โดนดุ้นฝังมุกจับกังซ่านร่านเสียว copy

[cyborg0011]

โดนดุ้นฝังมุกจับกังซ่านร่านเสียว


< อยากเล่าด้วยคน>



ดิฉันได้เข้ามาอ่านเรื่องเสียวๆของบรรดาหนุ่มๆที่ส่งเข้ามาเล่าประสบการณ์ของตนเองให้พวกเราท่านๆได้อ่าน และดิฉันกับเพื่อนก็เข้ามาใช้บริการในเวปนี้มาได้ไม่นาน โดยครั้งแรกๆ เพื่อนที่ชื่ออรเป็นคนแนะนำ ครั้งแรกก็ยังไม่กล้าดู ไม่กล้าอ่าน เพราะกลัวพวกผู้ชายในบริษัทจะรู้ แล้วเอาไปล้อ อรก็บอกว่าไม่มีใครรู้หรอก เราใช้เครื่องคอมพิวเตอร์อยู่คนเดียว หลังจากได้อ่านประสบการณ์ของเพื่อนๆที่ส่งเข้ามา ก็รู้สึกอยากไปตามจินตนาการของตนเอง ดิฉันก็มีประสบการณ์อย่างนั้นเหมือนกัน แต่เป็นประสบการณ์ที่ไม่ดีเอามากๆ ซึ่งเป็นเรื่องสมัยเข้าทำงานในบริษัทส่งออกนี้ใหม่ในตำแหน่งพนักงานบัญชี ดิฉันชื่อว่า"เหน่ง" อายุ 33 ปี ผิวขาว รูปร่างท้วมๆ ไปทางอวบหน่อย จบปริญญาตรีจากมหาลัยเอกชนแถววิภาวดี-รังสิต

หลังจากจบการศึกษาออกมาก็เข้าทำงานมาหลายบริษัท มีคนมาจีบก็มา แต่เหน่งรู้ว่าพวกผู้ชายเหล่านี้หวังอะไรในตัวเหน่งแน่ ถึงมาทำดี เหน่งก็ยังระมัดระวังตัวมาตลอด ไม่กล้าไปไหนมาไหนกับใครตามลำพังสองต่อสอง ถ้าจะไปจะต้องมีเพื่อนไปเป็นกลุ่ม เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา เหน่งได้ย้ายที่ทำงานใหม่มาอยู่ที่ท่าเรือคลองเตย เหน่งกลับบ้านค่ำเกือบทุกวัน เพราะบ้านของดิฉันอยู่บางแค พอเลิกงานก็ต้องรีบขึ้นรถกลับบ้าน เดินทางอย่างนี้มาโดยตลอด และระวังตัวตลอด จะไม่กลับบ้านดึก ถ้ากลับดึก ก็จะนั่งแท๊กซีเข้าบ้าน เส้นทางคลองเตยไปที่พัก เป็นถนนสายใหญ่ไม่มึด แต่ต้องต่อรถเมล์ถึง2 ต่อถึงจะถึงบ้านได้

และเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝัน ที่จะทำให้ดิฉันต้องมีตาบาปจนถึงทุกวันนี้ เพราะได้เดรฉานจับกังที่ท่าเรือคลองเตย ที่พวกมันทำให้ฉันต้องมีมลทินในวันสิ้นเดือน เป็นวันเงินเดือนออกของบริษัทดิฉัน เพื่อนๆคนอื่นก็มีนัดหมายกับแฟนๆและครอบครัว ส่วนที่ยังไม่มีครอบครัวก็จะไปหาร้านอาหารดื่มกินกันเป็นประจำ ส่วนตัวดิฉันนั้น ต้องมานั่งทำงานปิดบัญชีสิ้นปีอยู่คนเดียว เพราะทำงานไม่ทัน เพื่อนที่ทำงานบัญชีอีกคนก็ลาคลอด งานทั้งหมดก็หนักอยู่ที่ดิฉันคนเดียว

