วังวนสวาท ตอน 8 Copy ท่าน พงษ์เทพ กระเด้าชำนาญ

วังวนสวาท ตอนที่ 8

เราทั้งสี่ลงไปลอยคอในทะเล สวมใส่สน๊อกเกิลแล้วดำผุดดำว่ายดูปลาทะเลหลากสีที่ว่ายเข้ามาหาเรา เพราะชินกับคนที่มาดำน้ำที่มาทีไรก็มักมีอะไรมาให้มันกินเสมอๆ สำหรับกรุ๊บเราก็เช่นกันไอ้แตมันอาสาเตรียมมาให้ แล้วผมก็อดขำไม่ได้เพราะอาหารปลาที่มันเอามาเป็นอาหารปลาทองยี่ห้อ "ซากุระ" "ไอ้ห่า...เดี๋ยวปลาการ์ตูนแม่งก็กลายพันธ์มีวุ้นบนหัวหรอก" ผมหัวเราะ "เออน่า...อะไรแม่งก็แดกทั้งนั้นล่ะ" มันบอกผมแล้วฉีกซองส่งให้พวกเราที่ลอยคอกันอยู่คนละห่อปลากใหญ่น้อยว่ายกรูเข้ามาหาพวกเราอย่างน่าตื่นต่าตื่นใจ ".ว๊ายย...น่ารักจังเลย...โห...เต็มเลย..." อุ๊ยย.....ว๊ายยยย.....มันตอดมือ... " ฝนเมียผมร้องวี๊ดว้ายอย่างสนุกสนานผมสังเกตุเห็นว่าไอ้แตนั้นลอยตัวอยู่ข้างเธอแบบไม่ห่างบางครั้งบางคราวมีถูกเนื้อต้องตัวกันบ้าง บางครั้งถึงขั้นกอดประคองกันแต่เมียผมก็คงไม่ได้คิดอะไรเพราะเธอบอกไว้ก่อนลงน้ำแล้วว่าเธอว่ายน้ำไม่เป็นและขอให้ไอ้แตอยู่ใกล้ๆเธออือ...แล้วทำไมเธอถึงขอให้มันอยู่ใกล้ๆ เธอ แทนที่จะเป็นผมนะ ทำให้ผมนึกถึงคำพูดของเธอบนเรือขึ้นมา"มาไกลจัง.....น้ำลึกฝนกลัว....จะมีฉลามไหมเนี่ย"

เธอพูดแล้วทำหน้าตาหวาดๆ "ไม่มีหรอกครับ...แถวนี้ฉลามไม่เข้ามา" นายเอี่ยมคนขับเรือยืนยัน "พี่ต้น.. .พี่ต้นบอกพี่แตให้คอยอยู่ใกล้ๆฝนด้วยนะ...ฝนกลัว" เธอพูดบอกผมแต่ไอ้แตก็ได้ยินตอนที่รากำลังจะโดดลงน้ำทะเล ผมหันไปมองได้แต มันก็พยักหน้า "ไม่ต้องห่วง ...เดี๋ยวพี่แตคอยดูแลให้" ไอ้แตตอบแบบยินดี ผมตื่นจากภวังค์เมื่อได้ยินเสียงวี๊ดว้ายของฝนอีกครั้ง "ว้ายย...ปลาตอดใหญ่แล้ว....วี๊ด...ด...หนีกันเร็ว...ฮะๆๆ..." เธอหัวเราะเสียงใสผมมองไปก็เห็นเธอเกาะหลังกอดคอไอ้แตอยู่ ทั้งคู่เล่นน้ำกันอย่างสนิทสนมหลังจากดำน้ำดูประการังเรียบร้อย นายเอี่ยมก็พาพวกเรากลับที่พักอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วแยกย้ายกันพักผ่อน

