"ยินดีต้อนรับน้อง นักเรียนใหม่ทุกท่าน เข้าสู่โรงเรียนฟ้าโปร่ง รร เอกชนที่ใหญ่ที่สุดในภาคเหนือค่ะ"
สิ้นเสียงของสาวงามรูปร่างคล้ายนักร้องเกาหลี พวกเด็กก็ตบมือต้อนรับกันเป็นแถวๆ ก่อนร่างนั้นจะกระโดดลงมาจากเวทีและพุ่งตัวระเบิดฝืเท้าอย่างว่องใว พุ่งไปตามทางเดินด้วยความเร็วสูง


"ประธานเราเท่จังเนอะ เป็นผู้หญิงแต่บุคลิกดูแกร่งสุดๆ ไปเลย"เนตรมองที่สาวประธานนักเรียน ด้วยแววตาเป็นปลึ้ม
"แหงสิ ไม่รู้เหรอว่าเขาสนิทกับพวกคนในวงการบันเทิง" รอง ผอ หนุ่มหน้าตาดี เดินเข้ามาตบไหล่ของเด็กสาว


"คุณพี่ที่เจอเมื่อตอนนั้น โชคดีจังที่ได้เจออีก" เนตรโผเข้าจะกอดร่างชายหนุ่มผมสีทอง
แต่โดนเพื่อนๆ นักเรียนหญิงด้วยกันรั้งแขนใว้ "น้อยๆหน่อยยัยเนตร มาวันแรกจะแรงไปใหน"


"เอาเถอะๆ ผมเข้าใจ" ชายหนุ่มหัวเราะอย่างไม่ถือสา พลางวางมือลงบนไหล่ของสาวน้อย
แน่นอนว่ามือที่วางลงไปนั้น ให้ความรู้สึกอบอุ่น


"คิดว่าผมจะเป็นเจ้าชายในฝันของคุณหรือ" ชายร่างสูงจ้องตัวสาวน้อย พลางยิ้มหน่อยๆด้วยแววตาอบอุ่น
"ถ้าหนูจะพูดว่าใช่ละคะ" เนตรจ้องตาของชายลูกครึ่งไม่วางตา


"เกรงว่าจะไม่เหมาะค่ะ รอง ผอ ริว อย่าลืมนะคะ ว่าท่านนะมีคู่หมั้นอยู่แล้ว"
ประธานนักเรียนสาวในเสึ้อโค็ทสีดำ ทำผมถักเปียสไตล์แปลกๆ เอ่ยขึ้น เล่นเอาชายหนุ่มหัวเราะ


"นี่คุณเห็นผมเป็นคนยังใง หา เรนนี่ ผมไม่ได้เจ้าชู้ขนาดนั้นนะ ผมแค่ล่อเล้นรับมุขกับเด็กเขาเฉยๆ"
"ยังใงคุณก็มีคู่หมั้นแล้วนะคะ รอง ผอ ริว ออกตัวแรงขนาดนี้ เกรงจะดูไม่ดีค่ะ"


"ขอบใจที่เตือนนะเรนนี่" รองผู้อำนวยการหนุ่ม หันมามองหน้าประธานนักเรียนสาว ก่อนจะเอามือลูบหัวเนตรด้วยท่าทางเอ็นดู
"วันหลังมีปัญหาอะไรก็ไปหาผมได้นะ เจ้าหญิงตัวน้อย" ก่อนจะเดินไปแล้วหัวเราะเบาๆ


ประธานนักเรียนสาวถอนหายใจ ที่จริงรอง ผอ มีข้อดีหลายอย่าง ทั้งฉลาด มุ่งมั่น และกล้าตัดสินใจ
จะมาเสียก็ตรงนิสัยชอบทำตัวเป็นหมาหยอกไก่เกินไปนี่แหละ


.............................................................................................................................................................................


เรนนี่พาตัวสาวเนตรเดินดูสถานการณ์ไปตามตึกเรียนต่างๆ ระหว่างเดินไป มีนักเรียนชายท่าทางกระตุ้งกระติ้งไม่สมชายคนหนึ่งทำจีบปากจีบคอ ก่อนจะทำกระถางดอกไม้ตกลงไปสู่เด็กกลุ่มหนึ่งที่กำลังเล่นที่กีฬากันอยู่ ใครๆ พากันตระหนกตกใจ ยกเว้นประธานสาวผมยาว ที่เพียงแต่เอ่ยปากสั้นๆ ด้วยแววตาที่นิ่ง และคุมสติได้อยู่หมัด


