Oh!My Angel นางฟ้าอลเวง
Episode I : The Missing Shoe
Chapter III: "อาบเสียว"
By DRACULolitA

"บรึ๋ยยยย~~~หนาว~~~"  นางฟ้าเบลทำเสียงทะเล้นขณะที่ปล่อยให้เบิร์ดตักน้ำมารดตัวเธอ  หลังจากผ่านไป 3 ขัน  ร่างกายของนางฟ้าเบลก็ชุ่มไปด้วยน้ำทั้งตัว  เบิร์ดคว้าสบู่มาถูจนเป็นฟอง  

"อะไรคะนั่น?"  นางฟ้าเบลเอ่ยถาม  
"นี่เหรอ...อ๋อ สบู่ไง  เอาไว้ถูตัวจะได้หอมๆ  ที่บนสวรรค์ไม่มีสบู่เหรอ?"  เบิร์ดถามกลับไปบ้าง  นางฟ้าเบลได้แต่ส่ายหัว  

     เบิร์ดสูดลมหายใจเข้าจนลึกเพื่อคลายความตื่นเต้นพลางจ้องมองร่างกายของนางฟ้าของเขาอีกครั้งก่อนจะลงมือถูแขนของนางฟ้าตัวน้อยด้วยฟองสบู่ในมือของเขา  ณ ตอนนี้ทั้งคู่ยืนหันหน้าเข้าหากัน  มือซ้ายของเบิร์ดจับมือขวาของนางฟ้าเบลยื่นออกมาด้านหน้า  ส่วนมือขวาข้างที่ถนัด  เขาให้โอกาสมันเป็นฝ่ายได้ถูเรือนร่างของนางฟ้าเบลเป็นอันดับแรก  

มือขวาที่ชุ่มไปด้วยสบู่ของเบิร์ดวางลงกึ่งกลางแขนขวาของนางฟ้าเบลแล้วถูไล่สบู่ในมือกระจายไปทั่วแขนของเธอ  ไล่จากมือไปถึงหัวไหล่และจากไหล่กลับไปที่มืออย่างแผ่วเบาซ้ำแล้วซ้ำเล่า  ตั้งแต่เกิดมาเบิร์ดยังไม่เคยอาบน้ำให้ใครมาก่อน  การได้สัมผัสเรือนร่างอันอ่อนนุ่มและบอบบางของนางฟ้าเบลในสถานการณ์เช่นนี้ทำเอาจิตใจของเบิร์ดเตลิดเปิดเปิง  

เขาทำเช่นเดียวกันนี้กับแขนซ้ายของนางฟ้าเบลโดยให้มือซ้ายได้เป็นฝ่ายรับประสบการณ์บ้าง  หลังจากเสร็จธุระกับแขนทั้งสองข้างของนางฟ้าผู้ไร้เดียงสาแล้ว  เบิร์ดก็เดินอ้อมไปด้านหลังของเธอ  นางฟ้าเบลที่ไม่รู้ประสีประสายกแขนที่เต็มไปด้วยสบู่ของเธอขึ้นมาดม  

"อื๊ม~~~หอมดีนะคะ  พี่..."  พูดยังไม่ทันจบประโยคเสียงนางฟ้าเบลก็เงียบหายไป  เพราะเธอมัวแต่มองมือทั้งสองของเบิร์ดที่จู่ๆก็ลอดใต้แขนเธอเข้ามาตะปบจับหน้าอกที่เพิ่งแตกหน่อของเธอ  

     ตอนนี้เบิร์ดแทบไม่สามารถควบคุมสติของตัวเองได้เลย  มือของเขาผลัดกันนวดเฟ้นไปทั่วลำตัวรับสัมผัสของผิวพรรณอันอ่อนนุ่มของนางฟ้าตัวน้อยโดยเน้นที่หน้าอกเป็นหลัก  สัมผัสของฝ่ามือเบิร์ดที่เลื่อนผ่านหัวนมสีน้ำตาลอ่อนของเธอไปมาสร้างอารมณ์ใคร่ครั้งแรกในชีวิต 12 ปีบนสวรรค์  นางฟ้าเบลเริ่มออกอาการบิดไปมารับกับจังหวะการนวดของเบิร์ด  

นางฟ้าผู้ไร้เดียงสาเธอยังไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้คืออะไร  เธอได้แต่นึกไปว่านี่คือขั้นตอนหนึ่งในการอาบน้ำของมนุษย์โลก  เธอพยายามเก็บความรู้สึกประหลาดนี้เอาไว้ในใจ  ฝ่ายเบิร์ดเมื่อเห็นนางฟ้าตัวน้อยเริ่มออกอาการก็ยิ่งได้ใจ  เขาดึงตัวนางฟ้าเบลเข้ามากอด  จนแผ่นหลังของนางฟ้าแสนซื่อประกบติดกับหน้าอกของเขา  ความอบอุ่นในกายของนางฟ้าเบลแผ่ซ่านมาถึงตัวเบิร์ดจนเขาไม่รู้สึกถึงบรรยากาศที่หนาวเย็นรอบตัว  

     ความรู้สึกที่สุดวิเศษนี้เบิร์ดเองก็อยากแบ่งปันให้นางฟ้าตัวน้อยของเขารับรู้เช่นเดียวกัน  แม้เบิร์ดจะไม่มีประสบการณ์กับผู้หญิงมาก่อน  แต่เขาก็เรียนเพศศึกษามามากพอที่จะรู้ว่าควรจะทำยังไงในสถานการณ์เช่นนี้  มือของเบิร์ดเลื่อนต่ำลงสู่จุดสำคัญที่สุดของนางฟ้าเบล  นิ้วกลางของเขากรีดผ่านร่องเสียวจากบนลงล่างสร้างกระแสความเสียวระลอกใหญ่ไหลไปทั่วร่างกายเธอ  

นางฟ้าเบลถึงกับเข่าอ่อน  ยังดีที่เบิร์ดแข็งแรงพอ  เขาพยุงเธอขึ้นมารับความเสียวที่เขาบรรจงมอบให้โดยไม่ปล่อยให้นางฟ้าเบลหยุดพัก  นิ้วกลางที่กดทาบแทรกตัวผ่ากลีบเสียวนางฟ้าจนแยกออกจากกัน  ติ่งเสียวที่ไร้เครื่องป้องกันเมื่อถูกสัมผัสโดยตรงก็ทำเอาเจ้าของถึงกับครวญคราง  

"พี่~~~เบิร์ด  อา~~~ส์"  เสียงครางของนางฟ้าเบลยิ่งทำสถานการณ์แย่ยิ่งขึ้น  ในใจเธอตอนนี้อิจฉามนุษย์โลกยิ่งนัก  หากบนสวรรค์อาบน้ำกันแบบนี้ทุกวันเธอคงมีความสุขไม่น้อย  

     เบิร์ดที่ตอนนี้กอดรัดประกบหลังของเธออยู่  เขาก้มลงไซร้ซอกคอนางฟ้าเบลอย่างลืมตัว  ต่างฝ่ายต่างแลกความรู้สึกเสียวครั้งแรกในชีวิตให้แก่กันและกัน  แต่แล้วขณะที่ทั้งคู่กำลังเพลิดเพลินอยู่นั่นเอง...

