ไม่น่ารอดวันนี้

โดนยัง รอ

แบบนี้ไม่น่ารอดครับ

 

 

 

 

นิยายเรื่องนี้ผมลงไว้จนจบแล้วที่ เรื่องราวของเมียสาวแสนสวยแถมนิสัยดี ต้องมาโดนสามีตัวแสบแอบปลุกปั้นหวังให้เมียสาวได้สัมผัสรสชาติของชายอื่นด้วยการมีชู้
และต้องเป็นการแอบมีชู้ที่ไม่ให้สามีรู้เท่านั้น แต่ผมนำมาให้ทุกท่านได้อ่านที่เวบนี้แบบฟรีๆแต่ไม่มีภาพประกอบนะครับ

    ส่วนเรื่องอื่นๆแนวผัวเมียเพลียร่าง ชู้ แอบดู เมียร้อนร่าน (จัดชู้ให้เมียรัก ลุ้นลับเมียกับวิน บอสสาวใจแตก ยืมแฟนไปเป็นเมีย ยืมเมียไปเป็นกิ๊ก จ๊อบลับของเมียผู้แสนดี ปลุกสวาทเมียสวิง บันทึกลับเมียสาวผัวเผลอ เมียกับหมอนวด มารยารักษาเตี่ย เมียรักนักล่าแต้ม บล็อกลับคนขับรถ เริงสวาทบำบัดชู้ บอสจ้างให้เมียท้อง แอบร้อนก่อนเป็นเจ้าสาว ฯลฯ และอีกเยอะแยะมากมาย) ถ้าสนใจก็เชิญทุกท่านไปอุดหนุนผมได้ที่



     
        - นิยายแนวผัวเมีย แอบดู ชู้ NTR นอกใจ มีให้อ่านเพียบ เชิญติดตามนะครับ
        - ขอบคุณทุกการติดตาม ขอบคุณทุกคอมเมนท์ครับ (คอมเมนท์เปิดเนื้อหาที่ซ่อนไว้นิดหน่อยนะครับ)
        - ภาพประกอบ ผมขอสงวนให้เฉพาะคนอ่านในแบบเสียเงินนะครับ

ปั้นเมียให้เป็นชู้....ตอนที่ 9 อีเวนต์ราคะ

   ผมรู้สึกเหมือนผมกับฝ้ายเป็นของเล่นของเศรษฐี พนัสปั่นหัวผมจนมีรสนิยมอยากเห็นเมียมีชู้ ฝ้ายเองก็ดูจะเปิดลิ้นชักที่แอบเก็บไว้มานาน ผมไม่รู้ว่าในใจฝ้ายจะคิดอะไรอยู่บ้าง แต่ในหัวผมคิดแต่เรื่องว่าฝ้ายจะมีใครเป็นชู้คนแรก พนัสพยายามปั้นฝ้ายให้สันต์ ผมก็ลองปั้นฝ้ายให้กับเจ้าแม็คโดยการให้ไปสองต่อสอง รวมทั้งปั้นให้ลูกน้องทั้งสองได้ถ่ายรูปชุดว่ายน้ำของฝ้ายไปแล้วหนึ่งครั้ง แม้ยังไม่สำเร็จแต่ผมก็เสียวสยิวเกินห้ามใจ และอาทิตย์ที่จะถึงผมคงต้องได้เห็นเรื่องสยิวของฝ้ายแน่นอน เพราะผมยอมให้ฝ้ายไปกับสันต์สองต่อสองในรถคันที่ผมแอบติดกล้องตามคำสั่งของพนัส....
   
