ใกล้แล้ว

 

 

 

 

แฟนกู ภาค 4 ตอน 19 คนนี้แหละ

แฟนกู ภาค 1 
แฟนกู ภาค 2 
แฟนกู ภาค 3 
...

    โมโนทำหน้างง 

ผม (ปั้น) ก็เล่าให้เธอฟังว่าเกิดอะไรขึ้นมั่งและไอ้โบ๊ตอยู่ตรงไหน  และผมขึ้นมาเมื่อไหร่... โมโนน้ำตาไหล  โมเมของผมร้องไห้อีกแล้ว  ทั้งที่รู้ว่าผมไม่ชอบให้ร้องไห้

    "ก็บอกแล้วโมเมเอ๊ย...  มันรักแก  มันมาหาแน่นอน...และก็จะบอกเพิ่ม  เราจะกลับวันนี้นะ  นอนคนเดียวไหวมั๊ย  วันพุธแฟนเธอก็จะมาแล้ว...โมเม  อดทนนิดนึงนะ"
    "อ้าว หมอปั้นอยู่พอดี  พอดีหมอโมโนพอจะค่อยยังชั่วแล้ว  ผมเลยว่าจะให้รถพยาบาลพาไปนครไทยทำ MRI วันนี้เลยนะ  ฝากหมอด้วยนะครับ"
    "อ๋อได้ครับ พี่ ผอ.. ผมกลับพอดี....เดี๋ยวขับตามไปเลยครับ"
    ................................................

    "เชี่ยโบ๊ต  กูปั้นนะ  คุยได้มั๊ย"
    "เออ มีไรวะ  เดี๋ยวพรุ่งนี้แวะไปหาก่อนไปหาโมโนก็ได้  จะเอาหมาตากแห้งไปฝาก"
    "อะไรนะมึง "หมาตากแห้ง" แม่ง  ให้มันดีกว่านี้หน่อย...  เออ  โมโนดีขึ้นมากนะ วันนี้มาทำ MRI กะกู  พี่หมออ๋องบอกว่าก็เรียบร้อยดีทุกอย่าง  แต่ให้ตามอาการไปอีก 7 วัน  ก็ดูมันแข็งแรงดีนะ  กูโทรไปคุยกะพี่ยุทธแล้ว  พี่ยุทธบอกว่าพรุ่งนี้กลับไปพักฟื้นที่บ้านได้หละ  มึงไปหาโมโนที่บ้านเลยแล้วกัน"
    "แล้วมึงอ่ะ  ไปกะกูมั๊ย"
    "กูทำงานก่อน...."

    ผมปฏิเสธไอ้โบ๊ต 
เพราะผมมีนัดกับคนน่ารักจากกรุงเทพฯจะมาหาผมวันศุกร์ตอนบ่าย
    ...................................................

    ....แต่ว่ามันไม่เป็นแบบนั้นสิครับ 

พอพุธบ่ายๆเท่านั้น  รปภ ก็โทรมาบอกผมว่ามีผู้หญิงคนนึงมาหาผม  เธอจะเข้ามาหาผมที่บ้าน  แต่ รปภ ไม่ให้เข้ามา  ตอนนี้ยืนรอที่ป้อมยาม  ใครมาหาผมวะเนี่ย  ผมเดาว่าพี่แอมคงกลับมาเคลียร์กะผม...

    "บีท  มาทำไมเนี่ย...."
    "มาตรวจสอบความประพฤติของบางคน..."
    "เฮ้ย  แล้วไม่ต้องทำงานทำการกันเหรอ"
    "ไม่ทำแล้ว  ต้องแอบมาดูความประพฤติ  เผื่อเจออะไรดีๆ  บีทจะได้ตบผู้หญิงที่มาอยู่ข้างพี่ปั้นมั่ง..."
    "ไม่เอาน่า  มาๆ  ไปที่บ้านก่อน  พี่ทำงานอีกแป๊บ  เดี๋ยวตามไปนะ  ตู้เย็นมีขนม..เอามากินเลย  พี่สมชาย..ผมรบกวนนิด ช่วยพาน้องผมไปบ้านหน่อยนะครับ ผมติดตรวจคนไข้อยู่"

    ผมเร่งทำงาน  เดินขึ้นไปหาคนไข้ของผมทั้งหลายจนครบแล้วก็รีบลงมาที่บ้าน  ยัยบีทมาทำไมวันนี้วะเนี่ย ก็ว่าจะมาวันศุกร์ไง  สงสัยมาดูความประพฤติผมจริงๆ

