ขออนุญาติลงต่อนะครับ

พลังจิตพิศวาส ตอนที่ 4 - แตงโมหวานฉ่ำ
...
Assasin008 2012-08-14



หนีเสือปะจระเข้ คือประโยคที่สามารถใช้บ่งบอกสถานการณ์ของแตงโมและผองเพื่อนได้อย่างชัดเจนที่สุด จากที่โดนคนกลุ่มหนึ่งวางยาและจะกระทำการข่มขืนพวกเธอ แต่ก็มีคนอีกกลุ่มหนึ่งมาจัดการกับคนกลุ่มแรก แล้วแย่งชิงตัวเธอกับเพื่อน ๆ มาอีกสถานที่หนึ่ง แรกทีเดียวแตงโมหลงดีใจคิดว่ามีคนมาช่วยเหลือ หากเธอกลับค่อยพบว่าเธอคิดผิด เพราะตอนนี้เธอและเพื่อนสาวอีกห้าคน ต่างก็กำลังโดนชายหนุ่มกลุ้มรุมกอดรัดกันถ้วนหน้า ซึ่งหากว่าจะมีใครสักคนที่โชคดีกว่าคนอื่นสักหน่อย ก็คงเป็นตัวเธอเองนั่นแหละที่ต้องเผชิญกับผู้ชายเพียงคนเดียว ไม่เหมือนเพื่อน ๆ ของเธอที่โดนรุมสองคนบ้างสามคนบ้าง

"อย่าค่ะ คุณ อึ๊ยยยย คุณคะอย่า อ๊ายยย ไม่ค่ะ อย่าทำโม ว้ายยย อึ๊ยยยยยยย ไม่เอา อย่านะ"

แตงโม นักร้องสาวเสียงใสวัยสิบหกปีส่งเสียงร่ำร้องอ้อนวอนห้ามปรามชายหนุ่มที่กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงอยู่กับร่างอวบอัดเกินวัยของเธอ หากเสียงร้องห้ามนั้นก็มิได้เป็นผลแต่อย่างใด เพราะใบหน้าของเขายังซุกไซร้สูดดมความหอมหวานที่ซอกคอของเธอไม่ได้หยุดจนเธอขนลุกซู่ อีกทั้งมืออีกข้างหนึ่งของเขาก็กำลังบีบขยำทรวงอกอวบของเธออย่างเมามันส์ไปพร้อมกันเสียด้วย เด็กสาวไร้เดียงสาจึงทำได้แค่เพียงดิ้นรนอยู่ในอ้อมกอดและสั่นสะท้านระริกรับประสบการณ์ความสุขเสียวอันแปลกใหม่ ซึ่งแม้ว่าจะมียกทรงและเสื้อยืดสีขาวปิดกั้นไว้ไม่ให้เขาสัมผัสกับเนื้อแท้ของเธออยู่อีกสองชั้นก็ตาม แต่เพียงแค่นั้นเธอก็แทบจะหมดแรงสู้กับการกอดจูบปลุกปล้ำของหนุ่มหล่อคนนี้เสียแล้ว

"น้องแตงโมยังเด็กอยู่เลย แต่นมใหญ่ดีจัง ไซส์เท่าไหร่เนี่ย"

"ปล่อยหนูนะคะคุณ อึ๋ยยยย อะ อย่าบีบ อึ๊ยยย คุณคะ อย่าทำโม โมยังไม่เคย อึ๊ยยยยย อย่า ไม่เอา อย่าบีบ"

ธนา ยังคงใช้สองมือบีบประคองสองเต้าด้วยความตื่นเต้นกระสันต์ นับตั้งแต่อาจารย์ส้มโอ ก็มีเด็กสาวคนนี้นี่แหละที่มีหน้าอกอุดมสมบูรณ์เนื้อแน่นเด้งกระชับจนแทบเทียบเคียงได้ เรียกได้ว่าหากโตอีกสักปีสองปี เด็กสาวอ่อนวัยคนนี้จะต้องมีหน้าอกที่อวบโอฬารไม่แพ้อาจารย์ส้มโอนมโตคนนั้นแน่ ๆ ความรู้สึกแน่นหยุ่นเด้งที่สะท้อนจากสองเต้า และเสียงร้องห้ามอันหวานไพเราะสดใสช่างปลุกเร้าอารมณ์หนุ่มมากรักเช่นเขาได้จนไม่น่าเชื่อ

