Normal  0  false        false  false  false    EN-US  X-NONE  TH                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                
...... .เรื่อง สั้น มังกรเยาวราช .ตอนที่ 7 ชีวิตบนเส้นด้าย  ..แว่น...By...areja..
................... เรื่อง บู้ นิดๆ ของแว่น เรื่องนี้ หายไปนาน ด้วย งานเยอะไปหน่อยเลย ปั้น แต่ เรื่องสั้น ซะส่วนใหญ่ เลยเอาใจแฟนคลับ ที่ ตามหน่อยหนึ่ง เอามาต่อยอดความมัน เล็กๆ อย่างไรสละเวลา คอมเม้นเป็นกำลังใจกันบ้างนะคะ ขอบคุณคะหากเนื้อหา และ อักษรใดผิดเพี้ยนไป แว่น  ขออภัยมา ณ. ที่นี้ด้วยนะคะ .. ( 14/ 7/2555) ..
                                             ..แว่นมาเสิร์ฟอาหาร..
                    ถ้า ใส่ใจ กินอะไร ก็คง..จะอร่อย         หรือ มีใจ หม่ำอะไร ก็ คงหอมหวน
                    ถ้า สิ้นรัก แด็กอะไร..ก็ช้ำทรวง         แต่ ไม่ห่วง เพราะรักคน ที่  รักเรา...  
                   ข้าวร้อนๆ ไร้น้ำปลาพริก ไม่คลิ๊กได้   เออ แปลกใจ ของคู่ มิอาจหาย...
                  แกงจืดเต้าหู้ ผัดรวมผักหมู อืม รู้ใจ...ยำสาหร่ายรวมมิตรทะเล เอะลองชิม.
         
                 
   .................. แต่ ก็ลอบยิ้ม " ก็ดี ไอ้เวร 2  ตัวนี้ ชอบสร้าง แต่ปัญหา ประโยชน์ หรือ ค่า มันก็แทบไม่มี ไม่ติด หยงไถ่กับ ซาปั๊ก มันกลายเป็นผี เพราะ มือ กูนานแล้ว .." โกเล็ง นิ่งคิด แต่ ก็รีบสวมเสื้อผ้า และ ตรงดิ่งไปหา หย่งไถ่เพื่อ รายงาน และ ปรึกษาว่าจะทำเช่นไรต่อ..

.................. เปรี้ยง ! ... เสียง ฝ่ามือ หย่งไถ่ ฟาดลงบนโต๊ะในจนแก้วชาเปล่าในถาดกระเด็นกลิ้งหล่นโต๊ะ อาการโมโหจนตัวสั่น พร้อม อัดควันจากไปรท์ทองคำดึงลมยาว กระชากควันอัดเข้าปอด คิ้วขมวดปลายคิ้วเชิดยก ขนตาสีเลา ที่เส้นยาวเลยหางเบ้าตาถ่างออกหัวคิ้วแทบชนกัน เมื่ออัดควันอั้นในปอดชั่วอึดใจ ก็ถูกพ้นไล่ออกมา สีเทาออกน้ำเงินไหลออกมาเป็นสายตรง..

..หย่งไถ่  " บัดซบ กูว่า แล้วว่าปล่อยมันไว้ไม่ได้ เอาอย่างนี้ มึงหามือดี ให้กูสักคน ให้ไปเก็บมันที่โรงพยาบาล ไม่ต้องรอแล้ว พวก ไอ้กลวง ไอ้เส็ง ไอ้หัง ไอ้พวกเจ๊กตาขาว  เกาเจ๊ง ! ! .."..มารเฒ่า เจ้าสำนักบัญชาการเด็ดขาดก่อน คาบไปรท์อัดควันซ้ำ..
..โกเล้ง  " ครับ เถ้าแก่.. ได้ ผมมีลูกน้องเก่ามือฉมังอยู่ต่างจังหวัดคนหนึ่งผม จะรีบเรียกมันมาจัดการ ก่อน หมวดประชา มันจะออกจากโรงพยาบาล แล้ว แขกเสถียรหลาน ไบคาน ปาทาน จะเอาอย่างไรดี.."..เขา รับคำสั่งตายให้ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ และ แย้มถามต่อถึง หลานผู้ยิ่งใหญ่เขตพหุรัต..
..พ.ต.อ.ครรชิต  " เอาถึงตายเลยหรือ เฮียเล็ง แต่ ก็ดี มันขว้างหูขว้างตา ผม มานานแล้วด้วย แล้วนาย ก็เข้าข้างมันจะได้หมดเสี้ยนหนามในคราวเดียว..".. เขา เดินเข้ามานั่งที่เก้าอี้ ในวงน้ำชา โดย ไม่ต้องรอใครเชื้อเชิญ สีหน้า กังวลเล็กน้อย..
..หย่งไถ่  " ก็ลื้อ มันช้านี่หว่าอา ท่านรอง อา ครรชิต แล้วดูเรื่อง แขกเสถียร หลาน อี ไบคาน ให้ล่วยมันมาเจ็บในเขตอั๊ว ๆ ไม่อยากมีปัญหากับอี  เดียวเอาค่าเหนื่อยไปใช่เล่นๆสักแสน แล้วลื้อ ก็หายไปสัก 2 –3 วันให้เด็กอั๊วทำงานเสร็จค่อยมา ปิดคดี ให้ล่วย .."..มารเฒ่ากำไปรท์สูบยาทองคำบีบแน่น หัวคิ้วค่อยๆ คล้ายออกจากการขมวด เมื่อครู..
..พ.ต.อ.ครรชิต  " ครับ เถ้าแก่เดียวผมไปจัดการให้ เพราะ ตอนนี้ ก็ ยังไม่ได้ลงบันทึกประจำวัน เดียวผมสั่งลูกน้อง เขียนรายงาน ว่า นายเสถียร แค่ผ่านมา และ ทัก 2 จ่า เพราะ เคยรู้จักกัน ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับ ของ ในเป้ แต่ตำรวจชุดจับกุม เข้าใจผิด เลยยิงกันซะก่อน จะถามกันรู้ความ เสร็จแล้วก็จะทำเรื่องลาไปพักร้อนตาม เถ้าแก่สั่ง ก็ดีเหมือนกันพักร้อนแถวบ่อนเมืองชลมั่งแล้ว เฮียเล้ง จะลงมือเมื่อไร เดียว อั๊วจะได้ทำเรื่องลาถูก.."..เขา สรุปเรื่องยิ้ม ที่ จะมีเงินติดกระเป๋าไปเล่นพนันในบอนต่างจังหวัด แถมไม่ต้องลงมือเก็บเสี้ยนข้างตัวเองจะได้หมดหอกข้างแคร่ในคราวเดียวกัน โดย ไม่ต้องลงมือออกหน้าเองด้วย..
..โกเล้ง  " อีก ไม่เกิน 4 วัน ผมจะให้เด็กลงมือ ท่านรองเตรียมไปพักผ่อนได้เลย..".. เขา ตอบ รองผู้กำกับนครบาล และ หันไปผงกหัวให้ มารเฒ่า..
..หย่งไถ่ " เออ เรื่อง โอตือลื้อสืบได้ความอย่างไรบ้างวะ อา ครรชิต.."..มารเฒ่าชายหางตาไป มองไม่เต็มตาถาม พ.ต.อ.ครรชิต ..
..พ.ต.อ.ครรชิต  " ไอ้ 2 จ่าลูกน้องผม มันว่า มือปืน ไม่มีใครเห็นหน้ามันชัด เด็กเปิดประตูก็บอกแค่มันเป็นคนจีน อายุไม่เท่าไร เด็กผม ที่ตามสะกดรอยสืบ 3  เถ้าแก่ ก็รายงานมา ไม่เห็นความผิดปกติอะไร กับ เฮียกลวง เฮียเส็ง เฮียหังพวกนี้ เอาแต่เก็บตัววันๆ อยู่แต่ ในบ่อนกับโรงน้ำชา แทบไม่เห็นตัว ผมว่า 3เฮีย คงไม่กล้าลูบคม เถ้าแก่หรอก ส่วน ไอ้มือปืนนั้นคงต้องหาข่าวต่อ แต่ ไม่ต้องห่วง ผมรับปาก เถ้าแก่แล้ว ต้องลากคอมัน เอามาให้เถ้าแก่ ล้างแค้นให้ได้แน่.."..เขา ตอบ มารเฒ่า แต่ ก็ไม่กล้าสบตาแกล้งมองออกไปทางอื่น..
..หย่งไถ่  " ให้มันจริงดั่งคำลื้อเถอะ อาครรชิต อั๊วะ จะสมนาคุณลื้อ ให้สมใจที่เดียว.."..มารเฒ่ากัดฟันกามแสยะยิ้มจนฟันทองแผงหน้าส่งสีสะท้อนแสงเหลืองอร่าม..

