ฟ้าใสใบไม้ร่วง ตอนที่ 7(ตอนจบ)

[Idioteque]

### ตอนที่ 7 ขบวนรถไฟสวาท.....ตอนจบ ###

 ปุ๊นๆ เสียงวู๊ดของรถไฟร้องดังก้องพร้อมกับควันสีขาวโพยพุ่งออกมาจากปล่องควันที่หัวจักรรถไฟ เสียงระฆังตีดังหลายครั้งเพื่อบอกว่าถึงเวลาแล้วที่รถไฟกำลังจะเคลื่อนขบวนวิ่งออกจากสถานนีดังกังวาลผ่านท่ามกลางความมืดมิดของชานชลาสถานีรถไฟ
ในรถไฟขบวนนี้ มีเด็กสาววัย 12 ปี ที่พึ่งมีโอกาสได้นั้งรถไฟเป็นครั้งแรกของชีวิตรวมอยู่ด้วย เด็กสาวฟ้ารู้สึกตื่นเต้นมากที่มีโอกาสได้นั้งรถไฟ เธอเลือกเดินไปนั้งที่นั้งติดริมหน้าต่างเพื่อที่จะได้มองออกนอกหน้าต่างไปดูวิวยามที่รถไฟวิ่งผ่านในตอนเช้า โบกี้ที่เด็กสาวเลือกนั้งมีคนนั้งโดยสารไปด้วยเพียง 5 คน มันค่อนข้างจะมืดสักหน่อย มีเพียงแสงไฟ 2 ดวงบนหลังคาส่องแสงให้ความสว่างเท่านั้น เวลานี้จะมีอะไรดีไปกว่าการนอนหลับบ้าง ทั้งโบกี้ที่เด็กสาวนั้งอยู่จึงปกคลุมไปด้วยความเงียบสงัด มีเพียงแต่เสียงล้อของรถไฟยามเล่นอยู่บนรางดังออกมาเท่านั้น
" หนู ตื่นได้แล้ว ขอน้าตรวจดูตั๋วโดยสารหน่อย " เสียงเจ้าหน้าที่ตรวจตั๋วรถไฟร้องเรียกปลุกเด็กสาวให้ตื่นจากการนอน
" จ๊ะ น้ารอแปปนะจ๊ะ เดียวหนูหยิบให้ " เด็กสาวฟ้าตอบเจ้าหน้าที่รถไฟออกไป พร้อมทั้งเอื้อมมือของเธอล้วงเข้าไปในกางเกงของเธอเพื่อที่จะหยิบตั๋วรถไฟออกมา เด็กสาวล้วงหาเท่าไรก็ไปพบ เธอล้วงเข้าไปทั้งในกางกางและเสื้อของเธอก็ไม่พบตั๋วรถไฟ เด็กสาวแกะห่อผ้าของเธอออกมาดูทั้งรื้อเสื้อผ้าออกมาทีละชิ้นเพื่อหาตั๋วแต่ยังไงเธอก็หาตั๋วรถไฟนั้นไม่พบ เด็กสาวฟ้าหารู้ไม่ว่าเธอได้ทำตั๋วรถไฟนั้นหล่นหายไปทีชานชลาสถานีรถไฟแล้วตอนที่เธอรีบวิ่งขึ้นรถไฟ
" หนูมีตั๋วไหมนี่ แล้วนี่ขึ้นรถไฟมาคนเดียวหรือไง พ่อแม่ของหนูไปไหน " เจ้าหน้าที่รถไฟถามเด็กสาวที่ตอนนี้กำลังรื้อค้นห่อเสื้อผ้าของเธอเพื่อหาตั๋วรถไฟอยู่
" น้ารอแปปนะจ๊ะ เดียวขอเวลาหนูหาก่อน หนูมีตั๋วแน่ๆแต่ไม่รู้มันหายไปไหนนี่ " เด็กสาวฟ้าเริ่มใจคอไม่ดีที่ยังหาตั๋วรถไฟไม่เจอ
" แล้วพ่อแม่หนูไปไหน " เจ้าหน้าที่รถไฟถามเด็กสาว
" หนูกำลังจะเข้าไปเมืองบางกอกตามหาแม่จ๊ะ" เด็กสาวที่ตอนนี้เริ่มรู้สึกเสียขวัญแล้วเพราะเธอยังหาตั๋วรถไฟไม่เจอเลย
" ถ้าหนูไม่มีตั๋ว น้าต้องส่งหนูลงสถานีรถไฟข้างหน้านี้นะ " เจ้าหน้าที่รถไฟที่เห็นว่าเด็กสาวยังหาตั๋วมาให้เขาตรวจดูไม่ได้เริ่มขู่
" หนูมีตั๋วจริงๆนะจ๊ะน้า แต่ไม่รู้มันหายไปไหน น้าเชื่อหนูซิ น้าอย่าไล่หนูลงเลย หนูอยากเข้าไปตามหาแม่จริงๆ " เด็กสาวฟ้าเริ่มที่จะร้องไห้ออกมาแล้ว เธอค้นหาทุกซอกทุกมุมแล้วแต่ยังไงเธอก็ยังหาไม่เจอตั๋วรถไฟเลย ยิ่งเธอได้ยินว่าถ้าไม่มีตั๋วก็จะไล่ลงที่สถานนีรถไฟหน้า ยิ่งทำให้เด็กสาวกลัวมาก
" ถ้าหนูไม่มีตั๋ว น้าต้องทำตามหน้าที่นะ เดียวหนูเก็บของแล้วเดินตามน้าไปที่โบกี้หน้าขบวนรถไฟ พอถึงสถานีรถไฟหน้า น้าจะส่งหนูลงไป " เจ้าหน้าที่รถไฟสั่งให้เด็กสาวฟ้าเก็บของแล้วเดินตามเขามา
" จ๊ะ " เด็กสาวตอบทั้งๆที่น้ำตากำลังไหล เธอกลัวมากทำอะไรไม่ถูกแล้ว ถ้าเธอถูกไล่ลงที่สถานีรถไฟหน้า เธอจะทำอย่างไรต่อไป เด็กสาวฟ้าอยากให้พี่โต้งมาอยู่คอยช่วยเหลือเธอตอนนี้จัง