แตงโม พยายามปัดมือไม้ที่เกาะแน่นเหมือนปลิงของธนาออกไป พลางชำเลืองมองภาพบรรดาเพื่อนสาวอีกห้าคนที่โดนยาปลุกเซ็กส์จนควบคุมสติไม่อยู่ด้วยความเป็นห่วง เพื่อน ๆ ของเธอต่างกับตัวเธอที่กำลังปลดปล่อยอารมณ์ใคร่ออกมาอย่างเต็มที่ พวกเธอกอดจูบกับชายแปลกหน้าหลายคนอย่างดูดดื่ม แต้วเพื่อนรักคนหนึ่งของเธอกำลังร้องครวญครางเพราะโดนชายคนหนึ่งคร่อมขย่มใส่ถี่ยิบขณะที่ร่างท่อนบนก็โดนผู้ชายอีกสองคนบีบขย้ำ ส่วนแพมเพื่อนอีกคนหนึ่งกำลังก้มหน้าก้มตาใช้ปากอมให้กับผู้ชายอีกสองคนสลับไปมาพร้อมกัน ในขณะที่ตัวเธอเองนั้นก็กำลังโดนชายหนุ่มที่ชื่อว่าธนากอดรัดบีบขยำเนื้อตัวของเธอจากทางด้านหลังในท่านั่งอยู่บนโซฟา

"พี่คะ ได้โปรด ... อย่าทำโม ... อึ๋ยยยย ... โมขอร้อง ... ปล่อยโมกับเพื่อน ๆ ไปนะคะ ได้โปรด อึ๊ยยยยย"

แตงโมส่งเสียงร้องคร่ำครวญร้องขอออกมาไม่ขาดปาก หากชายหนุ่มก็ไม่มีท่าทีว่าจะสนใจคำวิงวอนนั้นแม้แต่น้อยนิด เขายังคงซุกไซร้และบีบคลึงขยำหน้าอกของเธอต่อไปจนเธอเริ่มรู้สึกอ่อนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ เพราะยิ่งโดนเขาบีบสัมผัสเนื้อตัวมากเท่าไหร่ ความรู้สึกหวาดกลัว ขยะแขยงต่อต้าน ก็ยิ่งค่อย ๆ ลดน้อยลงไป และในทางกลับกันร่างกายวัยสาวสะพรั่งของเธอคล้ายจะเรียกร้องให้เขาบีบสัมผัสเนื้อตัวเธอให้มากขึ้นอีก

"ว้ายย !!!! อย่าไม่เอา ปล่อยนะ"

แตงโมที่กำลังอยู่ในอารมณ์วาบหวิวค่อยได้สติขึ้นมาเมื่อมือของชายหนุ่มล้วงวูบเข้าไปในกางเกงยีนส์ของเธอแล้วแตะสัมผัสเข้ากับสัดส่วนที่หวงแหนที่สุดของเธอ เธอสะดุ้งดีดตัวสุดแรงจนศรีษะไปกระแทกเข้ากับใบหน้าของธนา เขาร้องครวญครางคำหนึ่งแล้วเผลอปล่อยเธอให้หลุดออกจากอ้อมกอด แตงโมจึงรีบกระเสือกกระสนวิ่งออกห่างจากร่างของชายหนุ่มทันที

"แต้ว แพม โบว์ ทราย หมวย พวกเรารีบหนีเร็ว โธ่! แต้ว แพม โบว์ หมวย ทราย"

แตงโมตะโกนเรียกสติเพื่อน ๆ ที่กำลังโดนกลุ้มรุมอยู่รอบ ๆ ด้วยอยากช่วยเหลือทั้งที่ตัวเธอเองก็กำลังหน้าแดงหอบหายใจกระเส่า กระนั้นเมื่อหันมองซ้ายมองขวา บรรดาเพื่อน ๆ ของเธอต่างก็กำลังกอดจูบมัวเมาอยู่กับชายฉกรรจ์อย่างไม่แยแสสนใจเสียงเรียกของเธอแม้แต่น้อย แตงโมจึงได้แต่มองสลับไปมาด้วยความว้าวุ่นสับสนไม่ทราบว่าควรจะทำตัวอย่างไร อยากหนีให้พ้นจากที่แห่งนี้ใจจะขาด แต่กระนั้นเธอก็ไม่อาจหักใจทิ้งเพื่อนแล้วหนีเอาตัวรอดไปคนเดียวได้

