คุยกันครับ

     - ขอบคุณบ้านหลังนี้ครับ

     - ได้วันละ 5 โพทส์ ตามกฎกติกามารยาทครับ รณรงค์ให้รักษามารยาทการใช้บอร์ดกันด้วยนะครับ ม็อดจะได้ไม่เหนื่อยมาก จะได้มีแหล่งที่อยู่กันนานๆ   

วังวนเล่ห์ลวงรัก (ฉบับปรับปรุง)

ตอนที่ 5 "ทางเลือก"

    สองวันต่อมา ณ บริษัทของทัตเทพ

   "ลำดับการประชุม และเอกสารที่คุณต้องพิจารณาเซ็นอณุมัติทั้งหมดคะ คุณลาไป 4 วัน อาจจะดูเยอะไปหน่อยนะคะ แต่ภัทรเรียงลำดับความสำคัญไว้ให้แล้ว  รวมถึงหัวข้อที่จะต้องชี้แจงบอร์ดบริหารเรื่องโปรเจ็คกับคุณหม่าที่คุยกันไว้เบื้องต้นเมื่อสัปดาร์ก่อนด้วยนะคะ" ภัทรยกเอกสารตั้งใหญ่มาวางบนโต๊ะทัตเทพ อธิบายและหันตัวเดินกลับออกจากห้องอย่างรวดเร็ว

    "คุณภัทร"เทพร้องเรียกเธอซึ่งได้ผล ภัทรหยุดชะงักหันกลับมามองแต่ไม่ตอบอะไรกลับสีหน้าเรียบเฉยเป็นปกติ ทัตเทพยืนนิ่งเงียบพูดอะไรไม่ออก 

    "เอิ่ม......ถ้าไม่มีอะไรภัทรขอตัวก่อนนะคะ" แล้วเธอก็กลับออกไป


   ทัตเทพนั่งซึมไม่คาดคิดว่าภัทราวดีจะกลับเป็นมาปกติได้เร็วอย่างเหลือเชื่อ เธอไม่ได้ทำสีหน้าเฉยชาหรือหมางเมินเค้า หรือแสดงอารมณ์หวาบหวามแต่อย่างใด เธอกลับมาเป็นภัทรที่ดูแฟรนด์ลี่สดใสร่าเริง และตั้งใจทำงานตามปกติของเธอราวกับไม่เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งอะไรกับเค้ามาก่อนเหมือนว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น แต่มันกับดูห่างเหินอย่างบอกไม่ถูก

   ราวกับว่าที่ผ่านมาเป็นเค้าเองที่ฝันไปคนเดียว และเค้าก็พึ่งตื่นจากความฝันนั้น แม้ว่าจะพยายามไขว่คว้าเท่าไหร่มันก็จะจางหายไปในไม่ช้า ไม่จริงเค้าไม่เชื่อว่าภัทราวดีจะไม่รู้สึกอะไร ฉับพลันความคิดทัตเทพรีบพุ่งทะยานออกไปเพื่อจะเคลียร์กับภัทราวดีให้รู้เรื่อง

   "เดียวก่อนภัทร" เทพคว้าข้อมือภัทราวดีได้ทันที่ห้องพักดื่มกาแฟ
   "อย่าทำอย่างนี้คะคุณเทพ เดียวใครมาเห็นเข้าจะเอาไปฟ้องคุณพลอย เราตกลงกันแล้วนะคะ" ภัทรพยายามฝืนมือบิดแกะนิ้วทัตเทพที่กำแน่นข้อมือเธอไว้แน่นออก
   "ทำไมคุณใจร้ายกับผมขนาดนี้ภัทร........"เทพมองภัทรด้วยแววตาอ้อนวอน
   "หึ คุณคิดว่าฉันไม่เสียใจเหรอคะ แล้วคุณจะให้ภัทรทำยังไง"
   "ผม ...คือผม" เทพอ้ำอึ้งให้คำตอบเธอยังไม่ได้
   "นั่นสินะ สุดท้ายคุณก็ให้คำตอบภัทรไม่ได้ ปล่อยมือภัทรเถอะคะ ไม่อย่างนั้นคุณจะไม่ได้เห็นภัทรอีก" ภัทรทำหน้าเศร้าน้ำตาไหลอาบแก้มด้วยความเจ็บปวด จนเทพต้องปล่อยมือภัทราวดี
   "ขอตัวก่อนนะคะ พอดีคุณชาญชัยมารับไปทานข้าว" ภัทราวดีพูดลาแผ่วเบา แต่เสียงนั้นกับดังก้องในห้วงทัตเทพราวกับฟ้าผ่าจนหูอื้อไปหมด และก็ต้องตัวชาเมื่อเห็นเธอเดินออกไปข้างนอกกับชาญชัยจริงๆ เทพได้แต่มองเธอจากไปอีกครั้ง


