==========================
วันหยุดของแหม่ม [เกริ่นนำ] #000  by พัดลมจิ๋ว
==========================


8.30 น.

ติ๊งหน่อง... 

เสียงกริ่งดังภายในบ้านหลังใหญ่ หลังหนึ่ง จากการกดกริ่งที่หน้าประตูรั้ว

ชายหนุ่มยืนรอด้วยใจจดจ่อ อยู่หน้าประตู ในมือมีช่อดอกไม้และตระกร้าของฝาก
ทันทีที่สิ้นสุดเสียงกริ่ง เขาก็ได้ยินเสียงสุนัขเห่า แข่งกันดังลั่นลอดออกมา

ไม่นานนักก็มีแม่บ้านวัยกลางคน เดินมาปิดประตูบานเล็กออกมาพบแขกแปลกหน้า

"มาหาใครคะ"

"มาหาคุณแหม่มครับ"

"เอ คุณแหม่มไม่ได้สั่งไว้นี่คะ"

"ผมไม่ได้นัดไว้น่ะครับ พอดีว่าง เลยแวะมาหาครับ
แต่ถ้าเธอไม่อยู่ไม่เป็นไรครับ แล้วผมจะมาใหม่ครับ"

"เธออยู่ค่ะ  รอสักครู่นะคะ ให้บอกว่าใครมาหาคะ"

"วิชิตพลครับ"

แม่บ้านกลับเข้าไปในบ้านสักครู่ใหญ่ ๆ แล้วก็กลับออกมาพร้อมรอยยิ้ม
"เชิญค่ะ คุณแหม่ม เธอบอกให้คุณเข้าไปได้ค่ะ"

"ขอบคุณมากครับ"

พอเขาเดินพ้นรั้วเข้ามา ชายหนุ่มก็อึ้งเล็กน้อยกับบรรยากาศภายรอบบ้านหลังนี้
เพราะมีต้นไม้ เยอะกว่าที่คิด ล้วนแต่เป็นต้นไม้ใหญ่ที่ได้รับการดูแล
ตัดแต่งและบำรุงเป็นอย่างดี ประกอบไปด้วยไม้ผลเป็นส่วนใหญ่
เท่าที่เห็นก็มีต้นมะม่วง มะพร้าว ชมพู่ มะยม
เรียกได้ว่า เป็นเหมือน ๆ กึ่งสวนผลไม้เราดี ๆ นี่เอง
แต่มีสนาม หน้าบ้าน มีเก้าอี้ ชิงช้า จัดอย่างสวยงามลงตัว ตามมุมต่าง ๆ ภายในสวน
จากหน้าบ้าน จะมีถนนโรยกรวดหิน สายเล็ก ๆ ทอดเข้าไปด้านใน
ภายในรั้ว ยังมีบ้านอีกสามหลัง หลังแรก ใหญ่สุด อยู่หน้าสุด
ดูเผิน ๆ น่าจะมีสักสามชั้นได้ เป็นบ้านทรงทันสมัย และสวยมาก
ถัดจากบ้านหลังใหญ่ นี้ไปราว ๆ ร้อยเมตร
บ้านอีกหนึ่งหลัง มีขนาดย่อมลงมาจากหลังแรก แต่ก็ดูทันสมัยน่าอยู่เช่นกัน
หลังสุดท้ายอยู่ห่างจากหลังที่ 2 ไปอีกราว ๆ ร้อยเมตร ด้านในสุด
ซึ่งแลดูลึกลับ และแอบซ่อนอยู่ในดงไม้ใหญ่
เป็นบ้านที่มีบรรยากาศครึ้มต้นไม้มากกว่าสองหลังแรก

"คุณแหม่ม อยู่เรือนหลังเล็กด้านในนะคะ  พอดี ดิฉันทำงานค้างอยู่
คุณเดินเข้าไปเองได้ไหมคะ  ดิฉันขังหมาไว้ให้แล้วเดินตรงไปเรื่อย ๆ
เดี๋ยวก็จะพบกับประตู เข้าไปรอด้านในได้เลยค่ะ
อีกสักประเดี๋ยวจะยกของว่างไปให้ค่ะ
คุณรับน้ำใบเตย หรือน้ำเกกฮวย ดีคะ"
"เอ่อ  อะไรก็ได้ครับไม่ต้องยุ่งยากก็ได้ ผมทานมาแล้ว"

