แก้วกานดา ตอนที่ 25  – รอยยิ้มที่แตกต่าง
.....................................
Assasin08 2017-06-16

       

        ผกายแก้ว ก้มหน้ามองโทรศัพท์มือถือครู่หนึ่งก่อนจะส่ายหน้าไปมาด้วยรอยยิ้มขบขันพอให้เห็นไรฟันขาวสะอาด รอยยิ้มอันแสนสดใสบนใบหน้าแสนสวยนั้นทำให้ชายคนหนึ่งในบริเวณใกล้เคียงรู้สึกใจสั่นสะท้าน ความสวยและเสน่ห์ร้อนแรงของเธอทำให้เขาถึงกับเหม่อลอย

        "เหลวไหลใหญ่แล้วน้องสาวตัวแสบทั้งสองคน แอบหนีไปเที่ยวเล่นอะไรกันทั้งคู่เลย ไม่ยอมรับโทรศัพท์กันสักคน ส่งแต่ไลน์มาบอกว่าไปออกกำลังกายด้วยกัน ... ดายังพอว่า แต่กานต์เนี่ยนะไปออกกำลังกาย แปลกจริง"

        แก้วส่งเสียงบ่นอุบอิบหากทว่าไม่ได้มีสีหน้าเคร่งเครียดอะไร ในฐานะพี่สาวคนโตเธอย่อมต้องรับหน้าที่ช่วยดูแลน้องสาวทั้งสองที่ยังอยู่ในวัยเรียน เธอจึงต้องคอยสอดส่องความเป็นไปของสองน้องสาวเป็นระยะ

        ยกตัวอย่างเช่นเมื่อคืนนี้กานต์น้องคนกลางบอกว่าจะไปนอนบ้านเพื่อน แก้วก็สอบถามเล็กน้อยพอเป็นพิธี เพราะเธอไว้ใจว่าเด็กสาวเรียบร้อยขี้อายอย่างกานต์ไม่น่าจะไปทำเรื่องไม่ดีงาม

        เมื่อเช้าแก้วตื่นมาและลองติดต่อสองน้องสาวผ่านทางโปรแกรมสนทนา ก่อนจะได้ความว่าดาริกาไปวิ่งออกกำลังกายซึ่งถือเป็นเรื่องปกติ แต่ที่น่าแปลกใจก็คือกานต์น้องสาวคนกลางกลับกลับไปออกกำลังพร้อมกับดาริกาด้วย กระนั้นแก้วก็ใช่ว่าจะคิดอะไรมาก เธอกลับโล่งใจด้วยซ้ำที่น้องสาวทั้งสองคนไปด้วยกัน เพราะมันปลอดภัยกว่า

        "ว่าจะชวนใครสักคนมาเดินเล่นที่ศูนย์แสดงงานศิลปะนี่เสียหน่อย แต่เพื่อนตัวแสบก็ไม่ว่าง น้องตัวแสบก็ไม่สน เชอะไม่เป็นอะไร เดินคนเดียวก็ได้"

        ผกายแก้วเก็บโทรศัพท์มือถือกลับเข้ากระเป๋าถือแบรนด์เนมราคาแพง เธอแอบหันไปขยิบตาและยิ้มให้ชายหนุ่มที่แอบยืนมองอยู่นานแวบหนึ่งเพื่อบริหารเสน่ห์ร้อนแรง ชายคนนั้นถึงกับหน้าแดงเขินรีบเบือนสายตาหลบไปทางอื่น

        แก้วหัวเราะคิกคักเล็กน้อย ผู้ชายขี้อายไม่มั่นในตัวเองแบบนี้ห่างไกลจากผู้ชายที่เธอคาดหวัง เธอสลายรอยยิ้มและจับแว่นตาแฟชั่นสีดำขึ้นไปบนศีรษะ ก่อนจะเยื้องย่างเดินเข้าไปในศูนย์แสดงงานศิลปะด้วยท่วงท่านางแบบ

        วันนี้เธอสวมใส่ชุดสบาย ๆ เพราะไม่ได้มาเพื่อคุยธุรกิจ ท่อนบนเป็นเสื้อยืดสีขาวรัดรูปแขนสั้น ตัวเสื้อนั้นไม่ถือว่าเปิดเผยเกินไป หากแต่ที่ดึงดูดสายตาจนหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่น้ำลายสอก็คือทรวงอกอิ่มที่เด้งชูชันดันเสื้อยืดออกมาเป็นก้อนกลมดิก

        ส่วนท่อนล่างนั้นเธอสวมใส่กางเกงยีนส์สีฟ้าขายาวท่าทางมิดชิดคล่องตัว แต่สะโพกที่ผึ่งผายและสองขาเรียวยาวก็มากพอจะทำให้ผู้ชายหัวใจสั่นสะท้าน อย่าว่าแต่ท่วงท่าในการเดินเยื้องย่างของเธอนั้นก็ช่างยั่วเย้าราวจะเจตนากระตุ้นอารมณ์กลัดมันของผู้ชายให้ตื่นขึ้นมา

        แก้วมองซ้ายมองขวาไปโดยรอบก่อนจะหยิบขบขันต่อการกระทำของตนเอง เธอไม่ได้มีรสนิยมชื่นชอบงานศิลปะ ถึงแม้จะพอมีความรู้อยู่บ้างในด้านนี้ แต่ร้อยวันพันปีเธอแทบไม่เคยสนใจมางานแสดงศิลปะเลยสักครั้ง หากทว่าครั้งนี้เธอกลับยอมมาด้วยเป้าหมายอย่างหนึ่ง

        เป้าหมายที่ว่านี้หากพูดให้ดูดี ก็คือเธออยากจะทำความรู้จักกับนายอาทิตย์ เพราะเพื่อนสาวของเธอบอกว่าเขานำงานศิลปะมาแสดงที่นี่และมักจะมาอยู่ที่นี่บ่อยครั้ง แต่หากจะพูดให้ตรงประเด็นกว่านี้ก็อาจจะต้องใช้คำว่าผกายแก้วมาหาผู้ชาย

        สาเหตุที่เธอรู้สึกขบขันก็คือ ตั้งแต่เด็กนั้นเธอไม่เคยเป็นฝ่ายไปหาผู้ชายหรืออ่อยใส่ใคร จะมีก็แต่ผู้ชายรุมล้อมกันเข้ามาหาเธอด้วยความกระสันเท่านั้น หากทว่าช่วงนี้เธอกลับเป็นฝ่ายเข้าหาผู้ชายถึงสองคน

        คนแรกคือนายอาร์ตยามหนุ่มที่เธอตัดสินใจเลิกความสัมพันธ์อันฉาบฉวยไม่เห็นอนาคต และคนที่สองที่เธอคาดหวังว่าจะได้พบเจอก็คือคุณอาทิตย์ ทายาทคนเดียวของเครือตะวันที่ทรงอำนาจในระดับต้น ๆ ของประเทศ

        บรรยากาศของงานแสดงศิลปะในเช้าวันหยุดเช่นนี้ถือว่าเงียบเหงา แก้วไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าในวันปกติจะมีคนสนใจงานศิลปะมากน้อยเพียงใด ในความคิดของเธอนั้นนักศิลปะเกือบทั้งหมดล้วนแล้วแต่ลำบากเรื่องเงินตรา อาจจะมีแค่เศษเสี้ยวที่สามารถสร้างฐานะได้ด้วยงานศิลปะ

        ข้อดีของการที่มีผู้คนบางตาก็คือแก้วสามารถเดินสำรวจไปโดยรอบได้โดยไม่มีรู้สึกอึดอัด เธอเดินสำรวจไปเรื่อย ๆ โดยไม่ได้เร่งรีบอะไรนัก ดวงตาคู่สวยมองงานศิลปะหลากหลายรูปแบบผ่านตาไปเรื่อย ๆ ไม่ว่าจะรูปปั้นหรือภาพวาด

        แก้วทราบว่าผลงานเหล่านี้นับว่าสวยงามมีค่าระดับหนึ่ง หากทว่าเธอไม่ได้มีรสนิยมทางด้านนี้ เธอจึงไม่ได้เห็นคุณค่าของพวกมันมากไปกว่าเครื่องประดับทั่วไป โดยส่วนตัวแล้วเธอยังรู้สึกว่ากระเป๋าถือแบรนด์เนมของเธอยังตอบสนองรสนิยมศิลปะตรงตัวเธอมากกว่างานศิลปะเหล่านี้เสียอีก

        สาวสวยเดินเยื้องย่างสำรวจผลงานศิลปะไปได้ระยะหนึ่งก็หยุดชะงัก ดวงตาคู่สวยจับจ้องมองดูผลงานรูปวาดชิ้นหนึ่งด้วยความสนใจ มันคือภาพวาดหญิงสาวหันหลังเปลือยกายเล่นน้ำตก ในแง่ของลายเส้นและความสวยงามแล้วภาพนี้อาจจะไม่ได้แตกต่างกับภาพอื่น ๆ หากทว่าอะไรบางอย่างนั้นดึงดูดให้แก้วรู้สึกสนอกสนใจขึ้นมา

        ผกายแก้วยืนนิ่งเงียบจับจ้องมองดูภาพวาดใบนั้นโดยไม่รู้ตัว เธอรู้สึกคลับคล้ายคุ้นเคยกับบรรยากาศของภาพวาดนี้ หากแต่มันเป็นแค่ความรู้สึกคลุมเครือที่บรรยายออกมาไม่ได้ เธอไม่ได้เข้าใจความหมายของภาพวาด หากแต่รู้สึกคุ้นเคยกับลายเส้นและอารมณ์ของภาพวาด 

        "... หยาดน้ำแห่งไพรี?"

        สาวสวยปรับสายตามองไปที่แผ่นป้ายซึ่งระบุชื่อของรูปวาด เธอยิ้มน้อย ๆ ด้วยรู้สึกว่าคนตั้งชื่อรูปช่างรู้จักใช้ถ้อยคำ จากนั้นเมื่อกวาดสายตาลงไปอีกหน่อย เธอก็พบว่าด้านล่างของแผ่นป้ายชื่อรูปนั้นมีแผ่นป้ายอีกหนึ่งแผ่นเขียนระบุว่ารูปใบนี้ขายแล้ว

        ผกายแก้วยิ้มด้วยความภาคภูมิใจเล็ก ๆ เธออาจจะไม่มีความรู้ทางด้านศิลปะมากนัก แต่เมื่อเธอสะดุดใจกับภาพใบหนึ่ง เธอก็เชื่อว่าภาพใบนั้นต้องไม่ธรรมดา และเมื่อมันขายได้ก็แสดงว่าต้องมีคนเห็นคุณค่าของมัน ซึ่งนั่นหมายความว่าอย่างน้อยเธอก็มีความสามารถและสายตาทางด้านงานศิลปะอยู่บ้าง

        "เอ๊ะ ..."

