เกมรักภารโรงเฒ่า ตอนที่ 39 : ปิดปากคุณหมอสาวคนสวย Pt2

[rewind99]

ถึงเวลาไม่แข็ง แบบว่าสาสสม่อป็าอีไตอนนั้

[peetzoxzax]

ใจหนึ่งก็แอบสงสารคุณหมอ รอติดตามต่อ

[lunar]

 ::Sobad::รอถคงคิวหมอไม่ไหวแล้ว

พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาอย่างเร็ว พอดีช่วงนี้ใจร้อนและมีเวลาครับ ตามสัญญาว่าตอนนี้เป็นตอนต่อจากตอนที่แล้ว และแน่นอนแล้วนะครับว่าเมียหมายเลข 5 ของลุงพลคือใคร อิอิ แต่ตอนนี้มีเหตุสุดวิสัยบางอย่าง ที่ทำให้ลุงพลยังไม่ได้หมอพลอยแบบเต็มร้อยครับ

ตอนนี้มีฉากเสียวและฉากลุ้นระทึกเยอะพอสมควร เป็นฉากที่กินพลังผมไปมากที่เดียว ขอซ่อนนะครับ ตามที่ผมเคยเกริ่นไว้ว่าหากมีฉากเปิดตัวผู้หญิงคนใหม่ของลุงพลขอซ่อน ขอให้สนุกกับการอ่านครับ ตอนหน้าดราม่าหนักมาก ไอ้บิ๊กกำลังจะกลับมาแล้ว เฟิร์นจะได้กับหนุ่มเจมส์หรือไม่ ต้องติดตาม

..........................................................................

หมอพลอยรับรู้ในทันทีว่าลุงพลไม่ได้มาดี แต่เธอยังมีสติพอที่จะมองหาทางรอดอืน ตอนนี้ลุงพลยืนยิ้มอ่อนขวางทางหน้าทางเข้าเพียงหนึ่งเดียว ท่าทางของมันดูไม่น่าไว้ใจเอาเสียเลย

"ห้องพยาบาลปิดแล้วค่ะลุงพล" หมอพลอยตอบไปแบบนั้น "พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่นะคะ หมอจะกลับบ้านแล้ว"

หมอพลอยคนสวยพยายามเดินฝ่าด่านลุงพล แต่มาถึงขั้นนี้แล้วลุงพลคงถอยไม่ได้ หมอพลอยรู้ความลับของมันมากเกินไป กับน้องพิมมี่ก็ว่าแย่แล้ว นี่มาเห็นมันไปกับน้องเฟิร์น เห็นทีมันจะปล่อยคุณหมอคนสวยไปไม่ได้ ถึงแม้ว่าในใจลึก ๆ จะเกรงกลัวอิทธิพลของวิทยา นักการเมืองใหญ่ประจำภาคตะวันออก

"ผมไม่สบายจริง ๆ นะครับหมอ" ลุงพลไม่ยอมเปิดทาง มันตัดสินใจเด็ดขาดแล้วว่าวันนี้จะทำให้คุณหมอพลอยคนสวยเรียกมันว่า 'ผัวขา' ให้ได้ ดังนั้นมันจึงตัดสินใจโผเข้ากอดหมอสาว

"ช่วยด้วยค่ะ!!" หมอพลอยร้องเสียงลั่นห้อง และพยายามดิ้นขัดขืนการลวนลามจากภารโรงเฒ่าที่แม้จะสูงวัย แต่ยังมีเรี้ยวแรงเหลือเฟือในการปราบพยศคุณหมอสาวอย่างเธอ




หมอพลอยพรรณคนสวยพยายามดิ้นและขัดขืนลุงพล ทันใดนั้นฝนก็เทลงมาชุดใหญ่ ในใจของหมอพลอยคิดแค่ว่าอะไรจะบังเอิญขนาดนั้นนะ แถมช่วงเวลานี้ก็ไม่มีใครแถวนั้นอีก

"ผมแอบรักหมอมานานแล้วนะครับ" ลุงพลสารภาพความในใจออกมา "ไอ้พลคนนี้หลงรักหมอพลอยมานาน ผมรู้ว่ามันมันก็แค่ภารโรงโง่ ๆ แต่ทำไงได้ ผมรักคุณหมอนะครับ มาเป็นเมียผมเถอะ" มนุษย์ลุงพยายามซุกไซซอกคอของหญิงสาวที่พยายามขัดขืนสุดฤทธิ์

"ปล่อยหมอเดี๋ยวนี้นะ!!!" หมอพลอยคนสวยพยายามดิ้นรนสุดชีวิต จนตัวเองเสียหลักล้มลงไปนอนกองบนพื้น เช่นเดียวกับลุงพลที่ล้มตามเธอไป ชายสูงวัยนั่งคร่อมร่างคุณหมอสาวในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวบริสุทธิ์และกระโปรงยาวถึงเข่าสีดำ

"โอ้ยยย!!!" หมอพลอยร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บ "ปล่อยหมอนะ!!! ถ้าลุงไม่หยุดหมอจะแจ้งตำรวจ!!อุ๊บบบ!!!"

