ผู้คุมจิต EP 8 "ไม่เกิดขึ้นอีกแล้ว" -แนวสะกดจิต

[poomjoke]

2สยองกิ๋ม

[Blackwrite]

D

[Killue01]

ทรมานรินเหลือเกินนะจัดไปซักทีสิ

[Im k]

สั่งได้แบบนี้ ถ้าคิดคำสั่งไม่ดี เหนื่อยตายแน่ๆ ริท

[Preechapon]

 

[Snow spirit]

 

[Kaba]

ตอนนี้ไม่ซ่อน แต่จะลงตอนต่อไปตามจำนวนคอมเม้นคุณภาพนะครับ
และคุณภาพที่ว่าก็ต้องย้ำกับคำขอเดิมคือขอให้เป็นคอมเม้นต์แสดงความคิดเห็นหรือแนะนำติชมเท่านั้นนะครับ
ถ้าขอบคุณเปล่าๆ ระวังเดี๋ยว Admin จะแบนเอาครับ
ถ้าจำนวนมากพอ หรือมีคอมเม้นต์ไหนโดนใจ จะรีบเอาตอนใหม่มาลงและปั่นตอนต่อๆไปทันทีครับ 


หลายท่านอยากอ่าน 3p หรือตอนเข้าเรียน มีแน่ๆครับ แต่อาจจะอีกหลายตอนหน่อย คันปากมากอยากเล่า แต่ไม่อยากสปอยครับ

ที่ซ่อนจะเป็นเพียงรูป Ref ถึงแม่ม่ายสาวสุดฮอตของเราในจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้นนะครับไม่มีซ่อนเนื้อหา
ถ้าคิดว่าเข้ากับเรื่อง หรือแนะนำอื่นๆ สามารถแก้ไขคอมเม้นต์บอกได้ครับผมอ่านทุกๆเม้นต์



สนับสนุนให้กำลังใจเพิ่มเติมและอ่านตอนใหม่ได้ตามช่องทางดังนี้ครับ







อย่าลืมเข้าไปพูดคุยกันได้ที่เพจนะครับ







ไม่มีคำพูดจาใดๆ ในขณะที่ริทกระโจนเข้าขย้ำร่างสวยของโศภิตาอีกครั้ง
แม้ว่าในขณะนี้อารมณ์อันร้อนรุ่มของเธอจะลดน้อยลงไปบ้างแล้ว แต่กับเรื่องเสียวครั้งเดียวยอมไม่เคยเพียงพอ จึ
งไม่แปลกที่เธอจะยินยอมให้บุตรชายเริ่มกระทำมันอีกครั้งอย่างเต็มใจ

โศภิตาเป็นฝ่ายพลิกกายขึ้นคร่อมบนร่างของเด็กหนุ่มบ้าง แม้ว่ามันจะทำให้เธอรู้สึกเขินอายเป็นอย่างมากยามเมื่อต้องเปลือยกายเคลื่อนไหวให้ริทเห็น
แต่เธอก็ยังคงอยากที่จะทำมันแม้จะไม่เข้าใจในความต้องการนี้ และในท้ายที่สุด โศภิตาก็ไม่สนใจอะไรอีกเมื่อเธอค่อยๆ กดสะโพกลง

"ซี๊ดดดดดดดดดดดดส์" ม่ายสาวสูดปากยาวเมื่อแท่งยักษ์แหวกกลีบรักเข้าไปช้าๆ
แม้จะผ่านเกมรักมาหยกๆ แต่ความใหญ่โตของมันก็ยังทำให้เธอรู้สึกคับแน่นไปเสียทุกครั้ง และเมื่อมันเข้าลึกไปจนชนปากมดลูก เธอก็เริ่มขยับเอว

ริทไม่ได้คาดคิดว่าโศภิตาจะเป็นฝ่ายขอขึ้นควบเขาด้วยตัวเองในครั้งนี้ เขาคิดว่าตนเองอาจจะต้องเป็นฝ่ายขอให้เธอทำเสียด้วยซ้ำ
แต่เมื่อมันเกิดขึ้น เขาก็ปล่อยเลยตามเลย คงไม่มีชายใดโง่พอที่จะไม่ยินยอมให้ร่างงามของม่ายสาวขึ้นขย่มโยกบนกายตนได้แน่นอน