   

============================================================

   ยามเย็นของวันคืนที่ดูแสนจะสงบ ภายในเมืองกรุงอันศิวิไลซ์ บนเพนเฮาท์หรูอยู่สูงฉลูดในย่านธุรกิจ รสลินเพิ่งกลับมาจากงานเลี้ยงคืนสู่เหย้า เธอไม่ค่อยสบอารมณเท่าไหร่นักเพราะเพื่อนไฮซ้อไอโซในรุ่นต่างก็พากันหมางเมินต่อตัวเธอ แถมยังมีซุบซิบนินทาข่าวลือเรื่องคาวๆ ที่เธอไปแย่งชาญชัยมาจากภัทราวดี ครั้งก่อนๆที่แย่งแฟนภัทร เพื่อนๆอาจจะยังพอเข้าใจได้บ้างว่ามันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ แต่คราวนี้ชาญชัยเป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายของภัทร แถมยังลือๆกันว่าเหมือนจะจงใจส่งคลิบมาเย้ยอีก ซึ่งมันเกินกว่าที่เพื่อนๆจะรับได้

   รสลินรู้ดีว่าหน้าบางอย่างภัทรไม่มีทางที่จะเอาเรื่องมาเล่าให้ใครฟังแน่นอน คงเป็นยัยลดาขาเม้าท์โทรโข่งเพื่อนสนิทของภัทรที่เอามาแฉจนกระจายเป็นวงกว้างขนาดนี้ รสลินหงุดหงิดพอตัว แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากคงต้องปล่อยให้เรื่องมันเป็นไป เธอไม่แคร์อะไรอยู่แล้ว ตอนนี้เธอกลับสนใจซองสีน้ำตาลที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานของเธอ เธอได้มันมาหลายวันแล้วแต่ยังไม่มีเวลาจะเปิดดู ภายนอกของซองสีน้ำตาลเข้มระบุที่อยู่สาขาของห้างสรรพสินค้าที่เธอดูแล น่าจะเป็นสิ่งที่เธอให้คนของเธอคอยจับตาดูแลอยู่

   รสลินนั่งจิบไวน์ ดูรูปที่ตัดมาจากกล่องวงจรปิดแม้รายละเอียดจะไม่ชัดเท่าไหร่นัก แต่ก็พอเห็นได้ลางๆ ในรูปเป็นหญิงสาวหุ่นนางแบบ ใส่แว่นตาดำ สวมหมวกปิดบังใบหน้า กำลังเปิดประตูรถเก๋งคันใหญ่ สำหรับรสลินมองแว่บเดียวก็รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือภัทราวดีศัตรูคู่แค้นของเธอส่วนรถคันนั่นก็เป็นหนึ่งในคอลเลคชั่นของทัตเทพไม่ผิดแน่ เธอมั่นใจแล้วว่าสองคนนี้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันแน่นอนจากที่ผิดสังเกตุเมื่อห้องอาหารคราวก่อน ความวิปริตริษยาอย่างไร้เหตุผลต่อภัทราวดีของรสลินเริ่มทำงาน อยากจะแย่งของรักของภัทรมาเป็นของตัวเอง

   อ้าว.......แล้วชาญชัยล่ะ รสลินก็เคยคิดจะอยู่กินกับชาญชัยอยู่เหมือนกัน แต่ด้วยท่าทางอาลัยอาวรณ์ที่ชาญชัยมีต่อภัทรก็ทำให้เธอไม่ค่อยสบอารมณ์ ไหนจะเพื่อนฝูงที่ดูจะแอนตี้เธอขนาดหนัก แล้วอีกอย่างทัตเทพก็ดูจะเหมาะสมกับเธอมากกว่า หึหึ เธอเองก็รู้สึกแปลกใจในความโรคจิตของตัวเองไม่น้อย นี้ถ้าภัทรไม่ได้มีความลึกซึ้งอะไรกับทัตเทพ เธอจะอยากได้ทัตเทพมาเป็นสามีไหมนะ เสียเวลาจะคิด เธอตัดสินใจแล้วทัตเทพคือเป้าหมายต่อไปของเธอ "ภัทราวดี อย่าคิดนะว่าเธอจะมีความสุข" รสรินยิ้มร้าย โดยไม่ได้คิดเลยว่าทัตเทพก็มีคุณพลอยเป็นภรรยาอยู่แล้ว

