เกมรักภารโรงเฒ่า ตอนที่ 51 : พลังวิเศษของลุงพล Pt2

[realblack]

นึกว่าพลังจะเว่อกว่านี้

[Ekkawut]

อยากให้หมอพลอยโดนอีก

[Grippen 04]

ชอบครับ

[p-montri]

พลังพิเศษเริ่มแสดงผลละ

[ไอซ์]

อิจฉาลุง

[[email protected]]

หืนได้ตลอดเวลา

[เซี่ยงเส้าหลง]

  

[klongjang]

ขอบคุณครับ

[klongjang]

ขอบคุณครับ

[QwhiteQ]

ถ้าหมอพลอยโดนอีกรอบถ้าจะติดหนึบแน่ๆ

[Poppy_Mesuk]

ได้ทั้งพลังความอึด ถึก แถมมีแม่พระมาเป็นพวกด้วย สุดยอด ตามกันต่อครับ 

[Amami]

หมอพลอยต้องโดนซ้ำ

[เด็ก90]

พูดคุยก่อนอ่าน : มาแล้ว ๆ กับตอนใหม่ ตอนนี้เฉลยแล้วนะครับว่าพลังวิเศษของลุงพลคืออะไร มันคือพลังอึด ถึก ทน กว่าเดิมนั่นเองครับ 5555

คือไม่อยากให้พลังวิเศษมันโอเวอร์มากไป เดี๋ยวไม่สมจริง มันจะหลุดธีมเรื่องครับ แบบให้ลุงพลอึดทึกทนเรื่องเซ็กส์ก็มากพอแล้ว ขืนให้แกมีพลังเวอร์ ๆ เพิ่มมากขึ้น เรื่องมันจะไม่สนุกเอา 5555+ ส่วนผลโหวตจากตอนที่แล้ว ที่ผมถามว่าถ้าเกิดเปลี่ยนสาวอุ๊เป็นสาวคนใหม่ของเกมรักภาคสอง รู้สึกว่าครูเบสท์นี่ได้คะแนนนำโด่งเลย ดีใจมาก แสดงว่าทุกคนคาดหวังกับเธอไว้มาก ว่าครูเบสท์นี่แหละที่จะเป็นคู่แข่งของหมอพลอยในอนาคต ส่วนคุณหนูลูกขวัญก็ถือว่าได้คะแนนไม่น้อยทีเดียว เยี่ยมมาก

ตอนนี้มีฉากเสียวระหว่างลุงพลและนาถลดาต่อจากตอนที่แล้วครับ ช่วงท้าย ๆ มีฉากดราม่าระหว่างหมอพลอยและสาวอุ๊ ซึ่งหากจำกันได้ ผมเคยบอกว่า สาวอุ๊จะต้องถูกคนที่ไว้ใจหักหลัง (จริง ๆ ต้องบอกว่าเคยไว้ใจ) ไม่ใช่ใคร หมอพลอยนี่แหละครับ ใกล้ชะตาขาดแล้วล่ะ ยัยอุ๊เรา คือยัยอุ๊ไม่รอดแน่นอนครับ แต่มันต้องมีประเด็นให้เล่นหน่อย

สำหรับใบเฟิร์น โดนัท และพิมมี่ ช่วงนี้ผมขอพักบทพวกเธอหน่อยนะครับ สามสาวมีบทบาทมาพอสมควรแล้ว ผมเลยอยากขอพักพวกเธอ เพื่อดันแก๊งนางเอกภาคสองขึ้นมามีบทมากขึ้นนะครับ แฟนคลับสามสาวก็อย่าน้อยใจกันนะครับ นางเอกเยอะจัด เลยต้องมีเกลี่ยบทกันบ้าง

ตอนนี้ซ่อนฉาก 18+ นิดหน่อยของนาถลดานะครับ ขอให้สนุกกับการอ่าน แล้วเจอกันใหม่ในตอนหน้า

อ้อ!!! โทษฐานที่มนุษย์ลุงมีแฟนคลับเยอะแยะเต็มไปหมด ผมเลยเปิดโพลล์สำรวจ ให้คุณเลือกฉาก 18+ ที่อยากจะเห็น ระหว่าง "ลุงพลย้ำรอยรักหมอพลอย" หรือ "ลุงพลปิดปากยัยอุ๊จอมจุ้นด้วยท่อนเอ็น" คือผมบอกเลย มันเกิดขึ้นแน่ทั้งสองฉากนี้ แต่ใจดีครับ ให้คนอ่านเลือกว่าอยากเสพฉากไหนกันก่อน

...................................................................................................



