่งสมอยู่ในร่างกาย แต่ถึงแม้จะอยากเดียงใด บลูก็ไม่เคยที่จะแสดงออกให้ไครรู้ จนวันนึงที่จู่ๆมานพก็มาชวนบลูไปกินข้าว ที่บ้านมอแจ คนที่บลูขยาดกลัว บลูตกใจในทีแรกและพยายามบายเบี่ยง แต่สุดท้ายบลูก็เดินไปบ้านของมอแจพร้อมมานพ ด้วยใจที่กล้าๆกลัวๆ ..ฯ


"มอแจ..

ในเย็นนึงที่ผมแล้วก็มานพนั่งดื่มเหล้ากันอยู่ และเป็นเวลาก่อนที่กอญีจะมา  ช่วงเวลานั้นมานพและผมก็เมาได้ที่แล้ว จู่ๆมานพก็ถามบางอย่างกับผม

"นี้มอแจ..ทำไมมอแจถึงยอมให้ผมมาร่วมวงรุมเย็ดกอญี..?

"ไม่รู้สิครับ..คงเพราะผมชอบละมั่งเวลาได้รุมเย็ดผู้หญิงคนเดียว แล้วก็นะเวลาที่เห็นมันร้องครางกับท่าทีที่กอญีมันได้รับเวลาโดนรุมเย็ดมันก็ทำให้ผมรู้สึกสะใจนะน๊ะ..

"อืม..แล้วมีคนอื่นอีกไหมที่มอแจได้เย็ดหรือรุมเย็ดแบบกอญี

"ก็เคยมีครับแต่นานละที่เคยลุมน่ะ อือ..ว่าแล้วก็นะ คุณนพละเคยไหมละรุมเย็ด..

"อืมม..ไม่เคยครับ มาร่วมทำกับมอแจนี้ครั้งแรก ส่วนเย็ดผมก็เคยเย็ดแต่แฟนเก่า ไม่เคยเย็ดคนอื่น..

"หรอครับ..ผมก็นึกว่าบลูเป็นแฟนคุณนพแค่คนเดียวสะอีก..

"อือครับ..บลูเป็นคนที่3ครับ ผมมีแฟนเก่าสองคน..แต่ก็...

"แต่อะไรรึครับ...คุณนพ..?

"คือ..มันก็มีเรื่องนิดหน่อยละครับ..

"เรื่องอะไรหรอครับ..

"มอแจอยากฟังหรอครับ..

"ถ้าคุณนพเล่าก็ฟังไม่เล่าก็ไม่เป็นไรครับ..

"ครับ..คือ..จะว่ายังไงดีละ...ประมาณว่าผมเคยเย็ดกับแฟนเก่านะ แต่มันไม่ใช้แค่ผมคนเดียว..

"อ่าว..แล้วไครละครับ..อีกคน..??

"คือ..เออ..เพื่อนผมนะเพื่อนสนิท ที่เรีกได้ว่าแถบจะคลานตามกันมา เพราะรู้จักกันตั่งแต่วัยพึ่งเจ้าโรงเรียน..

"อ้อ..ครับ..แล้วมันยยังไงหรือครับ..?

"คือ..เค้าแอบทำกันลับหลังผมน่ะ..ส่วนผมก็ผิดด้วยละ ที่ดันเมาแล้วเป็นคนเปิดทางให้..

"อือ..คือ..ยังไง..หรอคับ

"คือ..เวลาเมาเพื่อนคนนี้มักจาคุยลามกแล้วก็ลามมาที่แฟนเก่าผม ผมก็ดันฟังแล้วก็อยาก เลยไม่ได้ว่าอะไรเวลามันคัยหยอกล้อแฟนเก่าผม  จนผมารู้ว่าเค้าสองคนแอบมีอะไรกันลับหลังผมก็ตอนที่แฟนเก่าบอกว่าท้องแล้วมาขอโทษผม..

"อ้อ..ครับ..แย่เลยนะครับ

"ครับ..แย่..แต่ผมก็ไม่ได้เปลียนไปเลยนะครับ เพราะถึงจาผ่านอะไรแย่ๆแบบนั้นมา ก็ยังไม่มีที่ท่าว่าจะทิ้งนิสัย ชอบคิดชอบฟังเวลาคนอื่นพูดถึงแฟนเรา แล้วที่เพิ่มมาอีกก็เห็นจะเป็นว่าผมมักจาชอบแอบดูเวลาคนอื่นมีอะไรกัน มันเป็นเหมือนปมเชือกที่ผูกติดตัวผมมาตั่งแต่วันนั้น

"อ้อครับ..แล้วเอิ่ม..จะว่าไรไหม..ถ้าผมจะถาม?

