เกมรักภารโรงเฒ่า ตอนที่ 17 : มนุษย์ลุงสายเปย์

[Car]

ลุงเปหนักเลย

[เอกcell]

หาเรื่องจัดน้องพิมรี่

[mysecret]

ลุงเปย์หมดตัว

[Kitti bannkohchang]

พิมมี่น่าจะเปนงานคงไม่ยากนะลุง

[Darkwise]

สายเปย์ก็มา ลุงจัดไป

[ET_ONE]

ลุงพลสายเปย์

[เด็กสายเบิร์น]

ลุงสายเปย์จัดไป

[ชอบอ่าน]

พูดคุยก่อนอ่าน : บอกแล้วอาทิตย์นี้ผมยังว่าง แต่อาทิตย์ถัดไปผมไม่อยู่ ดังนั้นเลยอยากสานงานตัวเองให้ได้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ จากตอนที่แล้วเกรงว่าคนอ่านจะกลัวว่าเรื่องนี้จะเปลี่ยนธีม ตอนนี้กลับมาเป็นธีมเดิมแล้วนะ อัพเร็วป่าว 5555555+

ตอนนี้เป็นเรื่องราวของหนูพิมมี่ เจ้าบิ๊ก และไอ้เฒ่าชุมพลครับ ตอนนี้มีฉากเสียวนิด ๆ พอเป็นน้ำจิ้ม ตอนต่อไปของจริงนะเออ เสียวซี้ดแน่คุณเอ๋ย ผมเป็นคนเขียนยังอิจฉาไอ้มนุษย์ลุงบ้านี่เหมือนกัน คนอะไรมันจะโชคดีขนาดนี้วะ แก่ตัวไปอยากเป็นให้ได้สักครึ่งของไอ้มนุษย์ลุงคนนี้จริง ๆ เลยเชียว

ขอให้สนุกกับการอ่าน คิดเห็นประการใดอย่าลืมคอมเม้นท์ด้วยเน้อ บทประพันธ์เรื่องนี้ผมให้ใจเกินร้อยจริง ๆ นะเออ หวังฝากไว้เป็นตำนานเสียวแนวโคแก่กินหญ้าอ่อนสืบไปในภายภาคหน้า





...........................................................................

เหตุการณ์วันเดียวกัน ช่วงเวลาคาบเกี่ยวกับฉากที่หนูเฟิร์นและโดนัทฉิ่งฉับทัวร์อยู่นั้น มนุษย์ลุงในชุดเสื้อบอล รองเท้าผ้าใบนั่งรอไอ้เจ๋ง เด็กส่งของสุดเกรียนที่ได้นัดเอาไว้เพื่อรับของ จากบทรักที่ผ่านมา ทั้งหนูเฟิร์นและโดนัททำให้มันรู้ว่ามันต้องใช้ยาปลุกเซ็กส์เพื่อช่วยเพิ่มพลังทางเพศ นั่นคือยาไวอากร้าสัญชาติไทยอย่าง "Sidegra"

"มาแล้วลุง" ไอ้เจ๋งขับรถมอเตอร์ไซด์ฟีโน่สีชมพูจอดเทียบท่าที่ริมฟุตบาต "ของที่สั่งได้แล้วคร้าบบบบบ"

มันยื่นซองสีน้ำตาล มนุษย์ลุงของเรายื่นรับก่อนเปิดเช็คของภายใน เม็ดยาปลุกเซ็กส์ถูกบรรจุในแพ็คอย่างดี

"เท่าไรวะไอ้เจ๋ง" ภารโรงเฒ่าเอ่ยปากถามเด็กรุ่นหลานสุดเกรียน

"4 แผง 1,200 ครับลุง" ไอ้เจ๋งหยิบบุหรี่กรองทิพย์ขึ้นมาจากกระเป๋าก่อนจุดสูบอย่างไม่แยแสโลก ทั้ง ๆ ที่ตรงนั้นมีป้ายห้ามสูบบุหรี่ติดอยู่

"ไอ้สัส คราวที่แล้วไหนบอก 900 วะ!?" ชุมพลเอ่ยปากอย่างหัวเสีย "นี่มึงคิดโกงกูป่าววะไอ้เจ๋ง"