ลุงพลใช้ผ้าขนหนูสีเหลืองที่ชุบยาสลบโปะหน้าหมอพลอย ร่างสูงพยายามต่อสู้และดิ้นรนสุดชีวิต แต่สุดท้ายก็สิ้นหวัง ลูกสาวนักการเมืองใหญ่จากภาคตะวันออกค่อย ๆ หมดสติไป

ลุงพลแสยะยิ้มอย่างผู้กำชัย ในที่สุดคุณหมอสาวผู้สูงศักดิ์ก็หมดสตินอนแน่นิ่ง หัวใจของมันตอนนี้เต้นรัวจนแทบหลุดออกมาจากหน้าอกเสียให้ได้

"ลุงอุตส่าห์จะไม่อะไรกับคุณหมอ คุณหมอแส่หาเรื่องก่อนนะครับ" มนุษย์ลุงโน้มตัวหอมแก้มของหมอพลอยคนสวย กลิ่นน้ำหอมและเครื่องสำอางติดจมูกของมัน มือที่หยาบกร้านของมันก็ตะปบหน้าอกขนาด 33 นิ้วของคุณหมอสาว ด้วยความหื่น มันซุกไซไปตรงทรวงอกและซอกคอเพื่อสูดดมกลิ่นกายสาวและน้ำหอม ซึ่งบอกได้เลยว่ามันหอมหวานและเย้ายวนเสียเหลือเกิน

สายฝนด้านนอกก็เทลงมาหนัก เสียงฝนกระทบกับหลังคากระเบื้องด้านบน นี่ยังไม่รวมไปถึงเสียงฟ้าผ่า ให้ตายเถอะ นี่มันยังกะฉากเด็ดในหนังไทยตอนที่พระนางจะเข้าฉากเข้าด้ายเข้าเข็มกลางทุ่งนา เพียงแต่เรื่องจริงก็คือห้องพยาบาลที่ทำงานของคุณหมอคนสวย

ภารโรงเฒ่าเหลือบมองนาฬิกาที่แขวนบนเพดาน มันบอกเวลาว่าตอนนี้เป็นเวลาหนึ่งทุ่ม แน่นอนว่าเวลาขนาดนี้ไม่มีใครอยู่อีกแล้ว ทางสะดวก หมอพลอยไม่น่ากลับมาที่ห้องพยาบาลเลย และตามคำแนะนำของไอ้เจ๋ง มันบอกว่ายาตัวนี้จะหมดฤทธิ์ภายในระยะเวลาไม่เกิน 3 ชั่วโมง นั่นหมายความว่ามันมีเวลาเหลือเฟือที่จะเสพกายสาวของคุณหมอพลอยคนสวย

ลุงพลค่อย ๆ บรรจงปลดกระดุมเสื้อของคุณหมอสาวออก หัวใจของมันเต้นแรงเมื่อเห็นเนินอกขาวเนียนใต้ร่มผ้า มันช่างขาวเสียเหลือเกิน ยิ่งหน้าอกขนาด 33 นิ้วที่กลมกลึงและล้นจากขอบบราเซียสีขาวยิ่งทำให้ลุงพลคนหื่นถึงกับคอแหกผาก

ชุมพลโน้มตัวลงไปเปิดเกม ด้วยการดูดเลียเนินอกของคุณหมอสาวจนเป็นรอยแดง เท่านั้นยังไม่พอ มันยังแลบลิ้นเลียร่องอกของคุณหมอสาวจนเปียกแฉะไปหมด ขณะเดียวกัน มือของมันก็ค่อย ๆ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของคุณหมอสาวจนเหลือเพียงแค่ชุดชั้นในสีขาว

ลุงพลบีบคลึงหน้าอกหน้าใจของหมอพลอยพรรณเล่นจนแทบแหลกเละคามือ แต่มันไม่สนใจ เพราะตอนนี้คุณหมอพลอยสลบไม่ได้สติ สักพักมันก็ถกยกทรงลงมากองที่หน้าท้องแบนราบของคุณหมอสาว จนเผยให้เห็นปลายปทุมถันสีชมพู

