จะรอดไหม

จะได้อาบไหม

สงสัยพี่รินจะโดนหนักแน่

แค่อาบน้ำ จะพอไหม

EP นี้ติดเหรียญ จึงจะขอซ่อนเล็กน้อยนะครับ จะคอมเม้นต์อะไรก็ได้ครับ ขอแค่เกี่ยวกับเรื่องและไม่ผิดกฏบอร์ด
EP ล่าสุดจะเป็น EP.28 ครับ และ EP.29 จะปล่อยใน 1-2 วันนี้ครับ ฝากผลงานด้วยนะครับ


อ่านตอนก่อนหน้า หรือผลงานเรื่องอื่นๆ ได้ที่ ของผมครับ

และสามารถสนับสนุนให้กำลังใจในการเขียนงาน และอ่านตอนใหม่ ๆ ล่วงหน้าได้ตามช่องทางดังนี้ครับ

)




อย่าลืมเข้าไปพูดคุยกันได้ที่เพจนะครับ




เมื่อได้ยินคำชมจากริท หัวใจของรินรดาก็พองโตขึ้นอย่างไม่รู้ตัว
แต่กระนั้นเธอก็ยังเหนียมอายเกินกว่าจะปล่อยให้น้องชายบุญธรรมเห็นเรือนร่างเปล่าเปลือยของเธอได้โดยง่าย

"ม...ไม่เอา ออกไปก่อนได้ไหม พี่ขอร้อง"

ริทยิ้มเมื่อเห็นท่าทีอันแสนน่ารักของรินรดา แต่ไม่ว่าเธอจะดูน่ารักแค่ไหน พี่สาวของเขาก็ยังจะต้องทำตามที่เขาต้องการอยู่ดี

"เอ... สงสัยพี่จะลืมจริง ๆ แต่ผมเองก็น่าจะลืมเหมือนกัน เพราะผมนึกไม่ออกเลยว่าทำให้พี่เสร็จไปกี่ครั้งเมื่อคืน"

รินรดาเขินอายยิ่งกว่าเก่าเมื่อได้ยินคำพูดของริท
ด้วยจำได้ว่าตนเองถึงจุดสุดยอดครั้งแล้วครั้งเล่าไปกับมือของเขาขณะเล่นสนุกกับหน้าอกและส่วนสงวนของเธอ

"โธ่พี่ริน... พี่จำสัญญาที่ให้ไว้กับผมไม่ได้เลยเหรอครับ..." ริทเอ่ยเสียงเศร้า

แน่นอนว่ารินรดาจำได้ดี แต่เธอก็เลือกที่จะนิ่งเฉยใส่เขาเสีย ริทจึงแสร้งโมโหด้วยการพูดขึ้นเสียงเรียบ ๆ

"งั้นถ้าพี่จะไม่รักษาสัญญากันแบบนี้ก็ไม่เป็นไรครับ แต่ต่อไปผมคงจะไม่ยุ่งกับพี่อีกแล้ว พี่รินอยากทำอะไรก็ทำไปเถอะครับ"

ประโยคนี้ของริทเปรียบดั่งสายฟ้าที่ฟาดเข้าใส่รินรดาจนจิตใจของเธอปั่นป่วนไปหมด
ร่างของหญิงสาวสั่นเทิ้มไปด้วยความขุ่นเคืองเมื่อได้ยินว่าริทจะไม่แตะต้องเธออีกต่อไป
เพราะมันหมายถึงว่าความรู้สึกอันแสนอัศจรรย์ที่เธอได้รับเมื่อคืนนี้จะไม่มีวันเกิดขึ้นอีกแล้ว

รินรดารู้ว่าริทไม่พอใจเธอและนั่นก็ทำให้เธอรู้สึกแย่มาก แต่มันก็เทียบไม่ได้กับประโยคท่อนท้ายของเขาที่ทำร้ายเธอมากที่สุด
เพราะยิ่งรินรดารู้สึกดีแค่ไหนยามที่ริทชมเธอและบอกเธอว่าสวย โลกของเธอก็จะยิ่งแตกสลายมากขึ้นเท่านั้นเมื่อได้ยินเขาบอกปฏิเสธเธอ

"เดี๋ยวก่อน! "

หยาดน้ำตาใสเริ่มปรากฏในดวงตาของหญิงสาวขณะเรียกริทที่กำลังเดินจากไป
รินรดาตระหนักได้ว่าเธอชอบเขามากแค่ไหน ดังนั้นเมื่อเขาทำตัวห่างเหิน เธอจึงรู้สึกเสียใจมาก

