ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_lustlow

โรงพยาบาลร้อนซ่อนรัก(บทของ ป้อง) - Lustlow R Zuse

เริ่มโดย lustlow, ธันวาคม 09, 2024, 03:56:59 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

lustlow

สวัสดีครับ ผมป้อง ผมเป็นโปรแกรมเมอร์ในโรงพยาบาลรัฐ ที่นี่ชีวิตของผมเต็มไปด้วยการทำงานและความพยายามในการหาความมั่นคง แต่สิ่งที่ทำให้ชีวิตของผมซับซ้อนกว่าที่คิดก็คือความสัมพันธ์ที่ผมมีอยู่

ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมรู้สึกเหมือนโดนคำสาปให้มีความสัมพันธ์กับผู้หญิงที่มีแฟนหรือสามีแล้วเสมอ ไม่ว่าจะเป็นแฟนของเพื่อนร่วมงาน แฟนรุ่นพี่หรือรุ่นน้อง ทุกครั้งที่ผมเริ่มมีความรู้สึกพิเศษกับใครสักคน มักจะพบว่าผู้หญิงคนนั้นมีคนรักอยู่แล้ว ถึงแม้ว่าจะรู้สึกผิดแต่ในใจลึก ๆ ผมกลับชอบมัน

แต่มันทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองยังไม่เคยเจอรักแท้ และสิ่งนี้ก็เป็นสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกแปลกแยกและสับสนในชีวิตส่วนตัวของผมเอง

ในตอนนี้ ผมตัดสินใจที่จะเล่าเรื่องราวของผู้หญิงเหล่านั้นให้คุณได้ฟัง เพื่อที่คุณจะได้เห็นว่าชีวิตของพวกเธอและผมมีความซับซ้อนและเต็มไปด้วยความท้าทายยังไง  ผมหวังว่าคุณจะเข้าใจว่าทำไมความสัมพันธ์ของผมถึงมักจะเป็นแบบนี้ และมันส่งผลต่อชีวิตของผมอย่างไร

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

เรื่องของ มิ้ว

ในออฟฟิศที่เต็มไปด้วยเสียงเครื่องปริ้นต์และเสียงพิมพ์คีย์บอร์ดที่ดังระงม ผมกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานของตัวเอง โดยรอบเต็มไปด้วยหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่แสดงโค้ดและโปรแกรมต่าง ๆ ที่กำลังพัฒนา เสียงคุยของเพื่อนร่วมงานและเสียงคลิกของคีย์บอร์ดสร้างบรรยากาศที่เป็นประจำ แต่ความรู้สึกส่วนตัวของผมยังคงสงบและมุ่งมั่นอยู่กับงาน
จู่ ๆ เอกเดินเข้ามาพร้อมกับท่าทางมั่นใจตามแบบฉบับของเขา เสื้อเชิ้ตพับแขนที่สวมอยู่เข้ากับรูปร่างของเขาอย่างพอดี  เอกเป็นคนที่มีความสามารถและมีฝีมือในการทำงานที่ยอดเยี่ยม เขามักทำให้ผู้คนรอบข้างรู้สึกถึงความมั่นใจในตัวเองจนเกินพอดีของเขา
ในฐานะเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัย เอกคือคนที่ผมรู้จักดี เขามีความสามารถและทักษะในด้าน IT ที่ไม่ธรรมดา มีความรู้กว้างขวางและประสบการณ์มากมายในการจัดการปัญหาที่ซับซ้อน เอกเป็นคนที่หยิ่งยะโสและกร่างในบางครั้ง แต่ทั้งหมดนี้ก็เป็นผลมาจากความเชี่ยวชาญและฝีมือของเขาในงานที่ทำ ถึงจะมีคนไม่ชอบเขาเยอะ แต่ด้วยฝีมือของเขานั่นทำให้การงานของเขาค่อนข้างมั่นคง
วันนี้ เอกไม่ได้มาเพียงคนเดียว เขาพาผู้หญิงคนหนึ่งมาด้วย มิ้ว ภรรยาของเขา ซึ่งเป็นพยาบาลอยู่ที่มูลนิธิไตเทียม มูลนิธิเอกชนที่มีความสัมพันธ์อันดีกับโรงพยาบาลของ ซึ่งไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่นัก
มิ้วปรากฏตัวในชุดพยาบาลสีขาวสะอาด ผมยาวที่เก็บเรียบร้อยและดูเงางาม เธอมีลักษณะที่ดูอ่อนหวานและสง่างาม รอยยิ้มที่เธอยิ้มให้ผม ดูอบอุ่นและเป็นมิตรเหมือนเช่นเคย
สำหรับผมมิ้วดูจะเป็นคนที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนและเป็นมิตร แต่ความรู้สึกที่ผมได้สัมผัสจากสายตาของเธอนั้นลึกซึ้งและซ่อนเร้นไปด้วยความลึกลับ รอยยิ้มของเธออบอุ่นและทำให้รู้สึกสบายใจ

"มิ้ว" ผมเอ่ยทักทาย

"หวัด'ดี ป้อง" เธอกล่าวตอบ

"เริ่มเลยมั้ย?" ผมถาม เรามาที่นี่เพื่อคุยเกี่ยวกับโปรเจ็คที่เป็นความถนัดของผม โครงการนี้เป็นการทำงานร่วมกับมูลนิธิเกี่ยวกับการส่งต่อข้อมูลคนไข้เพื่อการรักษา
มิ้วพยักหน้ารับคำ "ค่ะ มิ้วต้องการคำแนะนำจากป้องเกี่ยวกับการปรับปรุงระบบข้อมูลของเราที่มูลนิธิ เรื่องนี้มีความสำคัญมากสำหรับการจัดการข้อมูลคนไข้ให้มีประสิทธิภาพ"
ผมพยักหน้าเห็นด้วย "ยินดีครับ มิ้ว เราสามารถนัดหมายวันและเวลาที่สะดวกเพื่อพูดคุยรายละเอียดเพิ่มเติมกันได้"
จากวันนั้นเป็นต้นมา เราเริ่มนัดพบกันเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับโปรเจ็คที่มิ้วกำลังทำอยู่ เรื่องที่เกี่ยวข้องกับการจัดการข้อมูลผู้ป่วยของมูลนิธิไตเทียม
การที่เราเริ่มโปรเจ็คนี้ กลายเป็นจุดเริ่มต้นของบางสิ่งที่ผมไม่เคยคาดคิดมาก่อน บางสิ่งที่ผมเองก็ไม่สามารถอธิบายได้ แต่แน่นอนว่ามันกำลังทำให้ชีวิตของผมต้องเปลี่ยนแปลงไป
หลังจากการพบกันที่ออฟฟิศ เรานัดกันเพื่อพูดคุยเพิ่มเติมเกี่ยวกับโปรเจ็คที่ร้านกาแฟใกล้โรงพยาบาล พอถึงเวลาการทำงานที่ต้องรับผิดชอบก็มีความรู้สึกเหมือนมันค่อย ๆ ชัดเจนขึ้น ผมนั่งรอที่โต๊ะที่เรานัดหมายกันไว้ ก่อนที่มิ้วจะเดินเข้ามา
มิ้วสวมชุดทำงานเรียบง่ายแต่ยังคงดูสง่างาม รอยยิ้มของเธอทำให้รู้สึกสบายใจในทันที ผมยิ้มตอบและลุกขึ้นต้อนรับเธอ

