tutor 1

[footswitch]

   บรรยากาศเหงาๆบ่ายวันอาทิตย์ใต้ตึกเรียนรวมของมหาวิทยาลัยเปิดชื่อดังถูกจัดเป็นสถานที่สอบปลายภาคในวันสุดท้ายนักศึกษาทยอยกันลงจากตึกเดินกลับออกไปนอกมหาวิทยาลัยกันมากแล้วเพราะล่วงเลยกำหนดเวลาที่อนุญาตให้ส่งข้อสอบได้มาเกินชั่วโมง สองสาวหน้าตาน่ารักในชุดนักศึกษาเดินมาหยุดตรงเก้าอี้นั่งใต้ต้นไม้ใหญ่ข้างสนามเทนนิส

   "แอบส่องกางเกงในเด็กอยู่เหรอครู" หญิงสาวคนผมยาวกว่าแซวหนุ่มรุ่นน้องที่กำลังเพลิดเพลินไปกับแมชท์การแข่งขันเล็กๆระดับยุวชน
   "บ้าแล้วพี่จอย ผมก็ดูเทนนิสอยู่สิ"
   "อ้าว.. โทษที เห็นน้องคนนั้นตีซะกระโปรงบานเชียวเลยนึกว่าครูโจ้แอบส่องอยู่"
   "มึงนี่จิตอกุศลนะเนี่ย" แบมเพื่อนสาววัยเดียวกันกับจอยว่าเพื่อนซี้ที่ชอบแซวครู
   "ว่าแต่พี่จอยกับพี่แบมทำได้หรือได้ทำข้อสอบเนี่ย"
   "ทำได้สิค้าา..คุณครู แหม..  เดินคุยกันมาเนี่ยตอบตรงกันแทบทุกข้อเลย" นักเรียนสาวสวยสองคนตอบเกือบพร้อมกัน
   "ขอบคุณนะค้าาคุณครูที่ทำให้พวกหนูรู้ว่าพวกหนูก็ฉลาดได้เหมือนคนอื่นๆเค้าค่ะ"
   "นี่ค่าเสียเวลาค่ะสำหรับนักเรียนสองคนค่ะ" จอยยื่นแบงค์พันสี่ใบให้โจ้
   "อ้าว.. ก็สอบแล้วค่าอะไรอีกล่ะครับ"
   "ก็เรียนต่อค่ะครูพวกหนูยังไม่ได้จบกันเลยนะเหลือต้องเก็บกันอีกหลายวิชาค่ะกว่าจะตื่นก็บ่ายแล้วไม่ได้มาเรียนหรอกค่ะถ้าไม่ติวกับครูต่อก็กลับไปเลี้ยงควายเหมือนเดิมนั่นแหละค่ะ ขี้เกียจมาสอบกับรุ่นน้องแล้วค่ะคุณครู"
   "ก็เดี๋ยวไว้เรียนแล้วค่อยให้ก็ได้เพราะมันก็อีกตั้งนาน"
   "แหม..  ใจคอครูจะติวก่อนสอบอย่างเดียวเลยเหรอค่ะพวกหนูไม่ใช่เข่งนะคะครูที่จะโยนอะไรลงมาก็รับได้หมด มันต้องค่อยเป็นค่อยไปเรื่อยๆสม่ำเสมอสิคะ55" แบมเสริมเพื่อน
   "เออ.. ก็นั่นแหละ ไว้นัดวันเรียนกันแล้วพี่จอยพี่แบมค่อยให้โจ้ก็แล้วกัน" โจ้ตัดบทเพราะก็ยังไม่แน่ใจอะไรทั้งนั้นกับวันที่ยังมาไม่ถึง 
   "ไปกินข้าวกันดีกว่าครูหนูเลี้ยงเอง หิวแล้ว" จอยชวนหนุ่มรุ่นน้องเพราะเริ่มหิวยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้านี่มันก็เกือบสี่โมงเย็นแล้ว
   "ไม่เป็นไร พี่จอยพี่แบมไปกินเถอะเดี๋ยวผมยังต้องนั่งรอคนเอาของมาคืนอยู่ตรงนี้อีกแป๊ปนึง"
   "โหครูโจ้.. สาวสวยตั้งสองคนอุตส่าห์ชวนแต่ครู้โจ้ยังเลือกจะนั่งดูกางเกงในเด็กต่อเนี่ยนะ เออ..ถ้าเด็กสาวๆหน่อยพี่จะไม่ว่าครูโจ้ซักคำ" จอยยังยึดมั่นในสมมติฐานเดิม
   "โอ้ย.. ไม่ใช่สักหน่อย ก็เขาจะเอาของมาคืนกันตรงนี้จะให้โจ้ไปรอที่ไหนล่ะ ขาดอยู่อีกสองอันเนี่ย"
   "ของอะไรอ่ะครู" แบมอยากรู้
   "ไม่มีอะไรหรอก"