"ทำไมไม่รีบหนีไปก่อนคนเดียวล่ะ ถ้ารีบวิ่งไปคนเดียวอาจจะรอดก็ได้นะ? เพื่อน ๆ ของเธอโดนยาปลุกเซ็กส์ขนาดนั้นหนีไปไหนไม่ได้หรอก"

ธนา เอามือลูบแก้มของตัวเองที่โดนศรีษะของเด็กสาวชนเมื่อครู่พลางจ้องมองเด็กสาวแสนสวยหุ่นอวบอึ๋มด้วยดวงตาฉงนสงสัย ไม่มีวี่แววแห่งความโกรธไม่พอใจแม้แต่น้อย

"คุณ ... ได้โปรด ... ปล่อยเพื่อน ๆ ของโมนะคะ โมขอร้อง ได้โปรด ..."

แตงโม ส่งเสียงอ้อนวอนร้องขอแทนเพื่อน ๆ กระนั้นในใจเธอก็รู้สึกว่ามันสายไปเสียแล้ว เพราะตอนนี้ทุกคนต่างก็โดนชายฉกรรจ์เหล่านั้นเปิดซิงกันไปเรียบร้อยหมดแล้ว แถมบางคนกำลังโดนคนที่สามคนที่สี่รอต่อคิวอยู่อีกด้วย

"งั้นเอาแบบนี้เป็นไง ผมจะปล่อยเพื่อน ๆ ของน้องแตงโมทันที ถ้าหากว่าคุณยอมให้พวกลูกน้องของผมทั้งสามสิบคนรุมโทรมแทนเพื่อน ๆ ของคุณตกลงมั้ย?"

แตงโม ถึงกับขนลุกวูบเมื่อธนาพูดจบ เพราะชายฉกรรจ์ทุกคนที่อยู่รายรอบต่างก็พากันหยุดชะงักแล้วหันมามองเธอที่สวยเด่นกว่าผู้หญิงคนอื่นด้วยสายตาหื่นกระหายกันอย่างพร้อมเพรียง เด็กสาวแม้อยากจะช่วยเพื่อนใจจะขาด แต่ก็ไม่กล้าแม้แต่จะนึกภาพตาม ว่าหากเธอต้องกลายเป็นที่รองรับอารมณ์ดิบเถื่อนของผู้ชายมากถึงสามสิบคน เธอจะตกอยู่ในสภาพย่ำแย่เพียงใด เธอจึงได้แต่ยืนอ้ำอึ้งสับสนไม่ทราบว่าควรทำอย่างไร

"เอาเถอะ เห็นแก่ที่คุณเป็นคนรักเพื่อน ผมจะให้โอกาสคุณหนึ่งครั้ง ... จากที่คุณยืนอยู่ ถ้าวิ่งไปที่ประตูหน้าแล้ววิ่งตรงออกไปซักห้าร้อยเมตร จะถึงรั้วประตูหน้าบ้าน ลูกน้องผมจะไม่ยุ่งเกี่ยว ผมจะไล่ตามคุณไปคนเดียว ถ้าคุณสามารถหนีผมแล้ววิ่งไปแตะรั้วประตูใหญ่ได้ ผมจะปล่อยคุณและเพื่อน ๆ โดยไม่มีข้อแม้ แต่ถ้าผมจับได้ล่ะก็คุณก็เสร็จผม ... เอาล่ะ ผมให้เวลาคุณไปก่อนสิบวินาที ... สิบ ... เก้า ... แปด ..."

