ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

ลูกชายกระเด้าสองแม่เลสเบี้ยน 2

เริ่มโดย wachira123, ธันวาคม 08, 2024, 05:18:10 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

wachira123



ตอนที่ 2 สองแม่เลสเบี้ยน

ทั้งสองคนเป็นคู่รักเลสเบี้ยน ถึงจะเป็นแบบนั้นเธอทั้งสองก็อยากมีลูก จนกระทั่งรับผมมาเลี้ยงตั้งแต่ยังเด็ก ก่อนที่จะจำความได้ผมก็มีเธอทั้งสองเป็นแม่แล้ว

ครอบครัวเราอยู่กันแบบนี้เสมอมา ถึงทางบ้านของแม่พิมจะไม่

"เป็นไงบ้าง เดินทางมาเหนื่อยไหม? เทอมนี้หนักหรือเปล่า?"

เธอถามด้วยสายตาที่เป็นห่วง พร้อมรอยยิ้มอันอ่อนโยน

"ก็หนักนิดหน่อย แต่พอผ่านมาได้ก็รู้สึกโล่งเลยครับแม่พิม "

ผมตอบพร้อมกับหัวเราะเบาๆ นิ้วมือถูแก้มหลบตาเธออย่างเขินๆ

"แล้วเป็นไงบ้างเงินที่ส่งไปพอใช้หรือเปล่า? อุตส่าห์แอบพิมส่งไปให้เลยนะ"

แม่พิมหันขวับมามองในทันที

"อีกแล้วเหรอเมย์? ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าทำตัวเป็นแม่ใจดีเกินไป เดี๋ยวพอร์ชก็จะเคยตัวกันพอดี"

"โธ่! พิม ใจแข็งนักเดี๋ยวก็ไม่มีใครรักหรอกนะ ดูสิ ลูกยิ้มขนาดนี้ เขารักฉันมากกลัวเธออยู่แล้ว"

แม่เมย์พูดขำๆ พลางกะพริบตาให้ผม ขณะที่ร่างกายอุ่นๆ พร้อมกับผิวที่เนียนนุ่มเข้าโอบกอดอย่างไม่ถือเนื้อตัว

"หน่อย... ยัยนี่นิ!"

ผมมองทั้งสองคนแล้วหัวเราะเบาๆ ความสัมพันธ์ระหว่างแม่ทั้งสองคนที่ดูเหมือนจะตรงกันข้ามในทุกด้าน กลับกลายเป็นความสมดุลที่พอดีและอบอุ่นสำหรับผม

แม่พิมกำหมัดขมวดคิ้วแน่นทำท่าไม่พอใจแม่เมย์ แต่ทันใดนั้นตาก็เบิกกว้างขึ้นเหมือนกับนึกอะไรได้ พร้อมกับสูดดมกลิ่นในอากาศ

"มะ เมย์! เธอไม่ได้ปิดกระทะไว้เหรอ!?"

เมื่อเธอพูดแบบนั้นผมก็เริ่มได้กลิ่นเหม็นไหม้รอยมาจากห้องครัว

"ว้าาาาา! ฉันลืมไปเลย ตายแล้ว...ตายแล้ว!"

เธอรีบเข้าไปในห้องครัวโดยไว ควันโขมงลอยไปทั่วห้อง

"ปรี๊ด!... ปรี๊ด!... ปรี๊ด!..."

เสียงเซนเซอร์จับสัญญาณไฟไหม้เสียงดังวุ่นวาย ทั้งแม่พิมและแม่เมย์ชุลมุนวุ่นวายกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ผมเองก็ต้องรีบเข้าไปช่วยทั้งสองคนอย่างทุลักทุเล

"แค่ก! แค่ก! แล้วไหนบอกวันนี้จะจัดการเอง ไหนบอกให้เชื่อมือฉันได้เลย ทำไมถึงเป็นแบบนี้ล่ะเมย์"

แม่พิมจมูกรีบบึ่งเข้าไปปิดไฟโดยไว

"ก็ฉันอยากจะทำกับข้าวให้พอร์ชกินนี่นา เขากลับมาทั้งทีก็อยากให้เขาติดรสมือของแม่อย่างฉันบ้าง อ่าาาาาา~"

แม่เมย์ร้องงอแงเหมือนกับเด็ก จับกระทะด้วยสองมืออย่างลุกลน ก่อนผมจะรีบเข้าไปช่วยจับเอาผ้าทุบให้ไฟที่ไหม้อยู่ดับไป

"ไม่ต้องทำขนาดนั้นก็ได้ครับแม่เมย์"

"แม่ขอโทษค่าาาา!"

เธอก้มหัวขอโทษแต่โดยดี แต่ผมก็ว่าอะไรไม่ได้ ยังไงเธอก็ทำเพื่อผมแท้ๆ ผมรู้ดีว่าเธอแทบทำอาหารไม่เป็นเลย ส่วนใหญ่แม่พิมจะเป็นคนทำให้ทานทุกมื้อแท้ๆ

หลังจากนั้นก็ชุลมุนวุ่นวายกันอยู่สักพัก นิติคอนโดขึ้นมาดูก็ต้องก้มหัวขอโทษยกใหญ่ สุดท้ายก็ต้องสั่งแครปมาส่งอาหารให้กินแทน

"อื้ม~ อันนี้อร่อยดีมากครับ ซอสนุ่มกลมกล่อมเค็มกำลังพอดีเลย พวกแม่ของทานกันดูสิครับ"

ผมใช้ส้อมม้วนเส้นสปาเกตตี ยกขึ้นป้อมให้กับแม่ทั้งสอง

"อะ เอ๋...."

แม่พิมรู้สึกลังเลและแปลกใจเล็กน้อย แต่แม่เมย์กลับรีบงับเข้าไปในทันที ทำให้แม่พิมไม่ลังเลรีบกินตาม

"อ่าห์ อร่อยดีจังเลย ถ้าไม่เกิดเรื่องวันนี้ขึ้น คงไม่ได้ทานอาหารอร่อยๆ จากลูกชายสุดที่รักป้อนให้แบบนี้สินะ ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีอยู่"

พอพูดแบบนั้นแม่เมย์ก็ถูกแม่พิมเขกมือเข้าใส่ เธอร้องโอ๊ยอย่างเจ็บปวดทันที

"อย่าพูดเหมือนไม่สำนึกความผิดตัวเองสิ! บทลงโทษเอาเป็นอดข้าวเย็นมื้อนี้เลยเป็นไง!?"

แม่พิมรีบยึดจานข้าวในมือของแม่เมย์ไปในทันตา ทำเธอทำหน้าเศร้าเหมือนจะร้องไห้

"เค้าขอโทษค้าาาา~"

ก่อนที่จะร้องงอแงยกใหญ่ นิสัยเธอเหมือนกับเด็กวัยรุ่น แม่อายุจะกลางๆ เลขสามแล้วก็ตาม

เสียงหัวเราะของพวกเราทั้งสามคนดังขึ้นในคอนโดสูงกลางเมือง บรรยากาศที่เต็มไปด้วยความรักและความผูกพันระหว่างแม่ทั้งสองและลูกชายที่ได้รับความอบอุ่นจากความสัมพันธ์นี้มาตั้งแต่เกิด

"พรุ่งนี้วันเสาร์แล้ว ไปทะเลกันไหม? ฉันอยากใส่บิกินี่เล่นน้ำทะเลเค็มสักหน่อยน่ะ"

แม่เมย์พูดขึ้นด้วยเสียงสดใส

"ทะเลเหรอ?"

พิมเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะทำหน้าคิด

"ไม่เอาอะ ช่วงนี้ฉันอ้วนขึ้น ใครจะหุ่นดีแล้วเธอตลอดกัน"

เธอพูดขณะมองลงยังรูปร่างของตัวเอง

ผมที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามยิ้มขึ้นมาทันที ผมรู้ว่าเธอดูไม่มั่นใจหุ่นที่อวบแน่นขึ้นตามอายุ แต่ผมกลับชื่นชอบมองไปที่หน้าอกอันใหญ่อย่างไม่ละสายตาอยู่ตลอด

ผมอยากให้ทั้งสองแม่ไปด้วย อยากเห็นพวกเธอในชุดบิกินี่อีกสักครั้ง

"แม่พิม ไปเถอะครับ ไปทะเลกันเถอะ ผมเรียนมาเหนื่อยๆ สมองล้าไปหมดแล้ว อยากจะไปเที่ยวกับสามคนอีกสักครั้ง"

ผมพูดน้ำเสียงออดอ้อน ทำสายตาแรงกล้าแสดงถึงความปรารถนา เธอเป็นคนเข้มงวดจริงจัง แต่พอผมขอร้องอะไรอย่างถึงที่สุดเธอก็ไม่เคยปฏิเสธผมได้ทุกที

แม่พิมมองมาที่ที่ทำหน้าทำตาลังเลอย่างฝืนใจ แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถขัดใจได้

"เอาเถอะค่ะ ไปก็ไป"

เธอยอมรับพร้อมถอนหายใจเบาๆ

เสียงหัวเราะของทั้งสามดังขึ้นอีกครั้ง เมย์ดีใจที่ทุกคนจะได้ไปทะเลด้วยกัน


ติดตามอ่านต่อได้ที่
readawrite :




yopern

น่าติดตามสามแม่ลูกครอบครัวนี้เหลือเกินจ่าจะมีเรื่องสนุกๆตามมาภายหลังแน่

ผู้เฒ่าเซราะกราว

โอ้เจ้าลูกชายคิดไม่ดีกับคุณแม่แล้ว ว่าแต่สาวไหนจะเป็นคนแรกนะ

sthanya