ความลับถูกเปิดแล้วตุลจะทำอย่างไร

" ตัวละคร สถานที่ องค์กร และเหตุการณ์ทั้งหมดในเรื่องเป็นเรื่อง สมมุติและแต่งขึ้น ผู้อ่านควรใช้วิจารญาณในการเสพ"


วังวนพิศสวาท  ซีซั่น 3 EP. 6 : ความจริงที่ถูกเปิดเผย


เช้าวันทำงานของตุล และตุ้ย หลังจากงานแต่งงานที่ผ่านไปแล้วหนึ่งสัปดาห์ ทั้งสองที่กลับมาจากฮันนีมูนที่ไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ที่สวิสเซอร์แลนด์กันมาถึง 7 วัน ทั้งสองที่กลับมาทำงานก็ต่างวุ่นวายกับการเคลียร์งานที่คั่งคามาภายหลังเลิกงาน
19.15น
"พี่ตุ้ยคะ จะกลับยังคะ ตุล เคลียร์งานเรียบร้อยแล้ว" ตุล เอ่ยถามสามีไปในโทรศัพท์
"อ้อ พี่ยังเลยคงอีกสักพักนะ.. อุ้บ" ตุ้ย ตอบกลับมา
"งั้นเดี๋ยวตุลออกไปซื้อของกลับบ้านแถวห้างตรงหลังบริษัท ระหว่างรอพี่แล้วกันเอาเป็นตุล กลับมาตอนสามทุ่มแล้วกันนะ พี่ตุ้ยจะได้ทำงานไปเรื่อยๆได้ไม่ต้องพะวง ตุล นะคะ" ตุล เอ่ย
"ดะ ดะ ได้จ้ะ....แฮ่ก..ฮึบ" ตุ้ย เอ่ย
"ตุล ที่ได้ยินเสียงแปลกๆออกมาจากสามี แต่เธอก็ไม่ได้คิดอะไร จึงออกจากห้องทำงานของเธอในแผนกการเงินไป
20.10
ตุล ที่เดินกลับถึงบริษัทหลังจากซื้อของเรียบร้อย เธอที่ตั้งใจจะไปรอที่ห้องทำงานของตัวเธอที่แผนกการเงิน เพราะไม่อยากรบกวนสมาธิทำงานของสามี แต่เมื่อเธอมาถึงที่แผนกการเงิน ก็พบว่าไม่มีใครอยู่ในแผนกแล้ว ภายแผนกการเงินตอนนี้ปิดไฟมืดจนหมด
'เอ  สงสัยบิว กลับไปแล้วแน่ๆ แผนกมืดตื๋อเลย' เธอที่หวนกลับคิดถึงว่าตอนวันก่อนในวันที่บรรยากาศภายในบริษัทที่มันน่ากลัวจนเกินไปเธอจึงคิดว่า ไปรอที่ห้องทำงานพี่ตุ้ยดีกว่า ตุล ที่ขี้เกียจรอลิฟท์เธอจึงเดินขึ้นบันไดไปที่ชั้นห้าด้วยตัวเธอเองเลย
ตุล เปิดประตูบันไดหนีไฟก้าวเข้าสู่ชั้นห้า ก็พบว่าไฟภายในชั้นนี้ก็ปิดแล้วเกือบหมด มีเพียงแสงไฟบริเวณห้องทำงานของสามีเธอเปิดอยู่เท่านั้น ตุล ที่กำลังก้าวเข้าไปบริเวณหน้าของตุ้ยตรงบริเวณโต๊ะทำงานและตู้เอกสารของ โอ๋ เลขาฯของสามีเธอ แล้ว ตุล ก็ได้ยินเสียงของคนคุยกันเป็นเสียงผู้หญิงคุยกับผู้ชาย แล้วแน่นอนว่าเสียงผู้หญิงคือเสียงของโอ๋ เลขาของสามีเธอนั่นเอง
"ไม่เจอตั้งสัปดาห์ โอ๋ ล่ะคิดถึงไอ้นั่นพี่จังเลย" เสียงของเธอที่กำลังพูดอยู่ใครบางคน
"ไอ้นั่น นี่คือไอ้นี่หรือเปล่า" เสียงของผู้ชายพูดกลับมา
ตุล ที่ได้ยิน ถึงกับตกใจ เพราะเสียงผู้ชายคนนั้น คือ เสียงของตุ้ย สามีของเธอนั่นเอง ตุล ที่อยากรู้ว่าทั้งสองคุยอะไรกันเธอเลยตัดสินใจที่จะเงี่ยหูฟังต่อโดยหลบอยู่หน้าตู้เอกสารที่มันพิงอยู่กับห้องทำงานของสามีของเธอที่สามารถมองเห็นภายในห้องนั้นได้ผ่านมูลี่สูงยันเพดานที่มันแง้มอ้าอยู่
"อือ...ใจเย็นๆ สิคะพี่...ให้โอ๋ ถอดชุดก่อน เมื่อกี้ก็โม้คให้ตั้งกี่น้ำแล้วนา เดี๋ยวเสื้อโอ๋ยับหมด เดี๋ยวขึ้นรถไฟฟ้าคนอื่นเห็นเขาจะมองเอานะ" เสียงโอ๋ บอก แค่ นี้ ตุล ก็พอจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร ตุล ที่ได้ยินเธอก็เลือกที่จะแอบดูต่อไปด้วยความอยากรู้ว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์กันถึงขั้นไหน ตุล ก้มลงไปมองผ่านซี่ของมูลี่ที่มันบิดอ้าออก  แล้วเธอก็เห็น โอ๋ กำลังนอนหงายบนโซฟารับแขกภายในห้องทำงานของสามีเธอ โอ๋ ที่นอนหงายเรือนร่างขาวนวลเนียนอยู่บนโซฟา เต้านมขนาด 36 นิ้วได้ ส่งสายตานิดหยาดเยิ้มมองที่สามีของเธอ
