ตื่นมาอีกทีผมรับหน้าที่ภรรยา ตอนที่ 1

[Airflyline]

ขอเปิดเรื่องใหม่นะค้าา ติดตามกันได้ทุกช่องทางเหมือนเดิมค่าา

Readawrite:

ธัญวลัย:

Meb:

พูดคุยกันได้ที่ X:

ขอบพระคุณทุกท่านมากค้า

...........................

ผมถอนหายใจเป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็เกินจะนับได้ หันไปทางเมย์ เธอนอนตะแคงหันหลังมาทางผม แม้ภายในห้องนอนนี้จะมืดสลัว แต่ก็ยังเห็นส่วนโค้งเว้าชัดเจน ช่วงไหล่ที่แบบบาง เทลาดลงมาถึงช่วงเอวที่เล็กคอดอย่างน่าอัศจรรย์ ก่อนจะลาดชันขึ้นไปดุจเนินเขาสูงขึ้นไปถึงช่วงสะโพกผายกลมกลึง...ที่ชวนให้ขยำขยี้เสียเหลือเกิน

เมื่อนึกขึ้นได้ว่ามองไปก็เท่านั้น ผมจึงหันกลับมามองเพดานห้องนอนตามเดิม อาวุธกลางลำตัวแข็งชูชันใต้กางเกงนอน ใจหนึ่งอยากจะหันไปฟัดเมียตัวเองให้รู้แล้วรู้รอดไป แต่ก็กลัวจะถูกปฏิเสธให้เสียอารมณ์กันเปล่า ๆ เหมือนคราวก่อน

ผมรู้ดีว่าวันไหนเมย์ทำงานมาเหนื่อย ๆ วันนั้นเป็นอันว่าผมต้อง "อดอยากปากแห้ง" แน่นอน และดูเหมือนวันนี้เธอจะเหนื่อยกับการทำงานเพราะพอเธออาบน้ำเสร็จ หัวแตะถึงหมอนเธอก็หลับใหลไปในทันที คงต้องรอให้ถึงคืนพรุ่งนี้ซึ่งเป็นช่วงเทศกาลวันหยุดยาวพอดีนั่นแหละ...ผมถึงจะได้มีโอกาสระบายความอัดอั้นนี้ออกไป

เราเพิ่งผ่านวันครบรอบการแต่งงานครบ 1 ปีมาได้ไม่ถึงเดือน แน่นอนว่าผู้ชายวัย 30 ปีเต็มอย่างตัวผมเองนั้นยังเต็มเปี่ยมด้วยกำลังวังชา แรงขับทางเพศยังล้นเหลือจนต้องการระบายออกไป ยิ่งมีภรรยาที่เด็กกว่าหลายปีอย่างเมย์ ซึ่งยังมีหุ่นชวนฝันเช่นนี้ยิ่งไม่ต้องพูดถึง

ผมยังจำเมื่อครั้งแรกพบกับเมย์ราว 2-3 ปีที่แล้ว ผมทำงานเป็นเออีในบริษัทเอเจนซี่โฆษณาแห่งหนึ่ง ตอนนั้นเมย์ยังเป็นนักศึกษาปี 4 เธอเข้ามาฝึกงานในบริษัท ผมยังจำช่วงเวลานั้นได้แม่นยำราวกับเกิดขึ้นเมื่อวาน เมย์ในชุดนักศึกษาที่แม้จะไม่โป๊จนน่าเกลียด แต่ดึงดูดสายตาอย่างยิ่งจนเธอตกเป็นเป้าสายตาของผู้ชายร้อยทั้งร้อยในบริษัท

ไม่รู้ผมทำบุญด้วยอะไรมา หัวหน้าสั่งให้ผมเป็นเมนเทอร์หรือพี่เลี้ยง รับหน้าที่คอยดูแลสอนงานสาวน้อยวัย 20 ปีที่ต้องการทำงานเป็นเออีทันทีที่เรียนจบ และแน่นอนพนักงานผู้ชายล้วนอิจฉาผมกันถ้วนหน้า

แต่ไอ้พวกผู้ชายเหล่านั้นมันไม่รู้หรอกว่าเมย์เป็นเหมือนผลไม้ต้องห้าม ผมทำได้แค่คอยสอนงานและต้องรักษาระยะห่างพอสมควร ผมไม่ใช่ผู้ชายรูปหล่ออะไร หน้าตาธรรมดาสามัญ ออกไปทางเด็กเนิร์ดด้วยซ้ำไป อีกอย่างหนึ่ง คือเพราะเธอมีแฟนหนุ่มอยู่แล้ว

