ตอนอวสาน




         จากเหตุการณ์ที่เกิดกับพระสนมจึงทำให้ขุนชัยได้คิดใหม่ ว่าตัวมันเองบุ่มบ่ามผลีผลามไป จนเกือบจะเสียการณ์ไปแล้ว ดีที่มันค้นพบจุดออ่นของพระสนมได้โดยโชคช่วยไว้แท้ๆ ไม่งั้นก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อ
         มันจึงหวนคิดว่าต้องจำเป็นด้วยหรือที่จะต้องจัดการกับเหล่าสนมกับพระธิดาให้เสร็จก่อนที่พระเจ้าภูเบศร์จะกลับมา สู้เก็บไว้รอคอยโอกาสใหม่ที่อาจจะมีในอนาคตไม่ดีกว่าหรือไง
         พอมันคิดได้ดังนี้ จึงทำการมอมเมาด้วยการลงลิ้นให้สาวๆ ชาววังให้ถึงขีดสุดแล้วให้เป็นฝ่ายเรียกร้องมันเองดีกว่า สำหรับพระธิดาแล้วขุนชัยกลับพึงพอใจอยู่สองคน คือ พระธิดาปัทมา และพระธิดาพรรณวดี ที่อยู่ในวัยสาวสะพรั่งธรรมชาติกำลังเรียกร้องอยากให้เรียนรู้เรื่องเพศสัมพันธ์เป็นหนักหนาอีกทั้งทั้งสองล้วนมีความสวยน่ารักพอฟัดพอเหวี่ยงกันทั้งคู่ แต่ขุนชัยยังไม่กล้าทำอะไรเกินเลยกว่านี้ แค่ได้จับทั้งสองแก้ผ้าอวดหม้ออวดนมให้เห็นได้โดยยินยอมให้ลงลิ้นฝังอาคมเข้าไปก็นับว่าเกินพอแล้ว จากวันแรกๆที่ได้ยินยอมเพียงแค่ยอมให้ทำแต่ภายนอกคือมีผ้าขาวกางกั้น แต่ถูกขุนชัยเลียซะผ้าขาวเปียกเป็นจุดตรงเต้านมและรูน่ารักตามที่พระธิดาตั้งคำศัพท์ขึ้นมาใช้เรียกของตนตามที่ถูกบอกกล่าวมา
         วันนี้นับเป็นวันสุดท้ายแล้วที่พระเจ้าภูเบศร์ออกไปบำเพ็ญภาวนาพรุ่งนี้ก็จะกลับแล้วมันคงหมดเวลาที่จะทำพิธีกำมะลอนี้ต่อไป
         มันนอนคิดอยู่ไม่นานก็มีเสียงดังก๊อกแกร๊กอยู่หน้าห้อง
         "ชะรอยคงเป็นพระสนมเอกกระมัง"
         เพราะหลังจากวันนั้นแล้ววันต่อมาพระสนมก็เข้ามาทำพิธีถอนอาคมอีก กว่าจะถอนอาคมออกได้ ต้องใส่กันสุดๆ ต้องปั้มเอวเด้งสะโพกเข้าหากันเต็มที่แทบไม่ได้หยุดจึงแก้ไขได้ เล่นกันแทบหมดแรง
         ขุนชัยจึงเดินไปเปิดประตูต้อนรับ แต่ต้องตาค้าง เพราะคนที่มาไม่ใช่พระสนมเอกแต่เป็นพระธิดาปัทมานั้นเอง จึงขุนชัยจึงหันกระดานชนวนที่เขียนบอกว่ากำลังทำพิธี ห้ามรบกวน ออกแสดงบอกก่อนปิดประตูใส่กลอนอย่างแน่นหนา
         "พระธิดาเข้ามาก่อนถึงกำหนดเวลานัด มีสิ่งใดผืดปกติหรือไม้"
         "เอ้อ...ข้า..เออ.."
          พระธิดาปัทมากระดากไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดี ฝ่ายคุณชัยรู้ในที รีบส่งผ้าถุงให้พระธิดาปัทมาทันที ความจริงพระธิดาปัทมาเป็นผู้หนึ่งที่ถูกชุนชัยมอมเมาจนใจแตกติดใจในลิ้นมหาประลัยของขุนชัยเข้าให้แล้ว พระธิดากำลังเริ่มสาวแถมยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง มาโดนขุนชัยหลอกล่อให้รู้จักความสนุกใช้นิ้วช่วยตัวเองยังพอทำเนา พอมาโดนลิ้นเข้าไปทีสองที กลับรู้สึกติดหนึบใช้นิ้วช่วยตัวเองยังไม่หายอยากเท่าไร สู้โดนลิ้นยังไม่ได้ เมื่อคืนกลับรู้สึกนอนไม่หลับมันคันอยากเสียวๆอย่างไรไม่รู้ เลยลงมาเดินเล่นในยามใกล้รุ่งหวังผ่อนคลายให้สดชื่น แต่ขาเจ้ากรรมดันพาเดินมาที่ทำพิธีของขุนชัยซะนี้ เลยลองเคาะประตูดู ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงเหมือนกัน พอขุนชัยส่งผ้าให้ผลัดก็รู้สึกเขิน แต่ก็ผลัดผ้านุ่งขึ้นไปนอนรอขุนขัยบนเตียงอย่างใจเต้น ตึก ๆ