แตงโมรับฟังเงื่อนไขจนงุนงง แต่ก็ทราบว่านี่คือโอกาสเดียวที่ควรลองเสี่ยง และกว่าจะตัดสินใจได้เขาก็นับไปถึงเลขแปดแล้ว เธอรีบหมุนตัววิ่งไปผลักประตูหน้าจนเปิดอ้าออก เบื้องนอกนั้นเป็นสนามหญ้าผืนใหญ่ที่มืดมิดด้วยม่านรัตติกาล หนทางเบื้องหน้าของเธอยิ่งมืดมิดแทบไร้หนทางเมื่อมีสายฝนโปรยกระหน่ำลงมาซ้ำเติม เด็กสาวหันรีหันขวางด้วยความหวาดหวั่น เธอหันมองไปเบื้องหลังเห็นธนายังคงนั่งนับเลขถอยหลังอยู่ที่เดิม จากนั้นก็รวบรวมความกล้าก้าวขาพุ่งทะยานฝ่าสายฝนวิ่งไปตามความมืดด้วยฝ่าเท้าอันเปลือยเปล่า เป้าหมายของเธอคือแสงไฟจุดเล็ก ๆ พร่าเลือนแต่ยังพอมองเห็นได้ว่าเป็นประตูรั้ว

แตงโมสะดุดอะไรบางอย่างในความมืดจนล้มคว่ำลงไปบนสนามหญ้าคราหนึ่ง เธอหันมามองเบื้องหลังที่ไร้ผู้คนด้วยความหวาดหวั่นคราวหนึ่งก่อนรีบยันตัวยืนหยัดลุกขึ้นยืนแล้วโผวิ่งย่ำเท้าไปตามผืนหญ้ามุ่งสู่แสงไฟประตูรั้วที่ขยายใหญ่ขึ้น เธอร้องโอ๊ยเบา ๆ เมื่อเสื้อของเธอเกี่ยวเข้ากับกิ่งไม้จนขาดวิ่นไปส่วนหนึ่ง แขนของเธอแสบเล็กน้อยไม่ทราบว่าถลอกเป็นแผลหรือไม่ กระนั้นเด็กสาวก็ยังคงตั้งหน้าตั้งตาวิ่งฝ่าสายฝนอันหนาหนักต่อไป ทั้งที่กำลังหอบเหนื่อยแทบหายใจหายคอไม่ทัน

แม้จะเปียกชุ่มไปทั้งตัวจนหนาวเหน็บ แต่เด็กสาวก็ใจชื้นขึ้นเมื่อวิ่งฝ่าความมืดมาจนอยู่เบื้องหน้าประตูรั้ว เธอร้องตะโกนขอความช่วยเหลือด้วยความคาดหวังเมื่อเห็นแสงไฟของรถยนต์คันหนึ่งวิ่งผ่านถนนใหญ่ที่อยู่ด้านหน้าประตูไป กระนั้นก็เข้าได้ใจได้ว่าไม่มีทางที่ผู้คนในรถคนนั้นจะได้ยินเสียงร้องของเธอ เพราะทั้งกำลังวิ่งด้วยความเร็ว และฝนตกหนัก เด็กสาวรีดเร้นเรี่ยวแรงเฮือกสุดท้ายที่หลงเหลือย่ำเท้าวิ่งไปบนพื้นปูน เธอเหลียวหันหลังกลับมามองเบื้องหลังเมื่อประตูรั้วที่ไร้ผู้คนอยู่จากเธอเพียงแค่ไม่ถึงยี่สิบก้าว ความเคร่งเครียดค่อยผ่อนคลายลงเมื่อเบื้องหลังของเธอมีแต่เพียงความมืดที่ไร้วี่แววผู้คน หากเมื่อเธอหันกลับมามองเบื้องหน้าเด็กสาวก็ถึงกับหวีดร้องออกมาเสียงหลง เพราะผู้ชายที่ชื่อธนาคนนั้นกำลังยืนรอเธออยู่แล้ว

แตงโมตื่นตกใจ ไม่ทราบว่าเขามาถึงก่อนเธอได้อย่างไร หากกระนั้นก็ยังคงมีสติ เธอยังคงยึดถือการแตะสัมผัสประตูรั้วเป็นเป้าหมายสุดท้าย เธอเปลี่ยนทิศทางหักตัววิ่งหลบชายหนุ่มไปทางขวามือของเธอแล้วพุ่งตัวสุดแรงกระโดดเข้าหาประตูรั้วโดยไม่กลัวบาดเจ็บ มืออันเนียนนิ่มข้างหนึ่งเอื้อมเหยียดจนสุดไปเบื้องหน้า อีกเพียงคืบเดียวปลายนิ้วของเธอก็จะแตะเข้ากับซี่กรงของประตูรั้วแล้ว หากกระนั้นเหตการณ์แปลกประหลาดเหลือเชื่อพลันอุบัติขึ้นอีกครั้ง