เจ้าหน้าที่รถไฟเดินพาเด็กสาวไปส่งที่โบกี้หัวขบวนรถไฟ แล้วเขาก็เดินกลับไปตรวจตั๋วรถไฟต่อ ปล่อยให้เด็กสาวเข้าไปนั้งรออยู่ในโบกี้เอง โบกี้นั้นถูกปิดล็อคเอาไว้สำหรับให้เจ้าหน้าที่รถไฟนั้งและนอนพักเท่านั้น เด็กสาวถูกพามาให้นั้งรออยู่บนเก้าอี้เพื่อที่เมื่อรถไฟแล่นถึงสถานีหน้าเธอจะถูกส่งไล่ลงจากรถไฟ ในโบกี้ที่เด็กสาวนั้งรออยู่นั้นมีเจ้าหน้าที่รถไฟนั้งพักกันอยู่ 2 คน ทั้ง 2 คนชวนเด็กสาวฟ้าคุย พอทั้ง 2 คนทราบเรื่องที่เด็กสาวเล่าให้ฟังว่าจะเข้าเมืองบางกอกไปตามหาแม่ก็อยากจะช่วย แต่มันติดที่ผิดกฎถ้าหัวหน้าเขารู้เขาต้องโดนลงโทษ
" น้าก็อยากจะช่วยหนูฟ้าหลอกนะจ๊ะ แต่มันผิดกฎ ถ้ามีใครรู้น้าจะโดนลงโทษ ดีไม่ดีโดนไล่ออกจากงานเลย " เจ้าหน้าที่รถไฟที่แนะนำตัวเองกับเด็กสาวฟ้าว่าชื่อ ปิง บอกกับเด็กสาว น้าปิงเป็นชายร่างอ้วน ผิวสีน้ำตาลแดง เวลาพูดจะเสียงดัง
" ใช่น้าก็อยากจะช่วยหนู แต่มันทำไม่ได้จริงๆ " เจ้าหน้าที่รถไฟที่ชื่อ ต่อ พูดขึ้นด้วย ส่วนน้าต่อเป็นชายผิวขาวหน้าตาดี พูดจานุ่มนวล
" แต่หนูมีตั๋วรถไฟจริงๆนะจ๊ะ แต่ไม่รู้ว่ามันหล่นหายไปไหน พวกหน้าอย่าส่งหนูลงเลยนะจ๊ะ สงสารหนูเถอะ " เด็กสาวกล่าวอ้อนวอน
" น้าช่วยหนูไม่ได้จริงๆ น้าทำได้เท่าที่จะทำได้ล่ะกัน เดียวหนูกินข้าวเช้ากับพวกน้าล่ะกัน หนูคงหิวแล้วซิ กินข้าวเสร็จจะได้มีแรงคิดแรงทำเรื่องราวต่อไป " น้าต่อพูดกับเด็กสาว



