เปิดเรื่องมาก็มันเลย...แถมมีเด็กแสบอีก1คนงานนี้จะเป็นยังไงต่อนะ

ปูเรื่องใด้ดีน่าติดตาม

ใส่ยาทำไม...ต้องติดตาม

เพิ่งได้มาอ่าน เปิดมาก็ฟินเลยครับ ทำกันจนปฏิสนธิ ชอบอะไรแบบนี้มากครับ

เปิดเรื่องก็ทิ้งปมสำคัญให้ติดตามเลย เยี่ยมทีเดียวครับ

เดินเรื่องได้น่าติดตาม มีการย้อนประวัติศาสร์ในยุคปัจจุบันด้วย

เนื้อเรื่องน่าติดตาม สงสัยอยากได้ลูกชาย

สบายเลยตามั่น

วงเวียนชีวิต  ...... ตอนที่ 1
.....................................................
/ ไม่ใช่เรื่องจริง /
/ ไม่ใช่เรื่องจริง />.....................................................
"อะ....อะ.....อูยยยยยยย....ไม่ไหวแล้วค่ะ.....อามั่น......ฑิลา....อืมมมมมม........"
"นิดเดียวครับ  คุณหญิง...ผมก็จวน.........อืมมมมมม.......รอผมด้วย...."
"ไม่ไหวแล้ว.....อูยยยยยยย.....แรง ๆ ...แรงอีก......โอ๊ะ......อ้าวววว..........อืมมมมมมม...."   
   ร่างเปลือยขาวงามของสตรี วัย 36 เกร็งกระตุก ภายไต้ร่างเปลือยหยาบหนา ของชายวัย 58 สองแขนอวบขาว กอดรัด ร่างของชายสูงวัย ที่ทับอยู่บนอดของสตรีนางนั้น.......ก่อนที่จะเสียบแทงท่อนเอ็นขนาดความยาว เกื่อบ 7 นิ้วเข้าไปสุดลำ พ้อมกับพ่นน้ำกามเข้าไป สองร่างโอบกอดกันแนบแน่น หายใจหอบ หัวใจเต้นถี่แรง ......
ไม่นานต่างคนต่างค่อยคลายวงแขนออกมองสบตา   ก่อนที่จะจูบปากกันอย่างดูดดื่มอีกครู่หนึ่ง แล้วชายวัย 58 ที่ สตรีนางนั้นเรียกว่าอามั่น ก็ค่อย ๆ ถอดท่อนเอ็นที่ยังไม่อ่อนตัวดีนักออก โดยต่างไม่รู้ตัวเลยว่า บัดนี้ อสุจิ ที่นายมั่นคง ปล่อยเข้าไปหลายล้านตัว มีตัวหนึ่งได้เข้าไปปฏิสนธิ กับไข่ที่กำลังสุกเต็มที่ ในมดลูกของสตรีวัย 36 ที่ผู้คนเรียกเธอว่า คุณ ภัณฑิลา ในห้องรับแขก บ้านของเธอเองเสียแล้ว..........
   เด็กสาววัย 15 ค่อย ๆ เดินออกห่างบ้านหลังนั้น เธอยิ้มที่มุมปากแสดงความรู้สึกสะใจกับภาพที่เธอได้เห็น ตั้งแต่แรกเริ่ม เกมส์กามของหญิงชายคู่นั้น กระทั่งมันจบลง เด็กสาว ล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าของกระโปรงนักเรียน หยิบขวดยาเล็ก ๆ ขึ้นมาดู ......./"ได้ผลจริง ๆ ......./  เด็กสาวลำพึงในใจ แค่ 5 หยด ที่เธอแอบ ผสมในเครื่องดื่ม ให้แม่ของเธอ กับตามั่น กิน มันสามารถ ทำให้แม่ของเธอกับคนขับรถไม่อาจควบคุมตบเองได้ถึงกับทำการสมสู่กันกลางวันแสกๆ ได้เลย.......  เด็กสาวเดินเข้าไปในบ้านหรูหลังใหญ่ ที่อยู่กลางบริเวณ รั้วในเนื้อที่ 3ไร่ ซึ่งรายล้อมด้วย บ้าหรูหลังเล็ก อีกสามหลังอยู่ด้านข้าง
"ผมขอโทษจริง ๆ ครับ...คุณ ฑิลา....ผมเผลอตัว...."   ชายวัย 58 ยกมือไหว้ สตรี วัย 36
"ช่างมั่นเถอะค่ะ......อามั่น...ฑิลาเองก็มีส่วนผิดเช่นกัน...." คุณฑิลาก้มหน้าตอบ ไม่มองสบตา
"ผมสาบาน....... จะไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก......."  ตามั่น กล่าวอย่างสำนึกผิด
"ซู่.......ไม่เอาค่ะ...ไม่สาบานนะ....การสาบานเป็นสิ่งไม่ดี......."  คุณฑิลากล่าวหนักแน่น คราวนี้เธอมองสบตาคนขับรถประจำตัวของเธอ.....พลางนึกถึงท่อนเอ็นขนาด 7 นิ้ว ที่เธอได้รับรสของมัน เมื่อครู่ที่ผ่านมา ถึงมันจะเป็นเรื่องบังเอิญที่เกิดโดยที่เธอไม่ได้ตั้งใจมาก่อน แต่เธอก็ยอมรับโดยดีว่า มันช่างแสนวิเศษ กว่า เอ็นขนาด 4 นิ้วครึ่งของสามีเธอมากนัก.......................
