ชั่วนิจนิรันดร   ตอนที่  11 BY Man M.16 (Man M.16 และ wattana2015 คนเดียวกันนะครับ)

ชั่วนิจนิรันดร  ตอนที่ 11 วิบากกรรมของน้องแก้ว

ความเดิม   

        " จ้าวว.วว..ว  เจ้านายน้อย.. ข้าจ้าวมีความสุขตี่สุดเลยจ้าววว.ว.." แก้วตอบเสียงอ่อนแผ่วเบา เพราะเธออ่อนหล้าจนแทบหมดแรงแล้ว พร้อมกับหลบหน้าเจ้ายอดคำด้วยการเอนหน้าเข้าไปซุกแผ่นอกของเจ้ายอดคำทันใด   ในใจแล้วสาวแก้วรู้สึกดีอย่างประหลาด แล้วสาวน้อยแก้วก็อ่อนเพลียจนหลับไปในอ้อมอกเจ้ายอดคำ เพราะหมดแรงหลังจากถึงจุดสุดยอดหลายรอบในคืนเดียว...


     ยามเช้ามาเยือนสาวน้อยคนสวยรีบตื่นขึ้นมาทำทำหน้าที่ของตนเองที่เคยเป็นต่อ  เพราะอย่างไรเธอเองก็เป็นแค่ข้าในเรือนที่ยังไม่ได้รับการยกย่องออกหน้าออกตาของคุ้มเจ้ายอดฟ้าแน่ๆ  เธอนั้นทั้งเจ็บและแสบในร่องหีเพราะยังใหม่และไม่เคยเรื่องกาม  เป็นธรรมดากว่าเธอจะออกมาจากห้องเจ้ายอดคำได้ก็เดินขาถ่างทีเดียว

     "อี่นางเอ้ย  มาจ่วยแม่ย๊ะ( มาช่วยแม่ทำ )กับข้าวกันเต๊อะเดี๋ยวเจ้าใหญ่ในคุ้มเปิ้นจะถ้าเมิน(เขาจะคอยนาน)"
     "จ้าว แม่" แก้วขานรับผู้เป็นมารดา  จะอย่างไรเธอก็ยังเป็นเด็กสาวที่น่ารักอยู่ในโอวาทของพ่อแม่เสมอ
     "แก้วเอ้ย  จะไดเอ็งก่อต้องระวังผ่องเน้อ(ยังไงเจ้าก็ต้องระวังตัวไว้นะ)  คนตี่เปิ้นบ่จอบเฮามีหลายคนอยู่(คนที่เค้าไม่ชอบเรามีเยอะ)"
    นางหล้าเตือนลูกรักด้วยความเป็นห่วง  ด้วยรู้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้นกับลูกสาวที่รัก  แต่นางเองก็ทำอะไรไม่ได้เช่นกัน
   "เจ้าแม่ แก้วฮู้แล้วจ้าว(ค่ะ แม่แก้วรู้แล้วค่ะ)"
    แก้วตอบรับคำห่วงใยนั้นด้วยความเคารพ  เธอยังเป็นเด็กดีของพ่อแม่เสมอ

   "ไปเตรียมโตกหื้อเจ้าหลวงต่าน(ท่าน)ได้แล้ว  เดียวเปิ้นจะถ้าอยู่(ไปเตรียมสำรับให้ท่านเจ้าหลวงได้แล้วเดี๋ยวท่านจะคอยอยู่ )"
   "เจ้า แม่"
    เธอรีบไปเตรียมขันโตกที่จะจัดวางสำรับของท่านเจ้าหลวงของคุ้ม  แต่ก็เดินได้ไม่ถนัดนักเจ้ายอดคำจอมหื่นเล่นเอาเธอเสียศูนย์ทีเดียว

   "อืม อีนางน้อยไปปลุกเจ้าน้อยมากิ๋น(ทาน)ข้าวได้แล้ว  เดียวสำรับนี่หื้อละอ่อนมันจัดการ ป่ะ ไปฮ้อง(เรียก)เจ้าคำมา"
    แม่เจ้าปิ่นฟ้าแม่ของเจ้ายอดคำออกคำสั่งให้แก้วไปเรียกลูกชายจอมหื่นมากินข้าวเช้าเสียด้วยกัน  แก้วขัดไม่ได้ก็จำต้องทำตามที่แม่เจ้าสั่ง
   "เจ้า แม่เจ้าข้าเจ้าจะไปฮ้องเจ้าน้อยหื้อเจ้า"