"ครีส ฟันมันเลย" หนึ่งในหญิงสาวกลุ่มที่เล่นกีฬาทำการหวดดาบไม้ที่พกติดตัวอยู่ แหวกอากาศเข้าฟาดกระถางดอกไม้ที่ตกลงมาอย่างรวดเร็ว กระถางดอกไม้ถูกฟันแยกเป็น 2 ฉีกกลางอากาศ ก่อนคมดาบไม้จะฟาดฟันเข้าไปอีก 6-7 ครั้ง


ในชั่วพริบตาเดียว กระถางดอกไม้ที่แตกเป็นชิ้นๆ ก็ร่วงลงกับพึ้นดิน เรนนี่ที่เดินลงมาดูสถานการ์ณ ก็สะบัดผมยาวงามหนึ่งที่
ก่อนจะหันไปพูดกับคริส "คริส เธอควรไปทำแผลก่อนดีกว่านะ"
สาวนักดาบก้มลงดูแขนขวาของตัวเอง ที่โดนเศษกระเบึ้องบาด
"ค่ะ ชั้นขอตัวไปสถานพยาบาลนะคะ เดี๋ยวจะกลับมา"
"ได้ เดี๋ยวชั้นจะทำเรื่องใว้ให้ อย่าไปนานละ"




ก่อนที่สาวเรนนี่จะหันมามองหน้าตุ็ดคนที่ทำกระถางต้นไม้ตกแตก
"นายต้องจ่ายเงินมา 2000 บาท ค่าต้นว่านนำเข้า ที่นายทำมันพังไป"
"กูไม่จ่าย มีอะไรมั้ยอีเหึ้ย"


ประกายตาอำมหิตปรากฏขึ้นในดวงตาของเรนนี่ ก่อนจะฟาดมือเข้าที่ข้อต่อของกระเทยคนนั้น
จากนั้นก็สเต็ปเท้าไปด้านข้าง ต่อยใส่ 4-5 หมัด แล้วจระเข้ฟาดหางเข้าใส่จนล้มในพริบตา!


เลือดสดๆ ค่อยๆ ไหลออกจากปากของร่างที่สลบอยู่ แต่รองประธานสาวยังจับร่างนั้นยกขึ้น ก่อนคมมีดคัทเตอร์จะปรากฏขึ้้นในมือขวา
พวกนักเรียนหญิงและชาย พากันตกใจ ปากก็ร้องห้าม
"อย่าค่ะประธาน"
"วางมีดก่อนเถอะครับ"

"จะเป็นฆาตกรรึใงครับ"


ประธานนักเรียนสาวปล่อยคมมีดให้ยาวขึ้นกว่าเดิม แต่ตั้งท่าคล้ายจะเสือกแทง แต่มีคนเข้ามาหยุดใว้ได้
ที่แท้คนที่มาก็คือรอง ผอ หนุ่ม
"หยุดซะเรนนี่ กระถางต้นไม้แตกเท่านี้ไม่ต้องให้เขาเจ็บตัวขนาดนี้ก็ได้" ชายร่างสูงพูดด้วยท่าที่จริงจัง มือหนึ่งตรึงข้อมือ
ของสาวมือมีดใว้แน่น การใช้แรงบีบข่อต่ออย่างถูกจุด ทำให้ประธานนักเรียนสาวไม่อาจสลัดแขนขวาเพื่อใช้คัทเตอร์ได้
"มันหยามเกีรยติของชั้น และทำลายสมบัติของที่นี่ จะเอามันใว้อีกหรือ"
ประธานสาวยังคงไม่ยอมแพ่้ จ้องตาด้วยแววตาจริงจัง ผอ หนุ่มถอนหายใจ
ก่อนจะบุ้ยใบ้ไปทางเนตรและพูดขึ้น
"เด็กคนนั้นพร้อมกด 191 แล้ว และผมไม่คิดว่าคุณจะโค่นผมได้ง่ายๆ อยากเจอข้อหาหนักอย่างพยายามฆ่า เพราะกระถางต้นไม้อันเดียวหรือใง คนฉลาดอย่างเธอน่าจะเข้าใจนะเรนนี่" รอง ผอ หนุ่มจ้องตาประธานนักเรียนสาว ที่ทิ้งคมมีดในมือลงพึ้น


"ถ้านายนั่นไม่ชดใช้ละ"
"ผมมีวิธีของผม แต่ไม่ใช่แบบที่คุณทำ ส่วนคุณต้องไปหา ผอ ก่อนละ" สิ้นเสียงประธานสาวก็เดินตามริวไป
ส่วนพวกเด็กที่เหลือก็หันมาจ้องเนตรนภา
"ทำได้ใงอะยัยเนตร"
"เกิดเหตุร้ายก็ต้องแจ้งตำรวจสิเธอ แต่เค้าเป็นประธานเรา ชั้นก็เลยยังไม่ต้องโทรทันที"

