พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาแล้ว กับไตรภาคตอนสุดท้ายตอนนี้ ที่ทุกคนรอคอย

เตรียมทิชชู่ไว้เหมือนเดิมนะครับตอนนี้ เพราะมันมีหลายอารมณ์มาก หวาน เสียว ดราม่า โดยเฉพาะช่วงท้าย ๆ นี่เหมือนเขียนเพื่อเยาะเย้ยพี่กรยังไงไม่รู้ อิอิ (มันเป็นหน้าที่เน้อ อย่าโกรธกันนะเพ่ 5555)

ตอนหน้าจะเริ่มปูเรื่องเข้าสู่เรื่องราวของยัยอุ๊แล้วนะครับ อีก 8 ตอน จะจบเกมรักภาคแรกอย่างเป็นทางการแล้วนะครับ ขอบคุณสำหรับการติดตาม

ตอนนี้ขอซ่อนฉากพระนางบางส่วนเหมือนเดิมครับ

ปล.อ้อ!! ผมเปิดโพลล์สำรวจความเห็นแฟน ๆ หน่อยนะครับ ในกรณีของพี่กรวิทย์ เภสัชหนุ่มผู้แสนดีของเราเนี่ย สมมุติว่าถ้าผมจะแบ่งนางฟ้าของลุงพล (ที่ไม่ใช่หมอพลอย , และโดนัทที่เป็นญาติของพี่แก , อุ๊นี่เลิกคิดได้เลย) คุณอยากให้สาว ๆ คนไหนเป็นคนดามใจพี่แกครับ หรือว่าไม่ดี ปล่อยให้แกเฮิร์ตแบบหมาบ้าคนเดียวต่อไป 55555+

.....................................................................................


"ลุงจะเริ่มแล้วนะครับ" ชุมพลโน้มตัวลงเปิดเกมรักบทใหม่ด้วยการบรรจงจูบแก้มก้นของหมอสาว ก่อนเอื้อมมือบีบบั้นเอวที่เปลือยเปล่าของหมอพลอยพรรณคนสวย เพื่อวอร์มอุ่นเครื่องและช่วยให้เมียรักรู้สึกผ่อนคลาย

"อืม...ดีจัง" พลอยพรรณหลับตาพริ้มให้กับลีลาการนวดของลุงพล เธอรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นกับฝีมือการนวดของนักการจอมหื่น "หมอพึ่งรู้ว่าลุงพลนวดเป็นด้วย"

"ก็นิดหน่อยครับหมอ" ชุมพลยิ้ม ก่อนเลื่อนมือกดตรงบริเวณง่ามก้น บีบกดและคลึงเพื่อให้หมอพลอยรู้สึกผ่อนคลาย

"อืม....." พลอยพรรณหลับตาพริ้ม เพลิดเพลินไปกับการบีบนวดของผัวแก่ เมื่อมือที่หยาบกร้านของชุมพลเลื่อนต่ำลงมาจนถึงแก้มก้นขาว ๆ เนียน ๆ ยิ่งทำให้เธอรู้สึกหวาบหวิวอย่างประหลาด "อื้อ.....ลุง...."

ภารโรงเฒ่ายิ้ม ไม่ตอบอะไร มันอยากให้เมียคนนี้รู้สึกพึงพอใจให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ มันบีบนวดแก้มก้นของหมอพลอยคนสวย เนื้อผิวตรงสะโพกของหญิงสาวเนียนและนุ่มมือ ชุมพลยิ้มพึงพอใจในเรือนร่างของหมอพลอยพรรณเหลือเกิน จนอดใจไม่ไหว โน้มตัวลงซุกไซ้แผ่นหลังที่ขาวเนียนของเมียรักด้วย

"อือ....ลุง...พล....จั๊กกะจี๊นะ" เจ้าหญิงน้ำแข็งเชิดหน้าขึ้น เส้นผมของเธอเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ปอยผมบางส่วนปรกหน้า หญิงสาวอ้าปากหวอ จนลุงพลสอดใส่นิ้วกลางเข้าไปให้เมียสาวได้ดูดเลียเพื่อระบายอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน

พลอยพรรณหลับตาพริ้ม ดูดนิ้วของลุงพลดังจ๊วบจ๊าบ เมื่อสมควรแก่เวลา ลุงพลก็ใช้มือทั้งสองข้างแหวกแก้มก้นของหมอพลอยคนสวย และใช้นิ้วกลางที่ให้หมอพลอยดูดเลียวนรอบรูหูรูดกลางบั้นท้ายงามงอน

"อืม...ค่อย ๆ นะลุงพล...." หญิงสาวเริ่มมีสีหน้าไม่สู้ดี เธอชักรู้สึกไม่แน่ใจเสียแล้วว่าจะให้ลุงพลลองเล่นเส้นทางวิบากนี้หรือใหม่ ทนายผึ้งที่เป็นเพื่อนสนิทเคยเล่าว่าสมัยไปเรียนต่อกฎหมายที่เมืองนอก เคยมีประสบการณ์กับฝรั่งคนหนึ่งและมีประสบการณ์แบบ One Night Stand ทนายผึ้งเล่าประสบการณ์ทางเพศที่ทำให้หมอพลอยพรรณฟังกีทีก็รู้สึกหวาบหวิวตรงหว่างขาทุกที

"ชั้นรู้จักกับพ่อหนุ่มคนนึง รู้ไหมว่าเขาเป็นเจ้าหน้าที่ฝึกงานของกระทรวงยุติธรรมของอเมริกาด้วยแหละ หน้าตานี่โคตรหล่อเลย คล้าย คริส อีแวนส์ ที่เล่นเรื่องกัปตันอเมริกาเลยแก!"