................ โกเล็ง นั่งฟังนิ่ง พร้อม หยิบไปร์ททองคำของ หย่งไถ่ ใช้ปลายนิ้วหยิบยาฉุนหั่นผสมกัญชา ในกล่องเงินที่บรรจุ พอยัดยาแล้วก็หยิบ หลอดบิ๊ก เฮโรอีน ค่อยๆ กลิ้งหมุนเบาๆ ให้เม็ดยานรก ที่ เป็นผงคล้ายผงซักฟอก ไหลลง เหนือกัญชา และ ส่งให้ หย่งไถ่ ..หย่งไถ่ยื่นมือมารับพร้อมส่งปลายไปร์ทเข้าปาก ก่อนจุดไฟ ด้วยก้านไม้ จากเทียนที่ตั้งไว้บนโต๊ะไปจ่อที่เหนือผงนรก ดวงไฟแดงขึ้นทันที เมื่อ หย่งไถ่ ออกแรงดูด เข้าปอด และพ้นควันสีหมอกออกมา..

..หย่งไถ่  " เอ่อ  เล้าเฮีย อา ซาปั๊ก( หนึ่งในสี่เจ้าพ่อเยาราช ที่ 2 จ่าซุกปีกเคยเดินผลประโยชน์ให้อยู่) อีว่าไงบ้าง ที่ จ่าเชียร จ่าโทน ลูกน้องเก่าอีม้องเท่งนะ.."..มารเฒ่า เอ่ยถึง มังกรอาวุโส ที่เคยเป็นหนึ่งในสี่ผู้ยิ่งใหญ่ แห่ง ถนนทองคำ ที่เป็นเจ้านายเก่า 2 จ่าทหารนอกราชการที่ ม้วย มรณังไป.. ซาปั๊ก วางมือไปไม่นาน ก็ให้ เฮียเส็ง ลูกชายขึ้นดูแลกิจการแทนส่วน ตัวมังกรอาวุโส นั้นวางมือไม่ข้องเกี่ยวอันใดกับธุรกิจผิดกฎหมายอีก..
..โกเล็ง " เด็กที่อยู่ในเหลา เล้าเฮียว่าไม่เห็น เล้าเฮีย ว่าอะไร คงเพราะ หลังๆ แกให้ เฮียเส็ง ดูงานแทน แล้ว เล้าเฮียก็คงระอา 2 จ่าเอาการอยู่ เพราะหลังๆ  2 คนนี้นั้น ก็ กินนอกกินใน และ สร้างความเดือดร้อน ให้แก่เสียชื่อ พอควร.."..เขา รายงานสายตามองไปยัง พ.ต.อ.ครรชิต ที่ก็เป็นนาย 2 จ่า สิ้นภพด้วย..