   แผนการของรสลินเริ่มไปอย่างเรียบง่ายไม่ซับซ้อน เธอใช้เรื่องงานในการเข้ามาคุยกับทัตเทพ แต่ละครั้งที่เข้ามาก็เต็มไปด้วยแฟชั่นสุดหรูหราและยั่วยวล ปิดนู่นนิด เว้านี้หน่อย โชว์ผิวงาม ส่วนเว้า ส่วนโค้ง ส่วนโหนก ส่วนนูน ด้วยเรือนร่างที่ร้อนไม่แพ้ภัทราวดี หวังล่อให้เค้าหลงเสน่ห์ของเธอ รสลินเข้ามาหาทัตเทพบ่อยขึ้น จนสัปดาร์หลังๆแทบจะมาทุกวัน และการรุกเร้าของเธอก็หนักข้อมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งโชวเนินนม แหวกขา แกล้งเบียดตัวล้มใส่ ทัตเทพที่กำลังสะสมความอยากที่ห่างเหินจากภัทราวดีอยู่พอตัว เมื่อสาวร้อนแรงอย่างรสลินมาให้ท่า ก็ทำให้เค้าเกิดอารมณ์ได้ไม่ยาก อย่างวันนี้ก็เช่นกัน

    "สวัสดีค่ะ คุณเทพ ไม่ทราบว่าตัวอย่างโปรเจ็คสวนน้ำที่เชียงใหม่ของเราเป็นยังไงบ้างคะ"

   รสลินกล่าวเสียงหวานทักทายทัตเทพที่นั่งเซ็นเอกสารอยู่ แล้วเดินเฉิดฉายมานั่งไขว้ห้างตรงโซฟารับแขกเยื้องหน้าทัตเทพไปเล็กน้อย เทพกระสับกระส่ายเมื่อเงยหน้าขึ้นมามองรสลินในชุดสายเดี่ยวเส้นเล็กสีน้ำเงินเข้มคว้านลึกลงไปถึงร่องอกเผยเนินเนื้อขนาดใหญ่ขาวจั๊วะจนเกือบจะเห็นหัวนม เนื้อผ้าบางเบาเรียบลู่ไปตามเรือนร่าง เทพไม่เห็นส่วนใดที่จะบอกได้ว่าเธอสวมใส่ชุดชั้นในมา คิดว่ารสลินน่าจะโนบราแต่ที่ไม่เห็นหัวนมของเธอ คาดว่าน่าจะแปะสติกเก้อร์บางๆทับไว้ บวกกับกางเกงทำงานขายาวรัดรูปแน่นฟิตเปรี๊ยะ เน้นอวดสะโพกและโคกเนินอวบอูม ทำให้รสลินดูเซ็กซี่มาก

   "จ้องอะไรคะคุณเทพ" รสลินยิ้มพรายส่งสายตาที่กรีดมาจนคมกริบจิกจ้องไปยังชายหนุ่มที่สะดุ้งตัวเมื่อถูกถาม

   "เอ่อ...ขอโทษครับ วันนี้คุณรสดูสวยเป็นพิเศษ เอ้อ...เรื่องสวนน้ำเมื่อวานผมส่งไฟล์ตัวอย่างทางอีเมล์ไปแล้วนี้ครับ" เทพตะกุกตะกักตอบเพราะมัวแต่เหม่อจ้องนมจ้องหม้อรสลินอย่างลืมตัว

   "อืมมม.....ส่งสัยอีเมล์รสคงจะมีปัญหาค่ะ ถ้าไม่รบกวนอะไรมากช่วยเปิดให้รสดูเดี๋ยวนี้เลยได้ไหมคะ" รสไม่พูดปล่าวลุกขึ้นจากโซฟาเดินมาที่โต๊ะทัตเทพ

   "ได้สิครับ สักครู่นะ" เทพเปิดไฟล์งานตัวอย่างเตรียมตัวหันหน้าจอมอนิเตอร์มาทางฝั่งตรงข้ามกับเค้าเพื่อนำเสนอให้รสลินดู แต่ยังไม่ทันจะหันจอก็พบว่ารสลินถือวิสาสะเดินมาประชิดติดถึงตัวทัตเทพ และโน้มก้มตัวดูที่หน้าจอมอนิเตอร์ ทำเอาทัตเทพมองลอดเห็นหน้าอกกลมกลึงขาวสวยไร้ชุดชั้นในประคอง แต่แปะหัวยอดปถุมด้วยสติ้กเกอร์วงกลมสีขาว เทพมองเห็นนมเต็มเต้าผ่านร่องเสื้อที่คว้านลึกสุดใจ