"เหรอ? แล้วยังไงต่อ?" หมอพลอยฟังเรื่องสุดสยิวของเพื่อนรักด้วยความสนใจ



"เค้าชื่อมาร์คัส ซิมป์สัน เป็นเพื่อนร่วมชั้นของชั้นตอนเรียนปริญญาโทที่อเมริกา โหยยย หล่อลากดินเลยแก แถมเฟรนลี่อีกต่างหาก ชั้นนี่แบบเป็นปลื้มมาก ก็เลยคุยกันเรื่องเรียน เรื่องจิปาถะทั่วไป วันนั้นหลังสอบเสร็จพวกนักเรียนกฎหมายก็เลยนัดรวมตัวไปแฮงค์เอ้าท์ที่ผับ โหยยย รู้ไหมว่ามาร์คัสมาสารภาพรักกับชั้นด้วยแหละ ชั้นนี่เป็นปลื้มที่สุด เค้าบอกว่าชอบผู้หญิงเอเชียแบบชั้น"

"เหรอ? แล้วไงต่ออะแก" พลอยพรรณยิ้ม เมื่อเห็นนัยน์ตาของเพื่อนรักเป็นประกาย นี่คงเป็นประสบการณ์ทางเพศที่น่าประทับใจไม่น้อยเลยทีเดียว

"เค้าชวนชั้นไปเดตข้างนอก ขับรถไปที่อพาร์ทเมนท์ของเค้า พอชั้นเข้าไป เขาก็กอดชั้น จูบชั้น ชั้นก็จูบเค้าตอบ พอรู้สึกตัวอีกที ชั้นก็เหลือแต่ชุดวันเกิด เค้าอุ้มชั้นขึ้นเตียงแล้วก็....ทำแบบนั้นแหละ อิอิอิ"

พลอยพรรณฟังด้วยใบหน้าแดงก่ำ เธอไม่เคยมีประสบการณ์ทางเพศกับผู้ชายแบบนี้มาก่อน พอได้ฟังจากประสบการณ์จริงของทนายผึ้ง เลยทำให้เธอรู้สึกสนใจอย่างบอกไม่ถูก

"แล้วเขาก็เริ่มสอดใส่เข้ามา โอโห แม่เจ้า!! ชั้นจำได้ว่าตอนที่เขาใส่มานะน้ำตาชั้นแทบเล็ดเลย ขนาดว่าชั้นเคยมีอะไรกับแฟนตอนช่วงเรียน ม.ปลาย กะ มหาลัยยังไม่เคยเจออะไรแบบนี้ เดา ๆ เอาว่าไอ้ตรงนั้นของเขาน่าจะใหญ่ยาวไม่ต่ำกว่า 10 นิ้ว"

"ตายแล้ว 10 นิ้วเลยเหรอ!!" เจ้าหญิงน้ำแข็งอุทาน "เข้าไปได้ไงอ่ะแก?"

"แล้วชั้นเป็นสาวเอเชียตัวเล็ก ๆ มาร์คัสนี่แบบหนุ่มกล้ามโตตัวสูงใหญ่หุ่นคิงส์ไซส์แบบกัปตันอเมริกา เขาสอดใส่เข้ามาในตัวชั้นแต่ละที โอโห จิ๋มชั้นแทบขาด ชั้นนี้ทั้งเจ็บทั้งเสียว แล้วที่ชั้นไม่มีวันลืมเลยคือการที่มาร์คัสมากระซิบข้างหูว่าอยากมีอะไรกับชั้นทางก้น"

"อึ๋ยยย!!!lสัปดนที่สุด!?" หมอพลอยทำหน้าตกใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น "แล้วแกว่าไง?"

"ชั้นก็บอกไม่เอา ๆ แต่มาร์คัสนี่ซิ ไม่รู้หื่นมาจากไหน ใช้นิ้วสวนก้นชั้นแล้วแทงเข้าไป โอยยยยยย ชั้นนี้อ้าปากหวอน้ำหูน้ำตาไหลเลย" ทนายผึ้งพักดื่มน้ำก่อนเริ่มเล่าเรื่องต่อ "แล้วเขาก็แทงสวนเข้ามา ทั้งจุกทั้งเจ็บ ชั้นนี่แบบคิดในใจเลยตามาร์คัสนี่แม่งเป็นเกย์ป่ะวะเนี่ย!! แล้วเค้าก็เสร็จในก้นของชั้น หลังจากวันนั้น มาร์คัสก็เหมือนทำตัวเหินห่างชั้น ไม่ค่อยพูดค่อยจา สงสัยตั้งใจหลอกฟันสาวเอเชียอย่างชั้นแล้วทิ้งมั้ง เห๊อะ!! แต่ชั้นไม่แคร์หรอก ดีซะอีก!! ขืนคบเป็นแฟน ชั้นว่าชั้นได้ขี้ไม่ต้องเบ่งแน่ ๆ แก!!"

