หลง #18 แผนกำราบดาวมหาลัย บทที่ 3
daona Posted: Feb 5 2006, 09:05 AM   


รถสปอร์ทของสาวแพมวิ่งเข้ามาจอดที่บริเวณหน้าคฤหาสน์หลังงามที่น้องแนนเคยโดนหลอกมาเชือดเมื่อไม่กี่วันก่อน
"ทำไมเงียบจังเลยล่ะแนน" แพมเอ่ยถามอย่างแปลกใจ "ไม่เหมือนจะมีงานปาร์ตี้เลย"
"อืมม ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะพี่แพม หรือจะเกี่ยวกับหมอดูคะ"
"พี่ว่า เรากลับดีกว่ามั้ง ดูไม่ค่อยดีเลย" แพมพูดอย่างหวาดๆ
แนนหัวเราะคิก
"พี่แพมกลัวใช่มั้ยเนี่ย หมอจันแกเป็นหมอดูนะคะไม่ใช่หมอผี ไปกันเถอะค่ะ"
สาวแพมหน้าแดง สาวสวยเป็นคนกลัวผีจริงๆด้วย แต่พอโดนน้องแนนล้อก็อายไม่กล้ายอมรับ ถอนใจเบาๆ ขับรถไปจอดตรงที่จอดรถก่อนจะบิดกุญแจรถดับเครื่องแล้วเปิดประตูก้าวลงมา หลังจากล็อครถเรียบร้อยทั้งสองสาวก็พากันเดินไปยังคฤหาสน์
ทันทีที่เปิดประตูเข้าไป ทั้งคู่ก็เห็นภายในนั้นค่อนข้างจะมืดผิดปกติเพราไม่ได้เปิดไฟไว้เลย ภายในมีผู้ชายนั่งกันอยู่เก้าคน มุมหนึ่งของห้องมีชายสวมชุดขาว นั่งอยู่หน้าแท่นบูชาอะไรสักอย่าง มีเทียนจุดสว่างรำไรอยู่สองเล่ม แพมรู้สึกบรรยากาศในห้องเงียบสงบและดูน่ากลัวอย่างประหลาด เสียงแอร์ครางกระหึ่มเบาๆทำให้บรรยากาศหนาวเย็นจนเธอถึงกับขนลุกซู่มาอย่างไม่รู้ตัว นึกอยากจะกลับในทันที แม้แต่สาวแนนเองก็รู้สึกหวาดหวั่นอยู่นิดๆ..
คนในห้องยกเว้นชายชุดขาวต่างหันมามองสองสาวเป็นตาเดียว แพมเห็นหนึ่งในนั้นคือชาคริตลูกพี่ลูกน้องของเธอนั่งอยู่ด้วยก็ใจชื้นขึ้น ชาคริตส่งยิ้มให้แล้วพยักเพยิดเป็นเชิงให้เธอเข้าไปนั่งด้วย แพมจึงเดินนำน้องแนนเข้าไปหา สองสาวทรุดตัวนั่งทีด้านซ้ายของชาคริต ขณะที่หญิงสาวคิดจะเอ่ยอะไร ชาคริตก็ส่ายหน้าทำทีว่าอย่างเพิ่งพูดอะไรตอนนี้
ครู่หนึ่งชายชุดขาวก็ทำพิธีเสร็จ แล้วหันกลับมา แพมเห็นชายคนนั้นไว้หนวดเคราหงอกขาว อายุน่าจะอยู่ในราวประมาณ 60 ปี ชุดขาวที่สวมไว้บวกกับหน้าตาชวนให้หญิงสาวคิดว่า ชายคนนี้น่าจะเป็นหมอผีมากกว่าหมอดู
"เอาละ ใครจะเป็นคนดูคนแรก" ชายชุดขาวซึ่งก็คือหมอจันเอ่ยเสียงขรึม
จิรพนธ์หันมามองแพม แล้วรีบบอกกับหมอจันทันที
"ให้พี่แพมดูก่อนละกัน เลดี่เฟิร์ส"
"อุ๊ย" แพมอุทาน "ให้คนอื่นก่อนดีกว่าค่ะ"
หมอจันหันมามองหน้าแพม ตาเป็นประกายวาบ รู้ในทันทีว่าทำไมหนุ่มๆพวกนี้จึงเชิญเขามาทำพิธีให้ หมอจันเอ่ยกับแพมด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก
"มานี่เถอะแม่หนู เอ็งกำลังดวงตกอย่างแรง"
แพมใจหายวาบทันที ถึงหญิงสาวจะดูเป็นสาวสมัยใหม่ แต่ลึกๆแล้วเธอก็ค่อนข้างมีความเชื่อในเรื่องแบบนี้อยู่ไม่น้อยเลย โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่าหมอดูคนนี้มีวิชาเขมรยิ่งทำให้สาวน้อยถึงกับใจเต้นระทึก เมื่อได้ยินว่าตัวเองกำลังดวงตก
"มาซิ" หมอจันย้ำอีกครั้ง
แพมลุกเดินไปนั่งพับเพียบอยู่ตรงหน้าหมอจันตามคำสั่งของเขา หญิงสาวยกมือไหว้
"เอ็งชื่ออะไร แม่หนู" หมอจันถามเสียงห้าว
"แพมค่ะ"
เวลานั้น แพมนั่งพับเพียบกระโปรงสั้นนั้นเปิดวาบขึ้นมา ทำให้สายตาของชายหนุ่มทั้งหมดต่างกวาดไปตามลำขาอ่อนกันเป็นตาเดียว บางคนถึงกับรู้สึกท่อนเนื้อลุกแข็งขึงขึ้นมาในทันที...

..............