   วันอาทิตย์วันนี้เป็นวันหยุดอีกวัน ผู้รับเหมาที่รับงานบอกว่าจะเริ่มทำงานตั้งแต่วันนี้ ผมเห็นว่าเป็นวันหยุดของฝ้ายและที่ร้านประดับยนต์ ผมจึงชวนฝ้ายไปด้วยกันตั้งแต่เช้า อย่างน้อยฝ้ายก็จะได้รู้จักผู้รับเหมาเอาไว้...แต่ผมรู้อยู่แก่ใจดีว่าผมให้ฝ้ายไปด้วยเพราะอะไร....
   "ไปไม่นานใช่มั้ยคะ ฝ้ายจะกลับมารีดผ้า วันอังคารก็ต้องไปอีเวนต์แล้ว" ฝ้ายบอก ตอนนี้เมียผมกำลังแต่งหน้าอยู่โต๊ะแป้ง
   "ไม่นานจ๊ะ เมื่อวานก็คุยรายละเอียดแล้วแหละ แต่เห็นว่าเป็นวันแรกก็เลยเข้าไปดูซะหน่อย" ผมบอก 
   "เราจะไปไหนกันต่อมั้ยคะ ฝ้ายจะได้เลือกใส่ชุดถูก" ฝ้ายถาม
   "ก็...ไม่ไปไหนจ๊ะ แต่งตัวตามสบายได้ เหมือนเมื่อวานไง เสื้อสายเดี่ยวกางเกงยีนส์สั้นๆ จะได้สบาย" ผมบอก พูดให้ออกเป็นธรรมชาติ
   "ก็ได้ค่ะ" ฝ้ายพยักหน้า
   "ว่าแต่เมื่อวานเจ้าแม็คมันเป็นไงบ้าง" ผมถาม
   "ก็โอเคค่ะ ช่วยถือโน่นถือนี่" ฝ้ายบอก
   "มีแอบ...แบบว่า...เมื่อวานกางเกงฝ้ายมันสั้นไง...แล้วก็พอนั่ง...มันก็แบบว่า...แล้วเจ้าแม็คแอบมองฝ้ายบ้างมั้ย" ผมถามด้วยความตื่นเต้นจนพูดไปไม่ถูก
   "ไม่รู้สิคะ ฝ้ายไม่ได้สังเกต" ฝ้ายบอก
   "แต่คงแอบมองบ้างแหละ ต้องระวังด้วยนะ" ผมว่า
   "จริงๆฝ้ายต้องใส่เสื้อยืดกางเกงขายาวสิคะ จะได้ไม่ต้องระวัง ไม่ต้องกลัวว่ามีใครมอง" ฝ้ายบอก
   "เอ่อ...ถึงมองก็ไม่เป็นไรหรอก ก็ได้แค่มองเท่านั้นแหละ...แต่งแบบเมื่อวานดีแล้วฝ้าย แบบว่าจะได้บริหารเสน่ห์ไง" ผมบอก ฝ้ายมองผมก่อนจะยิ้มให้ จากนั้นก็ไปเลือกชุดซึ่งบอกได้เลยว่าผมถูกใจมาก และผมคิดว่าคนที่เห็นฝ้ายก็คงถูกใจเช่นกัน...