"โอวว  ไม่ต้องเกรงใจค่ะ งั้นเดี๋ยวดิฉันจัดให้ เดี๋ยวตามไปนะคะ"

"ครับผม"

แล้วแม่บ้านก็หันมาถาม เหมือนจะนึกอะไรได้
"เอ่อ ... คุณเป็นเพื่อนที่ทำงานหรือเปล่าคะ"

"ไม่ใช่ครับ"

"ไม่มีไรค่ะ คือ เธอไม่ค่อยมีเพื่อนมาหานานมากแล้ว แปลกใจนิดหน่อยน่ะค่ะ"

"อ่อ" เขาครางในลำคอเบาๆ

ชายหนุ่มลังเลเล็กน้อย แต่ก็ตัดสินใจเดินเข้าไปตามถนนเล็ก ๆ นั้น
บรรยากาศ ช่างร่มรื่น เต็มไปด้วยต้นไม้
ฝั่งขวาของถนน เป็นกระถางไม้ดอก หลากหลายพันธุ์ วางเรียงยาวไปตามถนน
ถัดจากกระถางเป็นกำแพงปูน รั้วบ้าน
ซึ่งตลอดทางจะได้ยินเสียงนกกางเขน นกกระจิบ นกกระจอก ร้องเป็นระยะ ๆ
เขาเดินชมนก ชมไม้จนไปถึงทางเข้าบ้าน ซึ่งเป็นบันไดยกสูงขึ้นสามขั้น
มีระเบียงเล็ก ๆ อยู่ด้านหน้าประตูบานใหญ่ เป็นประตูแบบสองชั้น ชั้นแรกเป็นประตูไม้ ธรรมดา
ส่วนด้านใน เป็นแบบบานเลื่อนมุ้งลวด ซึ่งตอนนี้ ประตูบานใหญ่เปิดอ้าออก
และมีบานเลื่อนมุ้งลวดเปิดแง้มอยู่นิดหน่อย

"หวัดดีคร้าบคุณแหม่ม"  ชายหนุ่มเอ่ยด้วยเสียงดังพอควร
เหมือน ๆ จะเรียกหาเจ้าของบ้าน ก่อนจะเอื้อมมือลองผลัก
ประตูบานเลื่นมุ้งลวดและถอดรองเท้าไว้ที่วางด้านข้างประตู

"หวัดดีค่า  เข้ามาเลยค่ะ..  เอ ลมอะไรหอบมาคะ"
เจ้าของบ้านสาวแสนสวยออกมาต้อนรับในชุดลำลอง
เสื้อยืดตัวยาวเสมอเข่าที่ผ้าค่อนข้างหนา  เป็นเสื้อยืดคอปาด ที่เปิดไหล่
สีเทา ดูเก๋ไก๋ และเซ็กซี่มาก เธอยืนอยู่ที่หลังโซฟาในโซนห้องรับแขก

"ลมแห่งความคิดถึงมั้งครับ"
เขาพูดพร้อมส่งช่อดอกกุหลาบให้เธอ

"แหม๋ ขอบคุณมากค่ะสำหรับดอกไม้
หอบความคิดถึงมาแต่เช้าเชียวเหรอคะ"

"ผมก็แค่ อยากมาทักทาย หลังจากวันนั้น ตามที่คุณเคยบอก"

"มาได้จังหวะมากเลย แหม่มเพิ่งอาบน้ำเสร็จ
ทานอะไรมาหรือยังคะ เดี๋ยวทำมื้อเช้าให้ทาน"

"ที่จริงผมทาน กาแฟกับปาท่องโก๋ มาแล้วน่ะครับ
ไม่ต้องยุ่งยากก็ได้ครับ ผมยังอิ่มอยู่เลย"

แต่ท้องเจ้ากรรม  ก็ดันร้องจ๊อกๆ   ออกมาอย่างที่เรียกได้ว่าเสียหน้ากันชัด ๆ
เขาเลยแก้เก้อด้วยการส่งตระกร้าขนมของฝากให้หล่อน  พร้อมพูดแก้เขิน
"ไม่รู้ คุณแหม่มชอบทานขนมไหม"