พลอยพรรณหัวเราะร่วนให้กับประสบการณ์เสียวปนฮาของทนายผึ้ง ในใจหวังว่าเรื่องแบบนี้จะไม่มีวันเกิดขึ้นกับเธอ หากในอนาคตข้างหน้าเธอต้องแต่งงานออกเหย้าออกเรือน หญิงสาวคงต้องตั้งกฎเหล็กกับผู้ชายคนนั้นว่าห้ามยุ่งเกี่ยวกับบริเวณหลังบ้านของเธอโดยเด็ดขาด

"แต่เอาจริง ๆ มันก็เสียวนะ..." ทนายผึ้งยิ้ม "โดยเฉพาะเมื่อตอนที่เขาแทงตูดชั้นแล้วเอานิ้วมาบี้ตรงนั้นแล้วสอดใส่เข้าไป โอยยย ชั้นนี่แบบแทบคลั่ง เสร็จจนไม่รู้จะเสร็จยังไง"

"พอ ๆ ชั้นฟังเรื่องสัปดนจากแกมาเยอะแล้วผึ้ง!!" หมอพลอยเอ่ยปากด้วยใบหน้าแดงก่ำ ประสบการณ์ทางเพศสุดพิศดารของเพื่อนรักทำร่างกายของเธอปั่นป่วนได้ไม่น้อยเลยทีเดียว

ตัดมาที่ปัจจุบัน หมอพลอยพรรณกำลังจะได้ลิ้มรสชาติแห่งรักรูปแบบใหม่โดยนักการภารโรงที่ชื่อชุมพล ที่กำลังใช้นิ้วคว้านรูก้นของเธออย่างใจเย็น พลอยพรรณทั้งรู้สึกเจ็บและเกร็งตรงพื้นที่บริเวณนั้นมาก

"อย่าเกร็งนะจ๊ะคนดี" ชุมพลโน้มตัวจูบแก้มก้นของเมียสาว "อย่าเกร็ง ทำตัวสบาย ๆ เดี๋ยวจะดีเอง"

พลอยพรรณเหลียวหลังไปมองลุงพลที่กำลังใช้นิ้วแหวกถ้ำทองของเธอ ทางฝั่งผัวแก่ก็ยิ้มตอบ ก่อนโน้มตัวลงใช้ลิ้นเลียรอบรูก้นของเมียสาว ทำเอาเจ้าหญิงน้ำแข็งสั่นสะท้านจนทนไม่ไหว

"ลุง.....อึ๊ยยยยย......ไม่ทำแบบนั้นซิคะ....ตรงนั้นมันสกปรกนะ!!" พลอยพรรณหลับตาปี๋ออกโรงห้ามชุมพล แต่มนุษย์ลุงไม่สนใจ มันยังคงตั้งหน้าตั้งตาขยายช่องทางถ้ำทองต่อไป พอเห็นว่ากล้ามเนื้อหูรูดของหมอสาวเริ่มขยายตัว ลุงพลก็เริ่มสอดใส่นิ้วชี้เพิ่มเข้าไป แล้วคว้านไปรอบ ๆ ลำไส้ใหญ่ของคุณหมอสาวที่ร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บปนเสียว

"อ๊า....ลุง....ไม่ทำแล้วได้ไหม....อูยยย" หมอพลอยหลับตาปี๋ เธอสับสนเหลือเกินกับความรู้สึกแบบนั้น มันรู้สึกเหมือนเธอกำลังปล่อยทุกข์ มันรู้สึกดีแบบแปลก ๆ ถึงปากจะร้องบอกว่าไม่ แต่ในใจเธอกลับรู้สึกอีกแบบที่ไม่กล้าพอจะบอกลุงพลออกไป

"เอาละ...ได้เวลาเหมาะสมแล้ว อย่าเกร็งนะครับหมอ" ลุงพลถอนนิ้วออกมาจากรูก้นของหมอพลอย มันจับหมอพลอยนอนหงาย แล้วเอาขาเมียรักพาดที่พาเพื่อทำการล็อค เพราะรู้ดีว่าหมอพลอยต้องดิ้นหนีตอนที่มันกำลังสอดใส่ปิกาจู้เข้าไปเล่นซนในถ้ำทองของหมอพลอยแน่นอน

"ค่อย ๆ นะลุง...พลอยไม่เคย" หมอพลอยทำหน้าเว้าวอนขอความเมตตา ทางฝั่งชุมพลไม่ตอบอะไรได้แต่ยิ้มตอบ ก่อนใช้มือจับท่อนเนื้อขนาด 8 นิ้วจ่อที่รูก้นของหมอสาวแล้วดันมันเข้าไป "อุ๊ยยยยย!!"