   ฝ้ายใส่เสื้อเกาะอกกางเกงขาสั้น แม้เสื้ออาจจะไม่รัดรูปโชว์ส่วนสัด แต่มันก็ชวนให้ผู้ชายต้องมองตาม ผมคิดว่าตอนนี้ทั้งผมทั้งพนัสประสบความสำเร็จในการปั้นฝ้ายจากสาวเรียบร้อยกลายเป็นสาวกล้าเรื่องแต่งตัวโชว์ส่วนสัดขึ้นมา และขั้นต่อไปก็รู้กันอยู่ว่าคืออะไร
   "สวัสดีครับคุณฤทธิ์" ผู้รับเหมาวัยกลางคนทักทาย
   "สวัสดีครับพี่ไกร มาเร็วเลยนะครับ" ผมทักกลับไป
   "ท่านพนัสสั่งมานี่ครับ ก็เลยต้องเร่งให้ไว เดี๋ยววันนี้ผมทุบผนังฝั่งนี้เสร็จ ผมก็จะตั้งแบบเทคนแนวต่อเชื่อมมาฝั่งสองคูหานี้เลยนะครับ" ไกรบอก
   "ได้ครับ...ตามแบบที่เขียนมา" ผมบอก พลางหยิบแบบออกมาดู แต่ไกรก็หันไปมองอยู่ที่ฝ้าย
   "อ๋อ...ลืมไป นี่ฝ้ายภรรยาผมครับ นี่พี่ไกร ผู้รับเหมาที่จะขยายร้านให้เรา" ผมแนะนำ ฝ้ายก็ยกมือไหว้
   "คุณฝ้าย...ชื่อน่าทำหมอนไว้กอดนะครับ" ไกรบอก ทำเอาผมต้องตกใจ ไม่นึกว่าไกรจะพูดหยอกทันทีตั้งแต่รู้จักกัน
   "ฝ้ายต้องใช้ทำเสื้อผ้าสิคะ" ฝ้ายตอบกลับ มองไปยังผู้รับเหมาที่อาจจะแต่งตัวด้วยเสือยืดกางเกงยีนส์ดูไม่สุภาพ แต่หุ่นของไกรก็สมาร์ท และหน้าตาก็ถือว่าดี
   "อ๋อ...ฮ่าๆๆ ไม่ยักรู้ว่าภรรยาคุณฤทธิ์ทั้งสวยทั้งน่ารัก" ไกรบอก
   "ขอบคุณค่ะ" ฝ้ายพูดจาตามมารยาท
   "รู้จักกันไว้นะครับ เผื่อวันไหนผมไม่อยู่ หรือต้องไปทำธุระจะได้ติดต่อกับฝ้ายครับ" ผมบอก ผมกำลังชงไกรให้เข้ามาอยู่ในลิสต์ของผู้ชายอีกคนของฝ้าย
   "ยินดีครับ...ผมอาจจะพูดจาโผงผาง แต่ผมจริงใจนะครับคุณฝ้าย" ไกรหันไปบอก ผมจับสังเกตได้ในแววตาว่าไกรเป็นคนลามกใช้ได้....
   "ฝ้ายไม่ค่อยชอบพี่ไกรเท่าไหร่เลยนะคะ" ฝ้ายบอก
   "ทำไมล่ะ" ผมถาม
   "ก็เค้าแอบมองฝ้าย...ทำสายตาส่อๆแบบไม่เกรงใจเลยค่ะ ฝ้ายไม่น่าใส่ขาสั้นมาเลย" ฝ้ายว่า
   "ช่างมันเถอะ...ก็แค่มองเท่านั้น...อืมมม...คงไม่เหมือนเจ้าสันต์มองสินะ" ผมบอก ฝ้ายก็หันมาหาผมทันที
   "ยังไงคะ" ฝ้ายถาม
   "ก็...เจ้าสันต์มันเป็นเพื่อนสนิทพี่ แล้วก็เป็นเพื่อนที่ทำงานฝ้าย มันไม่กล้ามองแบบที่พี่ไกรมองหรอก...จริงมั้ย" ผมแก้ตัวออกมาทันที ผมรู้ดีว่าจะไกรหรือเจ้าสันต์ ก็มองฝ้ายด้วยความยากไม่ต่างกัน....
   ยิ่งใกล้วันผมก็ยิ่งกระสัน เช้าวันจันทร์ผมก็พาฝ้ายมาที่ร้าน วันนี้ฝ้ายยังคงใส่ชุดทำงานแบบปกติธรรมดา แต่ผมก็ใจเต้นเมื่อสันต์มารับ ผมยังคงจินตนาการว่าพอนั่งกระโปรงสีขาวลายลูกไม้มันก็คงร่นขึ้นมา เสื้อคอกว้างก็คงพอจะเห็นร่องอก ตอนนี้ผมใจจดจ่ออยากให้ถึงวันพรุ่งนี้ไวๆ เพราะผมจะได้ยินเสียงที่สันต์คุยกับฝ้ายเพราะจะต้องไปใช้รถของท่านพนัสเสียที

   ตอนเย็นสันต์ก็มาส่งฝ้ายเหมือนวันก่อนๆ ผมเห็นทั้งสองคุยกันอยู่นาน เจ้าแม็คก็ยังอยู่ห่างไม่กล้าเข้าไปทัก แต่เจ้าเอ็มรัวถ่ายกล้องโทรศัพท์ไม่วางมือแม้เป็นชุดทำงานที่ไม่ค่อยเซ็กซี่
   "นัดแนะวันพรุ่งนี้กันเหรอ" ผมถามเมื่อสันต์ออกรถไป
   "ค่ะ...แต่พี่ฤทธิ์ ฝ้ายชักอยากจะลาออกจากตำแหน่งพีอาร์นี้แล้วละคะ" ฝ้ายบอก
   "อ้าว...ทำไมล่ะ" ผมถาม
   "วันนี้ท่านพนัสเรียกฝ้ายไปตำหนิค่ะ" ฝ้ายบอก ทำเอาผมต้องมองฝ้ายแบบงงๆ
   "เรื่อง..." ผมถามนำ
   "ท่านบอกว่าฝ้ายแต่งตัวเชยค่ะ ไม่สมกับเป็นพีอาร์บริษัท บอกว่าให้ไปจัดการหาชุดทำงานใหม่โดยด่วน" ฝ้ายบอก
   "ก็...ไม่ได้หนักหนาสาหัสอะไรนี่...แต่ก็จริงนะ เป็นพีอาร์มันก็ต้องแบบว่าใส่ชุดที่ดูทันสมัยหน่อย" ผมบอก ฝ้ายไม่พูดต่อได้แต่ถอนหายใจ.....