วันนั้นดิฉันเร่งทำงานในช่วงกลางวันอย่างเร่งรีบ โดยที่ไม่ไปพักทานข้าวกลางวันข้างนอก บอกเพื่อนว่าต้องรับปิดบัญชีให้หมดเพื่อจะได้ไม่กลับบ้านดึก ดิฉันนั่งทำงานจนลืมเวลาไปเลยว่ากี่โมงแล้ว พอทำงานเสร็จรีบเก็บข้าวของ และหันไปดูนาฬิกาเป็นเวลา 3 ทุ่ม ดิฉันกำลังจะเดินออกจากบริษัท ฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก ดิฉันก็มองหายามที่เฝ้าบริษัท แต่ก็ไม่เห็น ดิฉันคิดว่ายามคงจะไปกินเหล้ากับเพื่อนยามแถวโกดังท่าเรือแน่ ดิฉันยังพูดลอยๆไปอีกว่าถ้าเกิดขโมยเข้ามาลักทรัพย์แล้วจะทำอย่างไร ยิ่งในบริษัทมีของมีค่าหลายอย่าง มีทั้งคอมพิวเตอร์เครื่องใหม่ 3 เครื่อง

ดิฉันก็นั่งรอให้ฝนหยุดตก ยิ่งนั่งรอนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ฝนก็ยังตกอยู่และยิ่งแรงขึ้น และอยู่ดีดิฉันก็ได้ยินเสียงฟ้าผ่าลงมาหลังตึกถัดไป จนทำให้ไฟฟ้าดับทั้งตึก ดิฉันคิดว่าเดี๋ยวก็ติด เพราะเคยเป็นอย่างนี้ประจำ แต่ครั้งนี้ไม่เป็นอย่างนั้น ดิฉันกลัวก็กลัว จะกลับบ้านก็กลับไม่ได้..ฝนตก ดิฉันนั่งอยู่ในห้องแอร์ พอไฟดับอากาศในห้องก็อบอ้าว ร้อนหายใจไม่ออก ดิฉันจึงเดินไปเปิดหน้าต่างออก 1 บานทางด้านหลังบริษัท เป็นห้องที่ดิฉันทำงานอยู่ และฉันก็มองออกไปที่รั้ว เห็นเงาคนอยู่ที่รั้ว ดิฉันก็นึกว่ายามบริษัท จึงตะโกนถามว่า "นั่นยามใช่ไหม?" เสียงฝนก็ดัง ฉันได้ยินเสียงตอบกลับมาแววว่า "ใช่" แต่เสียงแปลกๆ

ดิฉันคิดว่าคงกินเหล้ามากจนเสียงแหบ สักครู่คนที่ฉันคิดว่าเป็นยาม ก็เดินเข้ามาถึงตัวดิฉัน เมื่อฉันมองไปที่รูปร่าง หน้าตาที่ไม่คุ้นหน้า ดิฉันถึงกับตกใจแทบเป็นลม พวกมันก็คือจับกังที่ทำงานอยู่ที่ท่าเรือนี้เอง ซึ่งทุกครั้งที่ฉันเดินผ่าน ก็จะถูกพวกมันแซวอยู่เป็นประจำ และดิฉันก็ยังด่าพวกมันอีก มาในคืนนี้พวกมันทั้ง2คน ก็มากันครบ ฉันมิอาจเดาได้ว่าพวกมันจะเข้ามาทำอะไร แต่ที่แน่ๆถ้าคืนนี้ฉันหนีมันไม่พ้น ก็ต้องโดนมันรุมขืนใจฉันแน่ๆ พอไอ้คนที่ชื่อ"แดง"มันกระชากเสื้อดิฉันจนล้มกลิ้งแล้ว มันก็ด่าว่า "อีสัตว์ มึงจะหนีกูไปไหน คืนนี้มึงต้องเป็นเมียกูเสียดีๆ มิอย่างนั้นตาย"

มันยิ่งพูดอย่างนี้ ดิฉันยิ่งกลัวมากขึ้น ดิฉันร้องดังเท่าไหร่ ก็ไม่มีใครได้ยินเสียงฉัน พวกมันลากตัวดิฉันเข้าไปในห้องทำงานของดิฉัน พวกมันช่วยกันกวาดกองเอกสารบนโต๊ะลงกับพื้นและอุ้มตัวดิฉัน แล้วไอ้แดงมันก็รูดซิบกระโปรงยาวสีดำของดิฉันออก และดึงลงมากับพื้นห้อง ดิฉันอายแสนอาย ยังดีที่ไฟฟ้าที่ห้องดับอยู่ จึงไม่อายมากกว่านี้ แต่ดิฉันมองไม่เห็นเพื่อนมันอีกคน ว่ากำลังทำอะไรอยู่ รู้แต่ว่าไอ้แดงมันกำลังขยำนมฉันอย่างแรง จนฉันร้องออกมา จนแทบไม่มีเสียง และร้องขอให้ปล่อยฉันไป ดิฉันก็พยายามดิ้นหนีมืออันสากดำของไอ้แดงให้พ้น และใช้เท้าถีบมัน

