ใบเฟิร์นยืนตัวสั่นอยู่ในเพิงเล็ก ๆ ข้างซอยที่กลายเป็นฝันร้ายของเธอไปแล้วถึงสองครั้ง เพิงนี้ยังคงเหมือนเดิม เสื่อเก่า ๆ ขวดเหล้าที่วางเกลื่อน กลิ่นเหม็นอับที่ลอยคละคลุ้ง แต่คราวนี้ ความรู้สึกของใบเฟิร์นมันต่างออกไปจากครั้งแรก เธอยังกลัว ยังรู้สึกผิด และยังอยากหนี แต่ลึก ๆ ในใจของเธอ ความตื่นเต้นที่เธอสัมผัสในคืนแรกมันเริ่มคืบคลานกลับเข้ามา เธอพยายามห้ามตัวเอง แต่ร่างกายของเธอกลับร้อนผ่าวเมื่อมองไปที่วินมอไซค์ทั้งสามที่ยืนอยู่ตรงหน้า

พี่แดง หัวหน้าวินมอไซค์ ตัวใหญ่ ผิวคล้ำ และมีรอยสักที่แขน มองใบเฟิร์นด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหื่นกระหาย "นั่งสิ ใบเฟิร์น อย่ากลัวเลย พี่แค่อยากเจอหนู" เขาพูดแล้วนั่งลงบนเสื่อ ไอ้หนุ่ม ชายผอมสูงที่มีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ นั่งลงข้าง ๆ พี่แดงแล้วพูดแซว "หนูสวยขึ้นทุกวันเลยนะ วันนี้แต่งตัวเรียบร้อย แต่พี่ยังมองเห็นหุ่นหนูชัดเลย" สายตาของเขามองไปที่หน้าอกของใบเฟิร์นที่ซ่อนอยู่ใต้เสื้อยืดหลวม ๆ

พี่ใหญ่ ชายที่เงียบขรึมที่สุดในกลุ่ม ตัวใหญ่ไม่แพ้พี่แดง ยืนพิงกำแพงเพิงด้วยสายตาเย็นชา เขาไม่พูดอะไร แต่การที่เขายืนกอดอกและจ้องใบเฟิร์นไม่วางตาทำให้เธอรู้สึกถึงความกดดัน เธอก้มหน้าด้วยความกลัว "หนู...หนูกลัว...หนูไม่อยากทำอะไรแบบนั้นอีก..." เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่น ๆ น้ำตาคลอที่ขอบตา

พี่แดงยิ้มแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนจะเป็นมิตร แต่แฝงไปด้วยเจตนาที่ใบเฟิร์นสัมผัสได้ "หนูกลัวอะไรล่ะ? ครั้งที่แล้วหนูก็ชอบนี่นา หนูครางบอกว่าเสียว พี่ยังจำได้ดีเลย" เขาพูดแล้วหัวเราะ ไอ้หนุ่มพูดแทรกขึ้น "ใช่ ๆ หนูครางลั่นเลย พี่ควยแข็งตั้งแต่ได้ยินเสียงหนูแล้ว" ใบเฟิร์นหน้าแดงด้วยความอาย เธอส่ายหน้า "หนู...หนูไม่ได้ชอบ...หนูเมาค่ะ...หนูกลัว..."

"เมาแล้วยิ่งน่ารัก" พี่แดงพูดแล้วหยิบขวดเหล้าขึ้นมา เขาเทใส่แก้วพลาสติกใบเล็กแล้วยื่นให้ใบเฟิร์น "ดื่มสักหน่อยสิ หนูจะได้หายกลัว" ใบเฟิร์นส่ายหน้าทันที "หนู...หนูไม่อยากดื่ม...หนูอยากกลับ..." เธอพูด แต่พี่แดงมองเธอด้วยสายตาที่เย็นชา "ดื่ม ถ้าไม่ดื่ม พี่จะส่งคลิปให้แฟนหนูดูเดี๋ยวนี้เลย" ใบเฟิร์นน้ำตาไหล เธอรู้ว่าเธอหนีไม่พ้น เธอรับแก้วเหล้ามาด้วยมือที่สั่นเทา แล้วยกขึ้นดื่มรวดเดียว