เนตร



เรนนี่

ริว

"ยินดีต้อนรับน้อง นักเรียนใหม่ทุกท่าน เข้าสู่โรงเรียนฟ้าโปร่ง รร เอกชนที่ใหญ่ที่สุดในภาคเหนือค่ะ"
สิ้นเสียงของสาวงามรูปร่างคล้ายนักร้องเกาหลี พวกเด็กก็ตบมือต้อนรับกันเป็นแถวๆ ก่อนร่างนั้นจะกระโดดลงมาจากเวทีและพุ่งตัวระเบิดฝืเท้าอย่างว่องใว พุ่งไปตามทางเดินด้วยความเร็วสูง


"ประธานเราเท่จังเนอะ เป็นผู้หญิงแต่บุคลิกดูแกร่งสุดๆ ไปเลย"เนตรมองที่สาวประธานนักเรียน ด้วยแววตาเป็นปลึ้ม
"แหงสิ ไม่รู้เหรอว่าเขาสนิทกับพวกคนในวงการบันเทิง" รอง ผอ หนุ่มหน้าตาดี เดินเข้ามาตบไหล่ของเด็กสาว


"คุณพี่ที่เจอเมื่อตอนนั้น โชคดีจังที่ได้เจออีก" เนตรโผเข้าจะกอดร่างชายหนุ่มผมสีทอง
แต่โดนเพื่อนๆ นักเรียนหญิงด้วยกันรั้งแขนใว้ "น้อยๆหน่อยยัยเนตร มาวันแรกจะแรงไปใหน"


"เอาเถอะๆ ผมเข้าใจ" ชายหนุ่มหัวเราะอย่างไม่ถือสา พลางวางมือลงบนไหล่ของสาวน้อย
แน่นอนว่ามือที่วางลงไปนั้น ให้ความรู้สึกอบอุ่น


"คิดว่าผมจะเป็นเจ้าชายในฝันของคุณหรือ" ชายร่างสูงจ้องตัวสาวน้อย พลางยิ้มหน่อยๆด้วยแววตาอบอุ่น
"ถ้าหนูจะพูดว่าใช่ละคะ" เนตรจ้องตาของชายลูกครึ่งไม่วางตา


"เกรงว่าจะไม่เหมาะค่ะ รอง ผอ ริว อย่าลืมนะคะ ว่าท่านนะมีคู่หมั้นอยู่แล้ว"
ประธานนักเรียนสาวในเสึ้อโค็ทสีดำ ทำผมถักเปียสไตล์แปลกๆ เอ่ยขึ้น เล่นเอาชายหนุ่มหัวเราะ


"นี่คุณเห็นผมเป็นคนยังใง หา เรนนี่ ผมไม่ได้เจ้าชู้ขนาดนั้นนะ ผมแค่ล่อเล้นรับมุขกับเด็กเขาเฉยๆ"
"ยังใงคุณก็มีคู่หมั้นแล้วนะคะ รอง ผอ ริว ออกตัวแรงขนาดนี้ เกรงจะดูไม่ดีค่ะ"


"ขอบใจที่เตือนนะเรนนี่" รองผู้อำนวยการหนุ่ม หันมามองหน้าประธานนักเรียนสาว ก่อนจะเอามือลูบหัวเนตรด้วยท่าทางเอ็นดู
"วันหลังมีปัญหาอะไรก็ไปหาผมได้นะ เจ้าหญิงตัวน้อย" ก่อนจะเดินไปแล้วหัวเราะเบาๆ


ประธานนักเรียนสาวถอนหายใจ ที่จริงรอง ผอ มีข้อดีหลายอย่าง ทั้งฉลาด มุ่งมั่น และกล้าตัดสินใจ
จะมาเสียก็ตรงนิสัยชอบทำตัวเป็นหมาหยอกไก่เกินไปนี่แหละ


.............................................................................................................................................................................


เรนนี่พาตัวสาวเนตรเดินดูสถานการณ์ไปตามตึกเรียนต่างๆ ระหว่างเดินไป มีนักเรียนชายท่าทางกระตุ้งกระติ้งไม่สมชายคนหนึ่งทำจีบปากจีบคอ ก่อนจะทำกระถางดอกไม้ตกลงไปสู่เด็กกลุ่มหนึ่งที่กำลังเล่นที่กีฬากันอยู่ ใครๆ พากันตระหนกตกใจ ยกเว้นประธานสาวผมยาว ที่เพียงแต่เอ่ยปากสั้นๆ ด้วยแววตาที่นิ่ง และคุมสติได้อยู่หมัด


