สวัสดีค่ะ ฉันขื่อจิต ปีนี้อายุก็ปาไป30กว่าแล้ว เคยแต่งงานมาแล้วครั้งหนึ่งแต่ผัวก็ดันไปมีชู้ซะนี่ เลยครองตัวเป็นโสดมาหลายปีแล้วค่ะ ฉันเปิดร้านเสริมสวยควบคู่ไปกับขายอาหารเสริมออนไล แน่นอนว่าต้องดูแลตัวเองอยู่พอสมควร ดิฉันสูง 168 สัดส่วน 36 28 34 ผิวออกไปทางขาวอมเหลือง ไว้ผมยาวดัดอ่อนๆ ส่วนเรื่องอย่างว่า ดิฉันขอนข้างจะเป็นคนอารมทางเพศสูงอยู่พอสมควร ของเล่นของปลอมมีทุกรูปแบบ แต่มันไม่สามารถตอบโจทเซ็กฉันได้เลย  หรือจะเป็นผูชายที่เข้ามาก็อย่าได้หวัง เพราะฉันเข็ดแล้วค่ะกับความรัก มันทำลายจิตใจฉันจนฉันไม่กล้ามีคนอื่นอีกเลย เพื่อนสนิทก็ลองแนะนำไห้ฉันไปซื้อกิน ไอ้ครั้นจะไห้ใครไม่รู้มาเย็ดกับเราแล้วต้องเสียเงินอีก มันก็ใช่เรื่อง ฉันเลยบอกกับตัวเองว่าไห้ตั้งใจหาเงินดีกว่า เรื่องอย่างว่าไม่มีก็ไม่ตายหลอก ว่าเข้าไปนั่นพอตกเย็นมาก็ต้องพึ่งใข่สั่นควยปลอมเหมือนเดิม จนมีอยู่วันหนึ่งประมาณสี่ทุ่มฉับกำลังเก็บร้านเตรียมตัวปิดร้าน อยู่ๆมีเด็กผู้ชายตัวกระเปี๊ยก แต่งชุดมอมแมมมายืนร้องไห้อยู่หน้าร้าน ฉันเลยเข้าไปถามว่าเป็นอะไรหลงกับพ่อกับแม่เหรอ เด็กพยักหน้ารับ ฉันเลยตะโกนไห้เด็กที่ร้านเก็บร้านต่อ เดี๋ยวฉันจะพาเด็กไปสถานีตำรวจ ให้ล็อคร้านเลยไม่ต้องรอ ในขณะที่ฉันจะพาเด็กไปขึ้นก็ถามเด็กว่าทานอะไรมาหรือยัง เด็กส่ายหน้าอย่างเดียวเลย ฉันเลยพาแวะเซเว่นซื้อข้าวกล่องมาไห้ ฉันไห้เด็กทานข้าวในรถเลยค่ะ เดี๋ยวจะมืดค่ำไปมากกว่านี้ ดูเด็กจะหิวโซมาก เห็นก้มหน้าก้มตากินข้าวอย่างเดียวเลย พอไปถึงสถานีตำรวจ สรุปร้อยเวรไม่อยู่ไห้มาใหม่พรุ้งนี้ อ่าวตายๆๆ แล้วฉันจะทำยังไงดีเนี้ย เลยต้องจูงเด็กลงจากกสถานีตำรวจ มานั่งทำหน้าเอ๋อในรถกันอยู่สองคน เด็กนั่งมองหน้าฉันแล้วส่งสายตาบอกประมาณว่า "เจ๊ อย่าเอาฉันไปทิ้งไว้ไหนเลยนะ" ฉันถอดหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะตัดสินใจพาเด็กกลับไปบ้านเราก่อนพรุ้งนี้ค่อยมาใหม่ แล้วก็บอกเด็กไปตามนั้น ทางกลับบ้านฉันก็ถามสาระทุกสุขดิบไป ได้ใจความว่า เด็กชื่อเชียงอายุ 10 ปี เป็นคนพม่า