ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_punyang

The New World : จอมคนโลกใหม่ 8

เริ่มโดย punyang, เมษายน 07, 2016, 09:24:20 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

kit77555


Mewmania

อ้างจาก: punyang เมื่อ เมษายน 07, 2016, 09:24:20 หลังเที่ยงบอกเล่าก่อนเขียน มีทั้งข่าวดีทั้งข่าวร้ายครับ

- ข่าวดีคือ ผมคงไม่ดองงานชิ้นนี้ไว้นานเท่าไหร่ เมื่อวานขับรถไปพลางนั่งๆนึกไปพลางๆ ผมว่าผมได้แนวทางของเรื่องที่ชัดเจนถึงตอนจบแล้วแหละ หลังจากนี้คงทยอยเล่าไปเรื่อยๆจนจบนั่นแหละครับคิดว่าคงไม่พ้นหลังสงกรานต์ สงกรานต์ผมว่างไม่ไปไหนเลยจะร่ายต่อยาวๆให้จบๆไป เพราะเดี๋ยวหลังสงกรานต์งานค่อนข้างเยอะกลัวจะขี้เกียจเอา ใน 1 ตอน ผมพยายามเขียนให้อ่านไม่น้อยกว่า 7000 คำ
เฉลี่ย 15 หน้ากระดาษของไมโครซอฟท์เวิร์ด แต่ละตอนเป็นแบบนั้นตลอดครับ ผมพยายามรักษาความยาวไว้อย่างนั้น

เพราะเคยเป็นคนอ่านมากก่อน เข้าใจจุดนี้ดี พอเขียนไว้สั้นๆ ช่วงอารมณ์กำลังขึ้น ดันจบตอนซะนิ เข้าใจว่าอารมณ์มันขาด พอมาเริ่มเขียนเองบ้างก็พยายามไม่ให้เป็นแบบนั้นกับเรื่องของตัวเอง ผมจบอารมณ์ให้ทุกตอน

- มาถึงข่าวร้ายนะครับ
เรื่องนี้คงจบภายใน 15 ตอน อาจจะเกินๆไปบ้างจนถึงตอนที่ 16 เพื่ออธิบายความสัมพันธ์ของแต่ละตัวละครหลังจากบทสุดท้าย อาจจะนะครับ ดูก่อนอาจจะไม่มีก็ได้ ผมมี 2 เหตุผลที่จะอธิบายต่อ

1.ช่วงหลังสงกรานต์ผมมีงานค่อนข้างเยอะรออยู่ ช่วงนี้อะไรๆในที่ทำงานเราก็จะปัดไปไว้หลังสงกรานต์ ไม่รู้ท่านอื่นๆเป็นแบบผมหรือ
เปล่า ผมเป็น 555  งานดองไว้เยอะมาก พอมาเขียนอะไรพวกนี้ให้พวกท่านอ่านแล้วบอกเลยใช้สมองเยอะมาก เมื่อวานขับไปทำงาน
แท้ๆนั่งวางโครงเรื่องทั้งวัน เลยคิดว่าตัดจบแค่นี้ดีกว่า
2.ถึงจะใช้คำว่าตัดจบ แต่ไม่ตัดด้วนๆหรอกครับ ผมว่าเรื่องนี้จะจบได้โอเค ไม่มีดราม่า เราจะฟินต่อไปเรื่อยๆจนถึงตอนจบ แอบแบไต๋
ให้ก่อนเลยนะครับ พระเอกเราจะไม่มีพลังพิเศษห่าเหวอะไรทั้งนั้น มีแค่สมองกับกระดอ 2 อย่าง กินขาดแล้วครับ

ส่วนจบเรื่องนี้แล้ว จะกลับมาเขียนต่ออีกไหมคงมาแน่ครับรอว่างๆก่อน อาจจะเป็นเรื่องอื่นหรืออาจจะเป็นเรื่องนี้ภาค 2 ไว้ดูกันอีกที
ขอโทษที่ร่ายยาว นี่คงเป็นร่ายสุดท้ายละครับ หลังจากนี้รอลุ้นเอาในเรื่องยาวๆ จนจบตอนที่ 15 นะครับ


ขอบคุณที่ติดตาม
......

หนทางช่างยากลำบาก ผมเดินทางอยู่หนึ่งวันเต็มๆ กว่าจะหลุดจากหมู่บ้านของพวกเธอที่สลับซับซ้อนออกมาได้ ยอมรับว่าพวกเธอเลือกทำเลได้ดีจริงๆ มันเข้าออกไปทางเดียว ตอนนี้ผมจดจำเส้นทางได้เกือบหมดแล้ว

ก่อนจะเข้าเมืองผมพบใบประกาศจากทางการแปะอยู่เที่ยวบริเวณแจ้งเตือนกลุ่มคาราวานพ่อค้าที่ขนถ่ายสินค้าผ่านไปผ่านมาให้ระวังการถูกดักปล้นสะดมจากกลุ่มแมวดำที่อยู่ในป่าใหญ่ ข่าวลือสะพัดไปทั่วถึงรูปร่างกำยำและความดุร้ายของชนเผ่านี้ ผมได้ยินข่าวของกองทหารทางการที่ถูกส่งไปปราบกองร้อยใหญ่ ซึ่งสุดท้ายพ่ายแพ้กลับมาแบบไม่เหลือท่า พวกนางล้วนอยู่ในสภาพตื่นกลัว เอ่ยถึงกิตติศัพท์ความเก่งกาจของโจรผู้ร้ายกลุ่มนี้ไม่ขาดปาก