"มิ้ว" ผมเอ่ยทักทายขณะดึงเก้าอี้ให้เธอนั่ง

"สวัสดีค่ะ" มิ้วนั่งลงที่โต๊ะและเริ่มเปิดเอกสารที่เราต้องพูดคุยกัน

เราคุยกันเกี่ยวกับโปรเจ็คและปัญหาที่มิ้วเผชิญอยู่ที่มูลนิธิ ขณะที่พูดคุย มิ้วอธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับความท้าทายที่พวกเขากำลังเผชิญอยู่ การส่งต่อข้อมูลคนไข้เพื่อการรักษามีความซับซ้อน และเธอต้องการความช่วยเหลือในการปรับปรุงระบบให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น
"ปัญหาหลักของเราคือการประสานงานระหว่างฐานข้อมูลต่าง ๆ ที่ไม่สามารถเชื่อมต่อกันได้อย่างราบรื่น" มิ้วอธิบาย "ข้อมูลจากโรงพยาบาลที่ต่างกันไม่ได้รวมกันอย่างถูกต้อง ซึ่งอาจส่งผลต่อการรักษาได้"
"เข้าใจแล้วครับ" ผมพยักหน้า "เราต้องเริ่มต้นด้วยการวิเคราะห์ข้อมูลที่มีอยู่และดูว่าปัญหาคืออะไร อาจจะต้องมีการออกแบบระบบใหม่ที่สามารถรวมข้อมูลทั้งหมดได้อย่างมีประสิทธิภาพ"

มิ้วยิ้มให้ผม "ค่ะ มิ้วว่าป้องอาจจะช่วยเราได้ดีในเรื่องนี้"

บทสนทนาของเราดำเนินไปอย่างราบรื่น เรานัดพบกันบ่อยครั้ง ทำให้เราสนิทกันมากขึ้น
จนเมื่อการประชุมครั้งนึงเสร็จสิ้น มิ้วเสนอให้ไปทานอาหารกลางวันด้วยกันเป็นการขอบคุณ "เที่ยงนี้ป้องว่างหรือเปล่า? มิ้วอยากชวนไปกินข้าวด้วยกัน มิ้วเลี้ยงเอง"

ผมคิดครู่หนึ่งแล้วตอบไป "ถ้ามิ้วเลี้ยง ผมก็โอเค"

เราทานอาหารด้วยกันที่ร้านอาหารใกล้ ๆ มีการพูดคุยที่ไม่เป็นทางการมากขึ้น เราเริ่มรู้จักกันดีขึ้น มิ้วเล่าถึงความท้าทายในชีวิตการทำงานของเธอ และผมก็แบ่งปันประสบการณ์ของผมในการทำงานด้าน IT
ช่วงเวลานั้นเป็นช่วงเวลาที่ดีและเป็นกันเอง รอยยิ้มและเสียงหัวเราะที่เกิดขึ้นระหว่างเราทำให้รู้สึกถึงความสัมพันธ์ที่เริ่มเติบโตขึ้น
ผมได้รู้จักมิ้วในมุมมองที่แตกต่างออกไป ความสัมพันธ์ของเราค่อย ๆ พัฒนาไปเรื่อย ๆ จนกระทั่ง.....
ความใกล้ชิดระหว่างมิ้วและผมเริ่มเพิ่มมากขึ้นมาก ตอนนี้เราเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องที่ส่วนตัวมากขึ้น
วันหนึ่งในช่วงบ่าย เรานั่งกันที่มุมเงียบของร้านกาแฟที่เราเคยมาบ่อย ๆ มิ้วดูมีท่าทางครุ่นคิดอยู่สักพัก ก่อนที่เธอจะเริ่มพูด

"ป้อง" มิ้วพูดเสียงเบา "มิ้วเล่าบางเรื่องเกี่ยวกับเอกให้ป้องฟังได้รึเปล่า?"

"ครับ? พูดมาเถอะครับ" ผมตอบไปอย่างตั้งใจ พลางจิบกาแฟในมือ
"มันเกี่ยวกับเรื่องความสัมพันธ์ของเราค่ะ" มิ้วพูดต่อ "มิ้วรู้ว่ามันอาจจะเป็นเรื่องที่ไม่ควรพูด มิ้วไม่รู้จะปรึกษาใครได้ อย่างน้อย ป้องก็เป็นผู้ชายแล้วก็เป็นเพื่อนกับเอกด้วย"

ผมพยักหน้าเห็นด้วย "เราเข้าใจ"

"เรื่องนี้มันเริ่มจากที่มิ้วรู้สึกว่าในชีวิตคู่ตอนนี้มันขาดความตื่นเต้นและความสุข" มิ้วพูดต่อ

"มิ้วหมายถึง..." ผมถามด้วยความสนใจ

"มิ้วหมายถึงเรื่องอย่างว่า" มิ้วเม้มปากพูด "มันเริ่มรู้สึกว่าไม่ค่อยดีเหมือนเดิม บางครั้งมันรู้สึกเหมือนเป็นการทำงานที่ต้องทำมากกว่า"

"อืม..." ผมทำท่าครุ่นคิด "มันยังไงนะ?"

มิ้วมองตาผมด้วยความรู้สึกที่เปิดเผย "เอกมันชอบเสร็จคนเดียวตลอดเลย"

"อืม...." ผมตอบ "แบบนี้มันก็พูดยาก ลองคุยกับมันรึยังน่ะ?"