แหม๋มหัวเราะร่วน พร้อมเอ่ย
"แหม๋ รู้สึกว่า ปากกับท้องคุณ พูดไม่ตรงกันอยู่นะคะ
ที่จริงไม่ต้องยุ่งยาก ลำบากหาของมาฝากก็ได้
มาแต่ตัว แหม่มก็ดีใจแล้วค่ะ
ถ้ายังไงแหม่มขอแบ่งขนมนี่ไปให้หลาน ๆ ที่ตึกใหญ่นะคะ
ทานคนเดียวคงไม่หมด แถมอ้วนแย่เลย"

ขณะนั้นเอง แม่บ้าน ก็เข้ามาพร้อมถาดเครื่องดื่ม และอาหารว่าง
พร้อมจัดวางของไว้บนโต๊ะชุดรับแขก

"พี่จันทร์คะ  เดี๋ยวแหม่มฝากขนมนี่ไว้ที่ตึกใหญ่นะคะ"
"ได้ค่ะ คุณต้นกับเด็ก ๆ คงได้ทานช่วงเย็น"
"พี่ต้นไปไหนเหรอ"
"พาเด็ก ๆ ไปเที่ยวข้างนอกกันค่ะ"
"อ้อ พี่จันทร์คะ  ส่วนวันนี้ไม่ต้องทำกับข้าวเผื่อแหม่มนะ
เดี๋ยวแหม่มทำทานเอง"
"ได้ค่ะคุณแหม่ม"  แม่บ้านรับคำพร้อมเดินออกจากเรือนไป
แหม่มหันมาทางคุณวิชิตพล

"คุณมีชื่อเล่นไหม"

"เรียกผมว่า พล  ก็ได้ครับ
...เอ่อ ผมไม่คิดว่า คุณจะอยู่บ้านหลังใหญ่ขนาดนี้"

"สองหลังนั้นไม่ใข่ของฉันหรอกคะ ของพี่ชาย พี่สาว"

"หลังนี้เป็นบ้านเก่าของพ่อแม่  ฉันชอบ เขาก็เลยยกให้ฉัน...อยู่คนเดียว...."
น้ำเสียงทิ้งท้ายฟังเศร้า ๆ
"มาทางนี้สิคะ"

แหม่มพา พล เดินผ่านห้องรับแขก ตรงไปยังห้องครัว ที่อยู่ด้านหลัง
ซึ่งขณะเดินผ่านห้องห้องรับแขก ทำให้ พล เห็นว่า ที่จริงแล้ว
ชั้นล่างของบ้านหลังนี้เป็นห้องโถงยาว ที่กั้น ส่วนหน้าบ้านเป็นห้องรับแขกเล็ก ๆ
สิ่งที่ใช้กั้น เป็นตู้หนังสือขนาดใหญ่ สองตู้วางคู่กัน
แล้วถัดจากนั้นก็จัดเป็นเหมือนห้องนั่งเล่น
เต็มไปด้วยชั้นวางหนังสือ หนังสือ และหนังสือ... เต็มไปหมด
ทำเขาหยุดยืนมองโถงหนังสือนั้นด้วยความทึ่ง

"โห....นี่คุณแหม่ม อ่านหมดนี่เลยเหรอครับ"

แหม่มอมยิ้ม
"ก็มันเป็นสิ่งที่ แหม่มชอบนี่คะ แล้วก็ไม่ได้อ่านจบวันเดียวสักหน่อย
มาสนใจตรงนี้กันก่อนดีกว่าคะ"
แหม่มพูดไป ก็นำแจกันที่อยู่ในตู้ออกมาใส่น้ำ ใส่น้ำตาลลงไปเล็กน้อย
ตัดปลายก้านดอกไม้ด้วยกรรไกรคมกริบ  ก่อนใส่ลงไปในแจกัน 

"ทำไมคุณถึงทำแบบนั้น"

"มันจะได้อยู่นาน ๆ ให้ฉันได้ชมดอกไม้ของคุณได้นานขึ้นอีกหน่อยไงล่ะ

พล เดินตามแหม่มไปยังห้องครัว
แล้วเขาก็หยุดยืนคุยกับแหม่มที่แถว ๆ ประตูห้องครัว

"แหม่มต้มข้าวต้มไว้  ทานกับอะไรดีคะ
ตอนนี้มียำหมูยอ กับผัดคะน้า แล้ว"