"โอ้ย!....พี่เบิร์ด  แสบค่ะ...แสบ"  นางฟ้าเบลพยายามปัดมือของเบิร์ดออกจากร่องเสียวเธอ  

     เบิร์ดได้สติกลับคืนมา  เขาคงถูร่องเสียวเธอแรงเกินไปน้ำสบู่เลยไหลเข้าไปโดนเนื้อเยื่ออ่อนๆในร่องเสียวของเธอ  ยิ่งนางฟ้าเบลไม่เคยอาบโดยใช้สบู่มาก่อนคงยิ่งแสบมากกว่าปกติเป็นแน่  เบิร์ดรีบตักน้ำในอ่างออกมาล้างร่องเสียวนางฟ้าเบลเป็นการเร่งด่วน  สีหน้าแหยๆของนางฟ้าเบลทำเอาเบิร์ดใจไม่ดี  เขากลัวว่าเธอจะไม่ยอมให้เขาอาบน้ำให้เธออีก  กลัวว่านางฟ้าเบลจะไม่อาบน้ำพร้อมกับเขาอีก  แต่ที่สำคัญที่สุดเขากลัวว่านางฟ้าเบลจะเกลียดเขาและไม่อยู่กับเขาอีกต่อไป  

"เป็นอะไรรึเปล่า น้องเบล"  เบิร์ดไต่ถามอาการของนางฟ้าเบลอย่างเป็นห่วงเป็นใย  
"ไม่เป็นไรค่ะ.."  นางฟ้าเบลฝืนยิ้มตอบนัยน์ตาแดงกล่ำของเธอฟ้องเบิร์ดว่าทำนางฟ้าตัวน้อยเจ็บแค่ไหน  

     เบิร์ดตักน้ำในอ่างมาล้างสบู่ที่เหลือบนตัวนางฟ้าเบลจนหมด  เบิร์ดแทบหมดอารมณ์ทันทีที่รู้ว่าทำนางฟ้าตัวน้อยเจ็บ  เขารู้สึกตัวขึ้นมาทันทีว่ากำลังทำสิ่งผิดอยู่  เบิร์ดเป็นมนุษย์โลกส่วนนางฟ้าเบลเป็นนางฟ้าบนสวรรค์   หากเรื่องที่เขาทำกับนางฟ้าเบลรู้ไปถึงบนสวรรค์เบิร์ดคงตกนรกไม่ได้ผุดได้เกิดแน่ๆ  เขาควรยุติความคิดที่จะเสพเสียวกับนางฟ้าเบลซะเพื่อจะไม่ให้เกิดปัญหาในภายหลัง  

"เอ่อ...พี่อาบน้ำให้เบลเสร็จแล้วนะ  เบลรอพี่ก่อนแล้วกัน"  เบิร์ดหันหลังไปตักน้ำอาบโดยเร็ว  เขาไม่กล้าหันไปมองนางฟ้าเบลอีกด้วยกลัวว่าจะอดใจตัวเองไว้ไม่อยู่

   ฝ่ายนางฟ้าเบลก็เห็นท่าทีที่ไม่สบายใจของเบิร์ดเช่นเดียวกัน  ยิ่งเธอเห็นเบิร์ดหันหลังกลับไปอาบน้ำอยู่ห่างๆเธอ  นางฟ้าเบลกลับรู้สึกว่าเป็นความผิดของตนเองที่ทนเจ็บไม่ได้  

"พี่เบิร์ด...พี่เบิร์ดคะ"  นางฟ้าเบลเดินตรงเข้าหาพยายามมองหน้าเบิร์ด  
"โกรธเบลเหรอ?"  คำถามนางฟ้าเบลหยุดอาการจ้วงอาบของเบิร์ด  เสียงน้ำตกกระทบพื้นเงียบไป  เบิร์ดจำต้องหันมาตอบเบล  สายตาของทั้งคู่ประสานกันอย่างช่วยไม่ได้
"ทำไมพี่จะต้องโกรธเบลด้วยล่ะครับ  พี่เบิร์ดทำน้องเบลเจ็บ  น้องเบลสิควรจะโกรธพี่"  แล้วเบิร์ดก็เผลอเหลือบลงไปมองเรื่อนร่างของนางฟ้าเบลอีกจนได้  
"เบลไม่โกรธพี่เบิร์ดหรอกค่ะ"  เบิร์ดยังคงนิ่งเฉยเพราะไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกลำบากใจของเขาให้นางฟ้าเบลเข้าใจได้อย่างไร  
"งั้น...ถ้าพี่เบิร์ดไม่โกรธเบล...ให้เบลอาบน้ำให้พี่เบิร์ดนะคะ...นะ"  นางฟ้าเบลทำเสียงออดอ้อนเบิร์ดเหมือนลูกออดอ้อนขอให้พ่อซื้อของเล่นให้  
"เอ่อ..."  คือเสียงเดียวที่เบิร์ดเปล่งออกมาได้  นางฟ้าเบลตีความว่าเบิร์ดตอบรับเธอ  สีหน้าของเบลเปลี่ยนเป็นยิ้มแย้มอีกครั้ง  ชวนให้สติของเบิร์ดที่เพิ่งควบคุมได้  กลับแตกกระเจิงอีกครั้ง  

     นางฟ้าเบลตรงรี่เข้าไปคว้าสบู่มาถูจนเป็นฟอง  ก่อนที่เบิร์ดจะทันได้ห้ามปรามเธอ  นางฟ้าเบลก็คว้าแขนขวาของเบิร์ดไปถูเล่นแล้ว  ฝ่ามือนางฟ้าอันแผ่วบางอ่อนนุ่มลูบไล้ไปตามท่อนแขนกำยำของเบิร์ดกระตุ้นความรู้สึกทางเพศที่เก็บกดเอาไว้ได้เพียงชั่วครู่ให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง  ท่อนเสียวของเบิร์ดแข็งโด่ขึ้นแทนความรู้สึกในใจของเบิร์ด  