   ยังไม่ทันที่ทั้งสองสาวจะตกลงว่าจะรอเป็นเพื่อนหรือจะแยกไปก่อนมอเตอร์ไซค์รับจ้างก็วิ่งเข้ามาจอดใกล้ๆนักศึกษาสาวที่นั่งซ้อนท้ายลงเดินมายื่นถุงพลาสติกทึบใบเล็กให้โจ้แล้วขึ้นมอเตอร์ไซค์ที่ยังรออยู่ขับย้อนกลับไปทางเดิม

   "อะไรอ่ะครูโจ้ ใช่ของที่รออยู่ป่ะ" แบมถาม
   "ไม่ใช่ยาบ้านะ" จอยยื่นหน้าเข้ามาสมทบอยากดูของข้างในถุงด้วย
   "ก็แค่เครื่องรับส่งสัญญาณวิทยุ" โจ้หยิบเครื่องรับสัญญาณวิทยุจิ๋วในถุงออกมาใส่ฝ่ามือสองสาวคนละอัน
   "ฟังวิทยุได้เหรอ แบบฟังเพลงเงี้ยเหรอ"
   "ไม่ใช่วิทยุแบบนั้น คือมันจะรับคลื่นวิทยุแล้วแปลงสัญญาณส่งออกมาเป็นกลิ่น" โจ้อธิบาย
   "เป็นกลิ่น.. กลิ่นอะไรอ่ะไม่เข้าใจ" แบมสงสัย
   "ก็พอโจ้ส่งสัญญาณวิทยุความถี่ที่ตั้งไว้มันก็จะมีกลิ่นออกมา อ่ะ สมมติว่าโจ้ส่งนะ.. ลองดมดูสิ" สองสาวสวยหยิบเครื่องรับสํญญาณจิ๋วมาใกล้ๆจมูกสูดดมกลิ่นแบบที่โจ้บอกทำหน้าแปลกๆ