        สาวสวยกวาดสายตามองดูรูปวาดอีกครั้งก่อนจะส่งเสียงอุทานด้วยความแปลกใจยินดี เธอกำลังมองดูมุมด้านล่างขวามือของรูปวาด ตรงตำแหน่งนั้นมีสัญลักษณ์เล็ก ๆ เป็นวงกลมมีเส้นรัศมีคล้ายกับดวงอาทิตย์ นั่นคือลายเซ็นต์ของนักวาดเจ้าของรูป และนั่นก็คือลายเซ็นต์ที่เธอกำลังมองหา

        แก้วรู้สึกแปลกใจกับเรื่องบังเอิญ เธอมองรูปมานับร้อยรูปเพื่อมองหาลายเซ็นต์นี้ แต่เธอไม่เจอและไม่ได้ถูกใจรูปไหนจนเริ่มรู้สึกเหนื่อย กระทั่งเมื่อเธอรู้สึกสะดุดใจรูปวาดแรก ก็กลายเป็นว่ามันคือรูปของคนที่เธอกำลังตามหา ลายเซ็นต์เช่นนี้บ่งบอกว่าเจ้าของรูปคือคุณอาทิตย์คนนั้น

        เธอยิ้มด้วยความตื่นเต้นก่อนจะกวาดสายตามองดูไปโดยรอบ น่าเสียดายที่คนซึ่งกำลังมองหาดูจะไม่อยู่ที่นี่ รอบตัวเธอมีแต่เพียงภาพวาดเรียงรายเป็นแถวยาว และมีชายสูงอายุผมสีขาวดอกเลาแต่งตัวสุภาพยืนเฝ้าอยู่ห่าง ๆ ซึ่งนั่นไม่น่าจะใช่คุณอาทิตย์

        ถึงแม้จะยังไม่ได้เจอกัน แต่แก้วก็รู้สึกว่าตนเองเข้าใกล้เป้าหมายไปอีกหนึ่งก้าว เรื่องนี้ต้องขอบคุณข้อมูลจากเพื่อนสาว หากเธอไม่ทราบมาก่อนว่าผลงานของคุณอาทิตย์จะใช้ลายเซ็นต์แบบนี้ และไม่ได้ใช้ชื่อนามสกุลจริง แก้วก็คงไม่กล้าหลับหูหลับตาเข้ามาในงานแสดงศิลปะ

        เมื่อได้เจอกับเป้าหมาย แก้วก็ตั้งใจมองดูผลงานศิลปะของคุณอาทิตย์อย่างละเอียดกว่าก่อนหน้า เธอค่อย ๆ ใช้เวลามองไปทีละภาพ หนึ่งนั้นเธอต้องการเรียนรู้ตัวตนความสามารถของเขาผ่านทางภาพวาด และสองก็คือเธอรู้สึกว่าภาพวาดเหล่านี้มีอะไรบางอย่างที่ดึงดูดความสนใจของเธอ

        ภาพวาดของเขามีอะไรบางอย่างที่พิเศษ และอะไรบางอย่างที่ว่านั้นก็ดูจะถูกยืนยันอย่างที่เป็นรูปธรรมด้วยป้ายที่แปะว่าขายแล้ว หากเทียบกับผลงานอื่น ๆ ที่เธอผ่านตามานั้น ภาพส่วนใหญ่จะขายไม่ออก มีเพียงแค่ไม่ถึงหนึ่งสิบหรือน้อยกว่านั้นที่ขายออก ซึ่งนั่นตรงข้ามกับผลงานของคุณอาทิตย์

        ผลงานภาพวาดของอาทิตย์เกือบทั้งหมดถูกแปะป้ายว่าขายแล้ว ส่วนที่เหลืออยู่นั้นเธอแน่ใจว่าต้องมีคนสนใจซื้อ เพียงแต่มันแปะป้ายว่าแค่นำมาแสดงไม่ได้วางขาย พวกมันจึงไม่อยู่ในสถานะมีคนจับจอง

        "ไม่เลว อย่างน้อยฝีมือทางด้านศิลปะ นายก็นับว่าอยู่แนวหน้าล่ะนะ"

        ผกายแก้วส่งเสียงพึมพำขณะครุ่นคิดประเมิน แน่นอนว่าเธอไม่ได้มองว่าความสามารถทางศิลปะนั้นจะยอดเยี่ยม แต่ว่าเธอเป็นคนนิยมความยอดเยี่ยมสมบูรณ์แบบ หากฝีมือทางด้านศิลปะของเขาอ่อนด้อยหรือธรรมดา คุณค่าของเขาในสายตาเธอก็คงจะตกต่ำลง กระนั้นเท่าที่เห็น แก้วแน่ใจว่าเขาจะต้องมีฝีมือเป็นระดับชั้นแนวหน้าของประเทศ ซึ่งเรื่องนี้นับเป็นแต้มบวกให้เขา

        "เอ๋ ... รูปนี้ ..."

        สาวสวยค่อย ๆ ใช้เวลาชื่นชมภาพวาดของเขาไปทีละภาพ จนกระทั่งเมื่อถึงภาพสุดท้ายเธอก็หยุดชะงักอีกครั้ง ดวงตาคู่สวยหรี่ลงและมองดูมันราวกับโดนสะกด ปฏิกิริยาของเธอในครั้งนี้กลับรุนแรงกว่าภาพวาดก่อนหน้าทั้งหมด หากทว่าเธอกลับไม่สามารถอธิบายออกมาได้ว่าทำไม

        ภาพวาดใบนี้เป็นภาพวาดด้วยสีน้ำโทนสว่างสดใส ตรงกลางของภาพโดนขีดคั่นแบ่งเป็นซ้ายและขวา โดยที่มีหญิงสาวหน้าตาเหมือนกันกำลังยิ้มหวานมีความสุขในท่วงท่าแบบเดียวกัน ใบหน้าของหญิงสาวนั้นเหมือนกันแทบทุกกระเบียดนิ้ว ไม่ว่าจะแววตาหรือรอยยิ้มทุกอย่างดูไม่มีอะไรแตกต่าง

        สิ่งที่แตกต่างคือเสื้อผ้าการแต่งกาย และสภาพรอบด้าน ด้านหนึ่งนั้นหญิงสาวแต่งกายหรูหราโอ่อ่าราวกับราชินี ชายหนุ่มที่สง่างามราวกับราชาจับมือเธอไว้ราวกับคู่รัก เธออยู่ใต้แสงไฟที่เจิดจรัสโดดเด่นราวกับผู้ยิ่งใหญ่เหนือใคร ผู้คนรอบข้างต่างก้มหัวเคารพนับถือให้

        ส่วนหญิงสาวที่อยู่อีกด้านนั้นเพียงสวมใส่เสื้อผ้าธรรมดาเก่าขาดและผ้ากันเปื้อน เธออยู่ในบ้านที่ชำรุดทรุดโทรมไร้ผู้คน มือข้างหนึ่งถือทัพพีอาหาร ส่วนมืออีกข้างนั้นถูกจับกุมไว้ด้วยชายหนุ่มแต่งตัวซอมซ่อ

        ผกายแก้วเหม่อมองดูราวกับต้องมนตร์ อะไรบางอย่างที่ซุกซ่อนอยู่ในส่วนลึกของจิตใจคล้ายโดนขุดดึงออกมา หากทว่ามันยังไม่ชัดเจนพอให้ทำความเข้าใจ เธอแค่รู้สึกรูปใบนี้กำลังสร้างความรู้สึกรุนแรงยิ่ง

        ดวงตาคู่งามมองสลับไปมาระหว่างรูปของหญิงสาวที่มีใบหน้าเหมือนกันแทบทุกกระเบียดนิ้ว ไม่ว่าจะแววตา สีหน้า รอยยิ้ม ผกายแก้วมองจนแน่ใจว่าทุกตำแหน่งบนใบหน้าหญิงสาวคนนี้เหมือนกัน หากพูดกันในแง่ของลายเส้นแล้ว รอยยิ้มทั้งสองควรจะเหมือนกัน หากทว่าน่าแปลกที่แก้วกลับรู้สึกรอยยิ้มของทั้งสองนั้นมีอะไรบางอย่างที่แตกต่างกัน

        "... รอยยิ้มที่แตกต่าง?"

        หลังจากเหม่อมองอยู่เนิ่นนาน แก้วก็กวาดสายตามองลงมาที่แผ่นป้ายชื่อของรูป เธออ่านและส่งเสียงออกมาด้วยความสะทกสะท้านใจ รูปใบนี้หากมองผิวเผินเปรียบเทียบทั้งซ้ายและขวา ทุกสิ่งจะแตกต่างกันราวกับคนละขั้ว แต่จะมีสิ่งเดียวที่เหมือนกันซึ่งก็คือรอยยิ้มบนใบหน้าของหญิงสาว 

        อย่างไรก็ตามชื่อของรูปกลับถูกตั้งว่ารอยยิ้มที่แตกต่าง และนั่นหมายความว่าคนวาดมองข้ามสภาพโดยรอบ เขาเจตนาให้ผู้ชมสัมผัสได้ว่ารอยยิ้มนั้นแตกต่าง และนั่นตรงกับสิ่งที่แก้วรู้สึก เธอรู้สึกว่าหากเทียบในแง่ของลายเส้นและสีสันแล้ว รอยยิ้มบนใบหน้าทั้งสองนั้นสมควรเหมือนกัน แต่ว่าทำไมเธอจึงรู้สึกว่ามันแตกต่าง อะไรกันที่ทำให้แตกต่าง

        ผกายแก้วไม่ได้มีรสนิยมชื่นชอบศิลปะ หากทว่าเธอนิยมชมชอบผลงานชั้นยอดอันสมบูรณ์แบบ และเธอชอบความท้าทายยิ่งกว่าอื่นใด ตอนนี้เธอรู้สึกว่าภาพวาดกำลังท้าทายเธอ มันกำลังท้าทายให้เธอไขปริศนาและอธิบายมันออกมา

        ความรู้สึกอันรุนแรงกระตุ้นให้แก้วขยับเข้าไปให้ใกล้ขึ้น เธอเหม่อมองดูภาพวาดจนแทบลืมเลือนเวลา และเธอก็เผลอยื่นมือออกไปเพื่อที่จะสัมผัสกับภาพวาดเผื่อว่าตนเองจะสามารถอธิบายความแตกต่างนี้ออกมาได้

        "อะแฮ่ม คุณหนูครับ ภาพวาดพวกนี้ห้ามแตะต้องนะครับ"

        ฝ่ามือขาวผ่องยังยื่นไปไม่ถึงเป้าหมาย เสียงทุ้มต่ำที่ผ่านกาลเวลามาไม่น้อยก็ดังขึ้นที่ข้างหู แก้วสะดุ้งโหยงคล้ายเพิ่งได้สติกลับคืนมา เธอหันไปเหม่อมองดูชายสูงวัยผมสีขาวดอกเลาในชุดสูทซึ่งขยับมายืนใกล้ ๆ ด้วยความงุนงงครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบก้มศีรษะยกมือไหว้ขอโทษ เธอทราบว่าตนเองกำลังจะเผลอทำผิดกฎ

        "ขอโทษค่ะ ... เผลอตัวไปหน่อย ... ขอโทษจริง ๆ นะคะ"

        "ครับ ไม่เป็นอะไรหรอกครับคุณหนู ยังไงคราวหลังก็ระวังหน่อยก็แล้วกัน"

        ชายสูงวัยคนนั้นยิ้มอบอุ่นให้ ก่อนจะโค้งหัวก้มศีรษะตอบด้วยท่าทางสุภาพ เขาไม่ได้มีท่าทีโกรธเคืองอะไร ทั้งยังมีรอยยิ้มอารมณ์ดีที่ทำให้แก้วรู้สึกสงสัยขึ้นมา

        "คุณ ... เอ่อ คุณลุงเป็นผู้ดูแลผลงานศิลปะของนักวาดคนนี้หรือเปล่าคะ"

        "ใช่ครับ ผมมีหน้าที่ดูแลผลงานศิลปะของท่านคนนี้ คุณหนูมีอะไรสงสัยอยากรู้หรือเปล่า"

        "... ค่ะ ... คือ รูปใบนี้ ... มัน ..."

        แก้วยิ้มน้อย ๆ ก่อนจะหมุนตัวหันไปมองดูภาพรอยยิ้มที่แตกต่างอีกครั้ง เธอมีคำถาม หากทว่าเมื่อจะเอ่ยปาก เธอกลับพบว่าตนเองไม่รู้ว่าควรถามอะไร

        "ภาพรอยยิ้มที่แตกต่าง เพิ่งถูกส่งเข้ามาวันนี้เองคุณหนู ดูเหมือนว่าคุณหนูจะมีเข้าใจอารมณ์ของภาพนี้อยู่บ้าง ไม่งั้นคงไม่ยืนซึมนานตั้งสิบกว่านาทีแบบนี้"

        "เอ๋ สิบกว่านาที?"

        หญิงสาวเลิกคิ้วด้วยความตกใจ เธอรีบดูเวลาในนาฬิกาข้อมือสีทองด้วยความงุนงง และเมื่อพบว่าเธอยืนเหม่อมองดูภาพนี้อยู่เนิ่นนานจริง ๆ เธอก็ยิ่งรู้สึกงุนงงตัวเอง

        "ครับ ถ้าพูดให้ถูกต้องก็คือ สิบสี่นาที ความจริงผมก็ต้องขออภัยที่ไปรบกวนจนคุณหนูตกใจ แต่หากปล่อยให้แตะต้องภาพก็คงทำไม่ได้ ผมเลยจำต้องรบกวน"

        "ไม่หรอกค่ะ ไม่ได้รบกวนอะไรเลย หนูต่างหากที่ทำไม่ดี และหนูต่างหากที่ต้องขอโทษ ... เอ่อ คุณลุงคะ ภาพใบนี้ยังไม่มีคนซื้อหรือคะ คือหนูรู้สึกสนใจภาพใบนี้"

        แก้วรีบก้มศีรษะขอโทษอีกครั้ง ก่อนจะหันไปมองป้ายชื่อและเมื่อพบว่ามันยังไม่มีป้ายแปะว่าขายแล้วติดอยู่ เธอก็หันไปสอบถามด้วยความสนใจ และนี่คือภาพวาดใบแรกที่เธอรู้สึกสนใจจนอยากซื้อเก็บเอาไว้

        "ยังไม่มีหรอกครับ ภาพใบนี้เพิ่งจะถูกนำมาแสดงวันแรก"

        "ถ้าอย่างงั้น หนูก็ขอซื้อได้ซินะคะ"

        "ไม่ใช่อย่างงั้นหรอกครับ คุณหนูสามารถยื่นข้อเสนอขอซื้อได้ตามราคาที่คุณหนูต้องการ แต่ว่าเราวางขายในรูปแบบของการประมูล ใครก็ตามที่ยื่นราคาสูงสุดในช่วงเวลาประมูลเจ็ดวัน คนนั้นก็จะได้รับสิทธิซื้อก่อนเป็นคนแรก"

        "ประมูล ... เจ็ดวัน ..."

