จะโดนอีกกี่ดอกน้อ

เก่งเเท้ เก่งครับ

สัสคนละชั้น

คิดว่าแฟนจะไม่รู้หรือ  มันรู้

ติดใจเลยอยากจัดอีก

  

 

ทะเล

ขอบคุน

แฟนผมชื่อโบว์ 11
เริ่มโดย จักราวุธ อัครพงศ์, มกราคม 13, 2022, 06:47:06 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป
Khunchai และ 0 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

ตอบกลับ ทำเครื่องหมายว่ายังไม่ได้อ่าน พิมพ์ ไม่มีการแจ้งเตือนหรืออีเมลลง หน้า1 2 3 4 5 6 ... 19
จักราวุธ อัครพงศ์
จ
**
Full Member
โพสต์: 158
บล็อค
บันทึก

มกราคม 13, 2022, 06:47:06 หลังเที่ยง
แก้ไขล่าสุด: มกราคม 30, 2022, 10:53:24 หลังเที่ยง โดย wuttipong
ep11



      เพราะเหล้าผสมเบียร์ที่ผมกระดกเข้าไปเพราะน้อยใจโบว์ พอกลับขึ้นมาที่ห้องเธอยังงอนไม่หาย หลังจากโดนเธออารมณ์เสียใส่อีกรอบ ผมเลยต้องนอนหง่าวคิดอะไรเรื่อยเปื่อย พยายามฝืนลืมตาขึ้น ก็ได้แค่สลึมสลือครึ่งหลับครึ่งตื่นเหมือนฝันไป คงเพราะความระแวงกลัวไอ้อ๊อฟจะใกล้ชิดกับโบว์จนเกินไป จนทำให้ผมจินตนาการฝันเป็นตุเป็นตะ เห็นคนรักกำลังขย่มร่างอย่างเมามันบนร่างไอ้อ๊อฟ ทั้งที่โมโหทั้งหึงหวง อยากจะลุกขึ้นไปอาละวาด แต่ดูเหมือนร่างกายผมถูกตรึงไว้ขยับเขยื่อนไปไหนไม่ได้ ได้แต่เบิกตามองเขาเสพสมกันอย่างเร่าร้อน ลีลาท่าทางของแฟนสาวที่เคยอ่อนหวาน กลับกลายเป็นสาวร่านสวาทได้อย่างไรกัน ทั้งๆที่หึงหวงแฟนสาวจนอกแทบแตก แต่ทำไมจึงรู้สึกถึงความแข็งตึงที่เป้ากางเกง นี่ผมมีอารมณ์ที่เห็นคนรักเริงสวาทกับชายอื่นงั้นหรือ ยังไม่ทันไรก็รู้สึกเจ็บแปล๊บที่ใบหน้า เมื่อโดนตบเบาๆแต่ซ้ำไปซ้ำมาหลายที จนสะดุ้งลืมตาตื่นขึ้น

      " ตื่นได้แล้วมึง..ไปเที่ยวทะเลกัน.." ผมรีบผุดลุกขึ้นอย่างงงงัน มองไปรอบๆห้องหวังจะเห็นภาพที่ค้างคาจากความฝัน แต่ก็ไม่พบอะไร มีแต่ไอ้อ๊อฟนั่งอยู่ข้างๆ มันคงเป็นคนปลุกผม ดูมันแต่งตัวยังกับจะไปเที่ยวทะเล พอสะบัดหน้าไล่ความง่วงหันไปดูเวลาก็ยิ่งงุนงง