................ วงเสวนา ยังต่อเนื่องลากยาวจวบอาหารเย็นพ.ต.อ.ครรชิต  มองตามเสียงส้นรองเท้าส้น สูง เมยฟ้า นางหงส์ แสนสวย เมยฟ้าหันไปเห็นก็เบะปาก พอจะก้าวขาขึ้นบันได ก็ หัน ไปสั่งสาวรับใช้ในบ้าน ให้ เอาอาหารขึ้นไปให้ ข้างบน เธอ ก้าวเท้าขึ้นขั้นบันได ชุด กี่เพล้า สีดำ ผ่าข้าง ผ่ายาวเลยเหนือเข่าก็ฉีกออกสูงขึ้นไปเกือบคืบ เนื้อเรียวขาขาว ของ เมยฟ้า โดนโฟกัส และ เธอก็อยู่ในสายตาออกหื่น ของ พ.ต.อ.ครรชิต  โดยตลอดตั้งแต่ ก้าวเท้าเข้ามา เธอ รีบก้าวไวหนีให้พ้นสายตา เธอ เกลียด พ.ต.อ.ครรชิต  แต่ เพราะเห็นแก่ เตี่ย ของ เธอ ที่เคยขอไว้ เมยฟ้า เลยมักแกล้งมองไม่เห็นและ คิดว่า พ.ต.อ.ครรชิต  เป็นเพียงแค่ อากาศธาตุเธอ ผลักประตู และ หงายหลังบนเตียงนอน ก่อน ที่จะย้อนนึกไปถึงเหตุการณ์ เมื่อ บ่ายของ วันนี้..เมยฟ้า มักไปไหว้ที่ ศาลเจ้าพ่อเสมอ เพื่อ ขอพรให้ครอบครัว เธอ แม้ เธอจะรู้ว่า เตี่ย เธอ หรือ คนในบ้านทำธุรกิจผิดกฎหมาย อะไรบ้าง แต่ เธอ ก็ไม่เคยยุ่งเกี่ยวข้องแวะกับธุรกิจ ใดๆ เลย เธอ พยายามหมั่น ขอพร และ ทำบุญเสมอ เพราะ คิดว่าอาจช่วย ให้กรรม ที่ครอบครัว เธอ ก่อไว้ จะเบาบางลง หรือ ลดน้อยลง แม้ เธอ จะเสียใจ ที่พี่ชายคนเดียว ของ เธอ พึ่งเสียไป แต่ ก็คิดย้อนว่า นั้นคงเป็นเจ้ากรรมนายเวร เขาคงมาทวงคืน แล้ว ภาพชายหนุ่มท่าทางสะอาด ก็แวบเข้ามาในความคิด เธอ ไม่เคยพบใครหน้าตาดีถูกใจเช่นนี้มาก่อนแม้ เขา จะดูอ่อนวัยกว่า แต่ ก็แผงด้วยความเข็มแข็ง และ ดูเป็นพระเอกมีน้ำใจยอมเสี่ยงช่วย เธอ จาก คนวิ่งราว เมื่อตอนกลางวัน เหตุเกิดขึ้น เมื่อ บ่าย 3โมงพอ เธอ ไหว้เจ้าพ่อเสร็จ ก็ เดินดูอะไรรอบๆบริเวณศาลเจ้าไปเรื่อยๆ ขณะ รอคนติดตาม 2 คน ที่ เตี่ย เธอส่งมาคุ้มครองถ่ายอาหารจากตะกร้า เพื่อ เลี้ยงคนตกทุกข์ได้ยาก และ ไม่มีอาหารกินแวะ เข้ามากิน ซึ่ง ถึง เธอ ไม่มาศาลเจ้าเอง ก็ จะให้คนนำมาเสมอ วันนี้ ก็เช่นกันขณะ เดินเล่น ในลานด้านหน้าศาลเจ้า อยู่ๆ ก็มีชายคนหนึ่งไม่รู้มาจากทางไหน กระชากกระเป๋าถือใบเล็กที่เธอ คล้องแขวนไว้ ที่ข้อมือ แล้วออกวิ่ง จะไปขึ้นมอเตอร์ไซด์ ที่มีอีกคนจอดเร่งเครื่องรออยู่ พอกระเป๋าโดนกระชาก เธอ ก็เสียหลักล้มลงตามแรงกระชากเพราะไม่ทันระวังตัว แต่ มีมือคู่หนึ่งคว้า เธอ ไว้ แม้ไม่ตั้งใจ แต่ มือคู่นั้นซ้อนมา ที่ เต้าขนาดย่อมๆ ที่ กลมอูมสมสวน ของ เธอ และ ไม่ทันเสียววินาที พอ เธอ ถูกประครองไม่ให้บาดเจ็บเขา ประครอง เธอ นั่งลงกับพื้น และ คว้าไม้กวาดทางมะพร้าว ที่วางไว้ข้างตัวพุ่งเข้าใส่ชายคนนั้น แม่นเหมือนจับใส่ ด้ามไม้กวาดพุ่งไปที่ ขาคนร้าย และ ทำให้คนร้ายเสียหลักล้มกลิ้งลงกระเป๋าหลุดจากมือกระเด็นไปห่างตัว และ แค่ ไม่ถึง 5 วินาทีชายหนุ่มอ่อนวัยก็ถึงตัว แล้วตรงเข้า ล๊อก ชายคนนั้น ที่ตัวใหญ่กว่ามากกดลงพื้นและ บิดแขนกระชากมาไขว้ด้านหลัง เข่า ของ เขา กดลง ที่ สันหลังคนร้าย หมดทางหนีทั้งที่ พยายามดิ้นลนลานเอาตัวรอด เพื่อนคนร้าย ที่เร่งเครื่องมอเตอร์ไซด์รออยู่ด้านนอกประตูศาลเจ้าบริเวณฟุตบาทถนน รีบบิดรถเร่งเครื่องออกตัวหนี เมื่อ เห็นเพื่อนร่วมทางโจรพลาดท่าเสียงคนในลาน และ โรงทานร้องหวีดว้าย ดังลั่น กับ เหตุการณ์ 2 สมุน ที่ มาดูแล เธอ รีบวิ่งตรงดิ่งออกมา และ เข้าไปช่วยจับคนร้าย  เธอ มอง เขา ตลอดเวลา พอลูกน้อง เตี่ย เธอ ล๊อก คนร้ายไว้เด็กหนุ่มหน้าตาดีหล่อเหลาคนนั้น ก็ ค่อยๆ ถอยห่างออกมา  หยิบไม้กวาดเดินหายไปท่ามกลางไทยมุง เธอ พยายามมอง เพื่อ จะเรียกมาขอบคุณแต่ เขา ได้อันตรธานหายไปแล้ว เธอ คิด ว่าเคยเห็น ชายหนุ่มคนนี้ ที่ไหน แต่ก็นึกไม่ออก และ ก็คิดว่า คงจะเห็นที่ ศาลเจ้านี้แหละ ไม่นานนัก ตำรวจ ก็มาเอาตัวคนร้ายไป 2 สมุน เตี่ย เธอ หน้าเสีย เธอ แกล้งดุแล้วกำชับว่า ห้าม ! ให้ใครในบ้านรู้ 2 สมุนรับคำ เพราะก็กลัวโดนลงโทษ ที่ได้ปล่อยให้ คุณหนูเกิดเรื่อง เธอ สั่งให้หนึ่งในนั้นตามไปให้ปากคำตำรวจที่โรงพัก ส่วน เธอ มองหา เด็กหนุ่มคนนั้น แต่ ไม่พบ เธอ จึงกลับบ้าน.. บนเตียงนอนเมยฟ้า ลูบมือลอดบาร์เซียร์ เข้าไปสัมผัส ยอดป้านนมขนาดเล็ก ปลายนิ้ว สำคัญเขี่ยบี้ยอดหัวนมและ กุ่มเต้ากลมไว้  เธอ ไม่เคย โดนใครต้องสัมผัส เช่นนี้มาก่อนเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ ที่โดนเกาะกุ่มเต้า เธอ เมยฟ้า ขนลุกวาบด้วยความเสียวแล่นสู่อณุของ ผิวกาย ก่อนหลับเปลือกตาเคล้นอุ้งมือหนักขึ้น แต่ แล้ว เสียงเคาะประตูเรียก ก็ทำให้เธอ ต้องหยุด เธอ ถอดชุดออก ก่อนเดินสวมเพียงชุดชั้นใน ไปที่ประตู เพื่อปลดกลอนประตู ให้สาวรับใช้ เดินเอาถาดอาหาร ไปวาง ที่ โต๊ะข้างหน้าต่าง และเดินกลับออกไป เมยฟ้า บิดกลอน ล๊อก ห้องไว้อีกครั้ง..หยก พอช่วย เมยฟ้า แล้ว ก็เดินหยิบไม้กวาดฉากออกมาจากฝูงคนที่เริ่มเข้ามามุงดู เขา เดิน เข้าห้องพักด้านหลัง ปะ กงกง ผู้เฒ่า ผู้ดูแลศาลเจ้าแก่เล่าเรื่อง ที่พึ่งได้ยินมาให้ฟัง ว่า 2 คน ที่คุ้มกันคุณหนู เมยฟ้า คุยกันว่า โกเล้ง ให้ไปตามคนมาทำงานใหญ่  ซึ่ง กงกง บอกว่าก็ไม่รู้งานอะไร แต่ จะต้องลงมือก่อนศุกร์นี้ ศุกร์ที่ 13อีก 3 วันข้างหน้า หยก พิงไม้กวาดกับข้างฝาและ เดินกลับมาที่ กงกง และ ถาม กงกง ..