"ก็คุยแล้ว" มิ้วพยักหน้า "แต่มันก็หัวเราะคิดว่าเป็นเรื่องตลกตลอดเลย" ผมพอนึกภาพความมั่นใจของเพื่อนผมออก

"นึกภาพออกเลย" ผมพยักหน้า "อย่างว่าแหละ มันเหมือนกับการทำการบ้านของเราเองน่ะครับ ต้องมีการวางแผนบ้าง เล่นสนุกบ้าง ไม่ใช่แค่ทำไปตามหน้าที่"

"หืม" มิ้วพูดด้วยเสียงทึ่ง "แล้วป้องมีแผนหรือวิธีการพิเศษอะไรไหมคะ?"

"แผนการหรือวิธีการพิเศษ?" ผมถามพร้อมหัวเราะ "ง่าย ๆ ก็ต้องมีการทดลองบ้างสิครับ บางครั้งเราก็ต้องลองสิ่งใหม่ ๆ ดูบ้าง"

"อืม... มิ้วว่ามิ้วคงต้องการความแปลกใหม่บ้างเหมือนกัน" มิ้วพูดพร้อมกับขยับหน้ามาใกล้ผม "ป้องว่ามันจะเป็นยังไงถ้าเราลองทำอะไรในที่แปลก ๆ กันบ้าง?"

"อืม?" ผมถามกลับด้วยความสนุกสนาน "เช่นยังไงครับ?"

มิ้วหัวเราะเล็กน้อย "มิ้วก็ไม่รู้สิคะ แต่ที่แน่ ๆ เราคงต้องมีความสนุกมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นที่ไหนก็ตาม" สายตาของเธอเปลี่ยนไปวูบนึง

"คุณพูดถึงที่ไหนกันแน่ครับ?" ผมถามอย่างรู้ทัน

"ก็อาจจะเป็นที่ไหนก็ได้" มิ้วยิ้มและพูด "ตั้งแต่ในห้องนอนถึงห้องน้ำโรงพยาบาล หรือแม้แต่ที่อื่น ๆ ที่ไม่เคยลองมาก่อน"

"เอางั้นเลย?" ผมถามและหัวเราะ "งั้นคงต้องคิดแผนกันดี ๆ ก่อนนะ"
มิ้วยิ้มให้กับผม "คงอย่างที่ป้องบอกค่ะ บางครั้งการลองอะไรใหม่ ๆ มันก็คงทำให้ชีวิตมีสีสันมากขึ้น"
การหยอกเย้าของเราทำให้บรรยากาศในร้านกาแฟดูเบาสบายขึ้น ความสนุกสนานนี้ทำให้เราเข้าใจกันและกันมากขึ้นและทำให้รู้สึกถึงความเชื่อมโยงที่เพิ่มขึ้นระหว่างเรา และแล้ว....

วันที่น่าตื่นเต้นมาถึง เมื่อโทรศัพท์ของผมดังขึ้นและหน้าจอแสดงชื่อของมิ้ว ผมรับสายด้วยความสงสัย
"ฮัลโหล มิ้ว" ผมทักทาย
"ฮัลโหล" มิ้วตอบผ่านทางสายโทรศัพท์ "มิ้วอยู่ที่โรงพยาบาลป้อง มาหามิ้วที่หอประชุมศิริศักดิ์ฯ ชั้น 6 หน่อยสิ"
"ห้องประชุมเหรอ? ตอนนี้?" ผมถามด้วยความสงสัย
"ใช่ ตอนนี้" มิ้วพูดอย่างมั่นใจ "มีข้อมูลบางอย่างที่มิ้วอยากถามและมันด่วนหน่อย เพราะเดี๋ยวต้องตอบคณะกรรมการ"
"โอเคครับ" ผมตอบ แต่ประหลาดใจนิดหน่อย ผมไม่ยักรู้ว่ามีการนำเสนอข้อมูลวันนี้ จากนั้นเดินขึ้นไปยังห้องประชุมศิริศักดิ์
ห้องประชุมศิริศักดิ์เป็นห้องประชุมใหญ่ที่นาน ๆ จะเปิดใช้ซักครั้งนึง เนื่องจากว่ามันถูกออกแบบให้เหมาะกับการนำเสนองานวิชาการหรือการอบรมที่ผู้เข้าร่วมต้องเยอะไว้ก่อน ตัวห้องประชุมกินพื้นที่ทั้งหมดของชั้น 6 กล่าวคือ ถ้าวันไหนไม่มีการประชุม มันแทบจะไม่มีคนเลยยกเว้นแม่บ้านที่จะเข้ามาทำความสะอาดตามรอบการทำงานเท่านั้น
เมื่อผมเปิดประตูห้องประชุมเข้าไป ผมเห็นมิ้วยืนอยู่กลางห้องในชุดพยาบาลสีขาวที่ดูสะอาดและสง่างาม นอกเหนือจากนั้นยังมีไฟฟ้าในห้องก็ถูกเปิดเพียงไม่กี่ดวง ไม่มีวี่แววการนำเสนองานอะไรเลย

"ป้อง" มิ้วทักทายด้วยเสียงที่แสนหวาน "ขอโทษที่เรียกมาด่วนแบบนี้"

"ไม่เป็นไร" ผมตอบพร้อมยิ้ม "มีอะไรให้เราช่วย?"

"มีค่ะ" มิ้วเดินเข้ามาใกล้ "มิ้วแค่อยากคุยด้วยแปบนึง"

มิ้วยิ้มและเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเสน่ห์ "จริง ๆ แล้ว มิ้วว่ามิ้วจะลองสิ่งใหม่ดู"

"ยังไงเหรอครับ?" ผมถามพร้อมความสนใจ เพราะไม่ได้เอะใจอะไร

มิ้วเดินเข้ามาใกล้และหยุดอยู่ที่ระยะที่สามารถสัมผัสได้ "ป้องเคยคิดไหม ว่าเราอาจจะมีช่วงเวลาที่พิเศษกว่านี้? เช่นที่นี่ในห้องประชุม"

ผมรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในอากาศ เมื่อมิ้วเริ่มยิ้มและมีท่าทางที่แสนเย้ายวน "เอ่อ... มิ้วหมายถึง?" ผมถามอย่างไม่มั่นใจ