        แก้วส่งเสียงพึมพำและนึกทบทวน เธอเองก็ไม่เคยซื้อผลงานศิลปะ แต่ก็เคยได้ยินระบบประมูลมาบ้าง สรุปก็คือคนที่ยื่นข้อเสนอที่ดีที่สุดก็จะได้รับภาพไป นักวาดที่จะทำแบบนี้ได้นั้นต้องมีฝีมือระดับแนวหน้าเท่านั้น ไม่เช่นนั้นคนซื้อก็จะไม่สนใจยื่นราคาและรอคอย

        "แล้ว ... ตอนนี้ราคา เท่าไหร่แล้วคะ"

        "เรื่องนี้เป็นความลับครับ คุณหนูสามารถยื่นเสนอราคาที่คุณหนูประเมิน และเมื่อครบเวลาหากคุณหนูยื่นตัวเลขสูงที่สุด คุณหนูก็จะได้รับภาพใบนี้ไป"

        "เอ่อ แล้วหนูควรจะยื่นเท่าไหร่ล่ะคะ คือหนูยังไม่เคยซื้องานศิลปะเลยสักครั้ง"

        "... งั้น ... เอาแบบนี้นะครับคุณหนู ... หากไม่นับภาพใบนี้ ภาพของศิลปินท่านนี้ที่แขวนแสดงอยู่ในงานมีอยู่ทั้งหมด 38 รูป มี 8 รูป ที่ไม่ขาย ส่วนอีก 30 รูป ที่ขายไปแล้วราคาต่ำสุดอยู่ที่สี่แสนสองหมื่นบาท ส่วนที่แพงที่สุดคือสี่ล้านห้าแสนบาท"

        แก้วเบิกตากว้างตื่นตกใจอีกครั้งกับราคาที่คาดไม่ถึง ความจริงเธอคิดว่าราคาภาพวาดเหล่านี้น่าจะอยู่ที่หลักหมื่น หรืออย่างมากก็หลักแสนต้น ๆ หากทว่าราคาที่ได้ยินอยู่นี้มันสูงกว่าไปไกลโขจนถึงหลักหลายล้าน

        แน่นอนว่าด้วยฐานะของเธอนั้นไม่ใช่ว่าจะซื้อไม่ได้ หากแต่การจะซื้อภาพวาดเพียงใบเดียว ด้วยเงินจำนวนสี่ถึงห้าล้านนั้นเธอยังไม่กล้าพอ เวลานี้เธอจึงเพิ่งทราบว่าอาชีพศิลปินเมื่อถึงขั้นแนวหน้าแล้วกลับสามารถหาเงินได้ดีถึงเพียงนี้

        "เอ่อ ... แพงจังนะคะ แบบนี้คนวาดคงจะรวยแย่"

        "ฮ่า ฮ่า ไม่หรอกครับคุณหนู เงินที่ได้จากภาพวาดทั้งหมดของนักเขียนท่านนี้ ทุกบาททุกสตางค์จะถูกนำเข้าการกุศล ช่วยเหลือบ้านเด็กกำพร้าที่อยู่ในเครือทั้งหมด"

        "ทั้งหมดเลยเหรอคะ"

        "ใช่ครับ ทั้งหมด"

        แก้วมองดูชายสูงวัยอย่างงุนงงอีกครั้ง เธอทราบว่าเศรษฐีหลายท่านมักจะสร้างภาพตัวเองให้ดูดีด้วยการแบ่งปันเศษเสี้ยวของความมั่งคั่ง เช่นบริจาคบางส่วนให้เป็นการกุศล แต่เธอก็ยังไม่เคยเห็นใครที่ไหนจะบริจาคในรูปแบบนี้ จากการคำนวณคร่าว ๆของเธอนั้น ภาพวาดเหล่านี้น่าจะขายได้หลายสิบล้านบาท และเงินจำนวนนี้จะถูกนำไปช่วยเหลือการกุศลทั้งหมด

        "ศิลปินคนนี้ใจดีจังเลยนะคะ ... หนูขอถอนตัวค่ะ คงแข่งด้วยไม่ไหวจริง ๆ ถึงจะอยากได้รูปนี้ แต่ก็คงไม่ไหว"

        "คุณหนูถ่อมตัวเกินไปครับ แต่ความจริงแล้วถ้าหากคุณหนูสนใจภาพวาดนี้จริง ๆ ก็ยังมีอีกวิธี"

        "เอ๋ คือยังไงคะ ไม่ต้องยื่นประมูลอย่างงั้นเหรอ"

        "ก็ไม่เชิงครับ เจ้านายท่านกำชับไว้ว่า ภาพวาดควรจะอยู่กับคนที่รู้คุณค่าของมัน ถ้าหากคุณหนูแสดงให้เห็นว่ารู้คุณค่าของมันได้ คุณหนูก็สามารถซื้อด้วยราคาเท่าไหร่ก็ได้ แล้วแต่คุณหนู"

        "คุณค่า ... ยังไงคะ"

        "ในใบยื่นประมูล จะมีช่องให้ใส่ความประทับใจ คุณหนูสามารถเขียนความรู้สึก และหากว่าเจ้านายของผมท่านเห็นด้วย คุณหนูก็จะได้สิทธิซื้อภาพวาดนั้นก่อนใครด้วยราคาตามที่ยื่นไป"

        "... ความประทับใจ ..."

        ผกายแก้วยื่นมือไปรับแผ่นกระดาษสีครีมสวยงามมาเหม่อมองดู บนกระดาษแผ่นนั้นมีช่องให้ใส่ชื่อที่อยู่ติดต่อ และราคา จากนั้นก็มีพื้นที่ให้เขียนบ่งบอกความประทับใจต่อรูปภาพ

        "ถ้าหากคุณหนูสนใจ ก็สามารถกรอกข้อมูลได้ครับ แต่ขอให้ส่งภายในเจ็ดวันนี้"

        "... เดี๋ยวหนูเขียนส่งให้เลยก็ได้ค่ะ ว่าแต่จะรู้ผลเมื่อไหร่คะ หรือว่าต้องรอเจ็ดวัน"

        "คุณหนูท่าทางใจร้อนนะครับ อย่างช้าก็คือเจ็ดวัน แต่ถ้าคุณหนูเขียนเสร็จแล้วผมก็จะถ่ายรูปส่งให้ไปเจ้านาย ถ้าเจ้านายมีเวลาอ่านและพอใจท่านก็อาจจะตอบอนุญาติมาเลยก็ได้"

        ชายสูงวัยกล่าวด้วยน้ำเสียงนอบน้อมมากมารยาทอีกครั้ง ผกายแก้วพยักหน้าและถือกระดาษแผ่นนั้นเดินไปที่โต๊ะเก้าอี้ซึ่งอยู่ใกล้เคียง ในหัวของเธอตอนนี้กำลังขบคิดว่าสมควรเขียนอะไรลงไปในกระดาษ

        เมื่อลองนั่งขบคิดคิ้วเรียวก็ขมวดมุ่นเล็กน้อย ผกายแก้วเพิ่งตระหนักได้ว่าแบบนี้ไม่ใช่รูปแบบของตัวเธอ และเธอไม่ได้มีเป้าหมายแค่จะซื้อภาพใบเดียว เป้าหมายของเธอคือการทำความรู้จักและประเมินคุณค่าของคุณอาทิตย์คนนั้น ไม่ใช่มาเขียนบทความขอความเห็นใจให้เขาขายรูปภาพให้

        แก้วยิ้มน้อย ๆ ที่มุมปากก่อนจะเชิดหน้าด้วยความรู้สึกสนุกอยากท้าทายอีกฝ่าย เธอไม่คุ้นชินกับการต้องขอร้องใคร และเธอจะทำให้เขาเป็นฝ่ายเข้าหาเธอเอง เมื่อคิดได้เช่นนี้แก้วก็หลับตาเรียบเรียงคำพูดแวบหนึ่ง ก่อนจะก้มหน้าและเขียนบทความสั้น ๆ ด้วยรอยยิ้มมีเสน่ห์

        เธอเขียนชื่อ และเบอร์ติดต่อกลับ ก่อนจะใส่ราคาประมูลเป็นตัวเลขศูนย์ จากนั้นก็เขียนบรรยายความรู้สึกคร่าว ๆ เกี่ยวกับความแตกต่างที่เธอรู้สึก เธอบอกตรง ๆ ว่าไม่เข้าใจในรายละเอียดว่ารอยยิ้มแตกต่างกันอย่างไร ก่อนจะลงท้ายเป็นเชิงท้าทายแทนคำอธิบาย

        เธอบอกว่าเธอไม่เชื่อว่าเขาที่เป็นคนวาดภาพจะมีความคิดลึกซึ้งกว่าเธอ เธอท้าทายให้เขาเป็นฝ่ายอธิบายสิ่งที่เขาพยายามซ่อนไว้ในภาพออกมาด้วยซ้ำ โดยอ้างว่าคำอธิบายของเธออาจจะลึกซึ้งกว่าที่เขาเข้าใจได้

        ชายสูงวัยแสดงสีหน้าแปลกใจเมื่อรับบทความไปอ่าน จากนั้นเขาก็ส่งเสียงหัวเราะร่วนและถ่ายรูปบทความนี้ส่งไปหาเจ้านายด้วยโทรศัพท์มือถือ

        แก้วแปลกใจเล็กน้อยกับท่าทีตอบสนองของชายสูงวัย เธอนึกว่าเขาจะโกรธไม่พอใจบ้าง แต่เขากลับไม่มีท่าทีเช่นนั้นแม้แต่น้อย ทั้งยังแสดงท่าทีเหมือนสนุกสนานที่เจ้านายโดนท้าทายอีกต่างหาก

        "คุณลุงไม่โกรธเหรอคะ ที่หนูเขียนท้าทายเจ้านายของลุง"

        "ฮ่า ฮ่า โอย จะโกรธทำไมล่ะครับคุณหนู เจ้านายของลุงท่านชอบเรื่องสนุก ๆ ไม่ค่อยอยู่ในกรอบ บางทีถ้าเขียนไปเรียบ ๆ ท่านอาจจะไม่สนใจก็ได้"

        "ถ้าอย่างงั้น หนูอยากจะส่งรูปไปให้เจ้านายลุงอีกรอบเพื่อประกอบการพิจารณาได้หรือเปล่าคะ"

        "คุณหนูจะเขียนอะไรเพิ่มหรือครับ ได้ครับไม่ผิดกฏ"

        "เปล่าหรอกค่ะ ไม่เขียนอะไรเพิ่มแล้ว แต่ว่าหนูอยากรบกวนให้ลุงถ่ายรูปหนูส่งไปให้เจ้านายลุง แค่นั้นล่ะค่ะ"

        พูดจบผกายแก้วก็บิดตัวเล็กน้อยด้วยท่วงท่านางแบบ เธอยิ้มหวานส่งสายตายั่วเย้าท้าทายให้กล้องในมือของชายสูงวัย รอยยิ้มนั้นเต็มไปด้วยความมั่นใจในเสน่ห์อันร้อนแรงของตนเอง เธอตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ทำให้ตัวเองเป็นแค่ตัวเลือกของเขา และเขาต่างหากที่จะต้องมาเป็นตัวเลือกให้เธอ เธอแน่ใจว่าหน้าตาและเรือนร่างของเธอนั้นสวยสง่าไม่แพ้ใคร

       

..............................