"โนวววววว" เจ๋งลากเสียงยาว "มันคือค่าขนส่งครับลุง ยาตัวนี้ใครจะซื้อส่งเดชไม่ได้ มันต้องมีใบรับรองแพทย์ เภสัชจะจ่ายยาแบบนี้ส่งเดชไม่ได้ ลุงเข้าใจป่ะ ติดคุกเอาง่าย ๆ เลยนะ ยูโนววว์"

"เออ ๆ ไอ้ห่า ไม่ต้องมานงมาโนว์กับกูไอ้สัสเจ๋ง" ภารโรงเฒ่าหัวเสีย แต่ไม่วายควักเงินจ่ายไอ้เจ๋งแต่โดยดี "เอาไปเลยมึง"

"ถามจริงเหอะวะ ลุงจะเอาไปใช้กับใครวะ ตีหรี่? หรือว่าเลี้ยงเด็กอยู่" ไอ้เจ๋งเอ่ยปากถาม "ลุงแม่งเฟี้ยวว่ะ โคตรไอด้อลผมเลย"

"มันเรื่องของกูไอ้สัส" มนุษย์ลุงตอบตัดบท "เอาเป็นว่าขอบใจโว้ย มึงไปได้แล้ว กูจะออกกำลังกาย"

"ลุงแม่งฟิตว่ะ จะไปตีหม้อที่ไหนอย่าลืมบอกเจ๋งหลานรักคนนี้ด้วยนะ" ไอ้เจ๋งตอบอย่างอารมณ์ดี ก่อนกดสตาร์ทเครื่องแล้วซิ่งรอออกจากซอยไปอย่างรวดเร็ว

ภารโรงเฒ่าจอมเจ้าเล่ห์เก็บยาปลุกเซ็กส์ไว้ใต้เบาะรถของมัน ก่อนเดินเหวี่ยงแขนสลับไปมาเพื่อออกกำลังกายเรียกเหงื่อและความฟิต เพราะวันเสาร์นี้มันมีนัดกับหนูโดนัท มันตั้งใจจะฝากบทรักที่เร้าร้อนให้เด็กสาวอีกครั้ง ด้วยความหวังว่ามันจะมากพอที่จะเปลี่ยนใจโดนัทให้ยอมสยบแกทั้งตัวและหัวใจ ไม่ใช่ด้วยแผนการสกปรกที่แกใช้

......มาถึงจุดนี้มนุษย์ลุงเองก็อดคิดไม่ได้ว่ากูพลาดไปหรือเปล่าววะ? รู้งี้ไม่น่ามอบยาสลบหนูโดนัทเลย ถึงจะได้เจาะไข่แดง แต่รู้สึกไม่อิ่มเลย มันต่างจากเฟิร์น ฝ่ายนั้นยินยอมมันทั้งตัวและหัวใจ

...........................................

ไอ้เฒ่าชุมพลวิ่งเยาะ ๆ รอบสนามฟุตซอล จนเหงื่อชุ่มไปทั้งตัว มันหยุดนั่งพักที่ม้านั่งหินข้าง ๆ พลางนั่งมองกลุ่มเด็กหนุ่มที่กำลังเตะฟุตซอลอย่างเมามันส์ มนุษย์ลุงคิดถึงความหลังสมัยยังหนุ่ม ตอนเป็นทหารมันถูกคัดตัวเป็นนักกีฬาฟุตบอลของกองทัพบกไปเตะบอลแข่งกับเหล่าทัพอื่น ถึงแม้จะไม่ประสบความสำเร็จเรื่องถ้วย แต่เพราะเหตุนี้มันจึงได้ล่อนังเปรียว เมียจ่าอมรที่สนิทสนมกับมันเป็นอย่างดี

ตอนที่มันลาออกจากกองทัพ ชุมพลได้ข่าวว่านังเปรียวท้องได้สามเดือน คาบเกี่ยวกับช่วงเวลาที่มันแอบเล่นชู้กัน มันนึกเสียว ๆ อยู่ไม่น้อยว่าลูกที่เกิดในท้องอาจไม่ใช่ลูกจ่าอมร แต่อาจเป็นลูกมัน อย่างไรก็ตามเพื่อนของมันที่เป็นทหารนายสิบได้คาบข่าวออกมาบอกมันว่านังเปรียวทำแท้งลูกคนนั้นไปโดยไม่ทราบสาเหตุ อาจเป็นไปได้ว่านังเปรียวถูกจ่าอมรซ้อมจนต้องแท้งลูก ซึ่งไม่มีใครกล้ายืนยันเรื่องนี้อย่างชัดเจน