"หัวนมชูชันแบบนี้มันน่าดูดชะมัด" ภารโรงเฒ่าโน้มตัวลงไปดูดเลียปลายถันของคุณหมอพลอยพรรณ เสียงจ๊วบจ๊าบดังคลอกับเสียงฝนที่เทลงมาอย่างหนัก มันดูดเลียแบบเน้น ๆ สลับซ้ายขวาจนหนำใจ สักพักมันก็โน้มตัวลงมาซุกไซหน้าท้องของคุณหมอสาวที่เนียนนุ่มและหอมกินกายสาว

กลิ่นกายสาวของคุณหมอพลอยพรรณช่างหอมละมุนเสียเหลือเกิน มันเองก็ไม่แน่ใจนักว่าคุณหมอสาวประจำห้องพยาบาลคนนี้ยังเป็นสาวบริสุทธิอยู่หรือเปล่า แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น สำคัญที่สุดคือมันอยากรู้ว่าคุณหมอพลอยมีรูตรงกลางระหว่างขา เหมือนที่สาวน้อยคนอื่น ๆ ที่ถูกมันเติมน้ำกลั่นเข้าถ้ำจนติดใจมาแล้วเท่านั้นเอง

ไม่รอช้า มนุษย์ลุงถกกระโปรงขึ้น จนเผยให้เห็นกางเกงในสีขาว ลุงพลยิ้มอ่อนเมื่อเห็นรอยเปียกแฉะตรงหว่างขา มันจึงโน้มตัวลงไปสูดดมเพราะเข้าใจว่ามันเป็นน้ำหล่อลื่นจากถ้ำสาวของคุณหมอพลอยพรรณ แต่ความจริงแล้วนั่นคือคราบปัสสาวะ แล้วยังไง มาไกลถึงขนาดนี้ คนหื่นอย่างมันไม่สนอยู่แล้ว

มันโน้มตัวลงจุมพิตตรงเนินหัวหน่าวที่มีเพียงผ้าฝ้ายสีขาวกั้นกลางเอาไว้ อีกไม่นานความลับที่คุณหมอสาวนั้นหวงแหนจะถูกเปิดเผยโดยภารโรงเฒ่าอย่างชุมพล

"ขอลุงดูหีหมอหน่อยนะครับ อยากรู้จักหีหมอพลอยมันแตกต่างจากหีผู้หญิงคนอื่นยังไง" ลุงพลยิ้ม ก่อนค่อย ๆ บรรจงถอดกางเกงในสีขาวของคุณหมอพลอยพรรณคนสวย ที่ใครหลายคนในวิทยาลัยเรียกเธอว่า 'เจ้าหญิงน้ำแข็ง' ลงไปกองถึงเท้า ภาพโยนีของคุณหมอสาวตรงหน้าทำเอาลุงพลกลืนน้ำลายดังเอื้อก

ขนหมอยของหมอสาวถูกตัดแต่งเป็นระเบียบ แสดงให้เห็นถึงความใส่ใจในจุดสงวนของคุณหมอสาว ปากแคมสีชมพูระเรือปิดสนิท มันอวบอูมเหมือนผลลูกตาล

ลุงพลโน้มตัวลงไปดมกลิ่นหอยหมอพลอยที่มีกลิ่นปัสสาวะเจือปนด้วยความหื่นเบอร์สุด ก่อนที่มันจะโลมเลียแคมทั้งสองข้างอย่างเอร็ดอร่อย มือของมันก็แหวกแคมจนเผยให้เห็นปากทางเข้าถ้ำสาวที่เล็กและแคบ เนื้ออ่อนสีแดงที่เปียกชุ่ม ด้านบนก็เป็นเม็ดละมุดสีแดงสด บอกได้เลยว่านี่คือหอยในฝันของชายชราเลยทีเดียว

"ขอลุงชิมหอยหน่อยนะจ๊ะคุณหมอคนสวย" ลุงพลโน้มตัวลงไปดูดเลียเม็ดละมุดของหมอพลอย ร่างสูงกระตูกตามการเล้าโลมของภารโรงเฒ่า มันอยากใช้เวลากับของลับของหวงของหมอพลอยให้นานที่สุด พอรู้สึกตัวอีกทีลุงพลก็รู้สึกว่าหีของคุณหมอสาวเปียกแฉะกว่าที่เคย