ประมาณสี่โมงกว่าผมกับฝนก็จูงมือกันไปเดินเล่นชายหาดแล้วไปนั่งใต้ร่มเงาไม้ริมหาดสองต่อสอง ดูทะเลดูคลื่นกันเพลิน แล้วเธอก็พูดขึ้น "เมื่อคืนฝนเมามากไหมคะ" "ก็เมาจนหลับไปเลยล่ะ...ดื่มเยอะไปหน่อยนะ"ผมพูดน้ำเสียงห่วงใย ก็มันสนุกนี่นะ...นานๆทีนะคะ....แต่มีคนโรคจิตปล้ำคนหลับนี่สิ..." เธอพูดแบบแหย่ "แต่ว่า...เมื่อคืน....ฝนก็รู้สึกนะ เหมือนฝันๆน่ะแต่เป็นฝันดี" เธอพูดยิ้มกว้าง " ฝันดีเหรอ...ดีมากไหม" ผมถามแล้วหอมแก้มเธอเบาๆ"อื้อ..ดีค่ะ..แต่ก็เจ็บ...ฝนรู้สึกว่า...เอ่อ...เมื่อคืน...ของพี่ใหญ่จัง....จะใช่เจ้าตัวน้อยนี่แน่หรือเปล่าน้อ..ฮิๆ" เธอพูดเสร็จก็หัวเราะวาดมือมาจับหมับเข้าที่หว่างขาผม ผมถึงกับสำลักน้ำที่กำลังดื่มอยู่ผมโน้มใหล่เธอให้เอียงมานอนตัก "พี่ไม่ว่านะคะ...เรื่อง...เอ่อ...พี่แต" เธอเอ่ยถามผมน้ำเสียงแบบหยั่งเชิง "ว่าเรื่องอะไรครับ" ผมถามในใจก็สงสัยคำถามของเธอ "ก็ที่..ฝน..เล่นน้ำกับพี่แตน่ะ...ก็ฝนกลัวจมน้ำ....ไม่หึงนะคะ" เธอหงายหน้ามาสบตาผมแล้วยิ้ม "โธ่...ไม่หรอกครับ...พี่ก็รู้ว่าสนิทกัน...แต่..." ผมแกล้งทิ้งเสียง"แต่อะไรคะ" เธอถาม"แต่ก็หึงเหมือนกันนะ...ตอนเห็นฝนกอดมันน่ะ" ผมยิ้มตอบ "แหม..ก็พี่แตเขาบอกว่าฉลามๆฝนก็กลัวสิ" "พี่ล่ะกลัวฝนจะไปหลงเสน่ห์มันเหมือนกัน" ผมแหย่ "พี่ต้นน่ะ...ไม่หรอก...พูดอะไร" เธอหน้าแดง "แต่ไอ้แตมันหล่อดีนะ...สาวแย่งกันหน้าดูเชียวล่ะ...ไม่รู้ไปหลงอะไรมัน...คงมีของดี" ผมแกล้งหยั่งเชิงออกสองแง่สองง่าม "ฝนรู้...." เสียงเธอสูงแล้วแมยิ้มแบบมีเลศนัย "รู้อะไรครับ..." ผมรุกถาม "เอ่อ...ไม่หรอก...ไม่บอก" หน้าเธอยิ่งแดงขึ้นไปอีก "บอกมาเร็ว...รู้อะไร...หรือว่า...ไปเห็นอะไร" ผมยิงรุกแหย่ "ก็..วันนี้ที่พี่แตประคองฝนน่ะ...เอ่อ....เอ่อ.." เธออ้อมๆ แอ้มๆ " "ฝนไม่อยากบอก...กลัวพี่ต้นโกรธ" ..."ทำไมครับ" ผมถามต่อ"ก็ของพี่แตเขาแข็งด้วย...บางทีก็เอามาชนก้น...ชนท้องฝน" เธอพูดเรื่อยๆ "หา...จริงน่ะ...มันเอาออกมาเหรอ" ผมทำเสียงโกรธ "เปล่าค่ะ...ยังอยู่ในกางเกงน่ะแต่มันตุงๆ เลยมาโดน" "แล้วใหญ่ไหม" ผมแกล้งถามยิ้มๆ เธอพยักหน้า "ใหญ่กว่าของพี่น่ะสิ" เธอก็พยักหน้าอีกแถมหน้าแดงเป็นลูกตำลึง
ผมนึกด่าไอ้แตในใจที่มันทำรุ่มร่ามแบบนี้ "ใหญ่ๆ แบบนี้มั้งสาวเลยติด...ฝนชอบใหญ่ชอบเล็กครับ" ผมถามเธอ "ของพี่ต้นน่ะดที่สุดแล้ว" เธอตอบยิ้มๆ แล้วเอามือมาบีบจมูกผมแบบรักใคร่ผมก้มลงบรรจงจูบเบาๆ ที่ต้นคอขาวนวล กลิ่นกายหอมอ่อนๆของ โชยเข้าจมูกพลันนึกถึงภาพเหตุการณ์เมื่อคืน เรือนร่างแบบบางผิวนวลขาวกระจ่างของเธอนอนแบหงายให้ร่างใหญ่กำยำผิวดำมะเมี่ยมของไอ้แตถาโถมอัดปั๊มแท่งลำรักใหญ่ยาวเข้าใส่ร่องสวาทครั้งแล้วครั้งเล่าสองขาเรียวงามเกี่ยวกระหวัดรัดเอวของไอ้แตตลอดเวลาที่ร่างของมันบดเอว คลึงสะโพกขโยกกระเด้าเคล้าคลึง อัดส่งลำเอ็นยาวใหญ่เข้าใส่สองกลีบของเธอจนปลิ้นตลอดช่องทางสวาทอันแน่นกระชับจนสุดโพรงในยันปากมดลูกของเมียอันเป็นที่รักของผมคงไม่มีส่วนใดเลยที่ลำเอ็นใหญ่ของไอ้แตมิได้ครูดสัมผัสผ่าน ความหึงหวงพลันเกิดขึ้นในใจของผมอย่างรุนแรงแต่จินตนาการอันร้ายกาจของผมก็ลุกโชนขึ้นมาพร้อมๆกันดุ้นเอ็นของผมแข็งตัวตั้งขึ้นจนกางเกงชาวเลที่สวมอยู่ตุงโป่งขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เมียผมก็รู้สึกได้จากสัมผัสของมันที่ชนกับพวงแก้มองเธอ