เหล้ารสเผ็ดร้อนไหลลงคอของใบเฟิร์น เธอสำลักเล็กน้อย น้ำตาไหลออกมาอีกครั้ง "หนู...หนูเมาแล้ว...หนูกลัว..." เธอพูดด้วยเสียงที่อ้อแอ้ พี่แดงยิ้มแล้วเทเหล้าเพิ่มให้ "ดื่มอีกแก้ว หนูจะได้ผ่อนคลาย" ใบเฟิร์นส่ายหน้า "หนู...หนูไม่ไหวแล้ว..." เธอพูด แต่ไอ้หนุ่มพูดแทรก "ดื่มสักหน่อย เดี๋ยวพี่ทำให้หนูเสียวจนลืมกลัวไปเลย" เขายิ้มเจ้าเล่ห์ ใบเฟิร์นไม่มีทางเลือก เธอยกแก้วขึ้นดื่มอีกครั้ง

หลังจากแก้วที่สาม ใบเฟิร์นรู้สึกว่าตัวเองเมามาก ทุกอย่างรอบตัวเริ่มหมุน ๆ "หนู...เมาแล้ว...หนูอยากกลับ..." เธอพูด แต่พี่แดงเลื่อนตัวเข้ามาใกล้แล้วลูบที่ไหล่ของเธอ "หนูเมาแล้วน่ารักจังเลย หนูรู้ป่ะ หนูสวยมาก" เขาพูดแล้วก้มลงไปจูบที่คอของใบเฟิร์น ใบเฟิร์นสะดุ้งแล้วพยายามดึงตัวออก "อย่า...หนูกลัว..." เธอพูด แต่ร่างกายของเธอเริ่มรู้สึกเสียวเมื่อพี่แดงจูบหนักขึ้น

"กลัวอะไรล่ะ? พี่จะทำให้หนูเสียวเหมือนครั้งที่แล้ว" พี่แดงพูดแล้วลูบไปที่หน้าอกของใบเฟิร์นผ่านเสื้อยืด "นมหนูใหญ่จัง พี่ขอบีบหน่อยนะ" เขาพูดแล้วบีบหน้าอกของใบเฟิร์นเบา ๆ ใบเฟิร์นครางออกมาโดยไม่ตั้งใจ "อ๊า...อย่า...หนูกลัว..." เธอพูด แต่ความเสียวที่พุ่งขึ้นมาทำให้เธอเริ่มเคลิ้ม ไอ้หนุ่มหัวเราะแล้วพูดว่า "หนูเริ่มเสียวแล้วใช่ไหม? พี่รู้เลย" เขาค่อย ๆ ลูบไปที่ขาของใบเฟิร์น "ขาสวยจัง พี่อยากลูบทั้งตัวเลย"

ใบเฟิร์นรู้สึกสับสน เธอกลัวและรู้สึกผิด แต่ความตื่นเต้นที่พุ่งขึ้นมาในใจมันรุนแรงเกินกว่าที่เธอจะต้านทานได้ "หนู...หนูมีแฟนแล้ว...หนูไม่อยาก..." เธอพูดด้วยเสียงที่อ่อนแรง พี่แดงยิ้มแล้วพูดว่า "แฟนหนูไม่รักหนูแล้วล่ะ ถ้ารักจริง เขาจะปล่อยให้หนูมาเจอพวกพี่แบบนี้เหรอ?" เขาก้มลงไปจูบที่คอของใบเฟิร์นหนักขึ้น ใบเฟิร์นครางออกมา "อ๊า...อย่า...หนู...หนูกลัว..."

ไอ้หนุ่มถลกเสื้อยืดของใบเฟิร์นขึ้น หัวนมสีชมพูของเธอโผล่ออกมา "นมหนูสวยเหมือนเดิมเลย พี่ขอชิมหน่อยนะ" เขาก้มลงไปดูดนมของใบเฟิร์นแรง ๆ ใบเฟิร์นครางออกมาดัง ๆ "อ๊า...อย่า...เสียว..." เธอพยายามผลักเขาออก แต่แรงของเธอแทบไม่เหลือ พี่แดงดูดนมอีกข้างของเธอ "นมหนูหอมจัง พี่ดูดทั้งคืนได้เลย" เขาพูดแล้วดูดหนักขึ้น ใบเฟิร์นครางไม่หยุด "อ๊า...เสียว...หนู...หนูกลัว..."

