รักร้อนซ่อนเงื่อน  by wattana2015

ดาและภพ

รักร้อนซ่อนเงื่อน ตอนที่ 9 เริ่มต้นชีวิตคู่รักใหม่ดาและภพ

คุยกันนิดนะครับ
   เรื่องนี้ตัวละครในเรื่องแต่ละตัวมาจากคนที่ผมรู้จักจริง ยกเว้นนายกายก็คือตัวผมนั่นแหละแต่ตั้งชื่อเปลี่ยนไปนิดหน่อยไม่ได้พาดพิงถึงคนที่เค้ามีส่วนในเรื่องราวที่นำมาเขียนนี้  ผมอยากสื่อให้เป็นธรรมชาติของมนุษย์มากที่สุด  ไม่มีใครดีใครเลวไปทั้งร้อย  ถึงเนื้อหาจะออกดราม่าหนักไปสักนิดในบางช่วงแต่ขอบอกว่าไม่ใช่นิยายแนวดาร์คสุดขั้วแบบฮาร์ดคอร์นะครับเพราะประการสำคัญคือไม่ใช่แนวของผม  แต่เรื่องนี้ก็จะไม่โลกสวยแบบนิยายน้ำเน่าหลังข่าวอีกเช่นกันบทอิจฉาก็จะมีบ้างพองามเพื่อให้เห็นความเป็นธรรมชาติของมนุษย์ในโลกที่ไม่มีผู้ใดหนีสิ่งเหล่านี้พ้นกันสักคนครับ ผมจะให้นิยายเรื่องนี้สะท้อนความเป็นจริงบางส่วนของสังคมละกันเอาเป็นว่าแนวใกล้สีเทาแต่ไม่ถึงเทาหม่นครับ  ใครไม่ชอบแนวดังว่าขอแนะนำให้ข้ามเรื่องนี้ไปได้ครับ  ถ้าอ่านพอชื่นชอบก็พูดคุยติชมเป็นกำลังบ้างนะครับ

                                                                  ขอขอบคุณจากใจผู้ประพันธ์ wattana2015

  ปล.ตอนนี้ก็มีการซ่อนข้อความเพื่อเช็คการมีส่วนร่วมของผู้อ่านกันเช่นเคยนะครับ  ถ้ายังไงอ่านแล้วคอมเม้นต์สั้นๆพอเกี่ยวเนื้อหาสองสามคำสั้นๆก็ได้เป็นกำลังใจกันบ้างนะครับ  คอมเม้นต์ประมาณว่าเพลงเพราะดีและขอบคุณสั้นๆนี่  ขอเหอะนะครับมันไม่จูงใจในการคิดสร้างสรรค์ผลงานออกมาให้ท่านติดตามนะครับ


ความเดิม

    ภพเผลอร้องบอกออกมาสุดเสียงเพราะอัดเต็มไปด้วยอารมณ์เสียวซ่าน ทันทีที่ดาได้ยิน เธอเร่งตอดขมิบถี่ๆตอดรัดดูดน้ำกามของภพหนุ่มคนรักให้เข้าไปเต็มร่องสวาทของเธอ แล้วทั้งคู่ก็นอนซบกันด้วยอ่อนเพลียและความสุขสมไปด้วย 

   แน่นอนว่าราตรีนี้ยังยาวนานนักเวลาของเขาและเธอไม่ได้มีแค่เพียงนี้แน่ๆ  แต่เขาและเธอยังไม่เร่งร้อนบรรยากาศเหมือนสวรรค์วิมานแมนนั้นนัก ทั้งคู่นอนพักกันชั่วคู่พอหายเหนื่อยกำลังคืนมากันแล้วก็กระเด้าเย็ดกันตลอดทั้งคืนตามประสาข้าวใหม่ปลามัน  จวบจนเช้าวันใหม่ด้วยอารมณ์สุขสมใจของคู่รักทั้งคู่...