                            
         
                             
..หยก " เที่ยวนี้  เล้าซือ ไปกี่วัน หรือ กงกง.."..เขา ถามพร้อมคุ้นคิดถึงเรื่อง ที่ กงกง บอกเล่า..
..กงกง  " คงกลับ วังอังคารเห็นบอกเหล็ก ที่เก็บมา เลี้ยวนำฝาก เจ้ากิม ( กิม หรือ อากู๋ เจ้าของสวนส้ม หรือ เป็นคนคอยพา หยก ลบตำรวจหลังจากทำงานทุกครั้ง.) มังคอยลูแลลู่ แต่เหล็กมังดื้อ อาเม้ง อีเลยต้องเคี่ยวเข็งอีกพักนุง.."..ผู้เฒ่าแจง สำเนียงพยายามให้เป็นไทย ก่อนเดินออกไปหน้าศาล..

................ เม้ง ไปเจอเด็กคนหนึ่ง พเนจรอยู่ย่านหัวลำโพงและ เห็นเด็กคนนั้นถูกกลุ่มเด็กพเนจรที่โตกว่า 4-5คนรังแก แต่ เด็กน้อยวัย 10 ขวบกับสู้ยิบตาจนร่างกายถลอกปอกเปิกไปทั้งตัวจนเด็กโตบางคนต้องถอยหนีและ เด็กนั้นก็หยิบมีดปอกผลไม้ ที่ แหนบไว้ขอบกางเกงเก่าขาด วิ่งไล่แทงกลุ่มเด็กโตพเนจรจน เด็กโต วิ่งหนีไปหมด เม้ง เข้าไปถามเรื่องราวต่างๆ จากเด็กนั้น ก็ได้ทราบว่าเมื่อ ก่อนอยู่กับแม่  พ่อไม่มีแถวสนามหลวงอาศัยนอนใต้ต้นมะขามเวลากลางคืน ส่วนกลางวัน เดินเก็บหาของเก่า หรือขวดที่คนทิ้ง ไปขายบ้าง ขอเงินคน ที่เดินผ่านไป-มาบ้าง แต่ ไม่นานมานี้ แม่ เขา ถูกผู้ชายกลุ่มหนึ่งจับตัวหายสาบสูญไปเขา เลยหนีมาอยู่แถวหัวลำโพง แต่ ก็มักถูกคนพเนจรเก่าแถวนี้ แย่งของกินไปเสมอเมื่อกี่นี้ มีคนให้ข้าว เขา มา 1 ถุงพอเดินผ่านคนพวกนี้ก็โดนแยงอีก เขา กำลังหิว และ โกธร ที่โดนแยงของ เป็นประจำ จึงต้องสู้ เพื่อแย่งเอาถุงข้าวกับมา มือเด็กน้อยยื่นถุงข้าว ที่แตกกระจาย แต่ มีข้าวติดก้นถุงนั้นเหลือเพียงนิดหน่อยในมือให้ดู  เด็กนั้นกำถุงข้าวส่วน ที่เหลือแน่นเม้ง ฟังเรื่องราวจบ ก็ พาเด็กน้อยไปกินข้าว และ จึงได้พากลับมาศาลเจ้ารุ่งขึ้นก็พาไปส่ง ที่สวนส้ม บ้าน อากู๋กิม แต่ เด็กนั้นก็หนีกลับมาอีก เม้งไปตามอีกครั้ง แล้วก็อยู่เคี่ยวเข็ญ เด็กน้อยต่อ จนวันนี้ เด็กนี่ชื่อว่า เซียน!.. รุ่งเช้าอีกวัน หยก ต้องแข่งกับเวลา ว่า โกเล็ง วางแผนคิดทำอะไร โดยสะกดรอยตาม โกเล็ง ตลอดจนตกเวลาเย็น ก็มีคนท่าทางเป็นคนต่างจังหวัด เดินตามคน ของโกเล็ง เข้าไปในโรงน้ำชา ( ใช่แทนสถานที่ ที่เคยเป็นซ่องกระหรี่ มีผู้หญิงขายตัว.. สถานที่เดิมมักติดไฟสีเขียว บางทีเรียกบ้านโคมเขียว แต่ พอออกกฎหมายเลิกกิจการโสเภณี ผู้หญิงโคมเขียว เลยต้องย้ายมาอาศัยโรงน้ำชาขายตัว ซึ่งด้านบนกั้นห้องไว้ ขายตัว-ขายบริการทางเพศรู้กันในหมู่คนเที่ยว..) ที่ดูแลอยู่เขา เฝ้าจนเช้าก็ไม่เห็นชายคนดังกล่าว ออกมาจาก โรงน้ำชามีเพียง โกเล็ง ที่ออกมา เขากลับไปศาลเจ้า และ โทรบอกเรื่องต่างๆ ให้ เม้ง รับรู้ เม้ง บอกให้ค่อยตามดู อย่า !