เกมรักภารโรงเฒ่า ตอนที่ 51 : พลังวิเศษของลุงพล Pt1

[nato87]

พูดคุยก่อนอ่าน : มาอย่างไว 5555+

ตอนนี้เป็นตอนที่รถไฟชนกันครับ เป็นจุดเปลี่ยนอีกครั้งของมนุษย์ลุง ที่อาจทำให้แกต้องเสียอะไรไปบ้าง เพื่อแลกกับสิ่งที่แกกำลังจะได้มา ตอนนี้มีบทของน้องหมวยและครูเบสท์เพิ่มขึ้นนะครับ

ขอให้สนุกกับการอ่าน ตอนนี้ขอซ่อนฉาก 18+ ระหว่างลุงพลกับนาถลดาช่วงท้าย ๆ นิดหน่อยนะครับ ตอนหน้าจัดเต็มแน่นอน

ปล.มีคำถามเล่น ๆ สมมุติว่าถ้าผมเกิดเปลี่ยนใจ เปลี่ยนตัว "อุ๊" เป็นสาวคนอื่นในเกมรักภาค 2 ที่ถูกพูดถึงและมีบทบาทแล้ว ณ ขณะนี้ มาแทนเนี่ย คุณอยากให้ใครมาแทนอุ๊ครับ ระหว่าง 1.อีฟ 2.หมวย 3.ครูเบสท์ 4.ลูกขวัญ ไม่มีผลต่อเนื้อเรื่องนะ ถามสนุก ๆ เห็นผลโหวตคะแนนน้องอุ๊จากตอนที่แล้วแบบว่านะ มีแต่คนรักน้องเค้าทั้งนั้น 55555+




..............................................................................................


พิมมี่ถึงกับหน้าถอดสี เมื่อถูกสาวทอมที่พึ่งเจอกันเป็นครั้งแรกอย่างโดนัททักเช่นนั้น ทำเอาใบเฟิร์นและนาถลดาต่างมองหน้าเธอเพื่อคาดคั้นความจริง

"เรารู้เรื่องทุกอย่างของพี่กับลุงพลแล้วนะคะ" ณิชาพูดตามความจริง "ดูเหมือนว่าพวกเราทั้งหมดล้วนเป็นเหยื่อของไอ้ลุงตัณหากลับคนนี้กันทั้งหมด"



"พูดเรื่องอะไรกัน!? ไม่เห็นจะรู้เรื่อง!!" ร่างอวบปฏิเสธเสียงดัง "ลุงพลเป็นใคร? พี่ไม่รู้จัก"

"เลิกทำปากแข็งเถอะค่ะพี่!!" โดนัททำเสียงดุ "ความลับไม่มีในโลก เราหนีความจริงไม่พ้นหรอกค่ะ ยอมรับเถอะ"

"พี่พิมเองก็...มีอะไรกับลุงพลด้วยใช่ไหม?" ใบเฟิร์นพยายามนึกคำที่สุภาพที่สุดในสถานการณ์ล่อแหลมเช่นนี้ แต่เธอนึกไม่ออก "ไม่เป็นไรนะคะพี่พิม เราลงเรือลำเดียวกันแล้ว"

"นี่อย่าบอกนะว่า...พี่พิมเองก็...." นาถลดาเสริม แต่ถูกพิมมี่ตัดบท

"พูดเรื่องอะไร!!?? พี่ไม่รู้อะไรทั้งนั้น!!" พิมมี่ดูไม่พอใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอเคยร้องขอให้ชายสูงวัยอย่างชุมพลซื่อสัตย์ต่อเธอเพียงคนเดียว แล้วนี่มันอะไรกัน ที่แท้ตาลุงจอมเจ้าชู้ก็แอบซ่อนกิ๊กไว้ที่วิทยาลัยพยาบาล นี่คือสิ่งที่เธอรับไม่ได้

"แล้วพี่มาที่นี่ทำไมคะ? ถ้าไม่ได้มาหาลุงพล?" ณิชายิงคำถามแทงใจดำพิมพาภรณ์ "ยอมรับความจริง แล้วมากับพวกเราเถอะค่ะ แล้วพี่จะรู้ว่าตัวตนที่แท้จริงของลุงพลนั้นมันเลวบัดซบยังไง"

พิมมี่ถึงกับหน้าเสียจนเกือบจะร้องไห้ เหมือนโลกทั้งใบมันพังทลาย เธอคิดมาตลอดเวลาว่าลุงพลนั้นซื่อสัตย์กับเธอ แต่ความจริงแล้วเปล่าเลย ลุงพลนั้นแอบซ่อนกิ๊กไว้มากมาย จนทำให้เธออดเปรียบเทียบกับคนรักเก่าอย่างไอ้บิ๊กไม่ได้ ถึงไอ้บิ๊กมันจะเลวชาติยังไง แต่อย่างน้อยบิ๊กก็ไม่เคยนอกใจเธอเลยสักครั้ง จะมีเพียงแต่ความงี่เง่าของตัวพิมมี่ที่คิดไปเอง



"ก็ได้...พี่ยอมรับความจริงก็ได้" พิมมี่ตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "ไปกันเถอะ ไปหาลุงพลกัน ทั้งหมดนี่ พี่อยากถามความจริงจากปากลุงพลว่ามันมีที่มาที่ไปยังไง"

........................................................................................

"นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันคะ?" หมอพลอยยิงคำถามใส่ลุงพลและหทัยรัตน์ แม้ในใจจะรู้สึกว้าวุ่น แต่เจ้าของสมญานามเจ้าหญิงน้ำแข็งยังรักษาภาพพจน์ของตัวเองไว้อย่างดี ส่วนผู้ช่วยก็มองลุงพลด้วยท่าทีสงสัยในพฤติกรรมของภารโรงเฒ่า

"ไม่มีอะไรนะคะหมอพลอย!!" ยัยอุ๊รีบลุกขึ้น พยายามชี้แจงเหตุผล "มันเป็นอุบัติเหตุ!! ใช่ไหมลุงพล?"

"ห๊า...อะไรนะ?" ลุงพลทำมึนใส่ เพราะหวังแกล้งหยอกสาวอุ๊ให้หมอพลอยหึงเล่น

"มันเป็นอุบัติเหตุนะคะหมอพลอย!!!" สาวอุ๊ยืนยันหนักแน่น โดยไม่สนใจท่าทีของลุงพลที่แกล้งทำมึนใส่ แต่หมอพลอยและผู้ช่วยยังหมอหน้าทั้งคู่ด้วยสายตาที่ไม่ไว้วางใจ

"โอเค ระวังหน่อยแล้วกันอุ๊" หมอพลอยตอบ "ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็ไปทำอย่างอื่นได้แล้วนะ เดี๋ยวหมอจะตรวจอาการลุงพลเอง"

"ค่ะ ๆ" สาวอุ๊ตอบรับ พลางหันมามองทำตาขวางใส่ลุงพลด้วยความหมั่นไส้ แต่ลุงพลไม่ได้สนใจอะไร ยังคงทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"อาการเป็นยังไงบ้างคะลุงพล" หมอพลอยหยิบแฟ้มขึ้นมาพร้อมกับสอบถามอาการของคนไข้ตัวแสบ

"รู้สึกปวด ๆ ที่หัวครับหมอ" ลุงพลตอบตามจริง "นี่โชคดีที่ผมสวมหมวกกันน็อคนะครับ ไม่งั้นแย่เลย"

"ค่ะ...แย่จริง ๆ" หมอพลอยเผลอหลุดความรู้สึกที่แท้จริงออกมา จนผู้ช่วยหันมามองหมอพลอยด้วยความสงสัย ที่หมอพลอยว่าแย่นั่นหมายถึงว่าลุงพลไม่น่ารอดใช่หรือไม่? "แล้วอาการอย่างอื่นมีไหมคะ?"

"ก็ปวดเมื่อยเนื้อตัวนิดหน่อยครับ คนแก่ก็แบบนี้แหละ ไม่มีอะไรดีสักอย่าง" ลุงพลตอบไปตามสถานการณ์เพราะมีผู้ช่วยหมอยืนอยู่เคียงข้าง

"ใช่ค่ะ ไม่มีอะไรดีสักอย่าง แย่จริง ๆ แย่มาก" หมอพลอยจดบันทึก พลางบ่นไปตามเรื่อง จนผู้ช่วยหันมามองหมอพลอยอีกครั้ง



"เอ่อ..หมอพลอยคะ?" พยาบาลผู้ช่วยถามหมอสาวด้วยความสงสัย "มีอะไรหรือเปล่าคะ? ทำไมถึงพูดจาแปลก ๆ"

"เปล่าค่ะ..." พลอยพรรณจดบันทึกในแฟ้มรายงาน ก่อนวางมันบนที่หนีบปากกา "ลุงเองก็อายุอานามมากแล้ว รักษาเนื้อรักษาตัวหน่อยนะคะ รู้สึกว่าพักหลังลุงจะป่วยและประสบอุบัติเหตุบ่อยเกินไปแล้วนะคะ"

"ครับ...ผมจะระมัดระวังตัวให้มากขึ้น" ลุงพลตอบ พลางเหลือบมองหมอด้วยสายตาเจ้าชู้ ทางฝั่งหมอพลอยเลยหลบสายตากลับมามองที่แฟ้มเหมือนเดิม เพราะกลัวใจจะหวั่นไหวให้ตาภารโรงเฒ่าจอมหื่น

"เดี๋ยวสักพัก จะมีบุรุษพยาบาลพาลุงไปตรวจระสมองและระบบประสาทนะคะ" หมอพลอยตอบ "งั้นหมอขอตัวกลับก่อนแล้วกัน"

"เดี๋ยวครับหมอ!!" ลุงพลเรียกชื่อเมียรักหมายเลข 5 เพื่อบอกบางอย่าง "เรื่องเมื่อวันก่อน ผมยังไม่ลืมนะครับ หวังว่าหมอเองก็ยังไม่ลืม"