        "เดี๋ยวขอกระหม่อมตรวจดูก่อนเถอะ พะยะค่ะ"
         ขุนชัยไม่รอช้า จับพระธิดาเอาเข่าตั้งขึ้นดึงมาชิดกับขอบเตียง เอามือเลิกผ้านุ่งขึ้นไป ทีแรกพระธิดาปัทมาทำท่าเหมือนดึงๆรั้งไว้ แต่ที่สุดก็ยอมให้ขุนชัยเลิกผ้าขึ้นไปจนได้
         เท่านั้นหม้อขาวสะอาดก็พระธิดาปัทมาก็ปรากฎแก่สายตา ยิ่งมาชิดกับชอบเตียงยิ่งทำให้เห็นถึงความอวบอูมมากยิ่งขึ้น
         ขุนชัยเอานิ้วแบะแยกกลีบทั้งสองข้างของพระธิดาออกเล็กน้อยมองเห็นน้ำใสวาวอยู่ภายใน เลยเอานิ้วแตะลูบคลึงร่องรูน่ารักของพระธิดาไปมา ก่อนจะเอานิ้วไชเข้าไปภายใน(ขุนชัยน่าจะเปลี่ยนชื่อเป็นขุนไชมากกว่า เพราะชอบไช)
         พระธิดาครางด้วยความเสียว "อี้ยส์ อ๋า...ตลอด สลับกับ เสียงลอดไรฟันดังซี้ดส์... ซ้าดส์ไม่หยุด"
         "เป็นไงดีขึ้นไหมพะยะค่ะ"
         ขุนชัยแกล้งถาม พระธิดาปัทมาไม่ตอบเอาแต่พยักหน้าหงึกๆ นอนบิดตัวเร่า ๆ
         "วันนี้พระธิดาคงเสี้ยนรูอยากมาแต่ไหน น้ำออกเต็มรูจนฉ่ำเยิ้มไปหมด พรุ่งนี้อาจไม่ได้ทำเช่นนี้อีกแล้ว ขอจัดหนักให้พระธิดาทิ้งท้ายหน่อยแล้วกัน"
          คิดแล้วขุนชัยจึงก้มลงไปเอาลิ้นตวัดเลียเข้าไปในรูแดงของพระธิดา ทั้งตวัดเลียดังซ้วบซ้าบ โดยไม่มีการเสียเวลาทำพิธีแบบครั้งที่ผ่านมาแล้ว แถมดูดกลืนกืนน้ำเสี้ยนในรูน่ารักราวกับของเอร็ดอร่อย จนพระธิดาทนไม่ไหวเอามือไปตีที่นอนดังโครมๆ ร้องจ้ากส์ลั่น ถึบขาไปมาในอากาศแทบขาดใจบางทีถึงกับยกเท้ากระแทกกลางหลัง          ขุนขัยดังปั๊กๆ จนขุนชัยต้องหยุดให้พระธิดาผ่อนคลาย
          ตัวมันเองตอนนี้ก็เงี่ยนสุดๆ อยากเอาควยลิ้มลองรูน่ารักพระธิดาแทบใจจะขาดเหมือนกัน มองเห็นพระธิดานอนตาปรือหอบเหนื่อย อย่างคล้ายเชิญชวนให้มันลงมือจัดการเสียนี่กระไร
         ขุนชัยจึงจัดการถอดผ้าถุงพระธิดาออกจนพ้นจากตัวจนหมด โดยพระธิดาร่วมมือให้ขุนชัยกระทำโดยดี ด้วยความกระสันต์
         ขุนชัยจึงลองขึ้นไปนอนตะแคงข้างพระธิดา ยื่นปากไปจูบที่ใบหน้าสวยของนางก่อน จูบไปที่พระโอษฐ์แดงเรื่อ พระธิดากลับโอนอ่อนอย่างง่ายดาย
         "พระธิดช่างงามน่ารักยิ่ง กระหม่อมมีของวิเศษจะมอบให้พระองค์จะทำให้พระองค์มีความสุขพบแต่ความโชคดี แต่ต้องสัญญาว่าจะต้องไม่บอกกับผู้ใดได้หรือไม่"
          พระธิดาพยักหน้าหงึกๆ ขุนชัยจึงประคองให้พระธิดาลุกขึ้นนั่ง ส่วนตัวมันก็กลับยืนขึ้นบนเตียงค่อยดึงผ้านุ่งออก พลันเจ้าสิ่งวิเศษพอได้อิสระก็ดีดผึง ยื่นออกมาตรงหน้าลงพระธิดาพอดี