ให้คาดสายตา หยก คิดหาทางจะสืบเรื่องต่อแต่ ก็ยังหาหนทางไม่เจอจนมาถึงหน้าโรงน้ำชาอีกครั้งจึงนึกขึ้นได้ว่า หมิง เด็กสาวใสๆ คนหนึ่ง ที่ เขา เคยแอบชอบ  ถูกจับมาปรนเปรอกามใช้หนี้ขัดดอก มารเฒ่าพอเบื่อก็ถูกส่งตัวมาอยู่ที่นี้.. หมิง หลังโดนจับมาไม่นาน พ่อ- แม่ ของ เธอก็ตรอมใจ ที่ไม่อาจช่วยลูกสาวได้ ทั้ง 2 ผูกคอตายเคียงคู่กันตอนนั้นพอ หมิง ได้ ข่าว เธอ เสียใจแทบเป็นบ้า ก็ เลยหันหน้าพึ่งยาเสพติด เพื่อหวังระงับความเสียใจบวกกับ เก็บความแค้นไว้ในส่วนลึก ของ เธอ แต่ ยาเสพติด ไม่เคยช่วยให้ใครดีขึ้น เธอไม่อาจตัดความเสียใจ จาก การจากไป ของ พ่อ-แม่ ได้ จึงหันหน้าเข้าใช้ยาเพิ่มหนักขึ้นๆ จนร่างกายทรุดโทรมแทบหมดสภาพคน มารเฒ่า จึงโล๊ะ เธอมาขายตัวที่นี้ แหล่งพลีกามแลกข้าว-แลกยา ของ เธอ..หยกกำลังจะก้าวเข้าไปยังโรงน้ำชา พอ ดี โกเล็ง เดินออกมาพอดี เขาคุ้นคิด นี่แสดงว่าเมื่อตอน เขา ไปส่งข่าว แก่ เล้าซือเม้ง โกเล้ง คงย้อนกลับมา และ อยู่ในนั้นจนขณะนี้ เกือบ 5 โมงเย็น เขา รอจนกลุ่ม ของ โกเล้งจากไปก็เดินเข้าไป พอเข้าพ้นประตู ก็ เจอคนจำนวนมากนั่งจิบน้ำชาบ้าง ดื่มสุราบ้างก็คงจะเป็นเหล่าผีพนัน ที่มาใช่บริการบ่อน ด้านหลังโรงน้ำชา เขา เดินไปยังเคาเตอร์และ ขอขึ้นห้อง กับ หมิง ชายวัยกลางคน พาเขา เดินขึ้นไปด้านบนชั้น 3 ภายในโรงน้ำชา แม้จะติดไฟโคมสีแดงไปทั่ว แต่ ซ่อนไว้ด้วยความหมองเศร้า..ไม้เหมือน สีของ ไฟสีแดง ที่เป็นสัญญาลักษณ์ ของ ความโชคดีมีสุข ของ คติคนจีนเลยวันนี้ เขา พรางตัวมาด้วยกางเกงชาวเล กับ เสื้อยืดเก่าๆ สวมหมวกแก๊ปขาดอีกใบ พร้อมพรางหน้าด้วยถ่านป้ายตามเนื้อตามตัว ทำให้ลักษณะ เขา ดูเหมือนจับกัง  ( แต่ จะมีคนสงสัย ก็คง เขา อาจหน้าตาดีเป็นพิเศษ อิอิ..) ชายวัยกลางคนพา เขาขึ้นมาถึงชั้น 3  และหยุดที่หน้าห้องหนึ่ง ก่อนเคาะเรียกคนภายใน มีเสียงตอบให้รอก่อน  ชายวัยกลางคน ให้ หยก ยื่นรอ.. " เดียว หมิง คงมาเปิดประตู." ชาย วัยกลางคนกล่าว พร้อม ยื่นมือหงายขึ้นทำท่า เรียกเงิน เขาหยิบ แบงก์ยี่สิบส่งให้ไป 3 ใบชายวัยกลางคนรับและ เดินลงบันไดไป ประตูห้องถูกเปิดออกเมื่อ ละหลังชายวัยกลางคน เขามองหน้าหญิงสาว ที่ครั้งหนึ่ง เคยสดใสน่ารัก บัดนี้ ไม่เหลือซากเค้าเดิมเลย หมิงตะคอกใส่ ให้รีบเข้ามา  " ทำๆ เย็ดๆ เสร็จๆ จะได้ไป." ..เขา เดินเข้าไปด้านในห้อง กลิ่นบุหรี่ เหม็นตลบทั้งห้อง หมิง ปิดประตู และเดินไปเปิดหน้าต่างออก ลมโชยเข้ามาไล่ควันบุหรี่ ที่ตลบอบอวนเบาบางลงบ้าง เขาจ้องมอง หมิง ด้วยความสงสาร และ คิดว่า โชคชะตาไม่น่าทำร้าย เธอ ได้ถึงเพียงนี้หมิง เดินมาสั่งให้ถอดกางเกงขึ้นเตียง หยก มองหน้า เธอ แล้วเรียกชื่อ เธอ..