ผมรู้สึกเสียใจลึกๆ ที่แผนการของผม เข่นฆ่าผู้คนไปหลายร้อย แต่จะทำอย่างไรได้เล่า ในห้วงเวลานั้นผมห่วงพวกเธอเสียมากกว่า

นี่ก็ร่วมเกือบเดือนเต็มๆที่ผมหายหน้าไป ผมเดาสภาพไม่ออกว่าพวกเธอจะคิดอย่างไร แล้วจะทำหน้าอย่างไรตอนเจอผม ผมว่ามินตราน่าจะหายโกรธผมแล้วหรือไม่ เผลอๆบางทีเจอหน้ากันครั้งนี้ เป็นเธอด้วยซ้ำที่อาจจะกระโดดกอดผมอย่างฟูมฟาย

....

แต่สิ่งที่หวังไว้ก็ไม่ได้เป็นจริงเสียหมด

...

ร้านรวงของผมที่ควรจะดำเนินการต่อไป กลับเงียบเหงาลงอย่างเห็นได้ชัด บ้านถูกปิดมิดชิด ผมคลั่งแทบทำอะไรไม่ถูก ผมรีบปรี่เปิดประตูบ้านเข้าไป รังรักที่เคยไปได้สวยกลับดูมอซอลงอย่างเห็นได้ชัด วินาทีนั้นมีความเคลื่อนไหวหนึ่งเคลื่อนออกมา หญิงสาวที่เคยงดงามราวนางฟ้ากลับดู ทรุดโทรมลงไปถนัดตา

มีอา  เธอเห็นผมเหมือนเห็นผี เธอปล่อยโฮร้องไห้ออกมาไม่หยุด พุ่งตรงเข้ากอดผมอย่างจัง

นายท่าน บ่าวคิดว่านายท่านตายไปเสียแล้ว นึกว่านายท่านจะไม่กลับมาอีกแล้ว

โถๆ ผมกลับมาแล้ว ทำไมเธอถึงได้ทรุดโทรมขนาดนี้ เกิดอะไรขึ้นกันแน่

เธอเล่าให้ผมฟังว่า ตั้งแต่นายท่านไม่อยู่ พ่อค้าตระกูลใหญ่ที่ไม่ชอบเรา อิจฉากิจการของเราก็กว้านซ้อสินค้าไปจนหมด และทำการเปิดขายแข่งเสียเอง ประกอบกับกองคาราวานสินค้าหวาดกลัวกลุ่มแมวดำจนไม่กล้านำสินค้าผ่านเข้ามาและข้ามไปเมืองอื่นกันหมด ร้านเราขาดสินค้าที่จะนำมาขาย เงินที่เหลือก็หมดลงทุกวันๆ บ่าวแต่ละคนก็ต้องออกไปช่วยงานตามร้านรวงต่างๆแลกข้าวสารประทังชีวิตไปวันๆ แต่พอดีวันนี้เธอป่วย เลยไม่ได้ออกไป จนเจอนายท่านกลับมานี่แหละ

เย็นวันนั้นสาวๆเริ่มเดินทางกลับมา ผมแทบจะร้องไห้ออกมา นวลนางที่เคยเปร่งปรั่งกับผอมโซลงทุกคน มินตราเห็นผมครั้งแรกเธอร้องไห้เหมือนคนจะขาดใจ เธอกอดผมไม่ห่าง เรื่องราวต่างๆมาผ่านไปหมดแล้วครับ บรรยากาศในบ้านดีขึ้นมาก ในขณะที่ผมไม่อยู่พวกหล่อนดูแลกัน ช่วยเหลือกันและรักกันมากขึ้น พวกเธอถามผมไม่หยุดว่าเกิดอะไรขึ้น

ดูจากเหตุการณ์แล้วผมไม่กล้าเล่าเรื่องกลุ่มแมวดำให้พวกเธอฟังเสียเลย ผมบอกเพียงกองคาราวานเราถูกปล้น ผมหนีรอดมาได้และหลงป่าอยู่หลายวัน ก่อนจะหาทางออกมาได้ พวกเธอร้องขอบคุณสวรรค์ที่ผมรอดมาได้

...
เวลานี้ผมคิดได้เพียงอย่างเดียว คือผมต้องหาเงินมาจุนเจือบ้านเราเสียก่อน คนเดียวที่ผมคิดถึงในยามนี้ ท่านหญิงลินดา
สหายคนเดียวของผมในโลกนี้

ก่อนไปพบเธอพรุ่งนี้ผมนั่งคิดจนหัวแทบแตก เหตุใดเธอถึงจะยอมช่วยผม ผมมีของอะไรที่เธอต้องการอีกบ้าง ผมเหลือบไปเห็นโมอา ก่อนจะแวบไอเดียนึงเข้ามาในหัว ไม่ต้องห่วง ผมไม่ได้จะขายโมอาให้เธอแน่ๆ

.....