"อืออ.ออ โอ๊ยย.ย แน่นมากริท แม่เสียวมากเลย อูยยย.ย.ยย" ใบหน้าของม่ายสาวเหยเกไปด้วยความสุขสมจากแท่งลำอวบ
เอวของเธอขยับเร็วขึ้นเรื่อยๆ ตามรสเสียวที่ได้รับ ทรวงอกขนาดใหญ่กว่ามาตรฐานพากันแกว่งไกวไปมาอย่างบ้าคลั่ง
เหงื่อกาฬไหลชโลมจนเป็นมันวาวไปทั่วร่าง กลายเป็นภาพอันเซ็กซี่ที่ชายใดได้เห็นแท่งเอ็นต้องตั้งเป็นทุกราย

หลังมองร่างสวยตรงหน้าอย่างเพลิดเพลิน เขาก็เอื้อมมือเข้าจับสะโพกของม่ายสาวและเริ่มเคลื่อนไหวส่วนล่างของตนให้เข้ากันกับจังหวะของเธอ
เมื่อโศภิตาแอ่นเอว เขาก็จะขยับสะโพกขึ้น และมันก็ทำให้ปลายแท่งของเขา เข้าไปได้ลึกกว่าเดิมมาก

"โอ๊ะ! อูยยย.ย ลึกมากริท โดนมดลูกแม่ตลอดเลย โอ๊ยย..ย..ยย" ม่ายสาวแทบกรีดร้องจากรสสัมผัสที่ได้รับ
การรู้สึกว่าจะมีอะไรเข้าไปในส่วนลึกที่สุดของเธอเป็นสิ่งที่โศภิตาไม่เคยคิดว่าจะเป็นไปได้ แต่ขณะนี้มันกลับกำลังเกิดขึ้นในทุกครั้งที่ริทเด้งเอวสวนกลับขึ้นมา

"ซี๊ดดด.ด..ดด เสียวว.ว.วว โอ๊ยยย.ย.ย ริทท.ทท.. อืออออ.ออ" โศภิตาสะบัดหัวไปมาไล่ความเสียวอันมากล้น
เธอรู้สึกดีอย่างไม่น่าเชื่อในทุกครั้งที่ได้ร่วมรักกับริท และเพียงเวลาสั้นๆ หลังจากนั้น ทั้งคู่ก็ใกล้จะถึงจุดหมายอีกครั้ง

"มาอีกแล้วริท.ท.ทท อูยย.ย..ยย แม่ใกล้แล้ววว.วว"

"ซี๊ดด.ดด.ด ผมก็ใกล้แล้วครับแม่ ขย่มแรงๆ เลยครับ" ริทกัดฟันบอกหลังสัมผัสได้ถึงความร้อนวูบที่เริ่มไล่มาจากพ่วงอัณฑะ

หลังขยับกายอีกสองสามครั้ง โศภิตาก็ทิ้งตัวลงหนักๆ เป็นครั้งสุดท้าย และนั่นก็ทำให้แท่งทวนอันแข็งโด่ของริทจมหายเข้าไปจนมิดลำ
ส่วนปลายของมันชนเข้ากับมดลูกของเธออย่างแรง และแล้ว ม่ายสาวก็เสร็จสม

"อ.อือออออออออออออ แม่เสร็จ! อูยยยยยยส์ แม่เสร็จแล้วริท!" โศภิตาตัวกระตุกเกร็งพยายามอั้นเสียงร้องไว้อย่างสุดชีวิต

เด็กหนุ่มเองก็ทานทนกับการตอดรัดรอบลำลึงค์ไม่ไหว จำต้องปล่อยน้ำรักขุ่นข้นออกไปอย่างไร้การควบคุม
และด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่านจากเรือนร่างด้านบน มันจึงพุ่งแรงยิ่งกว่าครั้งแรกแม้ว่าปริมาณจะเทียบกันไม่ได้
แต่เนื่องเพราะน้ำคาวขาวไหลฝ่าด่านประตูเข้าไปได้โดยตรง ม่ายสาวจึงรู้สึกราวกับมีไฟอุ่นสุ่มอยู่ในท้องน้อย