         "ลองเอามือจับมันดูซิพะยะค่ะ"
         พระธิดายกมือขึ้นจับอย่างกล้าๆกลัว แถมเบือนหน้าไปทางอื่น
         "ไม่ต้องกลัวเจ้าสิ่งนี้ ลองเอามือรูดเข้ารูดออกดูซิ"
         พระธิดาร็สึกตะคั่นตะครอรู้สึกมันช่างใหญ่เต็มมือแถมอุ่นๆ ขุนชัยช่วยจับมือน้อยๆของพระธิดารูดเข้ารูดออก
         "ทำแบบนี้แหละพะยะค่ะเป็นอย่างไรบ้าง"
         "เออ..จะให้ตอบยังไงดีละ..ก็ ก็.. อุ้ย ..อุ้บส์"
         พระธิดามัวแต่พูดก็ก็..อยู่นั้น ขุนขัยเลยเอาควยใส่ปากพระธิดาเสียเลย
         "พระธิดาลองดูดมันดู อย่าเกร็งเชื่อกระหม่อม  อ้าปากอย่างนั้น ระวังฟันอย่าให้ถูกเดี๋ยวของวิเศษจะเสียหาย"
          พระธิดาทีแรกแข็งขืนแต่โดนขุนขัยสั่ง เลยเอาลิ้นเลีบหัวควยรู้สึกมันร้อนๆ ยังไงพิกล แถมขุนขัยยังทำหน้าเสียวๆ ก่อนจับดึงผมพระธิดาเพื่อให้หัวพระธิดารั้งขึ้นมาพร้อมกับดันควยใส่เข้าไปปาก บอกให้พระธิดาอมดูดมันเหมือนตอนที่พระธิดาดูดนมมารดาไง  หนักเข้ามันเลยจับหัวพระธิดาโยกเข้าออกพร้อมกับมันก็กระเด้าควยเข้าออกไปพร้อมกัน พระธิดาตั้งตัวไม่ทันโดนขุนชัยเย็ดปากเข้าให้จนแทบสำลักหายใจไม่ทัน ยิ่งขุนชัยจับหัวพระธิดาเขย่าๆแทงควยกระทุ้งไปที่คอหอย ปล่อยน้ำอะไรไม่รู้เข้าไปรสคาวๆเหมือนกลืนกินกาวแป้งเปียกยังไงยังงั้น
           "แฮกๆ ๆ แคกส์ ๆ ขุนชัย ทำอะไร มันมีกาวเปียกอะไรเข้าไปจะเป็นไรไหม"
พระธิดาตีหน้าเหย ทำท่าพะอืดพะอม
           "ไม่เป็นไรหรอกพะยะค่ะ นั้นละน้ำวิเศษทีเดี๋ยว กระหม่อมไม่เคยมอบให้ใคร มีแต่พระธิดาที่กระหม่อมรักมากที่สุดเท่านั้น อย่าบอกใครนะ เดี๋ยวจะว่าลำเอียง สัญญาแล้วนะคนดี"
           พระธิดาฝืนยิ้มน่ารักพยักหน้า หงึกๆ
           ขุนชัยจึงดึงพระธิดาเข้ามาจูบปากปลอบขวัญ พลางดันพระธิดานอนหงายบนเตียงอีกครั้ง แต่คราวนี้มันอยู่ในท่ากลับหัวกลับหางโดยมันไปจับขายกก้นพระธิดาแล้วจัดการเลียทั้งรูหีรูตูดพระธิดาไปพร้อมๆกัน ส่วนควยของมันกลับไปกวัดแกว่งที่ใบหน้าพระธิดาอีกครั้ง พร้อมบอกว่าหากพระธิดาเสียวก็จับมันดูดแก้เสียวเหมือนเมื่อกี้ได้เลย พระธิดามองเห็นควยของขุนขัยว่าคงเป็นของวิเศษจริงเพราะมันเดี๋ยวอ่อนเดี๋ยวแข็ง เมื่อสักครู่ยังดูมันหดเล็กตอนนี้กลับแข็งใหญ่ขึ้นมาอีกครั้ง ประกอบกับโดนขุนชัยทั้งเลียตูดดูดหีตนโดยไม่รังเกียจจนเสียวน้ำหีเล็ดมาอีกครั้ง จึงเอาปากอมดูดควยของขุนชัยที่อยู่ตรงหน้า ขุนขัยทั้งเลียตูดดูดหี ทั้งกระเด้าควยเข้าปากพระธิดา จนพระธิดาต้องน้ำแตกไปอีกครั้งส่วนขุนชัยน้ำออกไปทีแล้ว ครั้งที่สองจึงนานหน่อยมันจึงจับพระธิดาลุกขึ้นยืนทั้งที่ยังอยู่ในท่านั้น จึงทำให้หัวพระธิดาต้องห้อยลงเบื้องล่างรู้สึกหวาดเสียวกลัวตก เลยเอามือคว้ากอดเอวขุนชัยไว้ ส่วนปากก็ยังดูดตวยขุนขัย้ช่นเดิม

