ตอนที่ 5  (รสรักพิมพิลาไลย)

สามเณรแก้ว ได้เดินทางมาเพื่อขอศึกษากับ หลวงปู่คง แห่งวัดป่าเลไลย์ ซึ่งท่านก็เมตตาสอนวิชาอาคมให้แก่สามเณรแก้วอย่าง

ไม่มีปิดบัง พร้อมกันนั้นก็สอนสามเณรแก้วให้ฝึกเทศน์มหาชาติ โดยสามเณรแก้วเทศน์ได้ไพเราะจับใจคนเฒ่าคนแก่ จนเป็นที่

เลื่องลือว่า มีสามเณรเสียงทอง มาอยู่ที่วัดป่าเลไลย์แห่งนี้ เวลาที่ทางวัดมีงานบุญ ก็จะมีผู้คนแห่กันเข้ามาฟังสามเณรพลายแก้ว

เทศน์ รวมทั้งพิมพิลาไลยและสายทอง ซึ่งเป็นพี่เลี้ยงของนางพิม ก็เข้ามาร่วมรับฟังด้วย ขณะที่สามเณรพลายแก้วกำลังเทศน์นั้น

พิมพิลาไลย ก็รู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตากับสามเณรคนนี้ยังไงชอบกล จึงนั่งครุ่นคิดเงียบไปนาน

จนในที่สุดเธอก็นึกได้ว่า หน้าของสามเณรพลายแก้วนั้นเหมือนกับพลายแก้วเพื่อนรักของเธอเมื่อวัยเด็ก อย่างมาก ทำให้หัวใจ

ของพิมพิลาไลยเต้นแรงด้วยความดีใจ เมื่อสามเณรพลายแก้วเทศน์เสร็จพิมพิลาไลย ก็ดึงสายทองไว้ไม่ให้กลับ รอจนกระทั่งคน

ที่มาฟังเทศน์กลับหมด และสามเณรกำลังลงจากธรรมมาสเพื่อจะกลับไปกุฏิ เธอก็ลากสายทองเข้าไปทักทาย

"นิมนต์ ก่อนค่ะ เณรคือพลายแก้วใช่หรือเปล่าคะ" พิมพิลาไลยถาม

"ใช่แล้ว อ้าว โยมรู้ได้ยังไงว่า เณรคือพลายแก้ว อ้อ โยม โยม หน้าเหมือนกับเพื่อนของเณรมากเลย โยมคือพิมพิลาไลยใช่หรือ

เปล่านี่"

สามเณรพลายแก้วทักตอบด้วยความตื่นเต้นที่จะได้พบกับเพื่อนเก่า แล้วก็สังเกตเห็นว่าสาวน้อยที่ยืนตรงหน้านี้ ช่างโสภายิ่งนัก

ใบหน้าผุดผ่องจิ้มลิ้มพริ้มเพรา ดวงตาสว่างสุกใสดุจดั่งดวงดาว ขนคิ้วนั้นเล่างอนช้อยได้รูปสวย จมูกน้อยๆ น่ารัก ปากเล็กๆ สี

ชมพูได้รูป เรือนร่างนั้นเล่าก็แบบบาง ระหง องค์เอว ก็คอดกิ่ว สะโพกผายกำลังน่าดู นี่เพื่อนของเขาเป็นสาวแล้วนี่

ส่วนสายทองที่ยืนด้านข้างนั้นคงจะมีอายุมากกว่าพิมพิลาไลยสัก 2-3 ปี โตเป็นสาวเต็มที่แล้วหน้าตาถึงจะไม่สะสวยเท่า พิมพิ

ลาไลย แต่ก็คมขำไม่น้อย รูปร่างนั้นก็เติบใหญ่เป็นสาวเต็มตัวแล้ว นมเป็นนม ตูดเป็นตูด รูปร่างกะทัดรัดขนาดกำลังพกพาทีเดียว

สามเณรพลายแก้วมองเพลินไปจนไม่รู้ว่าพิมพิลาไลยกำลังพูดอะไรกับเขา จนเขามาสะดุ้งตรงที่สายตาของหลวงปู่คง ที่จ้อง

เขม็งมายังเขา ทำให้เขารู้ตัวแล้วกลับมาคุยกับพิมพิลาไลยอีกนิดหน่อย แล้วก็ขอตัวกลับไปกุฏิด้วยความรู้สึกรักปนความใคร่น้อยๆ

ที่เกิดขึ้นในอกของเขายากที่จะดับลง

ข้างฝ่ายพิมพิลาไลยนั้นเล่า หลังจากที่พบหน้ากับสามเณรหนุ่มน้อย ก็เก็บกลับมาคิดถึงทุกวี่วัน ช่วงที่ช่วยตนเองระหว่างที่เอา