รุ่งเช้าของอีกวัน ผมปรี่เดินทางเข้าพบเธออย่างรวดเร็ว ด้วยความที่ผมเข้าออกที่นี่บ่อยๆ ทหารจำหน้าค่าตาผมได้ ผมสามารถพบเธอได้โดยไม่ยาก

เธอยังเหมือนเดิมทุกกระเบียดนิ้ว กิริยาแช่มช้อย น่าสัมผัส เธอนั่งเอนกายอยู่บนเตียงที่ประดับถักทอด้วยของมีค่า เธอเอ่ยกับผมอย่างแช่มช้าว่า

ท่านทำเราแปลกใจอีกแล้ว  ท่านหายไปไหนมา

ผมรู้สึกเกลียดความสงบนิ่งของเธอจัง มันดูมีเลศนัยตลอดเวลา ผิดกับ กีช่า ที่มักเอ่ยกล่าวอะไรออกมาตรงๆ

ผมพยายามสงวนท่าทีเอาไว้ ก่อนจะเริ่มค่อยๆเอ่ยถึงของที่ผมเคยให้เธอไว้

หึหึ เธอหัวเราะอย่างไม่แยแส ก่อนจะเอ่ยว่า ของหลอกตาแบบนั้นใช้กับเราไม่ได้อีกแล้ว เธอให้คนไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่ผมให้เธอไว้ และโยนมันลงกับพื้นเหมือนของไร้ค่า มันไม่ทำงานอีกแล้วครับ

ก็แน่ แหละ แบตเตอรรี่มันหมดแล้วนิ   ผมคิดและโอดครวญในใจ

เราให้คนไปทวงถามท่านที่บ้าน แต่กท่านกลับหนีหาย แล้วตอนนี้ท่านยังมีหน้ามาหาเรา และทวงประโยชน์ถึงเจ้าของสิ่งนั้นอีกหรอ ผมอับจนปัญญาที่จะกล่าวใดๆ

ผมได้แต่ก้มหน้าและสารภาพออกไปตามตรง ว่าของสิ่งนั้นมีอายุการใช้งาน ท่านใช้งานมันจนหมดสิ้นอายุไขมันแล้ว จะให้เราทำอย่างไรได้

ท่านมาเพื่อบอกเรื่องกับเราเท่านี้นะหรอ   เธอหรี่ตาลงก่อนจะเอ่ยถามผม

ผมเริ่มบอกกับเธอตรงๆถึงสิ่งที่เกิดขึ้น และขอให้เธอช่วย ผมขอยืมเงินกับเธอก้อนหนึ่ง เพื่อนำไปต่อทุนและจุลเจื้อที่บ้านที่ตอนนี้ถังแตกเสียแล้ว

หึหึ เธอหัวเราะขึ้นคำใหญ่ ก่อนจะถามว่า ท่านมีสิ่งใดแลกเปลี่ยน  ?
...

จริงๆผมคิดไว้แล้ว ว่านี่เป็นคำที่เธอต้องถาม แท้จริงแล้วผมไม่มีสิ่งใดจะให้เธอด้วยซ้ำ ก่อนจะมาพบเธอ ผมดึงโมอาเข้าไปคุย มีอากับมินตราถึงกับ ต่อว่าผมไม่หยุด เพราะคิดว่า เวลาแบบนี้ นายท่านยังมีอารมณ์จะรังแก โมอา อีกหรอ ผมบอกว่าผมเปล่า ผมแค่ต้องการรู้ว่าวันที่ ท่านหญิงลินดา เรียกโมอาไปปรนนิบัติ เธอทำอย่างไรบ้าง

โมอา เขินอายจนไม่กล้าต่อคำ แต่สุดท้ายผมคะยั้นคะยอจนเธอยอมบอก ลินดา ทำได้เพียงลูบตรงนั้นของเธอ จูบเธอดูดหน้าอกเธอเพียงแค่นั้น เธอบอกว่าเธอไม่ได้ยินยอมนะ แต่เพราะไม่สามารถขัดขืนเธอเลยต้องปล่อยให้นายหญิงล่วงเกินไป ผมถามว่าแล้วหลังจากนั้นล่ะยังไงต่อ เธอเล่าต่อว่าหลังจากนั้นท่านหญิงก็พยายามให้เธอลูบตรงนั้นของท่านหญิงบ้างแต่เธอบอกว่าเธอกลัวไม่กล้าทำ ท่านหญิงเลยกลับห้องไป

แต่แค่เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว ผมรู้แล้วว่าลินดาแท้จริงแล้วก็ บ่มีไก๋ คือทำอะไรไม่ค่อยเป็นด้วยซ้ำ ผมมีวีธีจะสอนเธอให้มีความสุขในแบบหญิง-หญิงได้

...