           ขุนขัยยิ่งรัวลิ้นดูดหีพระธิดาเท่าใด พระธิดาก็โยกหัวดูดควยขุนชัยหนักขึ้นเท่านั้นจนพระธิดาต้องน้ำแตกออกคราไม่รู้เป็นครั้งที่เท่าไร


           ขุนชัยจึงพากลับมาที่เตียงครานี้จึงยอมให้ขุนชัยจิกหัวอัดกระเด้าควยเข้าปากจนน้ำวิเศษออกมาให้พระธิดาดูดจนเลอะปากไปหมด ขุนขัยจึงก้มลงช่วยเลียเช็ดน้ำวิเศษที่เลอะออกจนหมด ก่อนล้มลงนอนกอดกระซิบหยอกล้อกันอยู่สักพัก พระธิดาจึงลุกขึ้นแต่งตัวกลับไปห้องบรรทม โดยขุนชัยกำชับว่าให้ทำตามที่รับปากสัญญาไว้ ต่อไปพระธิดาจะพบแต่ความสุข พระธิดาพยักหน้ารับยิ้มอายๆ จึงเสด็จกลับห้องบรรทมโดยที่ยังไม่มีใครได้ตื่นขึ้นมาจึงไม่มีใครซักถามว่าพระธิดาไปไหน ครานี้พระธิดาหลับตัวเบาสบายอย่างเป็นสุขกว่าจะตื่นยันเที่ยงได้
          ส่วนขุนชัยวันนี้จึงทำพิธีตามปกติแต่ได้แจ้งบอกไปยังทุกคนว่า บัดนี้ได้ทำการล้างอาคมผีร้ายจนสิ้นซากทุกคนแล้วไม่ต้องมาทำพิธีอีกต่อไป ทุกคนดีใจใจแต่มีที่ติดใจพิธีของขุนขัยอยู่ไม่น้อย จึงบอกว่าอยากให้ขุนชัยตรวจให้ละเอียดอีกสักรอบเพื่อความแน่ใจไม่ดีกว่าหรือ ขุนชัยจึงบอกหากใครยังมีอาการใดที่ผิดปกติอาจเรียกไปหานอกรอบภายหลังเป็นรายๆ ไปแล้วกันตามแต่โอกาส
           ในตอนค่ำขุนชัยจึงทำพิธีแก้อาคมให้กับพระสนมเอกเป็นคนสุดท้าย ขุนชัยจึงกระซิบบอกไปว่าตนยังอาจสามารถอยู่ในวังเช่นนี้ได้ตลอด หากแต่ต้องได้รับการสนับสนุนจากพระสนมเอกด้วย พระสนมกำลังติดใจขุนชัยหนึบ เพราะที่ผ่านมาไม่เคยมีใครทำให้ถึงใจเท่านี้ จึงรับสั่งว่าพระองค์ก็มีความเชื่อมั่นในสติปัญญาของขุนฃัยและพร้อมให้การสนับสนุนทุกเรื่อง หากวันใดขุนชัยได้ดีขออย่าทอดทิ้งและลืมพระองค์เช่นกัน
          วันต่อมาพระเจ้าภูเบศร์และพระมเหสีได้เสด็จกลับมายังวังแล้วด้วยสีหน้าสดชื่นแจ่มใส การไปบำเพ็ญภาวนาครั้งนี้ทำให้ทรงมีความใจเย็นเป็นกุศลมากขึ้น และได้คิดว่าจริงๆแล้วศรีธนญชัยก็ไม่ได้เลวร้ายไปซะหมด ทำคุณให้แก่บ้านเมืองก็มาก เพียงแต่ทะลึ่งสามหาวด้วยคิดว่าตนเองมีปัญญาเหนือใครเท่านั้น ไม่ควรที่จะมาจองเวรอาฆาตเคืองกันถึงเพียงนี้ จึงขออโหสิกรรมทั้งหมดอย่าได้จองเวรกันเลยพระองค์ได้ให้จัดสร้างที่จัดเก็บอัฐื(กระดูก) ของศรีธนญฃัยให้คนเข้ามากราบไหว้เพื่อระลึกถึงขุนนางผู้มีความดีของแผ่นดินรวมอยู่ในสถานที่เดียวกับที่เก็บอัฐิของบรรพชนขุนนางของแผ่นดินเช่นกัน
          นี้เป็นคำบอกของพระเจ้าภูเบศร์ที่แจ้งให้ทุกคนทราบและซักถามถึงเหตุการณ์ทางนี้ก็ทราบว่าขุนชัยได้ทำพิธีแก้ไขให้กับนางสนมที่ไปเหยีบย่ำศพของศรีธนญฃัย และสนมนางกำนัลตลอดจนพระธิดาให้รอดปลอดภัยได้ทุกคน จึงมีความยินดีอย่างมาก แต่ดูเหมือนนึกอะไรได้จึงพูดว่า
          "เมื่อคืนก่อนที่ข้าจะออกจากการบำเพ็ญศีลภาวนาในเช้าวันนี้ ได้ฝันอยู่อย่างหนึ่ง"
          "ไม่ทราบทรงพระสุบินเรื่องใดพะยะค่ะ" ขุนชัยถาม
          "ข้าฝันว่าเจ้าศรีธนญชัยมาเข้าเฝ้าข้า"
           ขุนขัยรู้สึกตกใจเล็กน้อย เพราะเรื่องผีศรีธนญชัยเป็นเรื่องที่ตนกุขึ้นมาแท้ๆ ไฉนจะมีขึ้นมาจริงได้เล่า แต่ก็ใจดีสู้เสือถามไปว่า ศรีธนญชัยมาเข้าเฝ้าด้วยเรื่องใด
          "คือ ข้าก็ไม่แน่ใจ ในฝันว่ามันมาเข้าเฝ้า แล้วมันก็ลุกขึ้นหันมายิ้มโบกมือให้ข้าตีหน้าเป็นเหมือนทุกครั้งที่มีนเยาะเย้ยข้า ที่เป็นท่าทางที่ข้าไม่ชอบใจเลย"