  ย้อนกลับไปที่นายกายพระเอกของเราที่อกหักโดยไม่รู้ตัวแม้แต่นิดเดียว หลังจากอาจารย์วนิดาหรือดาจากไปโดยไม่มีคำเอ่ยลาถึงเกือบห้าเดือนเต็ม กายทั้งเสียใจและปวดใจมาก ในเดือนแรกถึงกับซึมทั้งที่เคยเป็นคนที่ร่าเริงมาตลอดจนเพื่อนๆแปลกใจเพราะไม่มีใครทราบเรื่องความสัมพันธ์ของเขาและอาจารย์วนิดามาก่อนเลย แต่พอเห็นท่าทางเงียบเหงาเซื่องซึมของเขาใครๆก็ย่อมเดากันออกว่าคงไม่พ้นเรื่องปัญหาหัวใจแน่ๆ เลยไม่มีใครรบกวนเขา

   พอเข้าเดือนที่สองเขาก็เริ่มทำใจว่าพี่ดาเธอคงไม่ติดต่อกลับมาหาเขาอีกแล้วแน่ๆเพราะเธอจากไปโดยไม่ลาและไม่ติดต่อกลับมาแม้แต่ครั้งเดียว เมื่อหมดหนทางก็ต้องทำใจสถานเดียวจะจมปลักอยู่กับอดีตที่ไม่ย้อนกลับมาย่อมไม่ใช่เรื่องที่ดีแน่ๆ เขาเริ่มเล่นกีฬาอีกครั้งเพื่อให้ลืมพี่ดาได้ง่ายขึ้น อีกทั้งนี่เป็นระยะเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิตนักเรียนเตรียมสอบเข้าเรียนมหาวิทยาลัยแล้วจะปล่อยให้ผ่านเลยไปแบบไม่มีจุดหมายไม่ได้ เขาเลยเริ่มให้เวลาอ่านหนังสือทบทวนวิชาจนเริ่มลืมเลือนเธอออกไปจากใจทีละน้อยๆ...

   
    หลังจากคืนแรกของเขาและเธอ ดากับภพก็ย้ายมาอยู่ด้วยกันที่หอพักเดียวกันเพราะดาอยากชดเชยความรักที่ภพมอบและเอาใจใส่ให้เธอมาตลอด เธอพร้อมที่จะก้าวเดินต่อไปในวันข้างหน้ากับเขาผู้นี้แล้ว เอกภพชายหนุ่มที่มั่นคงในความรักต่อเธอผู้เดียวเสมอมา

   วนิดาเธอเริ่มหางานทำและด้วยความสาวและสดสวยของเธอเลยทำให้การหางานของเธอไม่ยากนักได้งานอยู่แผนกประชาสัมพันธ์ของบริษัทข้ามชาติแห่งหนึ่งแถวสีลมเพราะเธอถนัดในด้านภาษาที่ใช้ในการสื่อสารเป็นอย่างดีนั่นเอง  ส่วนเอกภพก็ได้สมัครงานเป็นอาจารย์ประจำโรงเรียนของรัฐแห่งหนึ่งย่านจังหวัดนนทบุรี  การทำงานทำให้ทั้งคู่ต้องห่างไกลกันบ้างแต่ก็เฉพาะเวลางานเท่านั้น

     ชีวิตการทำงานในช่วงแรกของทั้งคู่ต้องอาศัยการปรับตัว  ทำให้เวลาทั้งคู่เคยมียังจูนหากันได้ไม่ลงตัวนัก  หนึ่งเพราะที่ทำงานแต่ละคนไกลกันมาก  สองลักษณะงานของทั้งสองไม่เหมือนกันเลย  เอกภพเป็นอาจารย์ใหม่เขาต้องปรับตัวให้เข้ากับอาจารย์เก่าๆที่อยู่มาก่อนหน้าและยังต้องเตรียมการสอนนักเรียนในแนวทางแบบของตน  และแน่นอนว่าโรงเรียนที่เขาไปเป็นอาจารย์นั้นถือได้ว่าเป็นโรงเรียนอันดับต้นของจังหวัดนักเรียนมีการแข่งขันทางด้านวิชาการสูง  เขาที่เป็นอาจารย์จะทำการสอนแบบขอไปทีไม่ได้เพราะเด็กที่ได้รับการสอนจากเขาจะได้รับผลกระทบและเด็กที่ได้รับผลเช่นว่าจะไม่ให้ความไว้วางใจเขาในฐานะอาจารย์ซึ่งย่อมไม่ใช่ผลดีแน่ๆ