"ก็อย่างที่พูดค่ะ" มิ้วยิ้มและกระซิบ "มิ้วว่าเราควรลองอะไรที่ไม่ค่อยมีใครทำกันที่นี่บ้าง"
มิ้วเริ่มขยับเข้ามาใกล้ผมมากขึ้น จนเราอยู่ในระยะที่เอื้อมถึง ผมรู้สึกถึงความร้อนที่เพิ่มขึ้นและความรู้สึกที่เริ่มมีแรงดึงดูดมากขึ้น

"ไม่อยากลองเหรอคะ?" มิ้วยิ้มและพูดเบา ๆ "ที่นี่น่ะค่ะ"

ผมมองไปที่มิ้วและเห็นแววตาของเธอที่เต็มไปด้วยความท้าทาย ผมรู้สึกว่าผมไม่สามารถต้านทานได้อีกต่อไป

"ถ้ามิ้วต้องการแบบนั้น..." ผมพูดพร้อมกับยิ้มและเดินเข้าไปใกล้

มิ้วยิ้มกว้างและยิ้มให้กับผม "ค่ะ มาเถอะ"

ห้องประชุมมีความเงียบสงบ ความมืดที่สลัวทำให้บรรยากาศเต็มไปด้วยความรู้สึกลึกลับและเร้าใจ เสียงของเครื่องปรินต์และคีย์บอร์ดที่เคยอยู่ในหัวของผมตอนนี้หายไป เหลือแต่ความเงียบที่ทำให้ผมรู้สึกถึงทุกการเคลื่อนไหวของมิ้วอย่างชัดเจน
มิ้วยิ้มและยืนอยู่ตรงหน้า ผมเห็นแววตาของเธอเต็มไปด้วยความคาดหวังและแรงดึงดูดที่ไม่อาจต้านทาน เธอเดินเข้ามาใกล้ผมอีกก้าวหนึ่ง และมือของเธอเริ่มสัมผัสที่แขนของผมอย่างเบา ๆ การสัมผัสของเธอนุ่มนวลและอ่อนโยน ทำให้ผมรู้สึกถึงความร้อนที่เริ่มก่อตัวขึ้นในตัวผม
"ป้องรู้ไหมคะ" มิ้วกระซิบเสียงหวาน "มิ้วตัดสินใจว่า นี่คือสิ่งใหม่ที่จะทำให้ชีวิตมิ้วมีสีสัน"

มือของมิ้วเคลื่อนขึ้นไปที่บ่าของผมและเริ่มลูบคลำอย่างช้า ๆ ผมรู้สึกถึงความอบอุ่นจากมือของเธอและความต้องการที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ความรู้สึกนั้นทำให้ผมไม่สามารถห้ามใจได้

"ป้องทำให้มิ้วรู้สึกพิเศษจริง ๆ" มิ้วพูดพร้อมกับยิ้มให้

ผมยิ้มและเริ่มตอบสนองต่อการสัมผัสของเธอ มือของผมลูบไล้ไปตามหลังของเธออย่างเบา ๆ จนรู้สึกถึงการตอบสนองที่เป็นธรรมชาติและเต็มไปด้วยความเร้าใจ
มิ้วยิ้มและเริ่มสวมกอดผมอย่างอบอุ่น เธอหายใจหนักขึ้นและดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความเร่าร้อน ผมรู้สึกถึงการกระตุ้นจากร่างกายของเธอที่ตอบสนองต่อการสัมผัสของผมอย่างเต็มที่

มิ้วกระซิบและเริ่มโน้มตัวเข้ามาใกล้ผมมากขึ้น "อย่าลังเลเลยค่ะ"

มิ้วยิ้มและค่อยๆ โน้มตัวเข้ามาใกล้ จูบของเรานั้นเริ่มต้นอย่างช้า ๆ แต่ทันทีที่ปากของเราประสานกัน การจูบก็เต็มไปด้วยความเร่าร้อนและความรักที่ท่วมท้น ผมรู้สึกถึงความชุ่มฉ่ำและการเคลื่อนไหวที่สัมพันธ์กันอย่างรุนแรง การจูบของเราทำให้รู้สึกถึงความต้องการที่ซ่อนอยู่ลึก ๆ ในตัวเราทั้งคู่ และผมรู้สึกถึงความร้อนที่เพิ่มขึ้นในร่างกายของผม
การจูบของเรากลายเป็นการสำรวจอย่างลึกซึ้ง บางครั้งเราจูบกันอย่างอ่อนโยน แต่บางครั้งก็รุนแรงและเต็มไปด้วยความร้อนแรง ความรู้สึกนี้ทำให้ห้องประชุมกลายเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยราคะและความเร่าร้อน การสัมผัสและการกระทำของเราทั้งคู่ทำให้รู้สึกถึงความเชื่อมโยงที่ลึกซึ้งระหว่างกัน และความรู้สึกนี้ทำให้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในห้องประชุมมีความหมายมากยิ่งขึ้น
การจูบของเราเริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆ การสัมผัสของปากเราเต็มไปด้วยความเร่าร้อนและแรงดึงดูดที่ไม่อาจต้านทานได้ มิ้วใช้มือของเธอลูบไล้ไปตามคอและหลังของผม สร้างความรู้สึกที่เต็มไปด้วยแรงกระตุ้นและความตื่นเต้น

"ป้อง" มิ้วกระซิบระหว่างจูบ "ฉันอยากให้คุณทำให้ฉันรู้สึกพิเศษมากกว่านี้"

คำพูดของเธอทำให้ผมรู้สึกถึงความต้องการที่ลึกซึ้งและเพิ่มความรู้สึกเร่าร้อนในตัวผม ผมรู้สึกถึงความตื่นเต้นที่เพิ่มขึ้นและความปรารถนาในการสัมผัสของเธอ ผมค่อย ๆ จูบเธอด้วยความเร่าร้อนมากขึ้น มือของผมเริ่มสอดเข้าไปที่ขาของเธอ
ผมยิ้มให้กับความรู้สึกที่เกิดขึ้น และค่อย ๆ โน้มตัวไปข้างหน้าเพื่ออุ้มมิ้ว ผมยกเธอขึ้นจากพื้นและอุ้มเธอไปยังโต๊ะประชุมที่อยู่ใกล้ ๆ มิ้วยิ้มและโอบกอดผมไว้รอบคอของผม ขาของเธอสอดไปที่เอวของผม ขณะที่ผมวางเธอลงบนโต๊ะ
โต๊ะประชุมที่เคยเป็นสถานที่สำหรับการทำงานตอนนี้กลายเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยความรักและความเร่าร้อน ผมบีบคลึงอกอวบอิ่มของเธออย่างเบา ๆ และให้ความรู้สึกถึงความสัมผัสที่เพิ่มขึ้น

