ในขณะที่โจรสุหรั่งกำลังขยับตูดขึ้นสูงเพื่อส่งแรงกระเด้าลงไปในรูหีนางสุวรรณมาลี ก่อนที่หัวควยมันจะมุดแทรกลงไปได้พลันมีเท้าข้างหนึ่งมาถึบมันตกกระเด็นจากเตียงไป แทบเป็นวินาทีที่กำลังควยจ่อลงไปในรูหีนางสุวรรณมาลีแล้วเชียวช้าอีกเสี้ยววินาทีเดียวมีหวังนางสุวรรณมาลีได้หีแหกเพราะควยโจรฝรั่งแน่
โจรสุหรั่งรีบลุกขึ้นมาพร้อมกับนางสุวรรรณมาลีที่ลืมตาขึ้นเมื่อรู้ตัวว่าพ้นความสยอง ชตาหีนางยังไม่ถึงคาดด้วยควยโจร ทั้งคู่กลับต้องประหลาดใจเมื่อเห็นผู้ที่ยืนอยู่กลับเป็นชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ แผงหน้าอกเป็นมัดบึกบึนหน้าคมเข้มแม้ไม่ถึงกับหล่อเหลามากแต่ก็ดูดี
            "เจ้าเป็นใครเข้ามาได้ยังไงนี้"
            "เจ้าโจรชั่ว ข้านี้แหละสินสมุทร จะมาฆ่าเจ้า หนอยแนะมารังแกแม่ข้าได้"
            "สินสมุทร เป็นไปได้ไง"
             นางสุวรรณมาลีร้องอย่างแปลกใจ โจรสุหรั่งตกใจรีบฉวยกางเกงมานุ่ง รีบวิ่งออกไปให้เหล่าสมุนดาหน้าเข้ามาจัดการสินสมุทรโดยไว
             "แม่ไม่ต้องตกใจ ข้าสินสมุทรเองจริงๆ จำที่ข้าเคยบอกแม่ไม่ได้หรือว่าข้ามีคาถาอาคม"
             ที่แท้ตอนสินสมุทรใกล้สร่างเมาได้ยินเสียงขลุกขลักบนเตียงก็เริ่มรู้สึกตัว แต่ยังหมดเรี่ยวแรงลุกไม่ขึ้น ได้ยินเสียงโจรฉีกเสื้อผ้าดัง คว้าก คว้าก ก็นึกเอะใจ มาหูผึ่งหายเมาเอาตอนที่ได้ยินโจรบอกว่า หรือเจ้าต้องการให้มันมาดูตอนเราเย็ดกัน
ด้วยคำนี้ได้ยินแขกพูดคราวก่อนก็นึกประหลาดใจว่ามันคืออะไร จึงลิมตาโพลงขึ้นมองเห็นโจรกำลังทำอะไรอยู่ที่หว่างขานางสุวรรณมาลีแต่ไม่ถนัดนัก ด้วยยังพึ่งสร่างเมากลัวจะสู้โจรไม่ได้ จึงเร่งบริกรรมคาถาเพิ่มพลกำลังที่ได้จากแม่ผีเสื้อสมุทรสอนไว้
จริงๆ ร่างของสินสมุทรก็ยังเป็นเด็กเท่าเดิม แต่ทุกคนกลับมองเห็นเป็นตัวสูงใหญ่จากภาพมายา และสินสมุทรยังบริกรรมคาถาที่ได้จากท่านฤาษีแห่งเกาะแก้วพิสดารทำให้ร่างกายคงกระพันมิอาจมีศาสตราวุธใดทำร้ายได้
             นางสุวรรณมาลีค่อยนึกได้ว่าสินสมุทรเคยบอกไว้ พิจารณาดูใบหน้าก็มีส่วนคล้ายสินสมุทรจริงๆ
             "อา..หากสินสมุทรโตเป็นผู้ใหญ่หน้าตาจะเป็นเช่นนี้หรือ แม้ว่าไม่หล่อเหลาเท่าพระอภัยมณี แต่ดูคมเข้มไม่เลว"
             "สินสมุทรเจ้าระวังตัวด้วย"
              นางสุวรรณมาลีร้องบอกพยายามหาอะไรมาปิดร่างกับได้เศษผ้าผืนกระจ้อยหนึ่งประมาณผ้าเช็ดตัวผืนสั้นปิดบังส่วนสงวนได้เล็กน้อย
              ขณะนั้นได้มีสมุนโจรสองคนถือดาบวิ่งเข้ามาเห็นนางสุวรรณมาลีแก้ผ้าอยู่จึงมองไม่วางตา ขณะที่จ้วงดาบฟันสินสมุทรไปด้วย ตาดูนางสุวรรณมาลีไปด้วย
สินสมุทรยกแขนขึ้นรับดาบหน้าตาเฉย เสียงนางสุวรรณมาลีร้องวิ้ดว๊ายลั่น กลัวสินสมุทรเป็นอันตราย แต่ดาบฝรั่งกลับไม่ระคายผิวสินสมุทรแม้แต่น้อยแถมถูกสินสมุทรดึงดาบทั้งคู่ไปหักเล่น
              สองสมุนโจรเห็นท่าไม่ดีออกจากห้องตามแผน ให้สินสมุทรไล่ตามมา
              สินสมุทรไม่ทันเกมส์กลับถลันไล่ตามติดออกนอกห้อง
              โจรสุหรั่งจอมเจ้าเล่ห์กลับยืนแอบข้างประตูพอสินสมุทรออกไป มันจึงกลับเข้าไปในห้องนางสุวรรณมาลีใหม่ โดยหวังจะเอานางสุวรรณมาลีมาเป็นตัวประกัน
เสียงนางสุวรรณมาลีร้อง
             "สินสมุทรช่วยด้วย ๆ"
สินสมุทรจึงหันขวับไปอย่างรวดเร็ว ยกเท้าถีบประตูทีเดียวจนกลอนประตูหักขณะโจรสุหรั่งจะตรงเข้าไปนางสุวรรณมาลีที่แก้ผ้าพยายามวิ่งหนีโจรไปรอบห้อง
โจรสุหรั่งไม่คิดว่าสินสมุทรจะมีกำลังแข็งแรงเช่นนี้กลับเข้ามาโดยง่าย เอาดาบแทงเข้าไปที่ท้องอย่างจังจนดาบงอแต่สินสมุทรไม่เป็นอะไรเลย สินสมุทรคว้าจับตัวโจรสุหรุ่งได้ด้วยตวามโมโหที่บังอาจมาข่มเหงรังแกแม่ของตน
ขณะนี้ด้านนอกออไปด้วยสมุนของโจรฝรั่งเต็มไปหมด มีเข้ามาในห้องแล้ว 3 -4 คน เตรียมจะช่วยลูกพี่ตนอย่างไรดี
             สินสมุทรยิ่งเห็นผู้คนเข้ามายิ่งเดือดดาล กลับเอามือจับแหวกอกฉีกร่างโจรสุหรั่งออกเป็นสองซึก ราวกับฉีกต้นไม้ตอนที่นางสุวรรณมาลีเห็นในเกาะร้าง