       

        กานต์ และ ดาริกา สองศรีพี่น้องซึ่งสวยหวานมีเสน่ห์ไม่แพ้พี่สาวคนโตต่างก็ตัดสินใจเลือกแล้ว พวกเธอทั้งสองเลือกปล่อยกายปล่อยใจเสพกามราคะกับชายหนุ่มในดวงใจ ร่างงามต่างแข่งกันแอ่นเบียดกระหวัดกอดรัดนัวเนียกับร่างแข็งแรงของชายหนุ่มราวกับผสานร่าง เธอทั้งสองเลือกเขาแล้ว หากแต่ยังไม่แน่ใจนักว่าเขาจะเลือกหรือชื่นชอบใครมากกว่ากัน

        "อื้อออออ พี่อาร์ต ดาเสียว ซี้ดดสสสส"

        ดาริกาสาวน้อยผมสั้นแสนสวยส่งเสียงครวญครางกระเส่า เธอนั่งแอ่นทรวงอกอวบใหญ่เกินตัวเบียดเข้าหาอุ้งมือและริมฝีปากร้อนผ่าวของชายหนุ่ม เมื่อเขาอ้าปากงับดูดเลีย เธอก็สูดปากร่ำร้องพร้อมกับแอ่นศีรษะหงายไปด้านหลังจนแผ่นหลังขาวเนียนคล้ายกับวงพระจันทร์อันอ่อนช้อย

        "ซี้ดดสสส ดีจังค่ะ กานต์รักพี่อาร์ตจัง"

        กานต์นักศึกษาสาวผู้เป็นพี่สาวสะบัดผมสีดำยาวสลวยไปมา เธอแอ่นเบียดสองเต้าอวบใหญ่เบียดแนบกับใบหน้าและริมฝีปากของชายหนุ่มราวกับจะแก่งแย่งแข่งขัน นั่นเพราะชายหนุ่มมีเพียงปากเดียวลิ้นเดียว แต่พวกเธอมีกันถึงสองคน ดังนั้นเมื่อคนหนึ่งได้รับความเสียวอีกคนก็ต้องอดทนรอคอย

        อาร์ตซึ่งโดนเต้าอวบสองคู่บดเบียดใส่นั้นหันหน้าสลับไปมาเพื่อเสพความนุ่มนิ่มหอมกวานราวกับขึ้นสวรรค์ อุ้งมือหยาบขยับเกาะกุมกระชับขยี้ใส่หนั่นเนื้อแน่นทั้งสี่ลูกสลับไปมา เขาเสพสัมผัสกับความหอมหวานของเนื้อสาวอย่างเร่าร้อนเอร็ดอร่อยลิ้น

        เนื้อเต้าขาวโพลนเต่งกระชับทั้งสี่ลูกโดนบีบสลับกันจนบิดเบี้ยวแทบแตกคามือ ในขณะที่ส่วนปลายถันที่แข็งเป็นเม็ดนั้นทั้งโดนขบกัดและดูดเลียอย่างหนักหน่วง กานต์และดาริกาสองศรีพี่น้องถึงกับสั่นระริกเสียวซ่านปั่นป่วนสะท้านไปทั่วสรรพางค์กาย

        สองสาวสวยต่างนั่งแอ่นเบียดเนินโหนกเสียดสีกับท่อนขาข้างซ้ายและขวาของชายหนุ่ม พวกเธอหนีบแอ่นขยับร่องสาวบดไปมาด้วยความรู้สึกคับยุบยิบสุดจะทานทน ท่วงท่าอันกระสันเร่าร้อนนี้ทำให้น้ำจากร่องสาวเอ่อทะลักหลั่งละเลงลงไปบนท่อนขาแกร่งที่นั่งทับอยู่ ยิ่งพวกเธอขยับเบียดเสียดสีการเคลื่อนไหวก็ยิ่งไหลลื่นคล่องแคล่วจนเสียวซ่านมากขึ้น

        "อืออออ อืมมมม ซี้ดดสสสส อือออออ"

        กานต์และดาริกาส่งเสียงครวญครางกระสันรัญจวน พวกเธอใช้ใบหน้าอันแดงก่ำมองสบตากันวูบหนึ่ง ก่อนจะก้มลงมองดูทรวงอกหนั่นแน่นที่กำลังโดนชายหนุ่มฟอนเฟ้นดูดเลียด้วยความหิวโหยกลัดมัน สองพี่น้องต่างแลบลิ้นเลียรอบปากตัวเองด้วยความรู้สึกร้อนร่านกว่าเดิม พวกเธอเห็นอย่างเต็มตาว่าชายหนุ่มที่ตนหลงรักแสดงท่าทีหื่นกระหายต่อเรือนร่างของเธอมากเพียงใด 

        สำหรับดาริกาในเวลานี้ ขอแค่เขาไม่แสดงท่ารังเกียจเหยียดหยามที่ร่างกายของเธอเคยแปดเปื้อนผ่านมือบอล แค่เพียงเรื่องนี้เรื่องเดียวเธอก็โล่งใจแล้ว เพราะว่าเธอยังมีปมเรื่องการเสียตัวให้กับสิงห์อยู่ก่อนหน้า หากเขายอมรับเรื่องบอลได้ วันหนึ่งเธอจะสารภาพกับเขาเรื่องพี่สิงห์ แต่ตอนนี้ยิ่งเห็นเขาแสดงท่าทีชื่นชอบเรือนร่างของเธอเช่นนี้ สาวน้อยก็ยิ่งรู้สึกยินดีมีความสุขยอมทำตามใจเขาทุกอย่างเท่าที่เขาอยากกระทำ

        กานต์ มีความคิดใกล้เคียงกับดาริกาผู้เป็นน้องสาว กานต์เองก็มีปมในใจเรื่องเสียสาวให้บอล นอกจากนี้ยังมีเรื่องที่โดนจับตัวไปข่มขืนเก็บไว้ในใจด้วยอีกเรื่องหนึ่ง ดังนั้นหากอาร์ตมีท่าทีไม่ติดใจเรื่องพวกนี้ เธอก็จะยิ่งรู้สึกสบายใจมากขึ้น

        สองศรีพี่น้องมีความรู้สึกกระอิดกระอ่วนใจอยู่บ้างที่ต้องมาบำเรอรักให้ผู้ชายคนเดียวกัน แต่เมื่อเทียบกับปมความลับในใจที่ผ่านมาพวกเธอต่างก็เห็นว่าขอทำให้เขาพอใจเอาไว้ก่อน ขอแค่เขาไม่รังเกียจเรื่องในอดีต เรื่องที่พวกเธอกำลังกระทำอยู่นี้ก็ยังนับว่าเล็กน้อยไม่ใช่เรื่องใหญ่โต

        หากจะมีความรู้สึกกระดากอยู่บ้าง ก็คงจะเป็นเรื่องที่ยังมีผู้ชายอีกคนในห้อง บอลผู้เป็นเจ้าของห้องนอนนี้กำลังยืนมองพวกเธอตาลุกวาวด้วยความหื่นกลัดมัน เท่านั้นยังไม่พอบอลยังยืนในสภาพแก้ผ้าและใช้มือรูดท่อนลำยาวใหญ่ช่วยตัวเองอย่างเมามัน

        ดาริกาชำเลืองมองบอลไม่กี่ครั้งด้วยความไม่ไว้วางใจนัก ส่วนกานต์นั้นแอบชำเลืองมองบอลบ่อยครั้งกว่า สองพี่น้องต่างก็เคยได้รับความสุขจากท่อนลำแกร่งของบอลมาแล้ว เพียงแต่เป็นประสบการณ์ที่แตกต่าง

        ดาริกากระทำโดยไม่ยินยอมพร้อมใจ เธอโดนฤทธิ์ยาจนไม่อาจขัดขืน แต่ว่ากานต์นั้นยินยอมพร้อมใจในครั้งแรก และนั่นคือการเสียสาวครั้งแรก ประสบการณ์ในครั้งนั้นจึงยากจะลืมเลือน

        ก่อนหน้านี้กานต์เคยรู้สึกเกลียดบอลจับใจ นั่นเพราะความปากมากอวดโอ่ แต่กระนั้นเธอก็ยังอดไม่ได้ที่จะแอบสืบข่าวความเป็นไปของบอล จะอย่างไรเขาก็เป็นผู้ชายคนแรก แม้จะรู้สึกเกลียดแต่กานต์ก็รู้ว่าเธอยังมีเยื่อใยกับบอล และเยื่อใยที่ว่านั้นก็ชัดเจนขึ้นเมื่อบอลก้มหัวขอโทษรับผิด

        ก่อนหน้านี้อาร์ตเอ่ยปากดุด่าบอลเรื่องนี้ บอลถึงกับอึ้งและหันมาขอโทษกานต์ด้วยท่าทีสำนึกผิดจริง ๆ การกระทำนี้พอดีช่วยทำให้ความรู้สึกเกลียดของกานต์สลายหายไปจนเกือบหมด กานต์รู้สึกดีขึ้นที่อย่างน้อยผู้ชายคนแรกของเธอก็ไม่ได้เลวร้ายเกินไป

        กานต์ไม่แน่ใจว่าตนเองยังรู้สึกกับบอลอย่างไร เธอแค่แน่ใจว่าเธอมีความรู้สึกกับพี่อาร์ตรุนแรงกว่า ยกตัวอย่างเช่นตอนนี้กานต์กำลังมีความสุขในอ้อมกอดของอาร์ต เธออาจจะชำเลืองมองบอลบ่อยครั้ง หากทว่านั่นไม่ใช่เพราะเธออยากโผไปกอดบอล เธอแค่รู้สึกตื่นเต้นไปกับสถานการณ์น่าเร้าใจ นั่นคือตัวตนสีดำมืดที่ซุกซ่อนอยู่ในใจของกานต์

        "ใครอยากโดนก่อน"

        อาร์ตเอ่ยปากถามเพราะอารมณ์ของสองสาวหนึ่งหนุ่มกำลังร้อนฉ่าจนใกล้ระเบิด ท่อนลำแกร่งที่บวมเป่งผงกหงึก ๆ ในขณะที่สองศรีพี่น้องต่างก็ตาหวานเยิ้มหน้าแดงก่ำ พวกเธอต่างก็กำลังอยู่ในอารมณ์ใคร่เป็นแม่กวางน้อยที่อยากได้รับการผสมพันธุ์

        กานต์และดาริกาหันใบหน้าแดงก่ำไปมองสบตากันและกัน พวกเธอต่างแสดงท่าทีอย่างชัดเจนว่าอยากโดนกระทำก่อน ไม่มีใครอยากจะต้องรอคอยเป็นอันดับสอง นั่นคือธรรมชาติของผู้หญิง กานต์ส่งสายตาเป็นเชิงว่าเธอเป็นพี่สาวดังนั้นควรจะให้เธอก่อน ส่วนดาริกานั้นส่งสายตาสื่อว่าพี่ต้องเสียสละให้น้องสาว

        สองพี่น้องมองหน้ากันครู่หนึ่ง ก่อนจะพ่นลมพรืดแล้วส่งเสียงหัวเราะคิกคักออกมาพร้อมกัน ตั้งแต่เด็กพวกเธอต่างก็เคยแย่งของเล่นหรือของกินกันมาแล้วหลายครั้ง ปกติแล้วในตอนท้ายพี่สาวของพวกเธอจะเป็นคนมาห้ามทัพและชี้ขาด เมื่อนึกไปว่าวันนี้พวกเธอต้องมาแย่งผู้ชายคนหนึ่งพวกเธอจึงรู้สึกขบขันอยู่บ้าง

        "น้องดาเอาซิ"

        "พี่กานต์ก่อนก็ได้"

        พวกเธอโพล่งเปิดทางให้อีกฝ่ายแทบจะพร้อมกัน จากนั้นทั้งคู่ก็มองหน้ากันแล้วยิ้มและหัวเราะอีกครั้ง อาร์ตเห็นเช่นนี้ก็ยิ้มกว้างก่อนจะรวบสองร่างมากอดหอมแก้มสลับไปมาคล้ายพึงพอใจ ส่วนบอลที่กำลังช่วยตัวเองอย่างเมามันนั้นรู้สึกคันยุบยิบที่หัวใจในความน่ารักของสองพี่น้อง

        "งั้นให้พี่อาร์ตเลือกนะ แล้วแต่พี่อาร์ตเลย"

        กานต์หันมาโยนการตัดสินใจให้อาร์ต จากนั้นดาริกาก็หันมาพยักหน้าเห็นด้วย สองสาวต่างแสดงท่าทีออกมาว่าต่อให้เลือกใครพวกเธอก็จะไม่ว่าอะไรสักคำ กระนั้นในใจกลับยังคงแอบลุ้นให้เลือกตนเองอยู่ดี

        "อืม ก่อนเข้ามาในห้องกานต์กับผมก็ทำกันในลิฟต์ไปหนึ่งรอบ ทำกันหน้าห้องอีกหนึ่งรอบ งั้นรอบนี้ให้ดาสักรอบก่อนก็แล้วกันนะ เพื่อความยุติธรรม"

        อาร์ตครุ่นคิดแวบหนึ่งก่อนจะหันไปมองกานต์ด้วยดวงตาวิบวับ แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ กานต์ถึงกับหน้าแดงวูบที่โดนเปิดเผยวีรกรรมน่าอับอาย แต่เมื่อโดนยกเหตุผลนี้ขึ้นมากานต์ก็ไม่รู้สึกน้อยใจแต่อย่างใดที่เขาเลือกน้องสาวก่อน อย่างน้อยเธอก็ได้มีความสุขก่อนหน้านี้ไปแล้ว

        ส่วนดาริกาและบอลเมื่อได้ยินว่ากานต์มีอะไรกับอาร์ตในลิฟต์ก็เกิดความรู้สึกอิจฉาขึ้นมา บอลนั้นคิดอยากลองทำแบบนั้นบ้างสักครั้ง ส่วนดาริกานั้นเธอแค่รู้สึกอิจฉาที่พี่สาวได้ทำกับอาร์ตไปก่อนสองรอบ แต่ไม่ได้มีความคิดอยากทดลองทำเรื่องนั้นในลิฟต์แต่อย่างใด นี่คือความคิดที่แตกต่างกัน

        "จะว่าไปบอลก็ถือเป็นผู้มีพระคุณ ช่วยน้องดาไม่ให้โดนรุมโทรมนะ กานต์ในฐานะพี่สาวน่าจะตอบแทนอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้บอลมันบ้าง"

        อาร์ตพูดพลางหันไปยิ้มกริ่มขยิบตาให้บอล ก่อนจะหันมารวบร่างนุ่มนิ่มของดาริกาลงไปนอนกอดบนเตียง กานต์รับฟังด้วยความงุนงงแล้วหันไปมองบอลที่กำลังมองมาด้วยดวงตาลุกวาวหื่นกระหาย

        "พี่ ... พี่อาร์ต ..."