"อะไรก็ได้ครับ ผมทานง่าย  ไข่เจียวก็ได้ แค่นี้ก็ได้"

"ไม่บอกล่วงหน้าก่อนมานี่คะ จะได้เตรียมชุดใหญ่ไว้ให้
ฝีมือแหม่ม อร่อยนา แต่วันนี้ชิมชุดเล็กไปก่อนละกัน "
แหม่มพูดพร้อมอมยิ้มอย่างมีเลศนัย

"ก็อยากบอกล่วงหน้าอยู่เหมือนกัน แต่ผมไม่มีเบอร์คุณนี่"

"มุกนี้ ขอเบอร์หรือเปล่าคะ" แหม่มพูดแบบยิ้ม ๆ

พลมองไปรอบ ๆ ห้องครัว แล้วเอ่ย
"คุณต้องชอบทำอาหารมากเลยนะเนี่ย  ไม่งั้นครัวคุณคงไม่ใหญ่ขนาดนี้"

แหม่มอมยิ้มก่อนตอบกลับไป
"แหม่มขอให้พี่ต้นช่วยต่อเติมทีหลังน่ะค่ะ"

ภายในห้องครัว เป็นห้องสี่เหลี่ยมผืนผ้า ขนาดใหญ่พอสมควรเลยทีเดียว
กึ่งครัวไทย กึ่งครัวฝรั่ง ผนังฝั่งที่ติดกับตัวบ้าน วางตู้เย็นขนาดกลาง
ต่อจากนั้นเป็นเคาน์เตอร์ที่มีเครื่องใช้ไฟฟ้า สำหรับทำครัวแทบครบ
ทุกอย่าง ทั้งเตาอบ ไมโครเวฟ หม้อหุงข้าวไฟฟ้า กาต้มน้ำ เตาแก๊ส ฯลฯ
ส่วนด้านประตูครัวที่พลยืน มีโต๊ะทานข้าว แบบสี่ที่นั่ง และทีวีแบบติดผนัง
ติดอยู่ในมุมที่สามารถมองเห็นได้จากทุกจุดในครัว ซึ่งบ่งบอกได้ว่า
เจ้าของบ้านคงชอบเข้าครัวมากเลย ข้าวของต่าง ๆ ถูกจัดวางอย่างลงตัว
พร้อมกับเครื่องครัวที่ดูทันสมัย และมีตู้เก็บของแบบแขวนติดผนังอยู่
แหม่มวางแจกันดอกไม้ไว้ที่โต๊ะทานข้าว แล้วเดินมาเอื้อมมือเปิดตู้
พร้อมหยิบผ้ากันเปื้อน แบบเป็นเอี้ยมคล้องคอสีขาวธรรมดา ๆ ออกมาหนึ่งตัว
พลเดินตามแหม่มเข้ามาในห้องครัวหยุดยืนใกล้ๆ เธอ

"จะอยู่ดูแหม่มทำครัว หรือจะไปรอที่ห้องรับแขกคะ"
แหม่มพูดพร้อมกับจับแขนของ พล ให้ยกขึ้นมาขนานกับพื้น
ซึ่งพล ก็ทำตามอย่างงงๆ

"ขอยืมแขนหน่อยสิคะ" พูดเสร็จเธอก็พาดผ้ากันเปื้อนไว้ที่แขนพล
พล อ้าปาก กำลังตอบคำถามเธอ

"แล้วแต่เจ้าของบ้านเลยครับ"

แล้วเขาก็ต้องหยุด อ้าปากค้างอยู่อย่างนั้น กับภาพตรงหน้า
"เอ่อ...."

แหม่มหันหลังให้พล ในระยะห่างกันไม่ถึงหนึ่งช่วงแขนอยู่ในระยะไม่เกินมือคว้า
พลก็ได้กลิ่นหอม ๆ รสผลไม้ จากเรือนร่างของเธอ 
แหม่มถอดเสื้อของเธอเองออก มีเพียงกางเกงในจีสตริงสีขาว เท่านั้นติดกาย
เปิดเผยผิวงามสีน้ำผึ้ง แผ่นหลังเรียบเนียนที่ชายหนุ่มเคยลูบไล้สัมผัสมา
แล้วเธอก็พาดเสื้อยืดนั้นไว้ที่แขนพล โดยไม่หันมามองหยิบผ้ากันเปื้อนมาสวมคอแทน
จงใจให้เห็นเฉพาะแผ่นหลังเปลือยเปล่าเท่านั้น 
แล้วเธอก็ยื่นสายผ้ากันเปื้อนทั้งสองข้างให้พล

"ผูกให้หน่อยสิคะ"

"เอ่อ จะใส่ชุดนี้เหรอครับ..."