   ถึงเวลาปิดร้าน ลูกน้องทั้งสองของผมจัดการเสร็จสรรพก็ขับมอเตอร์ไซค์กลับบ้าน มันทำท่าทางอาลัยอาวรณ์ฝ้ายเพราะคงไม่ได้เห็นหน้าสามวัน พอเราจะกลับบ้างคนขับรถกับเจ้านายอย่างพนัสก็ขับรถมาจอดขวางทางออกไว้
   "น้องฤทธิ์ หนูฝ้าย จะกลับกันแล้วใช่มั้ย" พนัสถาม ผมกับฝ้ายก็พยักหน้า
   "เอ้า...จะยืนอยู่ทำไม ขนมาใส่รถน้องฤทธิ์สิ" พนัสบอก แล้วคนขับรถก็กุลีกุจอขนถุงกระดาษลงมานับสิบใบ ก่อนเอาไปใส่รถผม
   "อะไรกันครับ" ผมถาม
   "ชุดทำงานหนูฝ้าย...เอามาใส่ให้สมกับที่เป็นพีอาร์บริษัทหน่อย ส่วนชุดเก่าๆพวกนี้ก็บริจาคนะหนูฝ้าย" พนัสบอก
   "แต่...มันเยอะไปนะคะ...หนู...หนูไม่มีปัญญาจ่ายหรอกค่ะ" ฝ้ายว่า
   "จะจ่ายทำไมหนูฝ้าย...ผมจ่ายให้เอง...แค่นี้ขนหน้าแข้งผมไม่ร่วงหรอก อ๋อ...เริ่มปรับลุ๊คการแต่งตัวตั้งแต่พรุ่งนี้นะ นี่เป็นคำสั่ง" พนัสพูดออกมา ก่อนจะเดินมากอดคอผม
   "ไปน้องฤทธิ์ ไปดูที่ต่อเติมกันหน่อย" พนัสบอก ก่อนพาผมเดินไปทันที
   "ระดับพีอาร์บริษัทมันต้องแต่งตัวพาไปอวดบริษัทอื่นได้ น้องฤทธิ์เข้าใจนะ" พนัสบอก
   "ครับ...แต่ฝ้ายบอกว่าจะลาออก" ผมบอก
   "เฮ้ย...ลาออกไม่ได้ ทำสัญญาไปหนึ่งปีแล้ว อีกอย่าง...ถ้าลาออก พวกเราก็อดสนุกสิ...จริงมั้ยล่ะ...เริ่มพรุ่งนี้แล้วนะ ไปกับคนที่เคยจีบกันมาก่อนสองต่อสอง ชุดว่ายน้ำชุดเมื่อวาน ชุดทำงานที่พี่ซื้อให้วันนี้ โอยยย...ตื่นเต้นๆ" พนัสว่า
   "เค้าจะไปพักกันที่ไหนครับ" ผมถาม
   "เดี๋ยวจะบอกวันพรุ่งนี้ ระดับพี่พนัสเตรียมการอย่างดีขอบอก" พนัสหัวเราะในคอ ที่บอกว่าจะดูที่ต่อเติมพนัสแทบจะไม่สนใจ......

