จิตอิสระ ตอนที่ 9 โดยอิสระ fallenversa
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              
จิตอิสระ ตอนที่9

"ขณะนี้ เราได้รับแจ้งข่าวมานค่ะ ว่าคุณอลิสสิตา เชาวกรกุล ลูกสาวคนเดียวของมิสเตอร์ริชมอนต์แซมเมอร์สัน ซึ่งเป็นประธานและผู้ก่อตั้งบริษัทRSD (ริชแอนด์ แซม ไดมอนด์ฯ) ได้กลับมายังที่พักด้วยตัวเองเมื่อเช้านี้ท่ามกลางความสงสัยของคนในบ้านมากมายค่ะ หลังจากที่หายตัวไปตั้งแต่เกิดเรื่องเมื่อคืนนี้ เบื้องต้นทราบมาว่าคุณอลิสสิตาเดินทางกลับมาโดยแท็กซี่และมีอาการอ่อนเพลียอย่างเห็นได้ชัด และดวงตาเหม่อลอยไม่พูดกับใครทั้งนั้นค่ะ หากมีรายงานเพิ่มเติมทีมงานข่าวของเราจะรายงานให้ทราบทันทีค่ะขอบคุณค่ะ"
สิ้นเสียงประกาศในทีวีภาพก็ตัดเข้าโฆษณายาสระผมยี่ห้อดัง เห็นดังนั้นอลิสสิตาก็กดรีโมทปิดทีวีแล้วลงนั่งบนที่นอนตนพร้อมถอนหายใจ
"พ่อไปไม่บอกซักคำ แล้วอลิสต้องไปเคลียร์ข่าวด้วย ไหนคืนนี้จะมีออกงานเปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่อีกจะทำยังไงดี" เธอรำพึงเบาๆขณะจ้องมองเพดานสีขาวที่ตกแต่งด้วยบัว(บัวคือ ปูนปั้นที่ไว้ประดับตกแต่งผนังและเพดาน) ลายกลีบดอกไม้กระหวัดซ้อนกันไปมาตามแนวฝ้าถัดมาด้วยเหล่าเทพยดาตัวน้อยเปลือยกายตามแบบฉบับของโรมัน กำลังวิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน
'ขณะที่เจ้ากำลังรำพึงอยู่ เจ้าก็รู้อยู่มิใช่รึ ว่าควรทำสิ่งใด'เสียงดังขึ้นในใจเธอ นั่นคือเสียงของเจนนูเดมิก๊อดที่อาศัยอยู่ในร่างเธอ และสร้างอวัยวะของตนออกมาครอบตัวเธอไว้เหมือนกับชุดรัดรูปเจนนูสามารถรู้ถึงความคิดความทรงจำเธอได้ทุกอย่าง และสามารถบังคับร่างกายเธอได้ด้วยยามเธอหมดสติราวกับว่าตอนนี้ตัวเธอมีผู้ควบคุมถึง2 แต่เธอเป็นเจ้าของ จึงเป็นผู้ควบคุมหลักแต่ก็ไม่เสมอไป เธออาจจะถูกเจนนูรุกรานเธอได้เหมือนกันอย่างเมื่อตอนเช้า ซึ่งเธอก็ไม่ปฎิเสธเท่าไหร่เพราะมันเป็นความสุขที่เธอไม่เคยได้รับมาก่อนในชีวิต ใจเธอลึกๆก็อยากได้ความสุขแบบนั้นอีกครั้งแต่คงไม่ใช่ตอนนี้
"ใช่ อลิสรู้ แต่อลิสแค่อยากพูดออกมาเฉยๆ เหมือนทุกอย่างในชีวิตของอลิสถูกบงการตลอดเวลาไม่มีเวลาที่จะได้ออกจากกรงนี้เลย" สายตาอลิสสิตาออกแววซึมเศร้าเธอก้มหน้าลงเล็กน้อย มองเสื้อยืดสีดำประดับด้วยดอกไม้เล็กๆสีขาวของเธอ เสื้อคอกว้างรูปตัววียาวถึงไหล่และพับออกข้างเผยแผ่นอกสีขาวสวยไร้จุดด่างดำ และรัดรูปน้อยๆพอให้เห็นทรวดทรงอันเครียดรัดกระชับสัดส่วนของเธอต่อมาด้วยกางเกงแสลดของผู้หญิงสีดำบานช่วงเอวเป็นกลีบเพื่อซ่อนความอวบอัด ของเอวให้ดูกลมกลืนก่อนจะจบลงที่ปลายเท้าที่มีถุงน่องสีขาวสวมอยู่อันเป็นชุดทำงานปกติของเธอ