"ถามอะไรครับ..

"ถามเรื่องคุณนพกับบลูครับ..คุณนพคงไม่ว่าผมใช่ไหม ครับ

"ไม่ว่าๆ..จะถามอะไรหรอ..หรือว่า..?

"คือ..คุณนพ..เย็ดกับบลูมากี้ครั้งแล้ว..?

"หือ..ถามแบบนี้ผมตื่นเต้นนะครับ..เออ...ก็ตั่งแต่คบกันมา ก็ประมาณ 25 ครั้งครับ

"หรอครับ..แล้วๆ..ครั้งแรกที่คุณนพเย็ดกับบลู คุณนพรู้สึกยังไงบ้าง

"อือ..ก็..ตื่นเต้นนะครับ..เพราะบลูก็เป็นคนสวยมากเลยสำหรับผมตอนนั้น

"แล้วๆ..บลูลีลาเป็นยังไงบ้างครับ เรื่องเย็ด

"อือ..ก็ถือว่าดีนะครับ แต่บลูไม่ค่อยแสดงออก

(ตรงนี้บอกตรงครับ ผิดกับตอนโดนผมเย็ดเป็นไหนๆ ทั้งร้องทั้งร่อน แถมยังเด้งรับอีก)

"หรอครับ..บลูคงไม่กล้าโชว์ลีลาสินะครับ แล้วบลูเคยโดนคนอื่นพูดจาลวนลามหรือแทะโลมแบบที่เพื่อนคุณนพทำไหมครับ..

"มีครับ..ก็เพื่อนเหมือนเดิมแต่คนละคน

"แล้ว คุณนพรู้สึกยังไงครับ เวลานั้น..?


"ก็โมโหนิดๆแต่ก็ตื่นเต้นครับ ไม่รู้เพราะไร

"อ๊าา..แสดงว่าคุณนพชอบมากกว่าโมโหละสินะครับ

"อือ..ก็อาจจะครับ เพราะฟังไปก็คิดไป แล้วก็มีอารมณ์ประจำ

"แล้ว..บลู..โดนแบบแฟนเก่าคุณนพไหมครับ

"แบบไหนหรอ..

"ก็โดนเย็ดน่ะครับ..

"ไม่ครับ..ผมย้ายมานี้ก่อนที่เพื่อนผมจะตีสนิทบลูก่อน เลยไม่โดน แต่ต่อไปผมก็ติดอยู่ว่าอาจซ้ำรอยเดิม เพราะเพื่อนผมคนนี้มีดีกว่าผมทุกอย่าง

"นี้หรือว่าคุณนพจะไม่เชื่อใจบลูหรือป่าวครับ

"ก็เชื่อแหละครับ แต่เพื่อนคนนี้มันเจ้าชู้ มันคงหาทางจนได้ ดีที่ผมตัดขาดมันก่อน

"อ้อ..ใจเด็ดเลยนะครับ ถึงขั้นตัดเพื่อน

"ครับ..ผมไม่อยากเสียบลูให้คนอื่น

"ครับ งั้นขอถามต่อนะครับ
(มานพคงคิดอะไรอยู่แน่ๆถึงได้บอกให้ผมฟังมากแบบนี้)

"ครับถามมาเลย ผมกำลังตื่นเต้นเลย

"เออ..แล้วเวลาคุณนพเย็ดกับบลู บลูเคยดูดให้ไหมครับ

"แรกๆไม่ครับ หลังๆนี้ดูดครับ

"อือ...ดูดลึกแค่ไหนครับ สุดลำไหม

"ไม่สุด..ดูดแค่จมหัว...

"งั้นหรอครับ...(ทีดูของผมละสุดลำคอ บลูเป็นยังไงกันนี้)

"แล้ว..คุณนพเย็ดบลูนี้แตกในไหมครับ แบบว่า ยอมให้คุณนพแตกในหรือไม่ก็คุณนพแตกเข้าไปเอง..?

"อือ...ไม่เคยเลยบลูไม่ยอม..เพราะยังไม่อยากท้อง..

"หรอครับ..(ผมยังจำได้นะวันที่ผมได้เย็ดบลูกลางป่า แล้วก็คำขอร้องให้ผมแตกในเพราะอยากถึงจุดสุดยอด ผมจำได้ว่า แตกในไป2รึ3รอบนี้ละ โครตสะใจที่ได้ยินมานพบอกไม่เคยแตกใน นี้แสดงว่าผมเป็นผัวที่ได้แตกในคนแรกสินะ) แล้ว..คุณนพ..เคยคิดอยากจะเห็นคนอื่นลวนลามบลูบ้างไหม..?