.......บางครั้งมันก็นึกกลัวว่าหากลูกในท้องเป็นลูกของมันจริง นี่คงเป็นบาปกรรมมหันต์ที่มันเคยก่อไว้ นรกกำลังรอคอยวิญญาณที่ชั่วร้ายอย่างมันอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน สมัยหนุ่ม ๆ มันเคยไปดูหมอ หมอดูทักว่าชาติก่อนมันเป็นเทวดา เพราะถูกนางฟ้าบนสวรรค์ที่เคียงคู่แอบลักลอบเล่นชู้ มันเลยก่อวีรกรรมอาละวาดไปทั่วสวรรค์ จนถูกลงโทษด้วยการถูกส่งให้เกิดมาใช้เวรใช้กรรมบนโลกมนุษย์ หากกรรมเก่าที่มันเคยก่อตั้งแต่ชาติปางก่อนมีจริง นี่คงเป็นกรรมที่สร้างความหรรษาให้กับชีวิตบนเตียงของมันอย่างล้นเหลือเลยทีเดียว

ระหว่างที่มันกำลังนึกความหลังเรื่อยเปื่อยนั้น มันได้ยินเสียงดังเอะอะโวยวายด้านหลัง เมื่อหันกลับไปมอง มันเห็นไอ้บิ๊กกำลังเดินหน้ามุ่ยหนีน้องพิมมี่ ขวัญใจคนแรกก่อนหน้าหนูเฟิร์น

"ไอ้สัสบิ๊ก!?" พิมมี่ตะโกนด่าแฟนหนุ่มแบบไม่อายใคร "มึงมันเหี้ย มึงขโมยเงินกูไปแทงบอล เลี้ยงเพื่อนหมด ไอ้สันดานชั่ว!"

......เห็นน่ารัก ขาวโอโม่แบบนั้น แต่ปากจัดดีเหมือนกันนะ ปกติลุงไม่ชอบเผือกเรื่องชาวบ้าน แต่คราวนี้ขอเฝ้าสังเกตการณ์หน่อยแล้วกัน

"มีอะไรไปคุยที่ห้องพิม!!" ไอ้บิ๊กตวาดลั่น "คนมันต้องกินต้องใช้นี่หว่า"

"ไอ้ห่า พ่อแม่มึงสงเงินมึงมาเรียน มึงไปเล่นบอลหมด แถมหมดไปกับเพื่อน แถมมึงยังมาเบียดเบียนกูอีก มึงเป็นผู้ชายภาษาอะไรวะ ไอ้หน้าตัวเมีย!"

"หยุดนะพิม!!" ไอ้บิ๊กหันควับไปเผชิญหน้ากันแฟนสาว "อย่ายุ่งกับพ่อแม่บิ๊ก เรื่องนี้พวกท่านไม่เกี่ยว"

"อ้อเหรอ!?" น้องพิมท้าวสะเอว "ไอ้สัส พ่อแม่มึงก็น่าจะเป็นคนดี ไม่น่ามีลูกเลว ๆ อย่างมึง เที่ยวมาขโมยเงินค่าเทอมกู เอาเงินค่าเทอมกูคืนมานะ"

คราวนี้ไอ้บิ๊กไม่สนใจอะไร เด็กหนุ่มร่างสูงตบหน้าแฟนสาวฉาดใหญ่ จนน้องพิมล้มลงไปกองกับพื้น

"ไอ้สัสบิ๊ก ไอ้หน้าตัวเมีย มึงตบหน้ากูทำไม!!?" น้องพิมเอื้อมมือกุมแกมที่แดงจากรอยตบของแฟนหนุ่ม เด็กสาวมองหน้าไอ้สันดานบิ๊กตาขวาง "เอาเงินค่าเทอมกูคืนมานะ ไอ้สัส กูยังไม่ได้จ่ายค่าเทอมเลย"

"ขอยืมไปหมุนเงินหน่อยไม่ได้เหรอวะพิม" ไอ้บิ๊กเริ่มหัวเสีย "แฟนกันก็ต้องไว้ใจกันดิ"

"ไว้ใจคนอย่างมึงเหรอไอ้สัส" เด็กสาวขึ้นเสียง "ผู้ชายภาษาอะไรวะ เรียนก็ไม่เรียน วัน ๆ เอาแต่แทงบอล กินเหล้า เล่นกับเพื่อนไร้สาระ มึงเป็นคนหรือเป็นปลิงวะไอ้สัสบิ๊ก"