พอได้ยินสิ่งที่ลุงพลพูดแบบนั้น ทำเอาหมอพลอยขมวดคิ้วด้วยความโกรธและอาย เพราะรู้ดีว่าลุงพลหมายถึงอะไร ส่วนพยาบาลผู้ช่วยก็ยิ่งขมวดคิ้วใหญ่ เพราะรู้สึกว่าลุงพลและหมอพลอยมีท่าทีแปลก ๆ ยังไม่ทันจะได้ออกจากห้อง เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น เป็นพิมมี่ที่เปิดประตูเข้ามาเป็นคนแรก ตามด้วยใบเฟิร์น โดนัทและนาถลดา

"พิมมี่?" หมอพลอยถึงกับตกใจ เมื่อเห็นแฟนเก่าเจ้าบิ๊กปรากฎตัวตรงหน้า พร้อมกับแก๊งสามสาววิทยาลัยพยาบาลอย่างใบเฟิร์น โดนัทและนาถลดาปรากฏตัวพร้อมหน้ากัน

"พิมมี่? มาทำอะไรที่นี่?" ทางฝั่งลุงพลเองก็แปลกใจไม่น้อย เพราะนี่คือครั้งแรกก็ว่าได้ ที่เหล่าบรรดานางฟ้าทั้ง 5 ที่ถูกมันสอนเกมรักรวมตัวกันโดยไม่ได้นัดหมาย จะมีก็แต่ยัยผู้ช่วยหมอแร้งทึ้งเท่านั้นที่อยู่เป็นก้างขวางคอ

"หนูมาเยี่ยมลุงพลค่ะ..." พิมมี่ตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย นัยน์ตาฉายแววความอำมหิต "ลุงพลเป็นญาติหนูเอง"

"พอดีพวกหนูมีฝึกงาน เลยอาสาพี่เค้ามาหาญาติค่ะ" ใบเฟิร์นตามน้ำ โดนัทและนาถลดาพยักหน้าโดยพร้อมเพียง

"ใช่ค่ะ ถ้าไม่ได้น้อง ๆ หนูคงหลงทางแน่เลย..." พิมมี่ตอบ ก่อนหันมามองลุงพลด้วยท่าทีแสนเย็นชากว่าที่เคย

พิมพาภรณ์โกหกไปเช่นนั้น เพราะไม่อยากให้ผู้ช่วยหมอสงสัย ทางฝั่งหมอพลอยรู้ทันก็เลยรีบขอตัวออกจากห้องพยาบาลพร้อมกับผู้ช่วยทันที เพราะรู้ดีว่าอีกไม่นานจะเกิดสงครามย่อย ๆ ในห้องพักผู้ป่วยแห่งนี้ ปล่อยให้เด็ก ๆ เคลียร์กันเองดีกว่า รุ่นใหญ่อย่างหมอพลอยพรรณไม่อยากยุ่ง

หลังจากที่หมอพลอยพรรณและผู้ช่วยหมอเดินออกจากห้องไป สี่สาวอย่างใบเฟิร์น โดนัท พิมมี่และนาถก็เดินเข้ามาล้อมวงเตียงคนไข้ของภารโรงเฒ่าจอมเจ้าชู้อย่างชุมพล มนุษย์ลุงจอมหื่นถึงกับหน้าถอดสี เพราะแต่ละคนดูหน้าตาเอาเรื่องมากถึงมากที่สุด โดยเฉพาะโดนัทและพิมมี่ ที่ดูโกรธกว่าใคร

"เจ้าชู้นักนะ!!!" โดนัทเปิดเกมก่อน สาวทอมหยิกต้นแขนภารโรงเฒ่าด้วยความหมั่นไส้ "มันน่าเฉือนจู๋ให้ห่านกิน ปาดคอ แล้วก็เผานั่งยางทิ้งเสียดีไหม ห๊า!!!"

"ทำไมทำกันแบบนี้คะลุงพล!!!" ทางฝั่งพิมมี่ก็ใช่เล่น เด็กสาวเขย่าตัวลุงพลเพื่อถามความจริง "พิมบอกลุงแล้วใช่ไหมให้ซื่อสัตย์กับพิมคนเดียว นี่ลุงทำกับพิมแบบนี้เหรอคะ?"

ใบเฟิร์นยิ้มอ่อน ไม่ได้แสดงความเห็นอะไร เพราะลึก ๆ ก็รู้สึกหมั่นไส้ตาลุงนี่อยู่ไม่น้อย เพราะความเจ้าชู้ระดับขุนแผนยังอาย เลยทำให้ใบเฟิร์นคิดว่าลุงพลควรได้รับพลกรรมบ้าง

"โอ้ยยย...ลุงผิดไปแล้ว เจ็บบบบบบ" ลุงพลพนมมือไหว้เหล่าบรรดาเมียเด็กทั้ง 4 คน "ที่ลุงทำไปเพราะลุงรักหนู ๆ ทุกคนนะ ทุกคนก็เห็นไม่ใช่เหรอว่าลุงน่ะดูแลและเอาใจหนู ๆ ไม่ได้ด้อยไปกว่ากันเลย"

"ก็แค่เหตุผลคนเอาแต่ได้แหละว่ะ!!" โดนัทกัดฟันแน่น พยายามไม่พูดเสียงดัง "ทนไม่ไหวแล้วว่ะ ห้องนี้มีมีดไหม? หมดความอดทนกับไอ้แก่ลามกนี่เต็มทนแล้ว!!"