หัวถอกผลุบเข้าไปในรูก้นของหมอพลอยได้ในส่วนแรก ลุงพลซูดปากด้วยความโล่งอกที่ภารกิจขั้นต้นสำเร็จ ทางฝั่งหมอพลอยขมวดคิ้วเพราะความเจ็บ เกิดมานอกจากถูกคุณแม่สวนตูดตอนท้องผูกสมัยเด็ก ๆ ก็ยังไม่มีใครกล้าอุกอาจทำถึงขนาดนี้กับเธอ

"ทำตัวสบาย ๆ อย่าเกร็งนะครับ" ลุงพลจูบขาของหมอพลอยเพื่อปลอบโยน ก่อนใช้มือบี้ติ่งสยิวของเมียรักเพื่อช่วยลดทอนความเจ็บปวดที่ถูกทะลวงถ้ำทองเป็นครั้งแรกในชีวิต

"อึม...." หมอพลอยถอนหายใจยาว ในเมื่อเธอตัดสินใจเลือกให้มันเกิดแบบนี้ก็มีแต่ต้องเดินหน้าต่อไป หญิงสาวหลับตาก่อนเอ่ยปากกับลุงพลบางอย่าง "เบา ๆ นะคะลุงพล พลอยยังเจ็บอยู่"

ชุมพลยิ้ม มันยังใจเย็นไม่รีบฝืนแทงสวนเข้าไปในถ้ำทองของหมอพลอย เพราะยังมีเวลาอีกเหลือเฟือ เลยใช้นิ้วบี้ติ่งสยิวของเมียรักจนน้ำเริ่มชุ่ม ก่อนสอดใส่นิ้วเข้าไปเล่นซนในถ้ำสาวที่ร้อนฉ่ำและเปียกแฉะ

"อืม....อึยยย...." หมอพลอยเริ่มร้องครางออกมา ความเจ็บจากการถูกลุงพลเบิกถ้ำทองเริ่มหายไป แน่นอนเพราะลุงพลยังใจเย็นไม่รีบร้อน เพราะเป้าหมายของมันคือการปลุกอารมณ์หมอพลอยให้เพิ่มมากขึ้นไปอีก

นิ้วมือของลุงพลคว้านถ้ำสาวของหมอพลอย นัยน์ตาของมันก็มองหน้าท้องแบนราบที่แขม่วเพราะความเสียวซ่าน หมอพลอยอ้าปากหวอและเพลิดเพลินไปกับนิ้วของลุงพลที่กำลังเล่นซนในช่องคลอดของเธอ พอเห็นว่าอารมณ์ของหมอพลอยเริ่มมา ลุงพลก็เริ่มดันท่อนเอ็นเข้าไปในรูก้นของเมียสาว



"อืม....เบา ๆ หน่อยค่ะลุง เจ็บ..." หมอพลอยยกแขนขึ้นมาประท้วงลุงพลที่กำลังดุนดันท่อนเอ็นเข้าไปในถ้ำสาวของเธอ พอเห็นเช่นนั้น ลุงพลเลยค่อย ๆ สาวท่อนเอ็นออกมาแล้วดันสวนเข้าไปอีกครั้ง มือที่เล่นซนในถ้ำสาวถูกดึงออกมาเพื่อบดบี้ติ่งสยิวของหมอพลอยคนสวยเพื่อช่วยบรรเทาอาการเจ็บปวด "โอยยย...."

ลุงพลเริ่มสาวเข้าท่อนเอ็นเข้าออก มันทั้งฝืดทั้งหนืด ดังนั้นมันจึงหาวิธีแก้ไข ด้วยการใช้นิ้วที่บี้ติ่งสยิวหมอพลอยล้วงเข้าไปในถ้ำสาวของเมียรักอีกครั้ง เพราะข้างในยังมีน้ำรักทั้งของมันและหมอพลอยค้างอยู่ มันใช้นิ้วชี้เขี่ยคราบน้ำสีขาวในถ้ำสาวของหมอพลอยออกมาชโลมท่อนเอ็นของหมอพลอยพรรณเพื่อใช้แทนน้ำมันหล่อลืนก่อนแทงสวนเข้าไป

"อืม...ดีขึ้นแหะ...อูยยย" ลุงพลหลับตาพริ้มด้วยความเพลิดเพลินขณะกำลังสาวท่อนเนื้อเข้าออกในถ้ำทองของหมอพลอย มือขวาก็บี้ติ่งสยิวของเมียรักไป ส่วนมือซ้ายก็ลูบไล้เรือนขาที่สวยได้รูปของเจ้าหญิงน้ำแข็งผูกตกเป็นทาสสวาทของมันอย่างพลอยพรรณ

"อ๊ะ...อืม....อ๊ะ...." หมอพลอยพรรณขมวดคิ้วแน่น  เมื่อลุงพลเริ่มซอยเข้าออกในช่องทวารหนักของเธอ แต่คราวนี้กลับรู้สึกเจ็บน้อยลง อาจเป็นเพราะน้ำหล่อลื่น หรือเพราะบางทีเพราะเธอเองก็มีอารมณ์ร่วม โดยเฉพาะเมื่อลุงพลกำลังใช้นิ้วบี้ติ่งสยิวของเธออยู่

"เป็นไงบ้างครับหมอ?" ลุงพลยิ้ม "รู้สึกดีขึ้นยัง?"

"ยังเจ็บนิดหน่อยค่ะลุง...ทำเบา ๆ นะคะ" หมอพลอยตอบ หญิงสาวมองหน้าลุงพลที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อด้วยใจที่หวั่นไหว

"มองหน้าลุงอีกแล้วนะครับหมอ" ชุมพลยิ้มหวาน "เป็นยังไงบ้างครับ ปกติต้องวัดไข้ผู้ป่วยคนอื่นทางก้น วันนี้โดนผมเสียบก้นซะเอง รู้สึกยังไงบ้าง?"

"ทุเรศ!!!" หมอพลอยมองค้อน ก่อนโน้มตัวหยิกต้นขาลุงพลเพื่อเอาคืน "นั่นปากหรืออะไรคะลุงพล!!"