"ลุงพลเบา ๆ หน่อยค่ะ หนูเจ็บ....อูยย" นาถลดาพยายามเขย็งตัวให้สูงขึ้น เพื่อให้ลุงพลสามารถใช้ท่อนเอ็นซอยเข้าออกภายในถ้ำสาวที่กำลังชุ่มฉ่ำของตัวเองได้

"อดทนหน่อยนะจ๊ะ นาถคนดี" ลุงพลหอมแก้มเมียรักจากปักษ์ใต้เป็นรางวัล ก่อนโน้มตัวซุกไซ้ซอกคอของนาถลดา กลิ่นกายสาวใต้จากหอมละมุนเสียเหลือเกิน

"โอยยย...อูยยย....คับจัง...อึ๊ยย" นาถลดาหลับตาปี๋ เพราะลุงพลพยายามดันท่อนเอ็นให้เข้าไปในถ้ำสาวของเธอให้ลึกมากที่สุด จนปลายหัวรบชนกับผนังมดลูกแม่กวางสาวผู้ติดใจในรสรักที่ภารโรงเฒ่าได้มอบให้อย่างเต็มใจ

"หอยของนาถทั้งเล็กและคับที่สุดเลย" ลุงพลเอ่ยปากก่อนโน้มตัวซุกไซ้ซอกคอของเด็กสาวอีกครั้ง "อูยยย...สุดยอด"

ภารโรงเฒ่าจอมหื่นรู้สึกได้ถึงความผิดปกติในร่างกายของตัวเอง กล่าวคือสมรรถภาพทางเพศของมันกลับมาฟิตปึ๋งปั๋งอีกครั้ง ทั้ง ๆ ที่เมื่อวานมันโรมรันพันตูเกมรักกับเหล่าบรรดาเมียรักอย่างนาถ และตามด้วยคู่แท็กทีมอย่างโดนัทและใบเฟิร์น ทั้ง ๆ ที่มันทานยาปลุกเซ็กส์มาก่อน แต่ทั้งสามสาวได้รีดน้ำจนร่างของลุงพลแทบจะหมดสภาพ แต่หลังจากผ่านวินาทีชีวิตมา กลับกลายเป็นว่าสมรรถภาพทางเพศของลุงพลกลับฟิตปั๋งกว่าเดิม นี่อาจเป็นพลังพิเศษที่มันได้รับหลังจากฝันครั้งนั้น

อย่างไรก็ตาม แม้จะได้พละกำลังด้านสมรรถภาพทางเพศเพิ่มขึ้น แต่การซอยถ้ำสาวของนาถลดานั้นยังเต็มไปด้วยความยากลำบาก เพราะถ้ำสาวของเธอนั้นเล็กและคับแน่นมาก จนลุงพลต้องใจเย็นกว่าที่เคย ถึงแม้ว่านาถลดาจะผ่านการอบรมวิชาเพศศึกษาจาก พณ.ชุมพล มาก่อนหน้ามาสองครั้งแล้ว แต่ความคับและแน่นภายในถ้ำสาวของนาถลดานั้นยังจัดอยู่ในเกณฑ์ดีเยี่ยมเหมือนสาวพรมจรรย์ที่ไม่เคยผ่านมือชายมาก่อน



ลุงพลยกขาขวาของนาถลดามาได้สักพัก ก็ชักรู้สึกเมื่อยมือและสงสารนาถลดา เลยกระซิบข้างหูให้นาถลดาหันหลัง ถกกระโปรงแล้วโก้งโค้งให้หน่อย สาวน้อยจากปักษ์ใต้ทำหน้างงก่อนปฏิเสธไป เพราะเข้าใจว่าลุงพลจะเล่นตูดเธอเหมือนครั้งก่อนนั้น

"เปล่า...ลุงพลไม่เล่นตูด" มนุษย์ลุงเอ่ยปากอย่างอารมณ์ดี ก่อนบีบแก้มก้นของนาถลดาเป็นการกลั่นแกล้ง

"ถ้าลุงเล่นอะไรพิเรนทร์...หนูกลับนะ" นาถลดามองค้อน ก่อนหันหลัง ถกกระโปรงนักศึกษา แล้วโน้มตัวใช้มือยันกับฝาพนังห้องน้ำ เด็กสาวแอ่นบั้นท้ายกลมกลึงให้ตาเฒ่าชุมพลได้เชยชมเป็นขวัญตา



.................................................................................................

