สวรรค์เบี่ยง ตอนที่ 14
โดยแม่โขง โซดา


              วันนั้น..วันที่คุณน้ำหวานได้ลิ้มชิมรสกามครั้งแรก ถึงบ้านก็ถึงกับเป็นไข้ อีแป้งมันได้ข่าวจากยัยม้วนแม่บ้านคุณน้ำหวานเป็นคนบอกข่าว แล้วมันก็เอาข่าวนี้มาเล่าสู่พี่ชายมันฟัง แถมยังซักไซ้ไล่เลี่ยงเอากับพี่มัน ถึงสาเหตุที่คุณน้ำหวานถึงกับล้มป่วย

"พี่เปี๊ยกทำอาไรคุณน้ำหวานหรอ บอกมาเลย รับมาเลย ว่าทำอาไร" อีแป้งคาดคั้นพี่ชาย สายตามองอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
"ก็เอ็งว่าข้าทำอาไรล่ะ  แล้วยัยม้วนบอกรึป่าวล่ะ ว่าคุณน้ำหวานเป็นอาไร" ไอ้เปี๊ยกไม่ตอบ เลี่ยงไปข้างๆคูๆ
"บอกอ่ะสิ  ยัยม้วนบอกว่า...บอกว่า.." อีแป้งอึกๆอักๆ ไม่กล้าพูด ทั้งที่จริงอีแป้งมันก็ทะลึ่งพอๆกับพี่มัน
"เอออ....ยัยท้วนแกบอกว่าคุณน้ำหวานเป็นอาไร  เอ็งก็บอกๆมาให้หมดสิวะ"
"แกบอกว่า  สงสัย..สงสัยคุณน้ำหวานจะโดน...จะโดน..." อีแป้งยังขยักไม่ยอมบอก
"เอ...อีนี่..ชักจะเรื่องมาก  งั้นก็ไม่ต้องบอก"  ไอ้เปี๊ยกชักโมโห
"เออ..เออ..ยัยม้วนแกบอกว่าเหมือนจะโดนเปิดอาไรสุดๆนี่แหล่ะ" อีแป้งบอกแล้วก้มๆหน้าเหมือนไม่อยากพูด
"เอ้ออ...เค้าเรียกเปิดบริสุทธิ์โว๊ย ก็เหมือนเอ็งโดนไอ้ดาวมันเปิดบริสุทธิ์น่ะ" ไอ้เปี๊ยกเลยอธิบายให้น้องมันฟัง
"แต่ข้าไม่เห็นต้องป่วยเลย" อีแป้งสงสัย  มองหน้าพี่ชายหาคำอธิบาย
"ก็ตอนเอ็งโดนไอ้ดาวเย็ดน่ะ  ควยมันยังเล็กๆน่ะสิ"
"อื้มม...แต่ก็หีบวมเหมือนกันแระ" อีแป้งนึกถึงตอนโดนไอ้ดาวเย็ดครั้งแรก
"เออ...นั่นแหล่ะ" ไอ้เปี๊ยกบอกปัดๆ
"งั้นพี่เปี๊ยกก็เย็ดคุณน้ำหวานอ่ะสิ ควยพี่มันทั้งใหญ่ทั้งยาวอ่ะ คุณน้ำหวานเลยถึงกับล้มป่วย
"แล้วน้าม้วนรู้ได้ยังไงวะ"  ไอ้เปี๊ยกสงสัย ระแวงว่าจะรู้ว่ามันเป็นต้นเหตุ
"ก็แกเก็บเสื้อผ้าคุณน้ำหวานไปซักอ่ะ แกเห็นมีรอยคราบเลือด แล้วก็คราบน้ำควยด้วย"

              ไอ้เปี๊ยกก็อดเป็นห่วงไม่ได้ คอยให้อีแป้งไปถามยัยม้วนทุกวัน
              สามสี่วันมันก็โล่งใจที่อีแป้งมาบอกว่าหายดีแล้ว  ไอ้เปี๊ยกก็พยายามแวะเวียนไปทางบ้านคุณน้ำหวานบ่อยๆ หาโอกาสที่จะถามไถ่ถึงอาการเจ็บไข้ 
              ในใจลึกๆก็ยังโหยหาร่างสวยของคุณน้ำหวาน ที่วันนั้นมันได้แค่ข่มขืนเอาด้วยกำลัง ไม่มีโอกาสได้ชื่นชมเรือนร่างสวยได้อย่างเต็มที่ มันนึกไว้ว่า ถ้ามีโอกาสมันจะบำรุงบำเรอให้คุณน้ำหวานสำลักความเสียวให้ได้