ร่างกายผู้คนย่อมแตกต่างจากต้นไม้ตรงที่มีเลือดเนื้อ โจรสุหรั่งชักตาตั้งขาดใจมองเห็นเลือดและอวัยวะภายในกระเซ็นไปโดนเหล่าสมุนโจรจนเปอะเปื้อนไปหมด เหล่าสมุนโจรไม่เคยพบเห็นการกระทำอันโหดร้าย ฆ่าคนด้วยมือเปล่าด้วยการฉีกร่างเช่นนี้ถึงกับตกใจชวัญหนีดีฟ่อไปตามๆกัน
            ไม่เพียงแต่เหล่าโจรเท่านั้นที่ตกใจแม้แต่นางสุวรรณมาลีเห็นภาพนี้ก็รู้สึกสยดสยอง    ร้องกรี้ด ลั่น เป็นล้มหมดสติไปบนที่นอน
            สินสมุทรตั้งใจกวาดล้างเหล่าโจรให้สิ้นซาก มือถือซากศพของโจรสุหรั่งที่แยกเป็นสองซีกด้วยมือละข้าง ใช้เป็นอาวุธฟาดไปยังเหล่าโจร
           บ้างโดนซากศพฟาดจนหน้ายุบ สมองกระจัดกระจายตายไปตั้งหลายคน
           ตอนนี้มีบทกลอน
           "เห็นนายโจรโผนจับสัประยุทธ์ ทะยานหยุดเหยียบอกผงกหงาย
            กระชากฉีกซึกโครงครากทลาย เอาศพนายตีไพร่ไล่กระพือ
            แขกฝรั่งอังกฤษไม่คิดรบ ถลาหลบล้มกลิ้งบ้างวิ่งตื๋อ
            บ้างหมอบราบกราบก้มประนมมือ เสียงอึงอื้ออ่อนน้อมไม่ยอมตาย"
            เหล่าโจรที่เคยปล้นฆ่าคนโดยมีชัยมาตลอด ยังไม่เคยเห็นใครที่ฆ่าคนตายได้ดุร้ายเท่าสินสมุทรเช่นนี้ต่างรักตัวกลัวตายบ้างทิ้งดาบ วิ่งหนีกระโดดลงทะเลไปตามกัน พวกที่เหลือจวนตัวได้แต่ทิ้งอาวุธนั่งคุกเข่าร้องไห้ขอชีวิตกันไปตามๆกัน
พวกโจรแม้มีถึง 500 แต่ไม่มีใครกล้าต่อสู่กับสินสมุทรเลยสักคน
ต่างยอมยกให้สินสมุทรเป็นหัวหน้าขอเพียงไว้ชัวิตพวกตนเท่านั้น
            สินสมุทรคลายโทสะลงแล้วจึงไว้ชีวิตพวกโจร บอกว่าเรื่องการจัดการดูแลไว้ให้นางสุวรรณมาลีเป็นคนจัดการ ตอนนี้ให้ต่างทำหน้าที่ไปตามปกติห้ามมีลวดลายตุกติกใดไม่เช่นนั้นจะจับฉีกร่างกายออกให้หมดดั่งหัวหน้าโจรสุหรั่ง
ทุกคนต่างขวัญผวาไม่มีใครกล้าฮึกโหมตอแยกับสินสมุทร ต่างขอบคุณที่ไว้ชีวิต ต่างช่วยจัดการซากศพของเพื่อนที่ตายไป ปฎิบัติหน้าที่อย่างเข้มแข็ง
            สินสมุทรสั่งห้ามไม่ให้ใครรบกวนหรือมาใกล้ห้องของตนกับแม่อีกต่อไปยกเว้นตนจะสั่ง
            ทุกคนต่างกลัวจนขี้ขึ้นสมองอย่าว่าแต่ผ่านไปใกล้เลย แม้แต่ชำเลืองมองยังไม่กล้า
            เมื่อสั่งการเสร็จสิ้นแล้วสินสมุทรจึงกลับเข้าไปยังห้อง พบประตูกลอนหักไม่สามารถลงกลอนได้ จึงปิดงับไว้เฉยๆ แต่ก็หมดกังวลเพราะเหล่าสมุนโจรต่างชวัญหนีดีฟ่อ ไม่มีใครกล้าเดินผ่านมายังระเบียงด้านนี้ทั้งแถบจึงเป็นการสดวกและส่วนตัวยิ่งที่จะอยู่กันตามลำพัง
            สินสมุทรพบนางสุวรรณมาลีนอนฟุบหน้าเปลือยกายอวดร่างอร่ามขาวผ่อง ให้รู้สึกวาบหวิวใจ แต่ด้วยความเป็นห่วงว่านางสุวรรณมาลีจะเป็นไรหรือไม่จึงจับนางพลิกตัวนอนหงายเพื่อให้สบาย
            สินสมุทรมองเห็นใบหน้าของนางสุวรรณมาลีช่างงดงามยิ่งนักสวยกว่าทุกวีนที่ได้พบ ตอนที่สู้กับโจรสุหรั่งไม่มีเวลาสังเกตุ ตอนนี้สินสมุทรเพิ่งพินิศเห็นสุดจะปั่นป่วนใจ
           "ไฉนแม่วันนี้จึงสวยมากกว่าทุกครั้ง มิหนำซ้ำยังมีกลิ่นกายหอมมากๆกว่าทุกวันด้วย ปากก็กลายเป๋นสีชมพูไม่ได้แดงซี้ดเช่นทุกวันหรือว่าแม่มีคาถาอาคมเหมือนเรานะ "
            สินสมุทรรำพึงอดใจไม่ไหวต้องก้มลงประจงจูบแก้มหอมของนางแผ่ว แล้วอดใจไม่ไหวที่ต้องจูบมาที่ปากอันน่าจูบของนาง
           นางสุวรรณมาลีคล้ายส่งเสียงคลอเรื่มขยับตัวเล็กน้อย สินสมุทรดีใจที่เห็นนางสุวรรณมาลีไม่เป็นอะไร อีกเดี๋ยวคงตื่นฟื้นมาเอง
           แต่สินสมุทรต้องตกใจเมื่อมองไปที่หว่างขาของนางสุวรรณมาลี เห็นราบเรียบมิได้มีอวัยวะเช่นของตัวเอง
           นึกใจหายวูบด้วยไม่รู้ว่าของชายหญิงต่างกัน คิดว่าโจรระยำช่างโหดร้ายมาตัดของนางทิ้งไปเพราะเห็นมันพยายามทำอะไรที่หว่างขาจนนางต้องร้องโอดโอ๊ย