"ไม่หรอกพี่...เชื่อใจว่าพี่ปั้นไม่เละเทะ  บีทเป็นห่วงพี่โมโน  พี่ปั้นพาไปหาหน่อยนะ นะ นะ นะ.."
"เฮ้ย..ไม่ได้หรอก  พี่ทำงานสิ  ลาไปสองวันจะตายแล้วเนี่ย วันนี้กลับมาวันแรก อย่างงานแยะเลย  หยุดบ่อยๆ  ผอ ด่าตายเลย เดี๋ยวเหมือนตอนหนีไปสกลอีก 55555  พี่โมโนเพิ่งมาตรวจ MRI แล้วกลับไปแล้ว  แล้วพี่ชายเธอก็เพิ่งไปหาพี่โมโนบ่ายวันนี้เอง"

น้องสาวคนใหม่ของผมทำหน้าบึ้ง  งอนนิดๆ  ที่ไม่ได้ดั่งใจ  แต่ผมว่าแบบนี้ใสๆไม่มีเลศนัย  และไม่โกรธจริง  มันดูน่ารักมากกว่า...
"รอที่นี่ก่อนได้มั๊ยล่ะ วันศุกร์เย็นหรือเสาร์เช้าค่อยไปกัน  แป๊บเดียวเอง  อีกอย่างนะ  ให้เวลาแฟนเค้าอยู่ด้วยกันก่อนดิ"
"จริงเหรอ...พี่โบ๊ตอยู่ด้วย  ดีใจมากๆ งั้นวันศุกร์รีบไปเลยนะ  อยากเจอพี่โบ๊ต"

แล้วจอมอ้อนก็เข้ามากอด เอาหัวมาถูไถ  ผมหลงน้องบีทเข้าแล้ว  เธอมีอะไรหลายอย่างที่ผมชอบและถูกใจ  วันนี้เธอก็มาจัดบ้านให้ผมเรียบร้อยมากๆเหมือนเดิม  รองเท้าทุกคู่เข้าแถวเรียงสวยงามหน้าประตู  จานล้างใสสะอาดขึ้นตู้หมดแล้ว  แม้แต่บ้านเองก็ได้ถูกกวาดถูเสร็จสะอาดตา
"พี่ปั้น  อยากกินไอติม"
"ไรวะ  ข้าวปลาไม่กินเนี่ย  กินไอติมที่ไหน"
"โห...ไม่รู้ว่ะพี่  ตอนรถทัวร์วิ่งมาเจอร้านนึง  น่ากินมาก  นะๆไปกัน"
"เฮ้ย...เหนื่อยอ่ะ  ขอพักแป๊บ..."

แล้วผมก็เดินไปนั่งพัก  เจ้าน้องบีทเอาใจผมโดยไปเทน้ำมาให้กิน  สิ่งที่เธอทำผมไม่เคยเจอจากโมโนเลยหรือแม้กระทั่งพี่แอม 
"เอาใจนี่คือ...อยากให้พาไปกินไอติมใช่มั๊ยอ่ะ"
"อืมม์..ไปนะ  พี่ปั้นคนดี.น้า น้า..... มันอยู่ใกล้ๆปั๊มน้ำมันใหญ่ๆอ่ะ"
"ปั๊มน้ำมันใหญ่  โห  มันมีตั้งกี่ที่  แล้วมันตรงไหนวะ  อ่ะๆ...ไปๆ"

ผมขับออกมาจากอำเภอเกือบสิบกิโลจึงเจอร้านไอติมที่ยัยบีทพูดถึง  ผมนั่งดูน้องบีทกินไอติม  ทุกอิริยาบถเหมือนเด็กๆจริงๆ  สดใส  วัยรุ่นมากๆ  แม้เธอจะจบมาแล้วสองปี  ผมว่าน่าจะมีคนชอบยัยบีทมากมาย 

"แต่บีทชอบพี่นะ... ชอบหลายอย่าง  แรกๆก็น่าเบื่อ  สมัยเจอครั้งแรกนะ ความรู้สึกแรกสุดๆเลยคือผู้ชายคนนี้ขี้หลีมากๆ  แต่มาเปลี่ยนความคิดตอนนั่งรถจากบ้านพี่โบ๊ตมานี่แหละ  บีทอ่ะ...อิจฉาพี่โมโนมากๆ  มีผู้ชายรักจริงมากๆถึงสองคน  บีทขอแค่คนเดียวที่รักบีทมากๆ  บีทก็พอใจมากแล้ว..."