หลังพานพบความหฤหรรษ์ โศภิตาก็ทิ้งร่างอันไร้เรี่ยวแรงลงบนหน้าอกของริทโดยที่ท่อนลำของเขายังคงค้างคาในตัวเธอ
และเมื่อตกอยู่ในสภาพนี้ หน้าอกอันสวยงามและเปลือยเปล่าของม่ายสาวก็ทาบทับลงมาบนตัวเขา
มันยังคงนุ่มนิ่มและทำให้ริทรู้สึกประทับใจทุกครั้ง อีกทั้งยังมีก้อนก้นกลมกลึงต่อรับจากส่วนเอวคอดกิ่วนั่นอีก
เด็กหนุ่มจึงอดที่จะเอื้อมมือไปบีบจับทั้งหมดนั้นเสียไม่ได้ สำหรับริทแล้ว ร่างกายของแม่บุญธรรมช่างสมบูรณ์แบบไปหมดทุกส่วน และที่ผ่านมา ก็ไม่ใช่เขาเพียงแค่คนเดียวที่คิดแบบนี้

ขณะที่ริทสำรวจไปทั่วส่วนสะโพกของโศภิตา เขาก็ตระหนักได้ถึงส่วนก้นของเธอที่ดีงามไม่แพ้ทรวงอก
ม่ายสาวมีพวงก้นโตสวยที่ยังคงแน่นตึงอยู่จนน่าประหลาดใจ มือของริทขณะนี้จึงเวียนวนอยู่กับมันราวกับมีแม่เหล็กดูดมือของเขาไว้

โศภิตานอนหอบอย่างเหนื่อยอ่อนจากเกมรักที่ผ่านพ้นบนร่างของริท แน่นอนว่าเธอรู้สึกถึงสัมผัสจากฝ่ามือของริทที่เฝ้าบีบคลึงไปทั่วแก้มก้นทั้งสองข้าง
เขาวนเวียนอยู่กับพวกมันราวกับพบของเล่นใหม่ และตัวเธอเองก็รู้สึกดีและชอบในสัมผัสที่ได้รับเช่นกัน

หลังจากพักพอหายเหนื่อย ทั้งคู่ก็เริ่มเกิดความต้องการอีกครั้ง และมันก็จบลงด้วยความสุขสมของพวกเขาเฉกเช่นเดิม

หลังทำแฮตทริก ริทก็รับรู้ได้ถึงขีดจำกัดของเขา ในตอนนี้ เด็กหนุ่มรู้สึกเหนื่อยอ่อนเป็นอย่างมาก
และเมื่อเขามองไปยังแม่บุญธรรม เธอก็หลับสนิทไปเรียบร้อยแล้ว ริทจึงรู้สึกโล่งใจที่ครั้งที่สี่จะยังไม่เกิดขึ้นใน

แม้ว่าวันนี้เขาจะเสียความบริสุทธิ์ให้กับผู้หญิงที่สวยงามและชื่นชอบ แม้ว่าเขาจะได้ร่วมรักกับเธอและทำให้เธอร้องครวญครางถึงสามครั้ง
แต่แทนที่ริทจะมีความสุขกับสิ่งที่เพิ่งจะได้รับ เขากลับนึกไปถึงคืนพรุ่งนี้ เมื่อนาฬิกาบอกเวลาห้าทุ่ม ทั้งหมดที่เกิดในคืนนี้ก็จะเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง

ดังนั้น สิ่งเดียวที่เขาควรทำคือหลับตาและรีบนอนพักผ่อน เด็กหนุ่มจึงโอบแขนเข้าสวมกอดโศภิตาโดยที่เธอก็ขยับเข้ามาแม้จะไม่รู้สึกตัว
และนั่นจึงทำให้ริทสัมผัสกับร่างงามได้อย่างแนบชิดในอ้อมอก เขาจึงค่อยๆ หลับไปอย่างเหนื่อยอ่อนและเป็นสุข



ริทลืมตาตื่นขึ้นในตอนเช้าตรู่ ข้างกายยังคงมีร่างของแม่บุญธรรมนอนหลับใหลอยู่อย่างสงบสุข
เด็กหนุ่มนึกถึงที่เขาทำร่วมกับเธออย่างเร้าร้อนเมื่อคืนวานได้แม่นยำ พลางคิดสงสัยว่าเธอจะมีปฏิกิริยาเช่นไรเมื่อตื่นขึ้น

