รักยม (R) ตอนที่ 4 - ส่งกลับบ้าน

   จิตใจคนช่างแปลกยากแท้หยั่งถึง ก่อนหน้านี้เอกและหญิงยังรู้สึกสนิทชิดเชื้อกันเพราะการก้าวข้ามความสัมพันธ์ก้าวใหญ่ แต่พอออกไปกินข้าวด้วยกันแค่มื้อเดียว ความแตกต่างหลายอย่างก็ทำให้ทั้งสองคนรู้สึกว่ามีช่องว่างบางอย่างขวางกั้นกลางเอาไว้

   เอกพักสายตาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์และหันไปมองดูหญิงด้วยความรู้สึกเหมือนว่าเธอสูงเกินเอื้อม ในขณะที่อีกใจหนึ่งนั้นก็กำลังครุ่นคิดคำพูดของคุณยายปริศนา เขาไม่อยากเชื่อเรื่องโชคชะตาอะไรพวกนั้น แต่เขาไม่คิดว่าคุณยายจะแกล้งมาโกหกเขาเพราะหวังอะไรบางอย่าง กระนั้นเขาก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมหญิงจึงต้องมีชะตาอาภัพอะไรแบบนั้น

   "ช่วยเหรอ ... เหอะ เหอะ เราจะช่วยอะไรได้"

   ชายหนุ่มส่งเสียงพึมพำบอกกับตัวเองด้วยรอยยิ้มขมขื่น เขาละสายตาจากคุณหนูคนสวย แล้วหันไปมองซองกระดาษที่มีตุ๊กตาไม้แกะสลักของเด็กแฝด เขามองมันครู่หนึ่งด้วยความรู้สึกไม่ค่อยเข้าใจ จากนั้นจึงหันกลับมาเร่งทำงานของตัวเองต่อ

   ไม่กี่นาทีหลังจากนั้น คุณหนูแสนสวยก็เป็นฝ่ายหันหน้ามามองเขาบ้าง เธอทำทีเป็นหมุนตัวมาหยิบของในตู้เก็บ แต่ดวงตาคู่สวยนั้นกำลังจับจ้องใบหน้าด้านข้างของชายหนุ่มด้วยความรู้สึกอันหลากหลาย เธอรู้สึกไม่เข้าใจตนเองอย่างยิ่ง

   ถึงแม้ว่าข้อเท็จจริงนั้น เขาและเธอได้มีสัมพันธ์สวาทกันแล้ว แต่เธอก็ยังไม่แน่ใจนักว่าเธอชอบเขาหรือไม่ อย่าว่าแต่จะใช้คำว่ารักที่ลึกซึ้งยิ่งกว่า คุณหนูเช่นเธอย่อมทราบดีถึงความสำคัญของคู่ครอง และเธอแน่ใจว่าพ่อของเธอจะต้องไม่ยอมรับผู้ชายที่แสนธรรมดาอย่างเอกไปเป็นลูกเขยแน่นอน

   แม้แต่ตัวเธอเองก็ยังลังเลไม่แน่ใจ บางครั้งเธอก็รู้สึกว่าเขามีเสน่ห์ แต่บางครั้งก็รู้สึกแตกต่างแปลกแยก เวลานี้เธอเริ่มจะสงสัยว่าความรู้สึกวาบหวามอบอุ่นซาบซ่านตอนใกล้ชิดกับเอกนั้นเป็นแค่เรื่องปกติเมื่อชายหญิงพลอดรักกันหรือไม่ หากเป็นผู้ชายคนอื่น เธอจะรู้สึกเช่นเดียวกันหรือไม่ ยกตัวอย่างเช่นผู้ชายในฝันคนนั้น

   หญิงมองดูเอกและนึกเปรียบเทียบกับชายในฝัน ชายคนนั้นเรียกได้ว่ามีรูปร่างหน้าตาคล้ายเอก ยกเว้นก็แต่เพียงเขาหล่อเหลามีน้ำมีนวลกว่ามาก และเขามีรูปร่างแข็งแกร่งเหมือนพวกนักกีฬาที่สามารถดึงดูดสายตาผู้หญิงได้ทุกคน คำถามที่รบกวนใจหญิงก็คือชายคนนั้นมีตัวตนหรือไม่