"โอ้ยยย!! ผมขอโทษ!!" มนุษย์ลุงร้องเสียงหลง "ผมแค่อยากให้หมอพลอยมีรอยยิ้ม แค่นั้นเอง"

"ที่หลังพูดแบบนี้ อย่าพูดเลยนะคะลุง" หมอพลอยมองค้อน

"ครับ..." ลุงพลยิ้ม ก่อนสอดใส่ท่อนเอ็นเข้าไปในถ้ำทองหมอสาวลึกขึ้น ลึกขึ้น และลึกขึ้น

"อืม....." หมอพลอยหลับตาพริ้ม ความเจ็บจากการถูกเบิกถ้ำทองเริ่มจางลง เหลือเพียงแต่ความเสียวซ่าน จากการถูกลุงพลใช้น้องชายสอดใส่เข้าไปในถ้ำทอง ส่วนนิ้วของลุงพลก็บี้เม็ดสยิวจนน้ำเยิ้มออกมาเป็นสาย

ชุมพลใจเย็นกับการเบิกถ้ำทองของหมอพลอยมาก มันไม่เร่งจังหวะ ค่อยเป็นค่อยไป พอเหลือบมองอีกที ท่อนเอ็นเกือบ 8 นิ้วก็จมหายไปในช่องทวารหนักของหมอพลอยจนเกือบมิดด้าม หมอพลอยอ้าปากหวอเพราะทั้งเจ็บและจุก

"อ๊า....แฮ่ก ๆ ๆ" หมอพลอยอ้าปากหวอ เมื่อลุงพลดันท่อนเอ็นเข้าไปจนสุดโคน มันเป็นความรู้สึกที่หวาบหวิวและแปลกใหม่จนบอกไม่ถูก ซึ่งเธอก็ยินดีรับมัน เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไรจะมีโอกาสเช่นนี้อีก



"อือ...อือ....อือ..." หมอพลอยครางในลำคอ หลับตาพริ้ม หญิงสาวเอื้อมแขนโอบท้ายทอยของภารโรงเฒ่าที่เริ่มเร่งจังหวะซอยรูก้นของเธอ ตอนนี้ความรู้สึกภายในช่องทวารหนักของเธอนั้นแทบไม่รู้สึกเจ็บอีกแล้ว แต่มันกลับรู้สึกเสียวซ่านจนอดทนไม่ไหว และในที่สุดวินาทีสำคัญก็มาถึง เมื่อหมอพลอยถึงจุดสุดยอดเป็นรอบที่ 4



"อ๊ะ...อืม...อูยยยย" หมอพลอยบิดตัวเกร็ง ร่างของเธอกระตุก เพราะถึงจุดยอด หญิงสาวกำมือแน่นเพราะความเสียวซ่านจนแทบทำให้หัวใจต้องหยุดเต้น ในขณะที่ลุงพลยังคงเร่งซอยถ้ำทองของเมียรักเร็วขึ้น แรงขึ้น เพื่อติดตามหมอพลอยขึ้นสวรรค์

"ผมไม่ไหวแล้ว!!" ลุงพลชมวดคิ้ว "อ๊า...."

ในที่สุด ลุงพลก็หลั่งน้ำเชื้อเข้าไปในถ้ำทองของหมอสาว หัวใจของมันเต้นแรงจนแทบหลุดออกจากอก นี่หากไม่ได้พลังวิเศษมา รับรองได้ว่ามันคงต้องขาดใจตายเป็นแน่

ถ้ำทองของหมอพลอยบีบรัดท่อนเนื้อของลุงพลแน่น โดยเฉพาะเมื่อหมอพลอยเผลอขมิบก้นเพราะถึงจุดสุดยอด ยิ่งทำให้ความเสียวซ่านที่ได้รับนั้นทวีคูณขึ้นไปอีก จนลุงพลคนอึดเกือบหัวใจวายตายเสียให้ได้ เช่นเดียวกับหมอพลอย ที่กล่าวได้ว่านับจากนี้ไปเธอคงจะไม่มีวันได้เรียนรู้รสรักที่แสนหวานและตราตรึงใจแบบนี้อีก หากไม่ใช่จากชายสูงวัยที่ชื่อชุมพล

"ผมรักหมอนะครับ...เมียรักของลุง" ลุงพลหอมแก้มหมอพลอยที่เหมือนจะเคลิ้มหลับไป หญิงสาวยิ้มที่มุมปากด้วยอารมณ์ที่สุขสม ในขณะที่ท่อนเอ็นของลุงพลยังปักอยู่ตรงรูก้นของเธอ ส่วนถ้ำสาวก็หลั่งน้ำหวานออกมาเป็นสาย

หมอพลอยขมิบก้นเพื่อคายท่อนเนื้อของลุงพลที่ปักคาเอาไว้อยู่ มันค่อย ๆ อ่อนตัวและย้วยเล็กลงและหลุดออกจากถ้ำทองของหมอสาวพร้อมกับน้ำรักสีขาวไหลออกมาเป็นสาย สุดท้าย คู่รักต่างวัยก็นอนกอดก่ายบนเตียงตรวจโรคจนเผลอหลับไปทั้งคู่

...................................................................................