   "กลิ่นอะไรวะ คุ้นๆอ่ะแต่.. หรือไม่มีกลิ่น พี่บอกไม่ถูกอ่ะครู" จอยคิ้วขมวดดมซ้ำอีกรอบ
   "มึงดมอันนี้ดิ อันนี้กลิ่นชัด" แบมยื่นอันของเธอให้จอยดมและรับอันของจอยมาดมบ้างสองสาวทำจมูกฟุดฟิด
   "เออ.. กลิ่นมันคุ้นๆเหมือนกันนะแต่นึกไม่ออก"
   "ไหนโจ้ดูดิ.. อ้าว!! นี่มันไม่ใช่รุ่นที่มีกลิ่นนี่หว่าโจ้ดูผิดโทษที"
   "ถึงว่า มันก็เหมือนจะมีกลิ่นนะแต่ก็เหมือนจะไม่มีหรือกลิ่นนิ้วเราก็ไม่รู้เนอะ" แบมยังอยากวิเคราะห์อยู่
   "เครื่องรุ่นนี้มันเป็นแบบสั่นไม่ใช่แบบกลิ่น" โจ้ตบเข้าหลุมพรางที่วางไว้แกล้งสองสาวเล่นๆ
   "สั่นยังไง" พี่จอยยังอยากรู้
   "พวกทุจริตโกงสอบเขาใช้กัน วิชานี้มันยากคนไม่ผ่านกันเยอะพี่แบมพี่จอยถือว่าเก่งนะสอบเองไม่ต้องโกง"
   "อ้าว.. แล้วโกงยังไงอ่ะใส่ในกระเป๋าเสื้อเหรอ"
   "ก็มันจะมีพวกที่เข้าไปจำข้อสอบคนละห้าข้อสิบข้อ พอเค้าให้ออกได้พวกนี้ก็จำคำตอบออกมาเฉลยกันข้างนอก พอถึงเวลานัดเค้าก็ส่งสัญญาณ" โจ้อธิบายวิธีใช้
   "สมมติบ่ายสองเริ่มส่ง สั่นหนึ่งทีก็ข้อเอสองทีสามทีก็ข้อบีข้อซีไปเรื่อยๆ พี่แบมพี่จอยก็คอยดูนาฬิกาเอาไว้"
   "แล้วมันสั่นยังไงอ่ะ" พี่จอยยังสงสัย
   "มันก็แบบตื้ดๆอ่ะ คงจะแรงพอให้เรารู้สึก"
   "ใส่ในกระเป๋าเสื้อเงี้ยเหรอ งั้นผู้หญิงก็ลำบากสิเสื้อไม่มีประเป๋า" จอยลองหาวิธีติดเครื่องรับสัญญาณกับตัวเอง
   
   "ไอ้ครูโจ้!!!" พี่แบมทุบหลังดังอั้กตีที่ไหล่โจ้แรงๆอีกหลายที
   "โอ้ย!! พี่แบม โจ้เจ็บนะ" แถมด้วยหยิกที่แขนจนโจ้ต้องร้อง
   "แล้วแกหลอกให้พี่ดมทำไมเล่า ถึงว่ากลิ่นคุ้นๆ!! ไอ้ครูโจ้แกเลวมาก"
   "55 อะไรอ่ะ ทำไมอ่ะแก.." จอยยังเลิ่กลั่กตามเรื่องไม่ทัน
   "อีนี่ก็ ถ้ามึงไม่รู้ก็ไม่ต้องรู้แล้ว!! ไปเหอะกูหิว!!" แบมงอนที่โดนแกล้งออกเดินนำหน้าไม่รอใครไปตามแนวถนนปกคลุมด้วยต้นชมพูพันทิพย์ดอกของมันกำลังร่วงหล่นบอกช่วงเวลาสอบปลายภาคเทอมสอง

   แสงไฟสีขาวสว่างภายในห้องแต่งตัวสถานนวดแผนโบราณที่แยกย่อยออกจากนวดแผนปัจจุบันหญิงสาววัยรุ่นใส่เสื้อผ้าชุดรัดรูปนั่งกันอยู่สามสี่คนบางคนเติมหน้าทาปากบางคนก็ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์มือถือ

   "เดี๋ยวออกไปนั่งหน้าตู้กันด้วยนะ" คนเชียร์แขกวัยกลางคนมาเรียกสาวๆเพราะทัวร์คนจีนเพิ่งเหมาสาวๆหน้าตู้ไปเกือบจะหมด
   "เป็นยังไงวะแบม" จอยเงยหน้าจากโทรศัพท์เมื่อเพื่อนรักเดินเข้ามาในห้องแต่งตัว
   "คนจีน แม่งจะเอากูให้ได้" แบมทรุดตัวลงนั่ง
   "ถ้ามันจะเอาทำไมมันไม่ไปนวดฝั่งโน้นวะ" จอยเข้าใจปัญหาที่เกิดขึ้นดีเพราะเธอเองก็โดนอยู่บ่อยๆ
   "เนี่ยเดี๋ยวพี่ดาเค้าจะมาคุยกับกู เค้าให้กูมารอเนี่ย"
   "เออ.. เหี้ย ออกก็ออกมึงไม่อยู่กูก็ออก เงินกองกลางมึงกับกูดาวน์รถได้เลยกลัวเหี้ยอะไรวะ" จอยให้กำลังใจเพื่อน