"คุณไม่โกรธผมนะครับ....."  ตามั่น กล่าวถามด้วยความรู้สึกไม่สบายใจ  คุณภัณฑิลาส่ายหน้า พลางสวมเสื้อผ้าของตน 
................................................
................................................
   ปี พ.ศ.2516 – 2519 นักศึกษาจำนวนไม่น้อย รวมทั้งชาวบ้าน เข้าป่าไปเป็นคอมมิวนิสต์ ปี 2523 รัฐประกาศใช้ การเมืองนำหน้าการทหาร  แต่คอมมิวนิสต์ ก็ยังอยู่  นักศึกษาเข้าป่าน้อยลง กระทั่งไม่มีเลย เว้นแต่
ปี 2526 นักศึกษา วัย 22 คนหนึ่ง ที่พ่อซึ่งเป็นคอมมิวนิสต์ ถูกทหารยิงตาย และไม่มีเงินเรียนต่อ ได้เข้าไปเป็นทหารป่า อีกคน
...............................................
เทือกเขาภูพาน
   ปากกระบอกปืน AK47 จ่ออยู่ตรงใบหน้าของทหารยศนายร้อยที่ กึ่งนั่ง กึ่งนอนอยู่ข้างหน้า มือของทหารคนนั้นยังกำด้ามปืน M16 กระสุนหมดไปแล้ว เลือดยังไหลออกจากขาข้างขวาของทหารคนนั้นไม่หยุด แต่ด้วยเลือดนัดสู้ นายทหารคนนั้น ไม่แสดอาการเจ็บปวดแม้แต่น้อยนิด เพียงกล่าวออกมา เบา ๆ
"ผมมีลูกสาว เพิ่งอายุได้ 4 เดือน..ภรรยาผมเสีย หลังจากคลอดไม่กี่วัน ...ตอนนี้แม่ผมเลี้ยงลูกให้ผม...."
"คุณต้องการขอชีวิต......"  ทหารป่า วัย 22 กล่าวถามพลางยิ้มเยาะ
"เปล่า.....ในเป้หลังของผม  มีกระเป๋า เงินอยู่ ในนั้น มีบัตรประจำตัวของผม ....." นายทหารผู้นั้นกล่าว เว้นระยะ
"ช่วยส่งมันไปที่บ้านผมตามที่อยู่ด้วย อย่างน้อยเมือลูกผมโต เธอจะไดระลึกถึงผม...." นายทหารผู้นั้นกล่าว พลางหลับตาลง.....ทหารป่าวัย 22 นิ่งสักพัก ก่อนกล่าวคำออกมา
"ไปหลบในพงไม้นั่น หวังว่าคุณคงรอดจากสายตาของพวกผมอีก 200 กว่าคน...." ทหารป่ากล่าวก่อนที่จะก้าวออกไป
"เดี๋ยว.....น้องชื่ออะไร..." 
"มั่นคง.....เรียกผมว่า สหายมั่นคง....."  ทหารป่า วัย 22 กล่าว ก่อนเดินจากไปโดยไม่ถามชื่อนายทหารคนนั้นสักคำ
...............................................
.....................................................
ปี พ.ศ. 2544  การต้อนรับ "ผู้ร่วมพัฒนาชาติไทย" .........../ ไปศึกษาเอานะ..../>"หลังจากนี้ นายจะไปทำอะไร...." นายทหารยศพันเอก กล่าวกับอดีตทหารป่าคนหนึ่ง ถึงเวลาจะผ่านมานานตานายทหารคนนี้ยังจำบุรุษวัย 37 ที่อยู่ตรงหน้าได้ดี
"ผมยังนึกไม่ออกเลยครับ " อดีตทหารป่ากล่าว
"ความจริง รัฐเค้าก็จัดสรรที่ทำกินให้"
"ตลอดเวลา 14 ปีในป่า ผมเคยแต่ยิงปืน...."
"ไปทำงานกับฉันไหมละ...."  นายทหารคนนั้นชวน
"งานอะไร..." อดีตทหารป่าถาม
"ฉันมี ส่วน ในบริษัท รปภ."
"เป็นยาม..." 
"เอาเป็นว่า ถ้าสนใจ ก็ไปหาฉันตามนี้แล้วกัน..." นายทหารคนนั้นกล่าวพร้อมยื่นนามบัตร  "อย่างน้อย ฉันก็อยากตอบแทนแกบ้าง....สหายมั่นคง...." นายทหารผู้นั้นกล่าว ก่อนแยกตัวจากไป
...................................................
..................................................
"ฑิลา......นี่คุณมั่นคง  ต่อไปเค้าจะมาทำงานกับพ่อ...."  ชายในเครื่องแบบทหารยศพันเอกกล่าวกับลูกสาววัย 14 เด็กสาว ยกมือไหว้ ไม่สนใจนัก กระ ทั่งคนเป็นพ่อเล่าเรื่องของชายวัย 37 ที่อยู่ตรงหน้าให้ฟัง เธอถึงหันมาให้ความสนใจกับชายสูงวัย หน้าตา ซื่อๆ ที่นั่งนอบน้อมอยู่ต่อหน้าพ่อของเธอ........................................
.......

อาจสั้นไปหน่อย ไม่ว่ากันนะครับ สำหรับตอนที่ 1
แล้วจะมาต่อครับ

มาแล้ว ตาแก่ล่าเด็ก งานนี้มีเฮ ตอนนี้ถึงจะสั่นแต่ก็เกรินที่มาดีครับ แล้วมาลุ้นกันอีกที