"มีอะไรอีกครับ? "

รินรดาไม่คิดถึงเรื่องอื่นใดอีก แม้แต่ความอับอายและเขินอายของเธอก็ไม่มีอีกแล้วเช่นกัน

"พ..พี่ให้ดูก็ได้"

"อ้าว ทำไมอยู่ ๆ ก็เปลี่ยนใจล่ะครับ"

"พี่ขอโทษนะริท อย่าโกรธพี่เลยนะ"

"งั้นพี่ก็ให้ผมดูอย่างที่บอกสิครับ แล้วผมอาจจะยกโทษให้"

รินรดาหน้าแดงด้วยความขวยเขินอีกครั้ง แต่เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธเหมือนกับครั้งก่อนหน้า
หญิงสาวลงจากเตียงช้า ๆ และลุกยืนขึ้นต่อหน้าริทในสภาพเปลือยเปล่าโดยไม่ใช้มือปกปิดร่างกายของเธอเอาไว้อีก

ยิ่งรินรดาเห็นริทมองร่างกายของเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าไปมาหลายครั้ง ใบหน้าของเธอก็แดงปลั่งมากขึ้นไปอีก
เธอกำลังเปิดเผยร่างของตนเองต่อน้องชายคนเล็กของเธอ ไม่มีทางใดเลยที่เธอจะกล้าสบตากับเขาได้

"อย่างที่ผมคิดเลย พี่รินสวยมากจริง ๆ นะครับ"

ความสุขใจเกิดขึ้นกับรินรดาเมื่อได้ยินว่าริทชมเชยเธออีกครั้ง และเธอก็ยิ่งแน่ใจว่าเธอรับไม่ได้หากริทโกรธเธอ

"แต่ผมยังไม่ยกโทษให้พี่หรอก"

ความหวาดกลัวเล็ก ๆ พลันก่อตัวขึ้นกับรินรดาหลังได้ยินประโยคนี้
เธอหวังว่าการสนองในสิ่งที่น้องชายต้องการจะทำให้เขายอมยกโทษให้สำหรับพฤติกรรมก่อนหน้านี้ของเธอ แต่ทว่ากลับไม่เป็นเช่นนั้น

"ท-ทำไมล่ะ ก็พี่ทำตามที่ขอแล้วนี่"

ริทฉีกยิ้มขึ้นเล็กน้อยและพูดว่า "ผมจะลืมเรื่องทั้งหมดที่ผ่านมาและยอมยกโทษให้พี่ถ้า..."

"ถ้า? "

"...พี่ยอมอาบน้ำกับผม"

รินรดาตื่นตะลึงอีกครั้ง ความต้องการในตัวเธอของริทกำลังเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
เขากำลังบอกให้เธออาบน้ำกับเขาแม้ขณะนี้เธอจะยืนอวดโฉมอันเปลือยเปล่าอยู่ต่อหน้า และรินรดาก็รู้ดีว่ามันจะไม่ใช่ 'แค่การอาบน้ำ'

ถึงกระนั้นเธอก็ไม่ได้ปฏิเสธเขา หญิงสาวเพียงพยักหน้าช้า ๆ ตอบกลับไปเท่านั้น
รินรดายอมรับแล้วว่าเธอต้องการให้ริททำเรื่องลามกกับเธอ แม้ว่ามันจะค่อนข้างน่าอาย แต่เธอก็ยังอยากจะให้มันเกิดขึ้น

ริทยิ้มอีกครั้ง ก่อนเขาจะคว้าแขนพี่สาวบุญธรรมเพื่อดึงเธอให้เดินไปยังห้องน้ำด้วยกันกับเขา

รินรดาตามริทไปอย่างว่าง่าย แม่ไม่รู้ว่าน้องชายบุญธรรมจะคิดทำสิ่งใดกับเธอ ถึงกระนั้น รอยยิ้มบาง ๆ ก็ผุดขึ้นที่มุมปากเมื่อนึกคิดว่าตนเองกำลังฝันไป
เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าริทจะทำสิ่งนี้กับเธอจริง ๆ รินรดาจะคิดก็ต่อเมื่อในขณะที่เธอช่วยตัวเองเท่านั้น แต่ทว่าตอนนี้มันกำลังเกิดขึ้นแล้ว

จะแค่อาบน้ำจริงมั้ย

รอเวลาเชือดเท่านั้นเอง

ได้เปียกแน่นอน

บทรักกำลังจะเริ่มอีกครั้ง

อาบน้ำให้สะอาดไปทั้งตัว

คิดตามก็เพลินละ

อ๋าาาา พี่สาววว