อีกครั้งที่นิ่มยังใช้ข้ออ้างเดิมๆ ในการกลับดึกเพราะติดงาน แต่เทพก็รู้ดีเพราะงานที่เธออ้างเทพก็มีส่วนในงานนั้นด้วย รถของนิ่มออกจากที่ทำการนิติของบ้านจัดสรรค์แต่แทนที่จะตรงกับไปหาสามี กลับเลี้ยวเข้ามาที่หอพักโทรมๆ ที่มีผู้คนที่ดูจะมีฐานะแตกต่างจากเธออย่างสิ้นเชิง
เสียงจักจั่นยังคงก้องระงมในยามค่ำคืนของนิคม 304 อากาศอวลด้วยกลิ่นชื้นของดินและหญ้าที่เพิ่งถูกรดน้ำไม่นาน ไฟถนนสลัว ๆ ลอดเข้ามาตามซอกกำแพงของหอพักเก่า บรรยากาศเงียบเหงาและกดดันในเวลาเดียวกัน นิ่มยืนลังเลอยู่ข้างเนาว์ ใจเธอเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมา ทั้งที่นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอมาหาเขา แต่ความแปลกใหม่ที่รออยู่ตรงหน้ากลับทำให้ร่างกายสั่นสะท้านมากกว่าทุกครั้ง

คืนนี้ เนาว์ไม่ได้พาเธอตรงเข้าห้องเหมือนเคย แต่จูงมาที่สวนเล็ก ๆ ด้านหลังหอพัก ที่นั่นมีชิงช้าไม้ผูกโยงกับคานเหล็ก สนิมกินเป็นจุด ๆ แต่ยังแกว่งได้ ลมค่ำพัดเอื่อยทำให้เสียงใบไม้ไหวเสียดสีกันเบา ๆ เหมือนคอยกลบเสียงหัวใจของนิ่มที่เต้นรัว

"นั่งสิ..." เนาว์กดไหล่เธอเบา ๆ นิ่มจึงทรุดนั่งลงบนชิงช้า กระโปรงทำงานสีกรมที่เธอยังใส่อยู่เพราะเพิ่งเลิกงานปลิวไปตามแรงลม เผยให้เห็นต้นขาขาวเรียวยาวจนเธอเผลอกัดริมฝีปากด้วยความประหม่าที่ใครบางคนอาจจะบังเอิญเดินผ่านมาเห็น

เนาว์นั่งลงข้าง ๆ ชิงช้าไหวเบา ๆ ตามน้ำหนักทั้งสอง เขายกแขนโอบรอบเอวบาง กดร่างเธอแนบชิด นิ่มสะดุ้งน้อย ๆ แต่กลับไม่ถอยห่าง กลับปล่อยให้มือสากลูบผ่านแผ่นหลังจนถึงสะโพกทรงกลมที่แนบไปกับไม้แข็งของชิงช้า

"พี่อยากเห็นนิ่ม...ในที่แบบนี้มานานแล้ว" เสียงเขาทุ้มต่ำกระซิบข้างหู กลิ่นเหล้าจาง ๆ คลอเคลียกับลมหายใจอุ่น ทำให้เส้นผมเธอปลิวสั่น นิ่มหันหน้าหนีเล็กน้อย แต่ร่างกายกลับไม่ปฏิเสธ

"มัน...มันจะไม่อันตรายเหรอคะ..." เสียงเธอสั่นพร่า

"ไม่มีใครกล้ามา...ชั่วโมงนี้เขานั่งวงเหล้าหน้าหอกันหมด" เนาว์ยิ้ม ริมฝีปากหนาแตะที่ติ่งหู ก่อนเลียลากลงมาที่ซอกคอ ร่างนิ่มกระตุกสะท้าน ความร้อนวิ่งพล่านไปทั่วทั้งอกและท้องน้อย

ชิงช้าแกว่งแรงขึ้นตามจังหวะที่เนาว์โอบกระชับ มืออีกข้างลูบต้นขาเรียวไล่ขึ้นสูงจนเกือบชิดร่องรัก นิ่มครางอู้อี้ มือกำเชือกชิงช้าแน่นเหมือนพยายามกดกลั้นความเสียวที่แผ่ซ่านทั่วร่าง

"อ๊ะ...พี่เนาว์...อย่าค่ะ...มัน...อื้ออ..."