                            
      
               
..หยก  " หมิง หมิง นี้ นี่ เรา เองหยก หยก ไง จำได้ไหม.."..เขา เรียกชื่อ เธอ และ มอง เธออย่างเวทนา..
..หมิง  " หยก หยก ไหนวะ.."..เธอ จ้องหน้านึก แล้วยื่นมือมาลูบรอยถ่านที่ หยก ป้ายไว้ให้ดูสกปรกออก..น้ำตา เธอ ไหลออกมาจากเบ้าตา แววตา เธอ สลดลงทันที พร้อมสวมกอดชายที่อยู่เบื้องหน้า  เธอ ทั้งปีติดีใจ และอัดอั้น น้ำตาไหลพรากเป็นสายเปื้อนบ่าเสื้อ ของ หยก ตัว เธอ สั่นด้วยอาการเหมือนคนกลั่นน้ำตาแต่ แล้ว เธอ ก็ซุกหน้ากับอก ของ หยก และโอบกอดเข้าไว้แน่น หยกลูบมือที่แผ่นหลังติดกระดูก ของ หมิง !..เธอ ผอมมากเหลือเกิน ทั้ง 2 อยู่ในอาการนั้นนับ 10 นาที..
..หยก " ไม่ต้องร้องแล้ว ชะตามันขีดไว้แล้วก็ต้องทนรับมันไป.."..เขา ไม่รู้จะปลอบ เธอ เช่นไร เพราะ เขาก็เคยตกอยู่ในสภาวะเช่นนี้มาก่อน ทั้งคู่แลกเปลี่ยนพูดคุยกัน โดย หยก บอกว่า เขา มีอาชีพจับกังอยู่ท่าเรือคลองเตยและ อาศัยศาลเจ้าอยู่  ไม่ได้บอกอาชีพยมบาล ให้เธอ รู้..
..หมิง  " แล้ว หยก รู้ได้ไงว่า เราทำงานอยู่ที่นี้.."..เธอ ซักไซ้ถามด้วยความสงสัย..
..หยก  " เรา มีเรื่องมา ขอ ให้หมิง ช่วย เพื่อน เรา ที่ทำงานด้วยกัน ญาติ เขา มีเรื่อง กับชายคนหนึ่ง แล้วมีคนบอกว่ามันหนีมาอยู่แถวนี้ได้ วัน-2 วันแล้ว.."..เขา โป้งปดไปเพื่อ ความปลอดภัยทั้ง ตัว เธอ และ ตัว ของ เขา..
..หมิง " เออ มีอยู่คน.. คน ของ โกเล็งพึ่งมาเมื่อวาน นายสัก คนบึงแก่นนคร ขอนแก่น ติดยาหนักมาก ใช้ผงขาวฉีดเข้าเส้นเมื่อคืน มัน เรียก เธอ ไปบำเรอกามมันแล้วแบ่ง ของ ให้เสพ มัน บอก โกเล็งเรียกมาทำงาน ถามมันก็ไม่บอกว่างานอะไร แต่ บอกว่า เดียววันเสาร์ ก็กลับแล้ว.."..เธอ เล่าอย่างไม่ปิดบัง มือจุดไม้ขีด ต่อบุหรี่ที่คาบอยู่..
..หยก " งั้นคงไม่ใช้ เพราะ คนที่ว่านี้เป็นคนใต้.."..เขา โกหกตัดบท และ ยื่นเงินส่งให้ หมิง  1,000บาท..
..หมิง  " ไม่เป็นไร ไว้ หยกอยากได้ เรา ก่อน แล้ว ค่อย เอามาให้พิเศษ.."..เธอดันมือที่ยื่นเงินส่งให้ ของ หยก ดวงหน้าแสดงถึงความสุข เธอ ยิ้มกับ หยก..
..หยก  " เรา ให้ไว้ติดตัวยามป่วยยามหิว เถอะรับไว้ ถือว่าเป็นน้ำใจ ของ เพื่อนเก่า แล้ว ถ้า เรา มีเวลา เราจะมาเยี่ยม หมิง ใหม่.."..เขา ยื่นส่ง.. เธอยื่นมือออกมารับน้ำตา เริ่มรินไหลอีกครา แล้ว เธอ ก็สวมกอด หยก อีกครั้ง..

................ หยก เดินลงมาชั้นล่าง เขา เดินสวนกับคนที่เขา เห็นเดินตามลูกน้อง โกเล็ง เมื่อวาน เขา มองชายคนนั้นด้วยหางตาชายคนดังกล่าวไม่สนใจเดินสวนขึ้นไปหยก ออกมา แต่ ยังไม่กลับ ศาลเจ้าทันที เขา ยืนหลบในเงามืออยู่อีกพักใหญ่ ก็ ค่อยๆถอยกลับออกไปจากบริเวณนั้น..เช้าวันใหม่ ศุกร์ที่ 13 หยก เตรียมตัวทุกอย่างพร้อมก็ เดินออกหลังศาล และ ตรงดิ่งไปยังโรงน้ำชา เฝ้ารออยู่ห่างๆพอมองเห็นความเคลื่อนไหวคนเข้าคนออก..

..โกเล้ง  " งานนี้มึง เอาไป 5หมื่นเสร็จงานกูจะแถมให้อีก ..เอ่ย ใส่เยอะขนาดนั้นเดียวก็น๊อคตายก่อน ทำงานให้ กูหรอก ไอ้สัก .."..เขา ร้องปราบมือปืนขี้ยา นามสัก แก่นนคร ..
..สัก  " ไม่เป็นไรหรอกลูกพี่ จิ๊บๆสมองจะได้โปร่งๆ ฮ่า ฮ่า .."..เขา กดเซริง ที่ละลายผงนรกแล้วประมาณ 1 ซีซี ค่อยๆ กดเบาๆ เขา ไปจนน้ำนรกเข้าเส้นเลือดใหญ่บริเวณ ข้อพับแขนจนหมดสิ้น และ ใช้ปากดึงยางที่รัดต้นแขนออก ก่อนดึงไส้ เซริงดูดเลือดกลับ เข้าหลอด เซริง อีกครั้ง และ ดันกลับเข้าเส้นเลือดอีกครั้ง ทำสลับไป-มาซ้ำอยู่3- 4 หน( เข้าเรียกว่า โช๊คยา.) ก่อน ถอนเข็มฉีดยาออก และ กดรอยปากเข็มที่ เขา ถอนออกมา และ หยิบบุหรี่ เข้าปากดึงลมกระชากเข้าปอดอย่างหนักหน่วงจนตัวบุหรี่ ลีบ มือสั่นเล็กน้อย และ ปิดปอกหัวเข็มเซลิงโยนลงถังขยะ( bad of the bone คำแสลง เลวเข้ากระดูก ) ..

..โกเล็ง  " เออ ๆ เสร็จ หรือ ยัง ?เดียว กูให้คนพาไป โรงพยาบาล นี้ รูป กับ เลขห้องมัน แล้วเสร็จงานไอ้คนไปส่ง มันจะพา มึง ไปขึ้นรถไฟกลับ พร้อม รางวัล ที่กูฝากไปด้วย.."..เขา ตบบ่ามือปืนขี้ยา..
..สัก  " น่าลูกพี่ ผมเคยพลาด หรือ ?.."..เขา โอ่ ก่อนหยิบปืน ขนาด .45 AUTO เหน็บหลัง และคลุมทับด้วยเสื้อยีนส์ตัวนอกอีกชั้น และ ลุกเดินตาม โกเล็ง ออกจากห้องไป..