"เบลเค้าสมัครใจช่วยเราเอง...คงไม่เป็นอะไรมากหรอกมั๊ง"  เบิร์ดคิดในใจให้ตัวเองรู้สึกผิดน้อยลง  พลางชื่นชมเรือนร่างของเบลไปพร้อมกับการอาบน้ำให้ชายคนแรกของเธอ  
"อีกข้างค่ะ"  นางฟ้าเบลพูดหลังจากถูแขนขวาของเบิร์ดเสร็จซึ่งเบิร์ดก็ยื่นแขนซ้ายให้เธอแต่โดยดี  เบิร์ดสังเกตเห็นนางฟ้าเบลเหลือบมองท่อนเสียวของเขาบ่อยๆ  สีหน้าเธอเดาไม่ถูกจริงๆว่าคิดอย่างไรกับมัน  
"สงสัยอะไรรึเปล่า...น้องเบล"  เบิร์ดเอ่ยถาม  นางฟ้าเบลเงยหน้าขึ้นมองเบิร์ด  
"อันนี้เรียกว่าอะไรคะ?"  เบิร์ดถึงกับสะอึกที่จู่ๆนางฟ้าเบลก็ถามคำถามแบบนี้ขึ้นมาตรงๆ  เบิร์ดอ้ำอึ้งอยู่พักใหญ่  ในที่สุดเขาก็เลือกชื่อที่อยากให้เบลเรียกได้ในที่สุด
"เอ่อ...เรียกว่า ควย จ๊ะ"  เบิร์ดออกเสียง "ควย" อย่างชัดเจนกะไม่ให้เธอถามซ้ำสอง  
"ควยเหรอคะ...ชื่อเรียกยากจังเลย"  นางฟ้าเบลบ่นเล็กบ่นน้อย  

"แล้วทำไมจู่ๆควยของพี่เบิร์ดถึงเดี๋ยวเล็กเดี๋ยวใหญ่ล่ะคะ?"  นางฟ้าเบลพูดเน้นคำว่า"ควย"แบบว่ากลัวพูดผิด  เสียงเธอพูดทำเอาอารมณ์เงี่ยนของเบิร์ดพุ่งสูงขึ้นอีก  
"ก็..."  เบิร์ดทำสายตาเลิกลั่กพยายามหาคำอธิบาย  

"มันคงดีใจที่ได้เจอน้องเบลมั๊งจ๊ะ"  เบิร์ดให้เหตุผลที่ค่อนข้างใกล้ความจริงทีเดียว  
"มันมีชิวิตด้วยเหรอคะ?"  นางฟ้าเบลตะลึงกับความมหัศจรรย์ของ"ควย"มนุษย์  เบิร์ดได้แต่หัวเราะเบาๆกับความคิดไร้เดียงสาของเธอ  นางฟ้าเบลยังคงมอง"ควย"เป็นระยะๆควบคู่ไปกับการถูตัวให้เบิร์ด  จนกระทั่งเหลือพื้นที่ส่วนสุดท้ายที่ต้องถู  

"แล้ว...ควยของพี่เบิร์ดเนี่ยะ...ต้องอาบยังไงคะ?"  นางฟ้าเบลถามความเห็นของเบิร์ด  
"ทำอย่างนี้สิจ๊ะ"  เบิร์ดทำท่า"อาบควย"ให้นางฟ้าเบลดู  

     เขาฟอกสบู่จนเต็มมือทั้งสองข้างแล้วบรรจงจับที่ฐานท่อนเสียวแล้วรูดไปจนสุดลำสลับซ้ายขวา 3 รอบ  นางฟ้าเบลยิ้ม  เธอนึกว่าจะมีอะไรที่ยุ่งยากกว่านี้ซะอีก  เบิร์ดปล่อยมือของตนเปลี่ยนให้นางฟ้าเบลได้ลองบ้าง  ใจของเบิร์ดตอนนี้เต้นแรงจนแทบระเบิด  ท่อนเสียวที่เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีไม่ควรได้เห็น ณ ตอนนี้กำลังจะถูกเด็กวัย 12 ปีจับต่างของเล่นแล้ว

นางฟ้าเบลไม่ปล่อยให้เบิร์ดเตรียมใจได้นานนัก  มือน้อยๆตรงเข้าจับท่อนเสียวของเบิร์ดแทบทันทีที่เบิร์ดสาธิตเสร็จ  นางฟ้าคนเก่ง"อาบควย"ตามที่เบิร์ดสาธิตได้ไม่มีผิดเพี้ยน  จะแตกต่างก็ตรงความรู้สึกที่ถูกคนอื่นจับของสงวนแทนที่จะเป็นตนเองเท่านั้น  แม้จะไม่ใช่วิธีการชักว่าวที่ถูกต้องนักแต่ความเสียวที่เบิร์ดได้รับกลับมากยิ่งกว่าที่เขาเคยช่วยตัวเองไม่ว่าครั้งไหนๆ  

เลือดในกายของเบิร์ดสูบฉีดแรงขึ้นและพร้อมใจกันไปรวมตรงกลางหว่างขาของเบิร์ด  ที่ซึ่งนางฟ้าตัวน้อยกำลังปรนนิบัติขจัดความใคร่ให้ด้วยความเต็มใจ  แต่ยังไม่ทันที่เบิร์ดจะสำเร็จความปรารถนานางฟ้าเบลก็ตักน้ำมารดท่อนเสียวล้างสบู่ซะแล้ว  

"เบลทำอะไรผิดหรือเปล่าคะ...พี่เบิร์ด?"  นางฟ้าเบลเห็นสีหน้าที่ดูผิดหวังของเบิร์ดก็รีบถามทันที  
"อ๋อ..." เบิร์ดได้สติ

"คือ...พี่เบิร์ดว่ามันยังไม่ค่อยสะอาดนะ" ตัณหาเข้าครอบงำจิตใจเบิร์ดอีกครั้ง  เขาอยากบรรลุความใคร่ที่ยังไม่สำเร็จนี้ให้จงได้  
"อืม...แล้วทำไงถึงจะสะอาดล่ะคะ?"  เบลทำท่าจะหยิบสบู่มาถูอีกรอบ  เบิร์ดคว้ามือเธอไว้  
"ไม่ต้องใช้สบู่แล้วล่ะเบล"  เบิร์ดเลื่อนมือของนางฟ้าเบลให้มากุมที่ฐานจรวดของเขา

"คราวนี้ทำอย่างนี้นะ"  เบิร์ดจับมือของเบลเลื่อนขึ้นลงช้าๆ  หัวควยเบิร์ดที่ถลกปลิ้นเข้าๆออกๆถูกนางฟ้าเบลจ้องตาไม่กระพริบ  < มนุษย์โลกนี่อาบน้ำกันแปลกจริงๆ > นางฟ้าเบลได้แต่คิดในใจ  