      " ไปทะเล..ตอนตีหนึ่งเนี้ยนะ..ไอ้เชี้ยอ๊อฟ.."
      " เออ..โน่น..โบว์เขาอยากไป..แต่งตัวเสร็จตั้งนาน..รอให้กูปลุกมึง..ปลุกยากฉิบหาย..มึงนี่.." ผมหันไปมองโบว์ เธออยู่ในชุดกางเกงยีนส์ขาสั้นแสนน่ารัก กับเสื้อแจ็คเก็ตสีเข้มตัวโปรด สวมทับเสื้อยืดคอกลมซับในเตรียมพร้อมเดินทาง แปลกตาอยู่บ้างก็กางเกงยีนส์ขาสั้นจู๋ที่เธอสวม  ปกติเธอจะไม่ค่อยกล้าใส่เสื้อผ้าโชว์ส่วนเว้าส่วนโค้งนักเวลาออกไปข้างนอก กำลังนั่งผูกเชือกรองเท้าที่สวมอยู่ กระทั่งหางตาเธอยังไม่มองผม

      " หรือมึงจะให้กูไปเที่ยวกันสองต่อ..ก็ได้นะโว้ย.." มันทำท่ายียวน เพราะรู้ว่ายังไงเสีย ผมก็ไม่ปล่อยให้มันไปกับโบว์สองคนหรอก

      " ไปกันหรือยัง..พี่อ๊อฟ..โบว์อยากเห็นทะเลตอนเช้า.."

      น้ำเสียงสดใสไม่มีท่าทีว่าจะง่วงนอนหรือเมาค้างของโบว์ทำเอาผมยิ่งงง  ไอ้อ๊อฟนี่ผมไม่แปลกใจ ปกติมันก็คอเเข็งกินเหล้าเก่งแถมไม่ค่อยจะนอนอยู่แล้ว แต่คิดไปก็เปล่าประโยชน์ ตอนนี้แค่ทำตัวไม่ขัดใจโบว์ ก็น่าจะดีที่สุดแล้ว ผมจึงรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าให้สร่างเมา แต่งตัวรวกๆ แค่นี้ก็พร้อมเดินทางแล้ว

      " ไปค้างหรือเปล่า..ไม่เอาเสื้อผ้าไปเหรอโบว์.." ผมเอ่ยถามเธอที่ยังง่วนกับการผูกเชือกรองเท้าผ้าใบ

      " เราจะค้างคืนไม๊..พี่อ๊อฟ.." คำถามของผมเหมือนพูดกับตอไม้ เธอไม่ตอบแต่กลับหันไปถามไอ้อ๊อฟแทน

      " คงไม่ค้างมั๊ง..ไปถึง..เที่ยว..แล้วกลับเย็นไง..หรือว่าโบว์อยากจะค้างคืนริมทะเล..โรแมนติกดีนะ.."

      " ไม่เอาแล้ว..โบว์ขี้เกียจเก็บชุดหอบกระเป๋า..ค่อยไปหาซื้อเอาที่ทะเลก็แล้วกัน.."

       เหมือนว่าเขาอยู่กันแค่สองคน ผมเป็นส่วนเกิน ทำเอาผมรู้สึกน้อยใจขึ้นมากอีกแล้ว

      พอทุกอย่างพร้อม ตอนแรกผมจะขับรถแต่ไอ้อ๊อฟขัดไว้ก่อน มันบอกว่าผมคงง่วง

      " แดกไปเยอะซิมึง..ไปนั่งเบาะหลังเหอะ..กูขับให้..มึงนอนเอาแรงก่อน..ค่อยผลัดกันขับ.." ผมขัดมันไม่ได้เลยต้องยอมนั่งหลับๆตื่นๆมาเรื่อย

      ระหว่างทางผมได้แต่น้อยใจที่เห็นแฟนสุดที่รัก กับเพื่อนซี้นั่งพูดคุยล้อเล่นกันอย่างออกรส แต่ก็ไม่เห็นว่าไอ้อ็อฟมันจะล่วงเกินอะไรเธอมากไปกว่าใช้มือลูบหัวโบว์ รถเก่งสีขาวคันหรูของโบว์วิ่งฝ่าความมืดพาเรามุ่งหน้าสู่ชายทะเลชะอำ ยังไม่ทันจะเลยโลตัสพระรามสองโบว์ก็ให้ไอ้อ๊อฟจอดแวะที่ปั๊มน้ำมันปั๊มใหญ่