ผมคว้าหนังสือที่เขียนภาพออกมา เล่มหนึ่งซึ่งผมเขียนไว้เอง 10 กว่าหน้า ผมประกาศกับเธอว่าผมมีตำรากามสูตร
เธอนิ่งอึ้งไปพักใหญ่ ก่อนจะถามเบาๆว่า ตำราอะไร เราไม่เห็นเคยได้ยิน

ผมอ้างว่า แน่ล่ะ เธอจะไปรู้ได้อย่างไร นี่เป็นตำราลับที่ผมค้นพบ และนี่เป็นสาเหตุว่าทำไมทาสสาวหลายๆนางถึงได้ติดเรานัก

หากผมเดาไม่ผิดเธอต้องอยากได้สิ่งนี้จนตัวสั่นแน่ๆ เป็นอย่างที่คาด เธออึ้งจนไม่สามารถพูดอะไรต่อได้ถนัด นี่เป็นหนึ่งเรื่องที่เธอสงสัยมานานแล้วเช่นกัน ในขณะที่หญิงอื่นกลัวการถูกกระทำชำเราจากชาย แต่กลับพวกทาสทุกคนของเค้ากลับปรารถนาสิ่งเหล่านี้จากนายท่านของพวกหล่อน นี่นะหรอคือเหตุผล เธอขมวดคิ้วอย่างขุ่นคิดในจิตใจ

ผมไม่รอช้ารีบกล่าวต่อไปว่า ในนี้บอกเล่าเรื่องราวการร่วมรักต่างๆไว้มากมาย มันอาจจะทำให้เจ้ามีใความสุขได้เมื่อจะต้องร่วมวงกับเหล่าหญิงสาวบริวารของเจ้า  นี่คงเป็นเหมือนสิ่งที่แทงใจเธอ

เพราะตลอดเวลา เธอมักค้างเติ่งอยู่เพียงลำพัง เธอทำได้แค่สนองตัณหาด้วยการลูบไล้เนินหลังเต่าของหญิงสาวที่เธอชอบใจ เธอไม่เคยเสร็จสมอารมณ์หมายเลยสักครั้ง ผมเดาถูกจริงๆนั่นแหละ เธอดูมีอาการเหมือนโดนแทงใจดำอย่างขุ่นเคือง เธอตบเก้าอี้ลุกขึ้นด่าทอผม

หยาบคาย ท่านถือดีอย่างไรมาพูดแบบนี้ เธอโมโหขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ก่อนจะค่อยๆสงบท่าทีนั่งลง

แต่การสงานท่าทีของนางหญิงอย่างเธอเป็นที่น่าเคารพยิ่งนัก เธอเอ่ยอย่างแช่มช้าว่า เราจะรู้ได้อย่างไรว่าท่านไม่โกหกเราอีก  เธอมองผมอย่างจริงจัง

ให้เราพิสูจน์สิ  ผมเอ่ยขึ้นบ้าง

...

จริงๆผมก็ไม่ได้คิดจะมาถึงขั้นนี้หรอก ตอนแรกผมนึกว่าเธอจะเอาตัวเองมาพิสูจน์ด้วยตนเองครับ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงผมนี้โคตรได้โอกาส เธองดงามไม่น้อย ถ้าได้แอ้มเธอสักครั้งคงเป็นบุญเจ้าดุ้นนี้อย่างแท้จริงที่เย็ดร่องหีผู้สูงศักดิ์แบบเธอ แต่ลึกๆก็รู้อยู่แล้วว่าหวังมากไป เธอไม่เอาตัวเองมาเสี่ยงหรอก

เธอเรียกตัวหญิงสาวมานางหนึ่ง เธอเรียกนางว่า ชิงชิง

ผมเชื่อแล้วครับ เธอนิยมสาวน้อยจริงๆนั่นแหละ ชิงชิงน่าจะอยู่ในวัยใกล้ๆกับ โมอา แต่เธอดูอวบอึ๋มเกินเด็กยิ่งนัก ใบหน้าหมดจดหวานหยดย้อน ผิวพรรณผ่องใส แก้มนวลๆดูละเอียดลออ ดวงตาดูเรียวเล็กดูเป็นหมวยน้อยที่น่าถนุถนอม ผมเผ้าถูกเก็บอย่างเรียบร้อยสมเป็นสาวของลูกเจ้าเมือง เธอดูไม่ประสีประสาด้วยซ้ำ เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากำลังจะมาเจอกับอะไร นี่จะให้ลองกับน้องนี่จริงๆหรอ ผมเห็นอย่างงี้ก็ลุกสิครับ อาการหิวเด็กกำเริบอีกแล้ว ผมว่าผมโรคจิตขึ้นทุกวันตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ เด็กสาวๆนี่กลายเป็นของโปรดไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้

ท่านหญิงลินดา ให้ผมใช้ชิงชิงเป็นเครื่องพิสูจน์  เธอบอกว่าถ้าท่านทำให้เด็กคนนี้มีความสุขได้เราจะเชื่อท่าน แต่ท่านห้ามร่วมรักกับเธอนะ

ลินดา หวาดระแวงไม่น้อย เธอไม่เชื่อเอาเสียเลยว่าสิ่งที่เขาพูดจะเป็นของจริง การไม่ร่วมรักในที่นี้คือห้ามสอดใส่ เธอยังนึกภาพไม่ออกว่าหากไม่สอดใส่จะทำให้หญิงสาวมีความสุขได้อย่างไร