              ทางด้านคุณน้ำหวานสาวน้อยที่ได้ลิ้มลองรสควยครั้งแรก  ถึงแม้ว่าจะไม่เต็มใจในเบื้องแรก  แต่พอทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง ร่างกายก็ยอมรับความเสียวกระสันต์
              จากดีดดิ้นเพื่อให้หลุดพ้นจากลำควยที่แทรกกระแทกเข้ารูหี ก็เปลี่ยนมาเป็นดีดดิ้นเพื่อหาจังหวะรับการกดกระแทกของท่อนควย ก้นยกแอ่นขึ้นรับจนเสียงดังลั่น  พลั่บ....พลั่บ....พลั่บ...
               จนสุดท้ายก็ถึงกับตัวเกร็ง มือไขว่คว้าหาที่เกาะ เพื่อยึดเหนี่ยวด้วยความเสียว รู้สึกถึงน้ำอุ่นๆฉีดเข้าเต็มรูหี รู้สึกถึงลำควยที่พองเป็นจังหวะๆ ไอ้เปี๊ยกยังกดควยแน่นให้รูหีได้ขมิบรัดรีดน้ำควยจนหมดเกลี้ยง
               มันช่างเป็นความสุขบนความทุกข์  ความเจ็บความไม่เต็มใจในเบื้องต้นหายไปจนหมด แขนโอบกอดไอ้เปี๊ยกแน่น เสียงหายใจอย่างอ่อนล้า กว่าไอ้เปี๊ยกจะถอนลำควยที่อ่อนลงออกจากรูหี

              หลังจากที่แผลหาย  คุณน้ำหวานก็เคยดูความเปลี่ยนแปลงในรูหีตัวเอง เธอเอากระจกมามองดูสภาพที่เป็นรอยแยกยาวขึ้น สภาพปากรูหีที่กว้างขึ้นเพราะการฉีกขาด ยิ่งมองก็ยิ่งนึกอยากที่จะลองอีกครั้ง  อีกครั้ง...
              สาเหตุเพราะครั้งแรกที่โดนเย็ด เธอไม่ทันได้เตรียมเนื้อเตรียมตัว มันเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน โดยที่เธอเองก็ไม่นึกไม่ฝันว่าจะประสพกับเหตุการณ์เช่นนั้น แม้แต่การพูดคุยกับผู้ชายเธอก็พยายามหลีกเลี่ยงมาตลอด ไม่เคยแม้แต่คิดจะคุยหรือจะเปิดโอกาสให้จีบ
              ในความคิดเธอยังว่างเปล่า ปราศจากกิเลสตัณหาใดๆ ทั้งสิ้น รวมถึงการช่วยตัวเองให้เกิดความเสียว เธอก็ยังไม่รู้เรื่อง จะมีความเสียวผ่านมาบ้างตอนอาบน้ำ ขณะที่ลูบถูทำความสะอาด แต่เธอก็รีบผ่านๆไปโดยเร็วไม่ได้ติดใจที่จะค้นคว้าหาสิ่งที่เสียวๆนั้นต่อ

               กับไอ้เปี๊ยกที่โชคดีได้ฉลองความบริสุทธิ์ของเธอ  มันเกิดขึ้นจากไอ้เปี๊ยกข่มขืน ยัดเยียดความเสียวให้เธอได้รู้จัก  เธอไม่มีโอกาสได้รู้ได้เห็นถึงสิ่งที่ทำให้เธอเจ็บและเสียวจนขนาดต้องล้มหมอนนอนเสื่อ
              และเมื่อเธอหายจากเจ็บป่วย เธอก็พยายามคิดทบทวน...คิดแล้วคิดอีกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเธอ  คิดไป..มือก็ลูบไล้เนินหีที่อวบอูม มันเหมือนจะดูอวบอูมขึ้นกว่าเดิมด้วย 
              บัดนี้เธอรู้ถึงจุดที่ทำให้เสียวกระสันต์ ปลายนิ้วพลิ้วไปบนปลายแห่งจุดนั้น พร้อมๆกับความทรงจำต่างๆขณะที่เธอได้รับจากไอ้เปี๊ยก  จนกระทั่งหยาดน้ำแห่งความเสียวทะลักออกมาจนแฉะ