"ครีส ฟันมันเลย" หนึ่งในหญิงสาวกลุ่มที่เล่นกีฬาทำการหวดดาบไม้ที่พกติดตัวอยู่ แหวกอากาศเข้าฟาดกระถางดอกไม้ที่ตกลงมาอย่างรวดเร็ว กระถางดอกไม้ถูกฟันแยกเป็น 2 ฉีกกลางอากาศ ก่อนคมดาบไม้จะฟาดฟันเข้าไปอีก 6-7 ครั้ง


ในชั่วพริบตาเดียว กระถางดอกไม้ที่แตกเป็นชิ้นๆ ก็ร่วงลงกับพึ้นดิน เรนนี่ที่เดินลงมาดูสถานการ์ณ ก็สะบัดผมยาวงามหนึ่งที่
ก่อนจะหันไปพูดกับคริส "คริส เธอควรไปทำแผลก่อนดีกว่านะ"
สาวนักดาบก้มลงดูแขนขวาของตัวเอง ที่โดนเศษกระเบึ้องบาด
"ค่ะ ชั้นขอตัวไปสถานพยาบาลนะคะ เดี๋ยวจะกลับมา"
"ได้ เดี๋ยวชั้นจะทำเรื่องใว้ให้ อย่าไปนานละ"




ก่อนที่สาวเรนนี่จะหันมามองหน้าตุ็ดคนที่ทำกระถางต้นไม้ตกแตก
"นายต้องจ่ายเงินมา 2000 บาท ค่าต้นว่านนำเข้า ที่นายทำมันพังไป"
"กูไม่จ่าย มีอะไรมั้ยอีเหึ้ย"


ประกายตาอำมหิตปรากฏขึ้นในดวงตาของเรนนี่ ก่อนจะฟาดมือเข้าที่ข้อต่อของกระเทยคนนั้น
จากนั้นก็สเต็ปเท้าไปด้านข้าง ต่อยใส่ 4-5 หมัด แล้วจระเข้ฟาดหางเข้าใส่จนล้มในพริบตา!


เลือดสดๆ ค่อยๆ ไหลออกจากปากของร่างที่สลบอยู่ แต่รองประธานสาวยังจับร่างนั้นยกขึ้น ก่อนคมมีดคัทเตอร์จะปรากฏขึ้้นในมือขวา
พวกนักเรียนหญิงและชาย พากันตกใจ ปากก็ร้องห้าม
"อย่าค่ะประธาน"
"วางมีดก่อนเถอะครับ"

"จะเป็นฆาตกรรึใงครับ"


ประธานนักเรียนสาวปล่อยคมมีดให้ยาวขึ้นกว่าเดิม แต่ตั้งท่าคล้ายจะเสือกแทง แต่มีคนเข้ามาหยุดใว้ได้
ที่แท้คนที่มาก็คือรอง ผอ หนุ่ม
"หยุดซะเรนนี่ กระถางต้นไม้แตกเท่านี้ไม่ต้องให้เขาเจ็บตัวขนาดนี้ก็ได้" ชายร่างสูงพูดด้วยท่าที่จริงจัง มือหนึ่งตรึงข้อมือ
ของสาวมือมีดใว้แน่น การใช้แรงบีบข่อต่ออย่างถูกจุด ทำให้ประธานนักเรียนสาวไม่อาจสลัดแขนขวาเพื่อใช้คัทเตอร์ได้
"มันหยามเกีรยติของชั้น และทำลายสมบัติของที่นี่ จะเอามันใว้อีกหรือ"
ประธานสาวยังคงไม่ยอมแพ่้ จ้องตาด้วยแววตาจริงจัง ผอ หนุ่มถอนหายใจ
ก่อนจะบุ้ยใบ้ไปทางเนตรและพูดขึ้น
"เด็กคนนั้นพร้อมกด 191 แล้ว และผมไม่คิดว่าคุณจะโค่นผมได้ง่ายๆ อยากเจอข้อหาหนักอย่างพยายามฆ่า เพราะกระถางต้นไม้อันเดียวหรือใง คนฉลาดอย่างเธอน่าจะเข้าใจนะเรนนี่" รอง ผอ หนุ่มจ้องตาประธานนักเรียนสาว ที่ทิ้งคมมีดในมือลงพึ้น


"ถ้านายนั่นไม่ชดใช้ละ"
"ผมมีวิธีของผม แต่ไม่ใช่แบบที่คุณทำ ส่วนคุณต้องไปหา ผอ ก่อนละ" สิ้นเสียงประธานสาวก็เดินตามริวไป
ส่วนพวกเด็กที่เหลือก็หันมาจ้องเนตรนภา
"ทำได้ใงอะยัยเนตร"
"เกิดเหตุร้ายก็ต้องแจ้งตำรวจสิเธอ แต่เค้าเป็นประธานเรา ชั้นก็เลยยังไม่ต้องโทรทันที"

เนตร



เรนนี่

ริว