     การเตรียมการสอนนั้นถ้าเป็นอาจารย์ที่อยู่มานานและชินกับระบบที่ว่าแล้วจะไม่มีปัญหาใด  แต่เพราะความที่ยังใหม่ย่อมทำให้ข้อขัดข้องหลายต่อหลายอย่างคล้ายกับการลองผิดลองถูกในตอนแรก  และความที่เป็นคนใหม่ในสถานที่พวกที่อยู่มานานแก่พรรษากว่าก็มักจะโบ้ยงานที่ตัวต้องทำมาให้น้องใหม่เป็นการรับน้องใหม่กลายๆซะอีก  ครั้นจะไม่ทำก็จะไม่มีใครให้ความร่วมมือ  พอมีงานใหม่มาจะลำบากใหม่เป็นทวีคูณ

     งานของดาดูจะมีปัญหาน้อยกว่าของภพคนรัก  แต่แผนกประชาสัมพันธ์นั้นสาวสวยแต่ละคนมักจะแข่งกันในทีด้านให้ตัวมีความโดดเด่นจากผู้อื่นในแผนก  เป็นธรรมดาของผู้หญิงสวยที่มักชอบให้ตัวเองเป็นที่ชื่นชอบและเป็นจุดสนใจของผู้อื่นเพียงผู้เดียว  แม้ดาเธอจะไม่สนใจเรื่องแบบนี้แต่สาวๆในแผนกคนอื่นนั้นความคิดย่อมไม่เหมือนกันถึงเธอจะไม่แสดงตัวว่าอยากแข่งกับใครในเรื่องนี้ก็ตามคนที่มองมาที่เธอนั้นต่างหากที่คิดไม่ดีเห็นเธอเป็นคู่แข่งไปเอง  เพราะดาเองจัดว่าเป็นคนสวยโดดเด่นคนหนึ่งถึงแม้เธอจะไม่แต่งตัวมากก็ยังสวยเป็นธรรมชาติมากกว่าสาวๆหลายคนอยู่ดี  อย่างที่เขาว่าโดดเด่นเกินไปมักมีภัยตามมา

     ในกลุ่มเพื่อนร่วมงานใหม่ของดามีอย่างน้อยสามสาวที่ไม่ชอบหน้าน้องใหม่คนสวยอย่างดานัก  ทั้งที่ดาเธอพยายามจะไม่ยุ่งกับใครๆในบริษัทเพราะกลัวปัญหาที่จะตามมา  เพราะเธอเป็นน้องใหม่เข้ามาทีหลังถ้ามีปัญหามีสิทธิ์ถูกเชิญออกจากงานสูงมากกว่าคนอื่นๆ  สามสาวที่ว่าในแผนกนั้นคือ พิมแข แววดาว และพิสมัย  กลุ่มสามสาวสวยที่อยู่มาก่อนแต่พอเธอเข้ามากลับเป็นว่าหนุ่มๆกลุ่มที่สามสาวหว่านเสน่ห์ไว้เพื่อหลอกหาเจ้ามือเลี้ยงข้าวกลับพากันมาสนใจน้องใหม่คนสวยแทนทั้งที่ไม่ได้หว่านเสน่ห์กับผู่ใดทำเอาสาวๆกลุ่มนี้ไม่พอใจมาก