            สินสมุทรจึงก้มลงเอานิ้วมือแตะดูไม่พบเห็นว่ามีเลือดออกแต่อย่างใด จึงเอามือแหวกตรงรอยแยกพบมีน้ำใสๆอยู่ข้างใน จึงเอานิ้วจิ้มลงไปแล้วเอามาทดลองชิมดู พบว่ามันไม่ใช่เป็นน้ำเหลืองหรือน้ำหนองตามที่เข้าใจ จึงเริ่มสำรวจข้างในให้มันลึกซึ้งขึ้น แต่กลับรู้สึกประหลาดที่ของตัวเองก็กลับเริ่มขยายตึงดันดางเกงขึ้นเมื่อพบเห็นบาดแผลเช่นนี้ได้
            สินสมุทรชงัก ด้วยเป็นเพราะหันไปเห็นนางสุวรรณมาลีขยับลืมตาขึ้น
            "แม่ ตื่นแล้วดีใจจัง"
            นางสุวรรณมาลีเห็นสินสมุทรที่ตอนนี้อยู่ในร่างเด็กดั่งเดิมแล้วก็ดีใจ สินสมุทรตรงเข้าไปล้มตัวกอดแม่ด้วยความรัก นางสุวรรณมาลีก็เช่นกันโดยลิมไปว่าขณะนี้ตนยังเปลือยกายอยู่ต่อหน้าสินสมุทรด้วยความตกใจและดีใจในเหตุการณ์ที่พึ่งผ่านมา
           "แม่ไม่ต้องกลัว ตอนนี้เราปลอดภัยแล้ว ลูกพิชิตเหล่าโจรจนยอมสยบราบคาบหมดแล้ว"
           สินสมุทรเล่าเหตุการณ์ ย่อๆให้นางสุวรรณมาลีฟัง นางสุวรรณมาลียังหวาดผวาถึงตอนที่สินสมุทรฉีกร่างโจรจึงพูดขึ้น
           "แม่ได้เจ้าช่วยไว้แท้ๆ แต่ต่อไปห้ามไม่ให้ทำร้ายใครแบบนั้นอีกนะ มันโหดร้ายมากราวกับ"
           นางสุวรรณมาลีจะพูดว่าราวกับยักษ์กับมารแต่คิดได้ว่าสินสมุทรเป็นลูกยักษ์กลัวจะเสียน้ำใจเลยเลี่ยงว่า "เป็นคนใจร้าย แม่กลัวจัง"
           สินสมุทรพยักหน้าอย่างเอาใจ
           "สิ่งไหนที่แม่ไม่ชอบสินสมุทรจะไม่ทำแล้วกัน"
           นางสุวรรณมาลีตอนนี้พบว่าตัวเองกำลังเปลือยกายอยู่ ก็เริ่มรู้สึกเขินอายยิ่งนัก พยายามลุกขึ้นแต่สินสมุทรห้ามไว้
          "แม่นอนนิ่งๆก่อนนะ เพราะดูเหมือนท่านจะได้รับบาดแผล ข้าจะจัดการให้ท่านอาจรู้สึกเจ็บแสบเล็กน้อยเท่านั้น"
           นางสุวรรณมาลีนึกฉงนปนใจหายด้วยไม่รู้ว่าตัวเองต้องอาวุธบาดแผลหรือไรตอนที่สินสมุทรสู้กับโจรสุหรั่ง จึงนอนนิ่งตามคำสั่ง
           สินสมุทรไม่รอช้าก้มลงไปจับสองขานางแยกออกแล้วก้มหน้าลงไปเลียที่รูหีนางสุวรรณมาลีทันที
          "สินสมุทรเจ้าทำอะไรนะ หยุดนะมัน....เสียว "
           นางสุวรรณมาลีเพิ่งโดนโจรลงลิ้นเลียหีไปเมื่อสักครู่ มาหมดอารมณ์ก็ตอนเห็นสินสมุทรฉีกร่างโจรนี้แหละ ตอนนี้กลับถูกสินสมุทรกระคุ้นให้ตัวเองเกิดความเสี้ยนอยากขึ้นมาใหม่อีกแล้ว
           "อย่า...หยุด...นะสินสมุทร"
            แต่สินสมุทรไม่ยอมฟังกลับเลียลิ้นชอนไชเข้าไปในรูหีนางละเลงถึ่ๆเน้นตรงติ่งแตดที่กำลังสั่นระริกรี้สู้กับลิ้นที่รัวอยู่ไม่ยอมหยุดจนน้ำเสี้ยนเหนียวอยากออกมาจนรู้สึกคันยุบยิบไปหมดอีกแล้ว
            นางสุวรรณมาลีแทบขาดใจจวนเจียนจะถึงสุดยอดแห่งความเสียวอยู่แล้ว สินสมุทรกลับเลิกเลียเสียนี้ทำให้ต้องอารมณ์ค้างเติ่งอีกหนนึกเสียดายว่าสินสมุทรไม่น่าเลิกเสียก่อน
            "สินสมุทรเจ้ากำลังทำอะไรรู่ตัวไหม"
            "รู้ครับ ข้ากำลังรักษาแผลให้แม่อยู่ เดี๋ยวทนอีกหน่อยแต่แผลแม่แปลกมากเลย มันกระเด็นกระดอนสู้ลิ้นข้าตลอดเหมือนมีอะไรข้างใน"
            "แผลอะไรของเจ้ากันที่อยู่ในนั้น"
             "แม่ไม่ต้องตกใจไป อา...โจรร้ายมันตัดของแม่ทิ้งจนมีแผลเป็นทางยาวแต่ไม่มีเลือดแล้ว ตอนข้าเป็นแผลแม่ผีเสื้อสมุทรสอนไว้ว่าหากไม่มีสมุนไพรเราสามารถน้ำลายเลียรักษาแผลได้"
             นางสุวรรณมาลีได้ฟังต้องขบขันปนเสียวที่สินสมุทรเข้าใจอะไรผิดไป
            "เดี๋ยวข้าลองใหม่อีกรอบนะ"
            นางสุวรรณมาลีไม่ทันจะชึ้แจงใดให้สินสมุทรได้เข้าใจก็โดนสินสมุทรจับเลียหีอีกครั้งจนน้ำเสี้ยนไหลออกมาเต็มรู ร่ำๆจะถึงจุดสุดยอดสินสมุทรก็ดันหยุดเลียอีกให้เกิดความหงุดหงิดกระสันต์ซ่านเสียวคันๆจนทนไม่ไหว
            "สินสมุทรมาฟังแม่นะ"
            สินสมุทรคลานขึ้นไปหานางสุวรรณมาลี พลันนางสุวรรณมาลีก็ดึงกางเกงสินสมุทรลงมา
           เท่านั้นเองท่อนกระดอแข็งของสินสมุทรก็ดีดผึงเป็นลำตรงชึ้เด่ไปที่หน้านาง
           สุวรรณมาลีเห็นถึงกับทำตาโตเพราะของสินสมุทรไม่ใช่กระเจี้ยวแบบเด็กๆ แต่เป็นดั่งกระดอแบบผู้ใหญ่ แต่กลับไร้ขนหมอยเหมือนเด็กแต่ขนาดสูสีพอๆกับโจรเล็กสั้นกว่าเล็กสั้นกว่าบ้าง แต่หัวปูดโปนราวกับหัวเห็ด