ชิงชิง ดูตื่นตกใจไม่น้อยกับคำพูดของนายหญิงที่เธอรับใช้ ชิงชิงเป็นเด็กสาวในบ้านของนายท่านมาตั้งแต่แรกเกิด ด้วยความที่มีใบหน้างดงามถูกใจท่านหญิง ท่านหญิงลินดาจึงนำมาไว้เป็นบ่าวรับใช้ใกล้ชิด กับผู้ชายนี่เธอไม่เคยแม้แต่จะเฉียดเข้าใกล้ เธอดูประหม่าสั่นเทาด้วยความกลัว เธอร้องอุทธรณ์ต่อนายหญิง

ทำไมต้องเป็นบ่าว  เธอดูกลัวผมมาก นายหญิงไม่ตอบคำใดๆ ผมมองไปรอบๆ มีทหารหญิงอยู่ด้วยเป็น 10 นี่ใจคอจะให้ผมล่อเด็กสาวคนนี้โชว์ตรงนี้เลยหรอ ผมเอ่ยถามเธอ

ท่านหญิงลินดา พยักหน้าเบาๆ เป็นคำตอบ

ผมสบถในใจ เอาก็เอาวะ

ผมโอบกอดเธอไว้ อย่างนุ่มนวลให้เธอคลายกังวลลง ผมบอกเธอว่าไม่ต้องกลัวนะ เราไม่ทำอะไรเจ้าหรอก แค่ช่วยแสดงอะไรบางอย่างให้นายเจ้าดู

เด็กสาวอยู่ในอ้อมอกชายหนุ่มเป็นครั้งแรก เธอถามอย่างไรเดียงสาว่า อะไรหรอค่ะ นายท่าน

วินาทีนั้นผมไม่รอเธอถามอะไรต่อแล้วครับ ผมปลดผ้าเบื้องล่างของเธอ เผยร่องอวบอูมของสาววัยแรกแย้มต่อหน้าคนทั้งห้องโถง ชิงชิง ร้องเสียงหลงว่านายท่าน อย่า !!

ผมไม่รอช้าแหวกแคมแดงๆของหล่อนให้ท่านหญิงลินดาเห็นตรงๆ เธอหน้าแดงฉานอย่างเขินอายและสบถออกมาว่า

ชั่วช้านัก ทำอะไรน่ารังเกียจแบบนี้ได้อย่างไร !! แม้ปากจะต่อว่า แต่เธอเบือนหน้าหนีอย่างขะเขิน
เธอไม่คิดมาก่อนว่าจะมีใครกล้าทำเรื่องหน้าอายแบบนี้ ชิงชิง ดิ้นไม่หยุด โอยยย ผมแอบก้มมองร่องหีเธอ นี่นิพานของหีเด็กโดยแท้ แคมชมพูแดงใส ไรขนขึ้นอ่อนๆ ร่องหีที่ชมพูสูสีกับของไลลาเลย เพียงแต่ผิวพรรณเนียนสะอาดแบบสาวเอเชียมันดูน่าทนุถนอมกว่าผิวพรรณของสาวฝรั่งเยอะ

 ผมดูดซอกคอเธอเบาๆที่ต้นคอให้เธอผ่อนคลาย

ก่อนจะเริ่มเอ่ยกับเธอถึงเคล็ดลับคือการ เล้าโลม ผมชี้ให้เธอเห็นถึงจุดประสาทของหญิงสาวทั้งหมดที่ไวต่อความรู้สึก ผมแหวกแคมหีแดงสดของ ชิงชิง ให้ลินดาชมต่อหน้า เธอเบือนหน้าไม่มองแต่ก็แอบเหล่เป็นระยะ ผมบอกเธอว่าจุดที่เป็นปุ่มตรงนี้คือศูนย์ประสาททั้งหมดของหญิงสาว เธอสามารถพาเธอไปถึงสวรรค์ได้ด้วยปุ่มนี้

ถึงตรงนี้ผมบอกตรงๆ ผมก็เงี่ยนเหมือนกันครับ เห็นเด็กๆหีเกลี้ยงๆแบบนี้แล้วเงี่ยนทุกที อดเสียดายไม่ได้ จริงๆวันนั้นถ้าเปลี่ยนไลลาเป็นชิงชิง ลินดาจะยกให้ผมไหมนะ ผมคิดไม่คิดเปล่าครับ เอานี้บี้ติ่งเสียวเธออย่างจัง

โอ้ยยยยย นายท่านน  อื้อออ อื้อออ ชิงชิง ดิ้นพล่านอย่างคนเสียสติ เธอจิกแขนผมแน่น ผมรับรู้ได้ทันทีเด็กสาวคนนี้กำลังจะสัมผัสสรวงสวรรค์เป็นครั้งแรก ร่องแคมแดงๆของเธอมีน้ำใสๆไหลนองเต็มไปหมด ไม่นานนักแคมเธอขมิบนิ้วผมแทบไม่หยุด ก่อนจะปล่อยน้ำใสๆออกมาราวกับเขื่อนแตก