"หรือจะให้เปลี่ยนคะ" เธอเอียงหน้ามาถามยิ้มๆ

"ผมช่วยคุณแหม่ม ทำกับข้าวอยู่ที่นี่ก็ได้ครับ"

เขาพูดไป ผูกผ้ากันเปื้อนไป แหม่มแอบอมยิ้ม
พลก็ได้แต่พยายามห้ามใจไม่ให้สัมผัสส่วนใดของตัวเธอ

"อุตส่าห์มาถึงที่ทั้งที  มันก็ต้องให้รางวัลกันหน่อยสิคะ"

"ผมก็แค่ อยากเห็นหน้า"

"แหม่มก็แค่ อยากทำกับข้าวให้ทาน"

"ผมกลัวจะรบกวนคุณแหม่มมากไปน่ะสิครับ"

"ไม่หรอกค่ะ วันนี้แหม่มว่างทั้งวัน  วันนี้วันหยุดของแหม่มนะคะ
มีคุณมาอยู่เป็นพื่อนก็คงจะดีไม่น้อย... หรือว่าจะรีบไปไหนหรือเปล่าคะ"

"มะไม่...ครับ อยู่ยั๊นเย็นได้... ผมแค่แอบหวังว่าอาจจะได้ไปดูหนังกัน"

แหม่มหัวเราะ...ออกมาเบา ๆ ก่อนจะถามต่อ
"ช่วงนี้มีเรื่องอะไรน่าดูเหรอคะ"
เขาตอบ

"..................................."

"เหรอคะ"

แล้วเธอก็เปิดประตูตู้เย็นซึ่งอยู่ข้าง ๆ ที่พลยืน  เธอก้มลงหยิบ ไข่ไก่
กับถุงพลาสติกที่ใส่ผักออกมา ทุกช่วงจังหวะของการขยับตัวของแหม่ม
อยู่ในสายตาของพล ที่มองตามเหมือนโดนสะกด เขาเผลอ กลืนน้ำลาย
เอื้อกใหญ่ มองตามด้านหลังของเธอ ก้นงามงอนโก้งโค้งออกมา
น่าลูบน่าตีเล่นเสียจริง โดยเฉพาะตอนที่แหม่มโน้มตัวลงค้นของในตู้เย็น
มันมีแค่ผ้ากันเปื้อน แบบเอี้ยมสีขาว ที่ห้อยลงมาปิดเนินนมทั้งสอง
อย่างลวก ๆ หลวม ๆ แต่ก็ซ่อนปลายหัวนมไว้อย่างมิดชิด ช่างยั่วยวน
กวนใจให้อารมณ์พลุ่งพล่าน

แน่ละ เขาเคยเห็นมาหมดแล้วนี่ แต่ครั้งนั้นมันก็ช่วงเวลาไม่นาน
เมื่อเขาหวลนึกถึง พลันความรู้สึกรัญจวนใจบางอย่างก็ก่อตัวขึ้น
แหม่มนำวัตถุดิบทั้งหมดวางบนเคาน์เตอร์  เธอเอื้อมหยิบถ้วย
สำหรับตอกไข่เล็ก ๆ มา 1 ใบ และชามสำหรับตีไข่อีก 1 ใบ 
พลเดินมาหยุดดูแหม่มทำครัวอย่างคล่องแคล่ว และเป็นธรรมชาติมาก
ทั้งที่ ชุดเธออกจะเกินธรรมชาติไปหน่อย แล้วเขาก็เดินเอาเสื้อยืดของ
แหม่มไปพาดไว้ที่พนักพิงเก้าอี้ในห้องครัว ...