"มึงอยากโดนอีกเหรอ!?" ไอ้บิ๊กเงื้อมือจะตบน้องพิมอีกรอบ คราวนี้ลุงพลทนไม่ไหวต้องแสดงตัวเป็นพระเอกผู้รักความยุติธรรมอีกแล้ว

...............บางครั้งมันก็คิดนะ เด็กสาวคนไหนที่มันยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือ มันมักได้รับรางวัลคือการเจาะไข่แดงสด ๆ ยกตัวอย่างเช่นหนูเฟิร์นและโดนัท หากคำทำนายของหมอดูที่ทักไว้เป็นจริง มันสังหรณ์ใจเหลือเกินว่าสักวันมันต้องตายคาอกผู้หญิงแน่นอน

"บิ๊ก!? หยุดนะบิ๊ก!?" ไอ้เฒ่าชุมพลเดินปรี่เข้าไปห้าม ด้วยสัญชาติญาณหรือไม่ว่าอะไรก็ตาม น้องพิมคนสวยรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งไปหลบหลังมนุษย์ลุง เพราะเห็นว่าเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ น่าจะช่วยเธอได้

"ลุงไม่เกี่ยว นี่เรื่องของผมกับพิม!!" ไอ้บิ๊กมองตาขวางเอาเรื่อง "พิม...กลับห้อง เราต้องคุยกัน"

"ไอ้สัส!!" พิมที่หลบหลังลุงชุมพลด่าไอ้บิ๊กแบบไม่เกรงใจผู้หลักผู้ใหญ่ "ห้องกูแท้ ๆ แต่มึงแม่งพาเพื่อนมึงมาสำมะเลเทเมา คิดว่ากูไม่รู้เหรอว่ามึงคิดจะใช้กูล้างหนี้เงินพนันบอลที่มึงติดเพื่อน ไอ้ชาติชั่ว"

คนแถวนั้นเริ่มจ้องมองสองคู่รักอุดมศึกษาด้วยความสนใจ ไม่คิดเลยว่าไอ้หนุ่มหน้าเข้มอย่างเจ้าบิ๊กจะเลวได้ขนาดนี้

สุดท้ายไม่มีทางเลือก ไอ้บิ๊กหลุดสบถคำหยาบออกมา ก่อนเดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงกลับไปที่รถยนต์ Toyota Yaris สีขาวของมัน ก่อนบิดสตาร์ทเครื่องแล้วขับรถออกตัวล้อฟรีแล้วหนีจากซอยจุดเกิดเหตุแบบไม่สนใจ

........ก่อนที่มันจะออกตัว มันชี้หน้าด่าพิมมี่และลุงชุมพล มนุษย์ลุงกำหมัดแน่น มันไม่ได้กลัวเด็กรุ่นหลานสารเลวแบบนี้หรอก เพราะตอนสมัยที่เป็นทหาร มันเคยถูกส่งไปรบกับพวกผู้ก่อการร้ายค้ายาตามเขตชายแดนมาแล้ว เพราะฉะนั้นแค่นี้จิีบ ๆ ใจยังสู้ แต่สังขารยังไหวหรือเปล่าอีกเรื่อง

..............................................................

หลังจากนั้นสักพักใหญ่ เด็กสาวมานั่งพักที่ม้านั่งหิน น้องพิมมี่คนสวยร้องไห้หนักมาก ลุงพลที่แว้บไปซื้อน้ำซื้อผ้าเย็นมาให้เห็นภาพนี้เลยอดส่งสารไม่ได้ จึงเอ่ยปากถามความเป็นมาของเด็กสาว ที่ถามเพราะสงสารนะ อันนี้เรื่องจริง!!