มือตกเบ็ดให้ตนเองก็เอาสามเณรมาเป็นพระเอกทุกครั้งไป ส่วนสายทองนั้น ไม่รู้สึกอะไรมากกว่าหล่อดี น่าสนใจเท่านั้น เพราะ

เธอโตกว่าพิมพิลาไลยมาก ทำให้เธอมองเรื่องอย่างนี้เป็นเรื่องธรรมดา ไม่คิดอะไรมาก

ส่วนเด็กชายช้าง ซึ่งภายหลังได้รับพระราชทานแต่งตั้งยศศักดิ์ให้เป็นขุนช้าง ก็ได้เดินทางกลับมาอยู่ที่บ้าน แต่ด้วยความที่เคยได้

เย็ดสาวๆ ทุกๆ วัน ทำให้ขุนช้างไม่สามารถที่จะอยู่คนเดียวได้ ดังนั้นมารดาของเขา นางเทพทอง จึงได้ไปสู่ขอนางแก่นแก้ว ซึ่ง

เป็นบุตรสาวของพ่อค้าที่รู้จักกัน ให้มาแต่งงานกับขุนช้าง แต่ไม่รู้ว่ายังไง นางแก่นแก้วอาศัยอยู่กินกับขุนช้างได้เพียงปีกว่า ก็ตาย

ไป ยังความเสียใจให้แก่ขุนช้างเป็นอย่างยิ่ง (เดาไม่ถูกเลยว่าทำไมตาย หุหุ)

เหตุการณ์ต่างๆ ดำเนินต่อไปจนกระทั่งมาถึงงานบุญในวันออกพรรษามาถึง ในวันนั้นที่วัดป่าเลไลย์จะมีการเทศน์มหาชาติ โดย

ที่หลวงปู่คง จะเป็นผู้เทศน์กัณฑ์มัทรี เหมือนอย่างทุกปีที่เคยมา แต่เมื่อเช้าวันนี้ หลวงปู่คงเกิดหน้ามืดเป็นลม คงขึ้นเทศน์ไม่ไหว

หลวงปู่คงจึงมอบหมายให้สามเณรพลายแก้ว ขึ้นเทศน์ที่กัณฑ์มัทรีนี้แทนท่าน สามเณรพลายแก้วพอรู้ว่าจะได้ขึ้นเทศน์ที่กัณฑ์

มัทรีนั้น เขาก็รู้สึกตื่นเต้นมาก

งานเทศน์มหาชาติในวันนั้นก็ดำเนินไปจนกระทั่งถึงกัณฑ์มัทรี บรรดาสาวแก่แม่ม่ายก็นั่งรอกันสลอนด้วยหวังจะได้ฟังเทศน์จาก

หลวงปู่คง แต่รอจนนานหลวงปู่ก็ไม่ขึ้นธรรมมาสเสียที มีแต่สามเณรหนุ่มน้อยคนหนึ่งขึ้นมานั่งบนธรรมมาสแทน ยังความ

ประหลาดใจให้แก่สาวแก่แม่ม่ายเป็นอย่างยิ่ง

พิมพิลาไลยนั้นเล่าเมื่อเห็นสามเณรพลายแก้วเดินขึ้นธรรมมาสนั้นหัวใจดวง น้อยๆ ก็เต้นแรง เลือดสาวสูบฉีดแรง สองแก้มร้อน

ผ่าว รูหีคันยุบยิบไปทั่ว น้ำเสียวเริ่มไหลเยิ้มออกมา เมื่อสามเณรพลายแก้วบอกข่าวต่อบรรดาสาวแก่แม่ม่ายทั้งหลายว่า หลวงปู่

คงคงจะไม่สามารถขึ้นมาเทศน์ให้ฟังได้เนื่องจากหลวงปู่แก่มากแล้วจึง เป็นลม ทุกคนก็มีสีหน้าผิดหวังเป็นอย่างยิ่ง

แต่เมื่อสามเณรพลายแก้วบอกว่าเขาได้รับมอบหมายจากหลวงปู่ให้มาเทศน์กัณฑ์มัทรี นี้แทนหลวงปู่ ทุกคนก็มีสีหน้าไม่เชื่อ

เพราะคิดว่าสามเณรหนุ่มน้อยอายุเพียงแค่นี้จะสามารถอะไรขนาดนั้น ต่อเมื่อการเทศน์กัณฑ์มัทรีได้เริ่มขึ้น ทุกคนก็คลายสี

หน้าที่ไม่เชื่อลง เริ่มเคลิบเคลิ้มไปกับสำเนียง ทำนอง และเนื้อหาสาระในกัณฑ์นี้ อันออกมาจากปากของสามเณรหนุ่มน้อยผู้นี้