เสียงเธอแผ่วเบา แต่ก็ไม่อาจหยุดแรงสัมผัสที่แทรกเข้ามา เนาว์ดันเนื้อผ้ากระโปรงขึ้นช้า ๆ ปลายนิ้วหยาบสอดสัมผัสเนินเนื้ออวบอิ่มใต้กางเกงชั้นในลูกไม้บาง นิ่มสะท้านเฮือก ร่องรักที่อุ่นชื้นอยู่แล้วกลับยิ่งหลั่งน้ำรักออกมาจนผ้าชื้นแฉะ

"รู้สึกได้เลย...นิ่มพร้อมหมดแล้ว" เขากระซิบ ริมฝีปากลากจูบข้างแก้ม เธอส่ายหน้าอาย ๆ แต่ขาทั้งสองกลับเผยอออกโดยไม่รู้ตัวเหมือนเปิดทางให้สัมผัสนั้นลึกซึ้งขึ้น

มือเขาบดเบียดที่ติ่งเสียวอย่างชำนาญ นิ่มสะดุ้ง เธอเผลอครางเสียงดังจนต้องรีบยกมือปิดปาก แต่เสียงครางยังเล็ดลอดออกมาเป็นจังหวะ ข้างล่างหอพักมีเสียงผู้ชายหัวเราะโวยวายจากวงเหล้า ทำให้นิ่มทั้งอายทั้งตื่นเต้นราวกับกำลังถูกท้าทายให้ปล่อยตัวมากขึ้น

"อ๊ะ...พี่...มันจะได้ยินนะ..."

"ก็ให้เขาได้ยินสิ...อยากให้รู้ว่านิ่มเป็นของพี่" เนาว์ตอบอย่างไม่ลังเล นิ้วเขากดลงลึก จนร่างเธอสั่นระริก ชิงช้าแกว่งแรงจนเส้นเชือกร้องเอี๊ยด ๆ แต่ไม่มีอะไรหยุดยั้งแรงปรารถนาของทั้งคู่ได้อีก

นิ่มเงยหน้า ท้องฟ้าคืนนี้มืดมิด มีเพียงแสงจันทร์ครึ่งดวงลอดออกมา ลมพัดแรงจนเสื้อเชิ้ตบางของเธอแนบกับทรวงอกอวบ เนาว์ใช้มืออีกข้างรูดเม็ดกระดุมออกทีละเม็ด ราวกับจงใจให้ร่างกายเธอเปิดเผยต่อความมืดรอบตัว

"อื้ออ...อย่า...ตรงนี้..."

"นิ่มสวยเกินไป...พี่ห้ามใจไม่ไหวแล้ว"

เขาครอบริมฝีปากลงบนอกอวบที่โผล่พ้นบราออกมา ร่างนิ่มแอ่นรับโดยไม่รู้ตัว ติ่งเสียวที่ถูกบดเบียดกับแรงนิ้วทำให้น้ำรักทะลักออกมาอย่างไม่หยุด เธอร้องครางในลำคอจนตัวสั่น

เวลาผ่านไปเหมือนชั่วขณะ แต่ทุกสัมผัสกลับเข้มข้นขึ้นเรื่อย ๆ เนาว์ลุกขึ้นยืน ดึงร่างนิ่มขึ้นตามก่อนกดเธอแนบกับกำแพงสวนด้านหลัง กลิ่นปูนเก่า ๆ เย็นชื้นตัดกับไอร้อนจากร่างที่กระชับเข้าหากัน