ตัดมาที่สาวอุ๊ผู้รักความจริงและเรื่องของชาวบ้าน หลังจากทานข้าวเที่ยงเสร็จแล้ว สาวน้อยจากราชบุรีก็ขึ้นวอร์ดคนไข้เพื่อเตรียมฝึกงาน ระหว่างทาง เธอเผชิญหน้ากับหมอพลอยพรรณ ที่ตั้งใจมาพูดบางอย่างกับลุงพล หลังจากที่ครูเบสท์และน้องหมวย นักศึกษาพยาบาลปีหนึ่งร้องเรียนเรื่องพฤติกรรมไม่เหมาะสมของลุงพลนักการภารโรงที่ใกล้เกษียณอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้

"ตายแล้ว...นั่นมันหมอพลอยนี่หนา" สาวอุ๊ถึงกับตกใจไม่น้อย ที่เห็นหมอพลอยในสถานการณ์แบบนี้ เธอรู้สึกว่าหมอพลอยเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด และยังเอาเรื่องนี้ไปบอกครูเบสท์ด้วย

"ครูเบสท์คะ ไม่รู้ว่าหนูคิดไปเองหรือเปล่า แต่หนูว่าหมอพลอยน่ะเปลี่ยนไป" หทัยรัตน์แสดงความวิตกกังวลขณะที่หมอพลอยกำลังจะเดินทางไปหาหมอพลอยที่ห้องพยาบาล

"พี่หมอคงไม่เป็นอะไรหรอก บางทีแกอาจจะไม่ค่อยสบายเลยเพลีย ๆ ไปบ้าง" ภัคจิรายังมองโลกในแง่ดี โดยที่เจ้าตัวไม่รู้เลยว่าหมอพลอยพรรณนั้นเสียท่าให้ลุงพลไปเรียบร้อยแล้ว



ตัดมาที่ปัจจุบัน หทัยรัตน์พยายามทำใจดีสู้เสือเมื่อเจอหมอพลอย ทางฝั่งหมอพลอยนึกถึงสิ่งที่ครูเบสท์มารายงานเกี่ยวกับคลิปภาพที่หทัยรัตน์บันทึกเอาไว้ได้ เลยทำให้เธอตั้งใจพูดเรื่องนี้กับลูกศิษย์จอมจุ้นเสียหน่อย

"อุ๊!!" พลอยพรรณเรียกชื่อเด็กสาวที่กำลังจะเดินสวนทางกับเธอ "หมอมีอะไรจะคุยกับอุ๊หน่อย"

"คะ?" หทัยรัตน์ทำหน้าอินโนเซนท์ "มีอะไรเหรอคะหมอพลอย"



"ครูเบสท์มาพูดกับหมอแล้วนะเรื่องของลุงพล" หมอพลอยตอบ "หมอคิดว่ายังไงเสียเราต้องรอเวลาก่อน อย่าพึ่งทำอะไรบุ่มบ่าม....."

"หลักฐานชัดเจนขนาดนี้แล้วจะรออะไรเหรอคะหมอ?" หทัยรัตน์ขมวดคิ้ว เธอรู้สึกสงสัยในท่าทีและจุดยืนของหมอพลอยมากขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งที่ก่อนหน้า เป็นหมอพลอยคนนี้เองไม่ใช่เหรอที่เป็นตัวตั้งตัวตีที่จะขุดคุ้ยเรื่องราวฉาว ๆ ของลุงพล

"ฟังนะอุ๊ ถ้านี่คือเรื่องจริง หมอคิดว่ามันอาจมีเด็ก ๆ ที่ได้รับผลกระทบจากเรื่องนี้ไม่น้อยทีเดียว อุ๊ลองคิดดูก่อนนะ บางคนอาจเป็นเพื่อนและเป็นรุ่นน้องของอุ๊เอง อุ๊ทนได้เหรอที่จะเห็นเพื่อน ๆ และน้อง ๆ ต้องอับอายเพราะเรื่องแบบนี้" หมอพลอยพยายามเกลี้ยกล่อมหทัยรัตน์ แต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย

"ถ้าหมอพลอยหมายถึงพวกใบเฟิร์น โดนัท หรือแม้กระทั่งนาถ อุ๊ไม่สงสารอะไรทั้งนั้น" ยัยอุ๊เอ่ยปากอย่างไม่ยี่หระ เพราะยังแค้นสามสาวอยู่ไม่หาย "ดีซะอีก สามคนนี้จะได้รู้สักทีว่าอะไรเป็นอะไร"

"อุ๊!!" พลอยพรรณเริ่มขึ้นเสียง "จะทำอะไรก็ใจเย็นไว้หน่อย หมอไม่รู้หรอกนะว่าอุ๊มีความขัดแย้งอะไรกับสามคนนี้ ยังไงทั้งสามคนก็เป็นเพื่อนเป็นรุ่นน้องของอุ๊นะ อุ๊จะ..."