        กานต์รีบหลบสายตาร้อนแรงของบอลแล้วหันไปมองอาร์ต หากทว่าอาร์ตกำลังกอดจูบนัวเนียกับดาริกาผู้เป็นน้องสาวโดยไม่สนใจเสียงทักท้วงของเธอแต่อย่างใด  เธอจึงได้แต่หันกลับมามองบอลด้วยท่าทางกระอักกระอ่วนลังเล

        "กานต์ช่วยใช้ปากทำให้เราหน่อยนะ เราคิดถึงกานต์มาก"

        ขณะที่กานต์ลังเลบอลกลับไม่มีความคิดลังเลแม้แต่น้อย เขาพูดพลางควักเอาดุ้นเนื้อยาวใหญ่ออกมาจากเดินส่ายอาด ๆ เข้าหากานต์ สาเหตุที่บอลอดกลั้นมาตั้งแต่ต้นย่อมไม่ใช่เพราะเกรงใจกานต์หรือดาริกา

        บอลนั้นเป็นวัยรุ่นที่มีแนวคิดว่าผู้ชายเหนือกว่าผู้หญิง อย่างน้อยกับบรรดาหญิงสาวที่เคยลากขึ้นเตียงมานับสิบคนก็อยู่ภายใต้ความคิดเช่นนั้น ดังนั้นเมื่ออาร์ตออกปากเปิดทางให้ บอลจึงกล้าที่จะเดินหน้าตะล่อม และหากอาร์ตไม่อยู่ด้วย เขาคงจะลงมือปล้ำกานต์ไปเรียบร้อยแล้ว

        "... บอล ..."

        กานต์เอ่ยชื่อเขาและกลืนน้ำลายลงคอดังอึก ร่างสูงใหญ่ของชายคนแรกที่เคยมีอะไรด้วยกำลังยืนจังก้าอยู่เบื้องหน้า ท่อนลำยาวใหญ่เหมือนตะบองที่เคยทิ่มแทงมองความสุขให้เธอกำลังผงกหงึกชี้โด่อยู่ห่างจากใบหน้าเธอเพียงแค่คืบ

        รูปร่างและกลิ่นของมันทำให้กานต์นึกย้อนไปถึงวันแรกที่เธอมอบความสาวให้เขา บอลเคยมอบความสุขให้เธออย่างล้นปรี่ และรสรักวาบหวามนั้นก็ทำให้เธอยินดีจะคบหาเป็นแฟนกับเขา หากว่าบอลไม่ปากสว่างพูดไม่คิด เธอและบอลก็อาจจะยังคบหาเป็นแฟนกันอยู่ก็เป็นได้

        "ช่วยเราหน่อยนะกานต์ พี่อาร์ตอนุญาตแล้ว พี่เขาไม่ว่าอะไรหรอก"

        "... แต่ว่า ..."

        บอลส่งเสียงอ้อนพลางใช้มือรูดท่อนลำยุกยิก กานต์มองดูด้วยความรู้สึกวาบหวิวก่อนจะเบือนหน้ามองไปทางอาร์ตที่ยังนัวเนียกับดาริกา ข้อกริ่นเกรงลำดับแรกของกานต์ย่อมเป็นอาร์ต เธอไม่แน่ใจว่าเขาจะคิดอย่างไร แต่ว่าอาร์ตก็ไม่ได้แสดงท่าทีหึงหวงไม่ยินยอมแต่อย่างใด

        "แค่ ... แค่ใช้ปากนะบอล ... เราทำให้แค่นั้น ห้ามทำอย่างอื่นเด็ดขาด"

        กานต์พยายามเก็บอารมณ์ตื่นเต้นและหันมาบอกบอล หากเป็นก่อนหน้านี้เธอคงไม่ยอมทำอะไรแบบนี้เด็ดขาด แต่ว่าบอลเพิ่งจะแสดงท่าทีสำนึกผิดและพูดขอโทษ ความรังเกียจของเธอจึงหายไปเกือบหมด อีกทั้งบอลก็ยังเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ หากจะบอกว่าไม่มีเยื่อใยเลยก็คงไม่ใช่

        "ได้ ๆ แค่นั้นก็ดีมากแล้ว อูยยย ... ดีจังกานต์จ๋า"

        บอลรีบพยักหน้าด้วยความยินดี ก่อนจะตัวกระตุกส่งเสียงครางกระเส่าด้วยความเสียวซ่าน เมื่อกานต์บอกว่าจะทำให้เธอก็ทำอย่างที่พูด มือนุ่มทั้งสองข้างยื่นไปเกาะกุมท่อนลำแล้วบีบขยำและรูดถอกเบา ๆ เป็นการอุ่นเครื่อง

        น่าแปลกที่เสียงครางของบอลทำให้กานต์ใจสั่นหวิว เพลิงราคะร้อนร่านคล้ายได้รับเชื้อไฟเติมใส่จนลุกโชนขึ้นมาอย่างรวดเร็ว กานต์ใช้มือรูดอยู่ครู่เดียวก็ชำเลืองมองไปทางอาร์ตและดาริกา เมื่อเห็นว่าทั้งคู่กำลังโรมรันพันตูกันอย่างเร่าร้อนกานต์ก็กลืนน้ำลายดังอึก ก่อนจะก้มหน้าแลบลิ้นเลียตรงส่วนปลายบานร่าสีดำคล้ำแล้วอ้าปากจิ้มลิ้มงับอมเอาไว้

        "อู้ววววว กานต์สุดยอด ซี้ดดสสสสส"

        บอลสูดปากร้องลั่นให้กับความเสียวที่พุ่งปรี๊ดเข้าใส่ เขาก้มหน้ามองดูใบหน้าสวยหวานที่กำลังขยับกลืนกินท่อนลำเข้าไปทีละน้อยด้วยความตื่นเต้น กานต์ไม่ได้เป็นสาวไร้เดียงสาเหมือนวันแรกที่เขาเปิดบริสุทธิ์แล้ว เธอในตอนนี้เต็มไปด้วยลีลารักอันคล่องแคล่วเร่าร้อน และบอลเชื่อว่าลีลาเหล่านี้คงเป็นสิ่งที่อาร์ตสอนสั่งเอาไว้

        "อูวววว ซี้ดดสสสส กานต์จ๋า กานต์จ๋า เสียวจริงโว้ย"

        เสียงสูดปากของบอลดังขึ้นเรื่อย ๆ ส่วนกานต์เมื่อเห็นการตอบสนองของเขาอารมณ์ของเธอก็ยิ่งพลุ่งพล่าน ศีรษะสวยได้รูปขยับผงกอ้าอมท่อนลำเข้าไปจนเต็มปาก ดวงตาคู่สวยเหลือบมองใบหน้าบิดเบี้ยวของบอลด้วยความสะใจ ก่อนจะเริ่มขยับใช้ริมฝีปากรูดเสียดสีกับท่อนลำเข้าออกถี่ยิบ

        ลีลาคล่องแคล่วเร่าร้อนของกานต์ทำให้บอลเสียวจนตัวงอ เขายืนตัวเกร็งสูดปาก สองมือเอื้อมลงมาจับผมยาวสลวยแล้วดึงเข้าหาพร้อมกับแอ่นกระเด้าเอวเสยกับปากบางด้วยความเสียวสะใจ

        "อื้อออ ..."

        กานต์ชะงักและส่งเสียงประท้วง เมื่อมือของบอลเอื้อมลงมาบีบขยำสองเต้าของเธออย่างหนักหน่วง เธอคิดจะหยุดและขยับหนีหากทว่าบอลจับเธอไว้อย่างแน่นหนาจนขยับหนีไม่ได้ กานต์รีบส่งเสียงอู้อี้และเหลือบสายตามองไปทางอาร์ต แต่ว่าเขาแค่หันมากระพริบตาให้แวบหนึ่งแล้วก็หันลงไปจูบฟัดดาริกาต่อ

        นักศึกษาสาวนิ่งไปวูบหนึ่งก่อนจะส่งเสียงครางอือในลำคอ เพราะว่ามือของบอลนั้นกำลังเคล้นคลึงสองเต้าปรนเปรอความเสียวให้ไม่หยุดยั้ง กานต์จึงตัดสินใจผงกศีรษะและดูดเลียท่อนลำให้บอลต่อไปโดยที่ยังคงชำเลืองมองดูลีลารักของอาร์ตและดาริกาผู้เป็นน้องสาว กานต์เริ่มรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาบ้างแล้ว

        "อือออออ พี่อาร์ต ... ซี้ดดสสส ... อื้อออออ ดาเสียว"

        ขณะที่กานต์ผู้เป็นพี่สาวคนรองกำลังใช้ปากให้กับนายบอล ดาริกาสาวน้อยผมสั้นก็กำลังนอนสะบัดหน้าดิ้นเร่าไปมาอยู่บนเตียงนอน เธอร้องครางและหอบกระเส่าราวกับจะขาดใจตาย ทรวงอกอวบอิ่มใหญ่ไม่แพ้พี่สาวโดนดูดเม้มและฟัดขยี้ใส่อย่างหนักหน่วงไม่ปราณีปราศัย

        "ซี้ดดสสส ... ฮื้อออออ ... ซี้ดดสสสส ..."