     เมื่อเห็นว่านางฟ้าเบลจับจังหวะได้แล้ว  เบิร์ดก็ปล่อยมือของเขาออกปล่อยให้เธอปฏิบัติภารกิจต่อด้วยตัวเอง  ความเสียวที่ได้รับยิ่งทวีคูณขึ้นอีกจนเบิร์ดได้แต่ครางเบาๆ  

"พี่เบิร์ด...เป็นอะไรไปคะ?"  นางฟ้าเบลถามไปชักท่อนเสียวไป  
"ป...เปล่าจ๊ะ  เก่งมากเลยเบล...อา...  ทำอย่างนี้เรื่อยๆอย่าเพิ่งหยุดนะ"  มือของเบิร์ดที่ว่างอยู่ลูบไล้ไปตามตัวของนางฟ้าเบลเร้าอารมณ์ใคร่ให้เพิ่มขึ้นไม่รู้สิ้น  

     นางฟ้าเบลยิ้มแฉ่งด้วยความดีใจที่ได้รับคำชมและการสนองตอบเช่นนี้  ยิ่งได้เห็นสีหน้าที่ดูมีความสุขเหลือเกินของเบิร์ดยิ่งทำให้นางฟ้าเบลภูมิใจในตัวเองมากขึ้น  และแล้วเวลาที่เบิร์ดรอคอยก็เข้ามาถึง  อสุจิจำนวนนับไม่ถ้วนวิ่งกรูกันไปหาแสงสว่างที่อยู่ตรงหน้า

"อา~~~~~~"  กระสุนชุดแรกพุ่งออกจากปากกระบอกตรงเข้าปะทะสันจมูกของนางฟ้าเบล  กว่าจะรู้ตัวหน้าของนางฟ้าผู้ไร้เดียงสาก็เต็มไปด้วยคราบความเงี่ยนที่เบิร์ดสั่งสมมาเป็นเวลานานแล้ว  
"อุ๊ย! อะไรคะเนี่ยะ...พี่เบิร์ด?"  นางฟ้าเบลตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น  แต่ทว่ายังมีอีกหลายระลอกที่ยังค้างลำกล้องอยู่  
"อย่าเพิ่งหยุดสิเบล...อา~~~~"  เบิร์ดเริ่มออกคำสั่งกับเธอ  

     ช่วงเวลานี้หนทางเดียวที่จะหยุดได้คือต้องชักให้หมดแม็ก  นางฟ้าเบลยอมเชื่อฟังเบิร์ดแต่โดยดี  เธอกลัวว่าเบิร์ดจะโกรธเธอ  ไม่สนใจเธออีก  นางฟ้าผู้ไร้เดียงสาจำต้องบำบัดความใคร่ให้เบิร์ดต่อไป  เธอพยายามเอียงหน้าหนีกระสุนของเบิร์ดทำให้น้ำเงี่ยนชุดหลังๆพุ่งไปกระทบหน้าอกน้อยๆของเธอแทน  เบิร์ดหมดแรงทรุดตัวลงนั่งบนพื้นห้องน้ำทันทีที่ความใคร่ทั้งหมดได้รับการปลดปล่อย

"พี่เบิร์ด...พี่เบิร์ดเป็นอะไรไป?"  เสียงนางฟ้าเบลเรียกเขาให้หันขึ้นไปมอง  ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีกลับคืนมา  

     สิ่งที่เบิร์ดเห็นอยู่ตรงหน้าก็คิดร่างกายเปลือยเปล่าของนางฟ้าเบลที่เปรอะไปด้วยคราบน้ำเงี่ยนผลงานของเขาเอง  เธอไม่ได้สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นกับตนเลย  แต่กลับหันมาสนใจเบิร์ดซึ่งนั่งพักเหนื่อยแทน  มันยิ่งตอกย้ำความผิดที่เขาได้ทำลงไปมากขึ้น  

"พี่เบิร์ด..."  นางฟ้าเบลเขย่าตัวเรียกสติเบิร์ด  
"เอ่อ...เปล่าจ๊ะ  พี่ไม่เป็นอะไรหรอก"  เบิร์ดตอบ  
"แล้วทำไม...?"
"คือ...พี่มีความสุขมากจนเหนื่อยน่ะ  มนุษย์ทุกคนก็เป็นแบบนี้กันทั้งนั้นแหละ"  เบิร์ดสรรหาคำอธิบายได้อย่างไม่ยากเย็นนัก  นางฟ้าเบลได้ฟังก็สบายใจขึ้น  เธอยิ้มอย่างภูมิใจที่ได้ทำให้เบิร์ดมีความสุขได้ขนาดนั้น  
"แล้ว...นี่น้ำอะไรคะเนี่ยะ?"  นางฟ้าเบลหันความสนใจมาหาน้ำเหนียวๆที่เปรอะไปทั่วตัวของเธอแทน  
"เอ่อ...น้ำนี่เหรอ..."  คราวนี้เบิร์ดต้องใช้เวลาคิดมากหน่อย  

"เค้าเรียกน้ำเงี่ยนจ้ะ"  เบิร์ดเลือกคำแสบๆให้นางฟ้าเบลเรียกอีกแล้ว  
"น้ำเงียบ?"  นางฟ้าผู้ไร้เดียงสาพยายามออกเสียง  
"น้ำเงี่ยนจ้ะ...เอ่อ  เวลาที่มนุษย์มีความสุขมากๆก็จะมีน้ำเงี่ยนออกมานี่แหละ"  นางฟ้าเบลยิ้มรับคำอธิบาย  ตาของทั้งคู่มองไปบนร่างกายของนางฟ้าเบล  < พี่เบิร์ดคงมีความสุขมากทีเดียว > นางฟ้าเบลคิดในใจ  

     น้ำเงี่ยนระลอกหลังไหลลงมาจนเกือบจะถึงเนินเสียวของนางฟ้าตัวน้อย  ตอนนี้สติของเบิร์ดกลับมาจนเขาไม่มีอารมณ์จะทำอะไร  ในที่สุดเขาระลึกขึ้นได้ว่าได้พลาดท่าเสียทีปีศาจที่อยู่ในใจของเขาอีกครั้งแล้ว  คราวนี้เขาเพิ่งปล่อยให้นางฟ้าสำเร็จความใคร่ให้แก่ตน  นี่เขาจะต้องตกนรกอีกกี่ชาตินะ...ถึงจะใช้หนี้กรรมนี้หมด  เบิร์ดคิดในใจพลางตักน้ำมาล้างคราบน้ำเงี่ยนออกจากตัวนางฟ้าเบลเพื่อชดเชยความผิด  ในใจเบิร์ดว้าวุ่นและสับสนแต่กระนั้นก็พยายามไม่แสดงสีหน้าออกมาให้นางฟ้าเบลสงสัย  

ทั้งคู่เก็บเสื้อผ้าออกจากห้องน้ำกลับเข้าไปในห้องนอนของเบิร์ด...