มันแสยะยิ้มด้วยความภาคภูมิใจ ที่ทำให้หอยของหมอพลอยชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำรักมือของมันแหวกกลีบรักของหมอสาว เพื่อสำรวจภายใน วันนี้คุณลุงชุมพลคนดีจะขออาสาตรวจร่างกายคุณหมอพลอยพรรณด้วยตัวเอง

นัยน์ตาซุกซนของลุงพลมองเข้าไปข้างในถ้ำสาวของหมอพลอยพรรณ ภายในเหมือนเยื้อบาง ๆ สีขาวอมชมพูที่มีช่องทางที่กว้างเท่ากับนิ้วก้อยของมันเท่านั้น ถึงจุดนี้ลุงพลค่อนข้างมั่นใจแล้วว่าหมอพลอยยังซิงอยู่

"มึงเสือกโง่เอง ไอ้เภสัชคนนั้น มีโอกาสก็ไม่ยอมคว้า" ลุงพลสบถใส่กรวิทย์ เภสัชหนุ่มนิสัยดี คนรักของคุณหมอพลอยพรรณ ทิ่ทิ้งโอกาสทองในการพรากความสาวของคุณหมอพลอยในคราวนั้น ที่ทั้งคู่อยู่ด้วยกันสองต่อสองที่คอนโดหรูของฝ่ายหญิง

มันอาจดูไม่ใช่วิธีของลูกผู้ชาย แต่สำหรับลุงพลนั้นมองต่างมุม มันคิดเสมอว่ากับเรื่องของความรักนั้น มามัวเสียเวลาเล่นบทสุภาพบุรุษไม่ได้ มีโอกาสต้องช่วงชิงและฉวยโอกาส ไม่เช่นนั้นก็อด และอาจถูกหมาคาบไปแดกเอาง่าย ๆ

เมื่อถึงเวลาอันเหมาะสม ลุงพลถอดกางเกงบอลและกางเกงในของตัวเองลงไปกองกับพื้น สายตาของลุงพลดูกังวลไม่น้อยเมื่อหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียของมันในวันนี้ไม่ผยองเดชอย่างที่เคย

"ทำไมต้องเป็นวันนี้ด้วยวะ" ลุงพลสบถ พลางลูบคลำท่อนเอ็นที่ยังไม่แข็งตัวเต็มที่ของตัวเอง แต่จนแล้วจนรอดมันก็ยังไม่แข็งตัวเบอร์สุดถึงขนาดสอดใส่ได้ มนุษย์ลุงนึกถึงคำพูดของไอ้เจ๋ง ที่ขายยาปลุกเซ็กซ์ให้มันเมื่อหลายวันก่อน

"ยาใช้ดีไหมวะลุง" ไอ้เจ๋งเอ่ยปากถาม หลังจากเสร็จงานส่งของ มันรีบมาหาลุงพลเพื่อรับออเดอร์ยาปลุกเซ็กส์

"ของดีว่ะ" ลุงพลตอบ "ยามึงดีสัส ๆ กินแล้วคึกชิบหาย แต่ก็เกือบหัวใจวายตายหลายรอบแล้ว"

"อย่าหักโหมซิวะลุง" ไอ้เจ๋งเตือน "ยาปลุกเซ็กส์นะโว้ย ไม่ใช่วิตามินซี ที่จะกินเมื่อไรก็ได้"

"ว่าแต่มึงยาอีกไหม?" ลุงพลถาม

"ช่วงนี้ของขาดตลาดว่ะลุง" ไอ้เจ๋งตอบ "ของแม่งขายดีสัส ๆ โดยเฉพาะพวกไอ้แก่หัวงู ข้าราชการที่มันชอบตีหรี่ มีเมียน้อยอ่ะ"

ลุงพลทำหน้าผิดหวังไม่น้อย เมื่อทราบว่ายาปลุกเซ็กส์ของหมด แล้วที่นี้มันจะทำยังไงวะเนี่ย? เหล่าบรรดาเมียเด็กของมันจะรับได้หรือไม่ว่าตอนนี้มันกลายเป็นไอ้แก่มะเขือเผาที่ไม่มีพิษสงอะไรอีกแล้ว



"ไม่!!!" ตัดมาที่ปัจจุบัน ลุงพลส่ายหน้า ไม่ว่ายังไงวันนี้ คืนนี้ มันต้องพิชิตหมอพลอยให้ได้ "กูมาไกลถึงขนาดนี้แล้ว จะพลาดไม่ได้ หมอพลอยต้องเป็นของกูเท่านั้น"