ร่างทั้งร่างของเธอลอยคว้างหยุดนิ่งแข็งทื่ออยู่กลางอากาศ แม้ว่าจะเคยเห็นเขาทำแบบนี้มาแล้วเมื่อชั่วโมงที่แล้วกับผู้ชายที่ชื่อจ๊อด แต่เมื่อมาโดนเองกับตัวเข้าแบบนี้เด็กสาวก็ถึงกับใจหล่นวูบ ขนลุกชันไปทั่วทั้งตัวด้วยความหวาดกลัวในพลังอำนาจที่อธิบายไม่ได้ และในขณะที่เธอขยับเนื้อตัวไม่ได้แม้แต่น้อยนั้น เนื้อตัวอันเปียกปอนของเธอก็โดนพลังอะไรบางอย่างเหวี่ยงกระชากลงไปนอนหงายแผ่หราอยู่บนผืนหญ้าชุ่มน้ำใต้ตะเกียงไฟใกล้ประตูรั้ว

เด็กสาวหลับตาลงเพราะโดนเม็ดฝนสาดลงมาปะทะใบหน้า สองแขนของเธอโดนมือที่มองไม่เห็นดึงจนเหยียดออกแล้วกดทับไว้บนกอหญ้าจนเธออยู่ในสภาพนอนหงายเหยียดแขนเหยียดขามิอาจขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวได้ ถัดจากนั้นร่างของเธอก็โดนชายหนุ่มขึ้นมานั่งคร่อม เขาก้มลงจูบหอมแก้มของเธอฟอดใหญ่ แล้วจ้องมองเธอด้วยดวงตาอันวาววับ พร้อมกับกระซิบเสียงหวานจนเด็กสาวบังเกิดความหวาบหวามใจขึ้นมาอย่างไม่อาจควบคุม

"สวย น่ารัก เซ็กส์ซี่ มีไหวพริบ กล้าหาญ รักเพื่อนพ้อง ... รู้มั้ยว่าผมไม่เคยถูกใจผู้หญิงคนไหนเท่าคุณมาก่อนเลย แต่ว่าตอนนี้คุณแพ้แล้ว และตั้งแต่นาทีนี้คุณจะต้องเป็นผู้หญิงของผมคนเดียว ผมอยากฟังเสียงหวาน ๆ ของคุณตอนมีความสุขจะแย่แล้ว"

...

"อย่าค่ะคุณ ได้โปรด อย่าทำโม"

เด็กสาวเสียงใสวัยสิบหกปีหลับตาปี๋เบือนหน้าหนีด้วยความขวยเขินขณะที่ชายหนุ่มกำลังฉีกทึ้งดึงเสื้อยืดตัวเก่งที่พี่สาวซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดจนขาดรุ่งริ่ง จากนั้นยกทรงของเธอก็โดนเขากระชากหลุดตามไปติด ๆ กัน

"น้องแตงโมสวยน่ากินไปทั้งตัวเลยรู้มั้ย หน้าอกใหญ่ แล้วก็สวยน่ากินมาก"

เมื่อแตงโมหรี่ตาขึ้นมามองแววตาอันกระหายกลัดมันของชายหนุ่ม เด็กสาวก็ยิ่งหน้าแดงซ่านมากขึ้นยิ่งกว่าเดิมอีกหลายเท่า เธอพยายามจะพลิกตัวหลับสายตาอันอุกอาจของชายหนุ่มกระนั้นแขนขาของเธอก็คล้ายโดนมัดตรึงแน่นโดยไม่อาจเคลื่อนไหวแม้แต่น้อยนิด เธอจึงได้ทำแต่ปล่อยให้ชายหนุ่มจ้องมองโดยมิอาจทำอะไรได้ นาทีนั้นหัวใจดวงน้อยของเด็กสาวเริ่มบังเกิดความหวาบหวามใจขึ้นมากับชายที่กำลังจะข่มขืนเธอเข้าเสียแล้ว