อีกสักพักนะคะ เดี๋ยวของจริง จะตามมา.....
ไม่รู้ว่าจะมีคนสนใจไหม

เย้ เลิกเล่นเร็กมาแต่งเรื่องแล้ว
สองคนนี้มีซัมติงแน่นวล ใส่ใจรายละเอียดเช่นเคยสะท้อนตัวตนของตัวละครเหมือนเดิม รออยู่นานอย่าแอบอู้ละ อิอิ

-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
ครายบอกว่าเลิก  ไม่ได้เลิกสักหน่อย  แต่ว่า .... แบ่งเวลามาอ่ะจ๊ะ
แบบว่า กลัวท่านทั้งหลายจาลืม อิป้าจิ๋วน่ะ  เลยมาหยอด ๆ ไว้ก่อน อิอิ

แล้วก็อยากให้สองคนนี้ ปิดคดีกันสักที เหมือนยังค้างคาอยู่คู่เดียว
ค้างไว้นานเดี๋ยวลืม หมด ยังไงก็ขอบคุณที่เม้นท์ให้เสมอ ๆ นะคะ 

น่าติดตามแล้วครับ

-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
ขอบคุณที่แวะมาจ้า 

บทต่อเนื่องจากเรื่อง"ผู้โดยสาร"   แสดงว่าคงไม่ใช่เรื่องสั้นแล้วซิ   แบบว่าบุคลิกของแหม่ม...(นอกจากชอบเซ็กส์)..ชอบทำอาหาร ชอบอ่านหนังสือ ยังคงตามมาในตัวละครตัวนี้   ที่อยากรู้คือ...พี่สาว พี่ชาย คือ??   เวลาอ่าน บทบรรยายรายละเอียด เช่น ตัวบ้าน ห้องครัว ...ฯลฯ  เหมือนอ่านนิยายแนวชีวิต!....ดีครับ เนียนดี!   หวังว่าตอนต่อไป...คงไม่ต้องรออีก ครึ่งค่อนปีนะครับ! ขอบคุณ&จะ(นอน)รอตอนต่อไปครับ! 

-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
เอ่อ จิ๋วยังไม่เคยปล่อยให้คอยนานขนาดนั้นนะคะ  แค่ระยะเวลาเป็นสมาชิก
จิ๋วก็เพิ่งเป็นได้แค่ครึ่งปีเองค่ะ แล้วมีงานมาเรื่อย เดือนละเรื่อง 1-2 เรื่องเน้อ

ท่านจำจิ๋วผิดคนป่าวคะ  อิอิ
ยังไงก็ตามตอนโพสเรื่องนี้ จิ๋วโพสเอง พี่พัดลมหลับไปแล้ว (รอเขาหลับก่อน)
ที่จริงมีประมาณ 15 หน้า  แต่เอามาเป็นน้ำจิ้มก่อน 5 หน้า ไม่มีกั๊ก ควักให้เต็มๆ
เดี๋ยวแก้ตัวจริงเสร็จแล้วจามาลงต่อให้ค่ะ
ขอบคุณที่แวะมานะคะ 

จากการพูดคุย ธรรมดาๆ แต่ก็เหมือน ประตูข้ามมิติของโดราเอม่อน
ที่จะนำทั้งคู่ไปสู่ที่ไหนก็ได้   จากเจอกันครั้งแรก ในฐานะผู้โดยสาร
มารอบนี้ เจอกันอีกครั้งในวันหยุด จะในฐานะอะไรละ น่าติดตามจริงๆ

-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
ตอนแรกก็ว่าจะตั้งชื่อว่า ผู้โดยสาร ภาค 2  แต่กลัวจะงง เพราะไม่ใช่เรื่องสั้น
มันยาวกว่าเดิมหน่อย เลยเปลี่ยนชื่อไปเลยดีกว่า จะได้ไม่สับสน ว่าอันนี้จะเป็น
หนึ่งใน one day&night story   
จัดกันให้กระหน่ำ กระหื่มเลย ดีไม๊น๊อ

ปล.ขอบคุณท่านไก่จริง ๆ ค่ะ ที่ขยันอั๊บเดทลิสตลอดเวลา น่ารักที่ซู้ดดด

เริ่มนำเกริ่นมา ก็น่าติดตามแล้วครับ รอตอนที่หนึ่งเลยครับ

-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
น่ารักฝุด ๆ เลยอ่ะ ท่าน thep59 ช่างสังเกตมั่ก ๆ 
ช่ายแล้ว นี่ไม่ใช่ตอนที่1 เป็นตอนที่ 0  เป็นน้ำจิ้ม
ประมาณเอามาให้เชยชมก่อน เจอตัวจริง อิอิอิ