เจ้าหน้าที่รถไฟทั้ง 2 คนชวนเด็กสาวฟ้านั้งลงล้อมวงกินข้าวเช้าด้วยกัน เด็กสาวกินข้าวด้วยความเป็นทุกข์ใจ เธอไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีต่อไปแล้ว พอทั้งสามคนกินข้าวเช้าเสร็จก็แยกย้ายไปนั้งพักกันต่อรอเวลารถไฟแล่นถึงสถานีหน้า น้าปิงเดินไปที่หัวขบวนรถไฟ ส่วนน้าต่อยังคงนั้งคุยกับเด็กสาวฟ้าให้เธอคลายกังวล
น้าต่อนั้งคุยกับเด็กสาวฟ้าก็ใช้สายตาสำรวจไปบนร่างกายของเด็กสาวฟ้า เขาคิดว่าเด็กสาวรูปร่างหน้าตาก็สวยดี ถึงแม้นผิวจะคล้ำไปหน่อยเพราะเป็นเด็กสาวบ้านนอกต้องตากแดดตากลมอยู่ประจำ ส่วนหน้าอกกับสะโพกก็ใหญ่โตเกินอายุ 12 ปี ไม่รู้ว่าจิ๋มของเด็กสาวจะมีขนาดเท่าไหน น้าต่อคิดกับเด็กสาวเล่นๆ น้าต่อนั้งคุยกับเด็กสาวฟ้าไปซักพักก็เห็นเด็กสาวนั้งบิดตัวกระสับกระส่ายไปมาผิดปรกติ จึงเอ่ยปากถามเด็กสาว
" หนูฟ้าเป็นอะไร น้าเห็นหนูนั้งบิดตัวไปมา หนูไม่สบายหรือเปล่าน้าจะได้หายามาให้กิน " น้าต่อถามเด็กสาวด้วยความเป็นห่วง
" หนูไม่เป็นอะไรหลอกจ๊ะ หนูแค่ปวดท้องฉี่ " เด็กสาวฟ้าตอบกับน้าต่อด้วยเสียงแผ่วเบา ด้วยที่เมื่อกี้เธอกินน้ำเยอะไปและก็ตั้งแต่เมื่อคืนเด็กสาวยังไม่ได้ฉี่ออกมาเลย ทำให้ตอนนี้เด็กสาวฟ้าปวดฉี่จนทนไม่ไหวแล้ว
" น้าต่อจ๋า พาหนูไปห้องน้ำที หนูจะฉี่ราดแล้ว " เด็กสาวฟ้ารีบให้น้าต่อพาเธอไปที่ห้องน้ำเพราะเธออั้นฉี่จะทนไม่ไหวแล้ว
" หนูทนทนไว้นิดนะจ๊ะใกล้ถึงสถานีข้างหน้าแล้ว บนรถไฟไม่มีห้องน้ำหลอกจ๊ะ " น้าต่อเห็นเด็กสาวนั้งบิดไปมาก็คิดอยากจะแกล้งเด็กสาว ตอนนี้เขาคิดแผนการที่อยากจะดูจิ๋มของเด็กสาวฟ้าเข้าให้แล้ว
" แล้วเวลาเขาปวดฉี่กันเขาทำไงกันล่ะน้า " เด็กสาวฟ้าถามเพราะสงสัย
" ถ้าเขาปวดฉี่กันบางคนก็นั้งฉี่ใส่ถุงแล้วค่อยเอาไปทิ้ง หรือถ้าไม่มีถุงเขาจะเดินไปที่ประตูรถไฟแล้วเปิดออกนั้งฉี่ให้ลมมันพัดไหลออกไปข้างนอกไง " น้าต่อหลอกเด็กสาวฟ้าตามแผน
" น้ามีถุงไหม ขอหนูหน่อยหนูจะฉี่ราดแล้ว " เด็กสาวฟ้าพูดเสียงสั่นเพราะเธอกำลังอั้นฉี่อย่างเต็มที่
" ไม่มีจ๊ะ เวลาพวกน้าปวดฉี่กันก็เปิดประตูรถไฟออกไปแล้วก็ฉี่ออกไป แต่ถ้าหนูปวดฉี่จนทนไม่ไหวจริงเดียวน้าเปิดประตูให้แล้วหนูก็ออกไปฉี่ดีไหม " น้าต่อยิ้มมุมปากในความคิดลามกของเขา
" จ๊ะ เร็วๆนะ น้ารีบพาหนูไปที่ประตูที หนูจะทนไม่ไหวแล้ว " เด็กสาวฟ้าลุกขึ้นยืนเกร็งอั้นฉี่เต็มที่
" หนูฟ้าเดินตามน้ามาซิจ๊ะ " น้าต่อจูงมือเด็กสาวฟ้าให้มาตรงประตูที่เปิดเชื่อมต่อระหว่างตู้ขบวนรถไฟของแต่ละโบกี้ พอเด็กสาวเดินมาถึงก็ร้องเรียกน้าต่อไว้เพราะเด็กสาวกลัวจะตกลงไปข้างล่าง
" น้าต่อ เขาฉี่กันตรงนี้หรือจ๊ะ หนูกลัวตกรถไฟจัง " เด็กสาวมองลงไปmujพื้นข้างล่างก็ยิ่งนึกกลัว
" ใช่จ๊ะเขาฉี่กันตรงนี้ ให้มันไหลออกไปลงกับพื้น ถ้าหนูกลัวเดียวน้าไปช่วยจับตัวหนูไว้ก็ได้ตอนหนูฉี่ " น้าต่อทำเป็นใจดีกับเด็กสาว
" ดีซิจ๊ะ น้ามาจับตัวหนูไว้ หนูกลัวตกจริงๆ " เด็กสาวน้าต่อไป



แล้วน้าต่อก็เดินเข้ามาจับแขนของเด็กสาวไว้ข้างหน้า เด็กสาวฟ้าที่ตอนนี้ปวดฉี่ทนไม่ไหว นึกอายน้าต่ออยู่เหมือนที่ตัวเองกำลังจะถอดกางเกงออก แต่เด็กสาวปวดฉี่จนทนไม่ไหวแล้วจึงตัดใจรีบก้มลงถอดกางที่สวมใส่ ลงไปไว้ที่ปลายเท้าพร้อมกับถอดกางเกงในแล้วนั้งตัวลงยองๆกับพื้น น้าต่อนั้งจับตัวเด็กสาวไว้ที่ด้านหน้าจึงได้เห็นภาพที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต ภาพที่เด็กสาววัย 12 ปี นั้งยองๆกำลังปลดปล่อยน้ำฉี่สีเหลืองอ่อนๆของตัวเองที่อัดอั้นมานานไว้ไหลออกเป็นสายน้ำ น้าต่อได้ยินทั้งภาพและเสียงฉี่ของเด็กสาวอย่างใกล้ชิด หีของเด็กสาวที่เริ่มมีขนสีน้ำตาลขึ้นปกคลุมบางๆ แคมทั้งสองข้างแยกออกเห็นเนื้อในเป็นสีชมพูแดง ที่รูหีมีน้ำฉี่ของเด็กสาวไหลออกมาเป็นทางยาว มันจึงเป็นภาพที่หน้าดูมาก เด็กสาวปวดฉี่มากจนไม่สามารถควบคุมมันได้ เด็กสาวฟ้าจึงได้ปล่อยฉี่ของตัวเองออกมาเต็มที่ จึงทำให้ฉี่ของเด็กสาวไหลกระเซ็นเปื้อนโดนกางเกงที่น้าต่อสวมใส่อยู่เปียกชุ่มไปหมด เด็กสาวฟ้าเห็นว่าฉี่ของตัวเองกระเด็นไปโดนตัวของน้าต่อ แต่ในตอนนั้นเธอก็หยุดห้ามมันไม่ได้แล้ว เด็กสาวทำได้แต่ปล่อยให้ฉี่ของเธอมันไหลจนหยุดไปเอง
หลังจากที่เด็กสาวปลดปล่อยฉี่ของตัวเองออกจากร่างกายจนหมด ก็ใส่กางเกงตามเดิมแล้วเดินตามน้าต่อที่ตอนนี้กางเกงครึ่งหนึ่งเปียกชุ่มไปด้วยฉี่ของเธอกลับไปที่โบกี้เดิม เด็กสาวรู้สึกอายและสำนึกผิดมากที่เธอฉี่ไปเปื้อนโดนตัวของน้าต่อ เมื่อทั้งสองคนเดินไปถึงโบกี้เดิม เด็กสาวฟ้ายกมือไหว้น้าต่อที่เธอทำกางเกงน้าต่อเลอะ
" หนูขอโทษน้าต่อด้วยนะจ๊ะ ที่หนูฉี่เลอะไปโดนน้าต่อ " เด็กสาวฟ้ายกมือขึ้นไหว้น้าต่อด้วยสำนึกผิด
" ไม่เป็นไรหลอกจ๊ะ หนูฟ้าอย่าคิดมาก น้าก็ผิดเองที่ไม่ยอมหลบ ดันไปนั้งต่อหน้าหนูพอดี " น้าต่อพูดออกไปแต่ในใจเขาดีใจมากที่ได้มีโอกาสเห็นจิ๋มของเด็กสาว ซึ่งเขาก็คาดการไว้ไม่ผิด จิ๋มของเด็กสาวมีขนาดใหญ่อวบอูมเกินวัยของเด็กสาวมาก



ขณะนั้นขบวนรถไฟเริ่มวิ่งช้าลงเตรียมตัวจอดเข้าสถานีรถไฟ พอรถไฟจอดเด็กสาวก็ถามน้าต่อว่าจะให้เธอลงที่นี่ใช่ไหม เด็กสาวเดินไปเตรียมหยิบห่อเสื้อผ้าของเธอขึ้นมาเตรียมไว้ แต่น้าต่อก็บอกว่าไม่ใช่ที่นี่ยังอีกไกลกว่าจะถึงสถานีที่เป็นจุดหมาย เพราะน้าต่อยังอยากให้เด็กสาวอยู่กับเขาอีกหน่อย จนรถไฟเริ่มแล่นออกจากสถานีด้วยความเร็วอีกครั้ง น้าต่อจึงหันมาชวนเด็กสาวคุยเพื่อให้เธอผ่อนคลายกังวล
" ยังไม่ถึงหลอก หนูฟ้าไม่ต้องเป็นกังวล แต่เดียวขอน้าถอดกางเกงออกเอามาตากให้มันแห้งก่อนนะ กางเกงหน้าเลอะฉี่ของหนูไปหมดเลย " พูดจบน้าต่อก็ก้มลงถอดกางเกงขายาวของตัวเองที่เปื้อนฉี่ของเด็กสาวออก แล้วเอากางเกงมาผาดไว้กับกำแพงเพื่อผึ่งลมให้มันแห้ง ทำให้ตอนนี้ช่วงล่างของน้าต่อสวมใส่เพียงแต่กางเกงในสีน้ำเงินตัวเดียวเท่านั้น น้าต่อรู้สึกตื่นเต้นที่ตอนนี้ตัวแกกำลังถอดกางเกงต่อหน้าเด็กสาว เมื่อนึกถึงจิ๋มของเด็กสาวที่แกเองพึ่งได้เห็นมา มันจึงทำให้ควยของแกลุกชูอยู่ในกางเกงในจนเห็นเป็นลำเลย
" กางเกงของหนูฟ้าก็เลอะนี่หน่า หนูก็ถอดออกมาพึ่งลมไว้เหมือนน้าเลยก็ได้ แต่ถ้าหนูอายน้าหรือกลัวน้าก็ไม่ต้องทำก็ได้นะ " น้าต่อเริ่มคิดที่อยากจะเห็นจิ๋มของเด็กสาวอีกสักครั้งจึงพูดออกไป
" จ๊ะน้า " เด็กสาวตอบ ความจริงเด็กสาวฟ้าก็อายน้าต่อ แต่เธอกว่าว่าน้าต่อจะโกรธเธอ เพราะมันเป็นความผิดของเธอที่ฉี่เลอะไปโดนกางเกงของน้าต่อ เด็กสาวจึงก้มตัวลงถอดกางเกงของตัวเองออก แล้วเอามาพึ่งลมไว้เหมือนกับของน้าต่อ
" กางเกงในหนูฟ้าก็เปียกฉี่ด้วยนี่ ถอดออกมาพึ่งลมด้วยกันเลยดีไหม น้าต่อเริ่มได้ใจ สั่งให้เด็กสาวทำ
" ถ้าหนูถอดน้าก็เห็นจิ๋มของหนูซิจ๊ะ ไม่เอาหลอกหนูอายน้าต่อ " แดงสาวเริ่มหน้าแดง แต่ความจริงเด็กสาวก็อยากถอดกางเกงในออกมาพึ่งให้มันแห้ง เพราะตอนนี้มันเปียกชุ่มไปหมดด้วยน้ำฉี่ของตัวเธอเอง
" ไม่ต้องอายน้าหลอกนะ น้าเป็นผู้ใหญ่แล้ว น้าไม่คิดอะไรกับหนูฟ้าหลอก เมื่อกี่ตอนหนูนั้งฉี่น้าก็เห็นจิ๋มของหนูแต่น้าก็ไม่ได้ทำไร หนุฟ้าเชื่อใจน้าได้ " น้าต่อลุ้นว่าเด็กสาวฟ้าจะใจกล้าถอดกางเกงในออกตามที่เขาบอกหรือไม่ด้วยใจระทึก
" ก็ได้ ฟ้าเชื่อน้าจ๊ะ " แล้วเด็กสาวฟ้าก็ก้มตัวลงไปถอดกางเกงในของตัวเองออก แล้วเอามันไปตากพึ่งลมรวมกับกางเกงของเธอ เธอเอื้อมมือของเธอเอามาปิดที่จิ๋มแล้วเดินไปนั้งที่เก้าอี้



น้าต่อเห็นเด็กสาววัยแรกแย้มกำลังแก้ผ้าส่วนล่างออกหมด ถึงแน้นเด็กสาวจะเอามือของเธอปิดบังจิ๋มของเธอไว้ แต่เขาก็พอจะมโนภาพรูปร่างของมันได้ดี ควยของเขาที่แอบอยู่ในกางเกงในมันพองโตจนคับแน่นอยู่ในกางเกงในของเขาไปหมดแล้ว เขาตัดสินใจเด็ดขาดเป็นไงเป็นกันเขาไม่สนใจแล้ว น้าต่อก็เอื้อมมือไปดึงกางเกงในของเขาลงไปไว้ที่ปลายเขา แล้วน้าต่อใช้มือของเขาจับไปที่ควยของเขาที่มันแข็งเป็นลำอยู่ก่อนหน้าแล้วชักออกมา ตาของเขาก็จ้องมองไปที่ตัวของเด็กสาวฟ้า ที่แรกเขานึกว่าเด็กสาวจะตกใจกลัวร้องโวยวายที่เห็นเขาก้มลงถอดกางเกงในออกแล้วงัดเอาควยของเขาขึ้นมาชักว่าวโชว์เด็กสาว แต่เขาก็แปลกใจที่เด็กสาวยังคงนั้งเฉย ตาของเด็กสาวจ้องมองมาที่เขาพร้อมอมยิ้ม



ทั้งเด็กสาวและน้าต่อต่างนั้งเงียบๆคนละมุม น้าต่อกำลังชักว่าวอย่างเป็นจังหวะโดยใช้สายตาของเขาจ้องมองไปที่ร่างกายเด็กสาวฟ้าเป็นเป้าหมาย ซึ่งเด็กสาวฟ้าก็จ้องมองไปที่ร่างของน้าต่อพร้อมทั้งอมยิ้มอยู่เหมือนกัน แล้วเสียงของเด็กสาวก็พูดออกมาทำลายบรรยากาศความเงียบสงบว่า
" น้าต่อให้หนูช่วยนวดจู๋ให้เอาไหมจ๊ะ " เด็กสาวอยากทำความดีลบล้างความผิดที่ตัวเองฉี่ไปเลอะน้าต่อ จึงพูดเสนอความคิดออกไป
" หนูฟ้าพูดจริงหรือจ๊ะ น้าไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองเลย " น้าต่อหยุดชักว่าวทันที่พร้อมทั้งเดินไปนั้งที่เก้าอี้ข้างๆเด็กสาว
" มาจ๊ะหนูช่วยน้าเอง ถือว่าหนูแก้ตัวที่เมื่อกี้หนูฉี่เลอะกางเกงน้า " แล้วเด็กสาวก็เอื้อมมือของตัวเองลงไปกำท่อนเนื้อของน้าต่อชักเข้าชักออกเหมือนที่เคยทำมากับครั้งก่อน
" ดีจ๊ะ หนูฟ้าทำดีจัง น้าชอบมากเลย " น้ารู้สึกเสียวมากที่ตอนนี้มีมือเล็กๆของเด็กสาวกำลังช่วยเขาชักว่าวให้อยู่
" ถ้าน้าต่ออยากจับนมของหนูเล่นด้วยก็ได้นะจ๊ะ หนูให้จับ " เด็กสาวบอกกับน้าต่ออย่างไร้เดียงสา เธอเพียงหวังที่จะให้น้าต่อมีความสุขมากที่สุดเพื่อที่เธอจะได้ลบล้างความผิดบ้าง



น้าต่อได้ยินเด็กสาวเชิญชวนแบบนั้น ก็ยิ่งดีใจยิ่งนักที่ตอนนี้มีเด็กสาวอายุเพียง 12 ปี กำลังชักว่าวให้กับเขาแถมยังให้เขาจับนมของเธอเล่นด้วย มีหรือที่เขาจะปล่อยให้โอกาสที่เด็กสาวให้ท่าเขาหลุดลอยไป น้าต่อจึงเอื้อมมือของเขาสอดผ่านเข้าไปในเสื้อยึดของเด็กสาว เข้าไปบีบนมของเด็กสาวที่มีขนาดกำลังพอดีกับมือของเขาขยำเล่นอย่างสนุก น้าต่อใช้มือเขี่ยไปบนหัวนมของเด็กสาวฟ้าอย่างแผ่วเบา เพียงแค่นั้นหัวนมของเด็กสาวก็ลุกชูตั้งขึ้นจนเป็นเม็ดเล็กๆสู้กับนิ้วมือของเขาอยู่บนเต้านมแล้ว
มืออีกข้างของน้าต่อก็เริ่มไต่เข้าไปลูบไล้ขาอ่อนของเด็กสาว มันค่อยๆเลื่อนขึ้นมาจนหยุดอยู่ที่จิ๋มของเด็กสวย น้าต่อใช้มือสอดกลางรอยแยกระหว่างแคมทั้งสองข้างของเด็กสาว เข้าไปสัมผัสกับติ่งแตดของเด็กสาวที่ตอนนี้มันเริ่มลุกชันขึ้นสู่กับมือของน้าต่อแล้ว
" น้าต่อขี้โกง หนูให้น้าต่อจับนมของหนูเล่นเท่านั้นนะ น้าต่อลูบจิ๋มของหนูเท่าไม อย่าเอามือไปถูกเม็ดแตดของหนูนะ มันเสียว " เด็กสาวร้องห้ามน้าต่อ แต่ตัวเด็กสาวเองกับยิ่งใช้มือชักท่อนเนื้อของน้าต่อเข้าออกเร็วขึ้นเป็นจังหวะ ตอนนี้เด็กสาวเริ่มมีอารมณ์ทางเพศเกิดขึ้นแล้ว รสสวาทที่เด็กสาวเคยลิ้มลองมันกลับมารบกวนจิตใจของเด็กสาวอีกครั้งแล้ว
" น้าต่ออย่าเอานิ้วแยงไปในรูนั้น หนูเสียว " เด็กสาวร้องเสียงหลงเพราะเธอกำลังโดนนิ้วของน้าต่อบี้ที่เม็ดแตดของเธอจนเด็กสาวกำลังเปลี่ยนเป้าหมายใช้นิ้วนั้นมาแยงเข้าไปในรูจิ๋มของเธอแทน
" หนูฟ้านอนลงที่พื้นนะจ๊ะ เดียวน้าจะช่วยหนูให้มีความสุข " น้าต่อพูดเสียงสั่น เพราะเขากำลังตื่นเต้นที่วันนี้จะได้มีโอกสาเย็ดเด็กสาววัยแค่ 12 ปีเอง



น้าต่อจับเด็กสาวนอนลงกับพื้นแล้วจับขาทั้งสองข้างของเธอแยกออกผาดไปด้านข้างลำตัว ซึ่งเด็กสาวฟ้าก็ให้ความร่วมมือเป้นอย่างดี เพราะตอนนี้เด็กสาวก้อยากให้น้าต่อทำกับเธอแบบที่เธอเคยโดนมาก่อน น้าต่อค่อยๆใช้มือจับท่อนเนื้อของเขาเสียบเข้าไปในรูจิ๋มของเด็กสาว ซึ่งรูจิ๋มของเด็กสาวผ่านท่อนศึกกับท่อนเนื้อมาหลายครั้งแล้วมันจึงสามารถรับศึกกับท่อนเนื้อของน้าต่อได้เป็นอย่างดี มันฟิตแน่นมากยามที่น้าต่อชักมันออกแล้วยัดมันกลับเข้าไปใหม่
" จิ๋มหนูฟ้าฟิตดีจริงๆเลย น้าชอบมาก " น้าต่อกล่าวชมสาวน้อย
" ฟ้าก็ชอบน้าต่อค่ะ " เด็กสาวที่ตอนนี้ตกอยู่ในอารมณ์ความใคร่เต็มที่แล้วกอดคอน้าต่อยามที่ท่อนเนื้อถูกกระแทกใส่เข้ามาในรูสวาทของเธอ
" หนูฟ้าน่ารักแบบนี้ เดียวน้าจะบอกเพื่อนๆของน้าให้ช่วยหนูฟ้าไม่ต้องลงไปกลางทางแล้ว น้าจะให้หนูฟ้านั้งรถไฟเข้าไปในเมืองบางกอกตามหาแม่ให้ได้ " น้าต่อให้สัญญาเด็กสาว
" จริงหรือค่ะน้าต่อ ฟ้าดีใจจัง " ตอนนี้เด็กสาวมีความสุขทั้งกายและใจแล้ว สุขกายคือเธอกำลังนอนเปลือยกายให้น้าต่อเย็ดเธออยู่ ส่วนสุขใจคือน้าต่อรับปากจะไม่ไล่เธอลงจากรถไฟแล้ว แต่จะให้เธอนั้งรถไฟเข้าไปในเมืองบางกอกด้วย เด็กสาวฟ้าจึงยิ้มอย่างมีความสุข