"รู้สึกดีไหม?" ผมถามพร้อมกับยิ้มและสบตากับเธอ

มิ้วยิ้มและพยักหน้า "ค่ะ มันรู้สึกดีมาก"

การจูบที่เร่าร้อนของเรายังคงดำเนินต่อไปอย่างไม่รู้จบ มือของผมเริ่มเคลื่อนตัวจากหลังของมิ้วไปยังสะโพกของเธอ ขณะที่เราทั้งคู่ยังคงโอบกอดกันอยู่บนโต๊ะประชุม
ผมค่อย ๆ ถกกระโปรงชุดพยาบาลของมิ้วขึ้นอย่างเบา ๆ และระมัดระวัง แต่ไม่ให้สูญเสียความรู้สึกเร่าร้อนที่เกิดขึ้นระหว่างเรา กระโปรงที่พับอยู่ตอนนี้เผยให้เห็นผิวหนังของมิ้วที่เรียบเนียนและขาวสะอาด การสัมผัสที่อ่อนโยนของมือผมทำให้รู้สึกถึงความเร่าร้อนและความคาดหวัง
มิ้วรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของผมและตอบสนองอย่างเต็มที่ เธอยิ้มให้ผมและทำท่าทางเป็นเชิงสั่งการด้วยสายตา ขณะที่เธอค่อย ๆ ปลดเข็มขัดและกางเกงของผมออกด้วยมือที่คล่องแคล่วและเต็มไปด้วยความมั่นใจ
เสียงของเข็มขัดและกระดุมที่เปิดออกคลอเคลียไปกับเสียงหายใจที่สม่ำเสมอและเร่งรีบของเราทั้งคู่ มิ้วใช้มือของเธอสัมผัสไปที่ร่างกายของผมอย่างเบา ๆ ก่อนที่เธอจะค่อย ๆ รูดกางเกงของผมลงไป

"ป้อง" เธอกระซิบด้วยเสียงอ่อนหวาน ขณะที่มือของเธอสัมผัสไปยังส่วนที่เปลือยเปล่าของผม

ความรู้สึกของผมเริ่มสูงขึ้นและเต็มไปด้วยความตื่นเต้นเมื่อได้เห็นความสวยงามของมิ้วและการกระทำของเธอที่กระตุ้นอารมณ์ของผมไปอีกขั้น ผมยิ้มให้กับการตอบสนองของเธอและสัมผัสไปที่ร่างกายของเธออย่างอ่อนโยน แต่เต็มไปด้วยความรักและความปรารถนา

มือของผมค่อย ๆ ลูบไล้ไปตามต้นขาของมิ้ว ขณะที่เธอช่วยปลดกางเกงของผมออกจนเสร็จสิ้น เราทั้งคู่ตกอยู่ในโลกของความรักและความเร่าร้อนที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ลึกซึ้ง
หลังจากที่กระโปรงของมิ้วถูกถกขึ้นและกางเกงของผมถูกปลดออก เราทั้งคู่ยังคงอยู่ในโลกของราคะ มือของมิ้วเริ่มเคลื่อนไหวอย่างมั่นใจ ขณะที่เธอสัมผัสไปที่ส่วนที่เปลือยเปล่าของผม การสัมผัสของเธอเต็มไปด้วยความอ่อนโยนและเต็มไปด้วยความรัก

"ป้อง..." มิ้วยิ้มและกระซิบ ขณะที่มือของเธอเริ่มลูบไล้ไปตามความยาวของผม

ความรู้สึกของการสัมผัสที่ร้อนแรงของมิ้วทำให้ผมรู้สึกถึงความตื่นเต้นที่เพิ่มขึ้น ขณะที่เธอใช้มือของเธอคลึงและสัมผัสไปที่ส่วนที่ไวต่อความรู้สึกของผม มันเติมเต็มความสุขและความปรารถนา
มือของผมเริ่มสัมผัสไปที่ต้นขาของมิ้ว ขณะที่เธอเอนตัวไปข้างหน้าและเผยให้เห็นส่วนที่ซ่อนอยู่ ความรู้สึกของการสัมผัสทำให้เธอสูดหายใจลึกและสั่นสะท้านไปตามร่างกาย

"รู้สึกดีไหม?" ผมถามพร้อมกับนิ้วของผมค่อย ๆ ลูบไล้ไปที่ตามกลีบเนื้อนอกผิวกางเกงในที่ฉ่ำแฉะ

"ค่ะ" มิ้วยิ้มและพยักหน้า "รู้สึกดีมาก ป้อง"

ผมเริ่มเพิ่มความสัมผัสของนิ้วของผมให้เข้มข้นขึ้น ขณะที่นิ้วของผมลูบไปตามเส้นทางที่ไวต่อการสัมผัส ความรู้สึกของการตอบสนองที่เต็มไปด้วยความรักและความเร่าร้อนจากมิ้วทำให้ผมรู้สึกถึงกันและกัน
มิ้วตอบสนองต่อการสัมผัสของผมอย่างเต็มที่ เธอใช้มือของเธอเพื่อกระตุ้นความรู้สึกของผม และเพิ่มความเร่าร้อนในความรู้สึกของเรา เราทั้งคู่ตระหนักถึงความปรารถนาและความต้องการที่เพิ่มขึ้น

"ป้อง..." เธอกระซิบอย่างเร่าร้อน "มิ้วไม่ไหวแล้ว"

ในห้องประชุมที่เงียบสงบ ทุกสิ่งทุกอย่างดูเหมือนจะหยุดนิ่งเมื่อเราอยู่กันสองคน ผมรู้สึกถึงความตื่นเต้นและความเร่าร้อนที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ขณะที่มือของผมค่อย ๆ ถอดกางเกงในของมิ้วออก

"ป้อง..." มิ้วกระซิบเสียงเบา ขณะที่เธอเอื้อมมือไปจับที่แขนของผม

ผมรู้สึกถึงความอบอุ่นและความชุ่มชื้นจากกางเกงในของมิ้วเมื่อมันถูกถอดออก การสัมผัสนี้ทำให้รู้สึกถึงความอ่อนโยนและความปรารถนาที่มีอยู่