    แก้วรีบรับคำและทำตามที่สั่งอย่างรวดเร็วทั้งที่ไม่อยากไปที่ห้องเจ้ายอดคำจอมหื่นนักก็ตาม  ด้วยกลัวอาญาของแม่เจ้าถ้าท่านโมโหขึ้นมาล่ะกลัวมาก  บ่าวไพร่ในบ้านต่างก็รู้กิตติศัพท์กันดี  แล้วเธอก็รีบไปปลุกเจ้ายอดคำที่ห้องนอน

     เจ้ายอดคำยังนอนแผ่อยู่บนฟูกหลับอย่างสบายใจสบายตัวหลังจากฟันสาวแก้วไปแล้ว แก้วเข้าไปเห็นเจ้ายอดคำนอนอยู่ก็ให้นึกเสียวเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวานตอนกลางคืน  ตอนเธอโดนเจ้ายอดคำเปิดซิงยังเสียวรูหอยไม่หายนึกไปทำให้น้ำในคูหาของเธอเอ่อเยิ้มขึ้นมาอีก เธอก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่ไม่มีความรู้สึกนี่        แม้เธอจะไม่ได้รักเจ้ายอดคำเลยก็ตาม  แต่ความที่เป็นหญิงเมื่อเสียความบริสุทธิ์ให้ใครแล้วก็คงทำอะไรไม่ได้อีกเพราะนี่ เป็นยุคนายกับทาส  ทาสนั้นไม่สามารถมีอิสระเป็นของตนเองได้



     เจ้ายอดคำนอนเตะผ้าห่มออกจากตัวนอนควยตั้งเด่อยู่บนที่นอน  เธอค่อยๆเรียกเจ้ายอดคำเพราะถ้าเจ้ายอดคำไม่ไปทานข้าว เธอนั้นจะหลังลายเพราะอาญาหวายของแม่เจ้าเอาง่ายๆ  เพราะ แม่เจ้าปิ่นฟ้านั้นท่านเป็นคนอารมณ์รุนแรงทีเดียว  ยิ่งตอนนี้ท่านอยู่ในวัยทองก็ยิ่งน่ากลัวขึ้นไปอีก

    "เจ้าน้อยเจ้า  แม่เจ้าหื้อมาฮ้องไปกิ๋นข้าวเจ้า  แม่เจ้าถ้าเจ้าน้อยไปกิ๋นข้าวอยู่เจ้า"
    "เออ กูฮู้ล่ะ(ข้ารู้แล้ว)  มานี้ก่อนมะ อี่นางน้อยคนงาม" เจ้ายอดคำไม่วายเจ้าชู้ไม่เลิกทั้งที่เมื่อคืนก็เย็ดแก้วมาแล้ว  อย่างว่ายังข้าวใหม่ปลามันก็คงยังไม่พอกับความหื่นที่มี
    "ไปกิ๋นข้าวก่อนเต๊อะเจ้า  เดี๋ยวแม่เจ้าลงอาญาหวายข้าเจ้า  ข้าเจ้ากลัว  ข้าเจ้าบ่อหนีเจ้าน้อยไปไหนดอก เจ้า"
      แก้วบอกเพราะความกลัวจริงๆ
    "เออ มานี่ก่อนถ้ามึงจ้า(ช้า)  มึงก็โดนหวายน่ะ บ่อดีขัดใจกู" 
      เจ้ายอดคำขู่
     "เจ้า  นายน้อย"

     แก้วขัดไม่ได้ก็ต้องยอมตาม เพราะยิ่งช้าอ้อยอิ่งคนที่จะโดนลงหวายก็คือเธอหาใช่เจ้ายอดคำแน่ๆเจ้ายอดคำเมื่อสาวแก้วคนสวยยอมตามใจก็เริ่มวาดลวดลายเจ้าชู้ยักษ์ตามนิสัยหื่นเจ้าชู้  เพราะสาวแก้วนั้นเธอยังใหม่และสดอยู่  เจ้ายอดคำยังเห่อของใหม่อยู่นั่นเองและคงจะไม่เบื่อง่ายๆในช่วงเวลานี้  ทั้งสาวแก้วเองก็เป็นสาวที่สวยมากกว่าหญิงทุกคนที่เจ้ายอดคำเคยผ่านมาในชีวิตก่อนหน้านั้น  วัยของสาวแก้วนั้นกำลังแตกเนื้อสาวเต็มตัวยังเป็นที่เสน่หาเต็มเปี่ยมอยู่เสมอ