"อุ๊ไม่สนค่ะ!" หทัยรัตน์ตอบ ก่อนเดินหนีออกไป "อุ๊ขอตัวก่อนนะคะหมอพลอย ต้องรีบเข้าวอร์ด"

"หื้ม...." พลอยพรรณหันกลับไปมองยัยอุ๊ด้วยสีหน้าที่ไม่สบายใจนัก พลางคิดว่าจะทำยังไงดี เพราะไม่ว่ายังไงหากเรื่องนี้ถูกหยิบยกขึ้นมาเมื่อไร มันจะกลายเป็นข่าวฉาวที่ทำให้ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับลุงพลได้รับความเดือดร้อนกันหมด พลอยพรรณเป็นห่วงอนาคตของสี่สาวอย่าง เนตรชนก ณิชา นาถลดา พิมพาภรณ์ และอาจรวมถึงตัวเธอเองด้วย นี่ถ้าเรื่องนี้ออกไปสู่โลกภายนอก บอกได้เลยว่าจบไม่สวย

"ชั้นต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว" พลอยพรรณตัดสินใจเดินไปที่ห้องพักผู้ป่วย ที่ลุงพลพักฟื้นอยู่ เพื่อเตือนถึงสถานการณ์ที่ไม่สู้ดี เพราะครูเบสท์และแก๊งนักสืบอย่างยัยอุ๊ได้หลักฐานเด็ดไว้เล่นงานอีกฝ่ายอยู่

แต่ใครเลยจะรู้ ว่ายัยอุ๊นั้นได้รับการไหว้วานมาจากครูเบสท์อีกเรื่อง นั่นคือการสืบเรื่องราวของหมอพลอย เนื่องจากยัยอุ๊ได้อธิบายว่าก่อนหน้าที่จะบันทึกภาพ เห็นหมอพลอยและผู้ช่วยออกมาจากห้องพักลุงพลก่อน จึงทำให้อุ๊อดสงสัยในพฤติกรรมของหมอพลอยไม่ได้

"เอางี้...อุ๊จะลองสืบดูก็ได้ เกี่ยวกับพี่หมอ" ภัคจิราตอบ "แต่โดยส่วนตัว ครูว่าพี่หมอไม่น่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ได้ข่าวว่าพี่หมอกำลังคบกับพี่กร ที่เปิดร้านขายยาหน้าวิทยาลัยพยาบาลเราอยู่ไม่ใช่เหรอ?"

เพราะความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว สาวอุ๊ที่น่าจะเดินเข้าวอร์ดคนไข้ไปแล้ว อาศัยมุมทางเดินของโรงพยาบาลหลบในมุม ก่อนเหลือบมองหมอพลอยที่เดินตรงไปยังห้องพักคนไข้ ซึ่งยัยอุ๊คาดเดาว่าหมอพลอยกำลังจะไปที่ห้องพักคนไข้อย่างตาภารโรงเฒ่าจอมหื่นอย่างชุมพล

ใช่แล้ว....เพราะความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว หนึ่งเดียวเท่านั้น สาวอุ๊ผู้รักความจริงจะขออาสากระฉากหน้ากากของตาภารโรงเฒ่าจอมหื่นให้ได้!

......................................................................................................................


หมอพลอยเดินไปตามทางเพื่อมุ่งหน้าไปยังห้องพักฟื้นของลุงพล ทุกย่างก้าวของเจ้าหญิงน้ำแข็งวัย 28 ปี ในชุดกาวน์สีขาวนั้นเต็มไปด้วยความสง่างาม เหล่าบรรดาพยาบาลและนักศึกษาพยาบาลต่างพนมมือไหว้หมอพลอยด้วยความเคารพ

ไม่ไกลกันนัก ยัยอุ๊ในชุดฝึกงานสีฟ้าเดินสะกดรอยตามอยู่ห่าง ๆ เพื่อไม่ให้หมอพลอยได้ทันสังเกต แต่ทว่าทุกอย่างก็เกิดผิดพลาดเมื่อกลุ่มเพื่อนของยัยอุ๊ที่กำลังจะขึ้นวอร์ดคนไข้ผ่านมาแถวนั้นพอดี

"ยัยอุ๊!!มาเดินอะไรแถวนี้ยะ ไม่ขึ้นวอร์ดคนไข้เหรอ?"



"จบกัน!!" ยัยอุ๊ถึงกับหน้าถอดสี นี่ถ้าหมอพลอยรู้ละแย่แน่

อย่างที่ยัยอุ๊คาดไว้ หมอพลอยได้ยินพอดี แต่ด้วยไหวพริบ ทำให้หญิงสาวแกล้งทำเนียนไม่รู้ไม่เห็น ด้วยวัยวุฒิและประสบการณ์ หมอพลอยรู้ว่าสาวอุ๊เองก็สงสัยในพฤติกรรมของเธออยู่เช่นเดียวกัน

หมอพลอยแกล้งทำเป็นว่าไม่รู้เรื่องอะไร จนยัยอุ๊โล่งอก และทำการสะกดรอยตามคุณหมอสาวคนสวยอีกครั้ง โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายนั้นรู้ทันหมดแล้ว

..................................................................................................................