    คืนนี้ฝ้ายทำหน้าเบื่อหน่าย ผมกะจะส่งท้ายก่อนฝ้ายไปแต่พอเห็นหน้าฝ้ายผมก็ไม่กล้า จนกระทั่งตอนเช้าวันที่จะเดินทาง ผมลืมตาตื่นก็เห็นฝ้ายประแป้งแต่งหน้าฉีดน้ำหอมฟุ้งกระจายไปทั่วจุดสำคัญ จากนั้นฝ้ายก็เอาชุดที่พนัสซื้อให้มาลองทาบไว้กับตัวอยู่หน้ากระจก ทุกชุดล้วนเป็นชุดทำงานที่ออกแนวโชว์เนื้อหนัง ผมแอบมองใบหน้าฝ้ายที่ดูจะชื่นชอบชุดพวกนั้นมากกว่าจะชิงชังเหมือนที่บอกผมเมื่อวาน
   "จริงๆเดินทางหรอก ต้องใส่ชุดแบบนี้เลยเหรอ" ผมถาม
   "ค่ะ...พอไปถึงก็เริ่มงานเลยค่ะ" ฝ้ายว่า
   "จะไหวเหรอ เหนื่อยแย่เลย" ผมว่า
   "ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ก็นั่งรถแค่สองชั่วโมงเท่านั้น" ฝ้ายบอก แล้วผมก็เข้าไปกอดฝ้ายไว้
   "ไม่ได้กอดตั้งสามวันสองคืน คิดถึงใจจะขาดแน่เลยรู้มั้ย" ผมอ้อน
   "ไว้จะโทรมาหานะคะ พี่อาบน้ำได้แล้วค่ะใกล้เวลาแล้ว" ฝ้ายพูดออกมา ผมก็จำใจต้องผละไปห้องน้ำ พอออกมาก็เห็นฝ้ายเลือกชุดทำงานชุดใหม่ เป็นชุดเดรสสั้นสีฟ้ารัดรูปโค้งเว้าแถมเปลือยไหล่น่ามอง ผมเป็นสามีเห็นแล้วก็ยังลุกชูชัน แล้วเจ้าสันต์ที่ได้อยู่ใกล้มีหรือที่จะทนไหว
   "นี่ชุดทำงานเหรอ" ผมถาม
   "ก็ท่านพนัสสิคะซื้อมาแบบนี้ เอ่อ...ถ้าพี่ไม่ชอบฝ้ายเปลี่ยนชุดใหม่ก็ได้" ฝ้ายบอก
   "ไม่ๆ...ชุดนี้แหละ พี่แค่บอกว่าสวยดี แต่เวลานั่งต้องระวังนะ เดี๋ยวเจ้าสันต์จะเป็นตากุ้งยิง" ผมแซวออกมา
   "ไม่โผล่หรอกค่ะ" ฝ้ายว่า ตอนนี้ผมตื่นเต้นจนอยากจะวาร์ปเวลาไปตอนฝ้ายขึ้นรถทันที
   "ไปกันเถอะค่ะ ต้องไปถึงที่โน่นก่อนเวลาห้างเปิด" ฝ้ายบอก ผมก็ต้องละความสนใจจากเมียรักทันที