"ฉันต้องการคุณ" มิ้วยิ้มให้ผมและกระซิบเบา ๆ "เอามันเข้ามา"

การกระซิบนั้นเต็มไปด้วยความหวานและความเร่าร้อน ผมตอบสนองต่อคำพูดของเธออย่างรวดเร็ว ขณะที่ปลายแท่นเนื้อของผมจรดลงที่กลีบอ่อนฉ่ำวาวของเธอ ความรู้สึกของความร้อนและความชุ่มชื้นทำให้ผมรู้สึกถึงความตื่นเต้นที่เพิ่มขึ้น
มิ้วเอื้อมมือไปสัมผัสหลังของผมอย่างอ่อนโยน ขณะที่ผมค่อย ๆ ดันเข้าไปในตัวเธอ การเคลื่อนไหวนี้เต็มไปด้วยความรักและความต้องการที่แสดงออกผ่านการสัมผัส

"รู้สึกดีไหม?" ผมถามเสียงเบา ขณะที่ความรู้สึกของการสอดใส่ทำให้เราทั้งคู่รู้สึกถึงความรักที่ลึกซึ้ง

"อา... ดีมากค่ะ" มิ้วพยักหน้าและยิ้มอย่างพอใจ "รู้สึกดีมาก ป้อง"

เสียงครางของมิ้วเริ่มดังขึ้นเล็กน้อย ผมฟังเสียงครางของเธอที่เต็มไปด้วยความสุขและความเร่าร้อน ความรู้สึกนี้เพิ่มความเร่าร้อนให้กับการสัมผัสของเรา เสียงครางที่ไพเราะและความกระสับกระส่ายของเธอทำให้ผมรู้สึกถึงความรักและความต้องการอย่างยิ่ง

"อา... ป้อง... ทำให้ฉันรู้สึกดี" มิ้วครางเบา ๆ ขณะที่เธอคลึงไปที่ร่างกายของผม การเคลื่อนไหวและเสียงครางของเธอเหมือนกับว่าสิ่งที่ขาดหายได้รับการเติมเต็มแล้ว

ตอนแรกผมเริ่มต้นด้วยการเคลื่อนไหวที่ช้าและเบา ทำให้มิ้วรู้สึกถึงการกระทบที่ค่อยเป็นค่อยไป เธอครางเบา ๆ อย่างพอใจ

"อา... ป้อง" มิ้วครางเสียงกระเส่า ขณะที่เธอคลึงไปที่ร่างกายของผม "เร็วขึ้นหน่อยค่ะ"
คำขอของมิ้วทำให้ผมรู้สึกถึงความตื่นเต้นและความเร่าร้อนที่เพิ่มขึ้น ผมเริ่มเร่งความเร็วและเพิ่มความหนักหน่วงในการกระแทก ขณะที่มือของผมบีบคลึงตัวเธออย่างเต็มที่

มิ้วตอบสนองต่อการกระทบของผมด้วยการร่อนสะโพกรับตามจังหวะ เธอเริ่มเคลื่อนไหวตามการกระแทกของผม ขณะที่สะโพกของเธอไหวไปมาในจังหวะที่เข้ากันได้ดี ทำให้ความรู้สึกของการสัมผัสเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ

มิ้วครางออกมาดังขึ้นและเสียงครางของเธอเต็มไปด้วยความต้องการ "อา... ป้อง... เร็วขึ้นอีกค่ะ..."

การร่อนสะโพกของมิ้วเพิ่มความเร่าร้อนให้กับการกระทบและทำให้การเคลื่อนไหวของเราทั้งคู่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ผมตอบสนองต่อการเคลื่อนไหวของเธอด้วยการเร่งความเร็วและเพิ่มความหนักหน่วงในการกระแทก ทำให้การสัมผัสของเราทั้งคู่เต็มไปด้วยความเร่าร้อน

"ใช่ค่ะ... แบบนั้น..." มิ้วพูดพร้อมกับการเคลื่อนไหวที่สอดคล้องกัน ความรู้สึกของการกระแทกที่เร็วและหนักหน่วง ทำให้เธอรู้สึกถึงความรักและความตื่นเต้นที่สูงสุด

การครางของมิ้วดังขึ้นและสอดคล้องกับการเคลื่อนไหวของผม การร่อนสะโพกของเธอทำให้ผมรู้สึกถึงความเชื่อมโยงที่ลึกซึ้งและเต็มไปด้วยความรัก ความเร่าร้อนระหว่างเราทั้งคู่เพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว การสัมผัสของเราเป็นไปอย่างร้อนแรงและเต็มไปด้วยความตื่นเต้น มิ้วตอบสนองต่อการกระแทกของผมด้วยการร่อนสะโพกรับตามจังหวะอย่างสมบูรณ์แบบ ผมเร่งความเร็วและเพิ่มความหนักหน่วงในการกระแทกตามคำขอของเธอ
การร่อนสะโพกของมิ้วทำให้การเคลื่อนไหวของเราทั้งคู่เต็มไปด้วยความเร่าร้อน ผมรู้สึกถึงแรกตอดและความสุขที่เพิ่มขึ้นในทุกการเคลื่อนไหว

"อา... ป้อง... เร็วขึ้นอีกค่ะ... ดีมากเลย..." มิ้วครางออกมาเสียงกระเส่า พร้อมกับการร่อนสะโพกที่เข้าจังหวะกับการกระแทกของผม

จังหวะของการกระแทกและการร่อนสะโพกของมิ้วเพิ่มความรุนแรงและความเร่าร้อนให้กับสัมผัสของเรา เธอเริ่มส่งเสียงครางออกมาดังขึ้นพร้อมกับการเคลื่อนไหวที่สอดคล้องกัน
ในช่วงเวลานั้น ความรู้สึกของมิ้วเริ่มเพิ่มขึ้นอย่างสุดขีด การครางของเธอเริ่มเปลี่ยนเป็นเสียงที่ดังขึ้นและเต็มไปด้วยความต้องการ เธอถึงจุดสุดยอดอย่างรวดเร็ว ความรู้สึกพิเศษและความสุขที่ไม่สามารถอธิบายได้ทำให้มิ้วรู้สึกถึงการถึงจุดสูงสุดของความสุข
มิ้วทำหน้าตาแบบที่เต็มไปด้วยความสุขและความตื่นเต้น สายตาของเธอหลับพริ้ม ริมฝีปากอ้ากว้าง เธอกัดริมฝีปากเบา ๆ พร้อมกับการครางที่ดังขึ้นอย่างเต็มที่