      " พี่อ๊อฟ..แวะปั๊มให้โบว์หน่อยดิ..โบว์ปวดฉิ๊งฉ่อง.." แม้จะหลับๆตื่นๆแต่ก็ได้ยินเสียงเขาสนทนากัน

      " ปวดฉิ่งฉ่อง..หรือว่า...." เสียงไอ้อ๊อฟเหมือนรู้ทันอะไรบางอย่างของโบว์ผมก็ไม่รู้ได้ เห็นแต่ทั้งคู่สบตากันแปลกๆ กับที่โบว์ทำปากพูดไม่มีเสียงกับมันว่า"บ้า.." ก่อนโบว์จะลงไปเข้าห้องน้ำ ตอนนั้นเวลาราวๆตีสองกว่าแล้วผมก็วูบหลับอีกครั้ง

      " พอหรือเปล่าก็ไม่รู้..เอามาแค่ห้าหกแผ่นเอง..พี่อ๊อฟง่ะ.." ผมรู้สึกตัวอีกครั้งตอนที่โบว์กลับมาขึ้นรถ ผมยังแกล้งหลับ ทำเป็นไม่รู้สึกตัว ฟังเธอบ่นไอ้อ๊อฟบางเรื่องแถมค้อนให้ มันได้แต่ยิ้มกวนๆ

      " ให้พี่ช่วยอุดให้ป่าว..หึหึ.."

      " บ้า..ยิ่งอุดมีแต่ยิ่งเลอะละไม่ว่า.." เรื่องที่เขาคุยกันชวนให้ผมงงเข้าไปใหญ่ หรือว่าโบว์ประจำเดือนมา ผมเดาว่าที่เธอพูดถึงเรื่องห้าหกแผ่น เหมือนจะพูดถึงผ้าอนามัย ทำไมไอ้อ๊อฟถึงรู้ว่าเธอเมนมา เรื่องส่วนตัวแบบนี้โบว์ไม่น่าจะเอามาบอกมัน

      ด้วยความง่วงผมเผลอหลับยาวอีกจนได้ จนสะดุ้งตื่นอีกทีก็ไม่เห็นทั้งคู่อยู่ในรถ ก้มลงมองนาฬิกาเกือบจะตีห้านี่เขาหายไปไหนกันวะ มองไปรอบๆก็เป็นปั๊มน้ำมันอีกแล้ว แต่ดูเหมือนไม่ใช้ในเมือง รอบๆปั๊มแทบไม่มีร้านหรืออาคารพานิชย์อยู่ใกล้มีแต่ทุ่งนา ผมเดาว่าน่าจะใกล้ๆตัวจังหวัด หรือไม่ก็ออกจากตัวจังหวัดมาพอสมควร ใจสั่นวาบเมื่อคิดได้ว่าเขาหายไปทั้งคู่ มีอะไหรือเปล่าวะหรือว่า...

      แต่ยังไม่ทันที่ผมจะตัดสินใจออกไปตาม ก็เห็นทั้งคู่เดินกลับมาพอดี เหมือนไอ้อ๊อฟเดินประคองร่างโบว์กลับมา ท่าทางเธอเดินขัดๆแปลกๆราวกับเดินไม่ถนัด อยากจะรู้ว่าเขาหายไปไหนกันมา ผมทำทีว่ายังหลับอยู่หวังจะได้ยินเขาคุยกัน

      " พี่อ๊อฟอะ..ใช้ไปสองแผ่นแล้วนะ..บอกว่าอย่าๆก็ไม่ฟังโบว์..นี่ต้องใส่อีกแผ่นแล้ว..ที่เหลืออยู่จะพอไม๊เนี้ย..คนบ้า..ทำไมถึงเยอะขนาดนี้.." ผมหรี่ตามองดูเขาคุยกันยิ่งไม่เข้าใจไปใหญ่ หรือว่าโบว์ประจำเดือนมาเยอะถึงขนาดต้องเปลี่ยนผ้าอนามัยบ่อยๆ แล้วทำไมเธอถึงไปต่อว่าไอ้อ๊อฟได้ มันไม่น่าเกี่ยวกันเลย