สามเณรพลายแก้วมีลูกล่อลูกชนที่เด็ดกว่าหลวงปู่มากนัก ดึงในทุกผู้คนตั้งใจรับฟัง และได้ซาบซึ้งไปกับเรื่องราวของนางมัทรีใน

กัณฑ์นี้ จนทำให้พิมพิลาไลยถึงกับถอดสไบสีทับทิมมาวางบนพานเพื่อบูชากัณฑ์นี้

ขุนช้างซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ พิมพิลาไลยนั้น หลังจากที่ได้สูญเสียนางแก่นแก้วเมียรักไปแล้ว เมื่อกลับมาเจอกับพิมพิลาไลยเพื่อนเก่า ก็

หลงใหลในตัวเธอ เฝ้าพยายามตามจีบ แต่พิมพิลาไลยหาเล่นด้วยไม่ เนื่องด้วยรังเกียจในรูปลักษณ์ของขุนช้าง ที่ไม่เจียบกะลา

หัวตัวเองขุนช้างเมื่อมองเห็นพิมพิลาไลยถอดสไบออกมาบูชา กัณฑ์นั้น ตนเองก็รีบถอดผ้าห่มของตนออกมาแล้วอฐิษฐานดังๆ ว่า

"เจ้าประคู้น เกิดชาติหน้าชาตินี้ฉันใด ขอให้ข้าได้สมรักกับเจ้าของสไบสีทับทิมนี้ด้วยเถิด" แล้วก็วางผ้าห่มของตนทับไปบนสไบสี

ทับทิมของพิมพิลาไลย พิมพิลาไลยเมื่อได้ยินคำอฐิษฐานของขุนช้างเช่นนั้น ก็โกรธจนตัวสั่นตะโกนด่าขุนช้างว่า

"ไอ้หัวล้าน มึงรูปร่างอับปรีย์ จังไร แล้วยังคิดชั่วๆ อีก ชาตินี้ ชาติหน้า หรือชาติไหน มึงไม่มีวันได้เห็นขาอ่อนกูหรอก ถุย"

เมื่อตะโกนด่าขุนช้างจนหน้าซีดไปแล้ว เธอก็ลุกขึ้น และจูงมือสายทองออกไปจากศาลาทันที

สามเณรพลายแก้วนั้น เมื่อเห็นพิมพิลาไลยลุกออกจากศาลา ใจของเขาก็ลอยตามเธอไปอย่างรวดเร็ว จนเทศน์ผิดๆ ถูกๆ จับต้น

ชนปลายไม่ถูก แล้วก็รีบสรุปจบเอาดื้อๆ แล้วรีบเดินออกจากวัดมายังบ้านของพิมพิลาไลย เมื่อมาถึงบ้านของพิมพิลาไลย ไม่เห็น

มีใคร จะเข้าไปในบ้านก็กลัว จะยืนหน้าบ้านก็รู้สึกแปลกๆ ก็พอดีที่พิมพิลาไลยมองออกจากหน้าต่างบนเรือนเห็นเข้าพอดี

ภาพนั้นทำให้หัวใจของสาวน้อยเต็นแรงด้วยความดีใจ แต่เนื่องจากเธอเป็นหญิงสาว เธอจึงไม่กล้าออกไปคุยกับเขา คงแต่ออด

อ้อนให้สายทองออกมายังหน้าบ้านเพื่อคุยกับสามเณรพลายแก้วแทนเธอที

"นิมนต์ ค่ะ น้องเณร น้องเณรมาที่บ้านนี้ น้องเณรมีธุระอะไรหรือเปล่าจ๊ะ" สายทองรู้แล้ว แต่จะแกล้งถามเพื่อให้สามเณรพลาย

แก้วเก้อเขิน รอที่จะยิ้มเยาะทีหลัง

สามเณรพลายแก้วก็รู้ว่าสายทองไม่ใคร่ชอบนักที่ตนเองที่เป็นสมณะเพศจะมาหาสีกา ดังนั้นจึงบริกรรมคาถามหาละลวยในใจ

แล้วเป่าไปยังสายทอง อันคาถามหาละลวยนี้เป็นคาถาเก่าแก่ ที่ตกทอดกันมานมนามแล้ว ซึ่งเป็นคาถาที่ทรงอิทธฤทธิ์ยิ่งนัก

สาวใดโดนคาถานี้แล้วก็จะต้องมีความรู้สึกรัก และสงสารให้แก่ผู้เป่าคาถานี้ทันที ช่างศักดิ์สิทธิ์ยิ่งนักเมื่อสามเณรพลายแก้วเป่า

คาถาไปยังสายทองแล้ว ก็ทำให้สายทองรู้สึกแปลกๆ ในอกของเธอ ภาพสามเณรพลายแก้วที่อยู่ตรงหน้านี้ช่างน่ารัก น่าสงสาร