ภายใต้แสงไฟอันอ่อนจางกลางค่ำคืนเดือนมืดของตะเกียงไฟฟ้าดวงหนึ่ง สัดส่วนอันโค้งเว้าขาวเนียนดุจปฎิมากรรมจากสรวงสวรรค์ของเด็กสาวคล้ายจะสะกดสายตาของธนาได้จนอยู่หมัด ยิ่งเมื่อมีหยดน้ำฝนหล่นแปะลงบนปลายถันสีชมพูอ่อนแล้วไหลรินไปตามความโค้งเว้าที่นูนแน่นของเด็กสาวก็ยิ่งกระตุ้นเร่าอารมณ์หื่นกระสันของเขาได้อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนกับผู้หญิงคนไหน

"อึ๊ยยยย ... อืมมมม ... อะ อย่า .... อืมมม อื๊อออ .... อย่าค่ะ ... อืมมมม"

แตงโมส่งเสียงครางสั่นสะท้านร้องห้ามด้วยน้ำเสียงชวนฝัน ขณะที่ชายหนุ่มก้มหน้าก้มตาลงไปโลมเลียที่หน้าอกอวบเต่งเกินวัยของเธอ พร้อมกันนั้นฝ่ามือทั้งสองข้างของเขาก็ทั้งลูบไล้อย่างแผ่วเบา ทั้งบีบขยี้สองเต้าอันอวบหยุ่นอย่างแรงจนเด็กสาวเสียวสะท้านไปถึงทรวงใน หัวนมสีชมพูอ่อนของเธอโดนเขาอ้าปากงับดูดเลียเม้มกัดสลับไปมาทั้งสองข้าง ร่างของเธอจึงสั่นสะท้านเด้งกระตุกไปกับลีลาอันดุเด็ดเผ็ดมันส์ของเขาแทบไม่ได้หยุดพัก

"อือออออ .... ซี้ดดดสสสส ...... อืมมมมม ... อึ๊ยยยย .... อืมมมมม ... อืออออออ"

ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่ทราบที่เด็กสาวแสนสวยหยุดส่งเสียงร้องห้าม แล้วหันมาส่งเสียงร้องครวญครางแว่วหวานไปตามจังหวะบทรักภายใต้สายฝนพรำของเขาแทน ดวงตาอันกลมโตก้มลงจ้องมองภาพชายหนุ่มกำลังดูดกินสองเต้าของเธอด้วยความรู้สึกร้อนแรงวาบหวาม ความคิดที่จะรักษาความสาวไว้ให้ชายคนรักพังทลายล้มครืนไปจนหมดสิ้น เวลานี้เด็กสาวลืมสิ้นว่าเพื่อนรักของเธอกำลังโดนรุมโทรมอยู่ในบ้านหลังนั้น เธอรู้เพียงแต่ว่าร่างกายอันร้อนรุ่มของเธอกำลังแอ่นหน้าอกเข้าหาตอบสนองบทรักของเขาเข้าเสียแล้ว

"ซี้ดดดดสสสส ... โอ๊ยยย ... โอ๊ะ .... อึ๊ยยยยย ... คุณ ... อืมมมม .... ซี้ดดสสส ... คุณ ... โอ๊ะ โอ๊ย คุณ คุณ ... อื๊อออออ"

แตงโมยิ่งร้องครวญครางเร่าร้อนกว่าเดิมเมื่อตะขอเกงเกงยีนส์รัดรูปของเธอโดนปลดออก พร้อมกับฝ่ามือของเขาแผ่วพลิ้วล้วงลงไปขยี้กลีบกุหลาบของเธอ เด็กสาวถึงกับแอ่นสะโพกยกไหวส่ายบดไปมากับฝ่ามือของเขาอย่างลืมตัว และยิ่งเมื่อเขาแหย่แยงปลายนิ้วบดบี้กับติ่งแตดที่ไวต่อสัมผัส เด็กสาวก็ยิ่งดิ้นเร่ากระตุกร่อนสะโพกไหวไปมาอย่างสุดกำลัง จวบจนกระทั่งถึงจุดหนึ่ง เด็กสาวก็หวีดร้องครวญครางเสียงหวานด้วยความสุขสมเป็นครั้งแรกในชีวิต และตั้งแต่วินาทีนั้นเป็นต้นมา เด็กสาวก็เริ่มรู้สึกตัวว่าเธอพร้อมที่จะเป็นของเขาแล้ว