ลุงพลสาวท่อนเอ็นเล่น เพื่อให้มันแข็งตัวและผงาดอย่างที่เคย พอเริ่มแข็งตัวได้ระดับ มันเอาก็ปลายหัวถอกไปสีกับหีของหมอพลอย ลุงพลซูดปากด้วยความเสียว นี่ขนาดแค่เสียดสีด้านนอกยังเสียวขนาดนี้ ถ้าสอดใส่เข้าไปจะขนาดไหนกันวะ

พอท่อนเนื้อแข็งตัวได้สัก 6 นิ้ว ลุงพลก็ค่อย ๆ บดเบียดปากทางเข้าถ้ำสาวของหมอพลอย ที่บอกได้เลยว่ามันเล็กและแคบมาก ๆ จนแทบไม่มีทางจะสอดใส่ท่อนเท็นเข้าไปได้ แต่มันไม่ท้อใจ ลุงพลค่อย ๆ บดเบียดท่อนเอ็นที่ยังไม่แข็งตัวให้แหวกเข้าไปในถ้ำสาวของหมอพลอยพรรณให้ได้

"อื้อ....." เสียงร้องดังจากลำคอของหมอพลอยที่สลบอยู่ มันเป็นสัญชาตญาณโดยอัตโนมัติ คล้ายกับที่เกิดขึ้นกับตอนที่มันโปะยาสลบกับโดนัท ลุงพลพยายามทุกวิถีทางเพื่อทำให้หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียกลับมาผงาดอีกครั้ง แต่สุดท้ายก็ทำได้แค่ใกล้เคียง

ปากทางเข้าถ้ำสาวของหมอพลอยพรรณเปียกแฉะไปด้วยน้ำหล่อลื่นจากท่อนเอ็นที่ไม่แข็งเต็มตัวของชุมพล ภารโรงเฒ่าหัวเสียไม่น้อยที่อาวุธประจำกายเกิดพยศและใช้การไม่ได้ในวันนี้ ก็ควรจะเป็นแบบนั้น เพราะหลายวันที่ผ่านมา แทนที่มันจะพักรักษาเนื้อรักษาตัว เก็บแรงเอาไว้ แต่มันกลับเลือกที่จะจับเด็กสาวมากระเด้าเจ็ดยับจนเกือบหัวใจวายตายมารอบ

"ทำไมกูซวยแบบนี้วะเนี่ย!!!" ลุงพลสบถ "บุญมีแต่กรรมมาบังแท้ ๆ กู"

ท่อนเนื้อของลุงพลค่อย ๆ หดตัว แม้มันอยากจะพรากความสาวของหมอพลอยเท่าไร แต่วันนี้อะไรก็ไม่เป็นใจเอาเสียเลย ลุงพลถอนหายใจดังเฮือก เพราะรู้ดีว่าเมื่อหมอพลอยตื่นขึ้นมา เธอจะเอาเรื่องของมันไปแจ้งความกับตำรวจ

ทันใดนั้นมันก็คิดแผนชั่วออก แผนชั่วที่มันเคยใช้กับโดนัท บางทีมันอาจต้องใช้ไพ่ตายอีกครั้ง ถูกแล้ว มันหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายภาพหว่างขาที่เปลือยเปล่าและอลางฉ่างของหมอพลอยพรรณคนสวยไว้เป็นที่ระลึก

ชุมพลจัดแจงท่าให้คุณหมอสาวแหวกขาเป็นรูปตัวเอ็ม จนเผยให้เห็นพื้นที่จุดสงวนของหมอสาวทุกสวน ขนหมอยที่ถูกเล็มจนสั้น ปากแคมสีชมพูที่ปิดสนิท และรูประตูหลังสีน้ำตาลอ่อนที่แสนเย้ายวน ด้วยความหื่นที่เต็มเปี่ยมในหัวใจ ลุงพลเลยแหวกกลีบสาวจนเผยให้เห็นปากทางเข้าและเนื้ออ่อนสีชมพู

ภารโรงเฒ่าบรรจงถ่ายอย่างตั้งอกตั้งใจ มันตั้งใจจะถ่ายทุกส่วนของคุณหมอไว้เพื่อเก็บแบล็คเมล์เธอ ลุงพลไม่พลาดที่จะจับคุณหมอนอนคว่ำ จนเผยให้เห็นบั้นท้ายที่ขาวเนียน แม้มันอาจไม่กลมกลึงนัก แต่ความขาวและเนียนนั้นจัดได้ว่าระดับ 5 ดาวเลยทีเดียว