จริงๆ เธอจึงบอกกับสามเณรพลายแก้วว่า

"น้องเณรขา พี่สายทองล้อเล่นน่ะค่ะ น้องพิมเขาให้พี่สายทองออกมาคุยกับน้องเณร เผื่อว่าน้องเณรมีอะไรจะบอกน่ะจ๊ะ"

"พี่ สายทองครับ น้องเณรรู้ว่าการที่น้องเณรทำอย่างนี้ มันไม่ถูก แต่ก็ขอให้พี่สายทองเห็นใจน้องเณรเถอะนะครับ เพราะความรัก

ที่น้องเณรมีให้น้องพิม เป็นความรักที่จริงใจจริง ไม่มีการหลอกลวงจริงๆครับ" ว่าแล้วสามเณรพลายแก้วก็แอบบริกรรม

คาถามหาละลวยอีกครั้ง แล้วเป่าใส่สายทอง พร้อมกับเอามือมาจับมือของสายทองไว้ทันที

"วุ้ย น้องเณรคะ น้องเณรมาจับมือพี่สายทองได้ยังไงคะนี่ เดี๋ยวจะผิดศีลนะคะน้อง" สายทองสะเทิ้นอายพร้อมกับรู้สึกใจเต้นแรง

บ่นไปแต่มือกลับไม่ชักออก ปล่อยให้อยู่ในมือของสามเณรพลายแก้วไปอย่างนั้น

"ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวน้องเณรกลับไปปลงอาบัติที่วัดได้ ว่าแต่น้องเณรรบกวนพี่สายทองอะไรซักอย่างได้มั้ยจ๊ะ"สามเณรพลายแก้ว

พูดออด อ้อน พลางยกมือขึ้นลูบไล้แขนของสายทอง ทำให้สายทองถึงกับขนลุก เสียวไปจนถึงรูหี

"ได้ซิจ๊ะ สำหรับน้องเณร พี่สายทองเต็มใจทำให้ทุกอย่างแหละจ๊ะ" สายทองพูดพลางชม้ายชายตาส่งตาหวานให้กับสามเณร

พลายแก้ว ทำให้สามเณรพลายแก้วได้ใจ

"คืออย่างนี้นะจ๊ะ น้องเณรอยากจะพบกับพิมพิลาไลยน่ะจ๊ะ แต่น้องเณรมาพบตรงๆ ไม่ได้น่ะจ๊ะ เพราะเกรงว่าจำทำให้น้องพิม

โดนคนเขาครหากัน น้องเณรก็เลยอยากจะขอให้พี่สายทองช่วยนัดน้องพิมให้มาพบกับน้องเณรที่ไร่ ฝ้ายคืนนี้ตอนสัก 2 ทุ่มจะได้

ไหมจ๊ะ"

สายทองได้ฟังดังนี้แล้วก็หยุด ชะงัก แล้วครุ่นคิดอยู่ว่ามันจะเหมาะหรือไรที่ชายหนุ่มจะนัดพบกับหญิงสาวในช่วงยามวิกาลเช่นนี้

แถมชายหนุ่มนั้นก็ยังอยู่ในสมณเพศอีกต่างหาก ยิ่งคิดก็ยิ่งไม่แน่ใจ ส่วนสามเณรพลายแก้ว เห็นสายทองลังเลใจ ก็รีบบริกรรม

คาถามหาละลวยแล้วเป่าซ้ำลงไปที่สายทองอีกครั้ง ทำให้สายทองที่เกิดความลังเลใจก็รู้สึกอยากจะทำให้น้องเณรสมหวัง สาย

ทองจึงสลัดความรู้สึกผิดชอบชั่วดีออก แล้วรับปากสามเณรพลายแก้วว่าจะนัดน้องพิมให้ ขอให้สามเณรพลายแก้ววางใจและ

รีบกลับไปที่วัดก่อนเถิด สร้างความอิ่มเอมใจให้แก่สามเณรพลายแก้วเป็นอย่างยิ่ง

สองทุ่มคืนนั้น ที่ไร่ฝ้าย พิมพิลาไลยแอบย่องเดิน หันหน้าหันหลัง ด้วยกลัวจะมีคนเห็นแอบมาที่ไร่ฝ้ายแห่งนี้เพื่อมาพบกับ

สามเณรพลายแก้ว แต่เธอมาถึงไร่ฝ้ายได้สักครู่ก็ยังไม่พบกับใคร กำลังจะหันหลังเพื่อกลับไปบ้านของเธอ ทันใดนั้นก็ถูกโอบกอด

จากด้านหลัง พิมพิลาไลยตกใจอย่างมาก พยายามดิ้นรนเพื่อให้หลุดจากวงแขนนั้น ข้างหูก็ได้ยินเสียงกระซิบ

"พิมจ๋า พลายแก้วเอง อย่าดิ้นซิจ๊ะ"