   "อืม...แบบนี้ก็น่าสนใจนะคะ แต่ตรงส่วนนี้ และตรงนี้รสว่าควรจะเปลี่ยนเป็นสไตล์บาหลีจะเข้ากันมากกว่าค่ะ" รสลินดูตัวอย่างงานแล้วชี้จุดที่ต้องแก้ไข แต่เทพแทบจะไม่ได้สนใจสิ่งที่เธอพูดเลย เพราะกลิ่นน้ำหอมที่รสลินฉีดมาซะหอมฟุ้งปรุงใจกระจายไปทั่ว แถมด้วยใบหน้าที่ตกแต่งคมเข้มเต็มที่ตามแบบฉบับของเธอทำเอาเค้าแทบไม่มีสมาธิ

   "คุณเทพคะ!" รสลินถามย้ำเบาๆ
   "คะ ครับ คุณรสว่าอะไรนะครับ"

   "ตรงจุดนี้ และจุดนี้คะ รสอยากได้สไตล์บาหลี" รสลินชี้ย้ำอีกครั้งโดยเน้นสายหน้าอกเล็กน้อย แล้วมองทัตเทพที่ดูล่อกแล่กรีบหากระดาษมาจด เห็นท่าทีของเทพแล้วเธอก็พึงพอใจถึงกับยิ้มร้ายออกมาเบาๆ ความจริงแล้วงานเล็กน้อยแบบนี้ผู้ว่าจ้างใหญ่อย่างเธอไม่จำเป็นต้องเข้ามาคุยด้วยตัวเองหรอก แต่เป้าประสงค์จริงๆของเธอก็คือตัวทัตเทพ เธอจึงต้องมาหาเค้าด้วยตัวเอง

ก่อนหน้านี้หลายปีที่ร่วมงานกันมา รสลินไม่เคยเห็นทัตเทพมีท่าทีเลยว่าจะสนใจผู้หญิงคนไหน เธอยังคิดว่าเค้าเป็นประเภทไม้ป่าเดียวกันซะอีกเพราะความดูดีและเนี้ยบไปทุกกระเบียดนิ้ว รู้อีกทีก็แต่งงานกับคุณพลอยผู้แสนจะเรียบร้อยดั่งผ้าพับไว้ของตระกูลผู้รากมากดีชื่อดังในวงการไปซะแล้ว หลังจากนั่นเธอก็ทราบมาว่าเค้าทำแต่งานมาตลอด โดยไม่เคยมีข่าวซุบซิบอะไรเลยว่าจะมีบ้านเล็กบ้านน้อยที่ไหนเหมือนกับผู้ชายไฮโซคนอื่นๆ ที่ทำกันจนเป็นเรื่องปกติ จัดได้ว่าเป็นผู้ชายที่ดีเยี่ยมคนนึง แต่ตอนนี้ชายหนุ่มแสนดีคนนั่นกำลังมีปฏิกิริยากับเรือนร่างและการยั่วเย้าของเธอ

   "อุ้ย....." รสลินแกล้งเซถลาลงไปทับในจังหวะที่ทัตเทพหันมาพอดี  หล่อนเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มด้วยสายตาเปรี้ยวซี๊ดเข็ดฟัน เทพมองสวนลงมาดูหน้าอกคู่ใหญ่บี้บดกับแผงหน้าอกล่ำๆของเค้า กลิ่นน้ำหอมราคาแพงที่ปะพรหมบนเนื้อกายรสลินโชยมาเตะจมูกทัตเทพ ริมฝีปากแดงสดเผยอออกเชิญเชิญให้สัมผัส สายตาโฉบเฉี่ยวดั่งนางสิงห์สาวกับลังจะขย้ำเหยื่อ หน้าท้องของรสสัมผัสได้ถึงอารมณ์กำหนัดของชายหนุ่มเพราะแก่นกายกำลังพองโตแข็งชนหน้าท้อง มันใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ สองมือของทัตเทพค่อยๆขยับเข้าไปใกล้หน้าอกคู่งาม อยากจะขย้ำขยี้ให้แหลกคามือ