   "อ้าว.. เดี๋ยวสิ อะไรก็จะออกๆคุยกันก่อนได้ไหมล่ะ" พี่ดาลูกสาวคนเล็กของนักธุรกิจชื่อดังกำลังจะเข้ามารับดูแลรีโนเวจธุรกิจในส่วนทั้งหมดของสถานอาบอบนวดคอมเพล็กซ์นี้ต่อจากบิดาในวัยเกษียณ
   "พี่ดาสวัสดีค่ะ" ทุกคนในห้องยืนขึ้นเกือบพร้อมกัน
   "ไหนน้องเล่ามาซิว่ามันยังไงกันแขกคนนั้นถึงได้โวยวายอยู่ที่แคชเชียร์" พี่ดาลากเก้าอี้มานั่งข้างๆแบม
   "ก็มันจะเอาหนูให้ได้เลยแต่มีกฏว่าห้ามโวยวายห้ามวิ่งหนูก็ไม่รู้จะทำยังไง" แบมค่อยๆเล่า
   "แล้วมันไม่รู้เหรอว่าฝั่งนี้มันนวดกระปู๋อย่างเดียว"
   "หนูไม่รู้จะบอกมันยังไง"
   "เออ.. ไม่เป็นไร แล้วเรื่องที่มันโวยวายเรื่องคิดเงินล่ะ"
   "ก็ถอดบนหมดเพิ่มพันนึง"
   "ล่างถอดรึเปล่า"
   "เปล่าค่ะ"
   "แล้วใช้ปากรึเปล่า" ผู้สอบสวนยังซักถามข้อสงสัย
   "เปล่าค่ะ"
   "แล้วน้องรอดออกมาได้ยังไงล่ะ"
   "หนูชักให้มันจนมันแตกแล้วก็รีบออกมาเลยค่ะ"
   "อืม.. ไม่มีอะไรหรอก พี่ก็ถามดูว่าเราอยู่กันยังไงมีระบบความปลอดภัยแค่ไหน" พี่ดาเห็นสีหน้าความกังวลของแบมจึงรีบบอก
   "แขกคนจีนอ่ะเราก็ต้องเข้าใจคือคนมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ พี่รู้พี่ไม่มีอะไรหรอกเรียกมาถามดูเพราะเดี๋ยวพี่ต้องมาดูที่นี่ก็อยากให้น้องๆร่วมงานกันอย่างสบายใจมีความปลอดภัยในระดับนึง"
   "หนูก็บอกมันแล้วนะคะว่าประตูมันล็อคไม่ได้"
   "น้องคงน่ารักมั้ง มันให้ถอดเกือบหมดเลยไม่ใช่เหรอคงเห็นแล้วอดใจไม่ไหวจริงๆ" ถึงจังหวะนี้หญิงสาวแต่งตัวเซ็กซี่ที่เดินเข้ามาพร้อมกับพี่ดาเหล่มาทางแบม
   "แล้วน้องนี่เป็นพนักงานประจำหรือมาช่วยพี่ทำงาน" พี่ดาดูเหมือนอยากจะทำความรู้จักกับแบม
   "เป็นไซด์ไลน์ค่ะ" แบมตอบ
   "เออดี.. ก็เดี๋ยวหยุดพี่แต่งร้านใหม่สามอาทิตย์แล้วมาช่วยพี่ทำงานอีกนะ"
   "ชื่ออะไรล่ะ"
   "ชื่อแบมค่ะ"
   "น้องล่ะ"
   "จอยค่ะ"
   "เออดี.. น่ารักทั้งคู่เลย แล้วอีกสามอาทิตย์เจอกันนะแล้วช่วงหยุดร้านมีสตุ้งสตังค์ใช้เหรอ"
   "พอมีค่ะ"
   "ไม่มีตังค์บอกพี่นะไม่ใช่หนีไปทำร้านอื่นล่ะ" ดูเหมือนสาวเซ็กซี่ที่มากับพี่ดาจะออกอาการเร่งรีบ
   "อ๋อ.. ไม่หรอกค่ะ" จอยยิ้ม
   "พี่ดาเนี่ย เจ้าชู้นะคะ!!! แอ้มบอกไว้ก่อนเลย ไม่ใช่จะมาคิดว่าผู้หญิงเหมือนกันแล้วจะไม่ต้องคิดอะไรกันมากแอ้มบอกไว้ก่อนเลยนะว่าแอ้มเอาตายแน่!!"
   "แอ้ม!! โหย.. อะไรเนี่ย!!" พี่ดารีบจูงมือสาวดี้ออกไปจากห้อง