พิมพิลาไลยเมื่อรู้ว่าคนที่กอดตนอยู่ด้านหลังคือพลายแก้ว ก็ตัวอ่อนระทวย หมดเรี่ยวแรง ปล่อยให้พลายแก้วกอดตามสบาย

พลายแก้วก็อุ้มพิมพิลาไลยมานั่งตัก หลังจากนั้นทั้งคู่ก็พร่ำพรอดบอกรักกันจนกระทั่งเกือบสองยาม จึงได้แยกย้ายจากกันไป ตัว

ของสามเณรพลายแก้วนั้น เมื่อแยกจากพิมพิลาไลยแล้วก็รู้สึกโหยหาตัวพิมพิลาไลยอย่างมาก เมื่อกลับถึงวันก็เปลื้องจีวรออกใส่

ชุดฆราวาส แล้วแอบย่องออกจากวัดมาที่บ้านของพิมพิลาไลยทันที

เมื่อพลายแก้วมาถึง หน้าบ้านของพิมพิลาไลย ก็หยุดนิ่งทีใต้ต้นไม้ใหญ่หน้าบ้าน แล้วบริกรรมคาถา ใช้หัวแม่เท้าจิกพสุธา พร้อม

กับกลั้นใจ เป็นเคล็ดสะกดคนในบ้านให้อยู่ในนิทรารมย์อันสนิท จากนั้นก็ร่ายเวทย์อ่านโองการ เรียกผีบ้านผีเรือนมาสั่งการให้

คอยเฝ้าดูต้นทางคอยบังตามิให้ใครเข้ามาใน บ้านได้

แล้วพลายแก้วก็เดินขึ้นเรือนร่ายคาถาสะเดาะกลอนประตูออก แล้วเดินเข้าไปยังห้องพิมพิลาไลยทันที เมื่อพลายแก้วเดินเข้ามาก็

ไม่แน่ใจว่าห้องใดคือห้องของพิมพิลาไลย พลายแก้วก็เสี่ยงเดินเข้าไปยังห้องห้องหนึ่งที่อยู่ใกล้ที่สุดทันที ห้องแรกนั้นเมื่อเปิดเข้า

ไปมีการตกแต่งอย่างงดงาดหรูหรา เมื่อพลายแก้วเปิดม่านมุ้งเข้าไป ก็พบกับนางศรีประจันมารดาของพิมพิลาไลย ซึ่งขณะนั้น

กำลังหลับสนิทด้วยฤทธิ์แห่งอาคมของพลายแก้ว

นางศรีประจันซึ่งในขณะนั้นมีอายุย่างเข้า 36 ปี ยังคงความงามเมื่อครั้งวัยสาวไว้ โดยไม่เสื่อมถอย พลายแก้วเมื่อเห็นก็เกิดความ

รู้สึกอยากที่จะลองร่วมรักกับนางสักครั้งดูทีรึ ว่า สาวใหญ่ที่เปรียบเสมือนกับกระดังงาลนไฟนั้น จะเยี่ยมยอดจริงอย่างเขาว่าหรือ

ไม่ เขาจึงเดินเข้ามายืนข้างๆ เตียงของนางศรีประจัน แล้วค่อยๆ นั่งลงข้างๆ กายของนางศรีประจัน เอื้อมมือเข้าไปคลึงเคล้านม

ของนางศรีประจัน

อืม นมของนางยังแข็งและอวบหยุ่นอยู่เลยแม้จะมีอายุไม่น้อยแล้ว ปลายหัวนมเริ่มแข็งสู้มืออย่างเริ่มมีอารมณ์ ขาสองข้างเริ่มสี

ไปมา พลายแก้วก็ยื่นมือออกมาลูบไล้ที่โคกเนินของนางศรีประจัน แล้วค่อยใช้นิ้วกลางลากไปมาตามร่องหลืบของนาง บางครั้งก็

ใช้นิ้วคีบบดบี้หัวแตดให้นาง ทำให้นางศรีประจันที่อยู่ภวังค์หลับนั้น มีอาการกระสับกระส่ายไปมา มีเสียงครางเบาๆ ออกมาจาก

ปากของนาง

พลายแก้วได้ใจก็ก้มลงไปสูดดมยังโคกเนินของนาง อาว์ หอมชื่นได้ ได้กลิ่นสบู่อ่อนๆ โคกเนินของนางมีขนาดกำลังเหมาะ ขน

หมอยขึ้นเป็นระเบียบ แคมหีปิดสนิท แต่จะอ้าออกน้อยๆ ยังไม่ใคร่จะบุบสลายนัก เวลาที่นางกางขาออก เพื่อให้เขาเอานิ้วเขี่ยได้