     กลุ่มเจ้ามือเลี้ยงอาหารที่ขาดหายไปทั้งหมดพากันมาแย่งขายขนมจีบสาววนิดาคนสวยกันต่างพากันแย่งทำคะแนนกันโดยหาของมาเอาใจและพยายามทำดีกับเธอสารพัดที่พวกเขาจะนึกทำได้  และแล้วคนที่ไม่อยากมีปัญหาก็เจอปัญหาเข้าจนได้เพราะความสวยโดยธรรมชาติที่แทบไม่ต้องแต่งแต้มของเธอนั่นเอง  สามสาวเพื่อนร่วมงานที่อยู่มาก่อนมองด้วยความพอใจและริษยา  จึงเริ่มพากันก่อหวอดหาเรื่องแอนตี้คนหน้าใหม่อย่างเธอเพราะความไม่พอใจที่มีคนเด่นเกินหน้าเกินตา 

    จะว่ามันก็เป็นนิสัยโดยธรรมชาติของมนุษย์ทุกผู้ทุกนามอยู่แล้วโดยเฉพาะผู้หญิงนั่นเองที่ชอบประชันขันแข่งเรื่องความสวยความงามอย่างที่ไม่มีใครยอมแพ้ใคร  ก่อนหน้าที่ดาจะมาทำงานอยู่ที่นี่สามสาวเองก็แข่งกันเด่นอยู่แล้วเพียงแต่กินกันไม่ลงและนิสัยคล้ายๆกันเลยไปด้วยกันได้ก็เท่านั้นเลยยอมสงบศึกจับกลุ่มเข้าด้วยกันป่วนสมาชิกชายในบริษัทให้หวั่นไหว

     วนิดาเองลำบากใจเพราะเธอไม่ชอบให้ใครเข้ามาหาเธอเพราะมองแค่ความสวยภายนอกที่เธอมีแต่มองข้ามความเป็นตัวตนของเธอ   และพวกพนักชายทุกคนในบริษัทที่พยายามพาตัวเข้ามาพัวพันกับเธอก็อยู่ในข่ายที่เธอไม่ชอบใจเสียด้วยอีกอย่างเธอก็พยายามมั่นคงในความรักที่เธอนั้นมีอยู่กับภพ  เธอไม่อยากให้มีใครมาตราหน้าว่าเธอนั้นเป็นหญิงใจง่ายส่ำส่อน

     แววดาวหญิงสาวสวยคนหนึ่งในกลุ่มดาวประจำบริษัทเริ่มหาทางกลั่นแกล้งดาในเรื่องงานเพื่อหาทางขจัดคู่แข่งทางความสวยออกไป  หนึ่งในบรรดาชายที่ติดพันแววดาวนั้นมีผู้จัดการประจำแผนกบุคคลของบริษัทที่ให้ความสนใจในตัววนิดาอยู่ด้วย  แต่เพราะเธอไม่แสดงความสนใจเขาที่คอยพยายามตามตื้อเธออยู่เขาไม่พอใจส่วนนี้เลยพาลมองเธอในภาพลบว่าเธอนั้นหยิ่งจองหองไม่ยอมลงให้กับเขาที่มีอาวุโสกว่า  อา... นับว่าเป็นสถานการณ์อันตรายที่เจ้าตัวไม่รู้  เพราะเธอคงไม่คิดว่าที่เธอแค่ทำตัวเรียบร้อยเจียมตัวไม่แสดงความสนใจกับเขาในฐานะชู้สาวจะทำให้เขานั้นกลับมองเธอกลับด้วยความไม่เป็นมิตรแทน   

     ยิ่งมีแววดาวหนึ่งในสาวคู่ขาของเขาที่คอยอิจฉาเธอคอยยุแหย่ให้เขาเกิดความเกลียดชังอยู่เบื้องหลังก็ยิ่งบังเกิดผลที่น่ากลัวขึ้นไปอีก  แต่ลึกๆแล้วถึงผู้จัดการฝ่ายบุคคลจะมองเธอไม่เป็นมิตรนักแต่เขาก็ไม่ได้เกลียดเธอเพราะยังไงเขาเองก็ยังหวังในใจลึกๆว่าสักวันโอกาสที่เขาจะครอบครองร่างงามของวนิดาสาวสวยจะตกมาอยู่ในมือเขาในวันข้างหน้า  ถึงจะไม่ชอบใจบ้างแต่ผู้ชายร้อยทั้งร้อยมีใครบ้างที่จะเกลียดสาวสวยน่ารักลงคอ...