           "เจ้าเป็นผู้ชายจึงมีของแบบนี้ ส่วนแม่เป็นผู้หญิงจึงเป็นแบบนั้น ไม่เหมือนกันไม่ใช่บาดแผลอะไร"
           "ข้าเห็นมันพยายามทำอะไรตรงหว่างขาท่านแม่ตอนข้าไปถึบมัน เย็ดใช่ไหมที่มันจะทำ มันจะเย็ดแม่ใช่ไหม"
            นางสุวรรณมาลีได้ฟังทั้งอึกอักทั้งมีอารมณ์เสี่ยนอยาก ใจอยากให้สินสมุทรเย็ดนางแทบใจจะขาด แต่ต้องเก็บอาการด้งยตั้งแต่จากเกาะแก้วพิสดารมานางก็โดนปลุกอารมณ์ใคร่มาโดยตลอด ครั้นจะตามหาพระอภัยมณีก็ไม่รู้เป็นตายร้ายดีเช่นไรแล้วกว่าจะหาเจอต้องใช้เวลากี่เดือนกี่ปีกันเล่า เราเป็นหญิงแถมเป็นสาวบริสุทธิ์จะชวนสินสมุทรเย็ดตรงๆ ก็กระดากกระเดื่อง สินสมุทรก็ออกยังเยาว์ไปด้วยซ้ำ ถ้าจะต้องนำทางก่อนกระมัง
            นางสุวรรณมาลีพยายามซ่อนความอยากภายใน ตัดสินใจว่าคงต้องสอนแนวทางให้สินสมุทรถึงมาช่วยระงับอารมณ์ตัวเองได้
            "อา..ใช่แล้วละ เวลาผู้ชายมีอารมณ์เงี่ยนก็จะนำของตนมาใส่ของผู้หญิงที่เขาเรียกว่าเย็ดกัน ผู้ชายมีอารมณ์ก็อยากเย๊ดผู้หญิง" นางสุวรรณมาลีสุดกระดากกระเดื่องที่ต้องมาพูดอะไรตรงๆอย่างนี้ให้สินสมุทรเข้าใจ แต่พุดไปแล้วตัวเองก็กลับเพิ่มความกำหนัดขึ้น น้ำเสียงเริ่มพร่าแผ่วออกสั่นๆ
            "งั้นแล้วเวลาผู้หญืงมีอารมณ์เงี่ยนละ ก็อยากโดนเย็ดเหมือนกันใช่ไหม"
            "ก็จะ..ยังไงดีนะเจ้าถึงเข้าใจ"
            "ข้ารู้แล้วละ ก็เหมือนแม่ตอนนี้ใช่ไหม"
            สินสมุทรไร้เดียงสาแต่ก็ฉลาด ดันพูดมาโดนใจดำนางเพ๋ง เรื่องธรรมชาติไม่ต้องสอนมากก็รู้ดีได้เอง นางฟังแล้วรู้สึกอายหน้าแดงขึ้นด้วยความอายปนเสี้ยน
           "อา..เจ้าเองตอนนี้ก็มีอารมณ์ต้องการเหมือนกันใช่ไหมถึงได้แข็งโด่อย่างนี้"
สินสมุทรพยักหน้ารับ
            "ข้าไม่รู้เป็นไงตั้งแต่พบแม่ครั้งแรก ของตัวเองก็ใหญ่ขึ้นแบบนี้ ก็ได้แต่จับมันถอกเข้าถอกออกจนเป็นแบบนี้เมื่อตอนคิดถึงแม่ทุกครั้ง"
             นางสุวรรณมาลีอึ้ง ไม่รู้ตัวมาก่อนว่าสินสมุทรก็คิดเช่นนี้กับตน อย่างนั้นเรื่องคืนก่อนก็ใช่จริงๆ (คืนบนเกาะร้างที่นางเห็นสินสมุทรฝันเปียก)
            "จริงๆมันเป็นเรื่องผู้ใหญ่ที่เจ้าไม่น่ารู้ก่อนวัย แต่เอาเถอะเจ้าก็ช่วยแม่มาหลายครั้ง และแม่ก็ตั้งจิตอธิษฐานจะตอบแทนเจ้าไม่ว่าเจ้าต้องการอะไร แต่เจ้าต้องรับคำว่าเป็นเพียงความลับระหว่างเราสองคนเท่านั้น ไม่อาจแพร่งพรายให้ใครรู้ได้ ไม่อย่างนั้นแม่คงต้องฆ่าตัวตาย"
             สินสมุทรพบว่ามันเป็นเรื่องใหญ่หลวงนักจึงพูดหนักแน่น
             "ข้าขอสาบานต่อเทพยดาฟ้าดินหากข้าเปืดเผยเรื่องอะไรเราให้ใครรู้ขอให้ฟ้าผ่าข้าเป็นผุยผงยิ่งกว่าโจรที่ถูกข้าฉีกกระชากร่าง"
             นางสุวรรณมาลีรีบเอามือปิดปากด้วยสินสมุทรสาบานหนักแน่นเกินไป
             "พอแล้วไม่ต้องถึงขนาดนั้น ตอนนี้เจ้ายังเยาว์อาจไม่เคยพบหญิงใดมาก่อน ต่อไปเจ้าอาจพบหญิงในวัยเดียวกันที่สวยกว่าและอาจเบื่อแม่ก็ได้ ถึงวันนั้นแม่ก็ไม่เสียใจ"
            "ไม่มีทางข้าไม่มีทางเป็นเช่นนั้น ไม่มีใครสวยกว่าแม่อีกแล้ว"
            "ระหว่างเราคงเป็นไปไม่ได้ โตขึ้นเจ้าจะเข้าใจ หากถึงเวลาก็ต้องแยกไปนะ เจ้าก็ไปมีคู่ครองของเจ้า แม่ก็ต้องมีคู่ครองของแม่ตกลงนะ"
            "จริงๆข้าไม่อาจตกลง แต่ถ้าท่านต้องไปเป็นเมียของพ่อข้าก็ยินยอม"
             นางสุวรรณมาลีแสนอึ้งที่เห็นสินสมุทรพูดจาเกินเด็ก ตอนนี้นางมีความเสี้ยนด้วยถูกปลุกเร้าความกำหนัดขึ้นมา จึงอยากระบายความใคร่สินสมุทรก็คงไม่แพ้กันเพราะแลเห็นควยของสินสมุทรลุกแล้วลุกอีกไม่ยอมเลิก แต่ก็ยังตะขิดตะขวงใจที่จะถูกเด็กเย็ด แต่กลับนึกขึ้นมาได้จึงพูดกับสินสมุทร
             "เจ้าลองจำแลงกายเป็นชายหนุ่มเหมือนตอนที่สู้กับโจรได้ไหม"
             "มันเป็นเพียงแค่ร่างจำแลงหลอกตาเท่านั้นนะ แต่จริงๆตัวข้ามองเห็นเป็นเหมือนเดิมเพียงแต่กำลังวังฃาจะเพิ่มพูนขึ้น"