ด้วยความซุกซน ลุงพลแหวกแก้มก้นของคุณหมอพลอยพรรณ จนเผยให้เห็นรูประตูหลังสีน้ำตาลอ่อน ลุงพลแสยะยิ้มเมื่อเห็นว่าตรงรอบกล้ามเนื้อหูรูดของคุณหมอพลอยพรรณนั้นมีขนอ่อน ๆ ขึ้นอยู่ประปราย ด้วยความหื่นและจัญไร ลุงพลเลยแกล้งดึงขนตูดหมอสาวซะเลย

"ตัดขนหมอย แต่ไม่ยอมตัดขนตูดนะจ๊ะคุณหมอคนสวย" มนุษย์ลุงแสยะยิ้ม ก่อนพลิกตัวคุณหมอสาวกลับมานอนหงายท่าเดิม มันเหลือบมองนาฬิกาก็พบว่าตอนนี้ล่วงเข้ามาถึงเวลาสองทุ่มแล้ว ยังพอมีเวลา ลุงพลเลยตัดสินใจว่าจะลองพยายามหาวิธีให้ท่อนเอ็นของมันกลับมาแข็งตัวให้ได้เพื่อจะหีของคุณหมอสาวพลอยพรรณ

.......................................................................................

"ฝนแม่งตกหนักจริง ๆ วันนี้" เสียงยามคนหนึ่งดังขึ้นมาจากด้านนอก ลุงพลเข้าใจว่ามันวิ่งมาหลบฝนหน้าทางเข้าห้องพยาบาล

"ขอดูดบุหรี่หน่อยแล้วกัน" ยามคนนั้นพูด ก่อนจุดบุหรี่ "นี่ถ้าหมอพลอยเห็นคงโดนด่าแน่ ๆ"

"มึงมาดูดบุหรี่ทำเหี้ยอะไรหน้าทางเข้าห้องพยาบาลวะ ไอ้สัส!!" ลุงพลสบถในใจ พลางอดทนฟังยามหนุ่มคนนี้ร้องเพลงสตริงไปตามเรื่องตามราว ซึ่งบอกได้เลยว่าเสียงของมันเหมือนหมาโดนเฉือดชัด ๆ

"จะออกไปแตะขอบฟ้า แต่เหมือนว่าโชคชะตาไม่เข้าใจ...." ยามคนนั้นร้องเพลงไปตามเรื่อง "ฝนซาแล้วกูไปดีกว่า"

ทันใดนั้นเอง เสียงสมาร์ทโฟนของคุณหมอสาวก็ดังขึ้น ลุงพลตกใจมาก พลางหันไปทางต้นเสียง

"ไอ้สัส ใครโทรมาตอนนี้!!!" ลุงพลรีบลุกขึ้นแล้วไปหยิบสมาร์ทโฟนของหมอพลอยขึ้นมา มันเป็นเบอร์ของพี่กร เภสัชหนุ่ม ที่โทรมาเพื่อแจ้งข่าวดีว่าตำรวจจับกุมตัวผู้ร้ายที่เหลือได้แล้ว มันรีบกดเบาเสียงจนเงียบไป แต่ทุกอย่างสายไปเสียแล้ว

"กูว่ากูได้ยินเสียงโทรศัพท์นะ" ยามที่ดูดบุหรี่ด้านหน้าเอ่ยปาก "มีคนอยู่ข้างในเหรอวะ?"

ลุงพลหันไปมองที่ประตูทางเข้า มันเป็นประตูไม้ที่มีบานกระจกด้านบน เป็นโชคดีของลุงพลอยู่บ้างที่ยามหนุ่มคนนั้นไม่ได้พกไฟฉายมา จะมีเพียงแต่สมาร์ทโฟนราคาย่อมเยาที่เปิดโหมดไฟฉาย

"มีใครอยู่ในนั้นไหมครับ?" ยามหนุ่มเอ่ยปากถาม "คงไม่มีหรอกมั้ง...หรือกูหูฝาดไปเอง"

ลุงพลในสภาพเปลือยครึ่งตัวลากตัวหมอพลอยหลบที่ริมเพดานข้างประตูทางเข้า สายตาของมันเหลือบไปเห็นลูกบิดกุญแจที่สั่นสะเทือนจากแรงบิดของบุคคลภายนอก โชคดีที่มันล็อคประตูเอาไว้ ไม่เช่นนั้นคงงานเข้า

"สงสัยกูหูฟาดไปจริง ๆ ว่ะ" ยามคนนั้นเอ่ยปาก "กูว่ากูไปดีกว่า ชักรู้สึกไม่ดีแล้วแหะ"