    เย็นวันหนึ่งหลังเลิกงานดารีบเดินทางตรงกลับหอพักของเธอและภพคู่รัก   เธอนั้นเหนื่อยอ่อนจากการทำงานทั้งวันในช่วงหลังๆนี้เพราะดูเหมือนว่าช่วงนี้ผู้จัดการฝ่ายบุคคลจะใช้งานเธอบ่อยขึ้นกว่าปกติ   เธอย่อมไม่ทราบว่าเขาจงใจหาเรื่องให้เธอทำงานมากกว่าสาวๆคนอื่นในแผนกประชาสัมพันธ์   

   เขานั้นจงใจดึงเธอนั้นไปช่วยทำงานในแผนกนั้นแผนกนี้โดยอ้างว่าเพราะเธอเป็นพนักงานใหม่ยังไม่ค่อยรู้งานที่มีเหมือนคนอื่นที่อยู่มาก่อน   จึงให้เธอไปประสานงานกับหน่วยอื่นของบริษัท   เธอเองก็รีบไปทำงานที่ได้รับมอบหมายด้วยความตั้งใจด้วยไม่อยากให้ใครมองว่าตัวเธอที่มาใหม่เป็นตัวปัญหา

    เพราะเป็นคนใหม่เธอจึงต้องทนทำงานทั้งที่ไม่ใช่หน้าที่บ่อยๆ  อีกประการที่สำคัญเธอนั้นไม่อยากให้ภพนั้นมาเป็นกังวลใจกับเรื่องงานของเธอ  เพราะดาเห็นว่างานของเขาที่เป็นอาจารย์ใหม่นั้นยังคงต้องปรับตัวและเธอเห็นว่าเขาต้องทำงานหนักในฐานะคนใหม่ของหน่วยงานเช่นเดียวกับที่เธอเองก็กำลังเป็นอยู่เช่นกัน  เธอเลยยิ่งต้องเป็นห่วงสถานะของคนรักของเธอเช่นกัน

    ขณะกลับมาถึงหอพักนั้นก็เป็นเวลาหกโมงเย็นเข้าไปแล้ว  แต่เอกภพคู่รักของเธอก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะกลับมาถึงหอพักแต่อย่างใด  ถึงเธอจะเหนื่อยเพียงใดแต่ความที่เธอนั้นได้รับการอบรมจากพ่อแม่ให้เป็นกุลสตรีและเป็นแม่บ้านแม่เรือนเธอจึงต้องทำความสะอาดที่พักและหุงหาอาหารไว้คอยท่าคนรักของเธอเสมอ  เธอเองทราบดีว่าเขานั้นงานยุ่งมากทั้งเคยหอบงานกลับมาทำที่หอพักของเขาและเธอทุกวัน  เธอจึงไม่โทรฯไปรบกวนคนรักแต่อย่างใด  ทั้งนี้เพราะเธอเชื่อใจในตัวเขาเหมือนกับที่เธอพยายามจะทำตัวให้เป็นคนรักที่ดีพร้อมของเขาเช่นเดียวกัน