มาทำงานกับพ่อแม่ที่ไซงานใกล้ๆนี้ วันนี้ออกมาตลาดกับแม่แล้วพลัดหลงกัน "มิหน้าพูดไม่ค่อยชัด" ฉันคิด พอมาถึงบ้านฉันก็จัดการเอาผ้าเช็ดตัวมาไห้เด็กผลัดเปลี่ยนเอาชุดออก เสื้อผ้าทั้งดำทั้งเหม็น แต่เด็กเชียงดูเง่อะๆง่ะๆอล้วนี้ก็ดึกมากแล้วด้วย ฉันเลยตัดสินใจเป็นคนถอดชุดเสื้อผ้าเด็กออกแล้วโยนเข้าเครื่องซักผ้า จูงเชียงเข้าห้องอาบน้ำจัดการสระผมถูสบู่ไห้ พอถูไปถึงจู๋เด็กก็แอบตกใจ ไม่ใช่ตกใจเพราะความใหญ่นะ จู๋เชียงก็เหมือนจู๋เด็กทั่วไปนั่นแหละหัวยังไม่เปิดด้วยซ้ำ ขยาดก็ประมาณนิ้วชี้ผู้ใหญ่ แต่ที่ตกใจคือนี้เป็นการสัมผัสอวัยวะเพศชายโดยตรงในรอบหลายปี ทำเอาใจฉันหวิวๆแปลกๆ ก่อนฉันจะสลัดความคิด "นี้แค่จู๋เด็กนะจะอะไรหนักหนาหายายจิต จิตสมขื่อนนะแกเนี้ย" ฉันคุยกับตัวเอง พออาบน้ำอาบท่าเสร็จฮฉันก็เอาเสื้อยืดตัวใหญ่มาคลุมใส่ไห้เลย เสื้อมันตัวใหญ่คลุมไปถึงเข่าจองเชียงเลย พอมาสังเกตเชียงดูดีๆเป็นเด็กหน้าตาหน้ารักคนหนึ่งเลย ผมสีดำสนิทแต่ยาวออกมานิดหน่อยคิดว่าคงไม่ได้ไปเรียนหนังสือ ตาตี่แต่ตาดำโต ผิวออกขาว ดูเผินๆเหมือนเด็กเกาหลีเลย อ๊ายหน้ารักอะ ฉันคิดในใจ ฉันถามเชียงไปว่าหิวไหม เด็กพยักหน้าดึกป่านนี้แล้วไม่รู้จะทำอะไรไห้เด็กกินฉันเลยต้มบะหมี่สำเร็จรูปไห้ เด็กเสี่ยงยังคงกินอย่างมูมมาม้ข่นเคย ฉันปล่อยไห้เสี่ยงทานข้าวแล้วไปอาบน้ำ ออกจากห้องน้ำมาเชียงเอาถ้วยไปล้างเรียบร้อย แหมเก่งสะด้วยแสนรู้นะเราอะ วันนี้ฉันใส่ชุดนอนสายเดียวผ้าเงาๆตามปรกติมี่ฉันใส่ แน่นอนว่าโนบลาจะนอนอยู่ละไห้มาใส่บลามันอึดอัดอะ ฉันพาเสี่ยงเข้ามาห้องนอนของฉันแล้วพาเด็กขึ้นที่นอนเลยกลัวว่าจะง่วง ส่วนฉันมานั่งครีมหน้ากระจก สักพักใหญ่ๆหันมา อ่าวยังไม่หลับอีก ฉันถามไปว่าไม่ง่วงเหรอ เด็กนอนสั่นหน้า ฉันเลยเปิดทีวีไห้ดู ว่าแต่เราไม่เปิดตั้งแต่เข้าห้องมาวะ ฉันพูดกับตัวเองอีกแล้ว ฉันเดินไปปิดไฟคลานขึ้นที่นอน เสี่ยงเหมือนกระเทิบๆเข้ามาใกล้ฉัน สงสัยคงจะกลัว ฉันเลยดึงเสี่ยงมานอนหนุนแขนฉัน เสี่ยงเอามือมาตลักกอดฉันทันที่ แล้วเสี่ยงก็ร้องให้ออกมา ร้องโหเลยค่ะ ฉันทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ ฉันเลยกอดแกกลับไปพร้อมลูบหัวเบาๆ ฉันละเริ่มสงสารเด็กคนนี้แล้วละค่ะ สักพักเสี่ยงก็หลับไป ฉันปิดทีวีแล้วกำลังจะนอนเหมือนกัน อยู่ดีๆมือเสี่ยงก็ขยับไปมาเหมือนคนนอนละเมอ แล้วจู่ๆมือเสียงก็สุกเข้าไปในคอเสื้อนอนฉันจังหวะที่มือเสี่ยงไปเชี่ยวโดนหัวนม เหมื่อนกระแสไฟฟ้าแล่นจี๊ดไปทั่วตัว ตัวฉันชานอนนิ่ง.. ทำอะไรไม่ถูก ตอนนี้มือเสี่ยง อยู่บนหน้าอกของฉันแล้วเสี่ยงก็นิ่งไป ฉันทำอะไรไม่ถูกฉันก็นิ่งอยู่อย่างนั้น แต่น้องสาวฉันเริ่มมีอาการแปลกๆ เหมือนมันเริ่มขับน้ำอะไรซักอย่างไห้ไหลออกมา ฉันไม่กล้าขยับตัวทำได้แค่เอาขาหนีบกันไว้ ฉันรู้สึกได้เลยว่าตุ่มคริสทอลิสของฉันมันนูนขึ้นมา ฉันแอยกัดลิมฝีปากตัวเอง จะดึงมือเสี่ยงออกก็กลัวเด็กจะตื่น หรือจะกลัวว่าความรู้สึกแบบนี้จะหายไป ตอนนี้มือเสี่ยงเริ่มมีการกระตุก ทำไห้มือเสี่ยงนิงขยุ่มเข้ามาในเนื้อนมของฉัน "อืมมม" มันเสียวอะอธิบายไม่ถูก ฉันคิดว่าเสี่ยงคงหลับสนิทไปแล้ว ฉันค่อยเลื่อนมือล้างเข้าไปใรกางเกงในตัวจิ๋วของฉัน เอานิ้วกลางค่อยๆลูบตรงติ่งคริส ที่ตอนนี้มันลื่นสะเหลือเกิน คงเป็นน้ำหล่อลื่นที่มันไหลออกมาเปียกกางเกงในของฉันไปหมดแล้ว ฉันค่อยๆถู "อื้ออ" เสียวอะ ฉันเริ่มเอานิ้วแย่เข้าไปในรูเสียวของฉัน จากนิ้วเดียวเพิ่มเป็นสองนิ้ว ฉันเริ่มทำเร็วขึ้น เหมือนฉันได้ยินเสียงน้ำในล่องเสียวดังแว่วๆมา "แจ๊ะๆๆ" รู้สึกวันนี้น้ำมันจะไหลออกมาเย่อะเป็นพิเศษ ฉันเร่งจังหวะเร็วขึ้น เร็วขึ้น "อื้อออออ" เสียว เสียวอะ ฉันพูดในใจ น้ำมันเริ่มไหลหลงตามง่ามก้น ฉันพยายามเก็บเสียงเต็มที่ เอามือมาปิดปากตัวเองให้เสียงรอดออกมาที่สุด "อ้าาาาา"แบะแล้วฉันก็ถึงฝั่ง ฉันถึงกับฮอบเล็กๆ ก่อนจะหลับไปทั้งอย่างนั้น นาฬิกาปลุกตอนหกโมง ฉันลุกขึ้นมาเห็นเด็กเสี่ยงนอนหลับน้ำลายไหลเต็มหมอน มองดูเด็กเสี่ยงอย่างเอ็นดู เด็กหนอเด็ก ฉันลุกมาทำธุระส่วนตัวก่อนจะเข้าครัวทำข้าวต้มกุ้งไว้ไห้เด็กเสี่ยงกิน สักพักเสี่ยงก็เดินออกมาจากห้องนอนฉันไล่ไห้ไปล้างหน้าล้างตา