ชุมพลโล่งอก ที่ในที่สุดไอ้ยามจอมจุ้นคนนั้นก็เดินจากห้องพยาบาลไป ขณะเดียวกันสมาร์ทโฟนของหมอพลอยก็ปรากฏสายเรียกเข้าเป็นพี่กรอีกครั้ง แต่ไม่เป็นไรหรอก มันปิดเสียงไว้แล้ว

พอผ่านวินาทีเฉียดคุก ก็ทำเอาท่อนเอ็นของลุงพลหด อุตส่าห์ตั้งใจจะเปิดซิงรูก้นหมอสาย แต่ไอ้ยามจอมจุ้นดันเสือกมาหลบฝนและดูดบุหรี่หน้าห้องพยาบาลซะอีก ลุงพลเริ่มคิดแผนการเอาตัวรอดจากคุก หากหมอพลอยคนสวยตื่นขึ้นมา มันจะทำยังไงดี

"เอาวะ....เสี่ยงดูแล้วกัน ถ้าเฮงกูได้เย็ดหมอพลอยยาว ๆ ถ้าไม่ก็ไปตายในคุก" ลุงพลตัดสินใจแน่วแน่และเด็ดขาด มันลุกขึ้นแล้วใช้มือถือที่เปิดโหมดไฟฉายส่องโต๊ะทำงานของหมอพลอย จนเจอกับสมุดโน๊ตและปากกา

"จะยอมอายเพื่อพากูไปเข้าคุก หรือจะยอมปิดปากแล้วเป็นเมียคนใหม่ของกู ก็เลือกมานะ" ลุงพลเหลือบมองร่างคุณหมอสาวที่นอนสลบไม่ได้สติบนพื้น ก่อนเริ่มต้นเขียนอะไรบางอย่างบนโต๊ะทำงานของหมอพลอย

.............................................................................................


เวลาผ่านไปเกือบถึงเที่ยงคืน ฤทธิยาของลุงพลได้หมดฤทธิ์ไปนานแล้ว แต่อาจเป็นเพราะบรรยากาศและความเหนื่อยล้าของคุณหมอสาว เลยทำให้เธอนอนหลับยาวไป พอรู้สึกตัวอีกที หมอพลอยคนสวยก็พบว่าตัวเองตื่นขึ้นมาบนเตียงพยาบาลแล้ว

"โอยยยย.....อะไรกันเนี่ย?" หมอพลอยในสภาพงัวเงียค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่งบนเตียง เธอพยายามเรียบเรียงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้น จนในที่สุดเธอก็จำเหตุการณ์ได้ทั้งหมด "ลุงพล!!!"

หมอพลอยคนสวยอุทานชื่อของภารโรงเฒ่าออกมา ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเธอโดนลุงพลโปะยาสลบ และเป็นไปได้ว่าเธออาจโดนภารโรงเฒ่าจอมเจ้าเล่ห์ลวนลามไปเรียบร้อยแล้ว

"ทุเรศที่สุด!!! ตำทรามที่สุด!!! เลวที่สุด!!!" หมอพลอยสบถออกมา เธอเช็คสภาพร่างกายและพบว่าเนินอกของเธอเป็นรอยช้ำสีแดง แถมยังรู้สึกผิดปกติตรงช่องทวารหนัก เหมือนมีใครพยายามยัดอะไรบางอย่างเข้าไปในก้นเธอ แต่ที่น่าตกใจก็คือ มีคนถอดกางเกงในของเธอออกไป

เจ้าหญิงน้ำแข็งผู้เย็นชาหลั่งน้ำตาออกมา ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเธอโดนตาเฒ่าชุมพลลักหลับ เธอหยิบมือถือขึ้นมาก็พบว่ามีมิสคอลล์จากพี่กรเกือบ 5 สาย

ตอนแรกเธอตั้งใจจะโทรหาเขาเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่สายตาของเธอบังเอิญสะดุดกับแผ่นโน๊ตที่แปะไว้ตรงกระเป๋าที่วางไว้ปลายเท้าของคุณหมอพลอยพรรณ ร่างสูงเปิดโหมดไฟฉายแล้วส่องไปที่แผ่นโน้ตตรงหน้า

หมอพลอยหยิบแผ่นโน้ตนั้นขึ้นมาดู และเธอก็ต้องร้องไห้ออกมาเมื่อพบว่ามันคือข้อความจากลุงพล