   "สวัสดีครับน้องหญิง"

   เสียงเรียกที่มาจากด้านหลังทำให้หญิงหันมองตามไป เธอมองเห็นชัดเจนว่าสายตาของชายหนุ่มคนนี้กำลังจับจ้องมองดูทรวงอกอวบทะลักของเธอ และมีความเป็นไปได้ที่เขาจะมองเห็นว่าเธอไม่ได้สวมใส่ยกทรง เพราะเธอไม่ได้สวมเสื้อคลุมทับเอาไว้

   "สวัสดีค่ะพี่เจมส์"

   หญิงรีบดึงชายเสื้อคลุมมาปิดด้วยความรู้สึกรังเกียจสายตาหื่นกระหายที่แอบมองดู จากนั้นเธอจึงค่อยยกมือสวัสดีและพูดทักทายตอบ เจมส์นั้นเป็นลูกชายคนเดียวของผู้บริหารคนหนึ่งในบริษัท เขาเป็นทายาทธุรกิจพันล้าน เรียกได้ว่าร่ำรวยมหาศาลไม่แพ้พ่อของเธอ นอกจากนี้เขายังหนุ่มแน่นหล่อเหลา เรียกได้ว่ามีทุกอย่างมากเกินพอที่จะทำให้ผู้หญิงจำนวนมากคลั่งไคล้ได้

   "เอ่อ ... งานยุ่งหรือเปล่าครับ"      

   เจมส์ลืมหายใจไปเฮือกหนึ่งเมื่อได้เห็นว่าคุณหนูคนสวยไม่ได้สวมใส่ยกทรง ภาพความขาวกลมกลึงของสองเต้าที่มีเสื้อนักศึกษาตัวเล็กจิ๋วรัดรั้งเอาไว้ทำให้เขารู้สึกร้อนวูบวาบหื่นกระหายขึ้นมาทันที แต่เขาก็ยังต้องพยายามเก็บกดเอาไว้ไม่แสดงออกมามากเกินไป

   "ยุ่งนิดหน่อยค่ะ พี่เจมส์มีอะไรหรือเปล่าคะ"

   "ถ้าไม่มีอะไร มาหาน้องหญิงไม่ได้เหรอครับ"

   "ไม่ใช่หรอกค่ะ หญิงก็แค่ถามดูเผื่อมีอะไรให้ช่วย"

   "ความจริงก็มีให้ช่วยอยู่นะ"

   "ทำอะไรเหรอคะ"

   "พี่เพิ่งถอยรถคันใหม่มา 150 ล้าน เลยอยากจะชวนน้องหญิงไปนั่งรถเล่นกินลมกัน เอาเป็นว่าเย็นนี้ให้พี่ไปส่งที่บ้านนะ"

   เจมส์พูดพลางหยิบเอาพวงกุญแจรถคันใหม่ล่าสุดขึ้นมาถือแกว่งไปมา สายตาของเขาเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจและคาดหวัง เขาแน่ใจว่าผู้หญิงทุกคนจะต้องดีใจจนเนื้อเต้นหากได้รับคำเชิญเช่นนี้ และเขาก็หวังว่าหญิงจะเป็นเช่นนั้น เขาหวังเหลือเกินว่าจะมีโอกาสได้เสพสัมผัสเรือนร่างสวยงามของเธอบ้าง โดยเฉพาะทรวงอกที่ใหญ่ทะลักเร้าใจยั่วน้ำลายคู่นั้น

   "ขอบคุณที่ชวนนะคะพี่เจมส์ แต่ว่าเย็นนี้หญิงมีนัดกับเพื่อนสนิทแล้วล่ะค่ะ"