    ในใจของดานั้นสงสารภพชายหนุ่มคู่รักเพราะเธอทราบว่าเขาเป็นคนทำงานจริงจังและค่อนข้างหัวอ่อนสุภาพขัดใจใคนไม่เป็น  ดังนั้นจึงเป็นเรื่องลำบากที่จะทำงานได้อย่างราบรื่นในสมัยปัจจุบันที่ระบบราชการเป็นแบบเช้าชามเย็นชามคนมาใหม่จึงโดนใช้งานอย่างที่เห็น  เธอเริ่มมองเห็นความลำบากที่รออยู่ในภายภาคหน้าของเขาและเธอที่ทำได้คงเพียงต่างคนต่างเป็นกำลังใจให้แก่กันเท่านั้นไม่ให้หมดแรงต่อสู้

    ค่ำลงทุกทีๆ  เธอต้องทานอาหารแต่เพียงผู้เดียวในห้องหออันเปลี่ยวเหงา  ทานจนเสร็จก็ล้างจานส่วนที่ทานเสร็จและจัดหาที่คลุมอาหารของคนรักไว้รอเขากลับมาทาน  เมื่อเรียบร้อยก็เข้าไปอาบน้ำเพราะเหนื่อยจากที่ทำงานมาทั้งวัน  เธอค่อยๆถอดชุดทำงานออกจากร่างสวยได้รูปนั้นช้าๆ  แล้วกระโจมอกด้วยผ้าเช็ดตัวสีชมพูผืนสวยแล้วก้าวเข้าไปอาบน้ำรอท่าคนรักกลับมา

   อาบน้ำไปก็นึกภาพความหลังอันหวานชื่นเมื่อเขาและเธอคบกันใหม่ที่ต่างมีเวลาให้กันมากกว่านี้มาก  แต่ชีวิตคนเราเวลาแห่งความสุขมักโบยบินไปอย่างรวดเร็วเสมอ  เมื่อภาพความหลังครั้งแรกของเขาและเธอเข้ามาในห้วงความทรงจำเธอรู้สึกเหงาและเศร้าใจกับสถานการณ์ปัจจุบันอย่างบแกไม่ถูก 

"อาาา... ภพขาดาเหงาจังกลับมาเร็วๆนะคะที่รัก  ดาคอยอยู่... ซี้ดดด... อาาา..."

    หญิงสาวรำพึงถึงคู่รักของเธอ  อา... อำนาจของดำกฤษณาใครลองเป็นต้องหลงทุกราย  ดาสาวสวยของเราก็ไม่เว้น  ร่างกายของเธอนั้นอยู่ในวัยเปล่งปลั่งและเคยลิ้มลองรสแห่งเสน่หานั้นแล้วก็เฉกเช่นเดียวกับปุถุชนทั่วไปที่มีเลือดเนื้อ  ร่างกายแท้มีเลือดเนื้อย่อมมีความอ่อนไหวเป็นธรรมดา 

    เธอเอี้อมมือปลดฝักบัวอาบน้ำมาเปิดวาล์วน้ำฉีดเข้าที่ร่องเสียวสีชมพูอ่อนนั้นเบาๆ  เธอนั้นขนลุกเกลียวเสียวสยิวด้วยความอยากในราคะยากที่จะระงับ  ร่างกายสาวสวยเต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึกความใคร่ยากที่มนุษย์ปุถุชนทั่วไปจะหลุดพ้น  ร่างงามขาวผ่องผิวละเอียดตามายืนทรุดตัวกับพื้นห้องน้ำแล้วเอื้อมมือนุ่มของเธอมาลูบไล้หน้าอกสวยเคร่งครัดได้รูปงามหัวนมสวยลุกชูชันตามแรงบีบคลึงด้วยมือที่เปี่ยมอารมณ์เสียวสยิวของสาวสวยเอง

    ดาสาวสวยค่อยๆลดมือข้างหนึ่งลงมาที่โคกหีสวยของเธอ  บริเวณเหนือร่องเสียวของเธอนั้นประดับไปด้วยขนเส้นบางละเอียดสีดำเงางามดังขนนกกาน้ำประดับประดาสวยปกคลุมไปทั่วทั้งโคกงามซึ้งของเธอนั้น  อาาา...โคกสวาทของเธอช่างสวยรัดรึงใจแฝงด้วยเสน่ห์อันตราตรึงใจจนยากที่ชายใดได้มาพบเห็นแล้วจะไม่หลงไหลในตัวเธอ 