'ก่อนอื่นลุงคงไม่ต้องพูดอะไรมากอีกแล้ว ลุงรู้ดีว่าสิ่งที่ลุงทำไปมันไม่ใช่เรื่องที่ดี หมอพลอยจะโกรธจะเกลียดลุงก็ตามใจ ไม่ว่ากัน แต่ทั้งหมดที่ลุงทำไปเพราะลุงรักหมอพลอย รักมานาน ลุงรู้ดีว่าลุงไม่คู่ควร แต่ทำไงได้ล่ะ ลุงห้ามใจไม่ได้จริง ๆ ลุงอยากบอกหมอพลอยว่าเรื่องของลุงกับเฟิร์นหรือพิมมี่นั้นไม่เป็นความจริง ลุงคิดถึงแค่เรื่องของหมอพลอยเท่านั้น อ้อ!? อย่าตกใจนะว่ากางเกงในของหมอพลอยหายไปไหน ลุงขอยืมมาดูต่างหน้าหน่อยนะจ๊ะคนดี และลุงก็ขอถือวิสาสะถ่ายภาพส่วนตัวของหมอพลอยเก็บไว้มองเวลาคิดถึง ลุงรู้ว่าหมอพลอยเป็นคนฉลาด ถ้าหมอพลอยแจ้งความกับตำรวจ ลุงไม่รับประกันนะว่าภาพลับ ๆ ของหมอจะหลุดออกมาหรือเปล่า เพราะฉะนั้นคิดดี ๆ อีกอย่างคุณพ่อของหมอพลอยเองก็กำลังมีคดี ถูกไหม ดังนั้นคิดให้รอบคอบนะครับคุณหมอ จะทำอะไรให้คิดถึงตัวเองและชื่อเสียงวงศ์ตระกูลด้วย'

หมอพลอยร้องไห้หนักกว่าที่เคย เธอพลาดท่าเสียทีให้กับภารโรงเฒ่าจอมเจ้าเล่ห์เข้าแล้ว เพราะความอยากรู้อยากเห็นของเธอเองนั่นแหละ ที่ทำให้ลุงพลต้องใช้มาตรการขั้นสูงสุดกับเธอ

'แต่หมอพลอยไม่ต้องกังวลไปนะ ถ้าหมอพลอยยอมเป็นเมียลุง ลุงจะเก็บความลับระหว่างเราเป็นอย่างดี อย่างน้อยลุงพลอยากเจอกับคุณหมอด้านนอกอาทิตย์ละครั้งตามแต่ที่ลุงจะติดต่อกลับมา ลุงทิ้งเบอร์โทรไว้ให้แล้วนะจ๊ะ และย้ำอีกครั้ง ถ้าเรื่องนี้ถึงหูตำรวจ อย่าหาว่าลุงใจร้ายแล้วกัน'

"สารเลว...." หมอพลอยนั่งชันเข่าร้องไห้หนักแพราะความเสียใจ ความสาวและความภาคภูมิใจในตัวเองของเธอกว่า 27 ปี ที่ไม่เคยมีชายใดได้ครอบครองมัน กลับกลายเป็นชายสูงวัยอายุ 60 ปี ภารโรงเฒ่าประจำวิทยาลัยพยาบาลที่ได้มันไป แล้วที่นี้เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน รู้ถึงไหนอายถึงนั่น....

มันคือโชคชะตาที่โหดร้ายของหมอพลอยพรรณ เพราะนี่คือเกมรักภารโรงเฒ่า บางทีหากหนูเฟิร์นไม่คิดปันใจจากมันก่อน ลุงพลคงไม่กลายเป็นปีศาจร้ายเฉกเช่นที่เป็นอยู่ตอนนี้

[tal112511]

น่า่จะโดนแน่

[wat1]

น่าสงสารลืมเช็คตัวเองเลยว่ายังไม่โดน ลุงพลแผนดีจริงๆเลย

[ดดกก]

จะโดนแบบโดนัทไหมเนี่ย

[เอกcell]

ปิดปากหมอพลอยด้วยควยสิงานนี้

[mysecret]

หมอพลอยโดนแน่ๆ

[Kitti bannkohchang]

ลุงพลนี่เลวจริงๆ5555

[Darkwise]

ไปให้สุดเลยลุง หมอวุ่นไม่เข้าเรื่อง

[Panya Ans56]

ลุงพลเหลี่ยมจัดชิบหาย

[susard kusern]

อยากให้มีพระเอกเพิ่มขึ้นอีกสักคนครับ

[ET_ONE]

จัดหนักกับพยาบาลสาวจนหมด พอถึงเวลาเลยอดจัดกับคุณหมอเลย

[Minerality]

เหลี่ยมจัดสวดๆ เลย ลุง 

[Ball Ju]

ลุงก็ว้าวุ่นเลยทีนี้