          "ทรงอย่าคิดมากเลย ศรีธนญชัยคงมาลาไปแล้วละ บุคคลิกท่าทางนั่นมันเป็นเอกลักษณ์ประจำตัวของมันอยู่แล้วคงไม่มีอะไร ต่อไปพระองค์ก็จะพบแต่ความสุข ยิ่งพระองค์มีเมตตาธรรมที่สูงส่งเช่นนี้ เชื่อว่าศรีธนญชัยคงพอใจเลิกอาฆาตจองเวรแก่กันแล้ว"
         "นั่นซิ เจ้าครั้งนี้ก็นับว่ามีความดีอย่างใหญ่หลวง ข้าจะมอบตำแหน่งรางวัลอะไรให้เจ้าดีนะ เจ้าอยากมียศตำแหน่งอะไรละลองว่ามา"
        "ขอเดชะพระอาญาไม่พ้นเกล้า ที่กระหม่อมทำเพื่อสนองคุณของพระองค์เท่านั้น ไม่ได้หวังลาภยศแต่ประการใด"
         ขุนชัยว่าแล้วหยุดไปสักขณะ จึงกล่าวต่อ
         "หากประสงค์จะให้รางวัลแก่กระหม่อม ก็มีเพียงสิ่งเดียวที่ใคร่จะทูลขอ ไม่ทราบว่าจะเป็นการสมควรหรือไม่พะยะค่ะ"
         "เอาต้องการอะไรจงว่ามา "
         "คือ กระหม่อมได้เกิดความรู้สึกรักใคร่ผูกพันกับพระธิดาปัทมา อยากทูลขออภิเษกกับพระธิดาปัทมาพะยะค่ะ"
         "บังอาจ เจ้ามันทะลึ่งสามหาวพอๆ กับเจ้าผีร้ายศรีธนญชัยทีเดียว น่าเอาไปลงโทษนัก"
         "ใจเย็นๆ ก่อนเถอะเพคะ ท่านพี่เป็นกล่าวเองว่าให้ขุนชัยขอในสิ่งที่ต้องการไม่ใช่หรือ ขุนชัยก็เป็นผู้มีสติปัญญาและอาคมไม่น้อย หากไม่ได้ขุนชัยในครั้งนี้ข้าอาจต้องเจ็บปวดทรมานถึงแก่ความตายแล้วก็ได้"
          พระสนมเอกเสาวนิจรีบเตือนให้สติแก่พระเจ้าภุเบศร์ในทันที พระองค์จึงค่อยเย็นพระทัยลงมาได้
          "จริงอยู่ที่เราเป็นกษัตริย์ที่ตรัสแล้วมิอาจคืนคำ แต่พระธิดาปัทมายังเป็นเด็ก และเรื่องแต่งงานควรเป็นเรื่องที่ทั้งสองฝ่ายยินยอมพร้อมใจกันมากกว่า เราไม่อาจฝืนใจได้"
           พระเจ้าภูเบศร์ตรัสขึ้น พลางหันไปรับสั่งกับพระมเหสีจันทราว่าให้ไปพาพระธิดาปัทมามาที่นี้ แต่ทรงกระซิบบางอย่างกับพระมเหสีที่ทรงพยักหน้ารับทราบ
           ในระหว่างนี้ พระสนมเอกเสาวนิจพยายามหว่านล้อมว่าพระธิดาปัทมาก็ถึงวัยที่ควรจะมีคู่แล้วไม่ใช่หรือ พระองค์ยังเคยเปรยว่าหนักใจจะหาคู่ครองให้พระธิดาทั้งสี่ได้อย่างไร อยากให้มีคนดีมีสติปัญญามาช่วยดูแลบ้านเมือง ซึ่งครั้งนี้ขุนขัยก็เสี่ยงภัยทำพิธีถอนอาคมจากเหล่าสนมกำนัลจนตัวเองต้องโดนพลังแทรกซึมเอาชีวิตแทบไม่รอด อีกทั้งเป็นคนมีสติปัญญาที่จะมาช่วยดูแลจัดการบ้านเมืองให้พระองค์ได้ไม่ใช่หรือ
ขุนชัยรับฟังยิ้มในใจที่ฝ่ายสนับสนุนตนทำงานได้ดี นึกแย้งในใจว่าแล้วตอนที่ยกเมียศรีธนยชัยให้ตนทั้งสองคนก็ไม่เห็นต้องไปถามความสมัครใจเลย ก็ยกให้เลย
           เวลาผ่านไปสักระยะพระมเหสีจึงนำตัวพระธิดาปัทมาเข้ามาพร้อมกับไปกระซิบบอกกับพระเจ้าภูเบศร์ว่า นางได้ทำการตรวจเช็คพระธิดาทั้งสี่แล้ว ปรากฎว่าทุกคนยังบริสุทธิ์ผุดผ่องยังเป็นสาวพรหมจรรย์ด้วยกันทั้งหมด
           พระเจ้าภูเบศร์จึงพอพระทัยนึกในใจว่าอย่างน้อยขุนชัยก็ยังนับว่าเป็นผู้ที่มีความซื่อสัตย์อยู่บ้างที่ไม่ได้ล่วงเกินลูกสาวเราทั้งๆที่มีโอกาส (แต่หากรู้ความจริงอาจจะช๊อคก็ได้) เสร็จแล้วพระองค์จึงหันไปถามพระธิดาปัทมาว่าขุนชัยจะขออภิเษกกับเจ้าจะยินดีหรือไม่ พระธิดาปัทมาทำอิดออดไม่ยอมตอบ แต่ในใจเต้นตึกตักจนพระเจ้าภูเบศร์ต้องถามซ้ำ พระธิดาจึงรีบพยักหน้าหงึกๆ ด้วยความอาย