     เจ้ายอดคำดึงแก้วเข้าไปหาที่เตียงนอน  ให้เด็กสาวคนสวยก้มลงไปอมนกเขาให้  เพราะความที่เจ้าหื่นยังอยู่ในวัยหนุ่มฉกรรจ์เห็นสาวสวยๆอย่างแก้วก็ย่อมเป็นสิ่งที่เร้าอารมณ์ได้ง่ายดายอยู่แล้ว  แก้วเองก็เคยแล้วเมื่อคืนก็รีบทำตามคำสั่งไม่ขัดใจ  เพราะยิ่งช้านานไปเดี๋ยวเธอนั้นจะโดนอาญาหวายเอาได้

     แก้วรีบก้มค่อยอ้าปากส่งลิ้นไปเลียปลายลำลึงหัวบานสีดำนั้นที่เคยกระซวกช่องคูหาเธอมาตลอดคืนที่ผ่านมา  แม้จะไม่มีอารมณ์เท่าไหร่แต่พอโดนเจ้าบังคับอมของเขาแต่เช้าก็ทำเอาเธอน้ำเยิ้มด้วยความสยิวทีเดียว   ไม่ว่าจะยังไงเธอก็ยังไม่ประสบการณ์ด้านนี้มากไปกว่าที่เจ้ายอดคำสอนงานมาในคืนที่ผ่านมานี้  ตอนนี้ก็โดนติววิชาโอษฐ์(ปาก)สวาทกันแต่เช้ากันทีเดียว  แก้วค่อยๆแหย่ปลายลิ้นสวยไปแตะที่หัวบานสีดำเบาๆก่อนเป็นลำดับแรกแล้วค่อยๆแรงขึ้นตามอาการของเจ้ายอดคำที่แสดงออกมาทางสีหน้าและเสียงคราง

    "อืม จะนั้นแหละ(แบบนั้นแหละ) ดีมาก อี่นางน้อย(สาวน้อย) มึงเริ่มย๊ะเป๋นแล้ว(เจ้าเริ่มทำเป็นแล้ว)  เอ่อ มึงเก่งล่ะ"

     แก้วแม้ไม่ชอบแบบนี้นักแต่เธอต้องรีบทำเวลาก่อนที่แม่เจ้าปิ่นฟ้าจะโมโหและลงอาญาหวายแก่เธอ  เธอนั้นต้องรีบทำให้เจ้ายอดคำนั้นถึงก่อนที่จะมีใครที่แม่เจ้าปิ่นฟ้าจะส่งตามหลังเธอมาเป็นคนที่สอง  เธอรีบอมดูดลำลึงค์บานดำนั้นเร็วขึ้นๆจนเจ้ายอดฟ้าแหกปากร้องออกมาเพราะภารกิจของเธอสำเร็จด้วยความงดงาม

    "อ่าส์สสส... ดีมาก  อี่นางน้อยมึงเก่งมาก  เอาล่ะกูเสร็จจจจจ....แล้ว  คืนนี้ก่อย(ค่อย)มาต่อกันใหม่ กูจะไปกิ๋น(ทาน)ข้าวกับแม่  ก่อนตี่ต้านจะจับมึงไปลงหวาย(ที่ท่านจะจับเจ้าไปเฆี่ยน)"
    "เจ้า"

    แก้วขานรับด้วยความดีใจที่รอดอาญาหวายที่ไม่ว่าบ่าวคนไหนในคุ้มนี้ก็ไม่อยากเจอ  เธอรีบไปเตรียมผ้าเตี่ยวผ้านุ่งมาให้เจ้ายอดคำทันที และเมื่อเจ้ายอดคำแต่งตัวเสร็จก็เดินตามหลังเจ้ายอดคำมาที่โตกที่เตรียมไว้ด้านนอกนั้น
    "เจ้าน้อย  ยั๋งมาลุกขวายแต้ว่า(ทำไมตื่นสายจริง)"

    แม่เจ้าปิ่นฟ้าทักทายลูกชายหัวแก้วหัวแหวนคนเดียวของคุ้มยอดฟ้า  เมื่อเจ้ายอดคำมานั่งร่วมโตกที่จัดคอยท่านานพอสมควรแล้ว