              จวบจนอาทิตย์นี้ พ่อ แม่ต้องเดินทางไปธุระหลายวัน ทิ้งให้เธออยู่บ้านกับยัยม้วนแม่บ้าน และคนรถที่สามารถเรียกใช้ได้อีกคนนึง  คุณน้ำหวานถึงกับอมยิ้มในหน้า ขณะที่พ่อแม่เริ่มออกเดินทาง

              อีแป้งเล่าสู้พี่มันฟังทันทีที่รู้ข่าว และมันยังได้รับชวนให้เอามะม่วงไปกินด้วยกันที่บ้านคุณน้ำหวานด้วย
"วันเสาว์นี้แระ พี่เปี๊ยกช่วยเก็บให้หน่อยนะ เอาเยอะหน่อย จะได้ฝากน้าม้วนด้วย"  อีแป้งจัดการเรื่องมะม่วง  ไอ้เปี๊ยกรับฟัง แต่ในสมองมันไม่ได้รับรู้ไปกับอีแป้งน้องสาวมัน มันคิดดีใจที่จะได้ย้ำเตือนความเสียวของท่อนควยที่จะได้เข้าไปซุกในหลืบที่รัดกระชับจนแน่นปั๊งของรูหีคุณน้ำหวาน  มันยืนคิดจนใจลอย...
"พี่เปี๊ยก...ได้ยินรึป่าว"  อีแป้งเรียกเสียงดัง จนไอ้เปี๊ยกสะดุ้ง
"เออ...เออ..รู้แล้ว...รู้แล้ว...เก็บให้เดี๋ยวนี้แหล่ะ"

               ตลอดสามวัน ไอ้เปี๊ยกงดไปเยี่ยมบ้านอีเดือน มันพยายามเก็บน้ำควยไว้ไปใช้กับคุณน้ำหวานในวันเสาร์
              ตกเย็นวันศุกร์ ไอ้เปี๊ยกเอาใจอีแป้งเป็นอย่างดีตามแผนที่วางไว้ มันนอนให้อีแป้งเล่นควยตั้งแต่หัวค่ำ ซ้ำยังบำรุงบำเรอให้อีแป้งอย่างสุดฝีมือ จนอีแป้งนอนตัวงอเป็นกุ้ง ดีดดิ้นอย่างเสียวกระสันตลอดเวลา
              มันพาอีแป้งขึ้นสวรรค์ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบโดยที่มันไม่ยอมปล่อยน้ำควยออกมาเลยแม้แต่ครั้งเดียว จนอีแป้งนอนหอบด้วยความเหน็ดเหนื่อย นอนหงายอ้าซ่า แบถ่างจนเห็นรูหีกลวงโบ๋

"พรุ่งนี้ข้าจะเอามะม่วงไปให้คุณน้ำหวานเองนะ เอ็งก็ไปนอนเย็ดกับไอ้ดาวแระกัน"  ไอ้เปี๊ยกเริ่มตามแผน
"โอยยย...จะไปไหนก็ไปเหอะ พรุ่งนี้ไม่รู้ข้าจะเดินไหวรึป่าว  ว่าแต่ข้ายังสงสัยเรื่องคุณน้ำหวานน่ะ โดนใครเย็ด"
"เออ...ข้ายอมรับว่ะ ข้าเองแหล่ะเย็ดน่ะ ข้าเลยอยากไปขอโทษเธอด้วยไง ขอบใจนะที่ให้ข้าไปเอง"
"หูยยย...มิน่าล่ะถึงกับป่วยอ่ะ โดนของใหญ่ยาวตั้งแต่ทีแรกเลยนะ อิอิ"
"ข้าก็พยายามเย็ดอย่างเบาๆนิ่มนวลแล้วนะ แต่คุณน้ำหวานเธอดิ้นมากอ่ะ เลยต้องกดไว้แรงๆ" มันอธิบายจนควยเริ่มจะแข็งขึ้นมาอีก
"พอ...พอแล้ว...ข้าไม่ไหวแล้ว เล่นคิดถึงคนโน๊นจนเงี่ยนแล้วจะมาเย็ดข้า ไม่เอา...ไม่เอาแล้ว"

              ไอ้เปี๊ยกเลยกอดอีแป้งหลับไปด้วยกันอย่างมีความสุขโดยมันนอนยิ้มกริ่มบนใบหน้า....