"หนูนาถนี่สุดยอดจริง ๆ เลย" ลุงพลคว้าตัวนาถลดามาหอมแก้มซ้ายขวาด้วยความรัก พลางใช้มือซ้ายบีบหน้าอกเด็กสาวให้เป็นรางวัลที่อุตส่าห์เดินกลับมาหามัน ทั้งที่รุ่นพี่อย่างใบเฟิร์น โดนัท และพิมมี่ต่างหนีหายไป

"เบา ๆ หน่อยซิคะลุง!!" นาถลดาพยายามปัดป้อง "ปล่อยได้แล้ว หนูต้องรีบไปเรียนแล้วนะ"

"ไว้วันไหนว่าง ๆ เราไปเที่ยวกันไหม?" ลุงพลชวนนาถลดาออกเดต "อยากได้อะไร อยากกินอะไร เดี๋ยวลุงซื้อให้นะ"

"แหม...ไม่ค่อยเลยนะคะ" แม่กวางน้อยเหล่มองลุงพลอย่างรู้ทัน "เห็นหนูเป็นเด็กน้อยอมมือหรือไง?"

"หรือนาถจะอมอย่างอื่น" ลุงพลเล่นมุกทะลึ่ง เพราะไอ้ช่อนตรงกลางเป้ามันยังฟิตปั๋งอยู่ นี่ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงต้องใช้เวลารีโหลดกระสุนอยู่พอสมควรเลย แต่หลังจากที่ประสบอุบัติเหตุเมื่อวาน เลยทำให้ไอ้ช่อนตรงกลางหว่างขามันฟิตปั๋งกว่าเดิม นี่อาจเป็นพลังวิเศษที่มันได้รับมาอย่างแน่นอน

"ลามก!!!" นาถลดาใช้อุ้งมือน้อย ๆ ตบที่บ่าของลุงพลด้วยความเขินและอาย "พูดบ้าอะไรของลุงอ่ะ นิสัยไม่ดี!!"

"โอ้ย!!" ลุงพลร้องเสียงหลง "พอก่อนนาถ รีบไปเถอะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า"

นาถลดาหยุดการทุบตีลุงพล และทำการจัดแจงเสื้อผ้าหน้าผมให้เรียบร้อย เด็กสาวเหลือบไปเห็นคราบน้ำรักของลุงพลเลอะขอบกระโปรงสีดำของเธอจนเผลออุทานออกมา

"ตายแล้ว!!" นาถลดาร้อง "ลุงนะลุง ดูซิ น้ำของลุงเลอะกระโปรงหนูเลยเห็นไหม?"

"เอาทิชชู่เช็ดไปก่อนแล้วกัน" ลุงพลตอบ "เดี๋ยวเรียนเสร็จรีบเอาไปซักนะ ไม่งั้นมันจะเป็นรอยด่าง"

นาถลดามองค้อนลุงพล แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่านั้น เด็กสาวและชายวัยเกษียณลากเสาน้ำเกลือเดินออกจากห้องน้ำ ในจังหวะนั้นเอง ที่หมอพลอยพรรณเคาะประตูและเปิดเข้ามาภายในห้อง

"นี่หมอพลอยค่ะ ขอสอบถามข้อมูลคนไข้หน่อยนะ....คะ" พลอยพรรณถึงกับตกใจเมื่อเห็นนาถลดาเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับลุงพล "นาถ...มาที่นี่ได้ยังไง?"

"หมอพลอย!!!" นาถและลุงพลเรียกชื่อหมอพลอยพร้อมกัน เอาแล้วไง? หมอพลอยจะทำยังไงกับสองคนนี้ดี

"รีบเข้าไปซ่อนในห้องน้ำก่อนนาถ" หมอพลอยสั่งการ เพราะรู้ดีว่ายัยอุ๊กำลังสะกดรอยตามเธออยู่ นี่ถ้ายัยอุ๊รู้ว่าหมอพลอยเจอนาถในห้องลุงพล ณ ขณะนี้ มีหวังตายกับตาย

"อะไรนะคะ?" นาถถึงกับขมวดคิ้วด้วยความสงสัย หมอพลอยจะมาไม้ไหน

"หมอบอกให้เข้าไปหลบในห้องน้ำก่อน!" หมอพลอยทำเสียงดุ "เดี๋ยวหมอจะอธิบายให้ฟังตอนหลัง"

พอได้ยินเช่นนั้น นาถลดาเลยรีบเข้าไปหลบในห้องน้ำ ทิ้งไว้แค่ลุงพลที่ยืนเอ๋อกำเสาน้ำเกลืออยู่

"ทำตัวตามปกติ" หมอพลอยสั่งลุงพล ด้วยไหวพริบทำให้ลุงพลทำตามที่หมอพลอยสั่งแต่โดยดี "เร็วเข้า ก่อนที่จะมีใครสงสัย"

ลุงพลเดินถือเสาน้ำเกลือเพื่อกลับไปนอนพัก หมอพลอยสังเกตเห็นเหงื่อไคลที่ชุ่มไปตามร่างกายของลุงพล ด้วยไหวพริบทำให้หมอพลอยรู้ว่าลุงพลกับนาถนั้นพึ่งโรมรันเกมรักในห้องน้ำมา พอรู้แบบนี้ทำเอาหมอพลอยอดเคืองไม่ได้

พลอยพรรณไม่รู้ว่าตกลงแล้วเธอเคืองที่ลุงพลยังไม่หยุดกะล่อนกับเด็กสาวในวิทยาลัยพยาบาล หรือว่าเธอกำลังหึงหวงและอิจฉานาถลดาที่ได้ลิ้มรสรักจากภารโรงเฒ่ากันแน่ เจ้าหญิงน้ำแข็งถือแฟ้มรายงานทำท่าทางว่ากำลังสอบถามข้อมูลคนไข้ แต่นัยน์ตาที่มองมาทางลุงพลนั้นเต็มไปด้วยอารมณ์ความหมั่นไส้

"มีอะไรก็ถามมาเลยครับหมอพลอย" ลุงพลเอ่ยปากอย่างอารมณ์ดี

"เป็นยังไงบ้างคะ? รู้สึกดีขึ้นหรือยัง?" หมอพลอยเอ่ยปากถาม ขณะที่กำลังเหลือบมองเสาน้ำเกลือ เธอเหลือบเห็นเลือดไหลย้อนกลับไปทางสายน้ำเกลือ หมอพลอยคาดเดาว่าลุงพลคงจัดหนักน้องนาถแบบไม่สนใจเรื่องสุขภาพเลยแม้แต่น้อย



"ก็ดีขึ้นครับ" มนุษย์ลุงตอบ "ผมไปเช็คสมองและระบบประสาทแล้ว อาจารย์หมอบอกว่าทุกอย่างปกติ ไม่มีอะไรบุบสลาย และที่สำคัญเหมือนบางอย่างมัน...เอ่อ...ฟิตปั๋งด้วยครับ"

ลุงพลกระดกท่อนเอ็นขนาด 8 นิ้ว ที่กำลังตุงเป้าอยู่ให้หมอพลอยเป็นการทักทาย ทางฝั่งหญิงสาวยิ่งขมวดคิ้วหนัก เพราะเกิดมาไม่เคยเจอใครมีพฤติกรรมต่ำตมและลามกจกเปรตได้ขนาดนี้ แต่มันก็น่าแปลกที่ในใจลึก ๆ เธอกลับรู้สึกหวาบหวิวอย่างบอกไม่ถูก

"ดีใจด้วยนะคะ..." หมอพลอยกัดฟันแน่นตอบไปเช่นนั้น เพราะไม่มั่นใจว่าสาวอุ๊แอบดักฟังอยู่หรือเปล่า "งั้นลุงอาจต้องพักอีกสักวันสองวันแล้วคงจะกลับบ้านได้ ยังไงก็ระมัดระวังหน่อยนะคะ" พลอยพรรณเหลือบไปทางประตูห้อง เธอได้ยินเสียงคนเดินย้ำที่ไปมา จนอดระแวงไม่ได้ หรือว่านั่นอาจเป็นยัยอุ๊กันนะ

"ครับ ขอบคุณมากครับคุณหมอ" ชุมพลเล่นไปตามน้ำ เพราะเชื่อว่ามีคนแอบสะกดรอยตาม

"ยังไงลุงก็ใกล้จะเกษียณแล้ว ระมัดระวังตัวไว้หน่อยนะคะ" หมอพลอยเอ่ยปาก ขณะกำลังเดินไปที่ห้องน้ำ ที่นาถลดากำลังแอบอยู่ "ลุงเองก็อายุมากแล้ว จะทำอะไรก็ต้องคิดหน้าคิดหลังให้มากขึ้นนะคะ"

"ครับ..." ชุมพลตอบ พลางเหลือบมองที่ประตูห้อง "ขอบคุณครับ บางทีผมก็ชอบลืมตัวครับหมอ แบบว่าถึงร่างกายมันจะแก่ แต่หัวใจมันยังไม่แก่ไงครับหมอ ฮ่ะๆๆๆ"

"นาถ...รอสักพักค่อยออกไปนะ" หมอพลอยกระซิบบอกนาถลดาที่แอบอยู่ในห้องน้ำ "อุ๊แอบสะกดรอยตามหมอมา"

"ค่ะ..." นาถลดาพยักหน้ารับ

"งั้นเดี๋ยวถ้ามีอะไร ลุงก็กดกริงเรียกพยาบาลได้ทุกเมื่อนะคะ" หมอพลอยหันหลังกลับมาทำตัวตามปกติ หญิงสาวเดินมาที่ข้างเตียงลุงพลเพื่อกระซิบบอกบางอย่าง "ระวังตัวหน่อยนะตาแก่ลามก หื่นจนมีคนจะลากเข้าคุกเต็มไปหมดแล้ว!!" นี่คือประโยคสุดท้าย ที่เจ้าหญิงน้ำแข็งทิ้งไว้ให้นักการจอมหื่นได้คิด

"ครับ..." ลุงพลพยักหน้า

ทันใดนั้นเอง เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น หมอพลอยรับรู้โดยสัญชาตญาณว่านั่นต้องเป็นยัยอุ๊แน่ ๆ และมันก็คือความจริง ยิ่งนานวัน ยัยอุ๊ยิ่งไล่ต้อนลุงพลและเหล่าบรรดานางฟ้าในฮาเร็มของมันหนักขึ้นเรื่อย ๆ

"หมอพลอยมาทำอะไรที่นี่กับลุงพลคะ?" สาวอุ๊ปรากฏตัวตรงหน้า พร้อมกับน้องหมวย เดือนดารา โจทย์อีกรายของลุงพล ที่บังเอิญเดินผ่านมาแถวนั้นพอดี

"อะไรกันเนี่ยอุ๊? หมวย?" หมอพลอยขมวดคิ้ว "ทำอะไรกัน? ไม่เห็นเหรอว่าหมอมีธุระจะคุยกับลุงพลเรื่องสุขภาพ?"

"เผื่อหมอจะไม่รู้" ยัยอุ๊มองหน้าหมอพลอยตาขวาง "หมวย ปิดประตูซิ เดี๋ยวใครมาได้ยินเข้า หมอจะอายเปล่า ๆ"

น้องหมวยเดินไปปิดประตูตามคำสั่งของพี่อุ๊ ส่วนสาวอุ๊ก็เปิดสมาร์ทโฟนขึ้นมา มันเป็นคลิปที่ใบเฟิร์น โดนัท พิมมี่ และนาถลดาเดินออกมาจากห้องของลุงพล

"นี่มันอะไรกัน?" หมอพลอยที่เห็นคลิปนี้จากครูเบสท์มาก่อนแล้ว จึงทำให้เธอไม่ได้ตื่นเต้นอะไรมากมายนัก "อะไรของอุ๊?"

"อุ๊เห็นหมอเดินออกมาจากห้องของลุงพล" หทัยรัตน์เปิดประเด็น "ก่อนที่ยัยเฟิร์น โดนัท นาถ และผู้หญิงอีกคนนั่นจะเดินออกจากห้องมา มันหมายความว่ายังไงคะหมอ?"

"อุ๊..." หมอพลอยชักเริ่มอารมณ์เสียเพราะความจุ้นจ้านของหทัยรัตน์ "หมอว่าอุ๊ทำเกินไปแล้วนะ หมอมาสอบถามอาการลุงพลเฉย ๆ หมอมากับผู้ช่วย ส่วนสามสาวนั่นก็แค่พาญาติของลุงพลมาหาที่ห้องเฉย ๆ เท่านั้นเอง"

"ญาติหรืออะไรคะ?" ยัยอุ๊มองหน้าหมอพลอยตาขวาง "พาญาติลุงพลมาที่ห้องคนเดียวก็ได้ ทำไมต้องมากันตั้งสามคน ทั้งเฟิร์น โดนัท และนาถ?"

"พูดถึงนาถ นาถหายไปเลยค่ะพี่อุ๊" น้องหมวยเดือนดาราแทรกขึ้นมาบ้าง "หนูยังไม่เจอนาถเลยตลอดทั้งวัน ไม่รู้เป็นอะไรของเค้า"

"ยัยหมวย!!" นาถลดาที่แอบฟังในห้องน้ำถึงกับกำมือแน่น "แกนะแก ทำกันแบบนี้เหรอ!!"