        ดาริกาบิดส่ายร่างขาวโพลนไปมาเพื่อรับความเสียวแปลบปลาบที่บรรจงละเลงลงบนทรวงอกอวบอิ่ม บางครั้งเธอก็แอ่นตัวกระตุกเด้งขึ้นอย่างแรงเมื่อเขาออกแรงดูดปลายถันดังจ๊วบ บางครั้งตัวเธอก็สั่นสะท้านระริกเมื่อปลายลิ้นสากเลียระรัวใส่

        กระนั้นที่สร้างความเสียวหฤหรรษ์ให้แก่สาวน้อยได้ดีที่สุด ก็คงหนีไม่พ้นปลายนิ้วที่แหย่ทะลวงรุกล้ำเข้าออกถี่ยิบอยู่ในร่องสาวฉ่ำ เธอรู้สึกเสียวซ่านจนสะโพกสั่นระริกชาดิกถึงก้นกบ ทั้งยังแผ่ลามขึ้นไปถึงสันหลังด้วยซ้ำ

        "ไม่ ... ไม่ไหวแล้วค่ะพี่อาร์ต ... ใส่เข้ามาเลยนะคะ ... ได้โปรด ... ใส่เข้ามาเลย ... อืออออ ... เสียว ... ซี้ดดสสสส"

        เสียงครางปริ่มว่าจะขาดใจของดาริกากระเส่าดังไปทั่วทั้งห้อง อาร์ตซึ่งเป็นคนปรนเปรอความเสียวให้จึงยิ้มด้วยความพึงพอใจ กานต์ที่กำลังใช้ปากทำให้บอลนั้นเหลือบมองด้วยความตื่นเต้นวาบหวาม ส่วนบอลนั้นแม้กำลังเพลิดเพลินกับลีลาลิ้นและโพรงปากนุ่มนิ่มของกานต์ แต่เขาก็ยังแอบมองดาริกาด้วยความหื่นกระหายไปด้วยพร้อมกัน

        สองศรีพี่น้องคู่นี้แม้จะมีเสน่ห์ความสวยงามใกล้เคียงกัน แต่ก็ให้อารมณ์ความรู้สึกคนละแบบ กานต์นั้นเปลือกนอกเป็นสาวขี้อายสวยหวาน หากทว่าภายในกลับเร่าร้อนเปรี้ยวจนเข็ดฟัน ส่วนดาริกานั้นเปลือกนอกดูแข็งกร้าวเหมือนแม่เสือสาวที่ไม่ยอมใคร แต่ว่าภายในนั้นกลับเป็นเหมือนลูกแมวน้อยขี้อ้อนเชื่องเชื่อ

        "ลุยเลยครับลูกพี่ น้องดาขอกันขนาดนี้แล้ว โอ๊ยยย ... อู้ววว กานต์จ๋า ดีจัง ซี้ดดสสส"

        บอลส่งเสียงเชียร์ด้วยความลุ้นระทึกก่อนจะตัวกระตุกด้วยความเสียวและเจ็บ เพราะโดนกานต์ใช้ฟันขบกัดใส่เบา ๆ กานต์เองก็แอบมองดาริกาอยู่เช่นกัน แม้จะตกลงกันแล้วก่อนหน้า แต่โดยธรรมชาติแล้วผู้หญิงย่อมหวงชายที่ตนรักอยู่ดี

        กานต์ยังแอบรู้สึกอิจฉาน้องสาวอยู่ไม่น้อย เธอจึงรู้สึกขุ่นเคืองหึงหวงอาร์ตอยู่บ้าง และเมื่อบอลหันไปสนใจดาริกาด้วยอีกคน กานต์จึงระบายความหงุดหงิดคับข้องใส่บอลด้วยการงับใส่จนบอลสะดุ้งโหยง เพียงแต่กานต์ไม่กล้างับแรงเกินไป จึงกลายเป็นว่าความเจ็บปวดเล็กน้อยนี้ทำให้บอลยิ่งเสียวซ่านกว่าเดิม

        "หึ หึ ระวังเถอะไอ้บอล จะโดนกานต์กัดจนขาด"

        อาร์ตส่งเสียงหัวเราะใส่พร้อมกับขยับไปนั่งและจับสองขาขาวเพรียวของดาริกาถ่างอ้าออกจนสุด สาวน้อยซึ่งอยู่ในอารมณ์ร้อนรักรีบอ้าขาออกแต่โดยดี และเมื่อท่อนเนื้ออวบแกร่งเริ่มกดแทรกเข้าไปในโพรงสาวฉ่ำชุ่ม ดาริกาก็ตัวกระตุกเฮือกบิดเกร็ง เธอนอนหลับตาปี๋จิกเล็บใส่ท่อนแขนแข็งแรงสุดกำลัง

        "อูยยยย ซี้ดดสสสส  ซี้ดดดสสสส ดาเสียว ... อื้อออ"

        เสียงครางกระเส่าของดาริกาดังผสานไปกับเสียงเนื้อกระแทกเนื้อ เสียง ปั่ก ปั่ก ปั่ก กระหน่ำดังไปพร้อมกับลีลากระเด้าขย่ม ร่างบางเด้งไปเด้งมาเช่นเดียวกับเบาะนอนที่เด้งยวบ ทรวงอกอวบของดาริกาเด้งกระดอนไปมาอย่างบ้าคลั่งอยู่พักใหญ่ ก่อนที่ชายหนุ่มจะเอื้อมมือสองข้างลงมาบีบเคล้นขยี้ใส่เหมือนจะฉีกให้ขาดหลุดมือออกมา

        อารมณ์ของอาร์ตเองก็กำลังพุ่งทะยานไม่แพ้กัน บั้นเอวหนาส่ายกระแทกซอยยิกแบบไม่มียั้ง ท่อนลำอวบหนาวิ่งเข้าวิ่งออกถี่ยิบจนกลีบบางพลิกปลิ้นไปมา สัมผัสที่เสียดสีจนร้อนฉ่านั้นปลุกเร้าจนเจ้าของร่างบางแทบสติหลุดลอย เธอเริ่มมองเห็นสรวงสวรรค์รำไรอยู่ห่างไปแค่เอื้อมมือ

        "อื้อ ... อื้ออออ ... อือออออ ... ซี้ดดสสส ... อืออออ พี่อาร์ต ... อือออ ... ดาเสียว .... ซี้ดดสสส พี่อาร์ตขา .... อื๊อ ... อื้อออออ"

        ลีลารักของชายหนุ่มมอบความสุขกระสันต์ให้สาวน้อยจนเธอตัวกระตุกพรืด ร่างบางแอ่นเกร็งราวกับโดนไฟฟ้าช๊อตใส่ สองมือจิกเกร็งใส่เบาะนอนจนผ้าปูสีขาวซีดแทบขาด โพรงสาวขมิบตอดหนุบหนับใส่ท่อนลำอันเขื่องสุดแรงพร้อมกับหลั่งหยาดน้ำออกมาจนผ้าปูเปียกเป็นวงกว้าง ดาริกาถึงจุดสุดยอดไปแล้วอีกหนึ่งรอบ

        "เก่งมากน้องดา ตอดดีจริง ๆ เลย ถ้าเหนื่อยก็นอนพักนะ"

        อาร์ตก้มตัวลงมากอดแนบและพูดกระซิบเสียงหวานที่ข้างใบหู เขาหยุดเคลื่อนไหวและแช่ท่อนลำซึมซับความสุข ดาริกายิ้มหวานส่งเสียงหอบเหนื่อย เธอกอดร่างของเขาไว้แนบแน่นราวกับอยากผสานเลือดเนื้อเข้าหากัน กระแสความสุขที่แล่นพล่านไปทั่วร่างก่อนที่สติจะลางเลือนสลบไสลช่วยยืนยันให้เธอแน่ใจอีกครั้ง ว่าเธอหลงรักชายคนนี้จริง ๆ

        "อู้ววว กานต์จ๋า ดูดแบบนั้นแหละ ซี้ดดสสส อู้ววว"

        บอลกำลังอยู่ในอารมณ์ตื่นเต้นกระสันอย่างที่สุด เขาเพิ่งได้รับชมฉากเด็ดในระยะติดขอบจอ เขาได้เห็นได้ยินเสียงครางของดาริกาจนเต็มสองหู ความตื่นเต้นทำให้ท่อนลำของเขาพองตัวผงกหัวขึ้นมาอีกเล็กน้อยจนกานต์รู้สึกคับแน่นในปากมากกว่าเดิม

        กานต์เองก็เพิ่งรับชมฉากรักเดียวกัน อารมณ์ของเธอจึงกำลังพลุ่งพล่านอิจฉาน้องสาวด้วยอยากสัมผัสรสรักเช่นนั้นอีก ถึงแม้ก่อนหน้านี้เธอจะเคยรับความเสียวซ่านจากอาร์ตมาแล้ว แต่เรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ แบบนี้ก็เหมือนยาเสพติด ยิ่งเสพสัมผัสก็ยิ่งลุ่มหลงอยากได้อยากมีให้มากที่สุด

         นักศึกษาสาวเหลือบตามองใบหน้าบิดเบี้ยวของบอลแวบหนึ่ง ก่อนจะเร่งกระดกลิ้นตั้งใจดูดเลียมอบความเสียวให้บอลมากกว่าเดิม เธอรู้สึกว่าบอลน่าจะใกล้เสร็จแล้ว ดังนั้นเธอจึงอยากจะทำให้เขาเสร็จและไปสานต่ออารมณ์กับอาร์ต

        กานต์อ้าปากคายท่อนลำที่เปียกชุ่มเป็นมัน ก่อนจะเอียงใบหน้าซุกเข้าไปอ้าปากงับพวงไข่ทั้งสองข้างสลับไปมา มือนุ่มทั้งสองข้างนั้นยังคงรูดถอกถี่ยิบไม่หยุด ลีลาปลุกเร้าของกานต์ทำให้บอลเสียวจนยิ่งตัวเกร็งมากขึ้นเรื่อย ๆ

        "ซี้ดดสสส ... นมใหญ่ ... อูยยย ... เนื้อแน่น ... ซี้ดดสส"

        บอลกัดฟันกรอดพยายามยืนทรงตัวด้วยสองขาที่สั่นสะท้าน สองมือของเขาบีบคลึงขยำใส่สองเต้าเต่งตึงอวลหยุ่นด้วยความเมามัน ความเสียวจากริมฝีปากบางคล้ายจะสูบเรี่ยวแรงของเขาออกจากร่างไปอย่างรวดเร็ว กลับกันกับความหฤหรรษ์ที่พุ่งทะยานขึ้นอย่างรวดเร็วจนใกล้จะถึงจุดสุดยอดอยู่รอมร่อ

        กานต์แน่ใจว่าบอลใกล้เสร็จเต็มที่แล้ว หากแต่อารมณ์ร้อนร่านของเธอกลับรู้สึกว่ายังเร็วไม่พอ สาวสวยจึงขยับตัวปรับเปลี่ยนท่วงท่า เธอขยับยกตัวขึ้นเล็กน้อยจับเอาท่อนลำแกร่งของบอลมาวางพาดเข้ากับร่องนมที่เบียดแน่น

        ก้อนเนื้ออวบเต่งบีบเข้าใส่ท่อนลำแกร่งที่อยู่ตรงกลาง ขณะเดียวกันนั้นกานต์ก็ก้มหน้าอ้าปากงับดูดเลียใส่ส่วนปลายหัวบานสีดำคล้ำอย่างสุดฝีมือ ท่วงท่านี้อาร์ตเป็นคนสอนให้เธอเอง และตอนนี้เธอก็อยากจะรีบทำให้บอลเสร็จสมให้เร็วที่สุด

        บอลเบิกตากว้างกับท่วงท่าลีลาเร้าใจของกานต์ เขาหอบหายใจหนักหน่วงขณะก้มหน้ามองดูท่อนลำสีดำคล้ำที่แทรกตัวอยู่ในร่องนมขาวโพลน ส่วนกานต์นั้นกำลังขยับโยกตัวทำให้ท่อนลำแกร่งเบียดเสียดสีกับร่องนมไปพร้อมกับออกแรงดูดจนแก้มตอบ

        "อู้ววว สุดยอด ซี้ดดสสสส ... กานต์สุดยอดเลย อู้วววว"

        กานต์ทั้งอมทั้งดูดทั้งเลียอย่างตั้งใจสุดฝีมือ ในขณะที่บอลนั้นเริ่มใกล้จะทานทนไม่ไหว เขาสูดปากร้องครางลั่นห้องและเริ่มแอ่นกระแทกซอยบั้นเอวใส่ร่องนมกับปากของกานต์ด้วยความเมามันกระสัน สรวงสวรรค์น้อย ๆ ของบอลกำลังใกล้เข้ามาแล้ว

        "กานต์ลงไปคลานบนพื้นหน่อย หันหน้าไปทางไอ้บอล แล้วหันก้นมาทางนี้"

        อย่างไรก็ตามในช่วงเวลานั้นอาร์ตกลับขยับมาด้านหลังและจับหัวไหล่กลมมนของเธอเอาไว้ กานต์ซึ่งยังอ้าปากอมของบอลอยู่เต็มปากนั้นชะงักนิ่งไม่เข้าใจว่าอาร์ตต้องการให้ทำอะไร แต่บอลกลับตาลุกวาวเหมือนเข้าใจความหมายเป็นอย่างดี

        กานต์ยังไม่ทันเข้าใจเรื่องราว บอลก็รีบถอยไปก้าวหนึ่งจนท่อนลำที่เปียกน้ำลายหลุดออกจากปากสาวสวย กานต์กระพริบตาปริบ ๆ เมื่อโดนอาร์ตประคองให้ขยับลุกขึ้นโน้มหน้าใช้สองมือและสองเข่ายันพื้นในท่าคลานเหมือนหมาตัวเมีย

        "มันแน่งานนี้พี่อาร์ต กานต์จ๋าอ้าปากดูดอีกรอบนะจ๊ะ"

        บอลเองก็เหมือนจะรู้งาน เขาพูดเสียงหื่นพลางรีบขยับมานั่งคุกเข่าที่ด้านหน้าของกานต์ ก่อนจะแอ่นเอวยัดเยียดท่อนลำยาวใหญ่ไปที่ริมฝีปากบางสวยอีกครั้ง กานต์ยังไม่ทันเข้าใจเรื่องราวอาร์ตก็ขยับประกบมาจากด้านหลังแล้วเสือกไสสอดใส่ท่อนลำที่ขนาดใกล้เคียงกับของบอลเข้าไปในร่องสาว