"คืนนี้...นิ่มจะเป็นของพี่...ไม่ว่าตรงไหนก็ตาม"

เธอหลับตาแน่น รู้ว่าทุกอย่างกำลังจะเลยเถิด แต่หัวใจกลับไม่อาจขัดขืนได้อีก มือบางสอดกอดรอบคอเขาแน่น ปล่อยให้ทุกสัมผัสพัดพาไปเหมือนใบไม้กลางสายลมเนาย์ยกขานิ่มแนบข้างลำตัว แล้วบรรจงใช้หัวมังกรของเขาคลึงอยู่ตรงปากร่องเสียวเฉียดไปเฉียดมาอยู่หลายครั้ง จนนิ่มทนไม่ไหวต้องเป็นคนนำทางให้มันกดลึกลงไป อ้าาาา..อื้มมมม เสียว.วว
พี่เนาว์เหมือนจะตงใจเดินเกมช้าทุกจังหวะเข้าออกมันเนิ้นนานกว่าที่เคยเป็น แต่ด้วยสถานการณ์ที่มันดูไม่ปลอดภัยนิ่มแทบจะขาดใจตาย อยู่ตรงนี้น
 >พี่เนาว์แรงๆ เลยอู้ยยยน นิ่มเสียว
เหมือนกับว่าพี่เนาว์จะตั้งใจให้นิ่มต้องเป็นคนน้องขอเอง แล้วพี่เขาก็เร่งเร็วและแรงขึ้น นิ่มรู้สึกเสียวมากขึ้นในสถานการณ์ที่ไม่ปกติแล้วพี่เนาว์ก็ฉีดน้ำอุ่นๆ เข้ามาในร่องเสียวของนิ่ม นิ่มทรุดตัวลงหมดแรง แล้วเราก็เดินขึ้นหอพัก นิ่มเดินผ่านสายตาคนงานที่นั้งกินเหล้ากันอยู่นิ่มไม่รู้ว่าจะมีคนรู้ไหมว่าข้างหลังหอพักเกิดอะไรขึ้น
และที่บ้านจัดสรรหรูหราห่างออกไปหลายกิโลเมตร เทพนั่งอยู่หน้าจอโทรศัพย์ในห้องรับแขก เขาได้รับคลิปสดที่เนาว์ส่งมา จากการเปิดไลน์ — ภาพนิ่มภรรยาที่เรียบร้อยแสนดีของเขากำลังครางกระเส่าอยู่ในสวนหอพักโทรม ๆ กับชายหัวล้านลงพุง

รอยยิ้มเจือความบ้าคลั่งแต้มบนใบหน้าเทพ เขาจิบเบียร์ช้า ๆ ลมหายใจเต็มไปด้วยความตื่นเต้นที่ไม่เคยได้รับจากการนอนกอดเมียอยู่บ้าน เขากำลังได้เห็นทุกอย่างที่ตัวเองใฝ่ฝัน และคืนนี้ภาพนั้นคงตามหลอนเขาไปทั้งคืน

ว้าวววว พอโดนเย็ดแล้ว น้องนิ่มพัฒนาอย่างเร็ว
เจอพี่เนาว์จัดเอาร์ดอร์

 

 อยากให้เมียโดนสมใจ แล้ว แต่ ดูท่า เมียจะโดนพาไปโชว์ไปรุม ดูซิเทพจะสมสุขใจ หรือเตรียมใจ ว่ารั้งเมียไว้ไม่ได้แล้ว  เล่น ไม่คุมปล่อย ให้เลยเถิด     ถ้าเนาว์แหกกฎเมื่อไหร่ หายนะ ผัวเมียพัง

 

นิ่มติดใจแล้ว

นิ่มเริ่มเพิ่มความเสียวตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆ

นิ่มติดใจติดกายลุงเนาว์แล้ว