"นี่สองสาว..." หมอพลอยกล่าวตัดบท "กลับไปเข้าเรียนได้แล้ว นี่จะบ่ายแล้วนะ ถ้ายังไม่ยอมกลับไปเข้าเรียน หมอจะแจ้งอาจารย์ที่ปรึกษาให้ตัดคะแนนจิตพิสัย"

พลอยพรรณตัดสินใจใช้ท่าไม้ตายกันสองสาวอย่างยัยอุ๊และน้องหมวย เพื่อให้ทั้งคู่กลับไป เพราะสถานการณ์ตอนนี้มันสุ่มเสี่ยงและอันตรายเสียเหลือเกินที่ความลับจะแตก



"พี่อุ๊...กลับก่อนเถอะ" สาวหมวยมีสีหน้าไม่สู้ดี เพราะเธอกลัวจะถูกตัดคะแนนจิตพิสัยจริง ๆ "กลับเถอะพี่อุ๊!!"

"ก็ได้!!" หทัยรัตน์สะบัดบ๊อบใส่หมอพลอย เด็กสาวเดินหน้ามุ่ยเปิดประตูห้องแล้วเดินออกไป ส่วนเดือนดาราก็พนมมือไหว้หมอพลอยเป็นการใหญ่ที่กระทำการเสียมารยาทในครั้งนี้

"ขอโทษนะคะหมอพลอย..." เดือนดาราพนมมือไหว้หมอพลอยยกใหญ่ ก่อนรีบเดินออกจากห้องไป จนในที่สุดความสงบสุขก็บังเกิดแก่อาณาจักรของภารโรงเฒ่า



"เห็นหรือยังคะลุงพล ความเจ้าชู้และความไม่เคยพอของลุง ทำให้สถานการณ์มันบานปลายมาถึงขั้นนี้แล้ว" หมอพลอยทิ้งประโยคเด็ดให้ลุงพลคิด "นาถ..ออกมาได้แล้ว สองสาวจอมจุ้นนั่นไปแล้ว"

"ขอบคุณค่ะหมอพลอย" นาถลดาเดินออกมาจากห้องน้ำ "นี่ถ้าไม่ได้หมอ หนูคงแย่"

"คราวหน้าคราวหลังอย่าทำแบบนี้อีก" หมอพลอยดุนาถลดา ไม่มีใครรู้ว่าตกลงแล้วที่เธอดุนาถลดาเพราะความเป็นห่วงอนาคตเด็กสาวหรือความหึงลุงพลกันแน่ แต่คิดว่าเป็นไปได้ทั้งสองทาง

"ขอบคุณนะครับหมอพลอย ที่มาช่วยผม" ลุงพลพนมมือไหว้หมอพลอยพรรณ เพราะซึ้งในน้ำใจอันประเสริฐของเจ้าหญิงน้ำแข็ง ที่แม้จะถูกมันข่มเหงทั้งทางร่างกายและจิตใจจนป่นปี้ แต่ก็ยังมีใจมาช่วยเหลือมันในวินาทีวิกฤติ "คนดีของลุงพล แม่พระของลุงพล"

หมอพลอยไม่ได้ตอบอะไร ก่อนเดินออกจากห้องไปพร้อมกันนาถลดา ไม่มีใครรู้หรอกว่าหลังจากเดินออกจากห้องลุงพลไปได้สักพัก หมอพลอยยิ้มที่มุมปาก อาจเป็นเพราะเธอกู้วิกฤติการณ์ในวิทยาลัยพยาบาลได้สำเร็จ ซึ่งทำให้ลุงพลไม่ต้องเข้าซังเต และทำให้เหล่าบรรดากิ๊กเด็ก ๆ ทั้งหลายของลุงพลไม่ต้องอับอายขายขี้หน้าอีกด้วย

หรือบางที เธออาจพึงพอใจ ที่สามารถช่วยลุงพลยอดรักได้ พอนึกถึงบทรักที่นาถลดาได้รับจากลุงพล มันทำให้หว่างขาของเธอเริ่มเปียกแฉะ หมอพลอยเลยตัดสินใจแวะเข้าห้องน้ำหญิงเพื่อปลดปล่อยอารมณ์กำหนัดที่กำลังคุกกรุ่นขึ้นภายในจิตใจของตัวเอง ทั้งหมดนี้เป็นเพราะลุงพลคนนั้น ที่ทำให้ใจของหมอพลอยพรรณต้องไหวหวั่น

จากนี้ไป เจ้าหญิงน้ำแข็งผู้สูงศักดิ์แห่งวิทยาลัยพยาบาลจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป สงสารก็แต่กรวิทย์ ที่ห่างเหินกับนางในฝันเพราะภารกิจส่วนตัว จนไม่รู้ว่าเจ้าหญิงที่ตนรักนั้นปันใจให้ชายชรารุ่นราวคราวพ่อไปเสียแล้ว

ชอบ

[Nut27]

จัดการยายอุ๊เป็นรายต่อไปเลยครับ

[saizeroza]