อ่านอีกทีก็เงี่ยน

แพรวกับลุงไม้เกือบไปแล้ว

   
วางขายเรียบร้อยครับรูปเล่นมีทั้งหมด10+1 ตอนสำหรับใครที่ไม่สดวก อ่านในรีดอะไรท์ มาอุดหนุนที่ธัญวลัยได้นะครับ พิเศษซื้อ วันที่10/08/2565 ลด 29 บาทนะครับ ^^   มีตอนพิเศษด้วยน๊า

�ความเดิมตอนที่แล้วฉบับ รีเมค

สามารถติดตามผลงานได้ที่ 
เพจเฟสบุค 
เว็ป readawrite ซึ่งจะนำหน้าตอนปัจจุบัน 1ตอน


โดยเร็วๆนี้ จะมีขายเป็นรูปเล่ม ทาง ธัญวลัยด้วยเช่นกัน

 

[/color]
ฝากเป็นกำลังใจและติดตามด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
[/size]

ประกาศใหญ่ เร็วๆนี้มี ขายในฉบับ Ebook ทางธัญวลัย จะมีทั้งหมดราวๆ 12-13 ตอน ฝากติดตามและสนับสนุนด้วยนะครับ



            หลัง จากเหตุการทั้งหมด ทุกอย่างก็กลับเป็นปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เว้นแต่หนูที่เริ่มสนิทกับลุงไม้มากขึ้น และก็พักหลังๆ หนูต้องยอมรับว่าช่วยตัวเองมากขึ้นกว่าเดิมซะอีก จนบางทีก็ใช้เวลาหมกมุ่นกับมันเป็นชั่วโมงราวกับว่าโหยหาความรู้สึกที่ถูกเติมเต็มอีกครั้ง รู้ตัวอีกทีมันก็ผ่านมาจะ2อาทิตแล้ว หลังจากเหตุการนั้น พอรู้ตัวอีกทีกลายเป็นว่าหนูน่าจะติดการช่วยตัวเองซะแล้ว คงต้องเพลาบ้างแล้วสิ >/>
 

"ก๊อกๆ วันนี้ก็แอบงีบหรอคะ อยู่กะดึกแต่งีบแบบนี้ทุกวันไม่ได้นะคะ ^^"

"ลุงแค่พึ่งงีบตอนตี4กว่าๆ เองนะ มันต้องงีบเอาแรงนี่นา"

"ทำงานให้คุ้มค่าจ้างที่หนูให้หน่อยสิ ไม่งั้นหนูริบคืนนะคะ จะเหลือแค่น้ำเต้าหู้ละน๊า"

"อย่าใจร้ายสิ ว่าแต่คงไม่ใส่ยาอะไรแปลกๆ มาอีกนะ 555"

"โถ่เลิกแซวเลย ผ่านมาจะ 2 อาทิตย์แล้วนะ หนูอายก็เป็นนะคะ > <"

"โหก็เป็นวันที่ดีที่สุดในชีวิต ลุงเลยนะ ใครจะลืมได้โดยเฉพาะ ตอนที่หนูแพรวใช้ปาก."

"แหม ติดใจหล่ะซี่ อยากได้อีกหรอ~~"

 

             ใช่แล้วค่ะทั้งหนูและลุงไม้ต่างก็เริ่มพูดคุยและสนิทกันมากขึ้น ถึงบางทีจะหนูจะแอบยั่วเล่นบ้าง แม้ว่าจะแอบอยากทำจริงๆ ก็ตามที ซึ่ง มันก็สนุกดีนี่นา ตอนแรกนึกว่าแกจะเป็นคนเงียบๆ ดุๆ ซะอีก

 

             ล้อเล่นค่า ไม่เห็นต้องทำหน้าจริงจังขนาดนั้นเลย ไปก่อนนะคะ หลังๆ หนูยิ่งแกล้งแกหนักขึ้น และถึงเนื้อถึงตัวมากขึ้น ที่ทำบ่อยที่สุดก็เป็นแค่กอดแขน แหละนะ

 

              หลังจากเหตุการวันนั้น นี่ก็ผ่านมา 2 อาทิตย์แล้ว ทุกอย่างของหนูก็เป็นปกติอยู่หรอกเว้นแต่.... เรื่องของพี่เคเนี้ยสิ หนูอายจนแทบจะหลบแกทุกครั้งเลย แต่ดูเหมือนหนูจะคิดไปเองเรื่องแกมาวิ่งที่นี่เพราะหนูเอง แต่ว่าเหมือนแกจะ จีบสาวไปเรื่อยเหมือนกัน คนที่เดินเล่นด้วยแทบจะเห็นได้ไม่ซ้ำหน้า แต่ก็ดีแล้วแหละ เห็นแบบนี้ก็ไม่ค่อยอยากเจอแกซักเท่าไหร่