           พระเจ้าภูเบศร์หมดทางบ่ายเบี่ยงประกอบกับเห็นว่าขุนชัยมีความชอบและเป็นผู้มีสติปัญญาจึงยกพระธิดาปัทมาให้ และแต่งตั้งเป็นราชบุตรเขย พร้อมกันนี้ขุนชัยจึงได้ทูลขอให้นางกำนัลงามละออ ให้ไปเป็นนางกำนัลส่วนตัวของพระธิดาปัทมาด้วยเห็นว่ามีอายุใกล้เคียงกับพระธิดาจึงน่าจะถวายการปรนนิบัติรับใช้ได้ดีกว่า พระเจ้าภูเบศร์จำได้ว่าเป็นนางกำนัลที่โดนผีศรีธนญชัยเล่นงานเป็นคนแรกนั่นเองจึงไม่ขัดข้องแต่อย่างใด
           ที่ขุนชัยทูลขอเพราะนึกถึงว่านางกำนัลผู้นี้มีส่วนช่วยให้แผนการตนสำเร็จแม้ไม่ได้เกิดจากความตั้งใจก็ตามแต่ก็นึกถึงความดีงามของนางจึงคิดตอบแทน
เมื่อทุกอย่างลงตัวเหตุการณ์จึงจบลงด้วยดี ขุนชัยกลายเป็นผู้ที่ช่วยเหลือพระเจ้าภูเบศร์ดูแลจัดการบ้านเมืองอย่างเข้มแข๋งนำพาความเจริญแก่บ้านเมืองเป็นที่พอพระราฃฤทัยให้แก่พระเจ้าภูเบศร์เป็นยิ่งนัก ขุนชัยในฐานะราชบุตรเชยสามารถเข้านอกออกในได้ตามสบาย พวกขุนนางต่างเกรงใจเลื่อมใสขุนชัยที่เข้ามาไม่เท่าไรก็เป็นที่โปรดปรานแก่พระราชาแล้วบ่งจึงประขบเอาใจฝากเนื้อฝากตัวกับขุนชัยเป็นขำนวนมาก ต่อมาเมื่อขุนชัยได้แต่งงานกับพระราชธิดาปัทมาจึงได้นำซ่อนกลิ่น และศรีนวลเข้ามาเป็นสนมของตนในวังเช่นกัน ส่วนนางกำนัลงามละออก็โดนขุนชัยสอนให้กินกล้วยและถูกเปิดซิงค์ไปในคืนแรกที่ได้แต่งงานกับพระราชธิดาหลังจากได้เปิดซิงค์พระราชธิดาปัทมาเสร็จก็มาต่อที่นางกำนัลงามละอออีกคน
            เรื่องนี้จึงจบเพียงแค่นี้อย่างมีความสุข
             .........................................................................
           บทส่งท้าย
           กาลต่อมาเมื่อพระเจ้าถูเบศร์ได้สวรรคตลง ขุนนางจึงพร้อมใจกันให้ขุนชัยได้ขึ้นครองราฃย์เป็นกษัตริย์สืบต่อไปแทน ได้รับการขนานนามเป็น พระเจ้าชัยมันต์ดีที่ 1 (บางคนอ่านเป็นพระเจ้า ไช-มันส์-ดี) เหล่าสนมกกำนัลทั้งหมดจึงตกเป็นของพระเจ้าไชมันส์ดีในเวลาต่อมา ซึ่งรวมถึงพระราชธิดาในสมัยพระเจ้าภูเบศร์และพระมเหสีจันทราวดี ก็ต้องตกเป็นของพระราชาองค์ใหม่ โดนจับเย็ดจนหมดทุกคน พระเจ้าไชมันส์ดี จึงแต่งตั้งพระสนมเอกเสาวนิจเป็นมเหสีฝ่ายขวาและพระราชธิดาปัทมาเป็นมเหสีฝ่ายซ้าย ส่วนศรีนวลซ่อนกลิ่นและนางกำนัลงามละออก็แต่งตั้งเป็นสนมเรียงตามลำดับลงมาซึ่งเป้นข้อดีของจุนชัยที่ไม่เคยลืมคุณใคร
           กงล้อประวัติศาสตร์กลับย้อนรอยอีกครั้งที่ต่อมาพระเจ้าไชมันส์ดีที่ 1 กลับถูกก่อการกบฎแย่งชิงบัลลังค์จากพระโอรสของตัวเอง พระเจ้าไชมันส์ดีถูกประหารชึวิต ทรัพย์สมบัติทั้งหมดตกเป็นของพระโอรส ว่ากันว่าพระโอรสที่ก่อการแย่งชิงบัลลังค์แท้ที่จริงคือศรีธนญชัยกลับชาติมาเกิดใหม่แล้วทำการล้างแค้น ซึ่งคนทั้งสองต่างก่อกรรมจองเวรกันมาหลายชาติแล้ว เมื่อศรีธนญชัยผู้กลับชาติมาเกิดใหม่ได้ชิงบัลลังค์สำเร็จจึงได้รับการแต่งตั้งเป็นพระเจ้าไชมันส์ดีที่ 2 ทรัพย์สมบัติลูกเมียของพระเจ้าไชมันส์ดีที่ 1 จึงถูกถ่ายโอนมายังราชาองค์ใหม่เช่นกัน ศรีธนญชัยที่กลับชาติมาเกิดใหม่จึงจับพระมเหสีและสนมกำนัลของพระเจ้าไชมันส์ดีที่ 1 เย็ดจนหมด ซึ่งจะว่าไปเหล่านั้น ก็ล้วนมีศักดิ์เป็น พี่ป้าน้าอาย่ายายหรือแม้แต่มีศักดิ์เท่ามารดาของพระโอรสคือศรีธนญชัยที่กลับชาติมาเกิดทั้งสิ้น
         