   เวลาแห่งความตื่นเต้นเข้ามาใกล้ สันต์ขับรถมารับฝ้ายตั้งแต่เจ้าลูกน้องผมยังไม่มา ไม่งั้นทั้งสองตัวคงได้ตะลึงตาค้างกับชุดของฝ้าย
   "ยังไงก็ฝากด้วยนะสันต์" ผมบอก สันต์เก็บอาการตะลึงหยิบกระเป๋าของฝ้ายใส่รถทันที
   "ไม่มีปัญหา จะดูแลให้อย่างดี" สันต์บอก เหมือนกับที่เคยบอกทุกครั้ง
   "มีอะไรก็โทรหากันนะ" ผมพูดออกมา
   "ค่ะ...ไปก่อนนะคะ เดี๋ยวจะไม่ทัน" ฝ้ายบอก ก่อนจะขึ้นรถไปกับสันต์ จังหวะนี้ผมก็รีบเชื่อมสัญญาณกล้องในรถ ผมจะไม่พลาดทุกบทสนทนาของเมียผมกับเพื่อนคนนี้ และทันทีที่ผมได้เห็นทั้งภาพได้ยินทั้งเสียงชัดๆ ผมก็ถึงกับตะลึงทันที
   "รู้สึกไม่ดียังไงไม่รู้...ฝ้ายไม่น่าโกหกพี่ฤทธิ์เลยค่ะ" ฝ้ายบอก
   "ถ้าไม่โกหกก็ไม่ได้ออกมาเร็วแบบนี้หรอก เจ้านายเค้าอยากให้เราสองคนได้มีเวลาพักผ่อนเยอะๆไง" สันต์บอก ผมนึกถึงพนัสเจ้าแผนการทันที
   "ฝ้ายยังเคืองอยู่นะคะ ตบหัวแล้วลูบหลัง บอกว่าฝ้ายแต่งตัวเชยอย่างโน้นอย่างนี้ พอตอนเย็นก็ซื้อชุดมาให้เป็นสิบชุด" ฝ้ายบอก
   "ชุดนี้ด้วยใช่มั้ย ตาถึงมากเลยเจ้านาย" สันต์บอก ก่อนเหลือบมองลงมาที่ขาอ่อน
   "ค่ะ...จะไม่ใส่ก็กลัวจะโกหกไม่เนียน...เฮ้อ...ฝ้ายนะฝ้าย" ฝ้ายว่าตัวเองพลางถอนหายใจออกมา
   "อย่าคิดมากเลยนะ เดี๋ยววันนี้เราจะได้มีความสุขกันให้เต็มที่" สันต์บอก ทำเอาผมใจหายวาบปั่นป่วนมวนท้อง หรือทั้งสองจะร่วมรักกันมาก่อนหน้า ผมเงี่ยหูฟังบทสนทนาใจเต้น
   "พี่สันต์สิคะมีความสุข ฝ้ายต้องเบื่อแน่เลยค่ะ ได้แต่นั่งๆนอนๆทั้งวัน" ฝ้ายว่า
   "ฝ้ายก็เล่นน้ำสิ น้ำสระ น้ำทะเลก็ได้ เจ้านายอุตส่าห์ให้พักวิลล่าส่วนตัวของเจ้านายเชียวนะ" สันต์บอก พูดแบบนี้ผมก็พอเบาใจ แต่ผมก็ไม่รู้จะเบาใจทำไม เพราะผมอยากให้ฝ้ายมีความสุขแบบที่ว่ามากกว่า 
   "ฝ้ายขอนอนดูทีวีดีกว่าค่ะ พี่สันต์เล่นน้ำตามสบายนะคะ" ฝ้ายว่า
   "ฝ้ายซื้อชุดว่ายน้ำยังล่ะ ที่พี่บอกให้ไปซื้อ" สันต์ทวงถาม
   "ซื้อมาแล้วค่ะ...นี่ก็แอบซื้อมานะคะ พี่ฤทธิ์รู้ต้องโกรธฝ้ายแน่ๆเลยค่ะ...ฝ้ายก็เลยคิดว่าอาจไม่เล่นก็ได้" ฝ้ายบอก
   "ไม่เอาสิ...ฝ้ายต้องเล่น พี่อยากเห็นฝ้ายใส่ชุดว่ายน้ำ" สันต์หันมาทำหน้าเว้าวอน จากนั้นสันต์ก็ทำสิ่งที่ผมต้องร้อนในอกขึ้นมา เมื่อเจ้าสันต์เอามือมาวางบนขาอ่อน พลางมันก็ลูบไล้ชอนไชเข้าไปใกล้หว่างขา กระโปรงฟิตสั้นของฝ้ายมันร่นขึ้นมาจนมุมกล้องส่องเห็นเป้ากางเกงในรำไร ผมรีบมองหน้าฝ้ายทันที...ดูว่าฝ้ายจะตบสันต์ที่หน้าสักฉาดหรือไม่
   "พี่สันต์...อีกแล้วนะคะ" ฝ้ายทำเสียงเข้มขึ้นมา แต่กลับไม่ยกมือของสันต์ให้พ้นขา