"อือ..จะพูดยังดี..ผมเคยห้ามตัวเองคิดแบบนั้นนะ..แต่อนนี้..ก็อยากอยู่..แต่ก็ไม่ถึงคั้นเย็ดกันนะถ้าแค่..ล้วงๆลูบคลำ..ผมพอทน..?

"ครับ..แล้วถ้าอย่าง..บลูโดนเลยเถิดไปนิดละครับ แบบว่ามีคนเอาควยมาถูปากรูหี ล้วงจับนมหรือดู..

"อืมผมก็โมโหอยู่นะ แต่ท่าบลูไม่ยอมให้อีกฝ่ายสอดใส่ผมก็ยังทนได้..

"ครับ..แล้วเอิ่มม..คุณนพอยากเห็นบลูโดนแบบนั้นจริงๆไหมครับ..?

"อือก็อยากนะแต่บลูคงไม่ยอม..

"อืมแล้วถ้าเกิด..อือ..ผม..ทำได้ละ

"ขี้โม้น่ามอแจ..มอแจทำไม่ได้หรอก..

"จะลองไหมละครับ สวยกว่าบลูผมก็เคยทำมาแล้ว

"อ่าว..แล้วไหนมอแจบอกไม่เคยเจอคนสวยอย่างบลูเลย..

"ผมก็ไม่อยากคุย เดียวคุณนพจะหาว่าโม้

"ก็โม้จริงๆละ ผมไม่เชื่อหรอก

"งั้นลองไหมละครับ

"เอาสิ..ถ้าทำไม่ได้ละก็..มอแจต้องแก้ผ้าวิ่งรอบหมู่บ้าน

"เอาสิครับ..แล้วอย่ามาโว้ยวายนะครับ

"ได้เลย..ครับ..
     "งั้นทุ่มครึ่งพาบลูมาที่บ้านผมแล้วเดียวเรารู้กัน
    นั้นคือคำพูดทั้งหมดที่ผมคัยกับมานพและนี้เป็นจะเป็นโอกาสอีกครั้งของผม...!!ฯ


"มานพ...

เย็นวันนี้ผมไม่รู้คิดอะไรถึงได้ยอมทำตามที่มอแจท้ามา ทั้งที่เคยห้ามตัวเอง ไม่ให้คิดหรือทำอะไรแบบนั้นกับบลู แต่วันนี้มันกลับอดใจไม่ไหว เพราความขี้โม้ของมอแจ อีกอย่างผมคิดว่าเป็นไปไม่ได้แน่เพราะบลูไม่ยอมแน่ๆ ผมเลยชวนบลูมากินข้าวที่บ้านมอแจ เพื่อจะสั่งสอนมอแจว่าอย่าขี้คุย ผมก็พาบลูมาตอนทุ่มครึ่งตามที่ตกลงกับมอแจ พอมาถึงมอแจก็ชวนมานั่งกินข้าว แล้วพอมืดๆหน่อยก็กินเหล้า พอเมาได้ที่ละมั่ง มอแจก็ขี้คุย ทำทีท้าทายผมให้เล่นเกมยกเหล้า เพื่อปิดบังเรื่องจริงๆที่ผมอยากรู้และกฎิกาคนแพ้ตกยอมทำตามที่คนชนะขอ ซึ่งผมก็แพ้ และสิ่งที่มอแจขอคือการยืมบลูมานอนข้างๆเป็นเมียนึ่งคืนแล้วก็ทำอะไรก็ได้ ผมก็บอกว่านอนได้แต่ทำอะไรก็ได้อยู่ที่บลู  เพราะผมคิดว่าบลูคงไม่ยอมให้มอแจทำอะไรก็ได้แน่ แล้วบลูเองที่แรกก็โมโหผมที่ดันยอมทำตามที่มอแจขอ แต่ผมก็บอกว่า

"ถ้าบลูไม่ยอมให้มอแจทำอย่างที่พูดก็ไม่มีปัญหานิ แล้วอีกอย่างพี่ก็นอนอยู่มุ้งข้างๆ

"ไม่..บลูไม่เอา..

"น๊ะ..นะ..พี่อยากสั่งสอนมอแจว่า..อย่าขี้คุยทำเพื่อพี่หน่อยนะ

"หือ...ครั้งเดียวนะ..ที่บลูยอมก็เพราะรักหรอกนะ
"จ้าๆ..ขอบคุณมากจ้า..

 พอดึกๆผมก็แยกนอนคนเดียวส่วนบลูกับมอแจก็นอนด้วยกัน   
ก่อนจะแยกนอนผมก็ย้ำกับบลูดังๆว่า

"ถ้ามอแจล่วงเกินนอกจากแค่นอน บลูเรียกพี่ได้เลยนะ..!