   "เอ่อ.......ขะ ขอโทษครับคุณรสลิน!!!!!  พอดี ผมมีธุระด่วนต้องไปข้างนอก เดียวส่วนที่เหลือผมจะให้คุณชาญชัยสรุปส่งไปให้นะครับ" ทัตเทพหักใจจับหัวไหล่รสลินแล้วดันตัวออกห่าง ขอตัวออกไปข้างนอกทันทีโดยไม่รอให้รสลินพูดอะไรมาก ปล่อยให้รสลินร่านหนักถึงกับน้ำเล็ดแฉะกางเกงใน

   ถึงจะเสีนอารมณ์เล็กน้อยแต่รสลินยิ้มพอใจที่เห็นทัตเทพมีอาการอาการตอบสนองเชิงบวกกับการยั่วยวนของเธอ นี่ถ้าใช้แรงเข้าไปปลุกปล้ำได้ เธอคงข่มขืนเค้าไปแล้วด้วยซ้ำ รสลินทำหน้าเสียดายอย่างแรงที่กำลังจะยั่วเค้าสำเร็จอยู่แล้วเชียว แต่ว่าไม่เป็นไรหรอก อีกไม่นานเป้าตุงๆนั่นจะต้องโดนหีของเธอครอบเอาไว้แน่นอน 

   การรุกเร้าของรสลินที่เริ่มหนักข้อขึ้นทุกที ทำให้ทัตเทพเกือบเผลอตัวทำเรื่อง แต่ทว่าก็พยายามฝืนยังยั้งความอยากเอาตัวรอดมาได้ทุกครั้ง เพราะไม่อยากทำผิดกับคุณพลอยภรรยาของเค้าไปมากกว่านี้แล้ว เพราะถ้าหากพลอยรู้เรื่องคงจะต้องเสียใจมากแน่ๆ แล้วถ้าเกิดเสียท่าให้รสลินก็คงจะมีเรื่องราวตามมาไม่จบไม่สิ้น

   ทัตเทพต้องพยายามห้ามใจอย่างหนัก นี้เป็นเพราะตั้งแต่เจอภัทราวดีเค้าก็เปลี่ยนไป ความปราถนาราคะในใจดั่งไฟนรกโลกันต์ปะทุก่อตัวขึ้นเผาไหม้ใจเทพอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ภรรยาสุดสวยแสนผู้ดีอย่างคุณพลอยก็เรียบร้อยแสนดีซะจนไม่สามารถจะเติมเต็มความต้องการในเรื่องบนเตียงของเค้าได้เลย ยังดีที่มีนวลเด็กสาวร้อนสวาทเป็นชู้รักลับๆของเค้าที่คอยชดเชยส่วนที่ขาดหายไปได้บ้าง ทัตเทพรีบขับรถซูเปอร์คาร์คันงามไปหานวลทันที ป่านนี้เธอน่าจะเลิกเรียนแล้ว

============================================================

    "ว้าย วันนี้พี่แจ๊คมารับเธอด้วยล่ะ จะไปไหนกันน๊าอยากรู้จัง " เพื่อนสาวในกลุ่มของนวลกระเส่าเย้าแหย่เพื่อนอีกคนที่ดูเหมือนว่าจะเป็นเทพีหรือหัวโจกประจำกลุ่ม บางทีเธอคนนี้อาจจะคุมทั้งโรงเรียนนี้เลยก็ว่าได้

    "บร๊า พวกแกก็ พี่เค้าก็มารับไปส่งบ้านเฉยๆแหละ อิอิอิ " สาวที่ดูเป็นหัวโจกเปรี้ยวเข็ดฟันฉอเลาะกับเพื่อน สายตากระหยิ่มดีใจที่ตัวเองดูโดดเด่นเป็นที่สนใจ
    "ดูสิแก รถพี่เค้าสวยเป็นบ้าเลยงะ ฉันอยากนั่งบ้าง อะไรบ้างจัง คิกคิกคิก"
    "ขออนุญาติเจ้าของหรือยัง เดียวโดนตบไม่รู้ตัวนะฮ่าฮ่าฮ่า" เพื่อนสาวอีกสองสามคนในกลุ่มเย้าแหย่กันหัวเราะลั่นสนุกสนาน
    "เอาล่ะ เอาล่ะ ฉันไปก่อนล่ะนะ"สาวน้อยหัวโจกบอกลาเพื่อนๆ โบกไม้โบกมือไปยังรถยุโรปคันงามที่แฟนของเธอขับมารับเป็นสัญญาณว่าเธอกำลังจะไปหาแล้ว ท่ามกลางเสียงกรี๊ดกร๊าดของเพื่อนๆ พร้อมๆกับที่นวลเดินถือแก้วน้ำแดงสี่ห้าแก้วมายังโต๊ะนั่ง