ก็แน่ล่ะ เด็กสาวนักศึกษาลุคแบบลูกคุณหนูมีทั้งความสวยและน่ารักผสมกันอย่างลงตัว วงหน้าของเธอเล็กกะทัดรัด ปากนิด จมูกหน่อย จุดเด่นอยู่ที่ดวงตากลมโตที่มีความขี้เล่นอยู่ในที ผู้ชายจิตไม่แข็งคนใดได้มองนาน ๆ หัวใจอาจสั่นสะท้านขึ้นมาได้

นอกจากนี้ ผิวของเธอยังขาวราวกับหยวกกล้วย แล้วไหนจะหุ่นบอบบางน่าทะนุถนอมแต่กลับ "มีของ" หนั่นแน่นไปทั้งตัว ดอกไม้งามเช่นนี้มีหรือจะไม่มีหมู่ภมรมาดอมดม

เมื่อบวกกับเส้นผมที่ยาวสลวยราวกับผ้าไหม และกลิ่นหอมของอะไรก็ไม่รู้จากตัวเธอทำให้ผมใจสั่นทุกครั้งที่ได้สอนงานใกล้ ๆ เวลาเราต้องออกไปหาลูกค้ากันสองต่อสอง ผมแทบจะขับรถไม่ตรงทาง กระโปรงนักศึกษาที่ถึงแม้จะไม่สั้นมากนัก แต่พอนั่งในรถ ชายกระโปรงก็เลิกขึ้นมา เผยให้เห็นต้นขาที่ขาวสล้างจนแทบเห็นเส้นเลือดลาง ๆ มันทำให้ผมรู้สึกทรมานใจยังไงชอบกล

อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนเมย์จะไม่รู้ตัวว่าผมแอบมองเธออยู่เป็นประจำ ด้วยความที่หน้าตาของผมไม่มีพิษมีภัย เราจึงคุยกันได้เกือบทุกเรื่อง

"พี่ต้นน่าจะเป็นพี่ชายหนูนะ" เมย์เอ่ยขึ้นในวันหนึ่งขณะรถติดหนึบหลังกลับจากออฟฟิศลูกค้า

"ทำไมล่ะ" ผมถาม

"ก็พี่ต้นใจดี ช่วยสอนหนูตั้งหลายเรื่อง"

เธอว่าอย่างนั้นแล้วหัวเราะคิกคักเมื่อเห็นผมยิ้มแห้ง ๆ เสียงหัวเราะของเธอดังกังวานในหูผมอยู่นานสองนาน ยิ่งสนิท เมย์ยิ่งเผยความขี้เล่นออกมา บางครั้งเธอมากอดหลังผมขณะกำลังเขียนอีเมล์ส่งถึงลูกค้า นั่นทำให้ผมแน่ใจว่าเมย์เป็นหญิงสาวซ่อนรูป...แม่ของเธอให้มามากเกินพอจริง ๆ ให้ตายเถอะ

เมื่อการฝึกงานระยะเวลา 3 เดือนกำลังจะสิ้นสุดลง จุดเปลี่ยนในชีวิตของผมก็เกิดขึ้น ผมกับเมย์ขับรถออกไปหาลูกค้าเช่นเดิม แต่ผมสังเกตว่าวันนี้สาวน้อยดูไม่สดใสร่าเริงเหมือนเคย ปกติเธอจะชวนผมคุยเล่นเหมือนกับพี่ชายคนหนึ่ง บางครั้งก็ปรึกษาเรื่องแฟนหนุ่มของตัวเองด้วย

หลังจากประชุมกับลูกค้าเสร็จ ผมก็ถามเธอว่าจะกลับบ้านเลยไหม เดี๋ยวจะไปส่งที่บ้าน สาวน้อยกลับตอบ

"เมย์ยังไม่อยากกลับเลยค่ะพี่ต้น"

เธอบอกอย่างนั้น ขณะสีหน้ายังดูหม่นหมอง ทำให้ผมเดาเอาเองว่าเธอน่าจะมีปัญหาชีวิตเรื่องอะไรสักอย่าง

คำตอบที่ได้หลังจากเรานั่งดื่มกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งใกล้คอนโดของผมก็คือเมย์ทะเลาะกับแฟนหนุ่มอย่างรุนแรงเพราะจับได้ว่าเขามีผู้หญิงอื่น เมย์ร้องห่มร้องไห้สลับกับดื่มเบียร์ไปหลายแก้วแม้จะอยู่ในชุดนักศึกษาก็เถอะ ผมเองก็ดื่มด้วยเช่นกัน