หลง #18 แผนกำราบดาวมหาลัย บทที่ 3
daona Posted: Feb 5 2006, 09:05 AM   


รถสปอร์ทของสาวแพมวิ่งเข้ามาจอดที่บริเวณหน้าคฤหาสน์หลังงามที่น้องแนนเคยโดนหลอกมาเชือดเมื่อไม่กี่วันก่อน
"ทำไมเงียบจังเลยล่ะแนน" แพมเอ่ยถามอย่างแปลกใจ "ไม่เหมือนจะมีงานปาร์ตี้เลย"
"อืมม ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะพี่แพม หรือจะเกี่ยวกับหมอดูคะ"
"พี่ว่า เรากลับดีกว่ามั้ง ดูไม่ค่อยดีเลย" แพมพูดอย่างหวาดๆ
แนนหัวเราะคิก
"พี่แพมกลัวใช่มั้ยเนี่ย หมอจันแกเป็นหมอดูนะคะไม่ใช่หมอผี ไปกันเถอะค่ะ"
สาวแพมหน้าแดง สาวสวยเป็นคนกลัวผีจริงๆด้วย แต่พอโดนน้องแนนล้อก็อายไม่กล้ายอมรับ ถอนใจเบาๆ ขับรถไปจอดตรงที่จอดรถก่อนจะบิดกุญแจรถดับเครื่องแล้วเปิดประตูก้าวลงมา หลังจากล็อครถเรียบร้อยทั้งสองสาวก็พากันเดินไปยังคฤหาสน์
ทันทีที่เปิดประตูเข้าไป ทั้งคู่ก็เห็นภายในนั้นค่อนข้างจะมืดผิดปกติเพราไม่ได้เปิดไฟไว้เลย ภายในมีผู้ชายนั่งกันอยู่เก้าคน มุมหนึ่งของห้องมีชายสวมชุดขาว นั่งอยู่หน้าแท่นบูชาอะไรสักอย่าง มีเทียนจุดสว่างรำไรอยู่สองเล่ม แพมรู้สึกบรรยากาศในห้องเงียบสงบและดูน่ากลัวอย่างประหลาด เสียงแอร์ครางกระหึ่มเบาๆทำให้บรรยากาศหนาวเย็นจนเธอถึงกับขนลุกซู่มาอย่างไม่รู้ตัว นึกอยากจะกลับในทันที แม้แต่สาวแนนเองก็รู้สึกหวาดหวั่นอยู่นิดๆ..
คนในห้องยกเว้นชายชุดขาวต่างหันมามองสองสาวเป็นตาเดียว แพมเห็นหนึ่งในนั้นคือชาคริตลูกพี่ลูกน้องของเธอนั่งอยู่ด้วยก็ใจชื้นขึ้น ชาคริตส่งยิ้มให้แล้วพยักเพยิดเป็นเชิงให้เธอเข้าไปนั่งด้วย แพมจึงเดินนำน้องแนนเข้าไปหา สองสาวทรุดตัวนั่งทีด้านซ้ายของชาคริต ขณะที่หญิงสาวคิดจะเอ่ยอะไร ชาคริตก็ส่ายหน้าทำทีว่าอย่างเพิ่งพูดอะไรตอนนี้
ครู่หนึ่งชายชุดขาวก็ทำพิธีเสร็จ แล้วหันกลับมา แพมเห็นชายคนนั้นไว้หนวดเคราหงอกขาว อายุน่าจะอยู่ในราวประมาณ 60 ปี ชุดขาวที่สวมไว้บวกกับหน้าตาชวนให้หญิงสาวคิดว่า ชายคนนี้น่าจะเป็นหมอผีมากกว่าหมอดู
"เอาละ ใครจะเป็นคนดูคนแรก" ชายชุดขาวซึ่งก็คือหมอจันเอ่ยเสียงขรึม
จิรพนธ์หันมามองแพม แล้วรีบบอกกับหมอจันทันที
"ให้พี่แพมดูก่อนละกัน เลดี่เฟิร์ส"
"อุ๊ย" แพมอุทาน "ให้คนอื่นก่อนดีกว่าค่ะ"
หมอจันหันมามองหน้าแพม ตาเป็นประกายวาบ รู้ในทันทีว่าทำไมหนุ่มๆพวกนี้จึงเชิญเขามาทำพิธีให้ หมอจันเอ่ยกับแพมด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก
"มานี่เถอะแม่หนู เอ็งกำลังดวงตกอย่างแรง"
แพมใจหายวาบทันที ถึงหญิงสาวจะดูเป็นสาวสมัยใหม่ แต่ลึกๆแล้วเธอก็ค่อนข้างมีความเชื่อในเรื่องแบบนี้อยู่ไม่น้อยเลย โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่าหมอดูคนนี้มีวิชาเขมรยิ่งทำให้สาวน้อยถึงกับใจเต้นระทึก เมื่อได้ยินว่าตัวเองกำลังดวงตก
"มาซิ" หมอจันย้ำอีกครั้ง
แพมลุกเดินไปนั่งพับเพียบอยู่ตรงหน้าหมอจันตามคำสั่งของเขา หญิงสาวยกมือไหว้
"เอ็งชื่ออะไร แม่หนู" หมอจันถามเสียงห้าว
"แพมค่ะ"
เวลานั้น แพมนั่งพับเพียบกระโปรงสั้นนั้นเปิดวาบขึ้นมา ทำให้สายตาของชายหนุ่มทั้งหมดต่างกวาดไปตามลำขาอ่อนกันเป็นตาเดียว บางคนถึงกับรู้สึกท่อนเนื้อลุกแข็งขึงขึ้นมาในทันที...

..............