เจนนูรู้สึกเห็นใจ เพราะที่เขาเห็นจากในความทรงจำชีวิตของเธอก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ชีวิตที่เดียวดาย และไม่มีอิสระตลอดมา
ก๊อกๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้น อลิสสิตาลุกขึ้นยืนทันทีและจัดระเบียบเครื่องแต่งกายให้เรียบร้อยก่อนบอกอนุญาตให้เข้ามาได้ ชายหนุ่มผิวเข้มผมตั้ง ร่างกายแข็งแรงตามแบบฉบับชายชาติทหารในชุดสูทสีดำเดินเข้ามาก่อนพูดด้วยเสียงเข้มแต่ไม่ดังมาก
" คุณอลิสสิตาเป็นอย่างไรบ้างครับ สบายดีรึเปล่าครับ?"
"เราไม่ได้เป็นอะไรหรอก ไม่ต้องห่วงค่ะเอก" อลิสสิตาตอบกลับอย่างคุ้นเคยเอก หรือนายเอกพันธ์เป็นการ์ดประจำตัวของ อลิสสิตา เชาวกรกุล ซึ่งได้รับการชุบเลี้ยงจากนายริชมอนต์ตั้งแต่สมัยยังเด็กเขาจึงเป็นผู้รับใช้ที่ซื่อสัตย์และวางใจได้ของครอบครัวเลยทีเดียว และเพราะมีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับอลิสสิตาริชมอนต์เลยให้เขามาเป็นการ์ดส่วนตัวให้กับเธอ เพื่อที่จะได้ลดความห่างชั้นและลดความเครียดของอลิสสิตา
"แต่ได้ข่าวว่าคุณอลิสสิตาอยู่ในเหตุการณ์ระเบิดขนาดคนรอบข้างยังบาดเจ็บ แล้วไหนจะคุณวิ..."
"เราไม่เป็นอะไรจริงๆ" อลิสชิงตอบตัดบทด้วยระดับเสียงที่เพิ่มขึ้นเล็กน้อยและใบหน้ายิ้มแย้มเอกพันธ์รู้เป็นอย่างดีว่าเธอแกล้งทำเพื่อตัดบท ซึ่งเขาก็ไม่คิดจะถามเพิ่ม
"ครับ งั้นเดี๋ยวผมจะแจ้งตารางเวลานัดหมายวันนี้ให้ฟังคร่าวๆนะครับ วันนี้เวลา12.30น. คุณอลิสสิตามีนัดประชุมแจ้งเรื่องการเปลี่ยนแปลงตำแหน่งประธานบริษัทซึ่งเอกสารจะอยู่ที่..."
อลิสสิตานั่งฟังพอรู้นัดหมายเมื่อเอกพูดจบก็ขอตัวลงไปรอชั้นล่างจากนั้นอลิสสิตาก็จัดแจงเก็บของใส่กระเป๋าของเธอ และตามลงไป
"วันนี้คุณอย่าผลีผลามทำอะไรอลิสนะคะ" อลิสสิตาพูดครับเจนนูก่อนจะปิดประตูห้อง
'ได้ ข้าเข้าใจ แล้วเราค่อยมาสนุกกันหลังจากจบงาน' เจนนูพูดทิ้งท้ายด้วยอารมณ์สนุก อลิสสิตารู้สึกเสียววูบทันที ช่องคลอดของเธอกระตุกและบีบตัวเล็กน้อยใบหน้าแดงระเรื่อแล้วรีบเดินลงไปชั้นล่าง
"บ้า" เธอพูดเบาๆด้วยสีหน้ายิ้มเขินอายนั่นทำให้เจนนูมีความสุขที่เขาทำให้เธอยิ้มได้บ้าง