เด็กก็ทำตามอย่างว่าง่าย แล้วมานั่งกินข้าวต่อ ดูเด็กเสี่ยงกินจ้าวต้มกุ้งแบบอร่อยมาก เสี่ยงบอดเสี่ยงไม่เคยกินกุ้ง แล้วมันก็อร่อยมาก โอ้ยยย น้องงงงงง ฉันยื่นมือไปขยี้ผมเด็กอย่างเอ็นดู กินเสร็จเสี่ยงก็เก็บถ้วยตัวเองไปล้าง "ปะกินเสร็จแล้วไปแต่งตัวเดี๋ยวพี่พาไปส่งพ่อกับแม่" เด็กเสี่ยงยิ้มแป้น แล้วรีบวิ่งไปแต่งตัว ฉันพาเสี่ยงเดินลงมาชั้นล้าง อ้อฉันพักอยู่ทางเฮานะค่ะ สามชั้น ชั้นแรกเปิดเป็นร้านเสริมสวย ชั้นสองทำเป็นที่รับแขกกับห้องครัว ส่วนชั้นสามเป็นห้องนอน ร้านข่อนข้างใหญ่ค่ะขนาดลงทุนไห้แม่บ้านมาทำความสะอาดไห้เลย พอมาถึงชั้นหนึ่งก็เห็นแม่บ้านกำลังทำความสะอาดพอดี ฉันส่งข้อความไปไห้ลูกน้องของฉันแล้วว่าวันนี้ฉันจะไปธุระไห้จัดการเปิดร้านกันได้เลย ฉันพาเสี่ยงขับรถมาถึงสถานีตำรวจก่อนจะจูงมือขึ้นไปเพื่อแจ้งหาพ่อแม่ สักพักร้อยเวรมารับเรื่องแล้วต้องรอสักพักถึงจะไปตามหาได้ ตอนแรกฉันคิดว่าจะปล่อยเด็กไว้กับตำรวจเลย แต่เสี่ยงจับมือฉันแน่นไม่ยอมปล่อย ฉันเลยต้องอยู่เป็นเพื่อน รอนานมากจนเวลาเที่ยงร้อยเวรเลยจะพาเด็กไปตามหาพ่อกับแม่ ฉันอาสาไปด้วยแอบเป็นห่วงเล็กๆ ฉันขับรถตามรถตำรวจจนถึงไซงาน ปรากฎว่า พ่อกับแม่จองเสี่ยงไม่อยู่แล้ว เพราะในส่งนจองไซงานได้เสร็จไปหมดแล้ว พวกพนักงานก่อสร้างย้ายออกไปตั้งแต่เมื่อนวาน อ้าวววววว พอไปถามรอปอพอว่ามีพ่อแม่มาตามหาเด็กไหมปรากฎว่าไม่มี อ้าวๆๆๆๆๆๆ เอาแล้วไง จะทำยังไงกันดีละที่เนี้ยะ เด็กเสี่ยงเริ่มร้องไห้ ฉันก็เลยได้แค่ปลอบ ฉันถามร้อยเวรว่าจะเอายังไง จริงๆร้อยเวรคนนี้รู้จักกับฉันลูกน้องฉันไปเป็นกิ๊กแก เลยเจอกัยบ่อย "แบบนี้ต้องเอาไปฝากไว้ที่สถานสงเคราะนะครับพี่จิตร"

ตอนต่อไป จิตจะยอมปล่อยของหวานไปไหมน๊อออ

ดูท่า งานนี้จิตสนุกแน่ๆ 
ติดตามผลงานนะครับ

จิตเล่นซะแล้ว ไม่พอแน่แค่นี้

มีลุ้น แน่นนอน แนวนี้ชอบครับ มีลุ้นเป็นเด็กนรกปลอมตัวมา อิอิอิอิอิอิอิ

อ้าวทำไมขาดช่วงไปซะดื้อ ๆ อย่างงั้นล่ะครับ กำลังลุ้นเด็กเสี่ยง

จิตก็เก็บไว้เลี้ยงเองเลย อนาคตได้ใช้งานแน่ๆ ใช้ให้ทำแบบเมื่อคืนก็ได้