      ผมนั่งหลับตาทำเป็นหลับไหล ทบทวนเรื่องตั้งแต่ออกรถมาห้องพักราวๆตอนตีหนึ่งกว่า ระยะทางกรุงเทพถึงชะอำผมเคยขับรถเอง จำได้ว่าใช้เวลาแค่สามชั่วโมงก็ถึง ดังนั้นตั้งแต่ที่ออกรถมามันควรจะถึงตั้งแต่ชั่วโมงที่แล้ว แต่เหมือนเวลามันหายไปราวๆ เกือบหนึ่งชั่วโมงตอนที่ผมสะดุ้งตื่น หรือว่าไอ้อ๊อฟมันขับรถช้าขนาดนั้น

      ยังไม่ทันไรรถก็เลี้ยวเข้าถนนมุ่งสู่ชายหาดชะอำ ไอ้อ๊อฟมันจอดรถที่ริมหาดมีร้านขายกาแฟปาท่องโก๋ตั้งอยู่ มีโต๊ะให้เรานั่งกิน เราเลยพากันลงไปนั่งชมบรรยากาสกินปาท่องโก๋ ดูพระอาทิตย์กำลังโผล่จากทะเล บรรยากาศดีไม่น้อย

      ไอ้อ๊อฟพอมันกินเสร็จก็เดินไปคุยกับแม่ค้าขายปาท่องโก๋ ปล่อยให้ผมกับโบว์นั่งดูทะเลกันเงียบๆ ก่อนจะเดินกลับมาถามเธอ

      " เราหาห้องพักสายตากันก่อนดีไหม..โบว์ง่วงหรือเปล่า.."

      " ฮื้อ..ก็ดีเหมือนกัน..โบว์ยังไม่ได้นอนเลยซักงีบ..เข้าไปนอนเอาแรงซักพัก..ค่อยออกมาเที่ยวกันก็ดีพี่อ๊อฟ.." เธอเห็นดีด้วยที่มันเอ่ยชวน

      " งั้นโบว์นั่งเล่นไปก่อนนะ..พี่จะไปดูห้อง..เดี๋ยวเรียบร้อย..พี่จะมาเรียก.." เธอพยักหน้ามองตามตอนมันเดินจากไป จากนั้นก็หันมาทอดสายตามองทะเลยามเช้า ปล่อยให้ความเงียบปกคลุมเราสองราวกับว่าโกรธกันมานานแสนนาน

      " โบว์..ง่วงไม๊..มานั่งพิงไหล่วินก็ได้..พักสายตา..รอไอ้อ๊อฟมัน.." ผมแทบจะกลั้นใจพูดกับโบว์ เดาอารมณ์ไม่ถูกว่าเธอรู้สึกยังไงกับผมแล้วตอนนี้ พอเห็นเธอนิ่งเงียบจึงค่อยๆโน้มร่างเธอมาพิงที่ไหล่ โบว์ไม่ได้ขืน ยอมให้ผมประคองร่างพิงไหล่ เธอหลับตาลงเหมือนเหนื่อยล้ามากกว่าจะง่วง

      " โบว์..วินขอโทษ.."

      " ขอโทษเรื่องอะไร.." ผมดีใจยิ่งนัก อย่างน้อยตอนนี้เธอพูดด้วย

      " ก็ทุกๆเรื่องนั้นแหละ..ที่วินทำไม่เข้าท่า.."