"อา... ป้อง...มิ้ว... มิ้วถึงแล้ว..." มิ้วกระซิบออกมาด้วยเสียงที่แผ่วเบา แต่เต็มไปด้วยความรู้สึก เธอหายใจหอบอย่างแรง ขณะที่ความรู้สึกของการถึงจุดสุดยอดเริ่มก่อตัวขึ้นในตัวเธอ

เสียงครางของมิ้วดังขึ้นเป็นจังหวะและเต็มไปด้วยความสุข ความรู้สึกของการถึงจุดสูงสุดทำให้ร่างกายของเธอเริ่มกระตุกอย่างรุนแรงและสั่นสะท้านในอ้อมแขนของผม ความกระตุกและการสั่นของร่างกายของเธอเป็นการบ่งบอกถึงความตื่นเต้นและความสุขที่ไม่สามารถควบคุมได้
มิ้วเริ่มกระตุกอย่างไม่หยุดระหว่างการกระแทกของผมและการเคลื่อนไหวของสะโพกของเธอ การกระตุกเหล่านี้ทำให้ร่างกายของเธอสั่นสะท้านและทำให้เธอรู้สึกถึงความสุขอย่างลึกซึ้ง ผมรู้สึกถึงความร้อนและความบีบรัดของช่องคลอดที่เพิ่มขึ้นในทุกสัมผัสที่ผมมอบให้เธอ
ริมฝีปากของมิ้วอ้ากว้าง เธอหายใจหอบและเคลื่อนไหวอย่างช้า ๆ ขณะที่ร่างกายของเธอยังคงสั่นสะท้านและกระตุกไม่เป็นจังหวะ
การกระแทกของผมเริ่มเพิ่มความเร็วและความรุนแรงมากขึ้น การเร่งจังหวะของผมทำให้ร่างกายของมิ้วตอบสนองอย่างรุนแรง ขณะเดียวกันมิ้วยังคงร่อนสะโพกอย่างเต็มที่ การกระแทกที่รุนแรงและการเร่งจังหวะทำให้การสัมผัสของเรากลายเป็นสิ่งที่เร่าร้อนที่สุด ความรู้สึกนี้ทำให้ผมเริ่มสูญเสียการควบคุมตัวเอง ผมรู้ว่าเวลาที่จะถึงจุดสุดยอดนั้นใกล้เข้ามา

"จะเสร็จแล้ว" ผมพูดด้วยเสียงที่สั่นเครือ

ผมเร่งความเร็วถึงขีดสุด มิ้วเคลื่อนไหวสะโพกของเธอรับจังหวะอย่างเต็มที่ สะโพกของเธอร่อนรับตามจังหวะที่ผมกระแทกเข้าไป
เสียงครางที่หลุดออกจากปากของมิ้วนั้นสะท้อนถึงความสุขที่เธอรู้สึก ผมรู้สึกถึงความชุ่มฉ่ำและแรงตอดที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อผมเข้าไปลึกกว่าเดิม

มิ้วกระซิบกับผมว่า "อา... ป้อง... มิ้วอยากให้แตกในตัวมิ้ว... ลึก ๆ เลย..." คำพูดของเธอยิ่งกระตุ้นให้ผมเร่งความเร็วและกระแทกลึกยิ่งขึ้น

มิ้วร่อนสะโพกตามจังหวะที่ผมกระแทกเข้าไป ทำให้ผมรู้สึกถึงความสอดคล้องกันราวกับเราเป็นส่วนหนึ่งของกันและกันอย่างแท้จริง เธอรับรู้ถึงจังหวะและการเคลื่อนไหวของผม ทำให้ความรู้สึกของผมเพิ่มมากขึ้นอย่างมาก
ขณะที่ผมเร่งจังหวะอย่างเต็มที่ จังหวะที่เร่งขึ้นนั้นทำให้ผมรู้สึกถึงความรู้สึกที่รุนแรงมากขึ้น ผมรู้สึกถึงแรงดันที่เพิ่มขึ้นภายในตัวผมและเมื่อถึงช่วงที่ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป ผมระเบิดน้ำรักเต็มเหนี่ยว น้ำรักของผมเข้าปะทะกับโพลงถ้ำของมดลูกของมิ้ว ผมรู้สึกถึงความอบอุ่นที่เต็มไปด้วยความรู้สึกนุ่มนวลที่ถูกกระตุ้นด้วยการปลดปล่อยไหลย้อมกลับออกมา การสัมผัสที่ลึกลงไปในมดลูกของมิ้วทำให้ความรู้สึกของการปล่อยออกไปเป็นสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกถึงความพอใจอย่างสุดขีด

"อา... ป้อง... มิ้วรู้สึกดีมาก... มันเยอะมาก..." มิ้วพูดด้วยเสียงครางที่เต็มไปด้วยความสุข