Oh!My Angel นางฟ้าอลเวง
Episode I : The Missing Shoe
Chapter III: "อาบเสียว"
By DRACULolitA

"บรึ๋ยยยย~~~หนาว~~~"  นางฟ้าเบลทำเสียงทะเล้นขณะที่ปล่อยให้เบิร์ดตักน้ำมารดตัวเธอ  หลังจากผ่านไป 3 ขัน  ร่างกายของนางฟ้าเบลก็ชุ่มไปด้วยน้ำทั้งตัว  เบิร์ดคว้าสบู่มาถูจนเป็นฟอง  

"อะไรคะนั่น?"  นางฟ้าเบลเอ่ยถาม  
"นี่เหรอ...อ๋อ สบู่ไง  เอาไว้ถูตัวจะได้หอมๆ  ที่บนสวรรค์ไม่มีสบู่เหรอ?"  เบิร์ดถามกลับไปบ้าง  นางฟ้าเบลได้แต่ส่ายหัว  

     เบิร์ดสูดลมหายใจเข้าจนลึกเพื่อคลายความตื่นเต้นพลางจ้องมองร่างกายของนางฟ้าของเขาอีกครั้งก่อนจะลงมือถูแขนของนางฟ้าตัวน้อยด้วยฟองสบู่ในมือของเขา  ณ ตอนนี้ทั้งคู่ยืนหันหน้าเข้าหากัน  มือซ้ายของเบิร์ดจับมือขวาของนางฟ้าเบลยื่นออกมาด้านหน้า  ส่วนมือขวาข้างที่ถนัด  เขาให้โอกาสมันเป็นฝ่ายได้ถูเรือนร่างของนางฟ้าเบลเป็นอันดับแรก  

มือขวาที่ชุ่มไปด้วยสบู่ของเบิร์ดวางลงกึ่งกลางแขนขวาของนางฟ้าเบลแล้วถูไล่สบู่ในมือกระจายไปทั่วแขนของเธอ  ไล่จากมือไปถึงหัวไหล่และจากไหล่กลับไปที่มืออย่างแผ่วเบาซ้ำแล้วซ้ำเล่า  ตั้งแต่เกิดมาเบิร์ดยังไม่เคยอาบน้ำให้ใครมาก่อน  การได้สัมผัสเรือนร่างอันอ่อนนุ่มและบอบบางของนางฟ้าเบลในสถานการณ์เช่นนี้ทำเอาจิตใจของเบิร์ดเตลิดเปิดเปิง  

เขาทำเช่นเดียวกันนี้กับแขนซ้ายของนางฟ้าเบลโดยให้มือซ้ายได้เป็นฝ่ายรับประสบการณ์บ้าง  หลังจากเสร็จธุระกับแขนทั้งสองข้างของนางฟ้าผู้ไร้เดียงสาแล้ว  เบิร์ดก็เดินอ้อมไปด้านหลังของเธอ  นางฟ้าเบลที่ไม่รู้ประสีประสายกแขนที่เต็มไปด้วยสบู่ของเธอขึ้นมาดม  

"อื๊ม~~~หอมดีนะคะ  พี่..."  พูดยังไม่ทันจบประโยคเสียงนางฟ้าเบลก็เงียบหายไป  เพราะเธอมัวแต่มองมือทั้งสองของเบิร์ดที่จู่ๆก็ลอดใต้แขนเธอเข้ามาตะปบจับหน้าอกที่เพิ่งแตกหน่อของเธอ  

     ตอนนี้เบิร์ดแทบไม่สามารถควบคุมสติของตัวเองได้เลย  มือของเขาผลัดกันนวดเฟ้นไปทั่วลำตัวรับสัมผัสของผิวพรรณอันอ่อนนุ่มของนางฟ้าตัวน้อยโดยเน้นที่หน้าอกเป็นหลัก  สัมผัสของฝ่ามือเบิร์ดที่เลื่อนผ่านหัวนมสีน้ำตาลอ่อนของเธอไปมาสร้างอารมณ์ใคร่ครั้งแรกในชีวิต 12 ปีบนสวรรค์  นางฟ้าเบลเริ่มออกอาการบิดไปมารับกับจังหวะการนวดของเบิร์ด  

นางฟ้าผู้ไร้เดียงสาเธอยังไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้คืออะไร  เธอได้แต่นึกไปว่านี่คือขั้นตอนหนึ่งในการอาบน้ำของมนุษย์โลก  เธอพยายามเก็บความรู้สึกประหลาดนี้เอาไว้ในใจ  ฝ่ายเบิร์ดเมื่อเห็นนางฟ้าตัวน้อยเริ่มออกอาการก็ยิ่งได้ใจ  เขาดึงตัวนางฟ้าเบลเข้ามากอด  จนแผ่นหลังของนางฟ้าแสนซื่อประกบติดกับหน้าอกของเขา  ความอบอุ่นในกายของนางฟ้าเบลแผ่ซ่านมาถึงตัวเบิร์ดจนเขาไม่รู้สึกถึงบรรยากาศที่หนาวเย็นรอบตัว  

     ความรู้สึกที่สุดวิเศษนี้เบิร์ดเองก็อยากแบ่งปันให้นางฟ้าตัวน้อยของเขารับรู้เช่นเดียวกัน  แม้เบิร์ดจะไม่มีประสบการณ์กับผู้หญิงมาก่อน  แต่เขาก็เรียนเพศศึกษามามากพอที่จะรู้ว่าควรจะทำยังไงในสถานการณ์เช่นนี้  มือของเบิร์ดเลื่อนต่ำลงสู่จุดสำคัญที่สุดของนางฟ้าเบล  นิ้วกลางของเขากรีดผ่านร่องเสียวจากบนลงล่างสร้างกระแสความเสียวระลอกใหญ่ไหลไปทั่วร่างกายเธอ  

นางฟ้าเบลถึงกับเข่าอ่อน  ยังดีที่เบิร์ดแข็งแรงพอ  เขาพยุงเธอขึ้นมารับความเสียวที่เขาบรรจงมอบให้โดยไม่ปล่อยให้นางฟ้าเบลหยุดพัก  นิ้วกลางที่กดทาบแทรกตัวผ่ากลีบเสียวนางฟ้าจนแยกออกจากกัน  ติ่งเสียวที่ไร้เครื่องป้องกันเมื่อถูกสัมผัสโดยตรงก็ทำเอาเจ้าของถึงกับครวญคราง  

"พี่~~~เบิร์ด  อา~~~ส์"  เสียงครางของนางฟ้าเบลยิ่งทำสถานการณ์แย่ยิ่งขึ้น  ในใจเธอตอนนี้อิจฉามนุษย์โลกยิ่งนัก  หากบนสวรรค์อาบน้ำกันแบบนี้ทุกวันเธอคงมีความสุขไม่น้อย  

     เบิร์ดที่ตอนนี้กอดรัดประกบหลังของเธออยู่  เขาก้มลงไซร้ซอกคอนางฟ้าเบลอย่างลืมตัว  ต่างฝ่ายต่างแลกความรู้สึกเสียวครั้งแรกในชีวิตให้แก่กันและกัน  แต่แล้วขณะที่ทั้งคู่กำลังเพลิดเพลินอยู่นั่นเอง...