      " ไม่หรอกวิน..โบว์แค่อยากทำให้มันจบๆ..จะได้ไม่ต้องมีอะไรติดค้างพี่อ๊อฟ.." เธอกระชับร่างเข้ามาเอามือกอดแขนผมแนบแน่นยิ่งทำให้หัวใจผมชุ่มชื้นอบอุ่น

      " ได้ๆ..วินจะไม่อารมณ์เสียอีกแล้ว..เวลาไอ้อ๊อฟมันขอใกล้ชิดกับโบว์..ขอแค่โบว์สนใจวินบ้าง.."

      " โบว์รักวินนะ..ที่ทำไป.."

      " วินเข้าใจแล้ว..ขอแค่วินแอบมองโบว์ก็ได้..จนกว่าเรื่องจะจบ.."

      " ชอบละซิ..เห็นแฟนควงกับคนอื่น..ฮื๊ออ.." อยู่ๆเธอก็พูดจี้ใจดำผมขึ้นมาอีก เธอคงมีภาพจำตอนที่เห็นผมยืนชักว่าวดูเพื่อน"ลงลิ้น" ตอนเธอหลับไม่ได้สติจนตื่นมาเห็นเข้า ยิ่งทำให้รู้สึกละอายที่ปล่อยให้เพื่อนเลยเถิด

      " จะไปชอบได้ยังไง..วินหึงไอ้อ๊อฟจนลมออกหู..กลัวมันข่มเหงโบว์..โบว์สัญญานะ..ถ้ามันจะทำอะไรจนเกินเลย..โบว์ต้องรีบบอกวินนะ.."

      " สัญญา..โบว์ระวังตัวอยู่แล้ว..ไม่ยอมให้คนอย่างพี่อ๊อฟ..ได้โบว์เกินกว่าที่ทำไปแล้วหรอก.."

      " วินก็สัญญา..ว่าจะไม่ทำอีก..ไม่เล่นการพนันด้วย..ขอแค่โบว์รักวินเหมือนเดิม.." ผมพูดจบก็ถือโอกาสหอมพวงแก้มของเธอ เธอได้แต่ซุกใบหน้าหลบวูบกับซอกคอผม แค่นี้หัวใจผมก็คับพองอกที่รับรู้ว่าเธอยังเหมือนเดิม...

      " ได้ห้องแล้ว..เป็นเกสเฮ้าส์อยู่ในซอย..เดินเข้าไปหน่อยเดียวเอง.." เสียงไอ้อ๊อฟดังขึ้นปลุกพะวังเราสองคน

      " เฮ้ยๆ..มึงแอบทำไรแฟนกู..เผลอแผล็บเดียว..แหมกอดกันแน่นเชียวนะ.." มันทำเสียงกวนบาทารีบทวงสัญญาที่ตกลงกัน จนผมต้องขยับออกให้มันแทรกร่างเข้ามานั่งกั้นกลางเราสองคน

      " แอบทำไรกันป่าวเนี้ย..กูหึงนะโว้ย.." ท่าทางที่มันแสดงยิ่งกวนผมเข้าไปใหญ่ ผมขี้เกียจเถียงปล่อยให้มันเข้าไปพะเน้าพะนอโบว์ จากนั้นจึงพากันเดินข้ามถนนจากชายหาดเข้าไปที่ห้องพัก

      ห้องพักแบบเช่าชั่วคราวภายในห้องตกแต่งสวยงามมีแอร์เย็นฉ่ำ เครื่องอำนวยความสะดวกครบครัน ไอ้อ๊อฟเช่าห้องแบบเตียวคู่ พอเข้าห้องได้ไอ้อ๊อฟรีบจูงมือโบว์ขึ้นไปนอนเตียงเดียวกับมัน แม้เธอจะทำหน้าบุเลี่ยนๆมองหน้าผมแบบขอความเห็น แต่ทำไงได้พอไอ้เชี้ยอ๊อฟชักสีหน้า ผมเลยเลยทำเมินเฉยขึ้นไปนอนอีกเตียง