"ขอพี่สักเล่มได้ไหมโดนัท..." พิมมี่ขอร่วมวงด้วยคน "ขอกรีดกลางอกหน่อยซิ ยังมีหัวใจอยู่หรือเปล่า ทำกันได้นะ ทุเรศที่สุด!!"

"พี่โดนัท ใจเย็น ๆ หน่อยค่ะ" นาถลดาพยายามห้ามปรามโดนัทที่กำลังเดือดได้ที่ "พี่พิมก็ด้วย!! พอก่อนนะคะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้าพวกเราจะแย่"

"เห็นด้วยกับน้องนาถนะเจ๊ พี่พิม" ใบเฟิร์นแสดงความเห็นบ้าง "ปล่อยไอ้แก่นี่ไปสักพักเถอะ ยังไงมันก็หนีไม่รอด พี่พิมคะ ไม่ต้องกลัวนะคะ ไอ้ลุงหื่นนี่มันไปซ่ากับสาว ๆ คนไหนไม่ได้แล้ว เราถ่ายภาพตอนมันแก้ผ้าไว้หมดแล้ว"

"เหรอ?" พิมมี่ดูอึ้งในสิ่งที่ใบเฟิร์นพูด แต่ก็รู้สึกสะใจไม่น้อย "ดีแล้วจ๊ะเฟิร์น สมน้ำหน้า อยากเจ้าชู้ดีนัก!!"

"ลุงผิดไปแล้ว!!!!" ชุมพลพนมมือไหว้เมียเด็กทั้งสี่แบบไม่สนอะไรอีกแล้ว "ลุงรักหนูทุกคนนะ ลุงขาดทุกคนไม่ได้ โอ้ยยยย!!!โดนัท!!!!เจ็บ!!!"

"ขอสักหน่อยเหอะ!!!" ณิชาเอื้อมมือบีบกล่องดวงใจของลุงพลด้วยความมั่นไส้ "นี่เป็นการสั่งสอนนะ ถ้ายังไม่หยุดส่ำส่อนล่ะก็ อย่าหาว่ากูไม่เตือนนะ กูเตือนหลายรอบแล้ว พูดไปเหมือนสั่งขี้มูก เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา คนหรือควายวะ พูดจาไม่รู้เรื่อง!!"

"พี่โดนัท พอเถอะค่ะ!!" นาถลดาออกโรงห้ามพี่รหัสของตัวเองอีกครั้ง เวลาโดนัทโกรธจัดนี่บอกได้เลยว่าน่ากลัวมาก เธอไม่เคยเห็นโดนัทโกรธใครเท่านี้มาก่อนเลยทีเดียว นอกเหนือจากลุงพลคนเจ้าชู้

"ดูซิ!!!lสู้มือด้วยนะ!!!" โดนัทเหลือบมองกล่องดวงใจของลุงพล ที่เหมือนลุกชูชันตอบรับมือของเธอ "แสดงว่าในหัวคิดแต่เรื่องทะลึ่ง ๆ ทั้งนั้นเลยใช่ไหม คนอะไรอัปรีย์ชิบหาย!!"

"เจ๊!!!พอได้แล้ว!!!" คราวนี้ใบเฟิร์นต้องออกโรงห้ามปรามเพื่อนรักเอง "พอก่อนเถอะ ลุงพลออกไปหื่นกับใครไม่ได้แล้ว ปล่อยให้นอนอืดแบบนี้แหละดีที่สุดแล้ว"

"เนี่ย!! ของฝากที่พิมอุตส่าห์ซื้อมาให้!!!" พิมมี่เขวี้ยงถุงขนมและผลไม้ใส่ตัวลุงพลที่นอนบิดตัวงอเป็นกุ้งอยู่ "ถ้ารู้ยังงี้ไม่ซื้อมาหรอก ทุเรศที่สุด!!!" พอพูดจบ พิมมี่ก็หันหลังปาดน้ำตาเดินออกจากห้องไป

"พี่พิม!!" เนตรชนกเรียกชื่อพิมมี่ด้วยความเป็นห่วง "เจ๊!!เดี๋ยวชั้นขอไปดูพี่พิมก่อนนะ"



"ชั้นไปด้วย..." โดนัทตอบ "ไม่อยากเห็นหน้าไอ้แก่ตัณหากลับแถวนี้บางคน นาถ ไปกันเถอะ!!"

"ขอนาถเก็บของฝากลุงพลก่อนนะคะ..." นาถลดาที่ยังดูสงสารลุงพลหยิบถุงขนมและผลไม้ที่พิมมี่ซื้อมาฝากไว้วางบนโต๊ะ พร้อมกับของฝากของตัวเอง ทำเอาณิชาถึงกับหัวเสีย

"มานี่!!!" สาวทอมดึงแขนน้องรหัสออกมา "จะมามัวอ้อยอิ่งอยู่ได้ รีบไปเร็ว!!"

ใบเฟิร์นดูไม่ยินดียินร้าย โดนัทโกรธจัด พิมมี่ก็เสียใจ มีเพียงนาถลดาที่ยังดูสงบเสงี่ยมที่สุด ลุงพลยิ้มให้แม่สาวน้อยจากปักษ์ใต้ทั้งที่ยังจุกและเจ็บ พอประตูห้องปิด ลุงพลก็หลับตา คิดถึงแผนการว่าจะแก้ปมรถไฟชนกันแบบนี้ได้ยังไง สงสัยจบไม่สวยแล้วมึง ไอ้พลเอ้ย!!!!