สวรรค์เบี่ยง ตอนที่ 14
โดยแม่โขง โซดา


              วันนั้น..วันที่คุณน้ำหวานได้ลิ้มชิมรสกามครั้งแรก ถึงบ้านก็ถึงกับเป็นไข้ อีแป้งมันได้ข่าวจากยัยม้วนแม่บ้านคุณน้ำหวานเป็นคนบอกข่าว แล้วมันก็เอาข่าวนี้มาเล่าสู่พี่ชายมันฟัง แถมยังซักไซ้ไล่เลี่ยงเอากับพี่มัน ถึงสาเหตุที่คุณน้ำหวานถึงกับล้มป่วย

"พี่เปี๊ยกทำอาไรคุณน้ำหวานหรอ บอกมาเลย รับมาเลย ว่าทำอาไร" อีแป้งคาดคั้นพี่ชาย สายตามองอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
"ก็เอ็งว่าข้าทำอาไรล่ะ  แล้วยัยม้วนบอกรึป่าวล่ะ ว่าคุณน้ำหวานเป็นอาไร" ไอ้เปี๊ยกไม่ตอบ เลี่ยงไปข้างๆคูๆ
"บอกอ่ะสิ  ยัยม้วนบอกว่า...บอกว่า.." อีแป้งอึกๆอักๆ ไม่กล้าพูด ทั้งที่จริงอีแป้งมันก็ทะลึ่งพอๆกับพี่มัน
"เอออ....ยัยท้วนแกบอกว่าคุณน้ำหวานเป็นอาไร  เอ็งก็บอกๆมาให้หมดสิวะ"
"แกบอกว่า  สงสัย..สงสัยคุณน้ำหวานจะโดน...จะโดน..." อีแป้งยังขยักไม่ยอมบอก
"เอ...อีนี่..ชักจะเรื่องมาก  งั้นก็ไม่ต้องบอก"  ไอ้เปี๊ยกชักโมโห
"เออ..เออ..ยัยม้วนแกบอกว่าเหมือนจะโดนเปิดอาไรสุดๆนี่แหล่ะ" อีแป้งบอกแล้วก้มๆหน้าเหมือนไม่อยากพูด
"เอ้ออ...เค้าเรียกเปิดบริสุทธิ์โว๊ย ก็เหมือนเอ็งโดนไอ้ดาวมันเปิดบริสุทธิ์น่ะ" ไอ้เปี๊ยกเลยอธิบายให้น้องมันฟัง
"แต่ข้าไม่เห็นต้องป่วยเลย" อีแป้งสงสัย  มองหน้าพี่ชายหาคำอธิบาย
"ก็ตอนเอ็งโดนไอ้ดาวเย็ดน่ะ  ควยมันยังเล็กๆน่ะสิ"
"อื้มม...แต่ก็หีบวมเหมือนกันแระ" อีแป้งนึกถึงตอนโดนไอ้ดาวเย็ดครั้งแรก
"เออ...นั่นแหล่ะ" ไอ้เปี๊ยกบอกปัดๆ
"งั้นพี่เปี๊ยกก็เย็ดคุณน้ำหวานอ่ะสิ ควยพี่มันทั้งใหญ่ทั้งยาวอ่ะ คุณน้ำหวานเลยถึงกับล้มป่วย
"แล้วน้าม้วนรู้ได้ยังไงวะ"  ไอ้เปี๊ยกสงสัย ระแวงว่าจะรู้ว่ามันเป็นต้นเหตุ
"ก็แกเก็บเสื้อผ้าคุณน้ำหวานไปซักอ่ะ แกเห็นมีรอยคราบเลือด แล้วก็คราบน้ำควยด้วย"

              ไอ้เปี๊ยกก็อดเป็นห่วงไม่ได้ คอยให้อีแป้งไปถามยัยม้วนทุกวัน
              สามสี่วันมันก็โล่งใจที่อีแป้งมาบอกว่าหายดีแล้ว  ไอ้เปี๊ยกก็พยายามแวะเวียนไปทางบ้านคุณน้ำหวานบ่อยๆ หาโอกาสที่จะถามไถ่ถึงอาการเจ็บไข้ 
              ในใจลึกๆก็ยังโหยหาร่างสวยของคุณน้ำหวาน ที่วันนั้นมันได้แค่ข่มขืนเอาด้วยกำลัง ไม่มีโอกาสได้ชื่นชมเรือนร่างสวยได้อย่างเต็มที่ มันนึกไว้ว่า ถ้ามีโอกาสมันจะบำรุงบำเรอให้คุณน้ำหวานสำลักความเสียวให้ได้