    "ช้าจริงยัยนวล ฉันรอแหง่กจนพี่แจ็คมารับแล้วเนี่ย ไม่ได้ดั่งใจเลย ไม่กงไม่กินมันแหละ" สาวน้อยหัวโจกดุนวลที่ไปซื้อน้ำมาให้ช้า ความจริงแล้วมันก็ไม่ได้ช้าอะไรมากนักหรอก แต่มันเป็นเรื่องปกติที่คนวรรณะล่างสุดในโรงเรียนอย่างนวลจะโดนจิกกัด นี้ยังดีมากแล้วที่เธอโดนแค่นี้ คงเป็นเพราะสาวน้อยหัวโจกในวันนี้อารมณ์ดีมาก ว่าแล้วสาวหัวโจกก็ไม่พล่ามให้เสียเวลาเธอรีบวิ่งไปหาแฟนหนุ่มที่จอดรถรออยู่นานแล้วทันที

   แต่ก่อนที่สาวน้อยหัวโจกจะเปิดประตูขึ้นรถยุโรปคันหรูนั้น อยู่ๆก็มีรถซูเปอร์คาร์สีเหลืองขับเข้ามาจอดเทียบข้าง เล่นเอาซะรถยุโรปตราดาวสามแฉกของแฟนเธอดูกระจอกลงไปในทันตา สาวน้อยหัวโจกปรายตามองไปที่รถคันนั้น แม้ฟิมล์จะหนามากก็พอจะมองเห็นเป็นเงาๆและรู้ได้ว่าเป็นผู้ชายขับมา

    "ฮัลโหลค่ะ...คุณเทพมีอะไรหรือเปล่าคะ...ใช้ค่ะเลิกเรียนแล้วนวลกำลังกลับ...ห๊ะ...ตรงไหนนะคะ..." นวลรับโทรศัพท์จากทัตเทพด้วยความงุนงง สนทนาไปไม่กี่อึดใจก็ต้องรีบหันรีหันขวางมองหาเพราะทัตเทพบอกว่าวันนี้ขับรถมารับเธอ

    "เอ้อ...คุณเทพว่ารถสีอะไรนะคะนวลไม่ฟังไม่ค่อยชัด...สะ สีเหลืองนะคะ" นวลได้ยินชัดเจน แต่พยายามถามย้ำให้แน่ใจอีกครั้งเพราะตรงนั้นมีรถสีเหลืองอยู่คันเดียว นวลไม่อยากจะเชื่อว่าคุณผู้ชายจะขับโคตรรถซูเปอร์คาร์สัญลักษณ์ม้ากระโจนสีเหลืองสดรุ่นพิเศษที่มีในประเทศเพียงจำนวนไม่กี่คันมารับเธอถึงที่โรงเรียน ทำเอาเธอถึงกับตะลึงงันไปชั่วครู่

   ในขณะที่ความสวยและสีสันที่เตะตาของรถ ก็เริ่มเป็นที่ดึงดูดสายตาของบรรดานักเรียนที่กำลังนั่งอยู่บริเวณนั้น ฝ่ายเด็กผู้ชายก็เริ่มจับกลุ่มยืนมองคุยกันถึงรุ่นความเร็วแรงม้าตามประสา ฝ่ายเด็กผู้หญิงก็กรี๊ดกร๊าดกันในกลุ่มเบาๆอยากเห็นหน้าคนขับ เพราะถึงแม้ที่โรงเรียนนี้จะเป็นโรงเรียนของลูกคนมีอันจะกิน แต่ความมีอันจะกินนั้นก็ยังแบ่งแยกได้อีกหลายระดับ รถคันนั้นจึงเป็นอะไรที่พิเศษมากๆ

    "เอ่อพวกเธอ ฉันขอตัวกลับก่อนนะจ๊ะ" นวลบอกลาพวกเพื่อนๆ
    "จะไปไหนก็รีบไปเลยป่ะ ขวางหูขวางตา"
    "คิกคิก"
    "เธอก็แรงไปนะ อิอิอิอิอิ"