       

เอกพันธ์
จบตอนที่ 9 ติดตามต่อ ตอนพิเศษ 9.5 นะครับ อิอิ

(ตอนที่ 9 นี่เลขสวยจริงๆ คุณว่ามั้ยผมว่าสวยดีๆ อิอิ ตอนหน้า9.5 จะเป็นเนื้อหาค่อนข้างแรงนะฮ่าๆ ไม่คิดว่าจะต้องเพิ่มตอนนี้ แต่ติดตรงความต่อเนื่องของเนื้อเรื่องเลยต้องตัดมาเป็นตอนพิเศษติดตามนะครับ อิอิ  ผมแต่งเองและจะโพสลงใน ติชมได้นะครับ )
*ก๊อปไปอ่านได้ แต่ ห้าม! นำไปเผยแพร่นะคะ เพราะ คุณflame619 หรือ อีกนามคุณ fallenversaฝากให้นำมาลงแบ่งปันกันอ่านเท่านั้นจ๊ะ*

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              
จิตอิสระ ตอนที่ 9 โดยอิสระ fallenversa
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              
จิตอิสระ ตอนที่9

"ขณะนี้ เราได้รับแจ้งข่าวมานค่ะ ว่าคุณอลิสสิตา เชาวกรกุล ลูกสาวคนเดียวของมิสเตอร์ริชมอนต์แซมเมอร์สัน ซึ่งเป็นประธานและผู้ก่อตั้งบริษัทRSD (ริชแอนด์ แซม ไดมอนด์ฯ) ได้กลับมายังที่พักด้วยตัวเองเมื่อเช้านี้ท่ามกลางความสงสัยของคนในบ้านมากมายค่ะ หลังจากที่หายตัวไปตั้งแต่เกิดเรื่องเมื่อคืนนี้ เบื้องต้นทราบมาว่าคุณอลิสสิตาเดินทางกลับมาโดยแท็กซี่และมีอาการอ่อนเพลียอย่างเห็นได้ชัด และดวงตาเหม่อลอยไม่พูดกับใครทั้งนั้นค่ะ หากมีรายงานเพิ่มเติมทีมงานข่าวของเราจะรายงานให้ทราบทันทีค่ะขอบคุณค่ะ"
สิ้นเสียงประกาศในทีวีภาพก็ตัดเข้าโฆษณายาสระผมยี่ห้อดัง เห็นดังนั้นอลิสสิตาก็กดรีโมทปิดทีวีแล้วลงนั่งบนที่นอนตนพร้อมถอนหายใจ
"พ่อไปไม่บอกซักคำ แล้วอลิสต้องไปเคลียร์ข่าวด้วย ไหนคืนนี้จะมีออกงานเปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่อีกจะทำยังไงดี" เธอรำพึงเบาๆขณะจ้องมองเพดานสีขาวที่ตกแต่งด้วยบัว(บัวคือ ปูนปั้นที่ไว้ประดับตกแต่งผนังและเพดาน) ลายกลีบดอกไม้กระหวัดซ้อนกันไปมาตามแนวฝ้าถัดมาด้วยเหล่าเทพยดาตัวน้อยเปลือยกายตามแบบฉบับของโรมัน กำลังวิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน
'ขณะที่เจ้ากำลังรำพึงอยู่ เจ้าก็รู้อยู่มิใช่รึ ว่าควรทำสิ่งใด'เสียงดังขึ้นในใจเธอ นั่นคือเสียงของเจนนูเดมิก๊อดที่อาศัยอยู่ในร่างเธอ และสร้างอวัยวะของตนออกมาครอบตัวเธอไว้เหมือนกับชุดรัดรูปเจนนูสามารถรู้ถึงความคิดความทรงจำเธอได้ทุกอย่าง และสามารถบังคับร่างกายเธอได้ด้วยยามเธอหมดสติราวกับว่าตอนนี้ตัวเธอมีผู้ควบคุมถึง2 แต่เธอเป็นเจ้าของ จึงเป็นผู้ควบคุมหลักแต่ก็ไม่เสมอไป เธออาจจะถูกเจนนูรุกรานเธอได้เหมือนกันอย่างเมื่อตอนเช้า ซึ่งเธอก็ไม่ปฎิเสธเท่าไหร่เพราะมันเป็นความสุขที่เธอไม่เคยได้รับมาก่อนในชีวิต ใจเธอลึกๆก็อยากได้ความสุขแบบนั้นอีกครั้งแต่คงไม่ใช่ตอนนี้
"ใช่ อลิสรู้ แต่อลิสแค่อยากพูดออกมาเฉยๆ เหมือนทุกอย่างในชีวิตของอลิสถูกบงการตลอดเวลาไม่มีเวลาที่จะได้ออกจากกรงนี้เลย" สายตาอลิสสิตาออกแววซึมเศร้าเธอก้มหน้าลงเล็กน้อย มองเสื้อยืดสีดำประดับด้วยดอกไม้เล็กๆสีขาวของเธอ เสื้อคอกว้างรูปตัววียาวถึงไหล่และพับออกข้างเผยแผ่นอกสีขาวสวยไร้จุดด่างดำ และรัดรูปน้อยๆพอให้เห็นทรวดทรงอันเครียดรัดกระชับสัดส่วนของเธอต่อมาด้วยกางเกงแสลดของผู้หญิงสีดำบานช่วงเอวเป็นกลีบเพื่อซ่อนความอวบอัด ของเอวให้ดูกลมกลืนก่อนจะจบลงที่ปลายเท้าที่มีถุงน่องสีขาวสวมอยู่อันเป็นชุดทำงานปกติของเธอ
เจนนูรู้สึกเห็นใจ เพราะที่เขาเห็นจากในความทรงจำชีวิตของเธอก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ชีวิตที่เดียวดาย และไม่มีอิสระตลอดมา
ก๊อกๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้น อลิสสิตาลุกขึ้นยืนทันทีและจัดระเบียบเครื่องแต่งกายให้เรียบร้อยก่อนบอกอนุญาตให้เข้ามาได้ ชายหนุ่มผิวเข้มผมตั้ง ร่างกายแข็งแรงตามแบบฉบับชายชาติทหารในชุดสูทสีดำเดินเข้ามาก่อนพูดด้วยเสียงเข้มแต่ไม่ดังมาก
" คุณอลิสสิตาเป็นอย่างไรบ้างครับ สบายดีรึเปล่าครับ?"
"เราไม่ได้เป็นอะไรหรอก ไม่ต้องห่วงค่ะเอก" อลิสสิตาตอบกลับอย่างคุ้นเคยเอก หรือนายเอกพันธ์เป็นการ์ดประจำตัวของ อลิสสิตา เชาวกรกุล ซึ่งได้รับการชุบเลี้ยงจากนายริชมอนต์ตั้งแต่สมัยยังเด็กเขาจึงเป็นผู้รับใช้ที่ซื่อสัตย์และวางใจได้ของครอบครัวเลยทีเดียว และเพราะมีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับอลิสสิตาริชมอนต์เลยให้เขามาเป็นการ์ดส่วนตัวให้กับเธอ เพื่อที่จะได้ลดความห่างชั้นและลดความเครียดของอลิสสิตา
"แต่ได้ข่าวว่าคุณอลิสสิตาอยู่ในเหตุการณ์ระเบิดขนาดคนรอบข้างยังบาดเจ็บ แล้วไหนจะคุณวิ..."
"เราไม่เป็นอะไรจริงๆ" อลิสชิงตอบตัดบทด้วยระดับเสียงที่เพิ่มขึ้นเล็กน้อยและใบหน้ายิ้มแย้มเอกพันธ์รู้เป็นอย่างดีว่าเธอแกล้งทำเพื่อตัดบท ซึ่งเขาก็ไม่คิดจะถามเพิ่ม
"ครับ งั้นเดี๋ยวผมจะแจ้งตารางเวลานัดหมายวันนี้ให้ฟังคร่าวๆนะครับ วันนี้เวลา12.30น. คุณอลิสสิตามีนัดประชุมแจ้งเรื่องการเปลี่ยนแปลงตำแหน่งประธานบริษัทซึ่งเอกสารจะอยู่ที่..."
อลิสสิตานั่งฟังพอรู้นัดหมายเมื่อเอกพูดจบก็ขอตัวลงไปรอชั้นล่างจากนั้นอลิสสิตาก็จัดแจงเก็บของใส่กระเป๋าของเธอ และตามลงไป
"วันนี้คุณอย่าผลีผลามทำอะไรอลิสนะคะ" อลิสสิตาพูดครับเจนนูก่อนจะปิดประตูห้อง
'ได้ ข้าเข้าใจ แล้วเราค่อยมาสนุกกันหลังจากจบงาน' เจนนูพูดทิ้งท้ายด้วยอารมณ์สนุก อลิสสิตารู้สึกเสียววูบทันที ช่องคลอดของเธอกระตุกและบีบตัวเล็กน้อยใบหน้าแดงระเรื่อแล้วรีบเดินลงไปชั้นล่าง
"บ้า" เธอพูดเบาๆด้วยสีหน้ายิ้มเขินอายนั่นทำให้เจนนูมีความสุขที่เขาทำให้เธอยิ้มได้บ้าง


       

เอกพันธ์
จบตอนที่ 9 ติดตามต่อ ตอนพิเศษ 9.5 นะครับ อิอิ

(ตอนที่ 9 นี่เลขสวยจริงๆ คุณว่ามั้ยผมว่าสวยดีๆ อิอิ ตอนหน้า9.5 จะเป็นเนื้อหาค่อนข้างแรงนะฮ่าๆ ไม่คิดว่าจะต้องเพิ่มตอนนี้ แต่ติดตรงความต่อเนื่องของเนื้อเรื่องเลยต้องตัดมาเป็นตอนพิเศษติดตามนะครับ อิอิ  ผมแต่งเองและจะโพสลงใน ติชมได้นะครับ )
*ก๊อปไปอ่านได้ แต่ ห้าม! นำไปเผยแพร่นะคะ เพราะ คุณflame619 หรือ อีกนามคุณ fallenversaฝากให้นำมาลงแบ่งปันกันอ่านเท่านั้นจ๊ะ*