ไบโพลาร์ สาวน้อยสองอารมณ์ ตอนที่ 2 / Omega19/>

[mbangna]

จะมีใครมาช่วยฟ้าไหม

[solnoctez]

 ::Evil:หึ หึ จะมาช่วยอีท่าไหน

[nonrtk40026]

เรียบร้อยเลย

[Somruk]

สงสารเฟิร์สเสียแม่แล้วยังเสียซิงอีก

[win231880]

น่าสงสารจริงเลยน้องฟ้า

[วันชัยแสงอัคคี]

สงสัยจะไม่รอดน่ะ

[Popeye5555]

น่าสงสารจังเลย

[xcalibrez]

ฟ้าน่าสงสารเจอผู้จัดการเลวๆ

[kasemsuk aiumjalearnvut]

 ::Glad::ช

[lukpuman]

เอาใจช่วยนะครับน้องฟ้า

[onemanx002]

หือ เฟิส จะมาช่วยฟ้าได้ๆหมอบบนี้

[kingman007]

มีเฟริส ในร่างจะช่วยให้รอดได้ไหม

[Good sex]

ฟ้าน่าจะไม่รอด จะโดนหนักไหม?

[Answer All Every Thing]

  ::Sobad::เยี่ยมเลย

อ้างจาก: Omega19 เมื่อ มิถุนายน 24, 2018, 11:59:21 หลังเที่ยง
ไบโพลาร์ สาวน้อยสองอารมณ์/ Omega19/>

ตอนที่ 2

          หลังจากฟ้ารู้จักเฟิร์ส หรือฟ้าในบุคลิกอีกคนของเธอแล้ว ฟ้าก็ยังคงใช้ชีวิตตามปรกติ แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือฟ้ารู้อยู่เสมอว่าเฟิร์สอยู่กับเธอตลอดเวลา มันน่าแปลกใจเพราะสมัยก่อนไม่เคยรู้สึกแปลกๆแบบนี้มาก่อนเลย

          "ต้อมแฟนของพวกเรานี่ก็หล่อใช้ได้นะ" เฟิร์สกล่าวชมต้อมให้ฟ้าได้ยิน แต่ฟ้าไม่ตอบอะไร เพราะถ้าขืนพูดอะไรออกไปต้อมก็คงคิดว่าฟ้าเป็นบ้าแน่ๆ

          ต้อมและฟ้ายังคงติวหนังสือกันตามปรกติ แต่เฟิร์สนี่สิกลับป่วนฟ้า เธอพยายามส่งสายตาหวานเยิ้มให้ต้อมผ่านทางร่างกายของฟ้า จนต้อมอดแปลกใจไม่ได้ในท่าทีที่เปลี่ยนไปของฟ้า

          "เป็นอะไรเหรอฟ้า มองแต่หน้าต้อม มีอะไรติดหน้าต้อมเหรอ" ต้อมถาม
          "ปะ...เปล่าไม่มีอะไร เรา..เรามาติวต่อนะ" ฟ้ารีบหลบหน้าต้อมแล้วอ่านหนังสือต่อ
          "ยัยเฟิร์ส เรากำลังติวหนังสืออยู่นะ" ฟ้าบ่นในใจ เฟิร์สหัวเราะคิกคักที่แกล้งป่วนฟ้าได้ แม้ว่าเฟิร์สจะป่วนการติวหนังสืออยู่บ้าง แต่การติวหนังสือของทั้งคู่ก็ผ่านไปด้วยดี

          วันเวลาผ่านไปหลายสัปดาห์ เงินเก็บของฟ้าก็ร่อยหรอลงทุกวันๆ จนฟ้าเริ่มกังวล ครั้นพอมองดูพ่อของเธอ ตอนนี้ก็เมามายทุกวี่วัน หวังพึ่งอะไรไม่ได้เลย และถ้ายังเป็นแบบนี้อยู่ต่อไป เดือนหน้าเงินของฟ้าก็หมดลงอย่างแน่นอน