โศภิตาจะไม่มีอาการเงี่ยนง่านถึงเขาอีกต่อไป แต่เธอจะยังคงจดจำทุกการกระทำของตนเองได้เป็นอย่างดี
จำท่าทางยามเมื่อขึ้นขย่มเขา จำความรู้สึกยามเมื่อถูกน้ำเชื้อขุ่นข้นระเบิดเข้าภายในร่องรู หรือแม้กระทั่งจูบอันร้อนแรงดื่มด่ำหลายครั้งที่พวกเขาได้แบ่งปันกัน

ริทนอนดูใบหน้าอันสวยงามของแม่บุญธรรมอยู่ครู่หนึ่ง คิ้วของเธอก็เริ่มกระตุก และหลังจากนั้นไม่นาน ม่ายสาวก็ลืมตาตื่นขึ้นช้าๆ

โศภิตานั้นมองเห็นใบหน้าของบุตรชายบุญธรรมในทันทีที่ลืมตาตื่น แต่หญิงสาวยังคงซอยเปลือกตาถี่ๆ ด้วยความสะลึมสะลือ
เธอคิดว่าการทำเรื่องซุกซนมากมายกับเขาเป็นเพียงแค่ความฝันอันเพ้อเจ้อที่เธอยังคงอยู่ในนั้น
แต่เมื่อสติสัมปชัญญะเริ่มกลับคืนมาอีกทั้งใบหน้าของริทก็ยังไม่หายไป เธอก็รู้ทุกอย่างในบัดดล

โศภิตารู้สึกอับอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี เธอจำได้ถึงเรื่องราวทั้งหมด จำได้แม่นทุกฉากทุกตอนทุกคำพูด
เธอเองที่เป็นคนขอให้เขามาร่วมรักกับเธอ และร่างกายของเธอก็รุ่มร้อนอยู่ตลอดเวลาเพียงเพราะเด็กผู้ชายที่นอนอยู่ข้างๆ ตอนนี้
แต่เธอก็รู้ว่ามันจะไม่มีทางเกิดขึ้นได้อีก แม่กับลูกชายไม่สมควรที่จะทำอะไรเช่นนี้แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ร่วมสายเลือดเดียวกันก็ตาม

แต่ทันใดนั้น โศภิตาก็รู้สึกว่าริทกำลังบีบก้นเธอเบาๆ

ม่ายสาวตาสว่างทันทีและปัดมือของริทออกไป และเมื่อเห็นท่าทีตกใจของเขา เธอก็รีบพูดขึ้น

"แม่ขอโทษ แต่...เรื่องเมื่อคืนมันเป็นเรื่องผิดพลาดและไม่ควรจะเกิดขึ้นอีกต่อไป แม่หวังว่าลูกจะเข้าใจนะ" กล่าวจบ โศภิตาก็ลุกจากเตียงและหยิบเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายมาสวมใส่

"แต่แม่เป็นคนมาขอให้ผมช่วยนะครับ แล้วตอนนี้..แม่กลับพูดอีกอย่าง ผมไม่เข้าใจเลย เมื่อคืนแม่มีความสุขมากเลยนะครับ"

เมื่อริทพูดจบ โศภิตานึกถึงสีหน้าและการกระทำของเธอได้ และนั่นก็ยิ่งทำให้เธออับอายยิ่งขึ้นกว่าเก่า แต่ไม่นานนัก เธอก็ตั้งสติและพูดด้วยสีหน้าเคร่ง

"เรื่องนั้นมันไม่สำคัญหรอกนะริท สิ่งนี้มันเป็นความผิดพลาดของแม่เอง และมันจะไม่เกิดขึ้นอีกแน่ๆ " โศภิตาเม้มปากแน่นก่อนจะถอนหายใจยาวและพูดต่อ
"เอาเป็นว่า ลูกห้ามไปพูดเรื่องนี้กับใครและรีบลืมมันให้เร็วที่สุดนะ" กล่าวจบ เธอก็เดินออกจากห้องของริทไปด้วยอาการหลบซ่อน
ม่ายสาวไม่ต้องการให้ลูกอีกคนของเธอรู้เรื่องนี้อย่างแน่นอน และมันก็ทำให้เธอรู้สึกคล้ายกำลังแอบไม่ให้พ่อแม่จับได้หลังจากหนีเที่ยว