คู่รักข้าวใหม่ปลามันเผลอหลับไป จนเวลาล่วงมาถึงช่วงตี 2 หมอพลอยลืมตาตื่นขึ้นมาและเรียกลุงพลที่นอนกอดเธออยู่ด้านหลัง

"ลุงพล...ตื่นได้แล้วค่ะ" พลอยพรรณหันไปปลุกลุงพลที่นอนหลับอยู่

"อืม....." ลุงพลค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความอ่อนเพลีย "นี่กี่โมงแล้ว?"

"ตีสองแล้วค่ะลุง" พลอยพรรณตอบ "รีบตื่นแล้วกลับกันเถอะ ถ้าใครมาเห็นตอนเช้าเราจะแย่"

"ครับหมอ...อูยยย" ลุงพลค่อย ๆ ฝืนตัวลุกขึ้นมา เช่นเดียวกับพลอยพรรณ คู่รักต่างวัยในสภาพเปลือยเปล่าและเนื้อตัวเปื้อนไปด้วยคราบน้ำรักต่างกำลังง่วนอยู่กับการเก็บเสื้อผ้าที่ตกอยู่บนพื้น ทางฝั่งหมอพลอยหยิบทิชชู่ออกมาเช็ดทำความสะอาดคราบน้ำรักที่เหนียวเหนอะหนะบนเตียงตรวจโรคด้วยท่าทีกระวนกระวายใจ

ท่าทางของหมอพลอยช่างดูสมกับเป็นกุลสตรีจริง ๆ แต่ใครเลยจะคาดคิดว่าพอเป็นเรื่องบนเตียง เจ้าหญิงน้ำแข็งองค์นี้ช่างเร้าร้อนแตกต่างจากฉายาเสียนี่กระไร

"เดี๋ยวผมช่วยครับ...." ลุงพลหยิบเสื้อที่กองบนพื้นขึ้นมาเช็ดคราบหลักฐานเกมรักของมันและหมอพลอยพรรณ ทำเอาหญิงสาวขมวดคิ้วเพราะไม่เข้าใจว่าทำไมลุงพลต้องเอาเสื้อมาเช็ดอะไรแบบนี้ด้วย

"ลุง!! เอาเสื้อดี ๆ มาเช็ดทำไมคะ?" หมอพลอยประท้วง

"ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไร ผมมีเสื้อบอลที่ห้องภารโรงค่อยไปเอาก็ได้" ลุงพลตอบ "รีบ ๆ เคลียร์ห้องแต่งตัวแล้วไปดีกว่า"

หมอพลอยพยักหน้า ก่อนแต่งตัวเพื่อเตรียมกลับไปที่คอนโดเพื่อพักผ่อน พรุ่งนี้วันเสาร์ บางทีหมอพลอยอาจต้องขอลาหยุดอีกวัน ด้วยสภาพอิดโรยจากการโรมรันเกมรักกับลุงพลเป็นเวลานาน ทำให้หมอพลอยมีท่าทางเหมือนจะวูบไป

"หมอเป็นอะไรไหมครับ?" ลุงพลเอ่ยปากด้วยความเป็นห่วง ขณะกำลังประคองร่างเมียรัก

"หมอไม่เป็นไรค่ะ...ไม่รู้ทำไมเพลียจัง" พลอยพรรณตอบ



"สงสัยเป็นเพราะเมื่อหัวค่ำ..." ลุงพลตอบ จนหมอพลอยหันมามองค้อนแล้วใช้ศอกกระทุ้งหน้าท้องของภารโรงเฒ่าเพื่อเอาคืน

"ลุงนะลุง รังแกหมอ!" พลอยพรรณยิ้มเขิน "เร็วเถอะค่ะ รีบเคลียร์ห้องแล้วออกไปจากที่นี่ดีกว่า"

"หมอกลับยังไงครับ?" ชุมพบเอ่ยปากถาม "เดี๋ยวลุงไปส่งให้เอาไหม?"

"ไม่เป็นไรค่ะลุง" เจ้าหญิงน้ำแข็งปฏิเสธ ขณะกำลังสวมบราเซีย "หมอไม่อยากให้ใครสงสัย แต่งตัวเสร็จแล้วรีบแยกย้ายทางใครทางมันเถอะค่ะ"

พอได้ยินหมอพลอยพูดแบบนั้น ก็ทำเอาลุงพลรู้สึกไม่ดี มันเหมือนกับเป็นการสั่งลายังไงยังงั้นเลย

"เรายังจะได้เจอกันอีกไหมครับหมอ?" ลุงพลเอ่ยปากถามตรง ๆ "เรื่องของลุงกับหมอยังพอเป็นไปได้หรือเปล่าครับ?"

หมอพลอยนิ่งเงียบ หันมามองลุงพลด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความอึดอัดใจ ทั้งหมดที่เธอทำไปในคืนนี้ กับการยอมพลีกายถวายใจให้ลุงพล ส่วนหนึ่งก็ยอมรับว่าเธอมีความต้องการกับลุงพลจริง ๆ และอีกเหตุผลคือเธอต้องการประชดพ่อแม่ และรวมไปถึงพี่บอย ที่เธอไม่เคยรักหรือรู้สึกดีกับคน ๆ นี้เลยแม้แต่น้อย

"ลุงเองก็น่าจะรู้คำตอบอยู่แล้วนะคะ..." พลอยพรรณสวมเสื้อเชิ้ต ใส่กระดุมทีละข้าง "เรื่องคืนนี้ หมออยากให้ลุงคิดซะว่าฝันไป"

"แต่..." นั่นไง พลอยพรรณกลับสู่โหมดเจ้าหญิงน้ำแข็งอีกรอบแล้ว

"เรื่องของเราเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะลุง!!" พลอยพรรณทำหน้าดุใส่ลุงพล "ตื่นเถอะค่ะ! พลอยต้องแต่งงานกับพี่บอย ที่เป็นลูกชายนักการเมืองระดับประเทศนะ คิดว่าภารโรงใกล้เกษียณอย่างลุงจะทำอะไรได้เหรอคะ?"

"หมอพลอย..." ลุงพลนิ่งเงียบ เมื่อเห็นใบหน้าของพลอยพรรณเต็มไปด้วยความโศกเศร้า จนมันทนไม่ไหว เดินเข้าไปหวังโอบเมียรักเพื่อปลอบประโลม

"อย่าค่ะลุง..." พลอยพรรณปฏิเสธ "ขอให้ทุกอย่างจบแค่นี้เถอะค่ะลุง หมอกำลังจะมีคู่หมั้นแล้วนะคะ"

ลุงพลจำใจต้องนิ่ง เพราะรู้สึกได้ว่ามีบางสิ่งที่อัดอั้นตันใจหมอพลอยพรรณ และเจ้าตัวคงไม่อยากพูดมันออกมา สุดท้ายลุงพลก็เลยจัดแจงทำลายหลักฐานในห้องตรวจโรคทั้งหมดร่วมกับหมอพลอย แล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้านทางใครทางฝัน

ก่อนที่จะเปิดประตูออกจากห้องพยาบาล ลุงพลโอบกอดหมอพลอยเอาไว้ หญิงสาวไม่ได้ต่อต้านอะไร

"ลุงขอโทษสำหรับทุกอย่างก่อนหน้านะครับ รวมถึงเรื่องของเจ้าบิ๊กด้วย อันที่จริงลึก ๆ ลุงเองก็เอ็นดูมันเหมือนลูกเหมือนหลานคนหนึ่ง เพียงแต่..."

"ช่างมันเถอะค่ะ..." พลอยพรรณเอื้อมมือปลดแขนของลุงพลออก "หมอปล่อยวางแล้ว เจ้าบิ๊กมันทำตัวมันเอง หมอไม่ติดใจอะไรแล้ว รีบกลับเถอะค่ะลุง หมออยากพักผ่อน"

สุดท้าย หมอพลอยคนสวยก็เปิดประตูห้องพยาบาล โดยมีลุงพลเดินตามมา พลอยพรรณล็อคประตูห้อง ส่วนลุงพลก็เหลือบมองเมียรัก

"ทำไมไม่รีบกลับไปละคะลุง?" หมอพลอยทำหน้าดุใส่ลุงพล จนภารโรงเฒ่าจำใจต้องเดินกลับไปด้วยความผิดหวังลึก ๆ

บางทีคงมีความทุกข์อะไรบางอย่างในใจหมอพลอย ถ้าหากคนอย่างกูยังมีบุญและวาสนาพอ ก็หวังว่าจะช่วยเมียรักของกูคนนี้ได้บ้างซิน่า ลุงพลคิด!

.....................................................................................................................................

ก่อนหน้านั้น ราวช่วงห้าทุ่มของวันเดียวกัน ณ กรุงเทพมหานคร เมืองหลวงที่ไม่มีวันหลับไหลของประเทศไทย

"อย่าเสียใจเพื่อน ผู้หญิงมีเยอะแยะ เดี๋ยวมึงก็หาคนดี ๆ ใหม่ได้" เพื่อนรักของนายกรวิทย์ตบบ่าเพื่อนที่กำลังฉลองในวันอกหักกับหมอพลอยคนสวย ที่มันเฝ้ารักเฝ้าดูแลมากว่า 10 ปี ในสถานบันเทิงแห่งหนึ่งใจกลางเมืองกรุงเทพ

"กูจะบอกให้นะโว้ย!!ผู้หญิงแม่งชอบคนดี ชอบเหี้ย ๆ แต่แม่งก็ไปรักคนเลว!! แล้วก็เสือกแต่งงานกับคนรวย!!" กรวิทย์ ที่ปกติเป็นหนุ่มหน้าตี๋ท่าทางสุภาพวันนี้จัดเต็มเพื่อเฉลิมฉลองในโอกาสที่อกหักจากหมอพลอยพรรณ พอเหล้าเข้าปากมากขึ้นเรื่อย หนุ่มตี๋ท่าทางเรียบร้อยก็แปลงร่างเป็นหนุ่มปากหมาในบัดดล "มันคือสัจธรรม!!"

"มึงพูดรอบที่สิบแล้วนะไอ้กร..." เพื่อนรักนายกรถอนหายใจ "กูว่ามึงพอได้แล้ว ไอ้ห่า!!"

แก้วเหล้าที่กรวิทย์ชูขึ้นเพื่อหวังดื่มย้อมใจถูกเพื่อนรักดึงกลับไปเพราะทนไม่ไหวกับสภาพที่เมาแอ๋เหมือนหมาของมัน

"ทำไมพลอยต้องทำแบบนี้กับพี่ด้วย..." กรวิทย์เพ้อถึงนางในฝันเหมือนหมาบ้า "ทำไมครับพลอย....พี่ผิดอะไร?"

"เออ...ทำใจเว้ยเพื่อน พอได้แล้วมึง" เพื่อนในกลุ่มอีกคนปลอบใจกรวิทย์เป็นการใหญ่ "อย่างน้อยมึงยังมีกูนะไอ้กร พวกกูยังเป็นเพื่อนมึงเสมอ"

"อืม...." กรวิทย์ร้องไห้จนตาบวมไปหมด ทั้งเมาทั้งเฮิร์ต เรียกได้ว่าหมดสภาพเภสัชหนุ่มผู้แสนดีกันเลยทีเดียว "ขอบใจเว้ยเพื่อน...แต่กูเสียใจ....ทำไม...ฮือ ๆ"

"เอางี้ไหมมึง?" หนึ่งในเพื่อนของกรวิทย์นึกอะไรบางอย่างออก "พอดีว่ากูมีแฟนเป็นเด็กมหาลัย กูจะลองติดต่อสาว ๆ มหาลัยให้มึงเอาป่ะ? กูบอกเลยว่าสวยน่ารักไม่แพ้หมอพลอยเลย"

"กูไม่สน...อืมมม...กูรักแค่พลอย...." กรวิทย์เพ้อ

"มึงดูก่อนซิ...เร็ว" เพื่อนผู้หวังดีหยิบสมาร์ทโฟนเปิดหน้าเฟสของแฟนเด็กมหาลัยให้กรวิทย์ดู "คนนี้ไง ที่กูแนะนำ ชื่อน้องพิมมี่ ยังโสด แฟนกูบอกว่าพึ่งอกหักมา สนใจคุยไหม?"



"พิมมี่?" กรวิทย์เหลือบมองรูปน้องพิมมี่ในเฟสของเจ้าตัว แวบแรกก็นึกสนใจเพราะความขาวอวบและน่ารัก "ไม่เอา...กูจะเอาน้องพลอย กูเกิดมาเพื่ิอรักน้องพลอยคนเดียว!!"

"เออ ๆ กูจนปัญญากับมึงแล้ว ไอ้เทพบุตร!!" เพื่อนรักของกรวิทย์ส่ายหน้า "พามันกลับเหอะ เดี๋ยวกูขับรถไปส่งเอง"

"หรือผู้ชายดี ๆ จะมีแต่ในนิยาย หรือผู้ชายอย่างฉันที่รักแค่ไหนคงต้องตาย...." กรวิทย์ในสภาพเมาแอ๋ร้องเพลงครวญไปเรื่อย จนผู้คนในผับหันมองมาที่เภสัชหนุ่มผู้พ่ายรักจากหมอสาวเป็นทางเดียวกัน "สุดท้ายเขาได้พลอย...ไปครอง"

"เงียบ ๆ หน่อยไอ้สัสกร!!" เพื่อนของกรวิทย์ทำเสียงดุขณะกำลังหิ้วปีกพ่อหนุ่มเภสัชพ่ายรักกลับบ้าน "กูอายคนอื่นนะโว๊ย!!"

"พลอย...ตอนนี้พลอยทำอะไรอยู่ รู้ไหม? พลอยทำให้ใจของพี่กรต้องแหลกสลาย ทำไมพลอยทำกับพี่แบบนี้...ทำไม...ทำไม....." เภสัชหนุ่มเพ้อหนักขณะกำลังเดินออกจาหน้าผับ จนการ์ดที่เฝ้าร้านมองดูด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยพอใจนัก เพราะดูท่าทางกรวิทย์ก็มีอายุและวุฒิภาวะ ไม่น่าปล่อยให้ตัวเองเมาปลิ้นแบบนี้ได้ "พลอย....ทำไมทำกับพี่แบบนี้....อุ๊บบบ!!"

"อ่าว...ไอ้สัส จะอ้วกอีกเพื่อนกู!!" เพื่อนของกรวิทย์รีบประคองร่างเพื่อนไปที่พงหญ้าริมรั้วข้างทาง เพื่อให้กรวิทย์ได้ระบายของเสียออกมาจากปาก นี่คือความเจ็บปวดทางใจที่แสนทรมานที่สุดในชีวิตของเภสัชหนุ่มผู้อาภัพรักคนนี้เลยทีเดียว

นี่หากกรวิทย์รู้ความจริงว่า พลอยพรรณ นางในฝันที่ตัวเองเฝ้ารักมานานกว่า 10 ปี ได้มอบกายถวายใจให้กับภารโรงเฒ่าอย่างชุมพล ที่ดูมุมไหนก็ไม่มีทางเอาชนะผู้ชายที่ดีพร้อมอย่างกรวิทย์ได้ จะรู้สึกยังไงกันนะ?

ชิบ

คนต่อไปคือใครกันนะ

ห้ามแตะเด็กลุงนะเว้ย คนไหนก็ไม่ได้เด็ดขาด

หมอติดใจลุงแล้ว

 

อิ่มๆจุกๆไปเลยครับหมอยพลอย โดนขนาดนี้ต้องหลงลุงหัวปักหัวปำแล้วล่ะครับ

  ขอบคุณครับ

หมอพลอยนี่เต็มที่เลย

จัดซะสาวติดใจเลยนะ

 

หมอพลอยเจอลุงสายเหลืองเข้าให้แล้ว 

มอบกายถวายใจให้พี่พลคนเดียว