ผมยื่นมือไปจับมือน้องบีท 
"พี่ขอเป็นแฟนไปแล้ว  ยอมคบกะพี่หรือเปล่าหละ"
"บีทขอคิดก่อนนะ  พี่ปั้นยังขาดหลายอย่าง 5555555"

ผมชวนเธอกินข้าวเย็นที่ร้านกาแฟนั้นเลย  น้องสาวไอ้โบ๊ตนี่ชอบไอติมมากๆ  เมื่ออยู่กรุงเทพก็ร้องกินไอติมวันละหลายหน  นี่กินก่อนกินข้าว กินข้าวเสร็จจะกินอีกแล้ว  ผมรู้สึกว่าผมมีความสุขมากๆเมื่ออยู่กับน้องบีท  เป็นจอมอ้อนเลยแหละ  ตามประสาน้องคนเล็ก  ไม่รู้สิ...ถึงเวลานี้ผมคิดว่าบีทคือคนที่ใช่

"ขับให้นะ...พี่ปั้นไปนั่งมั่ง  เมื่อกี้ทำท่าจะหลับแล้ว"

แต่แล้ว..ผมก็ไม่กล้าหลับ...วัยรุ่นขับรถสุดยอดมากๆ ทั้งเร็วทั้งแรง  ไม่นานเราก็มาถึง รพ.
"คราวหน้าไม่ต้องเร็วมากก็ได้น้องบีท  เราเรียนหนังสือมากมาย...อ่านหนังสือสอบหลายชั่วโมง  จะมาตายเพราะขับรถนี่...ไม่ใช่อ่ะ..."
"โอ๊ย  ถ้าบีทขับช้าอ่ะหลับ  พี่เชื่อมะ  ในกรุงเทพ เคยหลับไปเลยตอนรถติด  ตำรวจต้องมาปลุกอ่ะ 555555"

คืนนี้เราสองคนต้องนอนห้องเดียวกันอีกครั้ง  ผมมองหน้าน้องบีท  เธอยิ้ม 
"หรือพี่จะให้บีทนอนข้างล่างล่ะ"
"บีท เอ่อ  ไม่รังเกียจพี่ใช่มั๊ย"
"พี่ปั้นนี่ตลกว่ะ คราวแล้วชวนไปนอนที่โรงแรม  แต่พอบ้านตัวเองกลับไม่อยากให้นอน  อะไรวะเนี่ย"
"ไม่ใช่อย่างง้านนนน  บ้านหมอที่นี่ไม่ใหญ่มาก  ห้องเล็กๆ  บีทไม่รังเกียจนะ  พี่อ่ะ....ไม่เคยรังเกียจบีทหรอก"

แล้วเธอก็เป็นฝ่ายจูงมือผมขึ้นไปที่ห้อง  และแย่งกระเป๋าผมจากมือไปวางไว้ที่มุมห้องด้านนึง เปิดแอร์เองเรียบร้อย  และเธอก็เปิดกระเป๋าหยิบผ้าเช็ดตัวชุดนอนออกมา  และก็รีบเดินไปห้องน้ำ  ผมไปเปิดเพลงฟังสบายๆ  สักครู่ผมนึกได้ว่า ผมตากกางเกงในไว้ในห้องน้ำ  แต่มันช้าไปแล้ว  น้องบีทเข้าห้องน้ำไปแล้ว

"พี่ปั้นอ่ะ  ไม่เก็บด้วย... เอามาต้อนรีบบีทเลยอ่ะ...รู้แล้วน่าว่าใส่ของแพง  ไปอาบน้ำได้แล้ว"
"ขอโทษๆๆๆ  พี่นึกออกแต่บีทเข้าไปแล้ว  จะไปขอก็กระไรอยู่"

ผมลุกไปอาบน้ำ  และกลับมาในเวลาไม่ถึงสิบนาที  แต่แค่นี้ก็ทำให้น้องบีทที่เดินทางมาทั้งวันนอนหลับไปแล้ว  ที่สำคัญคือหลับบนเตียงของผม  เธอไม่เว้นช่องให้ผมเลย  ถ้าผมจะดึงดันนอนบนเตียงก็คงต้องเบียดกัน  ผมเดินไปที่คนขี้เซา  น้องบีทน่ารัก  ผมอดไม่ได้ที่จะก้มลงไปหอมแก้มของเธอ  ผมหลงรักบีทแล้วจริงๆ  ผมตัดสินใจนอนเบียดยัยบีท

"พี่ปั้นอ่ะ  ถ้าคราวแล้วบีทท้องจริงๆ พี่ปั้นจะทำยังไง..."

แย่แล้ว

คนที่ใช่ไม่ต้องตามหาเนอะ

ต่อ

หมอนะหมอ น่าเอาทุกคน

โบ๊ตเอาตายแน่