   "อ้ายกิ๋นเหล้าหนักไปหน๋อยตะวา(ผมดื่มเหล้าหนักไปหน่อยเมื่อวาน)"
   "แล้วอ้ายน้อยจะกิ๋นมันหยะหยังปะล้ำปะเหลือหือเจ้าน้อย(แล้วเจ้าจะดื่มมันทำไมกันนักกันหนาเจ้าน้อย)"
   "อ้ายกิ๋นแก้หง๋อม(ผมกินแก้เหงา)แม่เจ้า"
   "หง๋อมก๊ะอ้าย(เหงาหรือลูก)  แม่หาเมียฮื้อเอาก่อ(แม่หาเมียให้เอาไหม  เจ้าน้องแสงคำลูกเจ้าแสนหลวงแม่ไปคุยหื้อเอาก่อ(แม่ไปทาบทามให้เอาไหม"
   "เจ้าน้องแสงคำคนงาม ลูกเจ้าลุงแสนหลวงก๊ะ(หรือ)  แม่จ้าวติดต่อหื้ออ้ายเลย"

เจ้านางแสงคำ

    เจ้ายอดคำจอมเจ้าชู้เมื่อถึงเจ้าแสงคำคนงามลูกของเจ้าแสนหลวงแล้วก็ให้แม่เจ้าปิ่นฟ้าผู้แม่ทาบทามให้ทันที  แก้วคนงามสาวน้อยที่พึ่งเสียความบริสุทธิ์ให้เจ้ายอดคำเมื่อคืนที่ผ่านมาได้ยินก็เสียใจ  แม้เธอจะไม่ได้รักเจ้ายอดคำ  แต่เธอก็เป็นคนของเขาไปเสียแล้วเลยอดเศร้าในใจไม่ได้  เธอไม่ได้น้อยใจเจ้ายอดคำหรอกแต่กลัวปัญหาที่จะตามหลังจากเจ้ายอดคำนั้นแต่งงานกับเจ้าแสงคำ  เธอเองคงจะลำบาก  เพราะขึ้นชื่อว่าผู้หญิงคงไม่มีหญิงคนไหนที่จะชอบใจให้สามีของตนมีหญิงอื่นแน่ๆ  ถึงแม้ว่าเธอจะเจียมตนไม่ยกตนขึ้นเสมอเจ้านายก็ตาม  แต่การที่เจ้ายอดคำที่เจ้าชู้ไม่เลือกนี้และไม่ยอมปล่อยเธอไปนี่คงจะทำให้เธอเป็นที่ชิงชังของคู่ครองของเขาแน่ๆ  คิดๆแล้วเธอหวาดกลัวชะตากรรมของเธอที่กำลังจะประสบพบเจอในเวลาอันใกล้นี้อย่างหวาดกลัว

    แต่ไม่ว่าสิ่งใดจะเกิดขึ้นก็ตาม  เธอเองก็เป็นเพียงบ่าวตัวเล็กๆในคุ้มนี้เท่านั้น  ไม่มีทางใดที่เธอจะไปขัดขวางใครได้  กลัวแต่พ่อและแม่ ญาติพี่น้องจะพลอยเดือดร้อนจากวังวนปัญหาที่คิดไม่ตกนี้  ไม่ว่าแก้วจะหวาดกลัวเพียงใด  คืนนี้เธอเองก็ขัดใจนายน้อยของคุ้มไม่ได้ที่บัญชาให้เธอนั้นมาเป็นนางบำเรอความใคร่ให้เขา  วันเวลาช่างผ่านไปเร็วนักเธอไปช่วยงานบ้านให้พ่อกับแม่ในคุ้ม  แผล่บเดียวก็หมดวันจนได้  เธอกลัวที่จะถึงเวลาเย็นย่ำค่ำคืนที่จะมาเยือนเหลือเกิน  พ่อกับแม่ของแก้วก็เห็นใจลูกสาวเหลือเกิน  ติดที่ว่าตัวท่านทั้งคู่ก็เป็นเพียงบ่าวในเรือนท่านเลยขัดความต้องการของเจ้านายไม่ได้เช่นกัน

    ที่ห้องของเจ้ายอดคำคืนนั้น  เจ้ายอดคำเรียกให้แก้วเข้ามาปรนนิบัติรับใช้อีกครั้งหนึ่ง  พอแก้วเข้ามาถึงเจ้าหนุ่มขาหื่นก็รวบร่างงามของแก้วเข้ามากอดจูบอย่างหื่นกระหาย  ลิ้นสอดเข้าไปหาความหอมหวานของริมฝีปากสวยบางสีชมพูสวยตามธรรมชาติที่ไม่ต้องมีการแต่งแต้มด้วยเครื่องประทินความงามใดๆ  แก้วนั้นแทบสำลักความสยิวจากจูบอันหิวกระหายและร้อนแรงนั้น  เจ้ายอดคำจูบบดริมฝีปากสวยไปเรื่อยๆเหมือนกับตายอดตายอยากไม่รู้จักอิ่มในไฟกามาแม้แต่น้อย  ลิ้นอันเชี่ยวชาญนั้นไล่ดุนดันทั่วไปทั้งช่องปากบางสวยนั้น  จูบจนน้ำลายไหลเยิ้มตรงมุมปากงามของแก้วที่โดนสอนเชิงรักของโครตเซียนแบบไม่ยอมออมมือให้สาวน้อยคนสวยแม้แต่น้อย
 
    
     เจ้ายอดคำดูดอกงามด้วยความหื่นกระหายเป็นอย่างยิ่ง  ดูดดุนด้วยอารมณ์หื่นเต็มสวมวิญญาณเป็นเด็กน้อยที่ไม่ยอมผละออกจากอกแม่  ทั้งดูดดมอมเม้มเรียกได้ว่ามีทีเด็ดอะไรเจ้ายอดคำของเราปล่อยไม่ยั้งจัดกันเต็มถังไปเลยทีเดียว  ดูดอกซ้ายป่ายไปอกขวาสาวน้อยของเรานั้นแทบสำลักความเสียวนั้นทีเดียว....

      ตัดฉากจากอารมณ์ความเสียวที่ร้อนแรงในคุ้มเจ้ายอดฟ้าที่กำลังดำเนินไปตามครรลองของมันเสียก่อน  เหตุการณ์นั้นยังยาวนานไปทั้งราตรีนี้แน่นอน   ตัดไปที่พระเอกของเรากันก่อนหลังจากผู้แต่งแกล้งทำบทของพระเอกตกหล่นหายไปจากช่วงเวลามานานพอสมควรแล้ว(หายจากวงโคจรไปหลายตอน อิอิ)   พระเอกของเรานั้นตั้งแต่ไม่ได้พบหน้าสาวเจ้าที่ตนเฝ้าแอบรักสาวแก้วของเรานั่นเองก็เศร้าซึมวันๆแทบไม่มีสมาธิที่ทำกิจใดๆที่เคยทำเป็นกิจวัตร  ในกุฏิคืนนี้แม้ยังอยู่ในเพศบรรพชิตถือครองผ้าจีวรอยู่ก็ตาม   แต่ความรักที่เป็นความทุกข์อย่างหนึ่งในโลกก็ยังตามมาหลอกหลอนให้เจ้าหนุ่มเอกของเรานั้นเฝ้าคำนึงคิดถึงแต่วงใบหน้างามของสาวน้อยคนงามอันเป็นที่รักไม่เสื่อมคลายแม้แต่น้อย  นึกไปให้ห่วงหาอาทรในตัวน้องนางแก้วเพิ่มขึ้นทุกๆวัน

      ผู้เขียนขอขัดอารมณ์หื่นของผู้อ่านยกยอดไปสู่จุดไคลแมกซ์ในตอนหน้านะครับ  วันเวลาขณะที่แต่งตอนนี้มายังเวลานี้ใกล้เวลาล่วงเข้าวันใหม่เต็มทีแล้ว  ฝันดีราตรีสวัสดิ์ครับ  อิอิ 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

พระเอกของเรื่อง อยู่ในผ้าเหลือง แต่ใจกลับไปห่วงผะวงแต่เรื่องรัก เรื่องใคร่
บาปกรรมๆๆ
สึกมา ทราบเรื่องทั้งหมด ถ้าทำใจไม่ได้ ก็คงจะเกิดเรื่องเศร้าแน่

[pinmonkey]

เหมือนพลายแก้วกับแม่วันทองเลยนะนี่ ขอบคุณมากครับ

มัวแต่ช้านางแก้วโดนกินตับๆๆไปหลายชุดแล้ว

น้องแก้วโดนจนได้

น่าสงสารน้องแก้วมาก   

แอบมีดรามาพระเอกเราบวชเป็นพระด้วยแล้วอย่างนี้จะสมหวังกันยังไงละเนี่ย

[spr566]

เรื่องคล้ายขุนช้างขุนแผนครับ

สงสัยน้องแก้วชักจะเริ่มติดใจฝีมือเจ้ายอดคำ

สงสารเณรแก้วครับถูกแย่งคนรักไปได้ ขอบคุณครับ

ในที่สุดน้องแก้วก็ไปไหนไม่รอด

แก้วโดนจนติดใจแล้วสิ เจ้านี่เก่งสุดยอด

อย่างนี้ต้องลาออกจากผ้าเหลืองไวๆเสียแล้วความรักมันเรียกหา

สงสารน้องแก้ว โดนจนได้