   หญิงชำเลืองมองไปทางเอกก่อนจะปฏิเสธแบบไม่ต้องคิดมาก ระหว่างนั้นเธอก็ดึงชายเสื้อคลุมมาปิดบังทรวงอกมากกว่าเดิม เพราะรู้สึกไม่ค่อยดีนักที่ถูกเจมส์จ้องมองด้วยสายตาหื่นกลัดมัน

   "นัดกับเพื่อนสนิทเหรอ ดีเลย ให้พี่เจมส์ไปเลี้ยงข้าวสักมื้อนะ พาไปกี่คนก็ได้ พี่จ่ายเต็มที่"

   "เกรงใจพี่เจมส์ค่ะ เอาไว้โอกาสหน้าดีกว่านะคะ"

   "งั้นให้พี่ขับรถไปส่ง แล้วไปรับกลับบ้านได้นะ"

   "ไม่ดีกว่าค่ะ หญิงอยากนั่งคุยกับเพื่อนเป็นส่วนตัวมากกว่า"

   "ว้า เสียดายจัง งั้นพรุ่งนี้วันเสาร์ หญิงทำอะไรหรือเปล่า ไปเที่ยวทะเลกัน พี่เพิ่งซื้อคอนโดติดริมทะเล มีสระว่ายน้ำส่วนตัวด้วยนะ"

   "น่าไปจังค่ะ แต่เอาไว้โอกาสหน้าดีกว่านะคะ ตอนนี้ขอหญิงทำงานก่อนนะคะ ถ้าทำไม่เสร็จเดี๋ยวหัวหน้าจะฟ้องคุณพ่อ"

   "โอเค งั้นพี่ไม่กวนแล้ว เอาไว้พี่จะมาชวนใหม่"

   สองฝ่ายต่างปฏิเสธด้วยรอยยิ้มละมุนละม่อม และโบกมือลาอย่างสงบ แต่ในใจนั้นต่างฝ่ายต่างไม่ค่อยพอใจนัก หญิงไม่ค่อยพอใจที่เจมส์ตามตื๊อเธอมากเกินไป และเธอไม่ชอบสายตาที่เขาพยายามมองลวนลามอย่างมาก แต่เรื่องสำคัญที่สุดก็คือเธอรู้สึกไม่ดีเอาเสียเลยที่เจมส์มาจีบเธอโดยที่เอกยังอยู่ใกล้ ๆ ส่วนเจมส์นั้นก็กำลังส่งเสียงสบถในใจขณะเดินแยกตัวออกไป

   'เชอะ ทำเป็นหยิ่ง ก็แค่สวยแล้วนมใหญ่แค่นั้นล่ะวะ คอยดูเถอะ วันไหนมีโอกาสพ่อจะจับไปข่มขืนให้ยับ'

   แม้จะก่นด่าเช่นนี้ แต่ในใจนั้นเจมส์ก็เป็นเหมือนผู้ชายคนอื่น เขาหลงเสน่ห์แสนหวานของหญิงเข้าเต็มเปาตั้งแต่แรกเห็น หลักฐานก็คือไม่ว่าเขาจะไปร่วมรักกับผู้หญิงคนไหน เขาเป็นต้องแอบสร้างจินตนาการว่ากำลังร่วมรักกับคุณหนูคนนี้ทุกครั้งไป ด้วยเหตุนี้เขาจึงพยายามหน้าด้านหน้าทนตามจีบเธอมาตลอดทั้งที่เธอไม่เคยแสดงท่าทีสนใจเขาเลย

   เอกซึ่งมองเหตุการณ์อยู่ห่างออกไปได้แต่ยิ้มขมขื่นในใจ เขาถอนหายใจยาวและหันกลับมามองหน้าจอคอมพิวเตอร์อีกครั้ง เขาไม่ได้ยินประโยคคำพูดทั้งหมดเพราะอยู่ห่างมาพอสมควร แต่ก็พอจะรู้ว่านายเจมส์คนนี้พยายามตามจีบหญิงอยู่ เอกย่อมนึกอดเปรียบเทียบกับตัวเองไม่ได้ เจมส์นั้นหล่อรวยชาติตระกูลสูง หากเทียบกับเขาด้วยคำว่าฟ้ากับเหวก็เกรงว่าจะดูน้อยเกินไป