        "อื๊อออ ... อุ๊บบบ ... อื้ออออออ"

        นักศึกษาสาวดาวมหาวิทยาลัยอ้าปากร้องครางกระเส่าออกมาทันทีเมื่อโดนโจมตีจากด้านหลัง และจังหวะนั้นบอลก็ขยับเดินหน้ากดท่อนลำแทรกเข้าไปในโพรงปากนุ่มชื้นทันที เสียงครางของกานต์จึงกลายเป็นเสียงอู้อี้อยู่ในลำคอ

        "อู้วว แบบนี้เสียวสะใจชะมัดเลยพี่อาร์ต รุมเอาดาวมหาลัยอย่างกานต์ทั้งหน้าทั้งหลังพร้อมกัน ความฝันผมเลย"

        บอลสูดปากครางด้วยความตื่นเต้นกระสัน สองมือของเขาจับศีรษะของกานต์เอาไว้พร้อมกับซอยเอววิ่งผลุบเข้า ๆ ออก ๆ กับริมฝีปากบางสวยอย่างสะใจในอารมณ์ จากนั้นจึงค่อยล้วงไปขยำเคล้นคลึงสองเต้าอวบอย่างเมามันไปด้วยพร้อมกัน

        "ฮ่า ฮ่า อย่าทำแรงไปล่ะไอ้บอล เดี๋ยวกานต์คอเคล็ดพอดี"

        อาร์ตส่งเสียงหัวเราะพร้อมกับกระเด้าเอวซอยยิกใส่ร่องสาวฉ่ำชื้นแบบรุนแรงถี่ยิบ อีกทั้งยังเอื้อมสองมือขึ้นไปยื้อแย่งขยี้บีบเคล้นทรวงอกอวบของกานต์ด้วยอีกแรงหนึ่ง

        "อืออออ ... อืออออ ... อืออออ"

        กานต์ซึ่งถูกรุมกระเด้าจากด้านหน้าและหลังนั้นส่งเสียงครางแว่วหวาน ร่างงามเด้งกระดอนไปมาหน้าทีหลังที กระนั้นสองเต้ากลับไม่มีโอกาสแกว่งไกลเลยสักนิด เพราะมีมือสี่ข้างกลุ้มรุมบีบขยี้ปรนเปรอความสุขเสียวให้แบบไม่ได้อยู่ว่างแม้สักเสี้ยววินาที เวลานี้กานต์รู้สึกตื่นเต้นเร้าใจอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

        สาวสวยอาจจะเคยโดนรุมลวนลามมาแล้วตอนโดนพวกยามจับตัวไป แต่ว่าตอนนั้นก็แค่โดนลวนลามภายนอก ผิดกับเวลานี้ที่เธอโดนสอดใส่กระแทกกระทั้นอย่างหนักหน่วงหักโหมจากอาร์ตไปด้วย

        แม้จะต้องตกเป็นที่ระบายอารมณ์ใคร่ให้สองชายหื่น แต่ร่างขาวโพลนที่โดนประกบหน้าหลังก็ไม่ได้แสดงอาการหวั่นเกรงเลยสักนิด เธอโยกตัวไปมาตามจังหวะกระแทกกระทั้นจากอาร์ตที่อยู่ด้านหลัง เธอโยกศีรษะอ้าอมดูดเลียส่งผ่านความเสียวให้บอลไปด้วยพร้อมกัน

        ความเสียวกระสันทำให้ร่องสาวขมิบตอดตุบหนักหน่วง น้ำหล่อลื่นหลั่งทะลักออกมาราวกับเขื่อนแตกจนง่ามขาขาวเปียกชุ่มย้อยลงไปถึงหัวเข่า เธอส่งเสียงครางอูวอยู่ในลำคอไม่ขาดปาก

        "อือออ ... อืออออ ... อือออ ..."

        "อู้วววว ใกล้แล้วกานต์ ดูดแรงอีกนิด ใกล้แตกแล้ว ซี้ดส"

        บอลร้องครางเสียงหื่นพร้อมกับซอยเอวใส่ปากบางถี่ยิบ กานต์ตอบสนองด้วยการรีดฝีมือทั้งดูดทั้งเลียอย่างเต็มที่ ส่วนอาร์ตนั้นก็เร่งเครื่องกระเด้าถี่ยิบเร่งส่งความสุขเสียวไปให้กานต์ ไม่นานนักกานต์ก็เริ่มกระตุกเกร็งสั่นระริกเสร็จสมอารมณ์หมายไปอีกหนึ่งรอบ

        จังหวะนั้นบอลเองก็ถึงจุดสุดยอดพอดี บอลซอยใส่ปากบางอีกสี่ห้าครั้งก็แอ่นเอวเสือกไสเข้าไปในโพรงปากจนสุดลำ ก่อนจะกระฉูดน้ำเชื้อพุ่งปรี๊ดเข้าไปในปากนุ่มชื้นอย่างมากมายมหาศาล

        กานต์ซึ่งเสร็จไปพร้อมกับบอลตัวสั่นระริก เธอออกแรงดูดกลืนเอาน้ำกามลงคออึกอึกอย่างเอร็ดอร่อย แต่น้ำกามที่ทะลักเอ่อมานั้นมากมายเกินไปจึงทำให้ดูดกลืนไม่ทัน น้ำบางส่วนทะลักเป็นฟองฟอดออกมาจากมุมปาก ก่อนจะเอ่อไหลย้อยลงไปด้านล่าง ในขณะเดียวกันนั้นร่างกายท่อนล่างก็กำลังส่ายสะบัดไปมาด้วยความหฤหรรษ์

        "ซี้ดดสสส เอามันจริง ๆ กานต์ พี่ก็ไม่ไหวแล้ว"

        อาร์ตโดนแรงขมิบตอดรัดของกานต์ก็ทานทนไม่ไหวเช่นกัน เขาแอ่นเอวกระแทกปิดท้ายอีกสี่ห้าครั้ง ก่อนจะแอ่นเอวเสือกไสเข้าไปจนสุดโพรงถ้ำ จากนั้นก็ปลดปล่อยน้ำกามคาวข้นทะลักเข้าไปในร่องสาวที่ร้อนฉ่า เสียงครางของชายหนุ่มบ่งบอกอย่างชัดเจนว่าเขาชื่นชอบอาการบีบรัดของกานต์อย่างยิ่ง

        "อือออออ .... อือออออ ... พี่อาร์ตขา ... กานต์รักพี่อาร์ตที่สุดเลย ... ดีจัง ... อืออออ"

        กานต์คายปากออกจากท่อนลำของบอล ก่อนจะส่งเสียงครางสยิวซ่าน กระแสร้อนผ่าวที่หลั่งทะลักเข้าไปในร่างกายทำให้เธอรู้สึกเป็นสุขอย่างที่สุด เธอรู้สึกราวกับว่ามันคือน้ำทิพย์จากสรวงสวรรค์ก็มิปาน

        หลังจากสองหนุ่มหนึ่งสาวเสร็จสมไปพร้อมกัน บอลก็ทิ้งตัวลงนั่งกับพื้นแล้วหอบกระเส่าในสภาพเหงื่อโทรมกาย ท่อนลำที่เคยแข็งดั่งท่อนไม้นั้นเริ่มหมดเรี่ยวแรงจนห่อเหี่ยวลงอย่างรวดเร็ว หากนับตั้งแต่เช้าที่ได้เจอกับดาริกา วันนี้บอลน้ำแตกไปแล้วห้าครั้ง ถึงแม้ว่าเขาจะมีร่างกายแข็งแรง แต่ก็ยังรู้สึกอ่อนเปลี้ยเพลียแรงจนแทบทานทนไม่ไหว

        กานต์ซึ่งคลานสี่ขาเหมือนหมาตัวเมียก็หมดแรงทิ้งร่างท่อนบนลงไปนอนหลับตาแนบกับพื้นห้องแถวกลางหว่างขาของบอล หากแต่ร่างกายท่อนล่างนั้นยังอยู่ในท่าแอ่นขึ้นด้านบน เพราะอาร์ตยังไม่ได้ถอนร่างออกไป

        อาร์ตก้มลงมองพลางใช้ฝ่ามือลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเรียบเนียนด้วยความหลงใหลครู่หนึ่ง ก่อนจะเริ่มขยับตัวถอนท่อนลำออกมาจากร่องสาวดังพล่อก แล้วทรุดตัวลงไปนั่งส่งเสียงหอบเหนื่อย และเมื่อไร้ซึ่งสิ่งปิดกั้นน้ำกามที่เอ่อแน่นอยู่เต็มร่องสาวก็ไหลย้อนกลับออกมาตามง่ามขาเป็นทางยาว

        กานต์ฝืนลืมตาและส่ายก้นไปมาด้วยความรู้สึกโหวงเหวง เมื่อชายหนุ่มถอนร่างออกไป ความสุขของเธอก็คล้ายจะหายไปส่วนหนึ่ง ไฟราคะสีดำที่ยากจะดับผลักดันให้กานต์ฝืนความเหนื่อยล้าขยับตัวคืบคลานหันไปหาอาร์ต

        เธอซุกหน้าลงไปตรงกลางหว่างขาของอาร์ต ก่อนจะอ้าปากงับเอาท่อนลำที่เริ่มอ่อนตัวของเขาเข้าไปดูดเลียแผลบราวกับอาหารรสเลิศ และเมื่อท่อนลำที่อ่อนปวกเปียกเริ่มแข็งเป็นลำขึ้นมาอีกครั้งดวงตาของกานต์ก็ทอประกายแวววาวถูกใจ

        "ร้อนร่านจริง ๆ นะกานต์ ยังอยากโดนอีกเหรอ ตอนนี้ผมชักจะสงสัยแล้วซิ ว่าที่แท้แล้วเป็นดาหรือว่ากานต์กันแน่ ที่โดนยาปลุกเซ็กส์น่ะ"

        อาร์ตพูดยิ้ม ๆ พร้อมกับเอื้อมมือลงไปขยี้ผมสีดำยาวสลวยของกานต์ เขาก้มลงมองดูกานต์แวบหนึ่ง ก่อนจะหันไปดูดาริกาที่นอนหลับไหลอยู่บนเตียง คำพูดของอาร์ตทำให้บอลส่งเสียงหัวเราะออกมาด้วยความรู้สึกเห็นด้วย ส่วนกานต์นั้นแม้จะรู้สึกเขินอายอยู่บ้างกับอาการร่านสวาทของตนเอง แต่เธอก็ยังคงง่วนอยู่กับการดูดเลียปลุกอารมณ์ให้อาร์ตไม่หยุด

        "อูย ดูดเก่งขึ้นเรื่อย ๆ เลยนะกานต์ ... บอลอยากเอากานต์สักรอบหรือเปล่า ลุยเลย ตามสบาย"

        อาร์ตนั่งปล่อยให้กานต์ใช้ปากครู่ใหญ่ ก่อนจะหันไปเอ่ยปากบอกบอล บอลซึ่งกำลังมองดูก้นและร่องสาวขาวโพลนของกานต์ด้วยดวงตาแดงฉานสะดุ้งเหม่อมองอาร์ตแวบหนึ่ง ก่อนจะรีบพยักหน้ารับคำเชิญชวนด้วยความยินดียิ่ง

        กานต์ได้ยินอาร์ตพูดเช่นนั้นก็ชะงักเหลือบตามองอาร์ตแวบหนึ่ง จะอย่างไรเธอก็เคยมีอะไรกับบอลมาแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่ได้นึกรังเกียจอีกฝ่าย โดยเฉพาะหลังจากที่บอลยอมขอโทษในเรื่องที่เขาทำ ข้อกริ่นเกรงของเธอนั้นมีแค่อาร์ต เธอไม่แน่ใจว่าเขาคิดอย่างไร แต่ว่าหากเขาคิดจะให้เธอทำแบบนั้นเธอก็ไม่ขัดข้อง

        บอลมองร่างงามขาวโพลนที่นอนตะแคงก้มหน้าดูดเลียให้อาร์ตด้วยดวงตาลุกโชน เขารีบขยับไปใกล้จับขาขาวเรียวข้างหนึ่งขึ้นเพื่อเปิดทางสู่สรวงสวรรค์

        บอลมองดูร่องสาวแดงช้ำที่มีน้ำสีขาวเอ่อทะลักออกมาด้วยความหื่นกระหาย เขายังไม่เคยลืมรสเสียวจากการตอดรัดสุดยอดของกานต์แม้สักวินาทีเดียว เธอคือสุดยอดของสุดยอดเท่าที่เขาเคยได้เสพสัมผัส

         "เวรเอ๊ย"