      ตอนโบว์ถอดเสื้อแจ็คเก็ตออกถึงได้สังเกตุว่าเธอสวมเสื้อยืดแขนกุดรัดรูปน่ารักน่ามอง เธอนอนตะแคงร่างหันหลังให้ไอ้อ๊อฟสวมกอดจากทางด้านหลัง ไม่นานทั้งคู่ก็หลับไป ปล่อยให้ผมได้แต่ชำเลืองมองเขาด้วยจิตใจบอบช้ำที่เห็นคนรักนอนให้ชายอื่นกอด

      แต่พอเอาเข้าจริงผมกลับนอนไม่หลับ คงเพราะหลับบนรถมาจนอิ่ม เห็นว่าทั้งสองนอนหลับสนิทคงเพราะอดนอนมาทั้งคืน จะเปิดทีวีก็กลัวเสียงจะรบกวน เดินวนอยู่ในห้องซักพักเลยตัดสินใจคิดว่าออกไปเดินเล่นแก้เซ็งดีกว่า

      บนถนนริมชายหาดผมเดินเล่นย้อนขึ้นไปเรื่อยๆ จนเริ่มเหนื่อยจึงหยุดพักที่แผงลอยร้านขายน้ำริมหาด เจ้าของแผงเป็นสาวรุ่นใหญ่หุ่นอวบอึ๋มท่าทางใจดี ข้างๆกันตั้งเตาปิ้งย่างอาหารทะเล ชายมีอายุหรืออาจจะกร่ำแดดผมมองไม่ออกนัก กำลังทำการย่าง มีพวกกุ้งและปลาหมึกดูสดราวกับเพิ่งขึ้นจากเรือหาปลา ถัดออกไปด้านหลัง มีชายวัยกลางคนอีกคน นั่งสางอวนแกะกุ้งและปลาเป็นๆ ออกวางใส่ภาชนะ ผมสั่งน้ำอัดลมพร้อมน้ำแข็งมานั่งดื่มแก้กระหาย โดยมีสาวใหญ่ชวนคุยด้วยท่าทางอารมณ์ดี

      " เบียร์ก็มีนะ..เอาไหม..น้าเปิดให้.." แกเสนอผมเลยรับสนอง กินเบียร์ตั้งแต่เช้าเลยกรู

      พี่ผู้หญิงแกชวนผมคุยเรื่อยเปื่อย เล่าให้ฟังตั้งแต่เริ่มการระบาดของโควิท จนกระทั่งช่วงนี้เริ่มมีนักท่องเที่ยวมาเที่ยวมากขึ้น หลังจากรัฐบาลนำวัคซีนมาฉีดให้ คงเพราะความเหงาผมเลยนั่งฟังแกคุยอย่างเพลินจนลืมเวลา

      " อะ..ไอ้หนุ่ม..ลองชิมดู..ลุงย่างมาให้.." อยู่ๆลุงคนข้างๆแผง ก็ยกปลาหมึกย่างสดๆแลดูน่ากินมากเอามาวางให้ผม

      " เอ่อ..ผมไม่ได้สั่งนะครับลุง.." ผมรีบบอกแกเพราะคิดว่ากำลังเข้าใจผิดแน่ๆ

      " เอาไปกินเหอะ..ลุงย่างเสร็จตั้งนานแล้ว..สงสัยลูกค้าที่สั่งลุงจะลืม..เอ็งกินเหอะ..ลุงไม่คิดตังค์หรอก.." เสร็จสรรพแกก็หันไปย่างใหม่อีกชุด

      " เหนื่อยไม๊จ๊ะพี่ใบ..ได้ถึงพันหรือยัง..ครบแล้วเดี๋ยวคืนนี้..ศรีให้รางวัล.." สาวใหญ่เดินมาซับเหงื่อให้แก จีบปากจีบคอพูดกับลุงย่างปลาหมึกท่าทางแกเปลี่ยนจากสาวใหญ่ใจดีกลายเป็นแม่เสือสาวพราวสวาท.. ผมคิดในใจ พวกเขาคงเป็นผัวเมียกันแหละ ถึงได้พูดเย้าหยอกกันดูน่ารัก