เปิดเรื่องได้น่าติดตามมากเลยครับ

-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
ขอบคุณ จ้า   

ว่าแต่ชวนไปดูหนังเรื่องอะไรละเนี่ย 

เติมชื่อหนังที่อยากชวนสาวไปดูกันได้เลยนะครับ

ว่าแต่จะมีเฉลยไหมน๊า อิอิ 

-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
เดี๋ยวจิ ยังตัดสินใจไม่ได้

ขออีกแปปปปปปปปปปปปป   

[pinmonkey]

ได้อารมณ์การค้นหาสิ่งที่สวยงามและลึกลับ ค้นพบแล้วเข้าครอบครอง สมรักดังหวัง ฟินครับ ขอบคุณมากครับ

-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
เหมือนจะเดาตอนจบกันได้อยู่แล้วเลยเนอะ อิอิ

เอ... จะหักมุก  ดีไหมหนอ

ต้องเป็นมื้อเช้าแสนอร่อย ที่หาทานได้ยากเพราะเจ้าของบ้านตั้งใจทำทั้งกายและใจ สุโค่ย

-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
อาร่อย ฝีมือพัดลมค่ะ   อิอิ

แต่รสหวานฝีมือจิ๋ว 

เรื่องนี้ทำไมต้องเป็นวันหยุด มีวันทำงานบ้างไหมครับ

-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
ครือว่า กลัวจะเบื่อที่ทำงานกันแล้วอ่ะค่ะ เพราะจัด adminที่รัก
ในที่ทำงานไปแล้วถึงสามตอนด้วยกัน   ทั้งในเวลางานและนอกเวลางาน
เรื่องนี้เลยมาเกิดในวันหยุดแทนจ้า  อิอิ

ถ้าอยากหายสงสัยคลิกลิงค์ด้านล่าง ไปตามหา admin ที่รัก  กันได้เล้ยยยย

    

โฮ่ !!  มาบ้านครั้งแรกก็ต้อนรับเป็นกันเองซะขนาดนี้
::Suffocate::ช่างเปิดเผยดีแท้ วิธีแอ๊บก็แสนจะเป็นธรรมชาติ  ถ้าเป็นเราจะเอางั้ยดีว้า(ดูท่าเพิ่งจะคบ ได้ฟีเจอริ่งไม่กี่ครั้ง ครั้งเดียวด้วยมั้ง)......

-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
แนะนำให้อ่าน "ผู้โดยสาร" มาก่อนค่ะ จะเข้าใจพระนางสองท่านนี้มากขึ้น นะคะ 

    

 มาแบบแปลก ๆ นะคราวนี้..ไม่มีแอบไม่ซ่อนเลย..ทำให้ดูไม่ชินยังไงไม่รู้ หรือว่าตอนลง  ตาพัดลมไม่อยู่
เขียนมาให้อ่านก็ได้อ่านสนุกอยู่แล้ว  ..ชอบครับ บอกตงงง

-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
หนูแอบลงตอนเขาหลับแล้วอ่ะค่ะ ทำไรไม่ได้แล้ว 
เนอะ ๆ ชอบแกล้งจน ไรท์ก็ลุ้นนะ ว่า รี๊ดจาหายหมดไม๊เนี่ยยยยย

คิดถึงนะคะ ขอบคุณจริง ๆ ที่ท่าน olemantu ยังตามมาอ่านเรื่อย ๆ
ดีใจจริง ๆ ค่ะ 

น่าติดตามครับ มาหาถึงบ้านต้องให้รางวัลหน่อย โอ้ยสุดยอดเลย


-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
แนะนำว่า ให้อ่าน เรื่อง ผู้โดยสาร  มาก่อนค่ะ แล้วจาได้ต่อติด อิอิ

ขอบคุณที่ให้ความสนใจค่ะ

    

ถ้าชุดทำครัวเป็นแบบนี้
ให้เป็นคนล้างจานก็ยอมว่ะ
จะล้างให้เอี่ยมเชียว
ขอบคุณมากๆครับ

-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
แน่ะ ได้พนักงานเพิ่มหนึ่งละ  จองตัวไว้เลยนะคะ ล้างจาน ๆ
ขอบคุณที่แวะมาค่ะ