พี่ใหญ่ลุกขึ้นแล้วหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมา "อย่า...อย่าถ่าย..." ใบเฟิร์นร้องออกมา แต่พี่ใหญ่ยิ้มเย็น ๆ "ถ้าไม่ถ่าย เดี๋ยวหนูหนี" ใบเฟิร์นน้ำตาไหล เธอรู้สึกสิ้นหวัง แต่ร่างกายของเธอกลับตอบสนองต่อการสัมผัสของวินทั้งสาม เธอรู้สึกฟินมากขึ้นกว่าครั้งแรก

ไอ้หนุ่มถลกกางเกงขาสั้นของใบเฟิร์นลง หีของใบเฟิร์นที่โกนขนจนเรียบปรากฏออกมา "หีหนูสวยจังเลย พี่ขอชิมก่อนนะ" เขาก้มลงไปเลียหีของใบเฟิร์น ใบเฟิร์นครางออกมาดัง ๆ "อ๊า...อย่า...เสียว...หนู...หนูกลัว..." น้ำเงี่ยนของเธอไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว เธอรู้สึกฟินแบบบอกไม่ถูก แม้ว่าในใจจะยังกลัวและพยายามขัดขืน

พี่แดงถลกกางเกงของตัวเองลง ควยใหญ่ ๆ ดำ ๆ ของเขาแข็งผงาด "หนูพร้อมแล้วใช่ไหม?" เขาพูดแล้วจับขาของใบเฟิร์นแยกออก ใบเฟิร์นพยายามดิ้น "หนู...หนูกลัว...อย่า..." เธอพูด แต่พี่แดงสอดควยเข้าไปในหีของเธอทันที "อ๊า!" ใบเฟิร์นร้องออกมา เธอรู้สึกเจ็บแต่ก็เสียวในเวลาเดียวกัน "หีหนูตอดดีจัง พี่เย็ดแรง ๆ เลยนะ" พี่แดงพูดแล้วกระแทกหนัก ๆ ใบเฟิร์นครางไม่หยุด "อ๊า...เสียว...หนู...หนูกลัว...แต่...เสียว..."

ไอ้หนุ่มลุกขึ้นแล้วถลกกางเกงของตัวเองลง ควยของเขาก็แข็งไม่แพ้กัน "อมให้พี่หน่อย" เขาพูดแล้วจับหัวของใบเฟิร์นให้ก้มลงไปอมควยของเขา ใบเฟิร์นสำลักเล็กน้อย "อ๊อก...อย่า...หนู...หนูกลัว..." เธอพูด แต่ก็ถูกบังคับให้อมต่อ พี่ใหญ่ยังคงถ่ายวิดีโออยู่ ขณะที่พี่แดงเย็ดหีของใบเฟิร์นแรง ๆ เสียงครางของใบเฟิร์นดังลั่นในเพิงเล็ก ๆ "อ๊า...เสียว...หนู...หนูกลัว..."

หลังจากพี่แดงเย็ดใบเฟิร์นจนน้ำแตกในหีของเธอ เขาก็สลับให้ไอ้หนุ่มเข้ามาเย็ดต่อ "หีหนูเย็ดมันส์จัง พี่ขอเย็ดอีก" ไอ้หนุ่มพูดแล้วกระแทกควยเข้าไปแรง ๆ ใบเฟิร์นครางไม่หยุด "อ๊า...เสียว...หนู...หนูกลัว...แต่...เสียว..." เธอพูดโดยไม่รู้ตัว ความเสียวที่พุ่งขึ้นมาทำให้เธอรู้สึกฟินมากขึ้น พี่ใหญ่รอจนไอ้หนุ่มเสร็จ แล้วเขาก็เข้ามาเย็ดหีของใบเฟิร์นเป็นคนสุดท้าย "หีหนูฟิตดีจัง พี่เย็ดแรง ๆ เลยนะ" เขาพูดแล้วกระแทกหนัก ๆ ใบเฟิร์นครางดังขึ้น "อ๊า...เสียว...หนู...หนูไม่ไหวแล้ว..."

เมื่อทั้งสามคนเสร็จ พี่แดงยิ้มแล้วพูดว่า "คราวนี้พี่ถ่ายคลิปไว้เยอะเลย ถ้าไม่ดื้อ พี่จะเก็บไว้ดูคนเดียว" ใบเฟิร์นร้องไห้ด้วยความกลัว "หนู...หนูจะไม่บอกใคร...หนูขอร้อง..." เธอพูดด้วยเสียงที่สั่นเทา ความรู้สึกผิดในใจของเธอยังคงอยู่ แต่ความฟินที่เธอสัมผัสในคืนนี้มันรุนแรงกว่าครั้งแรก เธอรู้สึกสับสน เธอไม่รู้ว่าตัวเองกำลังกลายเป็นอะไร และความลับนี้จะนำพาเธอไปสู่จุดจบแบบไหน


ใบเฟิร์นเดินกลับบ้านในสภาพที่ยับเยินอีกครั้งหลังจากเจอวินมอไซค์ทั้งสามเป็นครั้งที่สอง เสื้อยืดสีขาวหลวม ๆ ของเธอถูกถลกจนยืดย้วย เธอต้องใช้แขนปิดบังหน้าอกที่ไม่ได้สวมเสื้อใน เพราะมันถูกฉีกออกไปในเพิง กางเกงขาสั้นสีดำของเธอเปียกชื้นไปด้วยน้ำเงี่ยนและน้ำควยของพี่แดง, ไอ้หนุ่ม, และพี่ใหญ่ ขาของเธอสั่นเทาแทบก้าวเดินไม่ไหว หัวใจของเธอเต้นแรงด้วยความกลัว ความรู้สึกผิด และความฟินที่ยังหลงเหลืออยู่ในร่างกาย เธอร้องไห้เงียบ ๆ ขณะเดินกลับบ้านในความมืด

ทุกย่างก้าวที่เธอเดิน ความรู้สึกในใจของเธอยิ่งสับสน เธอรู้สึกผิดที่ทรยศต้น แฟนของเธอ ที่รักเธอมาก แต่ความเสียวที่เธอได้รับจากวินทั้งสามมันรุนแรงเกินกว่าที่เธอจะต้านทานได้ เธอเกลียดตัวเองที่ยอมให้มันเกิดขึ้นถึงสองครั้ง แต่ในใจของเธอกลับมีส่วนหนึ่งที่โหยหาความตื่นเต้นนั้น "หนู...หนูเป็นอะไรไป...หนูกลายเป็นคนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่..." เธอพูดกับตัวเองในใจ น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด

เมื่อถึงหน้าบ้าน ใบเฟิร์นหยิบกุญแจออกจากกระเป๋าด้วยมือที่สั่นเทา เธอเปิดประตูเข้าไปในบ้านอย่างเงียบ ๆ กลัวว่าต้นจะกลับมาแล้ว แต่โชคดีที่บ้านยังเงียบสนิท ต้นยังไม่กลับจากที่ทำงาน เธอรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำแล้วเปิดฝักบัวทันที น้ำเย็นที่ไหลลงมาบนร่างกายของเธอช่วยล้างคราบน้ำควยและคราบเหงื่อออกไป แต่ล้างความรู้สึกผิดในใจของเธอไม่ได้ เธอมองไปที่กระจกในห้องน้ำ รอยจูบแดง ๆ บนคอและหน้าอกของเธอยังคงชัดเจนเหมือนครั้งแรก รอยบีบที่แขนและขาของเธอก็ยังเจ็บ "หนูจะซ่อนรอยพวกนี้ยังไง..." เธอพูดกับตัวเองด้วยความกลัว

ใบเฟิร์นเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนอนที่ปิดคอ เธอพยายามแต่งตัวให้ดูปกติที่สุดเพื่อไม่ให้ต้นสงสัย เธอนั่งรอต้นกลับบ้านด้วยใจที่เต้นแรง เธอรู้ว่าต้นต้องสงสัยแน่ ๆ เพราะตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอกลับมาจากเพิง ต้นก็เริ่มถามว่าเธอเป็นอะไร เธอพยายามคิดคำโกหกในหัว แต่ใจของเธอกลับเต็มไปด้วยความกลัว "ถ้าต้นรู้...หนูจะทำยังไง...ถ้าคลิปนั้นหลุดออกไป..." เธอคิดแล้วน้ำตาไหลออกมาอีกครั้ง

ประตูหน้าบ้านเปิดออก ต้นเดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่เหนื่อยล้าจากการทำงาน เขามองไปที่ใบเฟิร์นแล้วยิ้ม "เฟิร์น ยังไม่นอนเหรอ? ทำไมวันนี้ดูแปลก ๆ อีกแล้ว" เขาถามด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วง ใบเฟิร์นยิ้มเก้อ ๆ แล้วตอบ "หนู...หนูแค่ไม่ได้นอนค่ะ หนูรอต้นกลับ" เธอพยายามทำเสียงให้ปกติ แต่ต้นมองออกว่าเธอไม่สบายใจ

ต้นเดินเข้ามาใกล้แล้วนั่งลงข้าง ๆ ใบเฟิร์น "เฟิร์น ช่วงนี้เธอแปลก ๆ นะ บอกฉันมาได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น?" เขาถามด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง ใบเฟิร์นใจเต้นแรง เธอพยายามกลั้นน้ำตา "หนู...หนูไม่ได้เป็นอะไรค่ะ ต้นอย่าคิดมากเลย" เธอพูดแล้วก้มหน้า แต่ต้นจับคางของเธอให้เงยหน้าขึ้น "เฟิร์น ฉันรู้ว่าเธอมีอะไรปิดบังฉัน บอกฉันมาเถอะ ฉันเป็นห่วง"

ใบเฟิร์นน้ำตาคลอ เธอรู้ว่าเธอโกหกต่อไปไม่ได้แล้ว แต่เธอก็กลัวเกินกว่าที่จะบอกความจริง "หนู...หนูแค่เครียดงานค่ะ หนูไม่ได้นอนเลย" เธอโกหก แต่ต้นมองไปที่คอของเธอแล้วขมวดคิ้ว "แล้วรอยแดง ๆ ที่คอเธอคืออะไร? ทำไมมันเยอะขนาดนี้?" เขาถามด้วยน้ำเสียงที่เริ่มแข็งขึ้น

ใบเฟิร์นสะดุ้ง เธอรีบดึงคอเสื้อขึ้นปิด "หนู...หนูแพ้ยุงค่ะ มันกัดหนูเยอะเลย" เธอโกหกอีกครั้ง แต่ต้นไม่เชื่อ เขาดึงคอเสื้อของเธอลงเล็กน้อย รอยจูบแดง ๆ บนคอและหน้าอกของเธอชัดเจนขึ้น "แพ้ยุงเนี่ยนะ? ทำไมมันดูเหมือนรอยจูบ? เฟิร์น เธอไปทำอะไรมาบ้าง?" ต้นถามด้วยน้ำเสียงที่เริ่มโกรธ

ใบเฟิร์นน้ำตาไหลออกมา เธอส่ายหน้า "หนู...หนูไม่ได้ทำอะไร...ต้นอย่าคิดมากเลย...หนูแค่..." เธอพูดตะกุกตะกัก แต่ต้นตัดบท "เฟิร์น ฉันไม่โง่นะ ถ้าเธอไม่บอกความจริง ฉันจะไปหาความจริงเอง" เขาพูดแล้วลุกขึ้นเดินไปที่ห้องนอน ใบเฟิร์นร้องไห้ออกมาดัง ๆ "ต้น...หนูขอโทษ...หนูไม่ได้ตั้งใจ..." เธอพูด แต่ต้นไม่หันกลับมามอง

ใบเฟิร์นทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาด้วยความสิ้นหวัง เธอรู้ว่าความลับของเธอกำลังจะปิดไม่มิด เธอกลัวว่าต้นจะรู้ความจริง และกลัวว่าคลิปที่วินทั้งสามถ่ายไว้จะหลุดออกไป "หนู...หนูจะทำยังไง..." เธอร้องไห้เงียบ ๆ เธอรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังอยู่ในฝันร้ายที่หนีไม่พ้น ความรู้สึกผิด ความกลัว และความฟินจากวินทั้งสามยังคงวนเวียนอยู่ในใจของเธอ เธอรู้ว่าชีวิตของเธอกำลังจะเปลี่ยนไป และมันอาจจะไม่ใช่ในทางที่ดี

ไม่บอกก็เสีย บอกก็เสีย สู้บอกไปเลย ถ้าผัวรักคงยอมรับได้ แต่ อยู่ที่ตัวเอง จะติดใจหรือเปล่าเท่าที่ผ่านมาพอโดนก็ติดใจตลอด มาคิดเวลาว่างเสมอ

มีแนวคิดใบเฟรินฮึดสู้บ้างมั๊ยการถูกข่มขู่ด้วยคลิปในเมื่อกลับไปเหมือนเดิมไม่ได้ก็จัดการวินทั้ง3คนไม่ให้กล้ามายุ่งด้วยอีกสนุกกับชีวิตดีกว่าการถูกข่มขู่คุกคามตลอดชีวิต

สงสาร แต่ต้องเธอต้องสู้

เธอกำลังสับสนทั้งชอบทั้งกลัว