เพื่อให้เธอสบายใจแล้วก็เหมือนเป็นการกันไม่ให้มอแจทำเกินเลยตามที่คุยใว้

แล้วมอแจก็แอยมากระซิบกับผมว่า
"กันท่าเชียวนะคุณนพ ค่อยดูละกันนะ ว่าจะจริงอย่างที่ผมคุยใว้รึป่าว แล้วอย่ามาโวยละ..

"ครับ..อย่าดีแต่คุย..บลูไม่ยอมหรอกมอแจแพ้ผมแน่ๆ
ในบ้านของนั้นมีเพียงแสงสลัวจาก ตะเกียงตรง เสากลางบ้านให้พอมองเห็นในมุ้งมอแจแต่ก็ไม่ชัดเลย ผมนอนเฝ้ามองอยู่นาน จจนผ้าที่มอแจและบลูห่มเริ่มขยับ พร้อมกับเสียงมอแจทีพร้อมกับเสียงมอแจที่ทำทีเป็นขี้คุย
"มีอารมณ์หรอจ๊บลู..อู๊ยย..ดึงมือผัวมาจับนมแบบนี้..อู๊ยยนิ่มดีแท้...

ผมคิดว่ามอแจคงโม้ เพราะถ้าเป็นงั้นจริงบลูน่าจะร้องเรียกผมแล้ว  จู่ผมก็ได้ยินเสียงอุ๊ยเบาๆ เลยร้องถามบลู

"บลูเป็นอะไรรึป่าว

"ปะ..ป่าว..คะ..ค๊ะ..
เสียงบลูกะตุกเล็กน้อย ผมแต่ผมก็คิดว่ามอแจไม่ได้ทำจริงหรอกคงแค่ทำทคัยโม้ไปงั้น

"อู๊ยย..นมนิ่มดีจัง...ไหนๆให้ผัวจับนมแล้ว งั้นผัวขอล้วงดูหีหน่อยนะ..ว่าแฉะไหม..อู๊ยย..หีบลูแฉะเลยนี้ อู๊ย...แถมยังโหนกอีก...อู๊ยย..ผมรู้แหละว่ามอแจโม้ แต่ตอนนี้กลับมีอารมณ์ และด้วยมุ้งที่ผมนอนมันอยู่ในความมืด ผมเลยควักเอาท่อนลำของผมออกมาชักตาม ถึงจะไม่จริงแต่คำที่มอแจคุยโม้ มันก็ทำให้ผมจับจ่องไปที่มุ้งบลู จนอดใจไม่ไหวเลยช่วยตัวเอง

"อู๊ยย...หีแฉะอย่างนี้ขอผัวเลียหน่อยนะ...อู๊มม อื๊มมม..

ผมเห็นในเงามือเหมือนผ้าห่มมันขยักขยิกแล้วเสียง อู๊ย..เหมือนเสียงบลู แต่พอผมเอียงหูฟังก็เงียบ ใจผมเต้นตูมตามเลยตอนนี้ แต่ก็คิดอยู่ว่ามันไม่จริง ถ้าจริงบลูเรียกแล้วเพราะบลูไม่ยอมให้คนอื่นทำอะไรแบบนี้ง่ายๆแน่

"อื๊มม..จ๊วบบ..จ๊วบบ..อู๊ยย..หีหวานจังเลยบลูจ๋า

เสียงเหมือนเสียงดูดอะไรจ๊วบจ๊าบ ที่มอแจทำขึ้น เพื่อขมผม และมันก็คงไม่จริงอีกอะแหละ

แต่ก็ทำให้ผมชักท่อนลำตัวเองไม่หยุด

"อู๊ยยย..เสียวหรอบลู..โดนผัวเลียหีเสียวหรอ..อะไรน๊ะ..อยากโดนผัวเย็ดหีแล้ว..งั้นบอกคุณมานพหน่อยสิว่าบลูอยากโดนผัวเย็ดหีแล้ว..

ถึงตรงนี้ผมทนไม่ไหวจริงๆ..ชักท่อนตัวเองจนแตก  น้ำทะลักล้นมือ แล้วนอนนี้เองที่สนิผมค่อยวูปลง ผมได้ยินแต่เหมือนจาเหนือยจากการช่วยตัวเอง เลยได้แค่นอนฟัง และคิดอยู่เต็มสมองว่ามันไม่จริง เพราะถ้าจริงบลูร้องแล้วฯ


"บลู...

สนุก

เข้าเข้าทางมอแจ คิดไว้นาน

ปล่อยในอีกเยอะๆคับ อิอิ