"โอ้ย!....พี่เบิร์ด  แสบค่ะ...แสบ"  นางฟ้าเบลพยายามปัดมือของเบิร์ดออกจากร่องเสียวเธอ  

     เบิร์ดได้สติกลับคืนมา  เขาคงถูร่องเสียวเธอแรงเกินไปน้ำสบู่เลยไหลเข้าไปโดนเนื้อเยื่ออ่อนๆในร่องเสียวของเธอ  ยิ่งนางฟ้าเบลไม่เคยอาบโดยใช้สบู่มาก่อนคงยิ่งแสบมากกว่าปกติเป็นแน่  เบิร์ดรีบตักน้ำในอ่างออกมาล้างร่องเสียวนางฟ้าเบลเป็นการเร่งด่วน  สีหน้าแหยๆของนางฟ้าเบลทำเอาเบิร์ดใจไม่ดี  เขากลัวว่าเธอจะไม่ยอมให้เขาอาบน้ำให้เธออีก  กลัวว่านางฟ้าเบลจะไม่อาบน้ำพร้อมกับเขาอีก  แต่ที่สำคัญที่สุดเขากลัวว่านางฟ้าเบลจะเกลียดเขาและไม่อยู่กับเขาอีกต่อไป  

"เป็นอะไรรึเปล่า น้องเบล"  เบิร์ดไต่ถามอาการของนางฟ้าเบลอย่างเป็นห่วงเป็นใย  
"ไม่เป็นไรค่ะ.."  นางฟ้าเบลฝืนยิ้มตอบนัยน์ตาแดงกล่ำของเธอฟ้องเบิร์ดว่าทำนางฟ้าตัวน้อยเจ็บแค่ไหน  

     เบิร์ดตักน้ำในอ่างมาล้างสบู่ที่เหลือบนตัวนางฟ้าเบลจนหมด  เบิร์ดแทบหมดอารมณ์ทันทีที่รู้ว่าทำนางฟ้าตัวน้อยเจ็บ  เขารู้สึกตัวขึ้นมาทันทีว่ากำลังทำสิ่งผิดอยู่  เบิร์ดเป็นมนุษย์โลกส่วนนางฟ้าเบลเป็นนางฟ้าบนสวรรค์   หากเรื่องที่เขาทำกับนางฟ้าเบลรู้ไปถึงบนสวรรค์เบิร์ดคงตกนรกไม่ได้ผุดได้เกิดแน่ๆ  เขาควรยุติความคิดที่จะเสพเสียวกับนางฟ้าเบลซะเพื่อจะไม่ให้เกิดปัญหาในภายหลัง  

"เอ่อ...พี่อาบน้ำให้เบลเสร็จแล้วนะ  เบลรอพี่ก่อนแล้วกัน"  เบิร์ดหันหลังไปตักน้ำอาบโดยเร็ว  เขาไม่กล้าหันไปมองนางฟ้าเบลอีกด้วยกลัวว่าจะอดใจตัวเองไว้ไม่อยู่

   ฝ่ายนางฟ้าเบลก็เห็นท่าทีที่ไม่สบายใจของเบิร์ดเช่นเดียวกัน  ยิ่งเธอเห็นเบิร์ดหันหลังกลับไปอาบน้ำอยู่ห่างๆเธอ  นางฟ้าเบลกลับรู้สึกว่าเป็นความผิดของตนเองที่ทนเจ็บไม่ได้  

"พี่เบิร์ด...พี่เบิร์ดคะ"  นางฟ้าเบลเดินตรงเข้าหาพยายามมองหน้าเบิร์ด  
"โกรธเบลเหรอ?"  คำถามนางฟ้าเบลหยุดอาการจ้วงอาบของเบิร์ด  เสียงน้ำตกกระทบพื้นเงียบไป  เบิร์ดจำต้องหันมาตอบเบล  สายตาของทั้งคู่ประสานกันอย่างช่วยไม่ได้
"ทำไมพี่จะต้องโกรธเบลด้วยล่ะครับ  พี่เบิร์ดทำน้องเบลเจ็บ  น้องเบลสิควรจะโกรธพี่"  แล้วเบิร์ดก็เผลอเหลือบลงไปมองเรื่อนร่างของนางฟ้าเบลอีกจนได้  
"เบลไม่โกรธพี่เบิร์ดหรอกค่ะ"  เบิร์ดยังคงนิ่งเฉยเพราะไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกลำบากใจของเขาให้นางฟ้าเบลเข้าใจได้อย่างไร  
"งั้น...ถ้าพี่เบิร์ดไม่โกรธเบล...ให้เบลอาบน้ำให้พี่เบิร์ดนะคะ...นะ"  นางฟ้าเบลทำเสียงออดอ้อนเบิร์ดเหมือนลูกออดอ้อนขอให้พ่อซื้อของเล่นให้  
"เอ่อ..."  คือเสียงเดียวที่เบิร์ดเปล่งออกมาได้  นางฟ้าเบลตีความว่าเบิร์ดตอบรับเธอ  สีหน้าของเบลเปลี่ยนเป็นยิ้มแย้มอีกครั้ง  ชวนให้สติของเบิร์ดที่เพิ่งควบคุมได้  กลับแตกกระเจิงอีกครั้ง  

     นางฟ้าเบลตรงรี่เข้าไปคว้าสบู่มาถูจนเป็นฟอง  ก่อนที่เบิร์ดจะทันได้ห้ามปรามเธอ  นางฟ้าเบลก็คว้าแขนขวาของเบิร์ดไปถูเล่นแล้ว  ฝ่ามือนางฟ้าอันแผ่วบางอ่อนนุ่มลูบไล้ไปตามท่อนแขนกำยำของเบิร์ดกระตุ้นความรู้สึกทางเพศที่เก็บกดเอาไว้ได้เพียงชั่วครู่ให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง  ท่อนเสียวของเบิร์ดแข็งโด่ขึ้นแทนความรู้สึกในใจของเบิร์ด  