................ รถถูกจอดให้ สักลงหน้าโรงพยาบาล เขา เดินถือหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่ง เดินเข้าไปในโรงพยาบาล หยก แน่ใจเมื่อสะกดรอยตามสัก มาได้ครึ่งทาง เขา รู้ว่ามันได้รับหมายมาปลิดชีพ หมวดประชา แน่น พอมันลงรถรถแท็กซี่ที่เข้านั่งมาก็จอดเทียบฟุตบาท พอจ่ายเงินเสร็จ ก็สับเท้าตาม ทูตเถื่อนไปห่างๆ..สัก ขยับแว่นดำ ก่อนไปตามทางเท้าช้าๆ ผ่านฝูงคน และ เดินไปสุดทางเดินเท้าที่มีบันไดขึ้นไปยังชั้น 2  เขา ก้าวเท้าเหยียบขั้นบันไดเดินขึ้นไปสายตาหลังเลนส์ดำ มองไปรอบๆ ตัว ด้านหลัง และ ก้าวเท้าต่อ พอพ้นขั้นสุดท้าย ของบันไดสายตาก็ พบกับ 2 คนในเครื่องแบบยืนเฝ้า อยู่หน้าห้องห้องหนึ่ง เขา ไม่สงสัย หรือ ต้องหยิบ หมายเลขห้องขึ้นมาดูซ้ำ สัก ก้าวเท้าไปเดินชิดผนังด้านหนึ่งเดินสวนกับนางพยาบาล ที่ ถือถาดยาคนไข้ จะเดินลงไปชั้นล่างเข้ายื่นมือออกไปปลายนิ้ว ที่สวมแหวนนิ้วนางรูดผนังข้างใกล้ตัว เดินเข้าไปหา 2สีกากีช้าๆ ..หยก จับตาตามร่าง สัก ลอดผ่านเลนซ์แว่นดำ และ ก้าวตามสัก มาตลอด พอเดินสวนผ่านนางพยาบาล ที่ขั้นบันได อีก 4 ขั้นก็ถึงขั้นสุดท้ายเขา ก็ ถอดแว่นเก็บใส่กระเป๋า ..ทันใดนั้น เสียงก้อง กัมปนาท ก็ แผดเสียงดังปานสายฟ้าฟาดเปรี้ยง ๆ ๆ ๆ แพล็ง ๆโกงเก้งโกงเก้ง ๆ..เสียง ปืนคู่กายสัก สาดใบมรณะใส่โดย 2 ตำรวจไม่ทันระวังตั้งตัว ทั้งคู่หน้าหงายกระเด็นตามแรงอัดหัวกระสุนขนาด .45 เจาะเรียกเลือดหลังกะโหลก ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ กระเซ็นฝอยกระจายสาดเม็ดแดงบนพื้นขาวก่อนร่างล่วงกระทบพื้น แทรกเสียงถาด ในมือนางพยาบาล ที่ ตกใจถาดล่วงหลุด จากมือและ เสียงกรีดร้องกันลั่นชั้นล่าง โรงพยาบาล..หยก สับเท้าก้าวพ้นขันบันไดสุดท้ายพร้อม ดิ่งเข้าหา สัก ดุจเหยี่ยวโฉบเหยื่อ เซฟปืน ที่ปลดรอขณะเดินตามหลัง สักมาห่างๆ  พร้อมแล้ว !  มือกำด้ามทูตกระชากออก พร้อม กด Colt 38 Super ออกไปปัง...ปัง..ลูกตะกั่วหัวตัด ช้ากว่า ขี้ยาถือปืน เพราะมันกระโดดกระแทกประตูเข้าไปก่อนเพียงเสียววินาที  และตั้งหลักสาดกระสุน เปรี้ยง เปรี้ยงเปรี้ยง เปรี้ยง..ใส่ที่นอนที่มีร่างผู้หมวดหนุ่ม หมวดประชา หมุนตัวพลิกลงเตียงอีกข้างเร็วเพียง  0.00001วินาที ก่อนคมตะกั่วจะสัมผัสเนื้อกาย  สัก หันกลับตวัดปืนออกประตู กดไก ส่งออกไปอีกเปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง......หยก เมื่อพลาด 2 นัดแรก ขณะวิ่งเข้าหา สักก็โดดพุ่งสไลด์ตัวไปบนพื้นทางเท้า พอถึงปากประตู เขา นอนหงายพอดี แล้ว หยก ก็พลิกหงายท้องแขนขึ้นมองเข้าไปในห้องและ กดน้ำหนักนิ้วที่ไกปืน โบ้งงงงงงงงงงงงงเสียงก้องแน่นๆ จาก กระสุนโทนลั่นห้องผู้ป่วย แทรกเสียงกระสุน 3 นัดหลังสุด ของ สักพร้อม ร่างที่หงายหลังดุจโดนไม้ฟาดต้นคอจากท้ายทอย แล้ว กระดูกต้นคอหักอะไรประมาณนั้น..ปืนในมือ สัก หลุด พร้อม จิต !  และแล้ว ความเลวของ มันก็ทำให้มัน " สิ้นภพสิ้นชาตินี้ ." หยก หันหน้าไปทางผู้หมวดหนุ่ม สายตาของคนต่างวิชาชีพ ประสานกัน แต่ เพียงชั่วกระพริบตา ร่างไร้ลมหายใจของ สัก หงาย เม็ดตะกั่วฝังทั้งหน้า และ ต้นคอเขม่าดำเจือเลือดฟองเลือดทะลักปากเปรอะไปทั่วคอ หยก ไม่รอผลชันสูติศพของหมอ แจ้งเหตุการณ์ตาย แต่รีบพลิกตัววิ่งไปตามทางเท้า วิ่งลงอีกฝั่งบันได โรงพยาบาลสู่ชั้นล่างยัดปืนที่ 2 มือยังกำด้ามอยู่ลงกระเป๋าสะพายและ หักลำให้ปอก เบอร์ 12 กระเด็น ออก  และ ใช้ปลายนิ้วมือ ที่กำด้าม Colt 38 Super คีบลูกสำรองยัดกลับแทนก่อนค่อยๆ ผ่อนเท้าก้าวช้าลงหยิบแว่นขึ้นมาสวมหลังเดินข้ามมาอีกตึก ที่มีทางเดินต่อกัน..มีแววตาคู่หนึ่งมอง เขา โดย ที่ หยก ไม่ทันสังเกตขณะเดินสวนกัน กลิ่นหอมนั้น แม้ หยก รู้สึกคุ้นและ พึ่งได้กลิ่นไม่นาน แต่ ก็ไม่ได้หันกลับไปมองเจ้าของ ที่พึ่งเดินสวนทางไป ตลอดทางมีคนวิ่งกันพลุกพล่านหยก เดินออกจากตัวอาคาร และ ตรงไปที่ถนน จังหวะเดียวกันกับที่ รถเท็กซี่ ตาไว้เห็นเขา โบกมือ ก็เทียบรถเข้ามารับ รถเคลื่อนออกไปอย่างไม่รู้ว่า มีอะไรเกิดขึ้นด้านในของ โรงพยาบาล ...2 ตำรวจเฝ้าหน้าประตูโดนยิงเข้ากลางแสกหน้าและ กลางหน้าอกสิ้นลมราชการไทยทั้งคู่ ส่วน มือปืนขี้ยา เม็ดตะกั่วฝั่งเต็มทั้งใบหน้าและ มีบางลูกเจาะทะลุคอไปตุงผนังลำคออีกด้าน หมดแรงหายใจ ส่วน หมวดประชา ไม่ได้รับบาดเจ็บจากคมกระสุน แต่ ก็เคล็ดขัดยอก เพราะ ตกจากเตียงคนไข้ ...เมยฟ้า ยืนกอดช่อดอกไม้ ที่ตั้งใจเอามาเยี่ยมหมวดประชา ตามคำสั่ง เตี่ย ของ เธอ แต่ เท้าทั้งคู่ ของ เธอ ไม่อาจที่จะก้าวต่อไปได้ ดุจโดนมนต์ใดตรึง เธอ ไว้ตรงนั้น จนร่างสาวรับใช้ ที่เดินตามหลังมากับ เธอ นั้น ชนเข้าที่ด้านหลัง เธอ ..