   "พี่เอกคะ ช่วยสอนงานตรงนี้หน่อยซิคะ"

   เอกหันมามองดูคุณหนูแสนสวยด้วยสีหน้าแปลกประหลาดใจ เขาพบว่าเธอกำลังยืนถือเอกสารแนบอกและส่งยิ้มหวานที่สามารถละลายใจผู้ชายทุกคนได้ให้เขา ชายหนุ่มรู้สึกหัวใจกระตุกวูบหนึ่ง ก่อนจะรีบพยักหน้าตอบรับ

   "... น้องหญิง ... ได้ครับ มีอะไรถามมาเลย"

   น้องหญิงกลับไม่ได้รีบถามเขาทันที เธอเดินไปลากเก้าอี้จากที่นั่งด้านข้างซึ่งไม่มีใครมาใกล้ ๆ กับเก้าอี้ของเอก จากนั้นจึงค่อยวางเอกสารนั้นลงบนโต๊ะของเอก แล้วนั่งลงด้วยท่วงท่างามสง่าชวนมอง

   การเคลื่อนไหวที่ดูเหมือนธรรมดานี้ทำให้เอกร้อนวาบขึ้นมาทันที นั่นเพราะว่าตอนนี้เสื้อคลุมของเธอกำลังแบะอ้ากว้าง เมื่อครู่เธอถือเอกสารแนบอกไว้ทำให้ไม่เห็นอะไร แต่เมื่อเธอวางเอกสารลงบนโต๊ะ ตอนนี้เธอจึงไม่มีอะไรปิดบังทรวงอกอวบที่ไม่มียกทรงขวางกั้น

   เอกกลืนน้ำลายดังอึกขณะจ้องมองดูความอวบกลมของสองเต้า เขามองดูป้านปลายถันสีชมพูอ่อนที่ดุนดันเสื้อนักศึกษาขึ้นมาเป็นเม็ดด้วยความรู้สึกกระหายจนคอแห้งผาก

   "พี่เอกคะ เป็นอะไรหรือเปล่า"

   "ไม่ ... ไม่เป็นอะไรครับ ... หญิงอยากถามอะไรเหรอ"

   หญิงส่งเสียงถามด้วยแววตาที่เต้นระริก เธอย่อมรู้ว่ากำลังโดนเขามองอะไร แต่เธอเจตนาให้เป็นเช่นนั้นเพื่อทดสอบอะไรบางอย่าง และเธอก็พบว่าการถูกลวนลามด้วยสายตาของเจมส์กับเอกนั้นแตกต่างกันคนละขั้ว คนแรกนั้นเธอรู้สึกอึดอัดหงุดหงิดไม่พอใจ ส่วนสายตาของเอกนั้น แม้จะหื่นกลัดมันตามประสาผู้ชายเหมือนกัน แต่เขากลับทำให้เธอรู้สึกวาบหวิวตื่นเต้นขึ้นมาได้

   "ขอถามเรื่องที่ไม่ใช่งานก่อนนะคะ หญิงอยากรู้ว่าพี่เอกมีวิธีทำให้ผู้ชายที่ชอบตามตื๊อแบบพี่เจมส์เลิกรังควานได้หรือเปล่า"

   "รังควาน?"

   "ค่ะ รังควาน หญิงไม่ชอบเลย แต่พี่เจมส์ก็ตามไม่เลิก"

   เอกแสดงสีหน้างุนงงเมื่อได้ยินคำถาม แต่ว่าเขากลับรู้สึกลิงโลดดีใจขึ้นมา อย่างน้อยคำถามเช่นนี้ก็แสดงว่าหญิงไม่ได้สนใจเจมส์ แม้ว่าเขาอาจจะไม่เหมาะสมกับเธอ แต่ผู้ชายคนไหนบ้างจะรู้สึกดีถ้าผู้หญิงที่ตัวเองชอบถูกผู้ชายอื่นคว้าไปครอง