"ขอบคุณค่ะลุง" พิมมี่พนมมือไหว้ลุงชุมพล "นี่ถ้าไม่ได้ลุง หนูคงแย่แน่ ๆ ไอ้สั...เอ่อ บิ๊กเค้าเป็นคนแบบนี้แหละ"

ไอ้เฒ่าชุมพลพยักหน้า จริงอย่างที่เค้าว่าจริง ๆ หนอ ผู้หญิงชอบคนเลว ไม่รู้ทำไม ฮ่าๆๆ

"ปกติเจ้าบิ๊กไม่ใช่คนโมโหร้ายอย่างนั้นนะ" ลุงพลออกความเห็นบ้าง "ปกติเจ้านี่เป็นคนหนุ่มอารมณ์ดีเป็นกันเอง ไม่คิดว่ามันจะเป็นยังงี้ได้"

"ลุงเห็นมันแค่เปลือกนอกเท่านั้นค่ะ" เด็กสาวนามว่าพิมพาภรณ์แย้ง "ไอ้บิ๊กมันเลว หนูไม่รู้เหมือนกันว่าไปรักคนอย่างมันได้ยังไง"

มนุษย์ลุงพยักหน้าหงึก ๆ มันเหลือบมองเวลา ตอนนี้เป็นเวลาเกือบสองทุ่มแล้ว ด้วยความหวังดี มันเลยเอ่ยปากถามเด็กสาวว่าจะทำยังไงต่อไปดี

"หนูไม่มีที่ไปแล้วลุง ไอ้สัสบิ๊กมันยึดห้องหนู หนูกลับไปหนูโดนมันเล่นแน่ ไอ้สัสบิ๊กมันจะใช้หนูแทนหนี้พนันบอลที่มันติดเพื่อน คนเหี้ยอะไรไม่รู้ สันดานต่ำตม" พิมมี่ร่ายยาว นัยน์ตาแดงก่ำเพราะผ่านการร้องไห้อย่างหนักมาก

"แล้วหนูจะทำยังไงล่ะ?" มนุษย์ลุงเอ่ยปากถาม

"หนูไม่รู้ค่ะลุง" พิมมี่กุมขมับ "ตอนนี้หนูเหลือเงินทั้งตัวแค่สี่ร้อยเอง ค่าเทอมหนูก็ไม่ได้จ่าย เดดไลน์ก็วันศุกร์ นี่ถ้าหนูไม่ได้ลงทะเบียนจ่ายเงินค่าเทอม หนูตายแน่ ๆ ค่ะลุง"

"แล้วเงินค่าเทอมที่หนูต้องจ่ายเท่าไร" ลุงพลเอ่ยปากถาม ที่ถามเพราะหวังดี หากช่วยได้ก็จะช่วย

พิมพาภรณ์นิ่งเงียบ เด็กสาวมองหน้ามนุษย์ลุงราวกับเป็นความหวังสุดท้ายในชีวิต

"26,000 ค่ะ" พิมมี่ตอบ "หนูไม่มีทางไปแล้ว ถ้าหนูโทรไปโทรบอกพ่อกับแม่ หนูตายแน่ ๆ ถ้ารู้ว่าหนูถูกผู้ชายขโมยเงินไปจนหมด ฮือ"

เด็กสาวร้องไห้หนักกว่าเดิม จนลุงพลชักอดสงสารไม่ได้ คราวก่อนมันจ่ายแคชเชียร์เช็คเงินก้อนโตให้หนูเฟิร์นไป 50,000 บาทเป็นทุนการศึกษา อันที่จริงมันก็มีเงินเก็บอยู่ก้อน เหลือกินเหลือใช้คนเดียวและตีหม้อเป็นครั้งคราวไปจนถึงวันตาย เอาวะ เห็นเด็กสาวมันร้อนเงินตรงหน้าทีไร เป็นใจอ่อนทุกทีซิกู เอาเป็นว่าช่วยหน่อยแล้วกัน ช่วยหลาน ๆ เรื่องทุนการศึกษาแล้วกัน

......นี่กูกำลังเป็นมนุษย์ลุงสายเปย์ไปแล้วใช่ไหม มีปัญหา ใส่ชุดนักศึกษามาหาลุงชุมพลได้ทุกเมื่อนะแจ๊ะ ถุ้ย!!?? ไม่ใช่แล้ว จะใส่ชุดอะไรก็ใส่มาเถอะ เดี๋ยวลุงก็ต้องถอดอยู่ดี ฮ่าๆๆๆๆ

"เอางี้ ลุงจะช่วยหนู ตกลงไหม?" ลุงชุมพลยื่นข้อเสนอ

"ลุงพูดเป็นเล่น เงินขนาดนั้นไม่ใช่น้อย ๆ นะคะลุง อีกอย่างเราพึ่งรู้จักไม่นาน ลุงชื่ออะไรนะ?"