 

           ใน ขณะขากลับ แพรวเดินไปเคาะกระจกเหมือนอย่างเคย เพื่อเอาเต้าหู้ไปฝาก แต่กลับไม่เห็นยามไม้เหมือนอย่างเคย แต่กลับเห็นยามอีกคนที่มาประจำการแทน

 

"อ-อ้าว ลุงเทิดหรอ แล้วลุงไม้ไปไหนคะ."

           ลุงเทิด เป็นยามผัดเช้าที่นี่ หนูก็ไม่ค่อยสนิทกับแกมากนัก แต่แกก็เป็นคนช่างพูด รูปร่างพอดีก็ดูแข็งแรง ผิวคล้ำ มีหนวดเล็กน้อย ดูจากท่าทางตอนหนุ่มแกคงจะแสบน่าดู ที่เป็นที่จดจำหน่อยก็คือเรื่องผู้หญิงนี่แหละ แต่ก็แค่ข่าวลือ

"ลุงเลิง อะไร เรียกน้าก็พอ เห็นงี้ก็ยัง ดูหนุ่มกว่าไอ้ไม้นะเออ ...พอดีวันนี้พี่เข้าเร็วหน่อยหน่ะ คืนนี้ มีนัดสาวอ่ะสิ เลยต้องเข้าก่อนเวลา จะได้ออกเวรไวหน่อย"

"แฮะๆ ยังดูแข็งแรงจังเลยนะคะ สาวตรึมเลยสิคะแบบนี้."

หนูขำแห้งนิดๆ ทั้งที่ให้เรียกน้าแต่ตัวเองดันแทนตัวเองว่าพี่ซะงั้น

"ไม่หรอกๆ แค่มีทีเด็ดนิดหน่อยเอง สาววัยรุ่นนี่ ขาสั่นกันนักต่อนักแล้ว5555."

 

อะไรของเค้าเนี้ยพูดโออ้วดเรื่องแบบนี้อย่างหน้าตาเฉยเลย แถมสายตาที่สอดส่องมาทำให้ไม่สบายใจเอาซะเลยด้วย

           ถึงจะเป็นคนพูดเก่งเป็นต่อยหอยแต่ไอ้นิสัยขี้อวดกับพูดจาห่ามๆ นี่ ไม่ค่อยถูกกับหนูเอาซะเลย แต่ว่าก็ยังอยากแอบรู้เทคนิคของแกเหมือนกัน

 

 

"ว่าแต่ ทีเด็ดที่ว่านี่อะไรหรอคะ."

แพรวที่สงสัยก็ถามแบบใสซื่อและตรงไปตรงมา น้าเทิดจึงยื่นหน้ากระซิบ

"พอดีน้าฝังไอ้นั่นไว้ 4เม็ดหน่ะ สาวเลยชอบลองกัน ลองมั้ยหนู มีค่าขนมนะ."

 

หนูได้ยินถึงกับตกใจที่ เรื่องแบบนี้ก็เอามาป่าวประกาศกันหรอ เพราะกลัวมันลามปามมากกว่านี้อีกอย่างแกชวนพูดเป็นต่อยหอยจริงๆ แถมขี้อวดด้วย น่าหมันไส้สุดๆ เลย งั้นขนาดคงไม่เท่าไหร่สินะถึงมีตัวช่วย

"งั้นหนูฝากเอาเต้าหู้ไปให้ลุงไม้ด้วยสิ."

"โห น่าอิจฉาจังมีสาวเอาของกินมาให้ด้วย ย้ายไปอยู่ผัดดึกหน่อยดีมั้ยเนี้ย5555 อยากมองหนูบ่อยๆ เหมือนกันนะ หนูก็เอาไปให้เองเลยสิ มันก็นอนอยู่ในห้องนั่นแหละ เปิดเข้าไปเลยก็ได้ ประตูมันพังละล็อกไม่ได้"

"แซวเว่อไปแล้วนะคะ ค่าตอบแทนที่เปิดประตูเฉยๆ หรอก555 งั้นหนูไปก่อนนะคะ แพรวโบกมือลาอย่างร่าเริง"

 

*****

 

"อืมม...ห้องนี้หรอ."