มิ้วรู้สึกถึงความอบอุ่นที่แพร่กระจายไปทั่วท้องของเธอ เธอรู้สึกถึงความเต็มที่และการเติมเต็มที่เกิดจากการปลดปล่อยของผม น้ำรักที่ผมปล่อยเข้าไปทำให้เธอรู้สึกถึงความอบอุ่นที่เข้ามาภายในตัวเธอ เธอรู้สึกว่ามันมากเกินกว่าที่เคยรู้สึกมา
ดวงตาของมิ้วเปิดกว้าง ปิดไม่สนิทอยู่บางส่วน และมีความเงยขึ้นเล็กน้อย ดวงตาของเธอมีประกายสดใส ผสมผสานกับความรู้สึกเคลิบเคลิ้มที่เต็มไปด้วยความสุข เธอจ้องมองไปที่เพดานหรืออาจมองไปที่ผมด้วยท่าทางที่เต็มไปด้วยความสยิว ปากของมิ้วเผยออกมาด้วยรอยยิ้มที่สวยงามและเต็มไปด้วยความสุข เสียงครางของเธอถูกปล่อยออกมาด้วยเสียงที่อ่อนโยนแต่ชัดเจน ริมฝีปากของเธอสั่นเล็กน้อย ขอบปากยิ้มขึ้นอย่างธรรมชาติ เธออาจจะได้ยินเสียงตัวเองที่หลุดออกมาพร้อมกับการหายใจที่หนักหน่วง ใบหน้าของมิ้วมีความรู้สึกผ่อนคลายและล่องลอย รอยยิ้มของเธอแสดงถึงความปลาบปลื้มใจอย่างแท้จริง ผมสามารถเห็นรอยยิ้มที่เปิดเผยถึงความสุขที่ลึกซึ้งที่สื่อถึงความพอใจ ร่างกายของมิ้วเกร็งและสั่นระริกอย่างชัดเจน ขาทั้งสองข้างของเธอถูกเปิดออกเล็กน้อย และสะโพกของเธอที่ยังคงเคลื่อนไหวตามจังหวะของผม เธอร่างกายอ่อนปวกเปียกและเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ยอดเยี่ยม
ขณะที่เธอสัมผัสถึงน้ำรักที่ไหลเข้าสู่มดลูก เธอรู้สึกถึงการกระตุกและความรู้สึกพอใจอย่างมาก ทำให้เธอหลุดออกจากโลกแห่งความจริงไปชั่วขณะ เธอครางเสียงดังและหายใจไม่เป็นจังหวะ ขาทั้งสองข้างของเธอเกร็งเล็กน้อยและสะโพกของเธอก็ยังคงเคลื่อนไหวตามจังหวะของผมช้า ๆ
ผมค่อย ๆ ถอนแท่งเนื้อออกจากช่องคลอดของพยาบาลสาวช้า ๆ ผมรู้สึกถึงความชุ่มชื้นที่ยังคงหลงเหลืออยู่ ผมสัมผัสได้ถึงการตึงตัวที่ลดลงจากการเคลื่อนตัวออกอย่างระมัดระวัง ทุกการเคลื่อนไหวของผมเป็นไปอย่างเบาและทะนุถนอม
ในขณะที่ผมถอนออก ผมเห็นหยาดน้ำรักที่ยังคงติดอยู่เป็นสายเชื่อมต่อระหว่างลำเอ็นของผมกับกลีบบางของมิ้ว ความรู้สึกที่อบอุ่นและชุ่มชื้นยังคงหลงเหลืออยู่
ผมเห็นมิ้วหายใจหอบและรู้สึกถึงความพอใจจากการปลดปล่อย ผมเห็นว่าเธอรู้สึกถึงการผ่อนคลายและความสุขหลังจากที่เราเสร็จสิ้น
มิ้วยิ้มให้ผมอย่างมีเสน่ห์ พร้อมกับความรู้สึกพอใจที่เห็นได้ชัด เธอเริ่มพูดกับผมด้วยน้ำเสียงที่หยอกล้อและเต็มไปด้วยอารมณ์ขัน

"ป้อง" มิ้วพูดขึ้นด้วยเสียงนุ่มนวล "ดูเหมือนน้ำป้องจะเยอะจนล้นออกมาเลอะโต๊ะประชุมเลยนะ" ผมมองไปที่โต๊ะประชุมที่ตอนนี้มีหยาดน้ำรักเลอะอยู่บ้าง มิ้วยิ้มให้ผมด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความพอใจ เธอยิ้มด้วยความรู้สึกสนุกสนานและมีเสน่ห์ในแบบของเธอ
"คราวหน้ามาประชุมที่นี่ คงมองโต๊ะนี้เหมือนเดิมไม่ได้ซะแล้ว"
 
หลังจากที่เราทำความสะอาดและจัดแต่งเครื่องแต่งกายให้เรียบร้อย มิ้วและผมก็ค่อยๆ เดินออกมาจากห้องประชุม ผมรู้สึกถึงความอบอุ่นที่ยังคงเหลืออยู่ในร่างกาย และความรู้สึกของการปลดปล่อยที่ยังคงส่งผลอยู่ แต่ในขณะเดียวกัน ความรู้สึกกังวลก็เริ่มเข้ามาในใจของผม

"ทำไมผมรู้สึกกังวลแบบนี้นะ?" ผมถามตัวเองในใจ ขณะที่เดินเคียงข้างมิ้ว ความรู้สึกของความปลอดภัยและความพอใจที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานั้นยังคงอยู่ แต่ผมกลับรู้สึกถึงความวิตกเกี่ยวกับอนาคตและผลที่อาจตามมาหลังจากนี้
มิ้วเดินเคียงข้างผมด้วยท่าทางที่ผ่อนคลายและยิ้มอย่างอบอุ่น เธออาจไม่รู้ถึงความกังวลของผม แต่เธอก็พยายามให้ความรู้สึกที่ดีและเป็นมิตร

"ป้อง" มิ้วพูดขึ้น "โอเคไหม? คิดอะไรอยู่"

ผมส่ายหัวปฏิเสธ ขณะที่เราทั้งสองคนจะลงลิฟต์ไปที่ชั้นล่าง ก่อนที่แม่บ้านที่มาทำความสะอาดจะเห็นเราเข้า

---------------------------------------

เรื่องของ กุ๊ก อ่านต่อจนจบได้ที่ -->
เรื่องของ ฟ้า --Coming Soon--

ขออนุญาตถามครับ  ::GiveMe::  ผมจะทำ Spoil ยังไง แบบว่าอยากรู้ว่าคนอ่านชอบรึเปล่าน่ะครับ เพราะเดี๋ยวเนื้อเรื่องของทั้งสามสาวจะขยับไปข้างหน้าแล้ว อยากรู้ว่าจะมีคนติดตามรึเปล่า
ติดตามผลงานอื่นได้ที่
FB กลุ่มเรื่องเสียวดารา ->
Fictionlog ->

1819

 ครั้งนี้ เหมือนมีความผูกพันกับป้องมากกว่า 2สาวที่ผ่านมา ป้องมีวิธีจัดการความรู้สึกตัวเองแบบไหน นะ ได้ ความสัมพันธ์กับสาวที่มีผััวแล้ว ใกล้ตัวแบบนี้
กรุงเทพเป็นเมืองที่มีคนเหงา มากกว่าเสาไฟฟ้า

swss2511


ziggy2

ค่อยเก็บทีละคน เดี๋ยวไปตามอ่านต่อครับwrite

ryu

ป้องมีโชคที่เจอสาวๆ
แต่ไม่ได้ครอบครอง
เนื้อเรื่องสนุกมากครับ สำนวนลื่นหรู สวยงาม ชอบมาก
รอติดตามตอนต่อไปนะครับ

bergkamp10