ไอ้แดงมันตะคอกดิฉัน และตบหน้าจนเจ็บ แล้วมันก็กระชากยกทรงลายลูกไม้ที่ตอนนี้เปื้อนโคลนจนมีสีดำ มันก็เอาขึ้นมาดมและยังกระซิบข้างหูดิฉันว่า "ขนาดเปียกอย่างนี้ยังหอมอยู่เลย แล้วนมกับหม้อมึงจะหอมขนาดไหนจ้ะน้องสาว?" ยังพูดไม่ทันขาดคำ มันก็ดึงกางกางในตัวจิ๋วของดิฉัน ติดมือมันขึ้นมาดมและเอามายัดใสปากดิฉัน แต่ดิฉันก็คายออกไปเพราะหายใจไม่ออก ดิฉันก็ยังร้องขอความช่วยเหลืออยู่ตลอดเวลา สักพักดิฉันไม่แน่ใจว่ามันคืออะไรที่อยู่ในปากฉัน มีกลิ่นเหม็นคาวมากและเค็ม ดิฉันดมแล้วแทบอ๊วก ไอ้แดงมันบอกว่า "ของมึงเองไม่อม อย่างนั้นมึงอมของกูแล้วกัน"

แล้วอยู่ดีๆไฟฟ้าก็สว่างขึ้น จนทำให้ดิฉันตกใจยิ่งกว่าเดิม เมื่อสิ่งที่ฉันเห็นมันเป็นไอ้แดงยืนเปลือยอยู่ที่ขอบโต๊ะ แต่ไม่เห็นเพื่อนมันอีกคน แล้วไอ้แดงมันก็เข้ามาเลียตัวดิฉัน จนดิฉันรู้สึกขยะแขยง ดิฉันก็พยายามดิ้นให้พ้นมันให้ได้ แต่ก็ไม่สำเร็จ แถมมันยังโมโหและต่อยเข้าที่ท้องน้อยอย่างแรง จนดิฉันจุกหมดแรงต่อสู้ มันจึงจับขาดิฉันถ่างออก แล้วก็หัวเราะ แล้วพูดว่า "มาเป็นเมียพี่แดงเสียเถอะ" แล้วมันก็ยัดท่อนเนื้อควยสีดำ ขนาดเท่ากับกระบอกไฟฉายใส่รูหีดิฉันลงมา ดิฉันร้องบอกว่าเจ็บ...ให้เอาออก และข่วนหลังมันจนหนังติดเล็บ แต่มันก็ยังไม่หยุดสงสารดิฉัน มันยิ่งกระแทกควยอย่างไม่ปราณีเข้ารูหีไปอีก จนมิดเข้าไปชนถึงมดลูก เยื่อพรหมจารีย์ที่รักษามาเกือบ30กว่าปี ก็ต้องย่อยยับเพราะไอ้สัตว์ป่าแดงนี้เอง

พอมันเริ่มชักดุ้นควยเข้าชักออก จนน้ำของมันแตกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ และมีเลือดไหลออกมากับน้ำอสุจิด้วย ยิ่งทำให้มันหึกเหิมใหญ่ว่า "ได้ฟันสาวแก่ที่ยังไม่เคยผ่านมือชาย" แล้วมันก็พ่นน้ำรักใส่ช่องคลอดดิฉันจนล้นออกมาเปื้อนโต๊ะทำงานของดิฉันเอง มันก็ชักท่อนเนื้ออกมาถูที่อกดิฉันจนแฉะไปหมด แล้วมันก็เรียกเพื่อนมันว่า "หาเจอหรือยัง?" เพื่อนมันก็เดินออกมาจากห้องผู้จัดการ พร้อมกับขวดน้ำอดลมขวดเล็ก1 ขวด และเดินแก้ผ้ามายังดิฉัน และดิฉันเหลือบไปมองท่อนเนื้อควยของมันที่มีสีดำมันเหมือนกับไอ้แดงแต่ใหญ่กว่า และรอบท่อนยังมีเม็ดตุ่มๆขึ้นรอบท่อนควยของมัน ดิฉันคิดว่ามันเป็นโรคแน่ๆ ดิฉันจึงบอกให้มันใส่ถุงยางเถอะ เดี๋ยวฉันติดโรค