   เพื่อนๆตัวดีของนวลรีบบอกลาอย่างแสนเจ็บแสบตามปกติที่เคยทำทุกวันกับนวล แถมยังหัวเราะต่อกระซิกเป็นการดูถูกเหยียดยามเธอ แต่เพียงไม่ถึงนาทีพวกเธอทั้งหมดถึงกับอ้าปากค้าง เมื่อนวลเดินไปที่รถซูเปอร์คาร์สีเหลืองคันนั่น ประตูรถแบบปีกนกเปิดออกอัตโนมัติ นวลเก๊ๆกังๆยังไม่กล้าขึ้นด้วยความกลัวว่าจะทำรถทัตเทพเปื้อน

    "รีบขึ้นมาเถอะนวล มันก็แค่รถ"เทพเอ่ยบอกเหมือนจะรู้ว่านวลคิดอะไร นั้นทำให้เธอสบายใจและรู้สึกปลอดภัยขึ้น

   รถคันงามส่งเสียงแรงม้าดังกระหึ่ม พร้อมทะยานเคลื่อนตัวออกไปจากโรงเรียน ทิ้งให้เบื้องหลังจับกลุ่มคุยกันอย่างตื่นเต้น เด็กสาวหัวโจกถึงกับหน้าเจื่อนที่อยู่ดีๆก็โดนนวลแย่งความเด่นไปซะอย่างงั้น

   สำหรับนวลแล้วการกระทำครั้งนี้ของเทพเหมือนช่วยพยุงเธอให้ออกจากขุมนรก เรื่องราวบ้าๆบอๆแบบนี้ใครก็อาจจะไม่เข้าใจเธอ ที่ต้องทนโดนดูถูกดูแคลนและโดนกลั่นแกล้งมาตลอด แต่นี้เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่าตัวเองเริ่มมีความเป็นคนขึ้นมาบ้าง เธออยากจะขอบคุณทัตเทพเสียหลายๆครั้ง ไม่ว่าเค้าจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม

   "ฉันมีเรื่องอยากให้เธอช่วย ถ้าเธอไม่เต็มใจก็ปฏิเสธได้ แต่อยากจะให้สัญญาว่าเรื่องนี้ต้องเป็นความลับที่สุดนะ" เทพยื่นข้อเสนอให้นวล โดยที่เค้าก็เริ่มจะมีท่าทีต่อนวลในชุดนักเรียน
    "อย่างคุณผู้ชาย ยังจะมีอะไรให้นวลช่วยอีกเหรอคะ"นวลหน้าแดงพอจะรู้ความหมาย แถมยังแอบดีใจเล็กๆที่เค้ามีปฏิกิริยาต่อเรือนร่างของเธอขนาดนี้

   หลังจากวันนั้นที่นวลยอมเสี่ยงเสียตัวตกเป็นของทัตเทพ นวลก็ไม่ค่อยจะได้หลับนอนกับเทพอีกสักเท่าไหร่ เป็นเพราะโอกาสและสถานที่ไม่ค่อยจะเอื้ออำนวย แต่เธอก็ไม่ได้มีอะไรกับใครอื่นอีกแม้แต่กับชื่นผัวของเธอ ชื่นเองก็คงจะไม่มีอารมณ์หรือแรงมาทำอะไรนวลนักหรอกเพราะหลังๆมานี้ ระหว่างไปส่งเทพแล้วรอรับกลับ  แทบจะวันเว้นวันที่เทพจะให้โบนัสชื่นไปรอที่อาบอบนวดชื่อดังที่มีสาวสวยมากมาย ค่าตัวบางคนนี้ สองชม.ก็แทบจะเท่าเงินเดือนชื่นอยู่แล้ว

   ชื่นเองยังคิดว่าเจ้านายของมันช่างใจดี แต่นวลรู้ดีว่าทัตเทพมีนิสัยที่ค่อนข้างจะหวงของเอามากๆและตอนนี้เธอก็เป็นเสมือนของๆเค้าไปแล้ว เทพไม่อยากใช้ของร่วมกันกับใครเป็นอีกเหตุผลที่เทพไม่ค่อยชอบซื้อบริการ  นวลจึงเป็นทางออกเดียวของเทพในตอนนี้

   รถซูเปอร์คาร์คันงามเลี้ยวเข้ามาจอดในคอนโดของทัตเทพอย่างเร่งรีบ  คอนโดแห่งนี้เค้าพึ่งซื้อมันมาอย่างลับๆ ตามคำแนะนำของเพื่อนฝูงเมื่อไม่กี่วันมานี้เอง เผื่อไว้เวลาแบบนี้โดยเฉพาะ นวลเงยหน้ามองคอนโดอย่างทึ่งๆมันจะใหญ่โตอะไรขนาดนี้นะ เทพเดินมาโอบเอวพาร่างของนวลเดินเข้าประตูลิฟต์ไป