เธอหอบหายใจระทวย ทั้งห้องเงียบกริบจนได้ยินเสียงหอบหายใจของ ชิงชิง ผมสังเกตได้ว่า ลินดา อึ้งจนแทบหายใจไม่ออก เธอลูบคลำบ่าวสาวมาก็เยอะ แต่ไม่เคยเห็นบ่าวคนไหนเสร็จไวขนาดนี้แถมยังอ่อนระทวยไปหมด ไม่เฉพาะแค่ลินดา บ่าวรับใช้โฉมสะคราญคนอื่นๆก็ยืนบิดแทบไม่ต่างกัน ทหารหญิงก็ใช้ย่อย พวกเธอเริ่มออกอาหารเบือนหน้าอย่างขะเขิน
ผมโคตรสะใจ เห้ยนี้ โชว์หนังสดแค่นนี้ถึงกับ เงี่ยนกันไปเป็นแถบๆเลยหรอ

ผมไม่รอช้าที่จะแนะนำเธอในขั้นต่อไป ผมเอ่ยดังก้องว่า นี่เป็นอีกกลเม็ดเด็ดที่ทำให้หญิงสาวทั่วไปติดใจผมมานักต่อนัก ผมจับชิงชิงที่กำลังอ่อนแรง นอนลงกลางโถงแล้วแหกขาออกจากกันอย่างรวดเร็ว และถือโอกาสซดร่องหีงามๆแบบนี้ตรงๆ
อื้อออ นายท่านนน  โอ้ยยยบ่าวไม่ไหวแล้ว โอ้ยย นายท่านเมตตาบ่าวด้วย  เธอหอบหายใจอย่างระทวย เมื่อผมซดร่องหีเธอจังๆ  น้ำเสียวเด็กสาวแบบนี้มันไม่มีกลิ่นเลย ดูสะอาดสะอ้านหวานลิ้นไปหมด

ลินดา หน้าแดงไปหมดแล้วครับ แดงไปถึงใบหูด้วยซ้ำก่อนจะเอ่ยถามว่า ทำแบบนี้ได้ด้วยหรอ

 เธอคงตื่นเต้นไม่น้อย ผมแสร้งทำเป็นวิชาการว่าได้สิ จริงๆมีท่าอีกมากมายอยู่ในตำราเล่มนี้
ผมพูดจบก็รีบจับเธอยกล้อขึ้นแล้ว เอาลิ้นตวัดเข้าไปในร่องหีเธอตรงๆ
อื้อออออออออ อ้า  ชิงชิง ครางเหมือนคนเป็นบ้า เธอเหมือนจะผลักผมออกแต่บางคราวก็จิกหัวผมไว้แน่น โคตรมันเลยครับ ผมแข็งไปหมดแล้ว นี่ถ้าไม่ถูกสั่งว่าห้ามยัดหีไว้ก่อนคงจับกระเด้าให้หายยากไปแล้ว

ผมยังดูดร่องหีไม่สะใจเลยครับ จู่ๆ ลินดาก็ลุกพรวดขึ้นแล้วโบกมือสั่งผม พอได้แล้ว

ผมจำเป็นต้องผละออกจาก ชิงชิง อย่างเลี่ยงไมได้  ชิงชิง แทบหมดสภาพเลยครับ นอนครางแหกหีอย่างไม่อายฟ้าอายดิน ลินดาสั่งให้บ่าวคนอื่น จับเธอสวมเสื้อผ้าให้ดี ผมสังเกตบ่าวสาวคนอื่นๆจ้องมองส่งสายตาให้ผมตาไม่กระพริบ จริงๆสาวๆในห้องนี้ของลินดา น่าล่อทุกคนเลยครับ เธอคัดมาแล้ว งานดีทั้งนั้น นี่ถ้าผมมีฮาเล็มแบบนี้มั่งนะ ตายพอดี น้ำหมดตัว ล่อพวกเธอวันละคนแม่งไปเลย

เธอบอกกับผมว่าตกลงเราจะรับเงื่อนไข  เธอสงวนท่าทางที่สีหน้าแดงฉานเอาไว้ ก่อนรีบปรี่เดินออกไปเหมือนคนไม่แยแส แต่ผมดูออกครับ เธอแทบคลั่งไปแล้ว

...

ลินดากลับถึงห้องด้วยหัวใจที่เต้นรัวแรงๆ เธอรู้สึกสับสนไปหมด เธอเอานิ้วสัมผัสเบาๆที่ร่องเสียวตัวเอง ตอนนี้น้ำใสๆมันเจิ่งนองเต็มชุดเธอไปหมดแล้ว เธอไม่ทราบตัวเองเลยว่ากำลังเงี่ยนถึงขีดสุดแล้ว

...
เอาเข้าจริงๆผมนี่โคตรอารมณ์ค้างเติ่ง แต่ก็นับว่าโชคดีที่ได้เงินกลับมาจุนเจือที่บ้านสักที

เย็นวันนั้น ผมซื้ออาหารชุดใหญ่กลับไปที่บ้าน พวกสาวๆดีใจมาก เธอกินกันอย่างอิ่มหนำสำราญ มีเพียงมีอาเท่านั้นที่อดสงสัยไม่ได้ว่านายท่านไปเอาเงินมาจากไหน ผมไม่กล้าบอกพวกเธอตรงๆหรอกครับ บอกไปเพียงว่ายืมท่านหญิงลินดามา
มินตราถึงกับบ่นกับผมว่า ผมต้องระวังนะ ท่านหญิงลินดาขึ้นชื่อเรื่องชอบนำตัวหญิงสาวเข้าไป เธอกังวลว่า โมอา จะเป็นเป้าหมายอีก ผมได้แต่โอบกอดเธอไว้ โถๆ ไม่ต้องกลัวนะ ผมอยู่นี่แล้ว ไม่มีใครจะไปไหนทั้งนั้น

โคตรฟินเลยครับ มีหญิงสาวล้อมหน้าล้อมหลัง ผมโอบมินตราละมีอาไว้สองข้างแขน แต่สายตาก็จ้องมองไลลากับโมอาไม่ห่าง ผมสนใจที่สุดก็โมอานี่แหละ ไม่ได้เอาสักที อยากรู้เหลือเกินว่าเวลาแก้ผ้าออกมาแล้วจะน่ามองแค่ไหน

กับมินตราและมีอานี่ไม่ต้องห่วงแล้วครับ ของเคยๆ แม้จะซูบผอมลงไปบ้าง แต่นมคู่งามไม่ได้ถดถอยไปด้วยนิ นมอูมๆชนแขนผมอยู่ตลอดเย็น ยิ่งค้างๆอยู่จากที่เล้าโลม ชิงชิง พอเจอนม 4 เต้าชนแขนอยู่แบบนี้ก็ขึ้นสิครับ

หลังจากกินข้าวเสร็จ ผมรีบปรี่ไปห้องมินตรา กะไว้ว่ายังไงวันนี้ก็ต้องขอขย่มให้หายคิดถึงเสียหน่อย แต่พอเปิดประตูเข้ามา ผมก็ต้องอึ้งทำตัวไม่ถูก สี่สาว นอนห้องเดียวกันหมดเลยครับ ไหงเป็นแบบนี้อ่า เธอบอกว่า ก็ระหว่างนายท่านไม่อยู่ของบางอย่างก็ต้องขายออกไปเพื่อซื้อข้าวกิน ตอนนี้เราเหลือเครื่องนอนอยู่ห้องเดียวค่ะ เรา 4 คนเลยต้องนอนด้วยกัน
แต่ของของห้องนายท่านยังอยู่นะคะ เราไม่กล้าขายกัน เผื่อนายท่านกลับมา

โอ้ยยย ผมเงี่ยนจะตายอยู่แล้ว ไม่เอาอะ ผมจะนอนด้วย

มินตรากับมีอา มองหน้ากันเหมือนเข้าใจ จนคนพี่เอ่ยถามว่า จะให้มินตรากับมีอาไปนอนเป็นเพื่อนไหมค่ะ  มีอาเอ่ยถามตรงๆ เหมือนหยั่งเชิงผม

เอาสิครับ รออะไร ผมพยักหน้าเบาๆ เป็นการตอบรับ

...

ผมจูงมือสองสาวทั้งสองนางเดินผ่านประตูออกมา มุ่งตรงสู่รังสวรรค์ มินตรากับมีอาดูเขินๆไม่น้อย เหมือนไม่ชิน ที่จู่ๆโดนนายท่านเรียกออกมาจากห้อง

ผมนึกขึ้นได้อีกอย่าง แล้วไลลาล่ะ ผมจะเรียกไลลามาด้วยดีไหม ถ้าเรียกไลลามาแล้วดูจะโหดร้ายกับโมอาไปหรือเปล่า
ผมหยุดกลางทาง ก่อนจะหันไปหา มีอา เพื่อเกริ่นเรื่องที่อาจจะขัดใจเธอสักเล็กน้อย

มีอา ผมขอให้โมอามาปรนนิบัติเราด้วยได้ไหม    สิ้นเสียงผม เธอสะท้านขึ้นคราหนึ่ง ก่อนจะก้มหน้าลงอย่างรวดเร็ว เหมือนเธอคิดอะไรในใจอยู่มากมาย แต่ไม่กล้าเอ่ยออกมา จริงๆผมคงเป็นนายท่านเพียงคนเดียวในโลกนี่ ที่ขออนุญาตพี่สาวก่อนจะกระเด้าคนน้อง

แล้วแต่นายท่านสิค่ะ  มีอา เอ่ยแบบตะกุกตะกัก

จริงๆผมว่าเธอคงไม่ค่อยยินยอม แต่หลังจากเรื่องที่เกิดขึ้น ไม่รู้จะมีใครหายตายจากกันไปตอนไหน เธอไม่รู้ว่าเธอจะกั๊กน้องสาวไว้ทำไม เพราะวันใดก็วันหนึ่ง น้องสาวเธอก็ต้องมาทำหน้าที่แบบนี้อยู่แล้ว สู้เธออยู่ช่วยน้องไม่ดีกว่าหรอ

มีอาคิดอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเอ่ยกับผม

ให้มีอาอยู่ด้วยนะคะ  เธอวิงวอน

มินตราก็ด้วย   คนน้องเริ่มขานรับ เธอดูเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย

55555 ผมหัวเราะร่าขึ้นมา ทำพวกเธอแปลกใจ เอาก็เอาสิวะ อยู่ทั้งสี่คนนี่แหละ

นี่คงเป็นค่ำคืนที่หนักเอาการของผม ผมจะล่อพวกเธอให้หายคิดถึง

....