   หญิงรู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันทีเมื่อได้พูดเรื่องนี้ออกไป ความจริงแล้วเธอไม่ได้มีคำถามอะไรอย่างอื่น เรื่องที่เธออยากบอกเขาจนต้องโกหกสร้างเรื่องขึ้นมาก็คือเรื่องนี้ เธอเองก็ไม่แน่ใจนักว่าทำไม แต่เธอไม่อยากให้เอกกังวลว่าเธอมีใจให้เจมส์

   "เอ่อ ... เรื่องนี้พี่ก็ไม่ค่อยถนัดนะ แต่คิดว่าน่าจะ ..."

   เอกไม่แน่ใจนักว่าสมควรแนะนำอย่างไร เขาจึงแค่แนะนำไปแบบกว้าง ๆ และแน่นอนว่าระหว่างนั้นเขาย่อมไม่พลาดที่จะแอบชำเลืองมองดูเต้าอวบและขาขาวเพรียวของคุณหนูคนสวยเป็นระยะ กว่าจะคุยกันจบชายหนุ่มก็แข็งโป๊กจนเกือบทนไม่ไหว

   "ขอบคุณค่ะ งั้นหญิงจะทำอย่างที่พี่เอกแนะนำนะคะ"

   "ไม่มีปัญหาครับน้องหญิง แล้วที่บอกว่าจะถามเรื่องงานล่ะ ถามมาได้เลย"

   "ถามเรื่องงานอะไรคะ"

   "อ้าว ก็ตอนแรกหญิงบอกว่าจะให้สอนงานอะไรสักอย่าง"

   "เอ หญิงพูดแบบนั้นเหรอคะ ลืมไปแล้วล่ะค่ะ เอาไว้นึกได้จะมาถามอีกทีก็แล้วกันนะ"

   "..."



... ยังไม่จบตอน อ่านต่อได้ในรูปแบบ PDF

ขอฝากคำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

พึ่งรู้ว่าเวลาผู้หญิงมาถามแบบนี้คือมีใจให้

เข้าใจผิดมาตลอดว่าถูกใช้ให้เป็นไม้กันหมา

ลุ้นใจหายใจคว่ำกับความรักครั้งแรกของคู่นี้ มันเป็นอะไรที่แสนจะทรมานและหวั่นไหวตามจริงๆ เอาน่าเอกสู้เขา ใจกล้าหน่อยละกันนะ

[pluit00]

สนุกมากครับเอากันบนรถไม่มีใครเห็นด้วยพลังของรักยม

[aek01]

อ่านอีกครั้งทำให้เข้าใจความเป็นมาเป็นไป ของเรื่องราวจากตอนเก่าได้มากขึ้น

ฝีมือรักยมนี่ช่างสุดยอดจริงๆ ส่วนทั้งคุณเอกและน้องหญิงนี่ก็ช่างหงี่ไม่เลือกที่เหมือนกัน อ่านแล้วเสียวตามไปด้วยเลยครับ
ขอบคุณมากๆ

นายเอกได้ใจน้องหญิงไปแล้ว ยังไม่รู้สึกมั่นใจในตัวเองอีก น้องหญิงก็ช่างร้อนแรงจริง แบบจุดปุบติดปับ ถ้าไปหลงคนอื่นเข้าคงจะแย่

น้องหญิงก็ไม่ธรรมดานะเนี่ย

เห็นเป็นลูกคุณหนูแบบนี้ก็ไม่ธรรมดานะครับ ร้อนแรงทีเดียว

มีรักยม รู้ใจแบบนี้ สบายเลย

  ร่านจริงจริงน้องหญิง
มันเก็บกดมานาน
เด็ดมากครับอยากได้

ขอบคุณครับ มีรักยมดีไปหมด อิจฉานายเอก

รักยมแผลงฤทธิ์แล้ว เล่นเสียวบนรถเมล์คราวนี้น้องหญิงคงประทับใจไปอีกนาน

กลับมาคราวนี้อ่านสนุกกว่าเดิมดีครับเสียวๆๆ