แล้ว ตุล เห็นทั้งสองคนกอดจูบกันบนโซฟา โอ๋ สอดมือมากำรูดท่อนลำของตุ้ย หลับตาเผยอปากอ้าน้อยๆครางออกมาเบาๆ
"อ่า ซี้ดดดด"
จนตุ้ย ขยีบเลื่อนตัวของเขาต่ำลงไปที่ด้านล่าง จน โอ๋ ออกอาการผวาเฮือกแอ่นเนินเสียวลอยขึ้นมาทันที
"ซี๊ดดด  พี่ตุ้ย   อูยย" โอ๋ ที่ร้องครางออกมาพลางถ่างขาขึ้นตั้งชัน จากนั้นก็ใช้มือตัวเองกดไปที่หัวของตุ้ย ให้แนบสนิทชิดที่ร่องสวาทของเธอ
"ซี๊ดดด    อูยย   โอ้วว  เสียวจังเลยค่ะ...ซี๊ดสส...อ้าสส... ดี...ดีค่ะ...เลียให้โอ๋ น้ำแตกไปเลยนะคะ โอ๋ ชอบ  ซี๊ดดด   อูยย เลียให้น้ำแตกก่อนแล้วค่อยเอาอูยย" โอ๋ ที่ส่งเสียงครางออกมาไม่ขาดปากเลย 
ตุ้ย ท่ได้ยินก็จับขาของโอ๋ กางออกแล้วก็ก้มลงไปดูดเลียร่องสวาทของเลขาฯ ของเขาโดยที่ ตุล ที่ขยับเพ่งไปดูอีกครั้งก็ได้ยินเสียงของโอ๋ ที่ร้องลั่นออกมาจากภายในห้องทำงานของสามีของเธอ
"โอ้ยยยย โอ๋ เสียว"
ส่วนตาของตุลก็เห็นโอ๋ กำลังใช้ท่อนขาทั้งสองข้างหนีบคอ ตุ้ยไว้แล้วส่ายเนินไปอัดกับปากของเขา
"เลียให้หมดเลยนะคะพี่ตุ้ย ถือว่าชดเชยนะ ซี๊ดดด อู้วว  ดูดให้หมดเลยนะคะ" โอ๋ เอ่ยบอก พอเธอพูดจบแล้วจนผ่านไปสักพัก ตุล ก็เห็นโอ๋ ขยับลุกขึ้นมานั่ง
"อูยย   พอแล้วค่ะพี่ตุ้ย นอนนะคะ โอ๋ จะดูดให้มั่งนะ อืมม ไม่ได้เจอตั้งอาทิตย์นึง โดนพี่ตุล ทำให้เสียหายไหม ไหนดูซิ น่าดูดจังค่ะ" โอ๋ พูดจาฉ๋อเลาะใส่แล้วเธอก็เริ่มดูดเลียให้อย่างสนุก
จนผ่านไปสักพัก โอ๋ ก็ลุกขึ้นนั่งจับท่อนลำของตุ้ย ให้ตั้งขึ้น จากนั้นก็กดร่องสวาทของเธอลงไปทีเดียวมิดท่อนลำ แล้ว โอ๋ ก็เริ่มขยับโยกโดยที่มือของ ตุ้ย ที่ลูบไล้เต้านมอวบๆของโอ๋ ไปมา ตุล ที่แอบดูอยู่ใกล้มากเลยสามารถมองเห็นเต็มๆตา ของเธอ
หลังจากนั้นตุล ที่ทนดูทนฟังอีกต่อไปไม่ได้แล้วนั้น เธอก็เลยก้าวออกมาทั้งคราบน้ำตาที่ซึมออกมาที่ขอบตาของเธอด้วยเสียงที่เงียบที่สุด ก่อนรีบลงมาที่ชั้นล่างก่อนที่ตุ้ย จะลงมา ตุล ที่จะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไปรอที่รถด้วยใจร้อนรุ่มดังเพลิงไฟที่กำลังเผาพลาญจิตใจเธอ
ตุล ที่พยายามตั้งสติตลอดทางที่เดินลงมายังรถของทั้งสอง ความรู้สึกอันตอนนี้ของตุล มันแทบระเบิดความโกรธออกมาจนสามารถทำอะไรก็ได้จากสิ่งที่ได้เห็นและได้ยินมา หากเป็นเหมือนแต่ก่อน ตอนนี้เธอคงเดินเข้ากลางวงสวาทของเขาแล้วระเบิดอารมณ์ใส่ทั้งสองคนไปแล้ว แต่ทว่าในปัจจุบันนี้ ตุล ไม่สามารถทำอะไรแบบนั้นได้ด้วยความหุนหันได้อีกแล้ว เพราะสิ่งที่เธอเคยทิ้งมาได้อย่างง่ายๆในอดีตมันช่างเทียบไม่ได้กับสิ่งในอนาคตที่เธอวาดฝันไว้สวยหรูบนภาพครอบครัวและชีวิตสมรสที่สมบูรณ์ไว้ในอนาคต  เธอจึงจะตัดสินใจทำอะไรแบบเดิมออกไปไม่ได้อีกแล้ว ตุล ที่พยายามสงบสติอารมณ์ของตัวเองใจเย็นพอที่จะตั้งสติได้แล้วนั้น เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาสามี

"ตุ้ย คะ ตุล ซื้อของเสร็จแล้ว ตุล รอพี่ที่รถแล้วกันนะคะ ตุล พูดกับสามีไป
"อืม ได้ เดี๋ยวพี่ลงไป ขอ สิบห้านาทีนะ งานใกล้เสร็จแล้ว" ตุ้ย ตอบ

ระหว่างที่นั่งรอสามีอยู่นั้น ตุล ก็หวนไปนึกถึงเหตุการณ์เมื่อเกือบสองสัปดาห์ก่อนงานแต่งงานนั้นในวันที่ตุ้ยกลับจากสิงกาโปร์มา เธอที่มั่นใจว่าไปว่าสิ่งที่เธอได้เห็นเงาที่หน้าห้องทำงานของสามีเธอและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้นก็คงสามีของเธอกับเลขาของเขาที่แอบมาแวะบรรเลงสวาทกันแบบที่เธอเห็นมาในวันนี้เป็นแน่แท้ แต่นั่นคือความคิดเอาเองของเธอ
หลังจากนั้นอีกประมาณ 20 นาทีค่ะ ตุ้ย ก็ลงมาด้วยอาการสดชื่นยิ้มแย้มสดใส
.
.
.
.
ย้อนกลับไปเมื่อสิบสองปีก่อนที่มหานครนิวยอร์ค สหรัฐอเมริกา



หากท่านที่สนใจผลงานสามารถติดตามอ่านแบบ UNCUT Edition ได้ก่อนที่

วุ่นจัดเลย

น่าจะมีคนมุดใต้โต๊ะ