          อาจมีสักหนึ่งในนี้ที่เป็นหนึ่งในสนมนางกำนัลตามจินตนาการของท่านได้
          หมายเหตุ เรื่องนี้หากผุ้ใดต้องการนำไปแต่งเพิ่มเติมรายละเอียดให้เสียวยิ่งขึ้นก็ทำได้ตามใจ ผู่เขียนขอนำเสนอเป็นโครงเรื่องไว้ให่ตามที่ตั้งใจแต่แรกแล้ว
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผู้แต่งได้แต่งขึ้นตามคอมเม้นท์ของผู้อ่าน ซึ่งบางทีก็ทำให้ไปไม่ค่อยถูกตรงที่พอคิดว่าจะจบ ผู้อ่านก็ต้องการให้แต่งเพิ่มพอแต่งเพิ่มได้ 2 ตอน กลับไม่มีผู้อ่านมาให้คอมเม้นทฺ เพราะเข้ามาดูเห็นมีตั้ง 700 กว่าคนอ่านแต่มีคอมม้นท์เพียง 3 คอมเม้นท์จึงคิดว่าผู้อ่านอาจไม่ชอบ เลยพลิกแนวจะให้จบดีกว่า กลับมีผู้อ่านมาบอกว่าสนุกให้แต่งยาวๆอีก จึงเป็นอิทธิพลต่อผู้เขียนเช่นกันว่าจะไปอย่างไรดี จึงเลือกเอาตามแนวตัวเองดีกว่า เพราะไม่ค่อยนิยมเน้นในรายละเอียดอยากให้เนื้อเรื่องดำเนินไปดีกว่า ไว้ให้คนที่ถนัดในรายละเอียดในฉากร่วมรักมาช่วยบรรยายเพิ่มแล้วกันครับ
แต่หากทำเป็นแบบซีรีย์ฝรั่งที่ชอบทำเพื่อเก็บค่าโฆษณาก็อาจทำได้เช่นดูบางเรื่องพล็อตดีแต่เนื้อเรื่องไม่เดินเลย พอจะเริ่มเดินเรื่องหน่อยกลายเป็นจบซีซั่นนั้นให้ติดตามต่อไป ครั้นพอเรื่องเดินได้หน่อยก็ไปใส่รายละเอียดอีก พอจะเดินหน้าหน่อยจบซีซั่นอีกแล้วเป็นอย่างนี่เสียส่วนใหญ่ก็ขายไปได้หลายซีซั่นไปแต่ไม่มีอะไรเลย