              สินสมุทรพูดจบก็เดินไปนั่งบริกรรมคาถาสักครู่เดียวสินสมุทรก็กลับเป็นชายหนุ่มร่างกำยำ หน้าคมเข้มมิหนำซ้ำยังทำให้นางสุวรรณมาลีมองเห็นท่อนเนื้อตรงหว่างขาสินสมุทรขยายตัวยาวใหญ่กว่าเดิมเกือบเท่ากำปั้นยาวเกือยครึ่งหน้าขา
              นางสุวรรณมาลีเห็นแล้วถึงกับน้ำลายแห้ง ด้วยความสยองในความใหญ่คอยนึกในใจว่านั้นภาพลวงตาหาจริงไม่ สินสมุทรค่อยเดินตรงเข้าไปหานางสุวรรณมาลีแต่กลับเริ่มต้นไม่ถูก นางสุวรรณมาลีจึงต้องชี้นำ
             "สินสมุทรเจ้าเห็นแม่เป็นอย่างไรบ้าง"
             "แม่สวยงามยิ่ง วันนี้ยิ่งดูสวยกว่าทุกวัน ท่านใช้เวทมนต์ใดหรือ "
              นางสุวรรณมาลีหัวเราะ
             "ไม่ใช่เวทมนต์หรอก หากว่าเจ้าชอบข้าจะทำสวยให้เจ้าเห็นทุกวัน"
             "ข้าชอบเห็นแม่สวยมากๆเลย"
             "เห็นว่าแม่สวยแล้วเจ้าอยากทำอะไรบ้างละ"
             "ข้าอยากเข้าไปกอด และจูบแม่"
             "งั้นก็เข้ามาซิ
              สินสมุทรยื่นหน้าเข้าไปจูบหอมแก้มนางเช่นเคยเหมือนตอนที่อยู่เกาะร้าง นางสุวรรณมาลีก็เอียงแก้มให้สินสมุทรจูบซ้ายทีขวาทีตามต้องการ สินสมุทรหัวไวพอเร่มตันก็เรียนรู้ได้ตามธรรมชาติทำตามอารมณ์อบากของตัวเอง มองเห็นปากสีชมพูของนางสุวรรณมาลีช่างน่าจูบยิ่ง จึงยื่นปากเข้าไปประชิด นางสุวรรณมาลีก็เผยอปากยื่นเข้ามาจูบกับนางสุวรรณมาลี สิยสมุทรยังไม่ทันตั้งหลักก็ถูกนางเป็นฝ่ายยื่นลิ้นเข้ามาตีลิ้นตนในปากก่อน สินสมุทรรู้ซึ้งแล้วว่าขนมอร่อยในวันนั้นก็คือรสชาดปากของสุวรรณมาลีนี้เอง
           ต่อจากนั้นสินสมุทรก็เริ่มซุกไซร้ครงซอกคอแล้วลากลิ้นมาตวัดเลียที่ปทุมถันอ้าปากออกดูดนมนางสุวรรณมาลีเล่นโดยไม่ได้สอน ตอนนี้ทั้งคู่กำลังเงี่ยนอยากเต็มที่ นางสุวรรณมาลีรู้สึกคันยุบยิบจนทนไม่ไหวแล้ว สินสมุทรก็ควยลุกแล้วลุกอีกไม่หยุด
          "สินสมุทรจำ รีบเอาของเจ้ามาใส่ของข้าเถอะ ข้าเสี้ยนเหลือเกิน"
          "ได้ข้าจะเย็ดแม่แล้วนะ"
           สินสมุทรว่าพลางจับท่อนกระดอใหญ่ของมันจ่อลงตรงรูหีที่มีน้ำเอ่ออยู่เต็มรู นางสุวรรณมาลีเห็นกลัวมันจะไม่เข้าเหมือนตอนที่โจรสุหรั่งเย็ดนาง จึงช่วยกางขาจนสุดล้า แถมเอามือช่วยแหวกแคมหีอีกต่างหาก
           "เบาๆก่อนนะ ของเจ้ามันใหญ่"
           สินสมุทรกดควยแข็งของมันลงในรูหีนางสุวรรณมาลี นางสุวรรณมาลีกัดฟันทนเจ็บไม่ให้สินสมุทรรู้ สินสมุทรค่อยดันลงรู้สึกถึงความคับแน่นเช่นเดียวกับที่โจรสุหรั่งรู้สึกว่าทั้งๆที่นางสุวรรณมาลีหลั่งน้ำเสียวออกมาชโลมให้มีความหล่อลื่นมากมายยังคับน่นเช่นเดิม สินสมุทรจึงออกแรงดันพรวดเข้าไปโดยลืมนึกไปว่าตอนนี้อยู่ในร่างชายหนุ่มจึงมีพละกำลังเยอะกว่าเดิม นางสุวรรณมาลีหวีดร้องอย่างลืมตัวลืมอาย
          "สินสมุทรขา ดันมาแบบนี้หีเมียฉีกหมดแน่"
           สินสมุทรมือใหม่หัดเย็ดได้ฟังแล้วใจเสียเพราะรู้สึกเหมือนมีอะไรขาดอยู่ข้างใน ก้มหน้าลงดูแลเห็นทั้งเลือดทั้งน้ำเสียวไหลออกมาจนเปื้อนที่นอนเป็นด่วงใหญ่
"แม่เจ็บมากเหรอ สินสมุทรขอโทษ เอาออกก่อนดีไหมแม่"
           ที่แท้สินสุทรดันควยเข้าไปอย่างแรงจนเยื่อพรหมจารีที่ขวางทางอยู่ข้างในจนขาดสบั้นหลุดรุ่ยไม่มีเหลืออีกแล้ว
          "นางสุวรรณมาลีรีบรั้งสินสมุทรเอาไว้
          "อย่าเอาออก แช่ไว้อย่างนั้นก่อน
           นางสุวรรณมาลีบางทีก็นึกกระดากด้วยตัวเองเป็นสาวพรหมจรรย์แท้ๆ แต่ต้องมาเป็นฝ่ายสอนสินสมุทรราวกับเป็นผู้ช่ำชอง ก็ทำไงได้ก็อยากจะเย็ดกับเด็กนี้
           "ต่อไปเมื่อเราอยู่กันสองคนไม่ต้องเรียกว่าแม่แล้วนะ เรียกว่าน้องหรือเมียหรืออะไรก็ได้ที่ไม่ใช่แม่"
           "เอางั้นหรือน้องสุวรรณมาลี เมียรักของพี่"
           "เจ้าหัวไวยิ่ง เมียรู้สึกค่อยยังชั่วแล้ว ผัวขาขยับเข้ามาอีกหน่อยสิ"