ถนัดๆ น้ำใสๆ ปนเหนียวเริ่มไหลเอ่อออกมาจากร่องหี

พลายแก้วเกรงว่าเวลาจะเนิ่นช้าไม่ทันการ ก็จัดการถอดกางเกงออก ควยดีดผึงออกมาทันที ควยของพลายแก้วนั้น งอนงาม

ประดุจงาช้าง งอนจากปลายจรดหัวดูแล้วมิผิดกับงาช้างทีเดียว ส่วนลำตัวของควยนั้นเล่าเต็มไปด้วยรอยสัก ซึ่งควยของพลาย

แก้วนั้นผ่านการสักด้วยคาถาอาคมโบราณอันทรงความศักดิ์สิทธิ์ ว่ากันว่าแม้แต่เทพถ้าโดนควยอาคมนี้จะต้องหลงใหลมันอย่าง

แน่นอน และยังอาบด้วยน้ำว่านเสน่ห์ร้อยแปดอันจะทำให้ควยนี้ทรงอิทธิ์ฤทธิ์ขณะที่ ร่วมรักกับหญิงใด เมื่อโดนเสียดสีจนกระทั่ง

ร้อนได้ที่แล้ว ควยจะสามารถขยายขนาดให้ใหญ่ขึ้นได้

หญิงใดที่ได้เคยเสพสวาทกับควยท่อนนี้แล้ว จะต้องไม่มีวันลืมรสรักจากควยอันนี้แน่นอน สำหรับขนาดลำควยของพลายแก้วนั้น

เล่าก็ไม่น้อยหน้าใคร ความยาวก็ไม่ยาวไม่สั้นประมาณ 6 นิ้วเศษทีเดียว

พลายแก้วค่อยเอาหัวควย ของเขาจ่อเข้าไปยังปากโพรงหีของว่าที่แม่ยาย แล้วค่อยๆ กดลง หนืด โอว มันคงไม่มีใครใช้งานมา

นานนักแล้ว รูหีของนางจึงได้ฟิตและแคบนัก นางทองประศรีเมื่อถูกควยอาคมของพลายแก้วแทรกผ่านร่องหีก็บังเกิดความเสียว

ซ่านสุดจะทนทาน น้ำหีไหลทะลักออกมาไม่ขาดสาย หัวนมตั้งชูเต่ง เม็ดแตดนั้นเล่าก็ชี้เด่ แดงก่ำ พลายแก้วก็ค่อยๆ กระเด้าลึก

ลงไปจนหัวควยไปกระแทกกับมดลูกดังกึก นางทองประศรีก็ร้องครวญครางออกมาพร้อมกับเกร็งกระตูกปลายหัวแม่เท้าจิกเกร็ง

ร่องหีตอดอย่างรุนแรง ถึงจุดไปอย่างรวดเร็วด้วยความขลังของควยอาคม

แล้วพลายแก้วก็ยกขาสองข้างของว่าที่แม่ยายขึ้นมา ช้อนอยู่ในแขนแล้วเริ่ม กระเด้าว่าที่แม่ยายอย่างเมามันทันที กระเด้าไปรูหีก็

ทั้งดูดทั้งตอด ทุกครั้งที่พลายแก้วกระทุ้งควยเข้าไปชนกับมดลูก นางทองประศรีก็จะมีอาการถึงจุดสุดยอดทุกครั้ง กว่าที่พลาย

แก้วจะฉีดน้ำควยรดมดลูก นางทองประศรีก็ถึงจุดไปไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง

หลังเสร็จกิจ พลายแก้วก็ดึงควยออกจากรูหีของว่าที่แม่ยายดังบ๊วบ รูหีที่เคยปิดสนิทของนางศรีประจันก็อ้าออกกลวงโบ๋

ปรากฏน้ำเงี่ยนปนน้ำง่านไหลเยิ้มออกมา ควยของพลายแก้วหลังจากเสร็จกิจแล้วยังคงมีความใหญ่กว่าควยปกติเท่าหนึ่ง ความ

ยาวประมาณ 7 นิ้ว เปียกน้ำเงี่ยนเป็นมันเยิ้มพลายแก้วก็จัดแจงแต่งตัวกลับให้นางศรีประจันแล้ว พลายแก้วก็ออกจากห้องของ

นางศรีประจัน ตรงไปยังห้องถัดไปในทันที

ห้องถัดมานั้นมันแปลกที่มันมิได้ขัดกลอนเอาไว้ภายใน เมื่อพลายแก้วผลักเข้าไป ก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นห้องของพิมพิลาไลย เพราะ

ห้องนั้นมีกลิ่นหอมเหมือนดังกับกลิ่นหอมที่ติดตัวของพิมพิลาไลยที่เขา เพิ่งจะได้ดอมดมมาเมื่อไม่นานนี้ พลายแก้วเดินเข้าที่นั่ง