บานประตูเปิดออก เด็กสาวทั้งสองคน นั่งหวีผมให้กันและเพ็งมองพี่สาวทั้งสองและนายท่านอย่างงุนงง

จริงเธอพอจะรู้อยู่แล้วว่าพวกพี่ๆเขาจะไปทำอะไรกัน แต่ไม่คิดว่าจู่ๆจะกลับมารวดเร็วขนาดนี้

นายท่านจู่ๆ เดินตรงเข้าหา พวกเธออย่างรวดเร็ว พี่สาวทั้งสองมองหน้ากันเหมือนรู้เรื่องอยู่แล้ว

ไม่นานนักสาวน้อย โมอา ก็อยู่ในอ้อมกอดของนายท่าน  เธอเคยเตรียมใจไว้บ้างแล้วแต่ไม่คิดว่าอะไรๆจะรวดเร็วขนาดนี้
 
นายท่านๆค่อยจูบต้นคอเธอเบาๆ เธอจักกะจี้จนแทบทำตัวไม่ถูก เธอไม่รู้ว่าต้องทำตัวอย่างไร

นายท่านค่อยลูบที่ต้นขาเธอเบาๆ ก่อนจะปลดอาภรณ์ของเธอออก นายท่านดูตื่นเต้นมากกับกลีบเสียวของเธอ

หูยยยยยย โมอาจ๋า เรามัวทำอะไรอยู่ ทำไมปล่อยเธอไว้นานขนาดนี้   นายท่านสบถออกมาด้วยถ้อยคำแบบนี้ เธอไม่รู้ว่า
มันดีไม่ดี ในขณะที่เธอกำลังสับสน จู่ๆนายท่านก็ก้มหน้าลงที่ต้นขาเธอแล้ว เอาใบหน้าซุกร่องเธออย่างรวดเร็ว

โอ้ยยยย นายท่าน  เธอครางเสียงอ่อน ในขณะที่เธอกำลังไร้ที่พึ่ง จู่ๆ พี่สาวทั้งสองก็ตรงเข้ามาสวมกอดเธอจากด้านหลัง พี่มินตราลูบหัวเธอเบาๆ ก่อนจะเอ่ยถ้อยคำออกมาว่า ผ่อนคลายนะจ๊ะ โมอา ไม่ต้องเกร็ง

เธอหันไปมองพี่มินตราที ก่อนจะหันไปมองพี่สาวเธออีกที พี่มีอา ยิ้มให้เธอคำใหญ่ เธอคลายกังวลไปไม่น้อย ก่อนจะซบลงที่หน้าอกคู่งามของผู้พี่ เธออบอุ่นขึ้นมาจากหัวใจ แต่สิ่งที่ทำเอาเธออยู่นิ่งไม่ได้  คือลิ้นอันทรงพลังของนายท่าน ตอนนี้มันทั้งกวาด ทั้งชอนไช ไปตามร่องเสียวของเธอ นายท่านดูดเลียร่องเธออย่างมูมมาม

โอ้ยยยย เธอบิดตัวเกร็ง หลับตาพริ้มไม่ได้สติ เหมือนร่างมันจะแหลกเธอรู้สึกมึนอึนในหัวขาวโพลนไปหมด เธอรู้สึกตัวอีกที ก็รู้สึกที่หัวนมทั้งสองข้างกำลังถูกดูดไซร้อย่างนุ่มนวล

เธอลืมตาขึ้นมาดู สิ่งที่เธอไม่คาดฝันปรากฏเบื้องหน้า เด็กสาวผมทองรุ่นราวคราวเดียวกับเธอกำลังบีบคลึงหัวนมและดูดนมเธออย่างอ่อนหวาน

ไลลา เธอครางออกมาเบาๆ พี่สาวทั้งสองล็อกเธอไว้แน่น พี่มินตราบอกว่า ไม่ต้องกลัวนะโมอา ไลลาช่วยเล้าโลมให้ โมอาจะได้เสร็จไวๆไง

โอยยยยย สภาพเด็กสาววัยขบเผาะตอนนี้ แทบดิ้นไม่ออก เธอเหมือนถูกรุมจากคนทั้งสี่ พี่มีอาบีบมือให้กำลังใจอยู่ไม่ห่าง พี่มีอามีสีหน้ากังวลใจไม่น้อย ยามที่นายท่านกำลงเอาดุ้นใหญ่ ถูไถเบาๆไปตามร่องหีเธอ

นายท่าน เบาๆก่อนนะคะ  พี่สาวเธอเอ่ยขึ้นอย่างกังวล

นายท่านกลับยิ้มกรุ่มกริ่ม นายท่านเอ่ยขึ้นว่า ไลลา ยังรับไหวเลย โมอา เก่งออกจริงไหมจ๊ะ

เด็กสาวได้แต่พยักหน้าอย่างไม่รู้ชะตากรรม
...


ฮาเร็ม

ไข่เจียว