แต่ใครเลยจะคาดคิด ในขณะที่เหล่าบรรดาเมียของลุงพละกำลังเดินออกจากห้องไปทีละคนนั้น ยัยอุ๊ที่ออกไปได้ไม่ไกลแอบชำเลืองมองที่มุมทางเดินด้วยท่าทีสนใจ เหนือสิ่งอื่นใด คราวนี้สาวอุ๊บันทึกภาพเหตุการณ์ทั้งหมดเอาไว้ เพื่อหวังเอาข้อมูลไปฟ้องหมอพลอย เอ๊ะ!! ไม่ซิ หมอพลอยดูแปลก ๆ ไป ชั่วโมงนี้ต้องครูเบสท์เท่านั้น



........เพราะความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว แม่สาวน้อยหทัยรัตน์ผู้รักความจริงจะขออาสากระชากหน้ากากคุณลุงผู้แสนดีของลุงพลให้จงได้!!!


..........................................................................................................

"จริงหรือเนี่ยหมวย!!??" ครูเบสท์ถึงกับไม่เชื่อในสิ่งที่เดือนดารา นักศึกษาพยาบาลปีหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนร่วมแก๊งของอรัญญาและนาถลดามารายงาน "ยัยอุ๊ทะเลาะกับนาถเรื่องลุงพล"

"ค่ะ..." สาวน้อยจากนนท์บุรีตอบ "เมื่อวานหนูกับยัยอีฟก็ถูกเรียกไปสอบปากคำด้วย คือยัยนาถก็ยืนยันหนักแน่นนะคะว่าแค่ไปเข้าห้องน้ำแถวนั้น ไม่ได้ไปหาลุงพลอย่างที่พี่อุ๊กล่าวหา"

"เรื่องไม่เป็นเรื่องแท้ ๆ ยัยอุ๊นะยัยอุ๊!" ครูเบสท์ส่ายหน้า แต่ในใจก็นึกสงสัยว่ามันมีเรื่องไม่ชอบมาพากลเกิดขึ้น

"เอ่อ...ครูเบสท์คะ" สาวหมวยในชุดนักศึกษาปีหนึ่งตัดสินใจพูดบางสิ่งออกมา "คือ...เกี่ยวกับลุงพล หนูรู้สึกว่าลุงแกทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ ค่ะ หนูกับยัยอีฟสงสัยพฤติกรรมลุงพลกับแก๊งพวกพี่เฟิร์น โดนัทและนาถมานานแล้ว"

"ยังไงเหรอจ๊ะหมวย?" นางฟ้าประจำวิทยาลัยพยาลเสยผมด้วยท่าทีสนใจ

"วันก่อน ลุงพลเหมือนมาทำท่าทาง...เอ่อ...ก้อร่อก้อติกกับหนู" สาวหมวยตอบ "คือหนูเดินชนลุงแกแล้วทำหนังสือหล่น เหมือนลุงแกจะฉวยโอกาสแต๊ะอั๋งจับมือหนูด้วย"



"หมวยแน่ใจใช่ไหม? กับสิ่งที่พูด" ครูเบสท์เผลอขมวดคิ้ว เพราะรู้สึกว่าข่าวฉาว ๆ ของลุงพลเรื่องลวนลามเด็กสาวในวิทยาลัยพยาบาลเริ่มหนาหูมากขึ้น วันก่อนก็เรื่องของโดนัท ซึ่งครูเบสท์เองยังไม่มีโอกาสได้ขอเรียกตัวสาวทอมเพื่อนซี้ของเนตรชนกมาสอบถามความจริง "ครูเองก็รู้สึกไม่ชอบมาพากลเหมือนกัน เรื่องของลุงพลคนนี้"

"จริงเหรอคะครู!?" เดือนดาราเบิกตาโพลงด้วยความหวัง "หนูรู้สึกว่านาถเค้าเปลี่ยนไปจริง ๆ ค่ะครู หนูไม่สบายใจเลย หนูอยากให้เพื่อนหนูกลับมาเป็นเหมือนเดิม"

"จ๊ะ..." ภัคจิราพยักหน้า "ครูสัญญาว่าจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไป ไว้ครูจะลองปรึกษาพี่หมอดู เผื่อจะช่วยอะไรได้บ้าง?"



"ครูเบสท์คะ?" เสียงเรียกของหทัยรัตน์ดังขึ้น "หนูมีอะไรจะให้ครูดูค่ะ....อ่าว...ยัยหมวย? มาทำอะไรที่ห้องครูเบสท์?" สาวอุ๊ถึงกับแปลกใจที่เห็นเดือนดารา รุ่นน้องปีหนึ่งกำลังพูดคุยกับครูเบสท์

"มาถึงขั้นนี้แล้วซินะ...เฮ้อ!!!" เจ้าหญิงแห่งวิทยาลัยพยาบาลถอนหายใจยาว "สงสัยได้เวลาออกโรงซะแล้วซิชั้น อุ๊ไม่ใช่แค่อุ๊แล้วที่สงสัยในพฤติกรรมของลุงพล หมวยกับอีฟก็ด้วย"

"จริงเหรอ!!?" หทัยรัตน์ดูดีใจกว่าที่เคย เพราะในที่สุดก็มีเพื่อนร่วมขบวนการเปิดโปงภารโรงหื่นที่ชอบคร่าความสาวของนักศึกษาพยาบาลสักที "จริงหรือเปล่าหมวย!? แล้วอีฟไปไหนล่ะ?"