      " ผัวน้าเองแหละ..น้าชอบพูดหยอดกันยังงี้..ฟังแล้วมันซู่ซ่าดี. ฮิฮิ.." พอพูดหยอดผัวเสร็จสรรพ แกก็เดินกลับมาป้องมือกระซิบยิ้มๆบอกความลับกับผม ท่าทางระริกระรี้จริงดั่งแกว่า

      " จะพูดอะไร..ก็เกรงใจกูหน่อย..กูได้ยินนะ..พวกมึงคุยอะไรกัน..เดี๋ยวโดนๆ.." น้ำเสียงห้าวๆดังมาจากชายรุ่นใหญ่อีกคน ท่าทางเอาเรื่อง แกกำลังแกะปลาออกจากอวน จนน้าสาวกับลุงย่างปลารีบหนีห่างจากกัน

      "แหะๆ..นั่นก็ผัวน้า..อีกคน..ฮิฮิ..มันขี้หึงงี้แหละ..แต่ไม่มีอะไรหรอก.." น้าสาวกระซิบเรื่องราวอีกครั้ง ทำเอาผมอ้าปากหวอ ไม่นึกว่าเรื่องสองผัวหนึ่งเมียจะมีอยู่จริง แถมยังเกิดกับคนบ้านๆสังคมแบบหาเช้ากินค่ำ

      " กูได้ยินนะอีแพรว..ไม่มีเหี้ยอะไร..เมื่อคืน..พวกมึงล่อกันโครมๆ..ไม่เกรงใจกูบ้าง.." เสียงห้าวๆของแกตะโกนสวนมาทำเอาผมนั่งผวา
      " แหม..ที่พี่ชดเอาแพรวตั้งแต่หัวค่ำ..ไม่เห็นพี่ใบแกจะหึงแบบพี่..พูดมากจริงๆเลย..คืนนี้อดไปเลยนะ..แพรวไม่ให้พี่หรอก.." พอเจอพี่สาวใหญ่ที่ชื่อแพรว ตะคอกกลับ ทำเอาชายร่างใหญ่กลายเป็นคนใจปลาซิว นั่งหันหลังแกะปลาคอตก

      " ไอ้สองคนเนี้ย..ยังงี้แหละ..ชอบกัดกันเหมือนหมา..แต่พอเงี่ยนขึ้นมานะ..ทำมาเป็นพูดงั้นงี้..อ้อนยังกับเด็ก..น้าเบื่อ..บ่องตรง.." ผมได้แต่ทึ่งกับเรื่องที่เกิดตรงหน้า ไม่นึกเลยว่าจะมาได้เจอประสบการณ์แบบนี้ พาลให้นึกถึงโบว์ขึ้นมาทันที นี่ถ้าเกิดผมต้องมาใช้ชีวิตสามคนผัวเมียแบบที่น้าสาวพูดมันจะเป็นอย่างไร อยู่ๆทำไมผมถึงคิดว่าต้องมาร่วมชีวิตใช้ผู้หญิงคนเดียวกับไอ้อ๊อฟได้นะ

      พอคิดถึงโบว์กับไอ้อ๊อฟก็รู้สึกเริ่มระแวงขึ้นมาทันที กลัวว่าโบว์จะเผลอใจอ่อน ไปมีอะไรกับไอ้อ๊อฟจริงๆซะแล้วซิ พอจินตนาการว่าพวกเขาทั้งสองเริงสวาทกัน ทั้งๆที่คิดหึงหวงแต่ทำไมหลังๆมานี่ท่อนเอ็นผมถึงเริ่มแข็งวะ แต่ผมคงรับไม่ได้หรอกถ้ามันเกิดขึ้นจริงๆ คิดได้ดังนั้นจึงรีบขอตัวเดินกลับห้องพัก...