"ชุมพลจ๊ะ" มนุษย์ตอบเสียงหวาน

"ค่ะ...ลุงชุมพล" พิมมี่ยิ้ม "หนูเห็นลุงบ่อย ๆ แต่ไมได้เข้ามาทัก ไม่คิดว่าลุงจะใจดีแบบนี้ แต่หนูคงรับได้ด้วยใจ มันเป็นปัญหาของหนูค่ะ"

"แล้วหนูจะหาเงินที่ไหนมาตั้งขนาดนั้นล่ะ" ลุงชุมพลแย้บถาม "ลุงให้หนูยืม ไว้หนูค่อยไปเคลียร์กับเจ้าบิ๊กแล้วค่อยมาคืนลุงก็ได้"

"นี่ลุงคะ...." พิมมี่เหล่ตามองมนุษย์ลุงอย่างรู้ทัน "นี่ลุงคงไม่ได้หวังอะไรทำนองนั้นกับหนูซินะ"

ไอ้เฒ่าชุมพลนิ่งเงียบ เด็กสาวคนนี้ฉลาดรู้เท่าทันมัน แน่นอน จะมีชายแก่คนไหนใจดีให้เงินเด็กสาวรุ่นราวคราวลูกคราวหลานก้อนโตขนาดนั้นโดยไม่มีข้อแลกเปลี่ยน แต่มาถึงขั้นนี้แล้ว มนุษย์ลุงถอยไม่ได้ว่ะ สู้ว้อยยยย

"งั้นหนูคิดดูดี ๆ นะ หนูจะทำยังไง ลุงพร้อมให้เงินหนูทันที แต่ลุงมีข้อแลกเปลี่ยน หนูต้องไปกับลุง" ลุงชุมพลยื่นข้อเสนอที่พิมมี่ไม่อาจตอบปฏิเสธได้ เข้....นี่วลีในตำนานจากหนังแนวเจ้าพ่อเรื่อง Godfather เลยนี่หว่า "ลุงชัดเจนแล้ว ลุงยินดีช่วยหนู แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน"

พิมพาภรณ์นิ่งเงียบ ใจหนึ่งเธอก็นึกกลัว แต่อีกใจก็นึกอยากตอบรับไป หากไอ้เฒ่าคนนี้หวังจิ้มเธอฟรีล่ะ เธอจะทำยังไง

"งั้นหนูมีข้อแลกเปลี่ยน" พิมมี่ยื่นข้อเสนอ "จ่ายมัดจำครึ่งหนึ่ง แล้วหนูจะไปกับลุง"

"งั้นเราก็คุยภาษาเดียวกันแล้ว" ลุงชุมพลยิ้ม "หนูจะไปเลยไหม ลุงพร้อมจ่ายเสมอ"

.......................................

พอรู้ตัวอีกที มนุษย์ลุงเลยขับรถมอเตอรไซค์ที่มีหนูพิมมี่คนสวยซ้อนท้าย เดินทางไปยังโรงแรมระดับสามดาวย่านรัชดา ในใจมันกดตังค์ออกมาครึ่งหนึ่งยื่นให้เด็กสาว ก่อนอ้างว่าตู้ ATM จำกัดยอดเงิน และจะจ่ายเงินจำนวนที่เหลือในวันถัดไป

.....นี่กูต้องจ่ายเงินหลักหมื่นเพื่อเด็กสาวอย่างพิมมี่เลยเหรอ บางครั้งมันก็คิดว่านี่เป็นการลงทุนที่เสี่ยงมาก แต่มันก็ยังหวังผลกำไรในระยะยาว เพราะดูทรงแล้วหนูพิมกับเจ้าบิ๊กคงยากจะคืนดีกัน นี่คือความเห็นส่วนตัวอ่ะนะ เพราะเท่าที่ฟังวีรกรรมของเจ้าบิ๊กนี่จัดได้ว่าเลวระยำไม่น้อยทีเดียว

จริง ๆ กูเองก็ใช่ย่อยนะ....ว่าแต่คนอื่นหัดมองตัวเองบ้างก็ดีนะมนุษย์ลุง ฮ่า.....