พวงแก้มสาวน้อยแดงระเรื่อ ดวงตาบวมช้ำจากการหลั่งน้ำตาติดต่อกันเป็นชั่วโมง พอเธอขึ้นมาบนรถของผม อาการฟูมฟายสงบลงแล้วแต่ก็ทำท่าเหมือนจะผลอยหลับไปในทันที ผมเหลือบดูนาฬิกา เวลาตอนนี้เพิ่ง 2 ทุ่มกว่าเท่านั้น แต่เธอดื่มเร็วเกินไปและท่าทางจะดื่มไม่เก่งเสียด้วย

ถ้าผมจะขับไปส่งเธอที่บ้านในสภาพนี้ มีหวังพ่อกับแม่ของเธออาจเข้าใจผิดได้ ยิ่งทางบ้านของเธอดูจะเป็นพวกเศรษฐีผู้ดีเก่าด้วยแล้ว ผมไม่สามารถพาเมย์ไปส่งบ้านขณะเธอครึ่งหลับครึ่งตื่นแบบนี้แน่

ผมสาบานกับพระผู้เป็นเจ้าเลยว่าผมไม่ได้ตั้งใจลวนลามเธอตอนที่พาเธอขึ้นมาบนห้องคอนโดของผมเพราะอยากให้ได้นอนพักจนสร่างเมาก่อน

แต่สุดท้าย เมย์กลับกอดผมแน่นไว้ไม่ยอมปล่อยเมื่ออุ้มเธอมาวางบนเตียง กรุ่นกลิ่นหอมของสาวรุ่นและความอวบอัดของร่างสาวดอกไม้แรกแย้มตรงหน้าทำให้เหตุการณ์บานปลาย ผมยังจำค่ำคืนนั้นได้ไม่รู้ลืม ความรู้สึกแบบฝันที่เป็นจริงมันเกิดขึ้นกับผมในคืนนั้น

ทุกตารางนิ้วบนเรือนร่างเมย์ทำให้ผมหน้ามืด หน้าอกที่อวบใหญ่เกินตัวและยังหยุ่นสู้มือเมื่อถูกขยำเคล้น สะโพกกลมกลึงและสัดส่วนโค้งเว้าที่สวยราวกับภาพวาด ผิวที่ขาวเนียนละเอียดไร้ไฝฝ้าราคี มิพักต้องพูดถึงเสียงครางกระเส่าที่รัญจวนโสตประสาทอย่างที่สุด

ทั้งหมดทำให้ผมได้รู้ว่าสวรรค์บนดินเป็นอย่างไร และจริง ๆ แล้ว ความงดงามจนเกือบถึงขั้นสมบูรณ์แบบของเมย์ทำให้ผมทนไม่ไหวจนเผลอกระฉูดเร็วเกินไปด้วยซ้ำ เซ็กส์ครั้งแรกของเราเริ่มขึ้นและจบลงอย่างรวดเร็ว

หลังจากคืนนั้น เมย์เลิกกับแฟนหนุ่มสารเลวคนนั้นและมาคบกับผมแทน เวลาผ่านไปหลายเดือนเธอก็เรียนจบ ผมจึงขอเธอแต่งงานโดยพลัน และผมรู้สึกเหมือนถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่ 1 หลายงวดติดต่อกัน...เมื่อเธอตอบรับเซย์เยส

ถึงแม้ทางบ้านของเธอจะไม่ค่อยชอบใจนักที่ลูกสาวด่วนเข้าประตูวิวาห์เร็วไปหน่อยทั้งที่เพิ่งเรียนจบ แต่สุดท้ายแล้วเมื่อเป็นความต้องการของเมย์ ทั้งพ่อ แม่ และพี่ชายของเธอก็ไม่สามารถปฏิเสธได้

นั่นล่ะครับคือเรื่องราวแบบรวบรัดระหว่างผมกับเมย์ ชีวิตแต่งงาน 1 ปีผ่านไปอย่างราบรื่น ผมซื้อบ้านหลังน้อย ๆ เพื่อเป็นรังรักของเราสองคน แต่ก็มีสิ่งหนึ่งที่ไม่ค่อยลงตัวเท่าใดนัก นั่นคือเรื่องเซ็กส์ ผมไม่เคยรู้ตัวว่ามีความต้องการทางเพศสูงลิบกระทั่งได้มาเจอกับเมย์ ตอนที่เราคบกันช่วงสั้น ๆ หลายเดือนก่อนแต่งงาน เมย์ไม่ยอมให้ผมมีอะไรด้วยอีกเลย ต้องรอจนกระทั่งถึงคืนแต่งงานที่ผมได้สัมผัสเรือนร่างที่ฝันใฝ่อีกครั้ง

ตลอด 1 ปีของชีวิตแต่งงาน บอกอย่างไม่อายเลยว่าผมต้องการมีอะไรกับเมย์แทบทุกวัน มันอาจเป็นเพราะเรายังอยู่ในช่วงข้าวใหม่ปลามัน แต่อีกหนึ่งสาเหตุ ผมคิดว่าเป็นเพราะหน้าตากับรูปร่างของเมย์มันช่างกระตุ้นอารมณ์เพศเสียเหลือเกิน

เมย์เป็นคนแต่งตัวเก่งและมีลุคมั่นใจสไตล์สาวบริษัทเอเจนซี่โฆษณา การใส่กระโปรงสั้นเต่อเป็นเรื่องธรรมดา เรียวขาคู่สวยขาวผ่องของเธอไม่มีผู้ชายที่ไหนไม่อยากมองหรอกครับ ซึ่งผมเองก็ชอบให้เธอแต่งตัวแบบนี้ด้วย

แต่หารู้ไม่ เมย์กลับไม่มีความต้องการเรื่องนี้มากเท่าผม (หรือจริง ๆ แล้วเธออาจมีความต้องการตามปกติก็ได้ แต่ผมมีมากเกินธรรมดา) โดยเฉพาะเมื่อเธอทำงานเหนื่อย ๆ เธอเหมือนปิดสวิทช์และหลับไปในทันทีที่อาบน้ำเสร็จเหมือนเช่นคืนนี้ ปล่อยให้ผมนอนแห้งเหี่ยวอยู่คนเดียวในความมืด

"พี่ต้นทำไมหื่นจังเลย" เมย์เคยพูดกับผมแบบนี้เมื่อผมเริ่มสะกิดก่อนนอน

"เมย์นอนเฉย ๆ ก็ได้ เดี๋ยวพี่ทำเอง" ผมเคยบอกเธอแบบนี้

"มันไม่ง่ายขนาดนั้น เมื่อวานก็เพิ่งมีไปเองไม่ใช่เหรอ คืนนี้นอนเถอะ เมย์เหนื่อย"

ภรรยาสาวสวยวัย 23 ปีของผมตอบหน้าตาเฉย บางทีเวลาฟุ้งซ่านก็ทำให้คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ผมนอนก่ายหน้าผาก พลางคิดว่าผู้หญิงเขาไม่กลัวบ้างเหรอว่าถ้าสามีไม่พอใจเรื่องบนเตียงก็อาจออกไปหาเศษหาเลยนอกบ้าน

...ความคิดเตลิดไปไกล เกิดคำถามว่าแล้วถ้าผมเป็นเมย์ ผมจะปฏิเสธความต้องการของผู้เป็นสามีหรือเปล่า

จู่ ๆ ก็เกิดเสียงฟ้าคะนอง และฟ้าผ่าดังเปรี้ยงตามมาพร้อมแสงวูบวาบแปลบปลาบจนผมสะดุ้ง หันไปมองเมย์ เธอยังนอนตะแคงหลับใหล

ความคิดของผมโลดแล่นไปต่อ ผมคิดเองเออเองว่าถ้าผมเป็นผู้หญิง ผมคงไม่ปฏิเสธความปรารถนาเรื่องบนเตียงของคนรักหรอก ยิ่งผมเป็น "คนหื่นกาม" (ตามคำนิยามของเมย์) ก็ยิ่งชอบด้วยซ้ำไป เผลอ ๆ ถ้าผมอยู่ในร่างสาวสวยอย่างเมย์ก็คงขึ้นคร่อมทำเองเลยด้วย ง่ายจะตายไป แถมยังมีความสุขได้ทุกคืน

เออ เป็นผู้หญิงน่าจะง่ายกว่าเยอะ แค่นอนเฉย ๆ ก็ได้หรือขึ้นทำเองก็ดี

เสียงฟ้าผ่าเปรี้ยงอีกรอบ ผมคิดวนไปวนมาแบบนี้จนหลับไป

[therasak]

จะหื่นขนาดไหน คงได้ลุ้นกันด้วยใจระทึกและไหวระริกระรัวว่าจะดุเดือดปานใด

[เลขาคิม]

  ว้าว แนวสลับร่าง เมย์ไร้อารมณ์ เพราะ ป.ส.ก ผิดหวังในความรัก
แล้ว ฟ้าผ่า ดังเปรี้ยง ! จะทำให้สลับร่างกันป่าวน้อ รอติดตาม แบบตามติดงับ