"หนูให้อีฟแกล้งทำตัวแทรกซึมกลุ่มนั้นเพื่อสืบข่าวคราวอยู่ค่ะพี่อุ๊" สาวหมวยตอบ

"ว่าแต่มีอะไรให้ครูดูเหรออุ๊?" ครูเบสท์เอ่ยปากถามยัยอุ๊ ลูกศิษย์สาวจอมจุ้น

"หนูมีคลิปลับห้องพักลุงพลให้ครูดูค่ะ" หทัยรัตน์หยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาเปิดคลิปวิดีโอที่ตนเองบันทึกเอาไว้ "หนูว่าเรื่องนี้เรื่องใหญ่ระดับประเทศแล้วล่ะ"

พอสาวอุ๊เปิดคลิปวิดีโอดังกล่าว ทำเอาครูเบสท์และสาวหมวยถึงกับตกใจ เพราะในภาพวิดีโอนั้นมีใบเฟิร์น โดนัท พิมมี่ที่ทั้งสามสาวไม่รู้จัก แต่คาดกันว่าอาจเกี่ยวข้องกับลุงพลในทางใดทางหนึ่ง และคนสุดท้าย นาถลดา ยิ่งทำให้ความสงสัยของเดือนดาราเพิ่มมากขึ้น

"จริงด้วย!!! ยัยนาถด้วยเหรอเนี่ย!!!" เดือนดาราขมวดคิ้วหนัก "นี่อย่าบอกนะว่ายัยนาถก็...."

.............................................................................................

หลังจากที่ลุงพลทำการตรวจสมองและประสาทเสร็จ ก็ถูกบุรุษพยาบาลเข็นรถพากลับมานอนพักผ่อนที่ห้องตามเดิม มนุษย์ลุงจอมหื่นเหลือบมองนาฬิกา ที่บอกเวลาว่าตอนนี้เป็นช่วง 11 โมงเช้า มันเผลอนอนหลับไปสักพัก จนในที่สุดก็มีพยาบาลคนใหม่ที่ไม่ใช่สาวอุ๊เอาข้าวเที่ยงมาเสิร์ฟ

ลุงพลทานข้าวตามปกติ พอทานเสร็จพยาบาลคนเดิมก็มาเอาถาดข้าวกลับไป มันไม่ได้รู้สึกพิศวาสอะไรพยาบาลคนนั้นหรอกนะ เพราะนั่นมันเป็นพยาบาลแก่ ๆ ที่มีลูกสาม ไม่ได้สดใสน่ารักเหมือนเหล่าบรรดาเมียเด็กแสนงอนทั้ง 5 คน

พอคิดถึงภาพเหตุการณ์ที่ได้ร่วมรักกับเมียแต่ละคน ก็ทำเอาท่อนเอ็นขนาด 8 นิ้วแข็งตัวอีกครั้ง หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียบดเบียดกับกางเกงคนไข้สีฟ้าจนเป้าตุง จนลุงพลอดสงสัยไม่ได้ว่าหลังจากประสบอุบัติเหตุเมื่อคืนวาน ทำไมน้องชายของมันถึงได้คึกคักเป็นพิเศษ ครั้นจะทำการสไลด์หนอนมันก็แปลก ๆ สุดท้ายลุงพลเลยเลือกเปิดโทรทัศน์เพื่อรับชมข่าวสารบ้านเมืองแทน

ราวกับฟ้าเบื้องบนเห็นใจในความหื่นที่ยังไม่ได้รับการปลดปล่อยของลุงพล เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง ลุงพลถึงกับยิ้มแก้มปริ เพราะนั่นไม่ใช่คนอื่นคนไกล แต่เป็นเมียรักหมายเลขสี่ นาถลดา สาวน้อยน่ารักจากปักษ์ใต้ที่อุตส่าห์แอบรุ่นพี่มาเยี่ยมมันถึงห้อง

"หนูซื้อรังนกมาฝาก" นาถลดาเดินเข้ามาวางถุงรังนกไว้ข้าง ๆ เตียงลุงพล กลิ่นกายของนาถลดาช่างหอมกรุ่นเตะจมูกลุงพลจนทนไม่ไหว มนุษย์ลุงจอมหื่นเลยคว้าตัวเด็กสาวให้เข้ามาในอ้อมอกอ้อมใจของชายสูงวัยที่ชื่อชุมพล "ลุง!!!ทำอะไรน่ะ!!"