   "ใครอ่ะป้า" สาวที่นั่งอยู่หน้ากระจกถามพนักงานทำความสะอาดหญิงวัยกลางคน
   "อ้าว..ลูกสาวเฮียไง!! จำไม่ได้เหรอ"
   "คนที่เรียนอยู่เมืองนอกที่กลับมาตอนปีใหม่ปีที่แล้วอ่ะนะ"
   "เออ.. นั่นแหละที่เราเจอตอนงานปีใหม่บ้านเฮียนั่นแหละ กลับมาแล้ว"
   "เฮ้ย!! ตอนนั้นยังเป็นสาวสวยผมยาวน่ารักอยู่เลยนี่"
   "เออสิ.. กลับมาเป็นทอมว่ะใครจะทำไมวะ" น้ำเสียงป้าแม่บ้านสะใจเล็กๆ
   
   "แล้วนี่ช่วงหยุดร้านป้าไปทำอะไรอ่ะ" จอยถาม
   "ก็ไปทำฝั่งโน้นน่ะสิ"
   "โหย.. ฝั่งโน้นทิปดีไม่ใช่เหรอป้า" สาวหน้ากระจกแซวเล่น
   "วันๆนึงเก็บแต่ถุงยางน่ะสิ โอ้ย..ไปดีกว่า" ป้าแม่บ้านเดินออกจากห้องไปทำงาน
   "ชั้นก็ว่าจะไปทำฝั่งโน้นเหมือนกัน หยุดไม่ได้ว่ะ"
   "ฝั่งโน้นเค้าเอากันจริงๆเลยไม่ใช่เหรอพี่แป้ม"
   "เออ เอากันจริงๆไม่ต้องใช้สลิงเลยมึง55 แล้วพวกแกจะไปทำที่ไหนวะนังแบมนังจอย" สาวหน้ากระจกถาม
   "ไม่มั้งพี่.. กะว่าจะเคลียร์การบ้านกันหน่อยพอกเป็นดินพอกหางหมูแล้วเนี่ย" แบมตอบ
   "เออใช่ พวกมึงยังเรียนกันอยู่เลยนี่หว่า เออดีแล้ว มีอนาคต"
   "ไม่หรอก อีนี่มันขยันเพราะครูน่ารักน่ะพี่แป้ม"
   "อะไรวะครูน่ารัก"
   "ไม่มีอะไรพี่แป้ม อีจอยมันผีเจาะปากมาพูดไปเรื่อยเปื่อย"
   "เมื่อกี๊ก่อนเข้าชั้นได้ยินไอ้คนจีนนั่นมันคุยกับพี่อ๊อด" สาวหน้ากระจกชวนสองสาวนินทาคนเชียร์แขก
   "อะไรพี่แป้ม" แบมอยากรู้
   "ก็ไอ้คนจีนนั่นมันถามพี่อ๊อดว่าเอาได้ไหมพี่อ๊อดเค้าบอกว่าถ้าคุยดีๆก็เอาได้"
   "อ้าว.. แต่เห็นในกฏมันห้ามไว้ไม่ใช่เหรอพี่แป้ม" จอยถามบ้าง
   "เออ คิดเองก็แล้วกัน รับพิเศษเองเน้นๆเต็มๆเอาไม่เอาอ่ะ" สาวหน้ากระจกเดินออกไปรับแขกรอบสุดท้าย
   "อ้าว.. สองคนนั้นอ่ะ อีกรอบสิ" พี่อ๊อดคนเชียร์แขกเดินเข้ามาเรียกจอยกับแบม
   "ตกลงตามกฏมันห้ามมีอะไรกันไม่ใช่เหรอพี่อ๊อด" แบมยังเจ็บใจไม่หาย
   "แหม่.. ก็เหมือนที่เค้าติดป้ายห้ามเล่นการพนันในโต้ะสนุ้กนั่นแหละ หนูก็แอบๆเอาค่อยๆสิร้านจะได้ไม่รู้ รอบสุดท้ายรับเต็มๆนะคิดเอาเองละกัน ไป๊..ไป รับอีกรอบ จีนบุก" พี่อ๊อดคะยั้นคะยอสองสาวให้รับรอบสุดท้ายก่อนห้าทุ่ม 