    "อุ๊บ.....คะ คุณผู้ชาย นะ นี้มันในลิฟต์ อย่าคะ อุ๊บบบ อย่า......" นวลทักทวงเมื่อถูกทัตเทพที่ตกมันขนาดหนักเข้าบดบี้จูบปากนวลอย่างรวดเร็ว นวลกลัวว่าใครจะเข้ามาเห็นเธอคงอายหน้าดู  แต่สักพักก็เงียบเสียงขัดขืน ปล่อยให้ชายหนุ่มเริ่มหาความสุขจากร่างกายของเธอ โดยที่เธอก็เริ่มเคลิ้มไปกับการเล้าโลมของเจ้านายหนุ่มเช่นกัน

    "อื้อ.....ซี๊ดดด คุณผู้ชายขา อึ้ยยยยย ขอนวลอาบน้ำก่อน อรึ้ยยย อร้ายยยย"

   นวลขอตัวอาบน้ำก่อนด้วยคลาบไคล้ที่เปรอะเปื้อนจากกิจกรรมทั้งวัน เธอกังวลว่าจะมีกลิ่นแปลกปลอม แล้วทัตเทพจะรังเกียจเธอ แต่เสียงร้องขอของเธอก็ปล่าวประโยชน์ ทั้งเรื่องที่อยู่กำลังในลิฟต์และเรื่องขออาบน้ำ เพราะตอนนี้เทพหูอื้อตาลายจากการโดยรสลินยั่วทุกวันมาหลายวันแถมยังคิดถึงสัมพันธ์สวาทกับภัทรแต่ก็ทำอะไรภัทรไม่ได้ จนต้องมาหานวลเพื่อปลดปล่อย เทพซุกไซร์สูดดมซอกคอเล็กๆของนวลจนเธอตัวอ่อน แข็งขาเริ่มสั่นเทิ่มยืนทรงตัวไม่ค่อยจะอยู่จนต้องเอนตัวผิงประตูลิฟต์

    "พี่รอไม่ไหวแล้วนวล เสร็จแล้วเดียวไปอาบด้วยกัน"

******** เริ่มซ่อนตรงนี้นะครับ ********
 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

มีหักมุม มีตัวละครมาเพิ่มสีสัน เดาไม่ถูกว่าจะจบลงแบบไหน อยากให้ทัตเทพกับภัทราวดี ลงเอยกัน

ทัตเทพยังเอานวลเมียเขาได้เลย..และดุูเหมือนนวลจะตั้งความหวังไว้ด้วย นายชื่นก็คงเอาคืนกับพลอยวึ่งเป็นเมีย
เจ้านายของตัวเองมั่ง....มั๊ง..

วุ่นวาย บรรลัยกันไปใหญ่ แต่สะใจนางมารโดนเอาคืนซะบ้าง แต่ไอ้ชื่นนี้มาไงวะ เฮ้ยเรื่องนี้จบไงวะเป็นผมนี้ลาบวชแมร่งวุ่นชิหาย

เนื้อเรื่องมีหักมุม วุ่นวายกันไปหมด มีตัวละครมาเพิ่มสร้างสีสันอีก เดาไม่ถูกว่าจะจบลงอย่างไร ต้องรอลุ้นตอนสุดท้าย อยากให้เดินเรื่องต่อไปอีกนะครับ

ซับซ่อนซ่อนเงื่อนจริงๆๆ ขอคารวะในจินตนาการเลยครับ

โดนเอาคืนเสียแล้วคุณเทพ สุดท้ายจะลงเอยอย่างไรนะ

น่าติดตามตอนจบครับ

อ้าว ยุ่งไปหมด แล้วคุณพลายจะเป็นยังไงละนั้น ? รอติดตามตอนต่อไป

เป็นแนวชิงรักหักสวาท ที่เข้มข้นมากๆเลยครับ ครบทุกรสเลย ขอบคุณมากๆครับ

ขอบคุณเรื่องดี

 ::Glad::บอกเลย มันสุดยอด

[taizen]

น่าสงสารคุณพลอยนะ

งานนี้ไม่รู้จะลงเอยยังไง

ขอบคุณมากๆครับ

[aisieo]

สนุกมากเลยครับ มีความน่าติดตามว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป