[Copy] รักร่วมใคร่ ตอนที่ 9

ตอนที่ 9

"เดี๋ยวเราไปรับน้องหยกกันนะมาย"
"ค่ะอา พรุ่งนี้วันหยุด วันนี้เราแวะเดินเล่นกันในห้างดีไม๊ค่ะ"
"ดีจ๊ะ แต่ขอดูน้องหยกก่อนจะว่าไง ตกลงไม๊ มาย"
"ตกลงค่ะอา"
และแล้วเราก็มาจอดรถรอน้องหยกที่หน้าโรงเรียน ระหว่างทาง น้องมายคุยโน่นคุยนี่ไปเรื่อยเปื่อย ทำให้เรารู้ว่า บัดนี้ความทุกข์ใจของเธอได้จางหายไปหมดสิ้น ปัญหาที่ค้างคาใจเธอถูกกำจัดไม่เหลืออีกแล้ว
"หยกมาแล้วค่ะอา เดี๋ยวมายไปนั่งเบาะหลังดีกว่า"
น้องหยกขึ้นรถสวัสดีเราเหมือนเช่นเคย พร้อมรอยยิ้มน่ารัก
"วันนี้ไปเดินห้างกันหน่อยไม๊หยก พรุ่งนี่หยุดเสาร์อาทิตย์จะได้มีเสบียงกันเยอะๆ อีกอย่างอาอยากพาหลานคนสวยน่ารักไปอวดสายตาคนด้วย ตกลงไม๊.."
"ตามใจอาซิค่ะ เป็นไงมาย นั่งเงียบเลย เราช่วยกันหาแฟนให้อากันดีไหมมาย หยกเล็งไว้คนนึง ทั้งสวยทั้งน่ารัก อาจารย์ยุพา เธอว่าดีไหม"
"ม่ายเอา.....มายถอนตัว ให้หยกจัดการเอง เราไม่อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวอา"
"อ๊ะ..อ๊ะ...อ๊ะ หยกเป็นหลานก็ต้องหาแฟนให้อาได้ซิ เราแค่นำเสนอ ไม่ได้ยุ่งเรื่องส่วนตัวอานะ ใช่ไหมค่ะอา อาสนใจรึป่าวค่ะ ฮิ ฮิ ฮิ ฮิ"
"อาไม่สนอยู่แล้วหยก ใช่ไม๊ค่ะอา"
สองสาวประลองกำลังกันอีกแล้ว เราอ่านใจน้องหยกไม่ออกจริงๆ อยู่ดีๆก็แกล้งมาแหย่ คงอยากจะดูใจน้องมาย หรืออยากดูใจอากันแน่
"แต่อาว่ามันน่าสนใจนะ ชักเบื่อเล่นมวยปล้ำแล้วซิ 5 5 5 5 สู้แรงนักกีฬาว่ายน้ำไม่ไหว 5 5 5 5 ไปตรวจการบ้านเด็กๆน่าจะดี 5 5 5 5 แถมเป็นรุ่นเดียวกันด้วย 5 5 5 5"
"จริงรึป่าวค่ะอา เดี๋ยวหยกจัดให้ ฮิ ฮิ ฮิ ฮิ"
"แต่มายไม่ยอมจริงๆด้วย แล้วอาจะเอามายไปไว้ตรงไหน หยกเธอก่อเรื่องอีกแล้ว เอาเราใส่พานให้อายังไม่พออีกเหรอ ยังจะเอาอาจารย์มาให้อีก"
"อ้าวหยกว่าไง น้องมายไม่เห็นด้วย งอนใหญ่แล้ว อาไปไม่รอดแน่ 5 5 5 5"
"มาย เธอก็ใจกว้างๆหน่อยซิ อาแก่แล้ว ยังหาเพื่อนใจไม่ได้เลยนะ นะ นะ"
น้องหยกทำเป็นยักคิ้วหลิ่วตาให้น้องมาย ให้สัญญาณราวกับพูดว่า เรามาดูใจอาซิจะว่าไง เราเห็นน้องมายยิ้มได้ที่มุมปาก แล้วหันมาจับมือกับน้องหยกรุมปะทะคารมกับเรา
"เออใช่..หยก อาเริ่มแก่แล้วยังไม่มีใครเลย งั้น มายช่วยหยกอีกแรงละกัน พาอาจารย์ยุพาคนสวยมาให้อาจีบ ตกลงไม๊ค่ะอา"
".......เพื่อพี่ทำได้ทุกอย่าง.....พี่สั่งอะไรก็ได้.....ได๋ค่ะ.... ได๋ค่ะ.....5 5 5 5 ถึงพี่มีใครหลายคน.....ไม่บ่นกี่คนก็ได้.....ว่าไง...หนูก็ว่าตาม.....ไม่ ห้าม...เชิญตามสบาย.....พี่บอกจะแวะมาหา......ได๋ค่ะ.....ได๋ค่ะ.....5 5 5 5"
สองสาวร่วมกันร้องเพลงเชียร์เพื่อจะดูใจอา ว่าจะตอบว่าไง เราจึงโยนปัญหากับไปให้เธอสองคนตัดสิน เพระไม่ว่าจะเกิด อะไรขึ้น ก็เป็นเพราะการตัดสินใจของเธอสองคน
"เราอยู่กันสามคน ฉะนั้นต้องฟังเสียงข้างมาก คำตอบอาคือ ม่ายเอาดีกว่า"
"แต่มายอนุมัติร้อยเปอร์เซ็นต์ เพื่อให้อาตกจากคาน ฮิ ฮิ ฮิ"
น้องมายตอบแบบไม่คิด กะช่วยน้องหยกดูใจอา ทำให้ปัญหาไปตกหนักกับการตัดสินใจของน้องหยก เรียกว่ากรรมตามสนอง เพราะเป็นคนก่อเหตุ จะอนุมัติก็ขัดใจตัวเอง จะไม่อนุมัติก็ตัวเองเป็นคนเสนอ เธอใช้เวลาคิดคำตอบชั่วครู่ จึงตอบว่า
"เรื่องนี้ง่ายมาก เมื่อคะแนนเท่ากัน หยกจึงเป็นมติเอกฉันท์ หยกจึงขอดูอาทายาให้ตามสัญญาเมื่อเช้า ถ้าอายังมือสั่นแสดงว่าคำตอบคือ "ไม่" เพราะยังไม่จบหลักสูตรของเรา แต่ถ้าอามือไม่สั่น คำตอบก็คือ "ตกลงช่วยอาจีบอาจารย์ยุพากัน" เป็นอันตกลงตามนี้ ฮิ ฮิ ฮิ ฮิ"
น้องหยกแสดงความฉลาด โยนปัญหากลับมาให้เราจนได้ ทั้งตัวเองยังได้ประโยชน์ จากการคุยเล่นในรถเมื่อเช้านี้ ในเรื่องทายาที่หน้าอกเธอ สมกับเป็นลูกสาวนักวิทยาศาสตร์จริงๆ
"อ้าว....น้องหยกโยนปัญหากลับมาให้อาได้ไง ตัวเองเป็นเสียงเอกฉันท์แท้ๆ 5 5 5 5 แต่วันนี้จะได้ทายาเจ้าดอกบัวตูม มันคุ้มเหมือนกันนะ 5 5 5 5"
น้องหยกเขินหน้าแดง และรถถึงห้าง สองสาวช่วยกันเดินหาซื้อของกินของใช้ ดูสดใสน่ารัก แม้เราเองได้ใกล้ชิดเธอทุกวัน ยังไม่รู้เบื่อ ไม่คิดจะมองสาวคนไหนอีกเลย ยิ่งตอนเธอมาช่วยดึงมือดึงแขนเราทั้งซ้ายขวา ให้ดูนั่นดูนี่ มันให้ความรู้สึก มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก อบอุ่น สบาย โดยไม่ต้องนึกถึงความใคร่ที่ต่างฝ่าย ต่างได้ปรนเปรอให้กันและกัน หรือเราจะหลงรักเธอเข้าจริงๆซ๊ะแล้ว อีกใจหนึ่งก็บอกว่าไม่ได้ นี่หลาน นี่เพื่อนหลาน นี่สัญญาลูกผู้ชายที่ให้ไว้กับหลาน ความสับสนเริ่มก่อตัวเข้ามาทำร้ายใจเราแล้วในตอนนี้
หลังจากซื้อของ ทานอาหารเสร็จ พวกเราก็กลับถึงบ้าน เก็บของที่ซื้อมาเข้าที่เข้าทาง น้องมายรีบขอตัวขึ้นไปเข้าห้องน้ำ เพราะเกิดไม่แน่ใจว่า รอยเลือดเมื่อช่วงบ่ายของเธอ จะเปื้อนที่นอนหรือไม่ เธอคงไม่อยากให้น้องหยกเห็นเท่าไรนัก เหลือเราสองคนกับน้องหยก น้องหยกได้โอกาสจึงถามว่า
"มายเค้าหายป่วยเป็นไข้ใจแล้วนี่ค่ะ สงสัยอยู่กันสองคนคงจะอี๋อ๋อกันน่าดูชมเลยใช่ไหมค่ะอา"
"หึงหรือหวงอาซินะ ใช่หรือป่าวหยก"
"ถึงจะหึงจะหวงแต่หยกก็ยังมีเหตุผลนะค่ะ นี่เป็นวิธีหนึ่ง การเห็นคนที่เรารักมีความสุข เราควรยินดีไม่ใช่หรือค่ะ หยกจะไม่ให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผลแน่นอนค่ะอา และยินดีที่อามีความสุขด้วยค่ะ"
"มาให้อากอดหน่อยนะหยก"
เป็นครั้งแรกที่เราเป็นฝ่ายขอกอดน้องหยก เธอเดินมาสู่อ้อมกอดเราด้วยความเต็มใจ เรากอดเธอด้วยความนุ่มนวล มือเข้าไปลูบหลังเธอถึงในเสื้อนักเรียน ที่ตะขอเสื้อในได้ถูกปลดออกแล้วอย่างอบอุ่น โดยไม่มีอารมณ์ใคร่อยู่ในใจแม้แต่น้อย เพียงแต่ใจตอนนั้นอยากจะรวมตัวเองเป็นหนึ่งเดียวกับเธอเท่านั้น
"หยกเริ่มกลัวใจตัวเองแล้วค่ะอา โชคดีที่หยกดึงมายเค้ามาร่วมวงกับเรา ถึงแม้บางครั้งหยกจะรู้สึกเจ็บ แต่มายเค้าช่วยหยกทำใจในเรื่องนี้ได้มากจริงๆ ไม่เช่นนั้น ใจหยกคงเตลิดเปิดเปิง ไปแบบกู่ไม่กลับแล้วค่ะ หยกชักไม่แน่ใจว่า เราคิดผิดกันหรือไม่ ที่มาทดลองเรียนเรื่องใคร่กันแบบนี้ หยกทั้งมีความสุขอย่างที่สุด อย่างไม่เคยมีที่ไหนมาก่อน เหมือนตัวเองได้ล่องลอยอยู่ในสวรรค์ชั้นฟ้า อย่างอิสสระเสรี แต่บางครั้งในความสุขนั้นกับมีความเจ็บซ่อนอยู่ลึกๆ มันทิ่มแทงใจหยกปานพายุเข็ม เวลาสุข ใจก็บอกว่าเรามาถูกทางแล้ว สิ่งที่เราคิดถูกต้อง แต่เวลาเจ็บ หยกกลับไม่แน่ใจในการกระทำของตัวเองค่ะอา อารู้สึกกับสิ่งที่หยกพูดถึงบ้างหรือป่าวค่ะ หยกคิดผิดหรือคิดถูกกันแน่ค่ะ"
น้องหยกพูดด้วยน้ำตานองหน้า แต่เราไม่อาจรู้ได้ว่า มันเป็นน้ำตาแห่งความสุขหรือความทุกข์ แม้เราเองก็ไม่ต่างจากน้องหยกสักเท่าไรนัก และก็ยังหาทางออกไม่ได้เช่นกัน เรากำลังถูกพลังแห่งความรักและพลังแห่งความใคร่ครอบงำอย่างสิ้นเชิง ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะต่อต้านมันได้เลย เราแพ้กับพลังทั้งสองอย่างราบคาบ โอ้สวรรค์ ท่านจะให้ความสุขหรือความทุกข์กับเรากันแน่นะ มาถึงตรงนี้จึงทำให้เราเข้าใจว่า ความรักทำให้คนตาบอดได้อย่างไร ทั้งๆที่รู้ทุกขั้นตอนตั้งแต่เริ่มทำ ไฉนถึงต้องพบเจอกับทางตันของปัญหา แม้ยังมีสติปัญญาดีอยู่ ก็ไม่อาจช่วยให้พ้นทุกข์ ให้คงเหลือแต่สุขได้อย่างนั้นหรือ
"อาไม่รู้ อารู้แต่ว่า เรายังไม่ได้ล่วงละเมิดสัญญาที่มีต่อกันแต่อย่างไร เห็นมีก็แต่อารมณ์ทางใจ ที่ควบคุมได้บ้าง ไม่ได้บ้าง หยกกำลังถูกความคิดตัวเองหลอนใจอยู่ แต่ความจริงคือเราสองคนยังอยู่ในกฎกติกาที่เราตั้งขึ้นและมีต่อกันนะหยก หยกยังเป็นสาวบริสุทธิ์ผุดผ่องเสมอนะ"
น้องหยกนั่งคิดทบทวนในสิ่งที่เราพูด สักครู่เธอก็พูดว่า
"ใช่แล้วค่ะอา ทำไมหยกถึงโง่อย่างนี้ เรายังไม่ได้ละเมิดกฎกติกา สัญญาที่เรามีต่อกัน ยังไม่มีอะไรผิดพลาด นอกจากความคิดของเราที่คิดเลยความเป็นจริงไป เพราะหยกรักอามากจึงอยากเป็นเจ้าของ ครอบครองแต่ผู้เดียว แต่พลังความเป็นญาติกั้นหยกไว้ ทำให้คิดไม่ได้ ฝันไม่มีทางเป็นจริง แล้วมันก็เป็นเพียงความคิด อันเป็นผลมาจากการติดสุขในความใคร่ ที่เราร่วมมือกันทำขึ้นเพราะความอยากรู้อยากลองเท่านั้นเอง ถ้าหยกช่วยเหลือตัวเองเรื่องความใคร่ ก็คงไม่เป็นเช่นนี้ อาเป็นเหมือนแค่เครื่องมือชิ้นหนึ่งเท่านั้น ที่ทำให้ความใคร่ของหยกสมหวัง ใช่ไหมค่ะอา หยกขอโทษนะค่ะ ที่ต้องคิดแบบนี้ เพราะมันช่วยให้หยกดีขึ้น และมันก็จริงด้วย"
หยกหยุดร้องไห้ พาตัวเองเข้าสู่หลักเหตุและผลอีกครั้ง ตามนิสัยดั่งเดิมของเธอ
"ไม่เป็นไรหยก หยกพูดถูกต้องแล้ว อาเป็นแค่เครื่องมือชิ้นหนึ่ง ที่ทำให้ความใคร่ของหยกสมหวังเท่านั้น และมันก็เป็นความจริง ความรักเรามันหนักแน่นขึ้นเพราะได้ความใคร่มาช่วยเสริม หยกแค่กำลังหวงเครื่องมือบำเรอความใคร่ของตนเองเท่านั้น ไม่อยากใช่เครื่องมือร่วมกับใคร แม้เป็นเพื่อนสนิท ถูกต้อง ถูกต้องแล้วหยก ความคิดแบบนี้จะตัดปัญหาทั้งปวงได้ ที่สำคัญหยกจะไม่ต้องทุกข์ใจ จริงๆแล้วอาควรจะน้อยใจที่หยกคิดว่าอาเป็นเพียงเครื่องมือบำเรอความใคร่ แต่ความรักที่อาให้หยกกับทำให้อาดีใจ ที่วิธีคิดของหยก สามารถดีดตัวเองออกจากความทุกข์ได้ อาดีใจด้วยจริงๆนะหยก แค่ขอให้หยกมีความสุขได้ จะคิดอย่างไรก็คิดไป อารู้แต่ว่า ความจริงที่สุดคือเราสองคนรักกันด้วยความบริสุทธิ์ใจ ใช่ไหมหยก"
"ใช่ค่ะอา ความรักเราต้องอยู่เหนือความใคร่ได้ หยกรักอามากจริงๆ หยกดีใจมากที่อาก็รักหยกมากๆ มากจนไม่คิดเล็กคิดน้อย และอยู่เหนืออารมณ์ที่อาควรจะน้อยใจในคำพูดหยกได้ อ้อมกอดอาทำให้หยกอบอุ่นได้จริงๆ หยกขอบคุณอามากๆเลยค่ะ หยกสบายใจแล้วค่ะอา ขอบคุณๆอาค่ะ"
น้องหยกยิ้มได้แล้ว กอดเราแน่นพร้อมกับหอมแก้มเราแบบรักอาจริงๆ เราเองก็ดีใจที่ตนเองอยู่เหนืออารมณ์น้อยใจ ที่หยกบอกว่าเราเป็นเพียงเครื่องมือบำเรอความใคร่ เพราะเราเห็นประโยชน์ในวิธีคิดของหยกสำคัญกว่า ดีใจที่หยกพ้นห่วงแห่งความทุกข์ใจได้ แม้ความคิดเธอน่าทำให้เราควรจะเสียใจ เสียความรู้สึก แต่เรากับไม่เป็นเช่นนั้น
"โอ้โฮ.....สองอาหลานรักกันมากจริงๆ แล้วมายจะไปอยู่ตรงไหนดีค่ะนี่....."
"อ้าว....น้องมายหายไปไหนมา นึกว่าหนีไปนอนแล้วเสียอีก"
"มายไปเก็บที่นอนมา จะเอามาซักหน่อยค่ะ แล้วปูที่นอนใหม่ให้หยกด้วยค่ะ มาอาศัยเขาอยู่ต้องทำตัวดีๆหน่อยค่ะ จริงไหมค่ะ"
"ซักผ้าตอนเย็นเนี่ยนะมาย หยกว่า..เอาแช่ไว้ก่อนดีกว่า วันนี้หยกอยากดื่มเบียร์จัง อาว่าเราจะโทรสั่งใหม่ดี หรือไปขุดของเก่าที่เราช่วยกันฝังมาทานดีค่ะ"
ไม่รู้น้องหยกอยากทานเบียร์หรืออยากทำอะไรกันแน่ ถึงได้พูดวกไปหาเรื่องเก่าที่เราสองคนช่วยกันเอาเบียร์ที่เหลือคราวก่อนไป ฝัง หรือจะบอกใบ้อะไรน้องมาย ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรของเธออยู่กันแน่
"เดี๋ยวก่อน หยกอยากทานเบียร์เนื่องในโอกาสอะไรอีก คราวก่อนยังไม่เข็ดอีกหรือจ๊ะหยก"
น้องมายทำท่างงๆ คงจะสงสัยว่าน้องหยกเป็นอะไรขึ้นมา แต่แล้วอยู่ก็มีเสียงกริ่งดังเรียกอยู่หน้าบ้าน น้องหยกจึงอาสาไปดูว่าใครมาหากันแน่ เรามองตามเธอไป เห็นเธอไปเปิดประตูรั้วหน้าบ้าน คุยกับผู้หญิงสาวในชุดนักศึกษา สักครู่ประตูรั้วใหญ่ก็เปิดออก มีรถฮอนด้าแจสสี บรอด์นเงินขับเข้ามาจอด โดยผู้หญิงที่แต่งตัวนักศึกษาคนนั้น แล้วทั้งคู่ก็ยืนคุยกันต่อสักสิบห้านาทีเห็นจะได้ ก่อนที่น้องหยกจะพาเธอเข้ามาหาเราเพื่อแนะนำตัวให้รู้จัก
"พี่กิ่งนี่คุณอาค่ะ คุณอานี่พี่กิ่งค่ะ"
สาวสวยอายุยี่สิบเศษยกมือไหว้เรา เราไหว้ตอบแล้วเธอก็หันไปทักทายกับน้องมาย
"สวัสดีค่ะพี่กิ่ง"
"สวัสดีค่ะน้องมาย สบายดีเหรอจ๊ะ"
"สบายดีค่ะ พี่กิ่งนั่งก่อนเดี๋ยวมายไปหาน้ำมาให้ทาน"
เราต่างพากันนั่งอยู่ในห้องรับแขก ได้ยินน้องหยกเลยพูดต่อว่า
"พี่กิ่งจะมาขออยู่กับเราสองสามวันค่ะ บ้านพี่กิ่งอยู่ติดกับบ้านเรานี่เอง รั้วเดียวกันเลยค่ะอา พอดีในบ้านพี่เขามีปัญหานิดหน่อย พี่กิ่งเขาเป็นเศรษฐีต่างจังหวัด คุณลุงคุณป้าพี่เขาซื้อบ้านไว้ให้พี่กิ่งสำหรับเรียนหนังสือ นานทีคุณลุงคุณป้าเขาก็จะมาทำธุระแล้วก็อาศัยพักอยู่ด้วย ใช่ไหมพี่"
"น้ำเย็นมาแล้วค่ะพี่กิ่ง เอามาให้คุณอาด้วยค่ะ"
"ขอบใจจ๊ะมาย คุณอาสะดวกไหมค่ะ กิ่งจะขออาศัยสักสองสามวันค่ะ คือว่า...น้อยชายตัวแสบของกิ่งเอง เกิดมีปัญหา อยู่คอนโดตัวเองไม่ได้เพราะมีโจทย์เยอะ ก่อปัญหาไว้มาก วันๆไม่ยอมเรียนหนังสือ คบแต่เพื่อนไม่ดี พากันออกนอกทางตลอดเวลา เรียนตกแล้วตกอีก มาขออาศัยอยู่ที่บ้านกิ่งค่ะ ซึ่งมันไม่น่าจะมีปัญหา แต่มันมีค่ะ กิ่งเล่าให้น้องหยกฟังแล้ว เดี๋ยวคุณอาคุยกับน้องหยกเองนะค่ะ กิ่งไม่อยากพูดถึงอีก ว่าแต่จะมีปัญหาหรือป่าว เห็นหยกว่าคุณพ่อคุณแม่ไม่อยู่ ไปต่างประเทศ ตอนนี้มีอาใจดีเป็นผู้ปกครองทำหน้าที่แทนคุณอาผู้ชายกับอาผู้หญิงอยู่ จึงต้องขออนุญาตคุณอา"
"เรื่องนี้คงไม่มีปัญหาอะไรหรอกคุณกิ่ง ก็รู้จักสนิทสนมกับน้องหยกน้องมายขนาดนี้ ไม่ต้องมีเหตุผลอะไรก็มาได้อยู่แล้วนะครับ เดี๋ยวพี่ชายโทรมา ก็ให้น้องหยกบอกพี่ชายให้รับทราบหน่อย ก็คงเท่านั้นเอง ว่าแต่อายุเรามันคงจะห่างกันไม่มากนะครับ เรียกอานี่ทำผมแก่มากเลยนะครับ"
"นั่นซิค่ะ กิ่งเรียนต่อโทปีหนึ่ง แก่กว่าน้องหยกหกปีค่ะ ไม่รู้คุณอาอายุเท่าไรค่ะ"
"ผมมากกว่าน้องหยกหนึ่งรอบ สิบสองปี เราห่างกันห้าหกปีเองครับ 5 5 5 5 น้องหยกว่าไงจ๊ะ"
"ถ้าให้พี่กิ่งเรียกคุณอา...อาก็จะดูแก่ไป ถ้าให้เรียกพี่ ก็จะลำดับญาติถูก สรุปก็แล้วแต่พี่กิ่งกับคุณอาจะตกลงกันเองดีกว่านะค่ะ ฮิ ฮิ ฮิ"
"แต่มายว่าให้เรียกพี่ดีกว่า อาจะได้เป็นหนุ่ม จะได้ไม่เหมือนเราสองคนด้วย ดีไหมค่ะอา พี่กิ่งว่าไงค่ะ เรียกพี่ดีกว่านะค่ะ"
"ได้จ๊ะมาย ดูถ้าคุณอาเขาต้องการแบบนั้น ใช่ไหมค่ะพี่... ฮิ ฮิ ฮิ"
"ต่อค่ะ.....อาต่อ"
"ดีครับน้องกิ่ง 5 5 5 5 ว่าแต่จะให้พี่กิ่งนอนตรงไหน ห้องหยกถ้าสามคนจะแคบไปนะ ถ้าให้นอนห้องคนใช้ข้างล่างก็ไม่เหมาะนะ"
"ก็ให้พี่กิ่งนอนห้องอาซิค่ะ ฮิ ฮิ ฮิ อย่าเพิ่งดีใจค่ะอา... อาต้องไปนอนห้องคุณพ่อคุณแม่ค่ะ ฮิ ฮิ ฮิ"
"หยกเธออย่าพูดเว้นวรรคยาวนักซิ พี่กิ่งหน้าแดงแจ๋แล้ว...ดูดิ เราไปช่วยพี่กิ่งขนของเข้าห้องดีกว่านะ"
"พี่ไม่มีของอะไรมาเลยจ้ะมาย กะว่าพรุ่งนี้เช้าต้องเดินเข้าไปเอาที่บ้าน คงต้องขอให้พี่ต่อเดินไปเป็นเพื่อนหน่อยนะค่ะ กิ่งไม่ได้เอาอะไรมาเลย มาแต่ตัวแบบไม่ได้ตั้งใจมาค่ะ"
"ได้ครับน้องกิ่ง เดี๋ยวผมขอตัวไปย้ายห้องนอนหน่อยนะครับ"
"เดี๋ยวหยกไปช่วยค่ะอา มายเธออยู่คุยกับพี่กิ่งต่อนะ หยกจะไปช่วยอาย้ายข้าวของไปห้องคุณพ่อ"
น้องหยกเดินตามเราขึ้นบันไดเข้าไปที่ห้องนอน เธออดใจที่จะมาโอบกอดเราไม่ได้ กอดเราชั่วอึดใจเสร็จก็ช่วยเราขนย้ายข้าวของส่วนตัวในห้อง พร้อมกับเล่าเรื่องราวของน้องกิ่งให้ฟังว่า
"พี่กิ่งเค้าบอกหยกว่า น้องชายตัวแสบอยู่คอนโดตัวเองที่พ่อแม่ซื้อให้ไม่ได้ เพราะไปสร้างวีรกรรมเลวๆจนมีจิ๊กโก๋ตามรังควานเลยต้องหนีมาอาศัยอยู่ด้วย แต่เพราะนิสัยไม่ดี คบเพื่อนไม่ดี ชอบพาเพื่อนกับผู้หญิงมามั่วสุมแบบไม่ซ้ำหน้า ใครก็ว่าไม่ได้แม้แต่พ่อแม่เขาเอง เพราะตามใจมาตลอด ที่แย่กว่านั้นคือไปได้ยินน้องชายคุยโทรศัพท์กับเพื่อนว่า พี่กิ่งสวยน่ารักน่า....... ไอ้น้องชายก็ดันเออออห่อหมกไปกับเพื่อน หวังจะจัดการพี่สาวตัวเองให้เพื่อน วางแผนชั่วร้ายจะวางยาพี่สาว จนพี่กิ่งแม้จะทานน้ำในบ้านตัวเองยังไม่กล้า จะไล่น้องไปพักที่อื่นเขาก็ไม่ยอมไป เป็นเรื่องที่พี่เค้ารับไม่ได้ ที่น้องชายตัวเองเป็นแบบนี้ พี่เค้าเลยอกสั่นขวัญแขวนต้องมาขออาศัยเราอยู่"
"แล้วน้องหยกรู้จักเค้ามานานแค่ไหนแล้ว ไว้ใจได้หรือป่าว อาไม่รู้นะ อาเชื่อใจหยก แล้วแต่หยกจะเห็นดีเห็นงามละกันนะ"
เราเก็บชองไปคุยกับน้องหยกไปตามเรื่อง
"ไว้ใจได้ค่ะอา รู้จักกันมาตั้งแต่ซื้อบ้านหลังนี้ใหม่ๆเหมือนกัน เรื่องเงินทองไม่ต้องเป็นห่วง พ่อแม่พี่กิ่งเขารวยมาก มีไร่ส้มของตัวเองหลายพันไร่ และมีกิจการอื่นๆอยู่ในตัวจังหวัดเยอะแยะ เคยพาหยกกับมายไปเที่ยวบ่อย เคยนอนร่วมห้องเดียวกันมาแล้วตอนไปเที่ยว เรื่องเงินพี่เค้าดีมากๆ จ่ายสะดวกทุกรายการโดยไม่ต้องกลัวเงินหมด เขามีเพื่อนสนิท อยู่คนสองคน แต่ช่วงนี้เพื่อนเค้าก็มีธุระ จึงต้องมาพึ่งเรา นิสัยก็ดีนะค่ะ ไม่เย่อหยิ่งอวดรวย อาจีบได้จีบเลนนะ หยกสนับสนุนเต็มร้อย ตกถังข้าวสารละทีนี้ รวย แล้วยังไม่พอ แถมสวยซ๊ะด้วย ฮิ ฮิ ฮิ"
"แน่.....วกมาเรื่องนี้จนได้ แล้วไม่หึงอาแล้วหรือ"
"ใครว่าไม่หึง แต่อยากละลายความทุกข์ใจนี้ออกไปบ้าง ด้วยการให้อามีคนรัก...คนเป็นห่วงเพิ่มไงค่ะ เรื่องที่หยกคิดเตลิดเปิดเปิงไป..จะได้มีตัวช่วยรั้งความคิดไว้ ดีทั้งสองฝ่ายไม่ใช่หรอค่ะ แต่ตอนนี้เรามากอดกันหน่อยดีกว่า คนชักเยอะขึ้น โอกาสมันจะน้อยลงนะค่ะ ฮิ ฮิ ฮิ"
แล้วน้องหยกก็มากอดเราแบบรักจัง เราเองก็รักเธอไม่น้อย ถ้าเธอไม่ใช่หลานสาวแท้ๆของเรา หยกเป็นเบอร์หนึ่งที่เรารักมากที่สุด เพราะเธอมีเหตุผลเหนือความคาดหมายให้เราเห็นเสมอๆ ใจคอกว้างขวาง ซึ่งเราเองชอบผู้หญิงลักษณะนี้อยู่แล้ว กอดของเธอแต่ละครั้ง มันชั่งอบอุ่น สร้างความมั่นใจในตัวเราได้ดีมากจริงๆ และในที่สุดการเก็บห้องย้ายข้าวของของเราก็เสร็จสิ้นลง
"เดี๋ยวหยกไปตามพี่เค้ามาดูห้องพักดีกว่า อาจัดเรียงข้าวของเอาเองนะค่ะ"
"จ๊ะ....ชอบใจหยกมากนะ"
น้องหยกเดินลงบันไดไป ส่วนเราจัดของเข้าที่ทาง ห้องเราทั้งสามเมื่องมองในภาพรวมจะเป็นรูปตัวตัวยู โดยมีห้องน้องหยกอยู่ตรงกลาง จึงได้ยินเสียงสาวๆคุยกันเดินขึ้นไดมา
"เดี๋ยวพี่เอาผ้าเช็ดตัวหยกไปอาบน้ำ เสร็จก็เอาเสื้อคลุมชุดนอนหยกไปใส่ก่อน ส่วนชั้นในพีคงต้องใส่ตัวเดิม หยกไม่มีให้นะ"
"พี่ใส่ซ้ำไม่ได้หรอกหยก นอนคืนเดียวไม่ต้องใส่ก็ได้ พรุ่งนี้เช้าค่อยเดินไปเอาทีบ้านพี่ ขอบใจนะหยก มีบ้านตัวเองก็นอนไม่ได้ ไม่รู้ทำกรรมอะไรมา"
"พี่อย่าคิดมาก ไปรอหยกที่ห้อง เดี๋ยวหยกจะเอาชุดนอนไปให้นะค่ะ"
แล้วเสียงนั้นก็จางหายไป ต่างคนต่างเข้าห้องเพื่ออาบน้ำชำระร่างกาย แปลกตรงที่เราดันมีอารมณ์ใคร่เกิดขึ้นอีกแล้ว เพียงเพราะได้ยินเสียงน้องกิ่งบอกไม่ใส่ชุดชั้นใน ใจเราเตลิดเปิดเปิงคิดจินตนาการไปได้ต่างๆนา ซึ่งมันเป็นคำพูดธรรมดาๆเท่านั้น เพียงแต่ออกมาจากปากสาวสวยบังที่บังเอิญเข้าหูเรา จึงอดใจไม่ได้ที่จะหาโอกาสย่องเงียบเข้าไปในห้องสองสาว แล้วขอเธออาบน้ำด้วยเพื่อปลดเปลื้องอารมณ์ใคร่ที่เกิดขึ้นในใจ ซึ่งในตอนนี้ไข่เราแข็งโป๊ก เห็นน้องกิ่งในจินตนาการที่ไม่ใส่ชั้นใน...ในชุดเสื้อคลุมนอนบางเบาเหมือน ที่สองสาวเคยใส่ให้ดู เห็นในทุกท่วงท่าหลายๆอิริยาบถที่ก้มๆเงยๆ บิดไปแอ่นมา ว็อบๆแวมๆอยู่เป็นประจำ เพียงแต่ในจินตนาการนั้นกับเป็นหน้าของน้องกิ่งที่แปลกออกไป เธอมีทั้งความสวยความน่ารักอยู่ในใบหน้าเดียวกัน มันแปลก แต่ก็จริง ดูบางมุมน่ารัก ดูบางมุมสวย ดูบางมุมมีเสน่ห์ดูดี เมือเพลิดเพลินอยู่กับความคิดจนได้โอกาสที่เราหวัง เราก็แว๊บเข้าไปในห้องนอนของสองสาวทันที เห็นน้องหยกในชุดวันเกิดซึ่งเตรียมอาบน้ำอยู่ เราตรงเข้าไปหารดดมจูบเธอไปทั้งตัวตัว ปากก็ถามไปว่า
"น้องมายหายไปไหนหรือหยก"
"อานิสัยไม่ดี กอดหยกจูบหยกยังถามหาคนอื่นกับหยกอีก"
น้องหยกทำเป็นงอน แต่ก็บอกว่าน้องมายอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ แล้วเธอคงเห็นความหื่นกระหายในกามของเรา จึงถามกลับมาต่อว่า
"อาไปโดนอะไรมา มังกรน้องทำไมซู่ซ่าผิดปรกติ คงไม่ใช่เพราะหยกแน่ๆเลย ใช่ไหมค่ะ"
เราจึงสารภาพเล่าให้เธอฟังว่า ได้ยินน้องกิ่งบอกจะไม่ใส่ชุดชั้นนั้น มันเลยมีอารมณ์
"นั่นแน่ หยกนึกแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงนะค่ะ เดี๋ยวหยกจะช่วย แต่ตอนนี้ยังไม่รู้วิธี ไปอาบน้ำกับยัยมายสามคนเหมือนเดิมดีกว่า ให้ยัยมายช่วยรีดพิษรักให้ หยกไม่อยากได้พิษรักของคนอื่น ฮิ ฮิ ฮิ อาเราก็ไม่เบาเหมือนกันน้า.....ฮิ ฮิ ฮิ"
"แต่อาไม่ได้รักน้องกิ่งอย่างที่หยกเข้าใจนะ"
"รักหรือไม่รักก็ช่างเถอะ ตอนนี้ไปรัดพิษรักออกก่อน ฮิ ฮิ ฮิ"
หยกเป็นคนที่เข้าใจอะไรง่ายๆเสมอ หลังจากนั้นเธอก็พาเราเข้าห้องน้ำไปหาน้องมายซึ่งกำลังอาบน้ำอยู่
"มายมีญาติมาเยี่ยมแน่ะ"
พอน้องมายเห็นเราเท่านั้น เธอยิ้มแก้มปริจนออกนอกหน้า รีบเดินมารับทั้งที่ตัวยังมีสบู่ที่ฟอกอยู่ เราจึงได้โอกาสระดมจูบเธออีกคน ส่วนน้องหยกยืนดูอยู่ในชุดวันเกิดด้วยรอยยิ้มที่เห็นอามีความสุข และรู้ความในใจที่อาสารภาพให้ฟัง จึงไม่รู้สึกหวงอาในตอนนั้น กับแสดงความยินดีกับเราด้วยรอยยิ้ม ทำให้เราแสดงสัญชาตญาณการดำรงเผ่าพันธุ์กับน้องมายแบบไม่เคอะเขิน ไข่เราแข็งไม่เลิก แทงเข้าบริเวรท้องน้อยน้องมาย ถูกสบู่กั้นทำให้ลื่นซ้ายทีขวาที ส่วนน้องมายเมื่อถูกระดมจูบแบบนั้น ปลายหัวนมก็เริ่มแข็งเป็นไตชี้ตั้งขึ้น พร้อมกับเอื้อมมือมาจับมังกรน้อยคลึงเคล้นชักขึ้นชักลงไปมา ส่วนน้องหยกหลังจากบ่มความรู้สึกชั่วครู่ เกิดอารมณ์ขึ้นมาบ้าง จึงมาโอบกอดลูบไล้ตัวเราเอานมถูอยู่ด้านหลัง เราจึงดึงมือขวาออกจากน้องมาย เลี้ยวไปด้านหลัง ช่วยน้องหยกจัดที่ทางสามเหลี่ยมทองคำของเธอ ส่วนหนึ่งเพื่อไม่ให้เธอรู้สึกว่าถูกละเลย ถึงแม้เธอจะปฎิเสธน้ำรักในครั้งนี้ ด้วยรู้ว่าไม่ได้เกิดจากเธอเป็นต้นเหตุก็ตาม
ถึงตอนนี้แต่ละคนเรามีน้ำรักเอ่อล้นมาให้ได้สัมผัส น้องมายเริ่มเลื่อนตัวลงต่ำไปหาเป้าหมายคือมังกรน้อย หวังจะกัดกินให้สมใจ เราจึงต้องปรับตัวลงไปตาม เพราะเราเองก็อยากลิ้มรสสามเหลี่ยมทองคำของใครสักคน จึงเลื่อนตัวตามลงน้องมายไปนอนที่พื้น ส่วนน้องหยกได้โอกาสหลังจากเรานอนลงจึงยกขาวาดข้ามตัวเราเอาดอกไม้ของเธอมา จ่อที่ปากเราสมใจ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร วันนี้กับรู้สึกว่าดอกไม้ของน้องหยกชั่งสวยงามเสียนี่กะไร ฤาจะเป็นเพราะแรงกระตุ้นที่ได้จากน้องมายที่กำลังเล่นง่วนอยู่กับมังกรน้อย ทำให้ความเสียวซ่านเล็กแผ่เข้ามาอยู่โดยตลอด กลิ่นดอกไม้ของน้องหยกรันจวนใจจนเราอดไม่ได้ที่จะยกหน้าดันจมูกเข้าไปสูดดม พร้อมกับแลบเลียอย่างเมามัน มือหนึ่งก็เอื้อมไปนวดคลึงเจ้าบัวตูมของเธอ ตัวเธอสั่นกระตุกเป็นครั้งคราว ปากก็พึมพำรำพันในความเสียวซ่านนั้น ถึงแม่จะไม่ดังนัก แต่ก็ก่อกวนจิตใจเราหน้าดู
"อา.....หยกเสียวค่ะ เสียวมากค่ะ.... เสียวจังเลยค่ะอา..... อา.......โอ้วว.....อูยย........."
น้องหยกกดดอกไม้ของเธอกับปากเราด้วยเสียวซ่านเป็นครั้งคราว น้ำรักเธอไหลเอ่อเจิ่งนองให้เราแลบเลีย ยิ่งตัวเธอเองยิ่งเกร็ง บางคราวบิดเป็นเกลียวเชือก ส่วนเราเองกล้ามเนื้อแข็งไปหมด เสียวสุดจะทนด้วยฤทธิ์ของน้องมายที่ใช้ทั้งมือสาวทั้งปากอมคลึง จนต้องพ่นน้ำรักใส่ปากเธอด้วยเสียวสุดๆ พร้อมบิดตัวช่วงล่างหนีจากปากเธอ เธอเองคงรู้ดีว่าเราถึงฝั่งแล้ว จึงก้มหน้ามาซบที่ท้อง นิ้วจากมือขวาตัวเองที่คลึงเม็ดสวาทตังเองก็เร่งมือทำงานจนเสร็จกิจ มีเสียงหอบให้เห็นเล็กน้อยจนเธอนอนสงบนิ่ง ส่วนน้องหยกคงไม่มีปัญหา ดูจากกริยาเธอคงเสร็จไม่ต่ำกว่าสองครั้ง มีน้ำรักออกมามาก ถึงตอนนี้สองสาวมานอนรวมตัวกกกอดเราอยู่ทั้งซ้ายขวาพอให้หายเหนื่อยจาก กิจกรรมของพวกเรา จากนั้นจึงพากันไปอาบน้ำพร้อมกับคุยกันต่อเล็กน้อย
"มายว่าของอามันใหญ่ขึ้นนะค่ะ ตอนแรกที่เห็นมันไม่ขนาดนี้ หรือว่าไงหยก"
"ก็คงหยั่งงั้นแหละ ก็โดนคลึงทุกวัน แถมได้อาหารเสริมจากบริษัทที่ตัวเองขายบำรุง มันก็ต้องใหญ่ขึ้นเป็นธรรมดา แล้วมายชอบไหมละ"
"ถามได้ อะไรที่เป็นของอาเราชอบทั้งนั้นแหละ อาไม่พูดเลย เหนื่อยเหรอค่ะ"
"ป่าวจ้ะมาย อากำลังคิดถึงแขกที่มาพักบ้านเราอยู่ เจ้าของบ้านหายหน้าหมดเลย อีกอย่างก็เรื่องของพวกเรา ต้องระวังกันหน่อยนะ เราไม่รู้ว่าเขาจะคิดยังไง"
"อาคิดมากอีกแล้ว ถ้ากลัวนักก็เอามาร่วมสโมสรซ๊ะเลยดีไหมมาย"
"บ้าซิหยก เธอทำตัวเป็นแม่สื่ออีกแล้วนะ แล้วมายจะไปอยู่ตรงไหน"
"อย่าคิดมากน่าเด็กๆ เรื่องแบบนี้อาว่ามันไม่ใช่ว่าจะเกิดขึ้นง่ายๆซะเมื่อไร"
"อาจะมารู้ใจผู้หญิงได้ยังไงค่ะ แล้วมายกับอามันเกิดง่ายหรืออยากค่ะ ยิ่งมีแม่สื่อตัวดีด้วย รับรองเปิดปุ๊บติดปั๊บ ยิ่งกว่าฮิตาชิอีกค่ะ ยิ่งคนไม่เคยนี่แหละตัวดี มันเก็บกดมานานนะค่ะ"
"อ้าวมาย มาว่าหยกอีกแล้ว แล้วเธอจะเก็บอาเราไว้ให้เฉาตายเหรอ ก็เธอบอกเองไม่ใช่เหรอว่าจะไม่เอาอาเราทำสามี แล้วที่อาเขาไม่ยอมปักธงเธอก็เพราะอาเขาคิดแบบที่เธอเคยบอก เราสองคนเป็นแค่นักศึกษาในเรื่องนี้ตามที่เคยคุยกันไว้นะมาย เราไม่ใช่ตัวจริงของอาซ๊ะหน่อย"
"เดี๋ยว...เดี๋ยว...เดี๋ยว สองคนอย่าพึ่งทะเลาะกันนะ มันยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นซ๊ะหน่อยนะ นะ นะ ตอนนี้อาจะให้การบ้านเธอสองคนไปคิดนะ ว่าเธอสองคนรักอาตรงไหน แล้วอะไรมันคือความรักกันแน่ ดีไหม"
"ไม่รู้ว่ารักอาหรือรักตัวเองกันแน่ ฮิ ฮิ ฮิ"
เสียงพูดลอยๆของน้องหยกทำให้น้องมายโกรธจนหน้าแดง แต่คงเป็นเพราะสำนึกลึกๆที่ต้องมาอาศัยบ้านน้องหยกอยู่ ทำให้เธอไม่กล้าระเบิดความโกรธนั้นออกมาอย่างเต็มที่ เพียงแต่พูดขึ้นว่า
"วันนี้มายจะขอไปนอนกับพี่กิ่งนะค่ะอา เบื่อคนพูดมาก น้องมายไปละค่ะ อาบน้ำเสร็จพอดี"
"เราก็จะนอนกอดอาเราให้สบายใจ ไม่มี ก.ข.ค. ฮิ ฮิ ฮิ"
น้องมายโมโหจนเดินออกจากห้องน้ำ ยิ่งได้ยินเสียงน้องหยกพูดต่อ เธอยิ่งมีอารมณ์โกรธหนักขึ้นไปอีก จนเราต้องปรามน้องหยก
"น้องหยกพอแล้ว พอแล้ว เป็นเพื่อนกันต้องให้อภัยกันนะจ๊ะ"
น้องหยกได้ยินเราห้ามกลับหัวเราะ แล้วพูดว่า
"หยกไม่โกรธมายหลอกค่ะอา แค่ยั่วเล่น เผื่อจะมีช่องทางบางอย่าง ฮิ ฮิ ฮิ"
"ช่องทางอะไรหรือหยก คงไม่ใช่เรื่องพี่กิ่งนะ อาบอกแล้วไงว่าไม่ได้รักเค้าสักหน่อย เพียงแต่แค่ขอบที่เขาสวยน่ารัก ดูดสะอาดตา ก็เท่านั้นเอง"
"ไม่มีอะไรหลอกค่ะอา อาอยู่เฉยๆ เดี๋ยวหยกจัดให้ ฮิ ฮิ ฮิ เราออกไปกันเถอะค่ะ เดี๋ยวไก่ตื่น ฮิ ฮิ ฮิ"
หลังจากนั้นเราก็เดินออกจากห้องน้ำ เห็นน้องมายแต่งตัวเสร็จพอดี ดูรัดกุมกว่าเก่าในชุดกางเกงขาสั้นสบายๆ ขาไม่กว้างเกินไปนัก เสื้อยืดสายเดี่ยวเนื้อหนา แม้ไม่ใส่เสื้อในก็ไม่บางจนน่าเกลียด แต่ก็ให้อารมณ์ในความรัดรูปของตัวเสื้อ พอเธอเห็นหยกเดินออกมากับเราเธอก็พูดแบบให้หยกได้ยินด้วยว่า
"เดี๋ยวมายไปหาพี่กิ่งก่อนนะค่ะอา วันนี้จะนอนคุยกับพี่กิ่งค่ะ เปลี่ยนบรรยากาศค่ะ"
"อาก็จะกลับไปแต่งตัวที่ห้องเหมือนกัน แล้วดูแลพี่กิ่งด้วยนะจ๊ะ เขาเป็นแขก พาลงไปดูหนังฟังเพลงอย่าให้เขารู้สึกว่าเจ้าของบ้านไม่เอาใจใส่นะจ๊ะ อาไปนะหยก"
เราพูดเพื่อให้น้องมายเกิดความอบอุ่น รู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของเจ้าของบ้าน ไม่ใช่ผู้อาศัยในแบบที่เธอมีแรงกดดันมาตลอด อีกประการก็เพื่อให้น้องกิ่งได้รับความสะดวกสบายในฐานะผู้มาเยือน
"ค่ะอา"
หลังจากนั้นเราก็เดินออกจากห้องน้องหยกพร้อมน้องมาย พอน้องมายเห็นเราเปิดประตูเข้าห้อง จึงเคาะประตูเรียกน้องกิ่งแล้วหายเข้าไป ส่วนเราแต่งตัวในชุดนอนด้วยชุดสบายในกางเกงขายาวเสื้อแขนยาว เพื่อไม่ให้ดูอุจาดตาสำหรับผู้มาเยือนแบบน้องกิ่ง พรมน้ำหอมนิดหน่อยพอให้ได้กลิ่นอ่อนๆ เมื่อจัดระเบียบตัวเองเข้าที่เข้าทางจึงออกจากห้องเดินลงไปชั้นล่าง หวังจะไปนั่งฟังเพลงเบาๆตามปรกติ เมื่อเราแวะดื่มน้ำในตู้เย็นที่ห้องครัวเสร็จ เดินออกมาหางตาก็เหลือบไปเห็นน้องมายกับน้องกิ่งในชุดนอนเสื้อตัวเดียวของ น้องหยกที่ติดกระดุมครบทุกเม็ด ชายเสื้อเลยไปถึงหัวเข่า มีส่วนเว้าด้านข้างทั้งสองที่สูงขึ้นมาเล็กน้อย เผยให้เห็นต้นขาเหนือเข่าพองาม เธอยืนกอดอกอยู่นอกบ้านตรงประตูใหญ่ หน้าตาเคร่งเครียด เราจึงเดินออกไปทักทายตามมารยาทเจ้าของบ้าน
"คุยอะไรกันเหรอกิ่ง น้องหยกน้องมายดูแลดีหรือป่าว ทำไมหน้าเครียดจัง"
"พี่ทีฟังดูซิค่ะ น้องชายตัวแสบเปิดเพลงดังลั่นไม่เกรงใจชาวบ้านเลย คงพาเพื่อนมาเฮโลสารพากันหลายคน กิ่งปวดหัวกับเด็กคนนี้จังเลย ฟ้องพ่อกับแม่แล้วท่านก็จัดการอะไรไม่ได้ ได้แต่บอกปล่อยน้องมันไป มันไม่ทำอะไรผิดกฎหมายก็ดีแล้ว ฟังดูซิพี่"
"กิ่งใจเย็นๆนะ ช่วงวัยรุ่นก็เป็นแบบนี้กันทั้งนั้นแหละ เพียงแต่น้องชองกิ่งเขาโชคดีที่มีเครื่องมืออำนวยความต้องการเยอะกว่าคน อื่นเพราะได้พ่อแม่ร่ำรวย ก็เท่านั้นเอง พี่ว่าเสียงมันก็ไม่ดังอะไรนักหนาหรอก พี่อยู่ในบ้านยังไม่ได้ยินเลย อาจเป็นเพราะกิ่งมีใจจดจ่ออยู่กับเขามากเกินไปหรือป่าว"
"ใช่ค่ะพี่กิ่ง ถ้าเราไม่สนใจ เสียงมันก็ไม่ดังมากมายอย่างพี่กิ่งคิดหรอกนะค่ะ"
"ไม่ดังอะไรล่ะค่ะ กว่าเสียงจะทะลุออกจากห้องผ่านกำแพงรั้วมาถึงเรายังดังขนาดนี้ ถ้าอยู่ในบ้านแก้วคงแตกไม่รู้กี่ใบแล้วค่ะ"
"พี่ว่าเราเข้าบ้านก่อนนะกิ่ง ไปปอกผลไม้ทานกันดีกว่า ในบ้านไม่มีเสียงรบกวนกิ่งหรอกนะ"
น้องกิ่งยืนกอดอกโมโหพฤติกรรมน้องชายอยู่ ส่วนเราคนนอกกับเห็นเป็นเรื่องธรรมดา แต่ที่เห็นไม่ธรรมดาคือเสื้อที่น้องกิ่งใส่ เวลาเธอกอดอกมันก็ตึงจนเห็นความเว้าความโค้ง ตุ่มไตของเธอที่ดันเสื้อตึงนั้น ทำให้ฟันธงได้ว่าเธอไม่ใส่เสื้อชั้นในจริงๆ ถึงแม้กระดุมเสื้อจะติดครบทุกเม็ด แต่เธอหารู้ไม่ว่า ใจเราได้เปิดมันออกดูเข้าให้แล้วแบบหลีกเลี่ยงไม่ได้ ด้วยตัวเธอเองนั้นแลที่เป็นผู้กระตุ้นใจเราในท่ากอดอก
"น้องมายพาพี่เค้าเข้าบ้านเถอะนะ ไปปอกผลไม้มาทานกันดีกว่านะจ๊ะ"
"ไปเถอะพี่กิ่ง เราทำอะไรไม่ได้หรอก เดี๋ยวเค้าก็เลิกเองแหละ ไปช่วยมายปอกผลไม้ทานกันนะค่ะ รับรองมายไม่เอาส้มให้พี่กิ่งทานแน่ เพราะพี่ทานมาตั้งแต่เด็กแล้ว ฮิ ฮิ ฮิ"
"แต่ตอนนี้พี่อยากทานส้ม คิดถึงบ้านจัง ดีไม่ดีพี่อาจได้ทานส้มของบ้านตัวเองก็ได้นะ ไปเข้าบ้าน"
ใจหนอใจ คนอะไรก็ไม่รู้ ขนาดโมโหยังดูดี ถ้าเธอยิ้มหวานๆให้ ใจเราจะไม่สลายหรือนี่ สองสาวจูงมือกันเข้าบ้าน ตรงไปยังตู้เย็นในห้องครัว ส่วนเราแยกไปนั่งรอทานที่โซฟายาวห้องรับแขก เห็นน้องหยกยืนคุยโทรศัพท์อยู่ในห้องรับแขก ไม่รู้ว่าเธอลงมาตั้งแต่เมื่อไร ท่าทางสบายใจเหมือนเดิม สักครู่เธอก็ถามเราว่า
"คุณอาคุยกับคุณพ่อหน่อยไหมค่ะ"
เราตอบตกลงไป เพื่อต้องการรายงานและรับทราบเรื่องบางอย่างของน้องกิ่งกับบ้านหลังนี้ หลังจากทักทายกับพี่ชายตามสมควร พี่ชายอารมณ์ดีบอกน้องหยกเล่าเรื่องน้องกิ่งให้ฟังแล้ว ไม่มีปัญหา พี่อนุญาตให้เธอพักอาศัยได้ตามใจปรารถนา เรารู้จักกันในฐานะเพื่อนบ้านมานานแล้ว ผูกพันกันในทางที่ดีเสมอมา ไว้ใจได้ทุกประการ พร้อมกับขอบใจเราที่ดูแลหลานเป็นอย่างดี ถามถึงเรื่องเงินทองที่ส่งมาให้ตามปรกติ หลังจากนั้นเราก็ส่งสายคืนน้องหยกให้ได้คุยกับพ่อแม่ต่อไป หลังจากนั้นก็เห็นน้องกิ่งกับน้องมายเดินถือถาดผลไม้มานั่งล้อมวงที่โซ ฟาที่เรานั่งอยู่
"อาจะทานอะไรดีค่ะ ส้ม สาลี่ แอ๊บเปิ้ล แคนตาลู้ป พี่กิ่งเตรียมมีดมาปอกให้แล้วค่ะ แล้วพี่กิ่งจะฟังเพลงหรือดูทีวีดีค่ะ"
"พี่ยังไม่อยากได้ยินเสียงเพลง อยากสงบใจนะมาย เครียดกับเสียงข้างบ้านมากเลย เราทานแคนตาลู้ปดีไหมค่ะพี่ที"
"ได้เลยกิ่ง"
น้องกิ่งเลื่อนตัวเองเข้าหาโต๊ะรับแขกของโซฟา ชายเสื้อที่หดเข้าไปตอนนั่งทำให้เห็นเนินเนื้อต้นหัวเข่า หลังจากเธอเลื่อนคัวเข้าหาโต๊ะ เพื่อจะผ่าผลไม้ ชายเสื้อด้านหลังก็ห้อยลงไป ถ้านอนอยู่กับพื้นก็จะเห็นอะไรปริ่มๆโผล่ออกมา เพียงแต่ตอนนี้เรานั่งเสมอกันซึ่งดูแล้วก็ธรรมด๊าธรรมดา ไม่ได้โป๊อะไรเลย แต่ทำไมใจเรามันมีความสุขจังที่เห็นท่วงท่าอาการทางกายของเธอ สักครู่น้องหยกคุยโทรศัพท์เสร็จก็เดินตรงมาที่เรา เธอแต่งตัวเหมือนน้องกิ่ง แต่เที่ยวนี้เธอใส่กางเกงชั้นในมาด้วย ซึ่งสิ่งเหล่านี้ไม่เคยพลาดจากความสนใจของเรา แม้จะไม่ใส่เสื้อใน ติดกระดุมมากขึ้นแม้จะไม่ครบ แต่ก็ไม่โป๊มานั่งที่วางแขนของโซฟาติดตัวเรา เอามือโอบกอดที่ไหล่พร้อมกับพูดว่า
"คุณพ่อบอกว่าให้พี่กิ่งพักอยู่บ้านนี้ได้ตามใจปรารถนา ให้คิดว่าเป็นเสมือนบ้านตัวเอง แล้วบอกว่าเป็นเรื่องที่ดีสำหรับหยก จะได้เพื่อนเพิ่มขึ้น ไม่เหงา และช่วยดูแลกันและกันค่ะ"
"ขอบใจมากนะหยก วันหน้าพี่จะตอบแทนให้"
"ไม่ต้องหรอกพี่กิ่ง เห็นหยกเป็นคนอื่นคนไกลไปได้ แต่พี่กิ่งใส่ชุดของหยกน่ารักจัง เสื้อคลุมนอนอีกตัวที่ให้พี่เลือกพี่ไม่ชอบหรอค่ะ"
น้องหยกพูดพร้อมกับเปลี่ยนอิริยาบถจากนั่งเบียดเราเป็นท่านอน หันปลายเท้าไปด้านปลายโซฟาอีกฝั่ง ซึ่งเป็นที่น้องกิ่งนั่งปอกผลไม้อยู่ ส่วนด้านหัวมาเทินตัวเราที่นั่งห้อยขาอยุ่ในท่าสบายของเธอ
"ชอบค่ะน้องหยก แต่ช่วงอกมันตึงไปหน่อย พี่เลยต้องใส่ตัวนี้ ทั้งที่ชอบตัวนั้นมากกว่า เพราะมันคล้ายของพี่เวลาใส่อยู่บ้าน ผ้าเบาสบายยาวพอดีกับเข่า ใส่แล้วเหมือนไม่ใส่อะไรเลย แต่ตัวนี้ก็ดีนะ ทำให้รู้สึกว่ามีอะไรใส่อยู่บ้าง มันลุ่มล่ามดี ทานได้แล้วค่ะผลไม้"

เรื่องที่เขียนได้ ละมุนละไม มาก
ผลงาน ของท่าน เงาเทวา

ได้อีกหนึงหญิงสาวมาสร้างสีสันให้บ้าหลังนี้ไม่เหงาแล้วก็ทำให้คุณอามีแรงกดดันเพิมอีดนิด แล้วจะตั้งตารอรตอนต่อไปนะครับมาเร็วๆๆนะครับ

ไม่มีปักธงกันแต่ลุ้นทุกตอน ขอบคุณมากครับ

ขอบคุณครับ..เรื่องราวเดินเนื้อเรื่องแบบสบายๆดีครับ...ไม่ได้หวังแต่การที่จะปักธงอย่างเดียว...ชอบครับ

น้องหยกทำตัวเป็นแม่สื่อให้อาจริงๆด้วย

แหมถ้าใส่อีกตัวสงสัยนายทึหัวใจกระเด็นออกมานอกอกแน่ๆ

เนื้อเรื่องดำเนินไปเรื่อยๆอาจไม่ทันใจแนวฮาร์ดคอรนัก แต่สนุกดีครับ

งานนี้จะได้ลุ้นเพิ่มอีกคนไหมหน้า....ขอบใจมากครับ

เอาแล้วมีฉีกสัญญากันบ้างละงานนี้

มีเพิ่มเข้ามาอีก1คนน่าอิจฉามากๆเลยครับ

มีสาวเข้ามาอีกคน น่าอิจฉาจริงๆ

conx96857

จะได้เข้าเป็นสมาชิกคนที่สามไหม ลุ้น หรือจะเป็นตัวจริง

_สาวข้างบ้านสวยถูกใจแบบนี้ น้องหยกคงเดินเครื่องเป็นแม่สื่อเต็มที่

คุณอาจะตะบะแตกเมื่อไหร่นะ

ข่าว:

[Copy] รักร่วมใคร่ ตอนที่ 9

conx96857