   รถแท็กซี่เคลื่อนตัวเข้ามาจอดทางเข้าประตูขึ้นลิฟท์คอนโด สองสาวจ่ายค่าโดยสารเปิดประตูลงมาทักทายรปภ.ก่อนเข้าลิฟท์ที่รออยู่ชั้นหนึ่งอยู่แล้ว

   "อี้ม.. ค็อก.. อื้ม"
   "เป็นไรวะ เห็นแกไอเหมือนจะอ้วกตั้งแต่ในแท็กซี่แล้ว" จอยโยนกระเป๋าสะพายลงบนเตียง
   "ขน.. ติดคอว่ะ"
   "อ่าว อีนี่ มึงโม้กเหรอ"
   "เออ..คนญี่ปุ่นรอบสุดท้ายนี่แหละ อมสดพันห้า"
   "กล้าดีนะมึง กูไม่เอาอ่ะ"
   "คาวปากว่ะ แอ็ก.. ค็อก.."
   "โม้กแล้วแม่งเงี่ยน.. มึงโม้กแล้วไม่เงี่ยนเหรอ"
   "ชั่งมัน ดมแล้วไม่เหม็นก็อมๆไป"
   "ระวังเผลอนะมึง"
   "เผลอก็อีกสองพัน"
   "งั้นมึงก็อีตัวเต็มขั้นเลยอีแบม ถ้างั้นยังจะเรียนกันทำเหี้ยอะไรวะ"
   "เออน่ะ กูรู้.. มึงนี่เป็นเพื่อนหรือเป็นแม่กูวะ"
   "ก็กูสัญญากับแม่มึงไว้ว่าจะดูแลมึง"
   "เออ.. กูอาบก่อนนะแม่งคาวปากยังไม่หายเลย" แบมคว้าผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำ
   "แปรงฟันดีๆเลยมึง บ้วนปากด้วย"

   หมายเลขโทรเข้าแต่จอยไม่ได้รับส่งข้อความเตือนเบอร์โทรศัพท์ของพ่อแบมส่งข้อความไปบอกว่าตื่นแล้วจะโทรหา แบมอยู่กับพ่อเพียงสองคนมาตั้งแต่เธอเริ่มจำความได้ญาติของพ่อเล่าให้ฟังว่าพ่อเคยเป็นครูสอนคณิตศาสตร์ในโรงเรียนประจำจังหวัดแห่งหนึ่ง ทั้งทีเหลืออายุราชการอีกเพียงสิบปีแต่เส้นทางการเป็นครูดีเด่นลูกศิษย์ลูกหามากมายของพ่อก็มีอันต้องสะดุดลงเพราะนักเรียนสาวชั้นม.สี่ในชั้นเรียนของพ่อเกิดท้องขึ้นมา ในตอนที่จอยเกิดพ่ออายุห้าสิบกว่าๆส่วนแม่ยังไม่ถึงสิบเจ็ด หลังจากคลอดได้สักปีกว่าๆครอบครัวของแม่ก็มารับกลับไปและไม่เคยให้ได้เจอกันกับจอยอีกเลย ส่วนพ่อก็เลิกเป็นครูจากที่เคยมีคนนับหน้าถือตาก็กลายเป็นมีแต่เสียงนินทาก่นด่าแต่พ่อก็ไม่คิดจะย้ายหนีไปไหนเพราะไม่อยากขายบ้านของย่า จอยจึงเฝ้ารอวันที่จะเรียนจบมัธยมเพื่อที่จะได้เข้ากรุงเทพหลุดพ้นจากสายตาและบรรยากาศที่เจอมาตั้งแต่เด็กเสียที แบมเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่ม.หนึ่งพ่อแม่เป็นเกษตกรฐานะไม่ค่อยดีทั้งสองคนคุยกันมานานแล้วว่าเมื่อเรียนจบชั้นมัธยมก็จะเข้ามาเผซิญโชคด้วยกันสองคนในกรุงเทพ