เด็กสาวฟ้าเผลอหลับไปในโบกี้รถไฟตอนไหนซึ่งเธอเองก็จำไม่ได้ เธอรู้สึกตัวอีกที่ก็ตรงเธอเริ่มเสียวที่จิ๋มของเธอ เด็กสาวลืมตาตื่นขึ้นมาดูก็พบว่าตัวเธอเองนอนกายร่างเปลือยเปล่าอยู่ที่พื้นโบกี้รถไฟที่ตอนนี้มีผ้าห่มมาลองอยู่กับพื้นพร้อมกับหมอนนอนหนุนหัวให้เธอ ส่วนที่ด้านล่างของเธอมีหัวผู้ชายคนหนึ่งกำลังซุกอยู่ที่หว่างขาของเธอ ชายคนนั้นใช้ปากและลิ้นโลมเล้าอยู่ที่จิ๋มของเธอ ซึ่งลิ้นกับปากคู่นั้นมันก็ปลุกเล้าอารมณ์ทางเพศของเด็กสาวให้เกิดขึ้นมาอีกครั้ง เด็กสาวเริ่มเสียวที่จิ๋มที่โดนปากและลิ้นของชายคนนั้นโลมเลียจนทนไม่ไหว แต่เธอกลับใช้สองมือกดหัวของชายคนนั้นกับจิ๋มของเธอซะแน่น ราวกับกลับว่ามันจะหนีหายไปจากจิ๋มของเธอ
" น้าต่อนี่ใจร้ายจริงๆเลยนะจ๊ะ ฟ้าของนอนพักหน่อยก็ไม่ได้ รังแกฟ้าอีกแล้ว น้าต่อเย็ดฟ้าได้เลยค่ะ ฟ้าพร้อมแล้ว " เด็กสาวเรียกชายคนที่เธอนึกว่าเขาคือน้าต่อให้เย็ดเธอได้แล้ว ตอนนี้เริ่มเสียวในรูจิ๋มอยากให้น้าต่อเย็ดเธออีกครั้ง
" ได้เลยสาวน้อย หนูนี่ร่านไม่เบาเลยนะ น้าชอบ หีเด็กๆแบบหนูนี่เย็ดมันดี " ชายคนที่เด็กสาวนึกว่าเป็นน้าต่อ ตอบกลับออกมา พร้อมใช้ปากของเขาซุกไปที่จิ๋มของเธอ
" น้าปิง " เธอจำเสียงของน้าปิงได้ เด็กสาวตกใจอย่างสุดขีดทีชายคนที่กำลังเลียจิ๋มของเธอคือน้าปิง
" น้าปิงเข้ามาทำอะไร แล้วน้าต่ออยู่ไหน น้าปล่อยหนูนะ หนูจะใส่เสื้อ " เด็กสาวฟ้าใช้มือ 2 ข้างจับหัวของน้าปิงออกจากจิ๋มของเธอ พร้อมทั้งลุกขึ้นนั้งใช้มือของเธอปิดบังนมกับจิ๋มของเธอไว้ให้พ้นจากสายตาของน้าปิง
" น้าต่อของหนูมันกำลังทำงานอยู่ มันเล่าให้น้าฟังหมดแล้ว เรื่องที่หนูให้มันเย็ด ถ้าหนูฟ้าตามใจน้าเหมือนที่หนูตามใจน้าต่อ น้ารับลองว่าหนูได้นั้งรถไฟเข้าไปถึงเมืองบางกอกได้แน่ แต่ถ้าหนูไม่ยอมน้า เดียวพอถึงสถานีรถไฟข้างหน้า จะจะไล่หนูให้แก้ผ้าลงจากรถไฟ หนูเลือกเอาเองล่ะกัน ว่าจะเอาแบบไหน " น้าปิงใช้ไม้แข็งกับเด็กสาว
" น้าสงสารหนูเถอะ อย่าทำหนูเลย ให้หนูนั้งรถไฟไปตามหาแม่เถอะ หนูไหว้น้าล่ะ " เด็กสาวยกมือไหว้น้าปิง
" ถ้าหนูยอมน้าดีๆ น้าก็ไม่ไล่หนูลงหลอก น้าแค่อยากเย็ดหนูเหมือนที่หนูยอมให้น้าต่อเย็ดไง นะจ๊ะเด็กดี " น้าปิงพูดออกมา
" ฟ้ายอมน้าปิงก็ได้ แต่น้าปิงต้องสัญญากับหนูนะว่าจะไม่ไล่ฟ้าลงจากรถไฟนะ " เด็กสาวฟ้าที่ตอนนี้ไม่มีทางเลิกแล้ว ยังไงเธอก็ต้องนั้งรถไฟเข้าไปเมืองบางกอกให้ได้ ถ้าจึงต้องยามทำตามคำขู่ของน้าปิง
" งั้นก็ดี เป็นเด็กดีแล้วน้าจะให้นั้งรถไฟ ถ้างั้นหนูกลับมานอนลงที่เดิมน้ามีเวลาไม่มาก เดียวน้าต้องรีบกลับไปทำงาน " น้าปิงรีบเร่งเด็กสาว เพราะถ้าเด็กสาวฟ้ารู้ว่าตอนนี้มีเจ้าหน้าที่ขบวนรถไฟอีก 4 คน กำลังนั้งรอคิวอยู่ที่หน้าประตูโบกี้รถไฟ ซึ่งทุกคนต่างก็รู้เรื่องที่เด็กสาวฟ้าโดนน้าต่อเย็ดบนรถไฟจนหมดสิ้น โดยที่เด็กสาวยอมเต็มใจให้เย็ดแต่โดยดีแถมยังแสดงอาการออกว่าชอบเสียด้วย ซึ่งน้าต่อคนดีของเธอต่างเอาไปเล่าให้พวกเพื่อนของเขาฟังอย่างสนุกสนาน ซึ่งทุกๆคนต่างก็รอเวลาต่อเรียงคิวที่จะมีส่วนร่วมสนุกกับเด็กสาวฟ้า ในขบวนรถไฟสวาทสายนี้อย่างกระหืนกระหาย