              ทางด้านคุณน้ำหวานสาวน้อยที่ได้ลิ้มลองรสควยครั้งแรก  ถึงแม้ว่าจะไม่เต็มใจในเบื้องแรก  แต่พอทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง ร่างกายก็ยอมรับความเสียวกระสันต์
              จากดีดดิ้นเพื่อให้หลุดพ้นจากลำควยที่แทรกกระแทกเข้ารูหี ก็เปลี่ยนมาเป็นดีดดิ้นเพื่อหาจังหวะรับการกดกระแทกของท่อนควย ก้นยกแอ่นขึ้นรับจนเสียงดังลั่น  พลั่บ....พลั่บ....พลั่บ...
               จนสุดท้ายก็ถึงกับตัวเกร็ง มือไขว่คว้าหาที่เกาะ เพื่อยึดเหนี่ยวด้วยความเสียว รู้สึกถึงน้ำอุ่นๆฉีดเข้าเต็มรูหี รู้สึกถึงลำควยที่พองเป็นจังหวะๆ ไอ้เปี๊ยกยังกดควยแน่นให้รูหีได้ขมิบรัดรีดน้ำควยจนหมดเกลี้ยง
               มันช่างเป็นความสุขบนความทุกข์  ความเจ็บความไม่เต็มใจในเบื้องต้นหายไปจนหมด แขนโอบกอดไอ้เปี๊ยกแน่น เสียงหายใจอย่างอ่อนล้า กว่าไอ้เปี๊ยกจะถอนลำควยที่อ่อนลงออกจากรูหี

              หลังจากที่แผลหาย  คุณน้ำหวานก็เคยดูความเปลี่ยนแปลงในรูหีตัวเอง เธอเอากระจกมามองดูสภาพที่เป็นรอยแยกยาวขึ้น สภาพปากรูหีที่กว้างขึ้นเพราะการฉีกขาด ยิ่งมองก็ยิ่งนึกอยากที่จะลองอีกครั้ง  อีกครั้ง...
              สาเหตุเพราะครั้งแรกที่โดนเย็ด เธอไม่ทันได้เตรียมเนื้อเตรียมตัว มันเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน โดยที่เธอเองก็ไม่นึกไม่ฝันว่าจะประสพกับเหตุการณ์เช่นนั้น แม้แต่การพูดคุยกับผู้ชายเธอก็พยายามหลีกเลี่ยงมาตลอด ไม่เคยแม้แต่คิดจะคุยหรือจะเปิดโอกาสให้จีบ
              ในความคิดเธอยังว่างเปล่า ปราศจากกิเลสตัณหาใดๆ ทั้งสิ้น รวมถึงการช่วยตัวเองให้เกิดความเสียว เธอก็ยังไม่รู้เรื่อง จะมีความเสียวผ่านมาบ้างตอนอาบน้ำ ขณะที่ลูบถูทำความสะอาด แต่เธอก็รีบผ่านๆไปโดยเร็วไม่ได้ติดใจที่จะค้นคว้าหาสิ่งที่เสียวๆนั้นต่อ

               กับไอ้เปี๊ยกที่โชคดีได้ฉลองความบริสุทธิ์ของเธอ  มันเกิดขึ้นจากไอ้เปี๊ยกข่มขืน ยัดเยียดความเสียวให้เธอได้รู้จัก  เธอไม่มีโอกาสได้รู้ได้เห็นถึงสิ่งที่ทำให้เธอเจ็บและเสียวจนขนาดต้องล้มหมอนนอนเสื่อ
              และเมื่อเธอหายจากเจ็บป่วย เธอก็พยายามคิดทบทวน...คิดแล้วคิดอีกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเธอ  คิดไป..มือก็ลูบไล้เนินหีที่อวบอูม มันเหมือนจะดูอวบอูมขึ้นกว่าเดิมด้วย 
              บัดนี้เธอรู้ถึงจุดที่ทำให้เสียวกระสันต์ ปลายนิ้วพลิ้วไปบนปลายแห่งจุดนั้น พร้อมๆกับความทรงจำต่างๆขณะที่เธอได้รับจากไอ้เปี๊ยก  จนกระทั่งหยาดน้ำแห่งความเสียวทะลักออกมาจนแฉะ