   "อาบดิจอย ดึกแล้ว" แบมเดินพันผ้าขนหนูออกมาจากห้องน้ำ
   "คล่องคอแล้วเหรอมึง" จอยถามเพื่อนรัก
   "เออ ล้วงคออ้วกเลย จบ แต่จะว่าไปญี่ปุ่นนั่นก็น่ารักดีนะเว่ย"
   "ไอ้แว่นนั่นน่ะเหรอ เหมือนมากับพ่อเลย"
   "เออ พวกญี่ปุ่นมันสุภาพดี"
   "เงี่ยนสิมึง"
   "ไม่หรอก นิดนึง" จอยเดินเข้าห้องน้ำแบมหยิบโทรศัพท์มาดูทั้งที่ยังไม่ได้แต่งตัว

   "นอนหรือยังครูโจ้" แบมส่งข้อความไลน์
   "นอนแล้ว"
   "เพิ่งเลิกงาน ทักครู(สติ้กเกอร์)"
   "งานที่คลับอะไรที่บอกน่ะเหรอ"
   "นวดกระปู๋ภาษาอังกฤษว่าไงครู" แบมยังสงสัย
   "ประสาทเหรอพี่แบม ..นอนเหอะ โจ้ต้องตื่นไปเรียนแต่เช้า(สติ้กเกอร์)"

   แบมยิ้มส่งสติ้กเกอร์กลับไปอีกทีนึกเล่นๆว่าถ้าครูโจ้มาเป็นลูกค้านวดกระปู๋เธอจะบริการให้เต็มสูตรเพชรฆาตความเครียดเลย   

    
   

[torl31]

เริ่มเนื้อเรื่องได้น่าสนใจนะครับอยากอ่านตอนสองไวๆแล้วสงสัยคุณครูควบสองเลย


..✿...❤....💙 ..... 💗 ...... 💛... 💛 ....💚 .....💛 ... ✿...❤.... 💙 .....💜 .... 💗 ... 💚 ...✿...

ใครจะอ่านผลงานทุกโพสต์ในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,
ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,
thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก
ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา
เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..
ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1 ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉัน
แบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง
ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ
แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .

................................................*.:｡*ﾟ'ﾟ･.｡.:*ﾟ'ﾟ･.｡.:* *.:｡*ﾟ 'ﾟ･.｡. :* (◠‿◠: ✿)*..............................................

[psm_mach]

เรื่องน่าจะสนุกครับ นางเอก(หรือเปล่า)อาชีพแปลกกว่าเรื่องอื่นๆ รอตอนต่ออยู่นะครับ อย่าพึ่งหายไปนะ

[luckman]

เก่งจัง ทำงานหาเงินแต่เด็ก น่าสนับสนุน

[phaii]

น่าสนใจมากครับ ชอบเลย เนื้อเรื่องดูเรียลๆดี

[durocman]

เนื้อเรื่องแบบนี้ครับ มาต่อเลย อ่านแล้วไม่เบือน่าติดตามมากครับ

[peddo]

น่าสงสัยเหมือนกันนะครับ ว่า นวดกะปู๋ ภาษาอังกฤษใช้ว่าอะไร สองสาวนี่รักเรียนนะครับ ปรึกษาครูตลอดเลย น่ารักดี ขอบคุณครับ

[swss2511]

ศิษย์คิดจะเล่นครูอย่างเดียวเลย

[hanabombam]

ดูถ้าสองสาวจะไดกินครูโจ้

[review1972]

อ่านเพลินดีครับ เดินเรื่องเป็นธรรมชาติเหมือนชีวิตจริง