เมื่อถึงห้อง โศภิตาก็รีบถอดเสื้อผ้าออกซักและเข้าห้องน้ำเพื่อขัดล้างคราบไคลและน้ำกามจากเกมรักออกจากร่าง
แม้ว่าเมื่อคืนนี้เธอจะไม่รู้ถึงสาเหตุที่ทำให้เธอเกิดอาการเช่นนั้น แต่เธอก็แน่ใจอยู่หนึ่งอย่าง นั่นก็คือความรู้สึกที่ได้รับจากการร่วมรักกับริทนั้นช่างน่าอัศจรรย์ใจสำหรับเธอมาก
มันเป็นความรู้สึกที่เธอไม่เคยได้สัมผัสมากก่อนเลยสักครั้งในชีวิต แต่โศภิตาก็รู้ว่าความรู้สึกนี้จะไม่มีวันได้เกิดขึ้นอีกแล้ว
เนื่องเพราะสิ่งนี้เป็นดั่งผลไม้ต้องห้าม เธอจึงได้แต่เก็บมันลึกไว้ในใจพร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆ ที่ผุดขึ้นบนใบหน้าขณะกำลังนึกถึงสัมผัสดีๆ ที่บุตรชายเคยมอบให้ไว้เมื่อคืน

โศภิตารื้อค้นยาคุมกำเนิดที่พอมีเก็บไว้ขึ้นมากิน คงไม่ดีแน่หากว่าเธอจะเกิดท้องขึ้นมา
แต่บางสิ่งในใจลึกๆ ของเธอกลับกระซิบบอกกับเธอว่ามันก็ไม่ได้เลวร้ายจนเกินไป และแน่นอน โศภิตารีบลบความคิดอันเหลวไหลนี้ทิ้งทันที



ริทนั่งเล่นอยู่ในห้องอย่างสบายใจระหว่างที่เขากำลังรอแม่บุญธรรมอาบน้ำ
แม้ว่าม่ายสาวจะพูดหรือแสดงท่าทีปฏิเสธหนักแน่นเช่นไร แต่เด็กหนุ่มก็รู้ดีว่าคืนนี้เขาจะได้สนุกกับเรือนร่างอันเร่าร้อนของเธออีกครั้ง

หลังจากที่ริทอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้วเขาก็ลงไปที่ครัว แม่บุญธรรมของเขากำลังจัดเตรียมอาหารเช้าอยู่
และเมื่อเธอสังเกตเห็นเขา ใบหน้าของเธอก็แดงขึ้นเล็กน้อย แต่นอกจากนั้นแล้ว โศภิตาก็ไม่ได้ทำตัวผิดปกติแต่อย่างใด

ริทยิ้มน้อยๆ ที่มุมปาก เขาจัดการเธอไปเรียบร้อยแล้ว และเมื่อถึงคืนนีัเขาก็จะทำเช่นนั้นอีกครั้ง

เด็กหนุ่มเห็นพี่สาวของเขากำลังนั่งเล่นมือถืออยู่ที่โต๊ะอาหาร ดังนั้น เขาจึงเลือกที่จะนั่งลงข้างๆ และทักทายเธออย่างเป็นธรรมชาติ

"อรุณสวัสดิ์ครับพี่"

"อ.อืม สวัสดี" รินรดามองกลับมาตามคำทักและทักทายกลับเช่นกัน เมื่อวานเพียงวันเดียว
หญิงสาวใช้น้องชายต่างสายเลือดของตนเป็นจินตนการในการช่วยตัวเองไปแล้วหลายครั้ง แต่มันก็ยังไม่เพียงพอให้เธอชอบเขาได้

และเมื่อริทหย่อนตัวลงนั่งเคียงข้างเธอ อาการอันไร้คำอธิบายก็เริ่มเกิดขึ้นภายในร่องรูของเธออีกครั้ง

ยังไงก็โดน

[Kaba]

ยังไงก็โดน

[future_1515]

ดูท่าจะไม่รอด

[Vknongnqa]

แม่เริ่มติดใจ

[wap5455]

จัดการเคลมพี่สาวต่อเลย จะไดจัดทั้งกลางวันกลางคน