              จวบจนอาทิตย์นี้ พ่อ แม่ต้องเดินทางไปธุระหลายวัน ทิ้งให้เธออยู่บ้านกับยัยม้วนแม่บ้าน และคนรถที่สามารถเรียกใช้ได้อีกคนนึง  คุณน้ำหวานถึงกับอมยิ้มในหน้า ขณะที่พ่อแม่เริ่มออกเดินทาง

              อีแป้งเล่าสู้พี่มันฟังทันทีที่รู้ข่าว และมันยังได้รับชวนให้เอามะม่วงไปกินด้วยกันที่บ้านคุณน้ำหวานด้วย
"วันเสาว์นี้แระ พี่เปี๊ยกช่วยเก็บให้หน่อยนะ เอาเยอะหน่อย จะได้ฝากน้าม้วนด้วย"  อีแป้งจัดการเรื่องมะม่วง  ไอ้เปี๊ยกรับฟัง แต่ในสมองมันไม่ได้รับรู้ไปกับอีแป้งน้องสาวมัน มันคิดดีใจที่จะได้ย้ำเตือนความเสียวของท่อนควยที่จะได้เข้าไปซุกในหลืบที่รัดกระชับจนแน่นปั๊งของรูหีคุณน้ำหวาน  มันยืนคิดจนใจลอย...
"พี่เปี๊ยก...ได้ยินรึป่าว"  อีแป้งเรียกเสียงดัง จนไอ้เปี๊ยกสะดุ้ง
"เออ...เออ..รู้แล้ว...รู้แล้ว...เก็บให้เดี๋ยวนี้แหล่ะ"

               ตลอดสามวัน ไอ้เปี๊ยกงดไปเยี่ยมบ้านอีเดือน มันพยายามเก็บน้ำควยไว้ไปใช้กับคุณน้ำหวานในวันเสาร์
              ตกเย็นวันศุกร์ ไอ้เปี๊ยกเอาใจอีแป้งเป็นอย่างดีตามแผนที่วางไว้ มันนอนให้อีแป้งเล่นควยตั้งแต่หัวค่ำ ซ้ำยังบำรุงบำเรอให้อีแป้งอย่างสุดฝีมือ จนอีแป้งนอนตัวงอเป็นกุ้ง ดีดดิ้นอย่างเสียวกระสันตลอดเวลา
              มันพาอีแป้งขึ้นสวรรค์ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบโดยที่มันไม่ยอมปล่อยน้ำควยออกมาเลยแม้แต่ครั้งเดียว จนอีแป้งนอนหอบด้วยความเหน็ดเหนื่อย นอนหงายอ้าซ่า แบถ่างจนเห็นรูหีกลวงโบ๋

"พรุ่งนี้ข้าจะเอามะม่วงไปให้คุณน้ำหวานเองนะ เอ็งก็ไปนอนเย็ดกับไอ้ดาวแระกัน"  ไอ้เปี๊ยกเริ่มตามแผน
"โอยยย...จะไปไหนก็ไปเหอะ พรุ่งนี้ไม่รู้ข้าจะเดินไหวรึป่าว  ว่าแต่ข้ายังสงสัยเรื่องคุณน้ำหวานน่ะ โดนใครเย็ด"
"เออ...ข้ายอมรับว่ะ ข้าเองแหล่ะเย็ดน่ะ ข้าเลยอยากไปขอโทษเธอด้วยไง ขอบใจนะที่ให้ข้าไปเอง"
"หูยยย...มิน่าล่ะถึงกับป่วยอ่ะ โดนของใหญ่ยาวตั้งแต่ทีแรกเลยนะ อิอิ"
"ข้าก็พยายามเย็ดอย่างเบาๆนิ่มนวลแล้วนะ แต่คุณน้ำหวานเธอดิ้นมากอ่ะ เลยต้องกดไว้แรงๆ" มันอธิบายจนควยเริ่มจะแข็งขึ้นมาอีก
"พอ...พอแล้ว...ข้าไม่ไหวแล้ว เล่นคิดถึงคนโน๊นจนเงี่ยนแล้วจะมาเย็ดข้า ไม่เอา...ไม่เอาแล้ว"

              ไอ้เปี๊ยกเลยกอดอีแป้งหลับไปด้วยกันอย่างมีความสุขโดยมันนอนยิ้มกริ่มบนใบหน้า....