ยังเตียงของพิมพิลาไลย แล้วร่ายมนต์เป่าไปยังพิมพิลาไลย แล้วเอนกายลงตระกองกอดร่างของพิมพิลาไลยไว้ พิมพิลาไลยก็

รู้สึกตัวตื่นขึ้นด้วยมนตราที่เคยมัดไว้ได้คลายออก แล้วก็ตกใจเมื่อพบว่าคนที่กอดอยู่คือพลายแก้วชายในดวงใจของนางนั่นเอง

พลายแก้วไม่พูดพล่ามทำเพลง ร่ายมนต์ตรามหาละลวยเป่าใส่ขม่อมของพิมพิลาไลยทันที ส่งผลให้พิมพิลาไลยตาเยิ้ม ตัวอ่อน

ระทวย ล้มนอนลงไปยังที่นอนของนางทันที จากนั้นพลายแก้วก็เอนกายลงไปตระกองกอดร่างของพิมพิลาไลย ตวัดไว้ในวงแขน

แล้วประทับจูบที่ริมฝีปากของพิมพิลาไลยทันที พิมพิลาไลยสะดุ้งดุจดั่งถูกไฟดูด ร่างอ่อนระทวย รีบยื่นปลายลิ้นออกมาตระ

หวัดพันพัวกับลิ้นของพลายแก้ว สองมือนั้นเล่าก็กอดคอพลายแก้วไว้แน่นด้วยความกระสันรัญจวน

พลายแก้วนั้นก็ค่อยๆ ประทับจูบจากหน้าผาก คลอเคลียลงมาซอกคออันหอมกรุ่น ไล่ลงมาจนถึงปทุมถันอันครัดเคร่ง แล้วค่อย

แหวกผ้ารัดอกของพิมพิลาไลยออก จนเห็นปทุมถันอันครัดเคร่ง ก็ตะโบมมือลงไปคลึงเคล้าเต้านมกะเปาะเหลาะ สองนิ้วก็บีบบี้

ไปยังปลายยอดประทุมถันอันสั่นระริกยั่วมือ พลางอมดูดปลายยอดสีทับทิมเข้าไปดุนในปากจนกระทั่งมันแข็งเป็นไป สองหูก็ได้

ยินเสียงครวญครางของพิมพิลาไลย

"อาวววว์ ซี๊ดดดดส์ แก้วจ๋า อย่าทรมานพิมเลยนะจ๊ะ พิมเสียวววจังเลย อาววว์"

พลายแก้วผละจากปลายยอดซ้าย ย้ายไปปลายยอดขวา พอเต็มอิ่มอารมณ์แล้ว พลายแก้วก็ไล่พรมจูบผ่านลงมาจนถึงสะโพก

และในที่สุดพลายแก้วก็ค่อยเลิกผ้านุ่งของพิมพิลาไลยขึ้นมา ผ่านขาเรียวได้รูปสวย ผิวละเอียดเนียนบาง ขาอ่อนเต่งตึงใส จนถึง

โคกเนินอันโหนกนูนพองาม ปกคลุมด้วยหมอยเส้นเล็กละเอียดเพียงเล็กน้อย ร่องแคมปิดสนิท รูหีมีน้ำเยิ้มเปียกๆ แตดเม็ดเล็ก

ยังซ่อนตัวอยู่ด้านใน

ภาพที่เห็นทำให้พลายแก้วหมดความอดทน เอานิ้วค่อยๆ เกลี่ยไปตามแนวร่องแคมสวยที่ยังเบียดตัวกันชิดสนิท แล้วค่อยๆ ลาก

มาที่แตดของนาง ใช้นิ้วเขี่ยเบาๆ จนแตดเริ่มลุกโผล่หัวออกมาหน่อยๆ พิมพิลาไลยบิดตัวไปมาอย่างเสียวซ่าน นี่นับเป็นครั้งแรก

ที่มีนิ้วอื่นที่มิใช่นิ้วของนางมาเกลี่ยยังร่องแห่งนี้ ยังความเสียวซ่านและตื่นเต้นแก่นางเป็นอย่างยิ่ง

"ซี๊ดส์ แก้วจ๋า พิมทนไม่ไหวแล้ว จะทำอะไรก็ทำเถอะจ๊ะ พิมยอมทุกอย่างแล้ว อาวว์ ซี๊ดสสส์ อาววว์"

พลายแก้วได้ฟังดังนั้น ก็ลุกขึ้นถอดกางเกงออก ควยอาคมก็ดีดผึงออกมาจากกางเกงทันที พิมพิลาไลยเพิ่งเคยเห็นควยของ

ผู้ชายชัดๆ ก็วันนี้ ทำเอาตะลึงตาค้าง พลายแก้วก็เอาควยอาคมมาจ่อที่ปากของนาง พิมพิลาไลยก็อ้าปากอมควยอาคมเข้าไปช้าๆ

แล้วก็ดูด พลางเลียไปยังควยอาคม ทำให้พลายแก้วเสียวยิ่ง กระเด้าอัดควยเข้าปากของพิมพิลาไลยช้าๆ

แล้วพลายแก้วก็ถอนควยอาคมออกจากปากของพิมพิลาไลย แล้วก็ย้ายมาจ่อยังร่องเสียวอันบริสุทธิ์ผุดผ่องของพิมพิลาไลย

จากนั้นก็ค่อยๆ กดส่วนหัวของควยอาคมลงช้าๆ เมื่อควยอาคมสัมผัสกับเนื้อหี ก็เริ่มออกอิทธิฤทธิ์ทันทีรูหีก็รู้สึกเสียวซ่านอย่าง

มาก จนหลั่งน้ำเงี่ยนออกมาอย่างมากมายมาชโลมยังหัวควยอาคม ทำให้ควยอาคมค่อยๆ แทรกลึกลงไปจนกระทั่งติดกับเยื่อ

พรหมจารีย์ของพิมพิลาไลย

พลายแก้วก็รวบรวมแรงกดตูดกระแทกเข้าไปอย่างแรง ปึด เยื่อพรหมจารีย์ของพิมพลาไลยขาดกระจุย ควยอาคมก็ไหลเข้าไป

ตุงอยู่หน้ามดลูกของพิมพิลาไลย ทำให้พิมพิลาไลยซึ่งเคยโดนควยอาคมเป็นอันแรกต้องมีอันถึงจุดสุดยอดไป แล้วอย่างรวดเร็ว

ต่อเมื่อพลายแก้วเริ่มชักควยออกมา ควยอาคมเป็นมันเลื่อมผสานไปด้วยเลือดสาวสีจางๆ นี่แสดงว่าพิมพิลาไลยยังบริสุทธิ์อยู่

จากนั้นพลายแก้วก็กระแทกควยอาคมกลับเข้าไปอีกครั้ง พิมพิลาไลยก็มีอันตัวเกร็งถึงจุดไปอีกครั้งหนึ่งด้วยฤทธิ์ของควยอาคม

ของพลายแก้ว

พลายแก้วนั้นกระทุ้งอย่างเมามัน หนอกควยกระทบกับหนอกหีเสียงดังพั่บๆ พิมพิลาไลยนั้นก็เด้งตูดรับการกระแทกอย่างรู้งาน

แต่ด้วยฤทธิ์จากควยอาคมทำให้พิมพิลาไลยนั้นถึงจุดสุดยอดไปไม่รู้กี่ครั้งต่อ กี่ครั้ง จวบจนกระทั่งพลายแก้วเสียวจนทนไม่ไหว ก็

กระแทกควยสุดแรง แล้วพ่นน้ำควยอันร้อนแรงเข้าไปยังมดลูกของพิมพิลาไลย ก็ยิ่งทำให้พิมพิลาไลยซึ่งตอนนี้เคลิบเคลิ้มไปกับ

รสควยอาคมนั้น ต้องตัวเกร็งมือเท้าหงิกเกร็ง นอนแน่นิ่งไปในทันที

จวบจนเวลาผ่านไปได้สักพักหนึ่ง พิมพิลาไลยค่อยรู้สึกตัว หายใจอย่างรวยรินให้กับความเสียวที่สุดยอดในชีวิตวัยสาวของนาง

พิมพิลาไลยไม่เสียใจกับความบริสุทธิ์ที่เสียไป เพราะนางรู้ว่านางได้ที่ฝากฝังชีวิต และนางได้มอบสิ่งที่ดีที่สุดของนางให้แก่คนที่

นางรักที่สุดไปแล้ว ซึ่งนางรู้ว่ามันเป็นสิ่งที่เหมาะสมกับอย่างยิ่งสำหรับความรักที่นางมีให้ แก่พลายแก้ว

พลายแก้วหลังจากเสร็จกิจแล้วก็ตระกองกอดจูบพิมพิลาไลยด้วย ความรัก และให้คำมั่นสัญญาแก่นางว่าเมื่อเขากลับไปแล้วจะ

รีบตระเตรียมเรื่องแต่งงาน และรีบให้มารดามาสู่ขอพิมพิลาไลยโดยเร็วที่สุด ทำให้พิมพิลาไลยนั้นปลาบปลื้มเป็นสุขกับคำหวาน

ของพลายแก้วที่บอกแก่นาง ทั้งคู่นอนกอดก่ายพร่ำพรอดกันจนกระทั่งเกือบรุ่งเช้า พลายแก้วจึงได้ลงจากเรือน และรีบเดินกลับ

ไปที่วัดป่าเลไลย์ แล้วครองจีวรเป็นสามเณรต่อไป