..สาวรับใช้  " คุณหนู กลับกันเถอะเห็นเข้าว่ามียิงกันในโรงพยาบาล ไปเถอะ คุณหนู..อันตราย "..เธอบอก เมยฟ้า เสียงสั่นเครือ ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว พร้อม ดึงมือ เมยฟ้า กลับในทิศทางที่เดินมา..
..เมยฟ้า " จ๊ะๆ กลับๆ ."..เธอ อมยิ้ม ที่ พบคนที่ชอบอีกครั้ง แต่ คราวนี้ เขา ดูดีมากหล่อจน เธอจำแทบไม่ได้ แล้ว เธอ ก็สะดุดคำสาวรับใช้" มียิงกัน " ..

................ เธอ รีบเดินนำ สาวรับใช้ ตรงไปด้านหน้าโรงพยาบาลเพื่อ ขึ้นรถแท็กซี่ ตรงกลับถนน เยาวราช แต่ เมื่อ รถมาถึงหน้าบริเวณศาลเจ้า เธอก็ยื่นเงินแบงก์ร้อยจำนวน หนึ่ง ยัดใส่มือ สาวรับใช้ และ บอกว่า เดียวจะไปไหว้เจ้าพ่อ ที่ศาลเจ้าหน่อย แล้วจะกลับเอง รถจอดเทียบฟุตบาทหน้าศาล บอก เตี่ยด้วยว่า เธอ จะไปบ้านเพื่อนต่อ เธอ ก้าวลงรถ สาวรับใช้ จะอ้าปากเอยคำใดๆประตูรถก็ปิดลง และ รถก็เคลื่อนตัวต่อไป..เมยฟ้า ดิ่ง ตรงไปด้านหลังศาลเจ้า ก็เห็นหยก กำลังเดินออกประตูหลังไป เธอ วิ่งตามพอ หยก เรียกแท็กซี่ กำลังจะบอกที่ไป เมยฟ้าก็เกือบถึง หยกเขาหันกลับมือตะปบที่เอวกำด้าม ปืนแม็กกาซีน ประจำกาย แต่ พอเห็นเป็น นางหงส์ก็ลดมือลงจากด้ามปืน เมยฟ้า ก้าวเท้าขึ้นแท็กซี่ และ ดึง ข้อมือ หยก ให้เข้าไปในตัวรถ.. " โรงแรมบางแสนบีช..".. เธอ สั่งพลขับเสียงเฉียบรถออกตัวสู่เป้าหมาย หยก งง กับการ กระทำ ของ เมยฟ้า รถวิ่งมาได้ระยะหนึ่ง  เขา จะถามแต่ ก็ไม่กล้าเอย และ ก็ใกล้สวนส้ม ที่ เขา จะลง แต่ก็ไม่กล้าสั่งคนขับให้จอดเลยต้องเลยตามเลย  ตลอดทางเขา นั่งนิ่งไม่พูดใดๆ ส่วน เมยฟ้า ก็เอา แต่ จ้องมอง เขา ตลอดทางจนรถถูกสั่งให้จอดหลังโรงแรมพัทยาบีช..

..เมยฟ้า " คุณ ห้ามหนี เมย นะคะ เดียว เมยเข้าไปเอากุญแจ ห้อง บ้านพักตากอากาศก่อน เดียวมา แป๊บเดียว คนขับ อย่า หนีฉันนะ.."..เธอ พูดดักทาง ทั้ง ผู้โดยสาร และ คนขับก่อนก้าวเท้าเดิน เข้าไปในตัวโรงแรมทางด้านหลัง..

................ หยก คิด ไหนๆ ก็มาถึงนี้ แล้ว หลบซะวันสองวันที่นี้แล้ว ค่อย ย้อนกลับ ไปสวนส้ม ก็คงไม่เป็นไร เขา ให้ แท็กซี่ รอ และเดินหายเข้าไปในตัว โร

เนื้อเรื่องขาดหาย

ตอนนี้ยังไม่ครบตอน ใช่ไหมครับ เนื้อเรื่องขาดตอนครับ

สนุกมากพระเอกของเราก็เจ้าเสน่ห์. ลบลอยแค้นได้ไหมนะ

ตำรวจเห็นหน้าแล้ว
พระเอกเราจะเป็นยังไงต่อไปนะ

หยกกับเมยฟ้าหนี มาเปิดบังกะโลที่บางแสนแบบนี้จะเจอกับรองครรชิต ไหมนะ????