             เรื่องต่อไปอาจเป็นเรื่อง"สุดสาคร นักจิ้มรุ่นจิ๋ว" ที่เป็นเด็กแต่มีความมหัศจรรย์ยิ่งนัก กำลังวางหล็อตเรื่องอยู่ครับ ตามที่มีผู่อ่านร้องขอว่าจะสู้สินสมุทรที่เป็นพี่ชายได้หรือไม่

ปูเสื่อรอเลยครับ...รอดูฝีมือสุดสาครบ้าง (นึกถึงเรื่อง นักจิ้มรุ่นจิ๋วขึ้นมาเลย ชอบอ่านเรื่องนี้มาก)

กำลังคิดว่าจะเขียนเป็นตอนย่อยๆ ออกมาอีกทีหากมีเวลาต่อไป
เช่น เปิดซิงค์พระธิดา ตอนงานแต่ง
      จัดการนางกำนัล งามละออ
      หรือแม้แต่เล่นแม่ยาย คือ พระมเหสีจันทราวดี ตอนได้ขึ้นเป็นกษัคริย์แล้ว
     หากใครจะนำไปเขียนเพิ่มแยกออกมาก็ไม่ขัดข้องนะครับตามที่ได้บอกกล่าวไว้

พี่สินสมุทรยังสามารถยักไม่ได้เพ็ด แล้วสุดสาครที่เป็นน้องจะเก่งกว่าหรือไม่นะ

กงกรรมกงเกวียน วนเวียนไปไม่จบสิ้น
แต่ก่อนจะที่กรรมจะตามมาทัน
ขอสร้างกรรมด้วยการแก้แค้นเสียก่อน จะได้ไม่ขาดทุน

รูปประกอบ พระสนมกับพระธิดา สุดยอดเลยครับ
พอมาตรงกลางเรื่องนี่ พระธิดากลายเป็นฝรั่งไปแล้ว ผมนี่อย่างฮาเลยครับ...555
ส่วนเนื้อเรื่อง ไม่ต้องมีคำบรรยายเลยครับ สุดๆเลย สนุกมาก
ผมต้องเข้าแก๊งค์ปูเสื่อรอ เหมือน comment ด้านบนเลย
ขอบคุณท่านนักประพันธ์ มากครับ ที่นำเสนอผลงานสุดยอดมาให้รับชมกัน...ขอบคุณครับ

อ้างถึงขอบคุณครับ มันหารูปคนไทยที่เข้ากับเนื้อเรื่องไม่ได้ครีบ

cobra

สุดสาครเนี่ย นึกไม่ออกว่าจะมาแนวไหน
หนุ่มน้อยเนื้อหอม(ได้มาจากแม่) ที่มีเจ๊ๆรุมตอม
รึจะเป็นเด็กโฉดที่สร้างภาพเป็นเด็กใสซื่อ

อ้างถึงเดาถูกครับว่าจะมาแนว หนุ่มน้อยเนื้อหอมที่มีเจ๊ๆรุมตอม  เพราะตามท้องเรื่องใครๆก็รักใคร่เอ็นดู สุดสาคร กันทั้งนั้น

cobra

ขอดูเนื้อเรื่องก่อน แต่อย่ากให้แตงยาวหน่อยสินสมุทรสั้นเกินไปเลยลำดับเรื่องน้อยมาก

ปูเสื่อรอเลยครับ ฝีมือสุดสาครบ้าง (นึกถึงเรื่อง นักจิ้มรุ่นจิ๋วขึ้นมาเลย ชอบอ่านเรื่องนี้มาก)

ผมชอบเกี่ยวกับแนวนิยาย วรรณคดีไทยมากเลยครับ ขอปูเสื่อรอเลยครับ เป็นกำลังใจให้ ขอบคุณครับ

เอาใจช่วยครับ เห็นบอกว่าคอมเม้นท์น้อย..เนื้อเรื่องแปลกดี แต่จบเร็วไปนิด และจะคอยอ่านเรื่องต่อไปน๊ะครับ

จินตนาการล้ำลึกมาก
อ่านแล้วสนุกจริงๆ
ขอบคุณมากครับ

เขียนได้สุดยอดมาก ยิ่งได้รูปภาพประกอบแล้ว จินตนาการยิ่งบรรเจิด

มีเสียวเล็ก ๆ แต่จบเป็นแฮ้ปปี้เอนดิ้ง มีความสุขมากครับที่ได้อ่าน ขอบคุณมากครับ

จบลงได้สวยมากครับ อ่านจากบทส่งท้ายแล้วรู้สึกชอบในความใจกว้าง มองโลกในแง่ดีของท่านcobraมาก ขอบคุณมากครับ