           สินสมุทรไม่ต้องรอให้นางสุวรรณมาลีต้องย้ำเตือน ค่อยๆกดควยเข้ารูหีนางทีละมิดจนหมดลำเหลือแต่กระโปกสองใบที่อยู่ด้านนอกซบลงกับหนอกหีขาวสะอาด สินสมุทรจึงหยุดพักสักครู่ก้มลงจูบใบหน้างามสคราญของนางสุวรรณมาลีพลางถามเป็นไงบ้างด้วยความเป็นห่วง นางสุวรรณมาลีส่งยิ้มตอบน้อยๆพยักหน้างึกๆ เพิ่อเป็นกำลังใจ สินสมุทรลองสาวควยออกช้าๆ เห็นนางสุวรรณมาลีต้องทำปากจู๋ร้องอูวส์เบาๆ จึงดันกลับเข้ามาใหม่ ด้วยรูหีนางสุวรรณมาลีบีบรัดควยแน่นแทบดึงไม่ออก ธรรมชาติสอนให้สินสมุทรทำแบบเดิมซ้ำๆดึงออกดันเข้าจนรู้สึกรูหีนางสุวรรณมาลีก็คลายความรัดแน่น
            ด้วยรูหีนางตอนนี้ปรับสมดุลเข้ากับควยของสินสมุทรได้แล้ว สินสมุทรเองก็รู้สึกสนุกมีรสชาดเสียวอร่อยกว่าตอนชักว่าวมากด้วย ไม่ต้องเมื่อยมือ ใช้ขยับเอวกระดกก้นกระเด้าๆ อย่างนี้ดีกว่า จากทีแรกช้าๆพอนานเข้าทั้งคู่ต่างคนต่างรู้สึกถึงรสชาดในการเย็ดที่แท้จริงเป็นอย่างไร สมคำที่เขาบอกกันไว้จริงๆ
           "อูยส์ สินสมุทรยอดรัก เย็ดเก่งจริงๆ อูยส์ ซี้ดส์เสียว"
           "สินสมุทรได้ยินคำชมจึงมีกำลังใจ ซอยเย็ดไม่หยุด เสียงดังป้าป ตลอด
            ขณะนั้นเรือวิ่งสวนกระแสน้ำเกิดเกลียวคลื่นกระแทกเรือขึ้นลงตามธรรมชาติ จึงทำให้ทั้งคู่กระเด็งกระดอนไปตามคลื่น สินสมุทรจึงออกแรงกระเด้าเย็ดไปตามจังหวะคลื่นเช่นเดียวกับที่นางสุวรรณมาลีที่ต้องกระเด้งกระดอนแอ่นรูหีขึ้นรับตามจังหวะเกลียวคลื่นไม่แพ้กัน
           "สินสมุทรผัวขา เมียๆถึงสวรรค์แล้ว"
            นางสุวรรณมาลีกรี้ดร้องพร้อมกับปล่อยน้ำรักออกมาจากรูหีอย่างท่วมท้น เช่นเดียวกับสินสมุทรที่ระบายลมออกมาจากลำควยพุ่งเป่าไปในรูหีนางเช่นกัน พอดีกับที่คลื่นสงบนิ่งต่างหลับไปอย่างสุขสม
            รุ่งขึ้นตื่นมาสินสมุทรอยากขอใหม่อีกสักรอบ แต่จนใจที่นางสุวรรณมาลีโดนเข้าไปทีเดียวถึงกับระบมแทบไข้ขึ้นเดินไม่ไหว สินสมุทรจึงต้องไปเรียกแกนนำโจรเข้ามาให้นางสุวรรณมาลีสั่งความในห้อง
             นางสุวรรณมาลีซักถามความเป็นมาของโจรว่าเป็นเช่นไร พอได้ทราบความจึงแต่งตั้งคนเป็นหัวหน้ากองและนายกองตามลำดับ พร้อมทั้งมอบหมายงานต่างๆ ตามที่ตนรู้มาจากกองเรือของเมืองผลึกที่ตนอาศัยอยู่ และจึงเอาเงินทองของโจรสุหรั่งมาแจกจ่ายทุกคน จากนั้นสั่งให้ออกค้นหาพระอภัยมณีและห้ามปล้นทำร้ายคนอีกต่อไป
               เรื่องของสินสมุทรกับนางสุวรรณมาลีคงจบด้วยประการฉะนี้
...............................................................................
               สินสมุทรกับนางสุวรรณมาลีตามหาพระอภัยมณีไม่รู้ว่าผ่านไปกี่เดือนกี่ปีจึงได้พบ
              บทเสริมตอนจบเหมือนที่ในหนังชอบทำกัน คืออจบแล้วก็ยังมีอะไรต่อเพิ่มให้ดูอีกหน่อยหนึ่ง
              เหตุการณ์บนเรือโจรสลัด ที่มีสินสมุทรเป็นหัวหน้าคุม
              พอเวลาผ่านไปเจ็ดวัน นางสุวรรณมาลีหายระบมหีดีแล้ว ก็ลุกขึ้นมาแต่งหน้าทาปาก
              สินสมุทรกลับมาเห็นก็ดีใจรู้ว่านางหายดีแล้วก็จัดการอุ้มนางขึ้นเตียง
             "สินสมุทรอย่าเพิ่ง ข้ายังแต่งหน้าไม่เสร็จเลย"
             "เท่านี้ก็สวยจนข้าจะคลั่งอยู่แล้ว มาเย็ดกันดีกว่าแต่งไปก็ต้องโดนข้าทำเลอะอยู่ดี"
             "ไม่เอา อย่าเพิ่งนะ"
              นางสุวรรณมาลีพยายามส่ายหน้าหลบสินสมุทรที่พยายามตะโบมจูบใบหน้างามของนางทั้งซ้ายขวาไม่หยุด
              สินสมุทรหลังจากเรียนรู้เรื่องการเย็ดมาดีแล้ว ก็เริ่มติดใจเลิกชักว่าวเพราะไม่ค่อยมันส์ มาเย็ดนางสุวรรณมาลีมันส์กว่า วันนี้เห็นางสุวรรณมาลีหายดีแถมยังมาแต่งหน้าสวยงามดูเชิง เป็นสัญญาณบอกความพร้อมเต็มที่  สินสมุทรไม่ต้องให้นางสุวรรณมาลีช่วยชี้แนะแล้ว จึงไม่รอช้า
             "สินสมุทรเจ้ายังไม่ได้จำแลงตนเลย"
            "จำลงจำแลงอะไรให้เสียเวลาเปล่า ให้ข้าเป็นเด็กเย็ดผู้ใหญ่แบบนี้แหละดีแล้วที่รัก"
             "อูว์  สินสมุทรตายอดตายอยากมาจากไหน ขย่มแรงเหลือเกิน...โอว..."
              ...............................................................

