หมู่บ้านเริงรมณ์ ตอนที่ 1

ช่างแอร์ในตำนาน 55

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณเว็บ xonly และเพื่อนๆสมาชิกทุกท่านนะครับ ที่พาแฟนผมเป็นคนดี ขึ้นอันดับ 1 นิยายอีบุ๊กขายดีและยอดนิยม ขอกราบขอบพระคุณ ณ ตรงนี้ อยู่ด้วยกันไปนานๆนะครับ

เรื่องราวของ แฟนผมเป็นคนดี ถ้าใครอยากรู้เรื่องราวของสน สิค หรือมุมมองของสิคคงต้องไปอ่านกันในอีบุ๊ค สำหรับคนที่อ่านแล้วก็คงรู้เรื่องไปแล้ว ถ้าใครอยากสั่งซื้อ เข้าไปในลิ้งค์ด้านล่างนี้นะครับ

แต่วันนี้ ผมไม่ได้มาแค่จะฝากของ ผมยังมาฝากซีรี่ย์ใหม่ ยังคงให้ความเคารพแกท่าน noopman เช่นเดิม แต่คราวนี้พระเอกน่าจะไม่โง่เท่าคนก่อนแล้ว ขอเชิญทุกท่านสนุกสนาน และยินดีต้อนรับเข้าสู่ หมู่บ้านเริงรมณ์ ครับ

-----------------------------------------------------

ความฝันของลูกผู้ชาย อันที่จริงมันก็มีไม่กี่อย่าง มีเงินเยอะๆ มีของที่ชอบ มีงานที่ดี มีภรรยาที่ดี และมีครอบครัวที่ดี ผม "อาทิตย์" อายุ 33 ได้ทำตามความฝันหลายๆอย่างสำเร็จไปเรียบร้อยแล้ว ทั้งการเดินทางรอบโลก มีรถยุโรปคันหรูขับ มีธุรกิจเป็นของตัวเอง อันที่จริงก็ต้องขอขอบคุณตระกูลของผมที่ปูทางทุกอย่างมาให้ผมสานต่อสบายๆ

ส่วนภรรยาที่ดี ผมเองก็สำเร็จจนหลายคนอิจฉา "ศุภักษร" หรือว่า "มิ้งค์"อายุ 29 สาวสวยไฮโซหน้ารูปไข่ ตาโค้งสวยเวลายิ้มตาราวกับสระอิ จมูกเป็นสันพอดี ริมฝีปากงามไม่บางจนเกินไป มีโหนกแก้มเล็กน้อยตอนที่ยิ้ม หน้าตาสวยราวกับนางเอกเซ็กซี่คนหนึ่งที่ชื่อคล้ายกับเธอ มิ้งค์ไว้ผมยาวสีน้ำตาลดัดลอนเล็กน้อย

รูปร่างเองก็เช่นกัน ถ้าเธอตัดสินใจเข้าวงการนางแบบ คงเป็นนางแบบเซ็กซี่เบอร์ท็อปของวงการ ด้วยรูปร่างที่มีน้ำมีนวล เอวโค้งเล็กน้อย ไม่มีไขมันส่วนเกิน หน้าอกทรงหยดน้ำขนาด 36c และบั้นท้ายกลมโต มีตากล้องรวมถึงอาจารย์คณะนิเทศที่เธอเรียนติดต่อมาขอถ่ายแบบหลายคน มิ้งค์ก็รับบ้างไม่รับบ้าง เพราะชีวิตเธอไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินซักเท่าไหร่

ผมกับมิ้งค์เพิ่งแต่งงานกันได้ไม่ถึงปี เราสองคนตัดสินใจซื้อบ้านหลังหนึ่งในหมู่บ้านที่ชื่อว่า เริงรมณ์ เป็นหมู่บ้านระดับกลาง ราคาไม่แพง เนื่องจากไม่อยากรบกวนเงินครอบครัวและเงินบริษัทนัก หวังว่าอนาคตเก็บเงินได้มากกว่านี้ค่อยขยายไปซื้อหมู่บ้านระดับ Hi-End อีกที

หมู่บ้านเริงรมณ์มียูนิตอยู่ไม่มากไม่ถึงหลักร้อย มีพื้นที่สาธารณะ ยิม สระว่ายน้ำ ด้านหลังโครงการรอการขยายมีทะเลสาบ และป่าไม้ที่รอการจัดสรรอยู่พอสมควร คาดว่าอนาคตคงจะมีเพิ่มอีกหลายหลัง ปัจจุบันบ้านบางยูนิตก็ยังสร้างไม่เสร็จ

บ้านของผมเป็นตัวท็อปของโครงการ มีขนาดใหญ่พอสมควรเกือบสองร้อยตารางวา สองชั้นสองห้องนอน วันนี้เป็นวันที่เจ็ดแล้วที่เราเข้ามาอาศัย หกวันแรกมัวแต่จัดของกันไม่ได้พัก คนงานของบริษัทเข้ามาช่วยจัดของวุ่นวายไปหมด แต่ยิ่งคนเยอะก็ยิ่งเสร็จไว ไม่ถึงอาทิตย์ บ้านก็พร้อมอยู่อย่างสมบูรณ์

เช้าวันนี้เป็นวันหยุด ผมตื่นเช้ามาชงกาแฟนั่งจิบมองสวนขนาดเล็กหน้าบ้าน ที่มิ้งค์ภรรยาคนสวยของผมกำลังยืนรดน้ำต้นไม้ตรงริมกำแพงในชุดเสื้อยืดสีขาวรัดรูปจนเกือบเห็นลายชุดชั้นใน ส่วนรูปทรงของอกที่ถูกห่อหุ้มอยู่เห็นชัดโดยไม่ต้องอธิบาย เธอใส่คู่กับกางเกงขาสั้นสีชมพู แต่งตัวสบายๆเพราะไม่กะออกไปไหนกัน

แต่ภาพตรงหน้ามันทำเอาผมกลืนกาแฟแทบไม่ลง สัดส่วนโค้งว้าวแน่นไปเสียทุกส่วนของภรรยามันเย้าตายวนใจ สะเก็ดน้ำจากฝักบัวกระเด็นมาโดนเสื้อสีขาวไม่หยุด จนเห็นรอยลูกไม้จากบรา ผมอดใจไม่ไหว วางแก้วกาแฟแล้วย่องเงียบเข้าไปโอบเธอจากด้านหลัง

"พี่อาทิตย์อะะ อย่าแกล้งมิ้งค์แบบนี้สิ ตกใจหมด" มิ้งค์ยิ้มทำเสียงออดอ้อนพร้อมกับยิ้มหวาน
"พี่ไม่ได้แกล้งซักหน่อย เห็นคนสวย คนเซ็กซี่แบบนี้ใครจะอดใจไหว" ผมหอมแก้มจากด้านหลังไปหนึ่งที
"ไม่ต้องเลย มาหอมกันกลางแจ้งแบบนี้ ไม่อายบ้างรึไง?" มิ้งค์เล่นหูเล่นตา
"ไม่อาย ทำมากกว่านี้พี่ยังไม่อายเลย"
"ทำไม? จะทำอะไรไม่ทราบคะ" มิ้งค์ท้าทาย นี่ล่ะสเน่ห์ภรรยาผม เธอรู้วิธีทำให้ผู้ชายของขึ้นได้ง่ายๆ
"ทำแบบนี้ไง"

ผมเลิกโอบเอวเลื่อนมือขึ้นมาประคองใต้ฐานอกทรงโตของมิ้งค์ ก่อนที่จะค่อยๆบีบไขมันที่สู้มือก้อนโตทั้งสอง ผมรับรู้ได้ทันทีว่ามิ้งค์สะท้านไปทั้งตัว เธอเกร็งกัดริมฝีปาก เสียงอ่อนลง

"คนใจร้าย.. อ..อย่านวดสิ"
"ทำไมคนเก่ง? เมื่อกี้ยังท้าทายพี่อยู่เลย?" ผมออกแรงบีบมากขึ้น จนมิ้งค์เริ่มหายใจแรงพร้อมส่งเสียงชวนสยิวออกมา
"อื้มม.. แน่จริงก็ทำมากกว่านี้สิ"
"ท้าเหรอ? จัดให้!"

มือข้างหนึ่งผมล้วงเข้าไปในเสื้อของเธอจากทางด้านล่าง จนเสื้อเลิ่กขึ้นเห็นเอวที่โค้งกำลังพอดี มือผมขยำขยี้ภายนอกชั้นในอย่างสนุกมือ ส่วนมืออีกข้างก็ปลดกระดุมกางเกงขาสั้นแล้วล้วงเข้าไปถูไถร่องสวาทที่เริ่มเปียกแฉะ จมูกผมก็ชอนไชสูดดมซอกคอที่หอมกรุ่นไปด้วยกลิ่นน้ำหอมแบรนด์ดังและกลิ่นฮอร์โมน ตัวของมิ้งค์บิดไปมาด้วยความเสียว

"พี่อาทิตย์...อื้มมมม ใจร้ายที่สุด อ่าาา"

เสียงครวญครางผสมออดอ้อนของมิ้งค์ทำเสากระโดงเรือผมแข็งโด่ ตอนนี้มันกำลังแทงก้นมิ้งค์อยู่ ภรรยาผมก็สัมผัสได้ เธอเอื้อมมือมาลูบคลำมันอย่างทะนุถนอม จนลืมเผลอปล่อยสายยางสะบัดน้ำใส่เราสองคนจนเปียก

"น้องไม่ไหวแล้ว เอาเข้ามาเถอะนะ" มิ้งค์หายใจรุนแรง พูดด้วยน้ำเสียงแหบพล่ามหาสเน่ห์
"ไม่เอา พูดแรงๆกว่านี้สิ แค่นี้พี่ไม่ยอมหรอก มิ้งค์ก็รู้ดี"

ไม่ใช่แค่มิ้งค์ ผมเองก็ท้าทายเย้ายวนสาวเป็นเหมือนกันนะ แต่ด้วยความที่เป็นลูกคุณหนูถูกดูแลและได้รับการศึกษามาอย่างดี ทำให้มิ้งค์ไม่ค่อยพูดคำหยาบหรือคำรุนแรงเท่าไหร่ ผมจึงต้องเร่งปฏิกริยาโดยการเอามือล้วงเข้าไปในกางเกงในแล้วกดนิ้วมือผ่านช่องสวาทที่แฉะเยิ้มเข้าไปในตัวของเธอ

"ผ..ผัวจ๋าา เย...อื้มมม.. ซี้ดดด เอาเมียเถอะนะ เมียไม่ไหวแล้ว"

จริงๆผมอยากให้เธอพูดคำนั้นออกมา แต่ไม่เป็นไร แค่นี้ผมก็พร้อมที่จะพาเธอขึ้นสวรรค์แล้ว ผมใช้มือข้างที่ล้วงพยายามดึงกางเกงเธอลง ซึ่งภรรยาสาวผมก็ช่วยเต็มที่

ติ้ง...ดองงงง

แต่แล้วก็มีมารมาผจญ จู่ๆเสียงออดหน้าบ้านก็ดังขึ้น มิ้งค์ได้ยินจึงรีบถอยตัวออกมาแล้ววิ่งเข้าบ้านไป เพราะเสื้อผ้าของเธอเปียกหนักจนเห็นชุดชั้นใน ผมรีบแต่งตัวให้ดูปกติที่สุดถึงจะเปียกไปหน่อยก็ตาม พอเรียบร้อยก็เดินไปเปิดประตู

คนที่มากดคือ ช่างลอย ช่างแอร์อายุน่าจะราวห้าสิบกว่า ตัวเท่าผมแต่ผิวแดงกร้าน ตาเหลืองเหมือนคนติดเหล้า หน้าตาออกไปทางชาวตะวันออกเฉียงเหนือ ผมเรียกใช้บริการไปเมื่อวาน เพื่อมาล้างแอร์ประเดิมหลังจากปล่อยมันตากฝุ่นมาหลายสัปดาห์

ร้านของแกอยู่เลยทางเข้าหมู่บ้านไปนิดหน่อยเท่านั้นเอง วันนี้แกยังสวมชุดยูนิฟอร์มช่างแบบเมื่อวานเด้ะ มันเหมือนกันจนผมอดสงสัยไม่ได้ว่าแกใส่ชุดเดิมรึเปล่า

"อ้าว ช่างลอยมีอะไรรึเปล่าครับ"
"นายอาทิตย์ครับ คือผมน่าจะลืมเป๋าอุปกรณ์ไว้ที่บ้านของนายน่ะครับ" ไม่ใช่แค่หน้าตา แต่น้ำเสียงก็บก็บ่งบอกบ้านเกิดเช่นกัน
"อ่อ ใช่ผมเห็นอยู่ ขึ้นไปเอาสิ อยู่ชั้นสองของบ้านน่ะ หน้าห้องนอนผม"

ช่างลอยก้มหัวเดินผ่านผมไป จะไปเอาของ ผมเองก็จะเดินตามไปนั่นละ แต่กลับมีเสียงใครบางคนเรียกผมที่หน้าประตู