"ขอลุงชื่นใจนาถหน่อยนะจ๊ะ!" ลุงพลซุกไซ้ซอกคอนาถลดาด้วยความหื่น ในเมื่อแม่กวางน้อยผู้แสนซื่อเดินเข้ามาหาเสือถึงถ้ำขนาดนี้แล้วไซร้ ต้องจัดหนักแล้วล่ะ!!! ลุงพลเหลือบมองห้องน้ำ ซึ่งมันเล็งเอาไว้ว่าจะใช้เป็นสนามรักระหว่างมันกับนาถลดาเวอร์ชั้นจำกัดเวลาในครั้งนี้

............................................................................................................................

ตัดมาที่พลอยพรรณ วันนี้เธอทานข้าวเที่ยงที่โรงอาหาร หลังจากทานเสร็จก็เดินทางกลับมาที่ห้องพยาบาลเพื่อทำงาน หลังจากทำงานไปได้สักพัก ครูเบสท์ในชุดเดรสลายลูกไม้สีกรมท่า ก็ปรากฏตัวขึ้น

"สวัสดีจ๊ะเบสท์" หมอพลอยยิ้มทักทายรุ่นน้อง "มีอะไรเหรอจ๊ะ?"

"คือพี่หมอ เบสท์มีอะไรจะมาปรึกษาพี่หมอหน่อยนะคะ" ภัคจิราหย่อนตัวนั่งบนเก้าอี้ "มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับลุงพล"

"ลุงพล..." พอได้ยินชื่อนี้ ทำเอาหมอพลอยหน้านิ่งขึ้นมาทันที ภาพที่ลุงพลพรากความสาวจากเธอไปฉายซ้ำเข้ามาในหัวอีกครั้ง "ทำไมเหรอ?"



"คือ...เด็ก ๆ ในวิทยาลัยพยาบาลหลายคนยืนยันตรงกันว่าลุงพลมีพฤติกรรมไม่เหมาะสมนะคะพี่พลอย" ภัคจิราอธิบาย หญิงสาวประสานมือบนโต๊ะทำงานของพลอยพรรณ "เบสท์รู้สึกไม่สบายใจเลยจริง ๆ ถ้าเราไม่ทำอะไรสักอย่างเพื่อดับไฟตั้งแต่ต้นลม เห็นทีงานนี้เกิดเรื่องใหญ่แน่"

"พี่ว่าจะกล่าวหาใครต้องมีหลักฐานและพยานก่อนนะเบสท์" หมอพลอยตอบ ในใจลึก ๆ ชักหวั่นเพราะกลัวลุงพลต้องติดคุก แต่พลอยพรรณนั้นฟอร์มจัด เลยตอบตามหลักการไปแบบนั้น "แล้วเบสท์มีหลักฐานหรือพยานหรือเปล่าล่ะ?"

"เดี๋ยวเบสท์จะให้หมอดูอะไรค่ะ" ภัคจิราหยิบสมาร์ทโฟน ปลดพินล็อค ก่อนเปิดคลิปวิดีโอให้หมอพลอยดู "นี่คือคลิปที่ยัยอุ๊บันทึกเอาไว้ได้ เบสท์ได้ข่าวว่าก่อนหน้านั้นพี่หมอก็เข้าไปในห้องนั้นด้วยใช่ไหมคะ?"

"เอ่อ...จ๊ะ" หมอพลอยตอบด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดี เพราะชักรู้สึกไม่ไว้ใจครูเบสท์ที่กำลังสืบหาความจริงอยู่ นี่ถ้าเบสท์รู้ว่าตัวเธอก็ตกเป็นทาสกามของตาภารโรงเฒ่าเธอคงไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนแน่นอน

"พี่หมอไม่รู้สึกสงสัยในพฤติกรรมของยัยเฟิร์น โดนัทและยัยนาถบ้างหรือคะ?" ภัคจิรายิงคำถามใส่พี่หมอคนสวย "แต่เบสท์สงสัยนะคะ ในคลิปก็มีภาพของเด็กมหาลัยด้วย รู้สึกจะชื่อ....พิมมี่?"

พอได้ยินชื่อพิมมี่ ก็ยิ่งทำเอาหมอพลอยที่ปกติเป็นคนผิวขาวยิ่งขาวซีดมากกว่าเดิม โดยเฉพาะใบหน้า ภัคจิราสังเกตพฤติกรรมผิดปกติของพี่หมอได้ จึงถามไปตามตรง "พี่หมอเป็นอะไรหรือเปล่าคะ?"

"เปล่าจ๊ะ..." พลอยพรรณพยายามยิ้มเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึก "เอาเป็นว่าเรื่องนี้ พี่อยากให้เบสท์เก็บเป็นความลับไว้ อย่าพึ่งแพร่งพรายออกไปดีกว่า พี่อยากให้หลักฐานมันชัดเจนกว่านี้ จะกล่าวหาใครต้องมีหลักฐานและพยานชัดเจนนะ ถ้าเราไปกล่าวหาลุงพลสุ่มสี่สุ่มห้าแล้วมันเกิดไม่ใช่ความจริง เราจะเสีย"

"ค่ะ เรื่องนั้นเบสท์รู้" นางฟ้าตอบ "งั้นเบสท์ไม่รบกวนเวลาของพี่หมอแล้วนะคะ เดี๋ยวเบสท์ต้องไปสอนเด็กตอนบ่ายเหมือนกัน"