โดนพวกมันข่มขืนแล้วยังมาติดโรคอีก ก็ตายเสียดีกว่า ดิฉันบอกพวกมันอย่างนั้น มันก็บอกว่า "กูไม่ได้เป็นโรคหรอก มันคือมุก กูอุตส่าห์ฝั่งไว้ตั้งนานแล้ว ยังไม่เคยใช้กับใครเลย มึงเป็นคนแรกที่ลิ้มลองของกู" ไอ้แดงมันก็บอกกับเพื่อนมันว่า "มันจะรับไหวหรือ? ขนาดมึงไปเที่ยวกระหรี่ ขนาดกระหรีโคกใหญ่ๆ มันยังร้องลั่นห้องเลย แล้วอีนี้มันยังใหม่เพิ่งโดนกูไปทีเดียว เดี๋ยวหอยมันก็พังหมดหรอก" เพื่อนของไอ้แดงมันไม่สนใจอะไร มันก็เอาขวดน้ำอัดลมใบนั้นดันเข้ามาในรูหีของดิฉัน แต่มันก็เข้าง่ายเพราะเมื่อกี้โดนของไอ้แดงนำร่องแล้วยังไม่หุบเลย แล้วมันก็ชักขวดเข้าชักออกอย่างเร็ว จนดิฉันเสียวไปหมด แล้วจึงร้องบอกมันว่า "อย่าแกล้งฉันเลย ปล่อยฉันไปเถอะ" มันก็บอกว่า "เดี๋ยวกูปล่อยแน่ ขอพวกกูสนุกกันอีกคนละ2รอบ"

ดิฉันถึงกับตกใจ นี่ขนาดของมันยังไม่เข้าเลย มันจะเอาอีกหลายรอบ แล้วมันก็ดึงขวดน้ำอัดลมออก และฉีกขาฉันออกจนกว้าง ไม่เหลืออะไรอีกเลย ที่เคยสงวนมาโดยตลอด ระวังตัวมาตลอด เพื่อนไอ้แดงมันก็จับท่อนเนื้อควยของมันดันเข้าหีดิฉัน ค่อยจนฉันไม่รู้สึกอะไร เพราะมันยังไม่เข้าไปข้างใน แค่จ่อไว้ที่ปากรูเท่านั้น ดิฉันก็กลัว จนตัวเกร็ง จนไม่อยากจะคิดอะไร แล้วมันก็ดันท่อนเนื้อควยที่ฝังมุกไม่รู้กี่เม็ดเข้ารูหีดิฉันทีเดียวมิดด้าม จนสุดแบบไม่ปราณี ดิฉันถึงกับตะโกนร้องลั่นว่า "แหกแล้วหีฉัน เอาออกๆๆๆๆๆๆๆ" มันก็ได้ใจ ชักเข้าชักออกอย่างเมามัน เม็ดมุกที่มันฝังไว้ มันครูดเนื้อโพรงรูหีฉันอย่างแสบๆคันๆ จนดิฉันทนไม่ไหวขมิบช่องหีโดยไม่รู้ตัว ว่ากำลังมีอารมณ์กับมันไปด้วย

มันเอาดิฉันอย่างนี้ จนน้ำดิฉันแตกแล้ว..แตกอีก แต่ของมันยังไม่ออก หีดิฉันก็ทั้งร้อนทั้งเจ็บ เกือบ10นาทีมันก็ชักท่อนเนื้อควยของมันออกมาที่หน้าดิฉัน และพ่นพิษใส่หน้าดิฉันมากมาย หลังจากนั้นดิฉันก็ไม่มีแรงที่จะสู้มัน พวกมันก็ผลัดกับหมุนเวียนอยู่กับร่องหีฉันอยู่เกือบเช้า และมันจึงปล่อยฉัน มันขู่ฉันว่าอย่าเอาเรื่องนี้ไปแจ้งตำรวจ หรือใครๆรู้ ถ้าแจ้งมันจะกลับมาฆ่าฉัน หลังจากวันนั้นมาดิฉันก็ไม่กล้าไปทำงานที่นั้นอีก และขอลาออกไปอยู่ต่างจังหวัด ตอนนี้ดิฉันก็กลายเป็นสาวสมัยใหม่ กล้าเที่ยวขึ้นมาก และมีสามีเป็นผู้จัดการบริษัทที่ฉันทำงานอยู่ และถ้ามีโอกาสฉันก็จะเล่นเสียวกับคนงานในบริษัทเรื่อยค่ะ
.

เขียนโดย เหน่งค่ะ   เมื่อ วันเสาร์ที่ 7  กันยายน 2545, 17:25:43 น.