   "ก็ขาฝ้ายทั้งขาวทั้งเนียนนี่" สันต์บอก
   "ลูบขาอ่อนฝ้ายทุกวัน จนมันจะสึกหมดแล้วรู้มั้ยคะ" ฝ้ายว่าแบบนี้ทำเอาผมต้องร้องครางออกมา ตอนนี้ผมเริ่มอยากจะควักแก่นกายเพราะมันแข็งจนปวด
   "ก็ทำมากกว่านี้ไม่ได้นี่ ไม่รู้น้องของพี่จะใจแข็งไปถึงไหน" สันต์บอก
   "ฝ้ายมีสามีแล้วนะคะ และฝ้ายก็รักพี่ฤทธิ์มาก" ฝ้ายบอก
   "แต่พี่ก็รักน้องฝ้ายนี่ รักมานานกว่าเจ้าฤทธิ์อีก" สันต์อ้อน
   "ก็แล้วทำไมพี่สันต์ไม่จีบฝ้ายละคะ ปล่อยให้พี่ฤทธิ์จีบทำไม" ฝ้ายถาม
   "ก็...ก็อย่างที่รู้ ตอนนั้นพี่มีแฟนแล้วไง แต่ถ้ารู้ว่าสุดท้ายต้องเลิกกับมัน พี่ตัดสินใจจีบฝ้ายแล้ว" สันต์บอก
   "เพราะลังเล ก็ต้องเสียใจแบบนี้แหละค่ะ...แน๊...อย่าลงไปลึกสิคะ...สัญญากันแล้วว่าลูบได้แค่ขอบกระโปรง" ฝ้ายบอก
   "แต่วันนี้กระโปรงมันสั้นนี่ มันก็ลงไปได้อีกนิดนึงไง ต้องขอบคุณเจ้านาย...รู้ใจพี่ที่สุด" สันต์บอก
   "ชิ...ได้คืบจะเอาศอกนะคะ พอกันเลยค่ะทั้งเจ้านายทั้งลูกน้อง" ฝ้ายว่า แล้วฝ้ายก็หันมายิ้มทำเอาผมต้องเจ็บจี๊ดในใจ
   "น้องฝ้าย...พี่รู้ว่าเจ้านายเค้าก็หวังน้องฝ้ายนะ...แต่พี่อยากจะมีโอกาสก่อน...น้องฝ้าย...ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เรามาด้วยกันสามวันสองคืนแบบนี้...ถ้าพี่ขอแบบว่า...ขอกอดจูบน้องฝ้ายบ้างได้มั้ย" สันต์ขอหน้าไม่อาย
"เราเป็นพี่น้องกันไม่ใช่เหรอคะ" ฝ้ายบอก
"ใช่...น้องฝ้ายบอกพี่ว่าเป็นได้แค่น้องสาวพี่เท่านั้น...พี่อาจจะผิดหวังจากน้องฝ้าย และตลอดชีวิตพี่ก็คงทำใจไม่ได้อีกแล้ว แต่ขอแค่ได้กอดจูบน้องฝ้ายให้ชื่นใจบ้างก็ยังดี...ได้มั้ย" สันต์อ้อนเต็มที่
"พอฝ้ายให้ลูบขาอ่อน พี่สันต์ก็ขอกอดจูบ พอฝ้ายให้กอดจูบพี่สันต์ก็ต้องขอมีอะไรกับฝ้าย...ใช่มั้ยคะ" ฝ้ายถาม
"ใช่" สันต์ตอบมั่นใจ
"โห...พี่สันต์...ไม่แบบว่าสงวนท่าทีเลยนะคะ" ฝ้ายยิ้มออกมา
"เรามีโอกาสอยู่ด้วยกันสามวันสองคืน...เอานะ...เราลองมาเป็นผัวเมียกันดูดีมั้ย เราจะเก็บเป็นความลับ เราจะไม่บอกใคร" สันต์พยายามโน้มน้าว
"น้องฝ้าย...รู้มั้ยพี่ดีใจแค่ไหนที่ได้มาทำงานแผนกเดียวกับฝ้าย พี่ถอยรถป้ายแดงพี่ก็ไปหาฝ้ายทันที แม้จะอ้อมๆไปซื้อของที่ร้านฤทธิ์ก็ตาม แล้วก็เหมือนกับสวรรค์เมตตา ให้พี่ได้มารับฝ้ายทุกวัน ได้ลูบขาอ่อนฝ้ายทุกวันแบบนี้" สันต์ว่า
"งั้นก็ลูบต่อไปค่ะ" ฝ้ายพูดออกมา
"น้องฝ้าย...เอาล่ะ...พี่พูดตรงๆนะ ตั้งแต่วันนั้นที่พี่เห็นน้องฝ้ายลองชุดวาบหวิวชุดนั้นให้กรรมการบริษัท พี่ก็ตั้งใจแล้วว่าพี่จะต้องเอาน้องฝ้ายให้ได้