    นิ้วเรียวยาวสวยขาวสะอาดดังลำเทียนถูกเจ้าตัวเสียบสอดเข้าไปในร่องฉ่ำเยิ้มในคูหามหาเสน่ห์นั้น  เธอค่อยๆงอนิ้วล้วงสกิดเข้าไปในร่องสวยสีชมพูอ่อนๆนั้น  หยาดน้ำรักค่อยๆเอ่อไหลนองมาท่วมทั้งคูหา  เธอส่งเสียงครางเบาๆในลำคอเมื่อจินตนาการถึงความสุขที่เธอและคู่รักหนุ่มได้เคยปรนเปรอให้แก่กันมาตลอดในช่วงหลายเดือนที่ทั้งคู่คบหากันมา 
 

 

      
    เธอขัดเขินเมื่อโดนหนุ่มน้อยเล้าโลมแบบไม่ทันตั้งตัวหน้าแดงไปทั้งด้วยเลือดฝาดสาว  ยังดีว่าบรรยากาศรอบข้างเริ่มเย็นค้ำลงทุกทีทุกทีจนเธอค่อยคลายประหม่าไปได้บ้าง   ข้างหนุ่มน้อยก็เริ่มบีบคลึงหน้าอกคู่งามหนักขึ้นจนเธอเริ่มสูดปากด้วยความเสียวแต่ก็ไม่ได้ขัดขืนการเล้าโลมของหนุ่มน้อยแต่อย่างใด  กลับเอนร่างลงกับก้อนหินใหญ่เบื้องหลังแล้วปิดตาไม่มองตอบเขาด้วยความเขินอาย...
   

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

อ่านมาถึงตรงนี้ยังไม่รู้ว่าเป็นแนวรักสมหวัง หรือจะค่อยๆ เป็นดาร์ค เนื้อเรื่องลื่นไหล ผมว่าน่าจะเริ่มเข้าเนื้อหาที่ตื่นเต้นเร็วๆ นี้ ขอบคุณครับ

อาจารย์วนิดาไปแล้ว ผมยังรอกายกับน้องมิ้นอยู่เลย

[pinmonkey]

เป็นกำลังใจให้กับการเริ่มต้นใหม่ครับ ทุกอย่างต้องอดทนและเข้าใจกันครับ ขอบคุณมากครับ

อีกหนึ่งผลงานคุณภาพ ติดตามและเป็นกำลังใจให้นะครับ

ขอให้กายสมหวังกับน้องมิ้นนะครับสงสารกายมัน

น่าสงสารครับ โดนรุมรังแกจากรุ่นพี่ขี้อิจฉา

สงสารพระเอกเราเสียแล้วรีบจัดให้พระเอกเรหน่อยครับ

ขอให้กายสมหวังกับน้องมิ้นนะครับ เป็นกำลังใจให้กับการเริ่มต้นใหม่

ดีครับที่ไม่ดาร์คจนสุดขั้ว
เอาแบบเทาๆก็พอครับดาร์คมากบางทีก็รับไม่ไหว

ขอบคุณมากๆครับ

  ลุ้นได้เรื่อยๆ เลยครับเดินเรื่องได้ละเอียดดีเป็นกำลังใจให้ครับรอตอนต่อไปครับ

หายไปนาน แต่ก็กลับมาสร้างความบันเทิงอีก

ขอบคุณมากๆครับ คู่รัก ดาและภพจะผ่านการทดลองงานหรือเปล่าและชีวิตคู่จะเป็นแบบไหนเมื่องานที่ทำต่างกัน

คนสวยมักอาภัพสงสัยจะจริง มีแต่คนอิจฉา หวังว่าภพจะหาเวลามาคลายเหงาได้นะครับ

ความสวยของดาเป็นภัยกับตัวเองแล้วครับ