             "สินสมุทรดูซิ ข้าค้นพบชุดนอนตัวนี้สวยไหม"
             "สวยมากเลย แต่ถอดออกดีกว่า"
            "ไม่เอาข้าเพิ่งใส่ได้แป้บเดียวเอง หมดกันเจ้าทำชุดข้าขาดเป็นตัวที่สี่แล้วนะ"
            "ไว้ให้ลูกน้องข้าเย็บให้ทีหลัง ตอนนี้มาเย็ดกันก่อน"
            "อีกแล้ว สินสมุทร"
                     .................................................................

             ตอนสายวันหนึ่งนางสุวรรณมาลีใส่ชุดชาวตะวันตกสีขาว มองเผินๆราวกับแหม่มชาวฝรั่งไม่ผิดมือถือร่ม ใส่หมวกมีผ้าคลุมหน้าเก๋ไก๋
             เพิ่งก้าวออกมาจากห้องกำลังปิดประตู บังเอิญสินสมุทรกลับมาพบเข้า
             "ว้าว วันนี้แม่สวยจังเลย จะไปไหน"
             "ข้าอยากไปชมวิวข้างนอกหน่อย ว้ายอะไรนะ"
             นางสุวรรณมาลีร้องอย่างตกใจเมื่อถูกสินสมุทรอุ้มพากลับห้อง
             "อย่าไปเลย วิวไม่สวยหรอก "
             "ว้าย ไม่เอานะชุดนี้มันใส่ยากนะ ใส่ตั้งนานกว่าจะเสร็จ"
              น่า....
              โอวสินสมุทร
              ปั้ก ๆๆๆ ฉุบ ๆๆๆ
              เสียงประหลาดดังจากในห้อง
              ........................................................................
             เป็นเช่นนี้แทบทุกวัน ตอนนี้นางไม่ต้องสอนแล้ว สินสมุทรเป็นฝ่ายเริ่มเองทุกครั้ง  และตั้งแต่ครั้งแรกเป็นต้นมาสินสมุทรไม่ได้ปล่อยลมแล้วนะ แต่ปล่อยน้ำเข้ารูหีนางสุวรรณมาลีแทน กลับยิ่งทำให้ผิวพรรณนางเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวลด้วยซ้ำไป
             ล่องเรือกันไปเรื่อยๆแบบนี้ไม่ต้องไปตามหาพระอภัยมณีแล้วดีไหมเนี้ยะ