"เบลเค้าสมัครใจช่วยเราเอง...คงไม่เป็นอะไรมากหรอกมั๊ง"  เบิร์ดคิดในใจให้ตัวเองรู้สึกผิดน้อยลง  พลางชื่นชมเรือนร่างของเบลไปพร้อมกับการอาบน้ำให้ชายคนแรกของเธอ  
"อีกข้างค่ะ"  นางฟ้าเบลพูดหลังจากถูแขนขวาของเบิร์ดเสร็จซึ่งเบิร์ดก็ยื่นแขนซ้ายให้เธอแต่โดยดี  เบิร์ดสังเกตเห็นนางฟ้าเบลเหลือบมองท่อนเสียวของเขาบ่อยๆ  สีหน้าเธอเดาไม่ถูกจริงๆว่าคิดอย่างไรกับมัน  
"สงสัยอะไรรึเปล่า...น้องเบล"  เบิร์ดเอ่ยถาม  นางฟ้าเบลเงยหน้าขึ้นมองเบิร์ด  
"อันนี้เรียกว่าอะไรคะ?"  เบิร์ดถึงกับสะอึกที่จู่ๆนางฟ้าเบลก็ถามคำถามแบบนี้ขึ้นมาตรงๆ  เบิร์ดอ้ำอึ้งอยู่พักใหญ่  ในที่สุดเขาก็เลือกชื่อที่อยากให้เบลเรียกได้ในที่สุด
"เอ่อ...เรียกว่า ควย จ๊ะ"  เบิร์ดออกเสียง "ควย" อย่างชัดเจนกะไม่ให้เธอถามซ้ำสอง  
"ควยเหรอคะ...ชื่อเรียกยากจังเลย"  นางฟ้าเบลบ่นเล็กบ่นน้อย  

"แล้วทำไมจู่ๆควยของพี่เบิร์ดถึงเดี๋ยวเล็กเดี๋ยวใหญ่ล่ะคะ?"  นางฟ้าเบลพูดเน้นคำว่า"ควย"แบบว่ากลัวพูดผิด  เสียงเธอพูดทำเอาอารมณ์เงี่ยนของเบิร์ดพุ่งสูงขึ้นอีก  
"ก็..."  เบิร์ดทำสายตาเลิกลั่กพยายามหาคำอธิบาย  

"มันคงดีใจที่ได้เจอน้องเบลมั๊งจ๊ะ"  เบิร์ดให้เหตุผลที่ค่อนข้างใกล้ความจริงทีเดียว  
"มันมีชิวิตด้วยเหรอคะ?"  นางฟ้าเบลตะลึงกับความมหัศจรรย์ของ"ควย"มนุษย์  เบิร์ดได้แต่หัวเราะเบาๆกับความคิดไร้เดียงสาของเธอ  นางฟ้าเบลยังคงมอง"ควย"เป็นระยะๆควบคู่ไปกับการถูตัวให้เบิร์ด  จนกระทั่งเหลือพื้นที่ส่วนสุดท้ายที่ต้องถู  

"แล้ว...ควยของพี่เบิร์ดเนี่ยะ...ต้องอาบยังไงคะ?"  นางฟ้าเบลถามความเห็นของเบิร์ด  
"ทำอย่างนี้สิจ๊ะ"  เบิร์ดทำท่า"อาบควย"ให้นางฟ้าเบลดู  

     เขาฟอกสบู่จนเต็มมือทั้งสองข้างแล้วบรรจงจับที่ฐานท่อนเสียวแล้วรูดไปจนสุดลำสลับซ้ายขวา 3 รอบ  นางฟ้าเบลยิ้ม  เธอนึกว่าจะมีอะไรที่ยุ่งยากกว่านี้ซะอีก  เบิร์ดปล่อยมือของตนเปลี่ยนให้นางฟ้าเบลได้ลองบ้าง  ใจของเบิร์ดตอนนี้เต้นแรงจนแทบระเบิด  ท่อนเสียวที่เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีไม่ควรได้เห็น ณ ตอนนี้กำลังจะถูกเด็กวัย 12 ปีจับต่างของเล่นแล้ว

นางฟ้าเบลไม่ปล่อยให้เบิร์ดเตรียมใจได้นานนัก  มือน้อยๆตรงเข้าจับท่อนเสียวของเบิร์ดแทบทันทีที่เบิร์ดสาธิตเสร็จ  นางฟ้าคนเก่ง"อาบควย"ตามที่เบิร์ดสาธิตได้ไม่มีผิดเพี้ยน  จะแตกต่างก็ตรงความรู้สึกที่ถูกคนอื่นจับของสงวนแทนที่จะเป็นตนเองเท่านั้น  แม้จะไม่ใช่วิธีการชักว่าวที่ถูกต้องนักแต่ความเสียวที่เบิร์ดได้รับกลับมากยิ่งกว่าที่เขาเคยช่วยตัวเองไม่ว่าครั้งไหนๆ  

เลือดในกายของเบิร์ดสูบฉีดแรงขึ้นและพร้อมใจกันไปรวมตรงกลางหว่างขาของเบิร์ด  ที่ซึ่งนางฟ้าตัวน้อยกำลังปรนนิบัติขจัดความใคร่ให้ด้วยความเต็มใจ  แต่ยังไม่ทันที่เบิร์ดจะสำเร็จความปรารถนานางฟ้าเบลก็ตักน้ำมารดท่อนเสียวล้างสบู่ซะแล้ว  

"เบลทำอะไรผิดหรือเปล่าคะ...พี่เบิร์ด?"  นางฟ้าเบลเห็นสีหน้าที่ดูผิดหวังของเบิร์ดก็รีบถามทันที  
"อ๋อ..." เบิร์ดได้สติ

"คือ...พี่เบิร์ดว่ามันยังไม่ค่อยสะอาดนะ" ตัณหาเข้าครอบงำจิตใจเบิร์ดอีกครั้ง  เขาอยากบรรลุความใคร่ที่ยังไม่สำเร็จนี้ให้จงได้  
"อืม...แล้วทำไงถึงจะสะอาดล่ะคะ?"  เบลทำท่าจะหยิบสบู่มาถูอีกรอบ  เบิร์ดคว้ามือเธอไว้  
"ไม่ต้องใช้สบู่แล้วล่ะเบล"  เบิร์ดเลื่อนมือของนางฟ้าเบลให้มากุมที่ฐานจรวดของเขา

"คราวนี้ทำอย่างนี้นะ"  เบิร์ดจับมือของเบลเลื่อนขึ้นลงช้าๆ  หัวควยเบิร์ดที่ถลกปลิ้นเข้าๆออกๆถูกนางฟ้าเบลจ้องตาไม่กระพริบ  < มนุษย์โลกนี่อาบน้ำกันแปลกจริงๆ > นางฟ้าเบลได้แต่คิดในใจ  