"ข้างบนก็สวย ข้างล่างก็สวย อวบอูมน่าเอาจริง ๆ"

เสียงของชายหนุ่มดังขึ้นขณะที่เขากำลังจับจ้องมองเรือนร่างอันเปลือยเปล่าของเธอ ในที่สุดกางเกงยีนส์และกางเกงในของเธอก็โดนเขาถอดออกจนหมดสิ้น แตงโมที่เพิ่งเสร็จสมไปหนึ่งรอบเริ่มมีสติกลับคืนมาเล็กน้อย เธอพยายามหนีบสองขาเข้าหากันเพื่อปกปิดกลีบกุหลาบของเธอให้พ้นจากสายตาของเขา แต่กระนั้นสองขาของเธอก็โดนมือที่มองไม่เห็นดึงรั้งจนถ่างอ้าออก แถมสะโพกของเธอยังลอยคว้างแอ่นเนินนูนขึ้นไปด้านบนเปิดทางให้เขาจับจ้องมองอย่างสมใจเสียอีกต่างหาก

เด็กสาวเบือนหน้าหลบสายตาหื่นกระหายแวววาวของชายหนุ่มไปด้านข้าง จากนั้นเธอจึงค่อยพบว่ารอบข้างของเธอนั้นฝนห่าใหญ่กำลังกระหน่ำตกลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา กระนั้นร่างของเธอกลับไม่สัมผัสโดนเม็ดละอองฝนเหล่านั้นแม้แต่น้อยทั้งที่ไม่มีสิ่งใดปิดกำบัง แตงโมบังเกิดความงุนงงวูบใหญ่ในเหตการณ์อันแปลกประหลาดนี้ กระนั้นเพียงพริบตาต่อมา สมองของเธอก็ขาวโพลนไปหมด เพราะเขาขยับตัวมากอดบดจูบกับเธออย่างเร่าร้อนรุนแรงราวกับจะกลืนกินเธอเข้าไปทั้งร่าง

วินาทีนั้นแขนขาของเธอเป็นอิสระแล้ว กระนั้นแทนที่จะผลักไสปัดป้อง ร่างกายของเธอกลับกอดกระหวัดรัดพัวพันกับร่างอันแข็งแกร่งกำยำของเขาสุดชีวิต วินาทีหนึ่งนั้นความหฤหรรษ์ที่โดนเล้าโลม โดนความเจ็บแปลบจากง่ามขาที่โดนเขาเสือกไสแก่นกายเข้ามาจนเธอหวีดร้องอย่างปวดร้าว กระนั้นอีกเพียงไม่กี่นาทีต่อมา เด็กสาวก็ได้รับรู้ความหฤหรรษ์อันสุดยอดล้ำกว่าสิ่งใดที่เคยประสบพบเจอมา ยิ่งเขาเร่งสะโพกรุกเร้าหยั่งลึกเข้ามาในร่างมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งประสบความสุขเสียวมากขึ้นเท่านั้น

หลังจากนั้นทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติแห่งการสมสู่ แตงโมกอดจูบลูบไล้สัมผัสชายหนุ่ม ส่ายสะโพกโยกรับรสรักราวสัตว์ตัวเมียว่าง่ายตัวหนึ่ง ในขณะที่ธนาก็ทำหน้าที่กระหน่ำความเร่าร้อนรุนแรงเข้าใส่ร่างของเด็กสาวราวกับสัตว์ป่าเพศผู้ที่มีแต่ความดิบเถื่อน เด็กสาวไม่ทราบว่าเวลาผ่านไปนานเพียงใด ไม่ทราบว่าฝนหยุดตกตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่ทราบว่าเพื่อนพ้องของเธอจะโดนลูกน้องของผู้ชายคนนี้ทำปู้ยี่ปู้ยำจนแหลกเละเพียงใด และไม่ทราบว่าเธอหวีดร้องด้วยความสุขสมไปแล้วกี่รอบต่อกี่รอบ เธอทราบเพียงอย่างเดียว ว่าเธอหลงไหลในรสรักของชายหนุ่มผู้นี้เข้าเสียแล้ว

...

แตงโมหวานฉ่ำเลยนะ ไม่เอาสุดท้ายเอาก็เอา