"สวัสดีครับ ใช่คุณอาทิตย์หรือเปล่าครับ?"
"ค..ครับ" ผมหันกลับมามองเจอชายคนหนึ่ง ตัวไม่สูงนักน่าจะพอกับมิ้งค์ สวมแว่น ศีรษะล้านคล้ายขุนช้างในวรรณคดี อายุน่าจะถึงวัยเกษียณแล้ว
"ผมชื่อ อนันต์ เป็นตัวแทนกรรมการหมู่บ้านครับผม ว่าจะหาโอกาสมาทักทายหลายครั้งแล้ว แต่ผมยุ่งๆต้องขออภัยด้วย" พี่อนันต์ลูบหัวอย่างสุภาพนอบน้อม ทำเอาผมเกรงใจไปด้วย
"ไม่เป็นไรครับพี่ เพื่อนบ้านกันมาหากันเมื่อไหร่ก็ได้"
"ว่าแต่คุณอาทิตย์ อาศัยอยู่กับครอบครัวหรอครับ?"
"ครับ ผมอยู่กับภรรยาของผมน่ะครับ...."

ทันใดนั้นผมก็คิดอะไรขึ้นมาได้ ชิบหายละ! ช่างลอยลืมกระเป๋าไว้ที่ชั้นสอง ภรรยาผมก็ขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อชั้นสอง ใจผมเต้นตุ่มๆต่อมๆ ถ้าช่างลอยเห็นมิ้งค์เปลี่ยนเสื้อผ้าเขาจะทำยังไง ผมไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้มาก่อน มันทั้งตื่นเต้นและกลัว

การที่ชายอื่นแอบดูเมียเรามันเป็นเรื่องปกติ ที่ทำให้เลือดของผมสูบฉีดและภาคภูมิใจ แต่ถ้าเกินเลยกว่านั้น ผมคงยอมไม่ได้

"ดีเลยครับ หมู่บ้านของเรามีสวนสาธารณะ สระว่ายน้ำ ยิม หรือแม้แต่สปานวดแผนไทย พวกเราก็มีบริการให้พร้อม"

เวรเอ้ย! พี่อนันต์ผู้สุภาพก็พูดต่ออีก ดูท่าทางไม่จบง่ายๆแน่ ผมต้องรีบหาทางจบบทสนทนานี้ให้เร็วที่สุด ผมยืนคิดจนหัวหมุน ในขณะที่แกก็อธิบายส่วนต่างๆของหมู่บ้านไปเรื่อย

"อ..เอ่อ พี่อนันต์ครับ พอดีเมื่อกี้ผมให้ช่างขึ้นไปดูแอร์ที่ชั้นสอง มันจะเป็นการไม่ดีที่ปล่อยช่างเข้าไปในบ้านคนเดียวอย่างงั้น
"อ้อ ใช่ๆ คุณอาทิตย์พูดถูก งั้นผมไม่รบกวนดีกว่านะครับ"
"ไม่รบกวนเลยครับ ไว้มีโอกาสมานั่งทานข้าวฝีมือภรรยาผมได้นะครับ"
"จริงเหรอครับ งั้นพรุ่งนี้ผมขออนุญาติรบกวนหน่อยนะครับ" อะไรของเขาเนี่ย! ผมเผลอพูดอะไรผิดไปงั้นเหรอ ปกติคนเขาไม่ได้ตอบกลับมาอย่างนี้นี่
"ครับๆ ไว้เจอกันนะครับ"

ผมไม่มีเวลาและอารมณ์จะปฏิเสธแล้ว ผมรีบส่งพี่อนันต์แล้วปิดประตูวิ่งเข้ามาในบ้านทันที

กิจกรรมพิเศษเนื่องจาก แฟนผมเป็นคนดี พุ่งทะยานติดชาร์ทธัญวลัยในหมวด อีบุ๊ก อันดับ 1 ทั้งยอดขายและยอดนิยม เราจึงมี 2 กิจกรรมมาให้เล่นกัน

1.หากผู้ซื้อเข้าไปคอมเม้นท์รีวิวรวมกันเกิน 60+ รีวิว ผมจะเขียน แฟนผมเป็นคนดี ตอนพิเศษ เพิ่มลงไปในอีบุ๊ค 1 ตอนด้วยกัน (สามารถกดเข้าไปรีวิวได้ในลิ้งค์นี้เลย )

2.หากยอดขายได้มากกว่า 200 เล่ม ผมจะเขียน แฟนผมเป็นคนดี ตอนพิเศษ เพิ่มลงไปในอีบุ๊คอีก 1 ตอน

หมดเขตร่วมสนุกวันที่ 18/09/2562 นะครับ

สนุกมากครับ

เรื่องน่าติดตามมาอีกแล้ว ขอบคุณคร้าบ

ข่าว:

หมู่บ้านเริงรมณ์ ตอนที่ 1