                                           จบแล้วนะ
หมายเหตุ สำหรับผู้อ่านที่ไม่รู้จะคอมเม้นท์อะไร ช่วยโหวตด้านบนสักนิดก้ยังดีว่ารู้สึกอย่างไรบ้าง

สนุกมากครับ ลุ้นระทึกจริงๆ นึกว่าจะโดนของโจรซะแล้ว 

หวังว่าคงทำให้ได้รับความสุขกันโดยถ้วนหน้านะครับ สำหรับเรื่องนี้ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามมากๆ
**บทส่งท้ายที่ต้องการแสดงความเห็นเพิ่มคือ
ตอนพระอภัยมณีกับศรีสุวรรณซึ่งเป็นพี่นองต้องแยกจากกัน เพราะพระอภัยมณีโดนผีเสื้อสมุทรจับไป ตั้ง 9 -10 ปีแล้วก็ยังไม่เจอกันเลย
***ส่วนตัวคิดว่าสุนทรภู่อาจอยากเขียนไปในแนวแม่ลูกเช่นกัน แต่เกรงมันจะเป็นเรื่องผิดประเพณีได้ ขนาดเรื่องพระอภัยมณีที่ยังไม่ได้นำมาแปลง คนก็ยังวิจารณ์ว่ามีเรื่องที่ผิดประเพณีหลายอย่าง
แค่จินตนาการต่อ ไม่ได้มีเจตนาลบหลู่ท่านสุนทรภู่ แต่อย่างใด

แหม..ไร้เดียงสาจริงๆสินสมุทร เล่นเอาแม่สุวรรณมาลีไข้ขึ้่นเลยน้า..ขอบคุณท่านคอบร้ามากครับ ขอแนวนี้อีกได้ไหมครับ ชอบมากกก

โดนของเด็กเข้าไปถึงกับเป็นไข้เลย...

สยิวกิ้วเลยโดนของสินสมุทรเข้าไปเอิ้กๆ

ชอบแบบลูกครึ่งสินะ รึว่าชอบกินเด็ก

เอาไปสิบคะแนนเต็มเลยครับ
เสียวได้ใจจริงๆ
ขอบคุณมากๆครับ

จะไปตามหาพระอภัยมณีทําไมให้เสียเวลา

ไม่ต้องตามหาพระอภัยแล้วครับมีสินสมุทรทั้งคน ครับ

สุวรรณมาลีกินหญ้อ่อนแล้วติดใจจนลืมพระอภัยซะแล้ว สนุกครับ ขอบคุณมาก

ขอบคุณครับ
ลุ้นจริงๆ นึกว่าเสร็จโจรซะแล้ว

นึกว่าจะเสร็จโจรซะแล้ว อิอิ
สินสมุทรก็ใช่ย่อยนะเนี่ย ฟาดเมียพ่อซะ
ถ้าพระอภัยฯมาเจอนางสุวรรณมาลีเข้าคงน้ำตาตกใน......บานหมดแล้ว

ตามรอบวรรณคดีเสียเพลิน. ขอบคุณครับ

เจอแบบนี้กว่าจะขึ้นฝั่งไม่เหลือชุดใส่แล้วล่ะ