"ก๊อกๆๆๆ เอาน้ำเต้าหู้มาฝากค่ะ."

"ข..แขวนไว้หน้าประตูเลยจ่ะ."

"หนูเอามาให้เลยน้า เข้าไปให้ไม่ได้หรอ."

"ข-แขวนไว้เลย ครับเดี๋ยวเสร็จธุระลุงออกไปเอา."

 

            น่าสงสัยคงทำอะไรอย่างว่าอยู่แน่เลย จะว่าไปกลอนเสียด้วยนี่นา อิอิ หนูนึกสนุกจึงเปิดประตูเข้าไป ก็พบว่าแกนอน ชันขาขึ้นไขว้ขาทำยังกะกำลังอ่านหนังสือ และนอนคลุมผ้าห่มอยู่

 

"ทำอะไรอยู่หรอ ไม่ยอมให้หนูเข้าเลยนะคะ"

"ป-ป่าวซักหน่อย ลุงแค่ไม่อยากรบกวนแค่นั้นเอง ห้องก็รก."

"ใช่หรออออออ อิอิ งั้นหนูวางไว้ตรงนี้นะคะ ว่าแต่ อ่านอะไรอยู่หรอ" แพรว เดินเข้ามาใกล้และนั่งข้างเตียง พร้อมแทรกหน้าเข้าไปใกล้ๆ จนได้กลิ่นที่หอมบางๆ และเอามือเท้าคาง จ้องหนังสือ

"งืมม อ่านอะไรหรอคะ.?" มือที่ไม่อยู่สุกของแพรวค่อยๆ ลูบที่หน้าอกของลุงไม้ แล้วสอดมือเข้าไปใต้ผ้าห่มอย่างซุกซน

"อ้อ หนังสือละครน้ำเน่านี่เอง อ่านถึงไหนแล้วคะ"

มือที่เร็วเล็ก ค่อยๆ ลูบและชักท่อเอ็นที่ตั้งตระหง่านในผ้าห่ม อย่างเบามือ

"งืม ก็ปกตินี่นา ทำไมข้างล่างมันแข็งจังคะ อิอิ"

 

ในขณะ ที่ชวนพูดคุยไปเรื่อย มือของแพรวก็เร่งมือ ชักขึ้นลงมากขึ้นและบีบมันอย่างรุณแรงด้วยความหมันเขี้ยว

"อ-อูย มือซนจังนะเรา ไหนว่าไม่ทำละไง ขี้โกหกเนี้ยไม่น่ารักเลยนะ."

"ฮื้ออ ก็ตอนนั้นมันยังเข้าได้ไม่สุดเลยง่า หนูคาใจนี่นา > <" แพรวพูดพร้อมเลื่อนตัวขึ้นคร่อมที่หน้าท้อง

 

 

             ปีศาจน้อยค่อยๆ แผลงฤทธิ์ อีกครั้ง หนูค่อยๆ จับท่อนเอ็นที่คุ้นมือเมื่อ2 สัปดาห์ก่อนตั้งขึ้น และหนูก็แหวก กางเกงออกด้านข้างและค่อยๆ ดันน้องน้อยของหนูลงเพื่อแก้ตัวอีกครั้ง

"ไหนบอกว่า มันเกินตัวไปหน่อยหล่ะหืม ยัยตัวแสบ"

"ก็มันยังไม่ลอง เข้ามาจนสุดเลยนี่นาหนูอาจจะไหวก็ได้ อิอิ" แพรวค่อยๆ โน้มตัวลูบหน้าอก แล้วยื่นหน้าไปใกล้แถมด้วยสายตาที่อ้อดอ้อนแบบสุดขีด

"หรือว่าไม่อยากให้ทำหรอ หนูไม่ทำก็ได้นะคะ ." แพรวทำเป็นตีหน้าเศร้าเพื่อเรียกควสงสาร พลางกดร่องสวาท แนบถูกับ ท่อนเอ็นไปมา
 

 

ลุงไม้ต้องจัดแล้วล่ะ

 

ชอบของใหญ่ลุงไม้

  แพรวกับลุงไม้ ซักวันได้สนุกสนาน

เสร็จแน่เลย

 

มาถึงขนาดนี้แล้ว...คงไม่รอดแล้วล่ะ

มาหาถึงที่เลยหนูแพรว

ลุงสุดยอด

ไม่ธรรมดาน้องแพรว

ใหญ่ขนาดนี้ไม่ให้น้องเเพรวติดใจลุงไม้ได้ไง เเถมผิดกลิ่นอีกต่างหาก