เด็กสาวฟ้าเดินกลับลงมานอนที่ผ้าห่มที่กางรองบนพื้นไว้ เด็กสาวนอนแหกขาถ่างออกเหมือนกับรู้หน้าที่ของตัวเองว่าจะโดนทำอะไรโดยที่ไม่ต้องรอให้น้าปิงสั่ง น้าปิงเดินหัวเราะเสียงดังเดินตรงมาที่เด็กสาวที่กำลังนอนรอเขาอยู่
ตู้โบกี้สวาทตู้นั้นตอนนี้มีแต่เสียงล้อของรถไฟวิ่งกระทบอยู่บนราง สลับกับเสียงเนื้อต่อเนื้อกระแทกเข้าหากันอย่างเป็นจังหวะ บางครั้งก็ได้ยินเสียงร้องครวญครางของเด็กสาวฟ้าสลับกับเสียงหัวเราะเสียวดังของผู้ชายหลายคน แทรกผ่านออกมาจากในตู้โบกี้รถไฟนั้น



การเดินทางด้วยรถไฟของสาวน้อยฟ้าในการเข้าเมืองบางกอกครั้งแรกในชีวิต ตลอดทั้ง 2 วัน 2 คืน ก่อนที่ขบวนรถไฟสวาทจะวิ่งเข้าจอดเทียบท่าสู่ชานชลาสถานีเมืองบางกอก ในตู้ขบวนโบกี้สวาทที่เด็กสาวนั้งโดยสารอยู่นั้น เด็กสาวฟ้าต้องโดนชายแปลกหน้าถึง 6 คน สลับผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันมาตักตวงความสุขบนเรือนร่างของความไร้เดียงสาของเด็กสาวฟ้าวัยในวัยเพียงแค่ 12 ปี การเดินทางของเด็กสาวในการตามหาแม่ของเธอในเมืองบางกอกเพียงแค่ที่จะเริ่มต้นเท่านั้น ละครชีวิตของเด็กสาวฟ้าพึ่งแค่จะเริ่มเปิดม่านแสดง แต่ชีวิตของเด็กสาวฟ้าไม่เหมือนกับวันเก่าอีกแล้ว วันที่เธอยังอยู่กับตาเย็น จิตใจของเธอสดใสซื่อเหมือนกับวันที่ท้องฟ้าใสบริสุทธิ์ไร้เมฆล่องลอย แต่ตอนนี้จิตใจของเด็กสาวเหมือนต้นไม้ต้นน้อยที่กำลังร่วงโรยเสื่อมสภาพลง ใบไม้ของต้นไม้ในจิตใจเด็กสาว กำลังร่วงหล่นที่ละใบที่ละใบ จนเมื่อวันที่มันร่วงหมด จนต้นไม้ต้นนั้นแห้งตาย จิตใจของเด็กสาวคงตายตามไปด้วย...........ฟ้าใสใบไม้ร่วง.....................

[aeadza]

เด็กเปรียบเหมือนผ้าขาวพอเอาสีต่างๆไปโดนมันก็เปลี่ยนไปตามสีนั้นๆแหละครับ