"จ๊ะ แล้วเจอกันนะเบสท์" พลอยพรรณยิ้มแย้มทักทายภัคจิรา หลังจากนางฟ้ากลับไป เจ้าหญิงน้ำแข็งแสดงถึงความวิตกกังวลอย่างเห็นได้ชัด

"นี่ถ้าเบสท์รู้เรื่องทุกอย่าง เราจะทำยังไงดีนะ?" พลอยพรรณครุ่นคิดถึงสถานการณ์ที่สุ่มเสี่ยงจนอดหวั่นใจไม่ได้ แต่ที่รู้คือ ยัยอุ๊ชักจะเริ่มเอาใหญ่แล้ว บางทีเธออาจต้องทำอะไรสักอย่าง เพื่อให้ยัยอุ๊หยุดวุ่นวายเรื่องนี้สักที ก่อนที่มันจะสายเกินไป

...................................................................................

ตัดมาที่ลุงพล มนุษย์ลุงจูงมือพานาถลดาเข้ามาในห้องน้ำพร้อมกับสายน้ำเกลือมาด้วย นาถลดาเองก็พยายามจะขัดขืน แต่สุดท้ายเด็กสาวก็ต้านทานความต้องการของตัวเองไม่ไหว บทรักแบบฉบับชายกับหญิงที่ลุงพลสอนเธอนั้นช่างหนักแน่นและประทับใจ จนทำให้สาวน้อยผู้ประกาศตัวว่าชาตินี้จะไม่เอาผู้ชายมาทำพันธุ์อย่างนาถลดาต้องเปลี่ยนใจ

"ลุงคิดถึงหนูเหลือเกินนาถจ๋า" ลุงพลล็อคประตูห้องน้ำ ก่อนหันมาหอมแก้มและซุกไซ้ซอกคอของนาถลดาในชุดนักศึกษา

"ลุง!! เบา ๆ หน่อยซิ!!" นาถลดาปัดป้องพอเป็นพิธี "ลุงนะลุง เจ้าชู้จนได้เรื่องเห็นไหม?"

"ถึงลุงเจ้าชู้ แต่ลุงก็รักหนูไม่น้อยกว่าใครนะจ๊ะนาถ" ลุงพลหยอดหวาน ก่อนประจบปากแลกลิ้นกับนาถ เด็กสาวเคลิบเคลิ้มในรสลิ้นของลุงพลจนเผลอหลับตาพริ้ม

ทางฝั่งลุงพล เห็นทีจะอดทนต่อความน่ารักของแม่กวางน้อยจากภาคใต้ไม่ไหว เลยดันตัวนาถลดาในพิงกับฝาพนังห้องน้ำ นาถลดาเหมือนรู้งาน เลยถลกกระโปรง ถอดกางเกงในสีขาวออก ลุงพลโน้มตัวลงดมกลิ่นหอยจากภาคใต้ก่อนลงลิ้นชิมรสชาติที่หวานละมุนลิ้นของนาถลดา

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[xonly-2022]

ขนาดป่วยอยุ่ยังไม่เว้นเลยนะลุงพล




ขอฝากคำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

[liger]

นี่ขนาดเจ็บหนักนะเนี่ย ลีลาดีจริงๆ

[oui]

และแล้วน้องอุ๊ก็รอดไปอีก1ตอน

[shadow5]

ลุงเนี่ยมันร้ายนักขนาดเจ็บอยู่นะเนี่ยยย

ขอบคุณมากครับ

[readinggg]

ขนาดให้น้ำเกลือ ยังไม่วายหื่น

[ktbb1966]

แม้จะเจ็บก็มีอารมณ์ได้ในทุกสถานการณ์
เก่งจริงนะลุงพล

[suriyamahajit]

แสดงว่าเจ็บครั้งนี้มีประโยชน์อย่างมากเจ้าโลกสู้ใจขาดสิ

[jamesbuff]

ขอบคุณครับ ครูต้องจัดๆนะครับ

[dddsss]

อยากรู้จังพลังพิเศษคืออะไร

[offroad]

หมู่มวลเมียรวมตัวกันเกือบเอาตัวไม่รอดเลยนะลุง แถมยังจะจัดในห้องน้ำอีก ยอมใจครับผม 5555

[funkypunk]

เริ่มอิรุงตุงนังแล้ว แต่ก็สนุกครับ อยากรู้ว่าพลอยจะพ่ายแพ้ต่อความรู้สึกมั้ย

[Wat Tamtun]

เอาท์ดอซะด้วย สุดยอดจริงๆลงพล

[sniperteam]

ในส่วนตัวผมยังไงก็อยากให้เป็นอุ๊เพราะรู้สึกยุ่งเริ่องชาวบ้านมากไปอยากให้โดนจัดแบบหมอพลอย และคิวต่อไปก็หมอเบส รอติดตามอ่านครับ ขอบคุณครับ

[singkanong]

ถึงท่านผู้แต่งครับหวังว่าตอนต่อไปลุงพลคงจะรอดไปด้วยดีกะเมียๆทุกคนนะครับ และขอบคุณมากที่ตอนใหม่มาไวกว่าที่ผมคิดไว้อีกขอเป็นกำลังใจให้ท่านผู้แต่งครับที่ทำผลงานได้ดีเยี่ยมจนผมติดงอมเลย