"พี่ต้นเนี่ย...ร้ายจังนะแค่พูดถึงก็ขึ้นแล้วเหรอ" แล้วเธอก็ขยับหัวออกมานอนหนุนปลายเข่าของผมพลิกตัวหันหน้าตะแคงเข้าหาตัวผมแล้วเอื้อมมือมาลูบไล้มันนอกกางเกง บางครั้งก็จับมันรูดจนผมเสียวแล้วครางเบาๆ "อืมมม...อูยย...ซี๊ดดด" เธอเอามือมาลูบลำตัวมังกรของผมแล้วยันตัวลุกขึ้นมองซ้ายขวา เมื่อไม่เห็นใครเธอก็จัดการปลดกางเกงที่ผมใส่แล้วมือเรียวงามก็ล้วงเอาเจ้ามังกรน้อยออกมา เธอกระเถิบตัวลงไปนอนชันศอกและก้มหน้าเข้าหามัน ปากบางเป็นกระจับเผยออกเธอเหลือตามองตาผมแล้วเธอก็แลบลิ้นสีชมพูฉ่ำ แตะทักทายกับมังกรตัวเขื่องแล้วเริ่มละเลงลิ้นตลอดหัวที่บานเป็นเห็ดนั้นเบาๆ "อูยยยย....โอววว.....ฝนจ๋า...อูยยยย" ผมครางอู้ แล้วเธอก็อ้าริมฝีปากออกกว้างอ้าอมมันเข้าไป กดลำคอลงให้ท่อนเอ็นไหลลื่นเข้าไป แล้วเธอก็ผงกหัวรูดปากขึ้นลงช้าๆสลับกับการออกแรงดูดเมื่อเธอรูดปากจนเกือบถึงปลาย "จ๊วบ....จ๊วบ...บ...บ...อืมมมม"
ผมแอ่นสะโพกตามจังหวะการดูดของเธฮเธอใช้ปากเก่งได้จริงๆครับ และในขณะที่เธอดูดเลียของๆ ผมนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นส่งสายตามาสบตาผมเป็นระยะ เหมือนจะสื่อสารความรักที่เธอมีต่อผมแล้วเธอถอนก็ปากออกดังจ๊วบเบาๆ และกระเถิบตัวขึ้นมาจูบปากผม กระซิบเบาๆ"วันนี้...อร่อยดีจัง.. " ผมจูบปากตอบเธอแล้วก็นึกถึงภาพที่เธอประกบปากแลกลิ้นกับไอ้แตและสมศักดิ์เมื่อคืนเธอถอนปากแล้วกลับลงไปใช้ปากกับส่วนนั้นต่อ ผมก้มลงไปมอง แล้วภาพที่เธอโดนไอ้แตกระเด้าจนมันน้ำแตกใส่ตัวเธอก็แวบเข้ามาภาพนั้นทำให้อารมณ์ผมเตลิด กระเจิง ผมถอนหายใจหนักๆ กระฉูดน้ำเหนียวออกมาเธอถอนปากออกมาแล้วผม็เห็นลำคองามระหงขยับเขยื้อนแสดงให้เห็นว่าเธอได้กลืนน้ำคาวที่ผมหลั่งออกมาจนหมด ผมอาชายเสื้อเช็ดหยาดหยดกระทิข้นยังมีติดที่ริมฝีปากแดงของเธอแล้วเธอก็เอนตัวลงนอนตักผมแล้วถามผมว่า "ดีไหม" ผมพยักหน้า"คืนนี้ ...นะคะ"
แม้นเธอจะเอ่ยเพียงสั้นๆแต่ผมก็ทราบว่าเธอชวนผมทำอะไร "ครับ...ที่รัก" ผมตอบเธอ แล้วลอบถอนหายใจเอื้อมมือลูบไล้เรือนผมของเธอ พลางมองไปในทะเลสีฟ้า ในใจปั่นป่วนไปหมดพระอาทิตย์ตกตรงขอบฟ้า ช่างสวยเหลือเกิน แล้วเสียงดังสวบสาบก็ทำลายความเงียบผมหันไปมองทางที่มาของเสียงที่ดังมาทางด้านหลังก็เห็นว่า ที่ระยะห่างไปประมาณ 20 เมตรนั้น มีชายฉกรรจ์สี่คนอายุราวๆ 30 - 40 เดินเข้ามาทางที่ผมและฝนนั่งอยู่ แม้นจะแสงอาทิตย์จะเริ่มหมดแล้วแต่ก็ยังพอที่จะให้ผมเห็นและจำได้ว่าพวกเขาคือตังเกที่ผมเห็นที่ร้านเหล้าริมหาดเมื่อคืนผมกำมือฝนแน่น จนเธอรู้สึกแล้วผุดลุกขึ้นนั่งแล้วมองตามสายตาผมไป "อุ๊ยพี่ต้น...ใครน่ะ"

อ่านกี่ครั้งก็ยังเสียวได้ตลอด

ข่าว:

วังวนสวาท ตอน 8 Copy ท่าน พงษ์เทพ กระเด้าชำนาญ