     เมื่อเห็นว่านางฟ้าเบลจับจังหวะได้แล้ว  เบิร์ดก็ปล่อยมือของเขาออกปล่อยให้เธอปฏิบัติภารกิจต่อด้วยตัวเอง  ความเสียวที่ได้รับยิ่งทวีคูณขึ้นอีกจนเบิร์ดได้แต่ครางเบาๆ  

"พี่เบิร์ด...เป็นอะไรไปคะ?"  นางฟ้าเบลถามไปชักท่อนเสียวไป  
"ป...เปล่าจ๊ะ  เก่งมากเลยเบล...อา...  ทำอย่างนี้เรื่อยๆอย่าเพิ่งหยุดนะ"  มือของเบิร์ดที่ว่างอยู่ลูบไล้ไปตามตัวของนางฟ้าเบลเร้าอารมณ์ใคร่ให้เพิ่มขึ้นไม่รู้สิ้น  

     นางฟ้าเบลยิ้มแฉ่งด้วยความดีใจที่ได้รับคำชมและการสนองตอบเช่นนี้  ยิ่งได้เห็นสีหน้าที่ดูมีความสุขเหลือเกินของเบิร์ดยิ่งทำให้นางฟ้าเบลภูมิใจในตัวเองมากขึ้น  และแล้วเวลาที่เบิร์ดรอคอยก็เข้ามาถึง  อสุจิจำนวนนับไม่ถ้วนวิ่งกรูกันไปหาแสงสว่างที่อยู่ตรงหน้า

"อา~~~~~~"  กระสุนชุดแรกพุ่งออกจากปากกระบอกตรงเข้าปะทะสันจมูกของนางฟ้าเบล  กว่าจะรู้ตัวหน้าของนางฟ้าผู้ไร้เดียงสาก็เต็มไปด้วยคราบความเงี่ยนที่เบิร์ดสั่งสมมาเป็นเวลานานแล้ว  
"อุ๊ย! อะไรคะเนี่ยะ...พี่เบิร์ด?"  นางฟ้าเบลตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น  แต่ทว่ายังมีอีกหลายระลอกที่ยังค้างลำกล้องอยู่  
"อย่าเพิ่งหยุดสิเบล...อา~~~~"  เบิร์ดเริ่มออกคำสั่งกับเธอ  

     ช่วงเวลานี้หนทางเดียวที่จะหยุดได้คือต้องชักให้หมดแม็ก  นางฟ้าเบลยอมเชื่อฟังเบิร์ดแต่โดยดี  เธอกลัวว่าเบิร์ดจะโกรธเธอ  ไม่สนใจเธออีก  นางฟ้าผู้ไร้เดียงสาจำต้องบำบัดความใคร่ให้เบิร์ดต่อไป  เธอพยายามเอียงหน้าหนีกระสุนของเบิร์ดทำให้น้ำเงี่ยนชุดหลังๆพุ่งไปกระทบหน้าอกน้อยๆของเธอแทน  เบิร์ดหมดแรงทรุดตัวลงนั่งบนพื้นห้องน้ำทันทีที่ความใคร่ทั้งหมดได้รับการปลดปล่อย

"พี่เบิร์ด...พี่เบิร์ดเป็นอะไรไป?"  เสียงนางฟ้าเบลเรียกเขาให้หันขึ้นไปมอง  ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีกลับคืนมา  

     สิ่งที่เบิร์ดเห็นอยู่ตรงหน้าก็คิดร่างกายเปลือยเปล่าของนางฟ้าเบลที่เปรอะไปด้วยคราบน้ำเงี่ยนผลงานของเขาเอง  เธอไม่ได้สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นกับตนเลย  แต่กลับหันมาสนใจเบิร์ดซึ่งนั่งพักเหนื่อยแทน  มันยิ่งตอกย้ำความผิดที่เขาได้ทำลงไปมากขึ้น  

"พี่เบิร์ด..."  นางฟ้าเบลเขย่าตัวเรียกสติเบิร์ด  
"เอ่อ...เปล่าจ๊ะ  พี่ไม่เป็นอะไรหรอก"  เบิร์ดตอบ  
"แล้วทำไม...?"
"คือ...พี่มีความสุขมากจนเหนื่อยน่ะ  มนุษย์ทุกคนก็เป็นแบบนี้กันทั้งนั้นแหละ"  เบิร์ดสรรหาคำอธิบายได้อย่างไม่ยากเย็นนัก  นางฟ้าเบลได้ฟังก็สบายใจขึ้น  เธอยิ้มอย่างภูมิใจที่ได้ทำให้เบิร์ดมีความสุขได้ขนาดนั้น  
"แล้ว...นี่น้ำอะไรคะเนี่ยะ?"  นางฟ้าเบลหันความสนใจมาหาน้ำเหนียวๆที่เปรอะไปทั่วตัวของเธอแทน  
"เอ่อ...น้ำนี่เหรอ..."  คราวนี้เบิร์ดต้องใช้เวลาคิดมากหน่อย  

"เค้าเรียกน้ำเงี่ยนจ้ะ"  เบิร์ดเลือกคำแสบๆให้นางฟ้าเบลเรียกอีกแล้ว  
"น้ำเงียบ?"  นางฟ้าผู้ไร้เดียงสาพยายามออกเสียง  
"น้ำเงี่ยนจ้ะ...เอ่อ  เวลาที่มนุษย์มีความสุขมากๆก็จะมีน้ำเงี่ยนออกมานี่แหละ"  นางฟ้าเบลยิ้มรับคำอธิบาย  ตาของทั้งคู่มองไปบนร่างกายของนางฟ้าเบล  < พี่เบิร์ดคงมีความสุขมากทีเดียว > นางฟ้าเบลคิดในใจ  

     น้ำเงี่ยนระลอกหลังไหลลงมาจนเกือบจะถึงเนินเสียวของนางฟ้าตัวน้อย  ตอนนี้สติของเบิร์ดกลับมาจนเขาไม่มีอารมณ์จะทำอะไร  ในที่สุดเขาระลึกขึ้นได้ว่าได้พลาดท่าเสียทีปีศาจที่อยู่ในใจของเขาอีกครั้งแล้ว  คราวนี้เขาเพิ่งปล่อยให้นางฟ้าสำเร็จความใคร่ให้แก่ตน  นี่เขาจะต้องตกนรกอีกกี่ชาตินะ...ถึงจะใช้หนี้กรรมนี้หมด  เบิร์ดคิดในใจพลางตักน้ำมาล้างคราบน้ำเงี่ยนออกจากตัวนางฟ้าเบลเพื่อชดเชยความผิด  ในใจเบิร์ดว้าวุ่นและสับสนแต่กระนั้นก็พยายามไม่แสดงสีหน้าออกมาให้นางฟ้าเบลสงสัย  

ทั้งคู่เก็บเสื้อผ้าออกจากห้องน้ำกลับเข้าไปในห้องนอนของเบิร์ด...