หลังจากที่มาถึงโรงแรมที่เล็งเอาไว้ มนุษย์ลุงจอดรถไว้ และเดินเข้าไปในโรงแรมโดยที่มีเด็กสาวอย่างพิมมี่เดินตาม ไอ้เฒ่าชุมพลแวะกลับไปบ้านเพื่อเปลี่ยนชุด โดยสั่งกำชับให้หนูพิมมี่รออยู่ด้านนอกซอยทางเข้าบ้านมัน เพราะวันนี้ลูกชายมันกลับมา

มนุษย์ลุงสวมกางเกงแสล็คสีดำ เสื้อยืดโปโลยีขาว ส่วนน้องพิมมี่คนสวยอยู่ในชุดเสื้อยืดสีเหลือง กางเกงขาสั้น รองเท้าแตะ

มนุษย์ลุงจองห้องพักเตียงคู่หนึ่งคืน มันตั้งใจจะนอนค้างที่นี่สักคืนแล้วรุ่งเช้าค่อยกดเงินที่เหลืออีกครึ่งให้หนูพิมไว้ใช้ ก่อนกลับไปอาบน้ำแต่งตัวที่บ้านแล้วกลับไปทำงาน บริกรหนุ่มมองหน้าทั้งสองพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ ที่มุมปาก เพราะรู้ถึงจุดประสงค์ของคนต่างวัยคู่นี้

บริกรพาไอ้เฒ่าชุมพลและหนูพิมมี่มายังห้องพักหมายเลข 741 ภายในห้องถูกตกแต่งอย่างเรียบง่ายตามสไตล์โรงแรมสามดาว หลังจากที่บริกรเดินกลับไป หนูพิมวางกระเป๋าหนังบนโต๊ะเครื่องแป้ง ก่อนทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงนุ่มสีขาวบริสุทธิ์และเอื้อมมือหยิบรีโมตทีวี

"ถามจริงเถอะลุง ทำไมลุงต้องช่วยหนูถึงขนาดนี้ ลุงคิดอะไรกับหนูหรือเปล่า?" พิมมี่เงยหน้ามองไอ้เฒ่าชุมพลที่ยืนมองเรือนร่างที่อวบอัดของเธอตามันวาว

ยังไม่ทันได้คำตอบ ไอ้เฒ่าชุมพลโน้มตัวลงไปประกบปากเด็กสาว ด้วยความตกใจ น้องพิมมี่พยายามขัดขืน ไม่ใช่ว่าอะไร เธอยังไม่ได้เตรียมพร้อมสำหรับเกมรักกับชายสูงวัยอย่างลุงชุมพลคนนี้

"ลุงแอบชอบหนูมานานแล้ว หนูพิมมี่ หนูรู้ไหมว่าลุงเฝ้ามองหนูกับเจ้าบิ๊กมานาน ลุงไม่รู้ว่าสิ่งนี่เรียกว่าอะไร แต่พอลุงเห็นหนูเดือดร้อน ลุงทนไม่ได้" ลุงพลร่ายยาวถึงความในใจที่มีต่อหนูพิมมี่ "หนูน่ารักเหลือเกิน หนูพิมมี่จ๋า"

คำหวานของไอ้เฒ่าชุมพลทำเอาเด็กสาวยิ้มแก้เขิน ตอนนี่หว่างขาของเธอเริ่มรุ่มร้อนจากคำหวานของไอ้เฒ่าเจ้าเล่ห์คนนี้ นี่อย่าบอกนะว่าเธอกำลังมีความต้องการทางเพศกับชายสูงวัยอย่างชุมพล

"แหม...ลุงก็ปากหวานซะ" พิมมี่ยิ้มเขิน ๆ "เรายังไม่รู้จักกันดีเลย"

"เดี๋ยวเราจะทำความรู้จักกันมากขึ้นในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าแล้วจ๊ะ" ลุงชุมพลแซวเล่น

"ลุงอ่ะ" พิมพาภรณ์ทุบไปที่หน้าอกของไอ้เฒ่าแก้เขิน แก้มของเธอแดงระเรือ บรรยากาศภายในห้องตอนนี้ชักเริ่มหวาบหวิวเข้าไปทุกที

[zx300]

ขอบคุณครับ

[Aekaek1353]

อันนี้จะเกี่ยวอะไรที่ 3 ใช่ไหม

[Peed77]

สายเปย์จริงๆ

[Nano_Nana]

สายนี้ลุงชอบบบ

[pin1969]

น้ำแตกอีกครั้งกับยามาทดลอง

[Minerality]

ขอคารวะเลยฮะ ลุง

[annlitaone]

เสดแน่นอน