        อย่างไรก็ตามเมื่อหนุ่มนักศึกษาขยับเอาอาวุธไปจรดจ่อที่ปากร่องสีแดงแจ๋เขาก็ต้องส่งเสียงสบถออกมา เสียงสบถนั้นทำให้กานต์ซึ่งกำลังลุ้นระทึกอ้าปากคายท่อนลำของอาร์ตแล้วเหลียวหน้าหันไปมองดูบอลด้วยความงุนงง

        "หึ หึ ไอ้บอลหมดแรงซะแล้วเหรอ"

        แรกทีเดียวกานต์ยังไม่เข้าใจนักว่าทำไม แต่เมื่อได้ยินอาร์ตส่งเสียงหยอกล้อสายตาของกานต์ก็จับจ้องไปที่กลางหว่างขาของบอล เธอยิ้มและส่งเสียงหัวเราะคิกคักออกมาเมื่อมองเห็นว่าอาวุธของบอลที่เคยแข็งน่าเกรงขามเหมือนท่อนไม้นั้นกลายเป็นอ่อนปวกเปียกน่ารัก

        "โธ่ ลูกพี่ วันนี้ผมแตกไปตั้งห้ารอบแล้ว มันก็เลยหมดแรง เดี๋ยวขอพักเหนื่อยสักชั่วโมงมันก็ฟื้นขึ้นมาเองแหละ"

        บอลหน้าเสียเล็กน้อยเมื่อเห็นกานต์ส่งเสียงหัวเราะคิกคัก เขาโยนถุงยางลงไปบนพื้น ก่อนจะขยับตัวถอยกลับไปนั่งพักเหนื่อยเช่นก่อนหน้า บอลกำลังรู้สึกเสียดายอย่างที่สุดที่เขาพลาดโอกาสมีอะไรกับดาวมหาลัยอย่างกานต์แบบต่อหน้าต่อตา

        "ฮ่า ฮ่า ไม่ต้องอายหรอกน่าไอ้บอล พี่เองก็ไม่ไหวล่ะ อย่างมากก็คงได้อีกแค่รอบเดียวเหมือนกัน แกนอนพักผ่อนไปก่อน"

        เสียงปลอบใจของอาร์ตช่วยให้บอลรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย บอลจึงขยับตัวไปลากเอาฟูกนอนมาปูบนพื้นแล้วขยับไปนอนหงายแผ่หราอ้าซ่าในสภาพเปลือยกายเหมือนเด็กน้อยที่สนใจสายตาใคร

        "ถ้าพี่อาร์ตเหนื่อยแล้วก็ให้กานต์เป็นคนทำเองก็ได้นะคะ"

        กานต์ยิ้มขบขันต่อท่าทีของบอล ก่อนจะหันมาส่งสายตาวิบวับให้กับอาร์ต อาร์ตคล้ายจะเข้าใจความหมายของกานต์เป็นอย่างดี เขาขยับตัวลุกขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้มีพนักพิงในห้อง จากนั้นกานต์ก็ขยับตัวไปนั่งคร่อมบนร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว

        "อืมม ... น้องกานต์เก่งขึ้นเยอะเลยนะครับ"

        "ก็พี่อาร์ตน่ะแหละเป็นคนสอนเรื่องลามกแบบนี้ให้กานต์"

        กานต์ส่งเสียงยั่วเย้าแว่วหวานขณะเริ่มบดสะโพกขย่มกลืนกินท่อนลำที่ตั้งตรงราวกับเสาธงไปทีละน้อย ร่างขาวโพลนสั่นสะท้านระริกด้วยความเสียวที่แล่นพล่านไปทั่วร่าง สองมือนุ่มขยับไปโอบกอดกดบริเวณด้านหลังศีรษะของอาร์ตเข้าหาทรวงอกไปด้วยพร้อมกัน

        "ซี้ดดสสส ... พี่อาร์ตขา ... อืออออ ... เสียว ... ซี้ดดสสส"

        นักศึกษาสาวแสนสวยค่อย ๆ ขย่มสะโพกลงอย่างเชื่องช้าเนิบนาบ ก่อนจะเริ่มควบขย่มเร็วขึ้นและแรงขึ้นทีละน้อย เมื่อต้องเป็นฝ่ายรองรับอารมณ์เสียวนั้นก็ให้รสชาติอีกแบบหนึ่ง แต่เมื่อได้เป็นฝ่ายคร่อมขย่มด้วยตนเอง กานต์ก็รู้สึกได้ถึงรสชาติอีกแบบหนึ่ง เธอไม่แน่ใจว่าแบบไหนดีกว่ากัน เธอรู้แค่ว่าเธอหลงใหลรสชาติเช่นนี้เสียเหลือเกิน

        "อูยสสส กานต์เก่งจริง ๆ ตอดใหญ่เลย"

        อาร์ตสูดปากครางก่อนจะซุกหน้าลงไปอ้าปากดูดเลียสองเต้าอวบใหญ่แสนหอมหวานอย่างเอร็ดอร่อยลิ้น ส่วนสองมือของเขานั้นเอื้อมลงไปขยำขยี้สะโพกขาวหนั่นแน่น ช่วยกระตุ้นเร้าอารมณ์ของสาวสวยให้เดือดพล่านยิ่งกว่าเดิม

        กานต์หลับตาพริ้มเร่งขย่มสะโพกขึ้นลงอย่างเมามันสะใจในอารมณ์ เธอเริ่มเรียนรู้ที่จะเปลี่ยนจังหวะขยับบดโยกซ้ายโยกขวาเพื่อสร้างรสชาติแปลกใหม่ตามที่ชายหนุ่มสั่งสอน หากจะบอกว่าลีลาของกานต์ในตอนนี้ยังยอดเยี่ยมกว่ากะหรี่มากประสบการณ์ก็คงไม่ผิดไปจากความจริงนัก

        "อืออออ ซี้ดดสสส พี่อาร์ต ... อือออ ... เสียว ... ซี้ดดสสส ... ดีจัง ... อืออออ ..."

        เสียงครางของสองหนุ่มสาวแว่วดังลั่นห้อง กานต์บดขย่มถี่ยิบราวสิบกว่านาทีก็เริ่มเสียววาบจนร่างกายกระตุกเร่าบิดเกร็ง อาร์ตเองก็ไม่อาจจะทานทนรสเสียวจากนักศึกษาสาวร่านสวาทได้ เขากัดฟันกรอดรับอาการเสียววาบจนตัวเกร็งระริก

         ครั้งนี้อาร์ตเป็นฝ่ายทนไม่ไหวก่อน เขาแอ่นเอวเสือกไสท่อนลำเข้าไปในร่องโพรงจนสุด จากนั้นก็ระเบิดน้ำกามพุ่งวาบเข้าใส่โพรงสาวอีกระลอกใหญ่อย่างสุดกลั้น

        เมื่อกานต์รู้สึกได้ถึงกระแสร้อนผ่าวที่หลั่งเข้าไปในร่าง เธอก็ตัวกระตุกเฮือก ๆ ส่งเสียงครางแว่วหวานเสร็จสมไปพร้อมกันกับเขา กระแสแห่งความสุขหฤหรรษ์ร้อนแรงในครั้งนี้ราวกับจะแผดเผาให้ร่างกายของเธอมอดไหม้ก็มิปาน

        นักศึกษาสาวนั่งหอบกระเส่าโอบกอดชายหนุ่มไว้แนบแน่น เธอหลับตาพริ้มหอบหายใจเหนื่อยอ่อนหมดเรี่ยวแรงจนแทบไม่อาจกระดิกนิ้วได้ไหว วันนี้เป็นครั้งแรกที่เธอได้ปลดปล่อยอารมณ์ใคร่สีดำมืดออกมาจนหมดสิ้น และมันเป็นวันที่เธอรู้สึกสุขสมพึงพอใจมากที่สุดวันหนึ่ง

        "ไปนอนพักบนเตียงกันเถอะกานต์สุดที่รัก"

        หลังจากนั่งพักเหนื่อยกันครู่หนึ่งอาร์ตก็หอมแก้มกานต์ฟอดใหญ่และกระซิบบอกเธอด้วยเสียงอบอุ่น กานต์ยิ้มรับและกอดเขาแน่นปล่อยให้เขาเป็นฝ่ายอุ้มร่างอ่อนปวกเปียกของเธอขึ้นและวางลงบนเตียงนอน

        เนื่องจากเตียงนอนของบอลนั้นมีขนาดเล็กเพียงพอให้นอนเพียงคนเดียว อาร์ตจึงจัดวางร่างของกานต์ให้อยู่ในท่านอนขวางขาห้อยเรี่ยพื้น เขาจัดวางดาริกาให้นอนในท่าเดียวกัน ก่อนจะขยับไปนอนแทรกอยู่ตรงกลางระหว่างสองพี่น้องแสนสวย

        กานต์ขยับตัวนอนตะแคงกอดชายหนุ่มเอาไว้ด้วยความรักใคร่ ก่อนจะค่อย ๆ ผลอยหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อน เธอนอนหลับไปด้วยรอยยิ้มหวานประหนึ่งหญิงสาวที่กำลังมีความรัก

        ดาริกาที่โดนอุ้มขยับเปลี่ยนตำแหน่งนั้นสะลึมสะลือลืมตามองอาร์ตแวบหนึ่ง ก่อนจะขยับตัวซุกกอดเข้าหาด้วยรอยยิ้มมีความสุข รอยยิ้มลึกซึ้งของเธอนั้นคล้ายกับเด็กน้อยที่ได้รับไออุ่นจากบิดามารดา

        อาร์ตซึ่งนอนอยู่ตรงกลางระหว่างสองนางฟ้าแสนสวยนั้นก็กำลังยิ้มมีความสุขอยู่เช่นกัน เขาเสพรับความหอมกรุ่นนุ่มนิ่มจากเรือนร่างของสองสาว ก่อนจะผลอยหลับใหลไปด้วยความเหนื่อยล้า ในขณะที่จิตใจนั้นกำลังล่องลอยไปหาหญิงสาวอีกคนหนึ่งที่สวยงามไม่แพ้สองสาวบนเตียงนอน

       

       

ขอบคุณสำหรับผลงานดีๆ ที่มีให้คอยติดตามตลอดครับ

โอย..ไม่รู้ว่าท่าน ass จะดาร์คไปถึงไหน( น้ำจะหมดตัวแล้วว ) วันนี้เปิดมาดีใจสุดๆผลงานของท่านมาแล้วแถมยาวสะใจ ส่วนเรื่องติชมมันนึกไม่ออกจริงๆ รู้สึกว่าภูมิรู้ตัวเองต่ำต้อยเกินกว่าจะวิจารณ์ผลงานของท่านครับ ชอบจริงๆกับสำนวนที่มีกลิ่นอายนิยายกำลังภายในของท่าน ass ขอบคุณจากใจครับ

โห บอล สวรรค์ลอยหายไปต่อหน้าต่อตา อิอิ แต่ก้อนะห้ารอบแล้วนี่เรา    ขอบคุณครับ

แก้วบทน้อยไปหน่อย แต่รู้สึกว่าจะเป็นตัวละครที่พิเศษกว่าน้องสาวอีก2คนนะ

เมื่อไหร่แก้วจะเจออาร์ทอีกน้า

ตอนใหม่มา แล้ว อดใจไม่ไหวอิจฉาอาร์ตจังได้ ทั้งพี่ทั้งน้อง อยากลองท่าหมาหน้าหลังจังเลยเสียวแทน
ขอบคุณผลงานดีๆครับท่านรอติดตามตอนต่อไปครับ

น้องกานต์โดนสวิงจนได้  บอลตื่นมาจะลักหลับน้องดาและน้องกานต์อีกรอบไหมนะ

พลิกล็อคกันน่าดูเลยเรื่องนี้ ชอบจริง ๆ

นัวบี้ขยี้กาม นี้แค่ขนาดสองคน ถ้าครบ3พี่น้องไม่ตายกันไปเลยเหรอ

น่าอิจฉาพี่อาร์ตได้ควบ 2  รอลุ้นตอนได้ควบ 3 สาวพี่น้อง

น่าอิจฉาพี่อาร์ตได้ควบ 2  รอลุ้นได้ควบครบ 3 พี่น้อง

ติดตามและรอคอยมาตลอดครับ

แต่ยังไงๆๆ ก็รอผกายแก้วครับ เพิ่งโดนเต็มๆไปรอบเดียวเองครับ

ขอบคุณครับ

สุดยอดเหมือนเดิมครับ
มันมากๆ เสียน้ำไปด้วยเลย
น้องดา น้องกานต์ อูยยยยยย

ขอบคุณสำหรับผลงานคุณภาพคับแก้ว