          "เฟิร์ส เราจะทำยังไงดี เงินเก็บเราใกล้จะหมดแล้วนะ" ฟ้าไม่รู้จะปรึกษาใคร ที่พึ่งเดียวของเธอคือเฟิร์ส
          "ที่บ้านนี้มีของมีค่าอะไรให้ขายบ้างล่ะ เอาไปขายสิ" เฟิร์สเสนอ
          "ขายแล้วมันจะอยู่ได้อีกกี่วันกันเชียว เงินหมดเดี๋ยวก็กลับมาเหมือนเดิมอีก อืม..เราว่าเราจะหางานทำกันนะ"
          "หางานทำ! แล้วเรื่องเรียนล่ะ จะไม่เรียนแล้วเหรอ แต่ก็ดีเหมือนกันชั้นก็ชักจะเบื่อเรียนแล้ว" เฟิร์สแอบดีใจเล็กน้อย
          "เปล่า ชั้นหมายถึงงาน part time ต่างหาก ทำหลังเลิกเรียนไง" ฟ้าออกแนวคิด
          "โหย เหนื่อยตายอะ เรียนเสร็จก็ทำงานต่อ" เฟิร์สบ่น
          "แต่เราจำเป็นต้องทำนะ" ในที่สุดฟ้าก็ตัดสินใจที่จะทำงาน part time โดยที่เฟิร์สไม่ค่อยยินดีเท่าไหร่

          เรื่องพูดน่ะง่าย แต่พอลงมือทำมันก็อีกเรื่องหนึ่ง งาน part time ที่ทำหลังเลิกเรียน มันไม่ได้หาได้ง่ายๆอย่างที่คิด ไหนจะวุฒิการศึกษาของเธอที่มีเพียงแค่วุฒิ ม.3 เท่านั้นถึงแม้เกรดจะ 4.0 ก็ตาม ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย

          แต่ในที่สุดฟ้าก็ได้งานจนได้ เป็นพนักงานร้านสะดวกซื้อใกล้บ้าน และเนื่องจากเป็นงาน part time เงินเดือนจึงน้อยมากๆ เต็มที่ก็ไม่เกิน 5000 บาท

          "นั่นเงินหรือเศษสตางค์กัน แล้วเธอก็ดันรับซะงั้น คิดอะไรของเธอนะยัยฟ้า" เฟิร์สบ่นอีกครั้งที่รู้ว่าเงินเดือนได้เท่าไหร่
          "น่าเฟิร์ส ถ้าเราใช้ประหยัดๆก็น่าจะพอนะ" ฟ้าปลอบในเฟิร์ส
          "เออๆ จะทำอะไรก็ทำ ชั้นไม่รับรู้อะไรทั้งนั้นแล้ว" เฟิร์สไม่พอใจฟ้าสุดๆที่ตกลงรับงานนี้ เงินก็น้อย งานก็หนัก แถมมาเจอผู้จัดการหัวงูอีก ว่ากันว่าผู้จัดการร้านนี้มักจะลวนลามพนักงาน ในช่วงแรกๆก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น มีแค่ผู้จัดการชอบแอบมองตอนเธอทำงานเท่านั้น แต่พอขึ้นอาทิตย์ที่สอง ผู้จัดการเริ่มออกลาย จับนู่นนิด แตะนี่หน่อย แม้ฟ้าจะพยายามระวังตัวแล้ว ก็โดนไอ้เฒ่าหื่นเก็บเล็กเก็บน้อยตลอด แต่ฟ้าก็กัดฟันทนเพราะไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว

          ตื้อดืดดดดด "เซเว่น สวัสดค่ะ" เสียงฟ้าเรียกต้อนรับลูกค้าตามปรกติที่เคยทำ เวลาก็เกือบเที่ยงคืนแล้วและเธอก็ใกล้จะหมดกะเข้าทุกที
          "อ้าว ฟ้า เธอมาทำงานที่นี่ด้วยเหรอ" เสียงที่คุ้นเคยเอ่ยชื่อเธอ ฟ้าจึงเงยหน้ามอง
          "อ้าว..แนน" แนนคือเพื่อนร่วมห้องเรียนของฟ้า และดูจากลักษณะการแต่งตัวของแนนแล้วเดาได้ไม่ยากว่าพึ่งเที่ยวผับมาแน่นอน
          "ใช่ เราทำงาน part time น่ะ" ฟ้าตอบ พลางหยิบสินค้าที่แนนเพื่อนของเธอเอามาวางไว้ที่เคาเตอร์เพื่อคิดเงิน
          "ถุงยางอนามัย" ฟ้าหยิบขึ้นมาแล้วมองหน้าแนนด้วยความประหลาดใจ เธอซื้อถุงยางอนามัยไปทำไมกันนะ
          "อย่าบอกใครนะฟ้า  อิอิ" แนนกำชับ ฟ้าก็พยักหน้าตกลง พอคิดเงินเสร็จแนนก็เก็บถุงยางอนามัยเข้ากระเป๋าสะพาย เดินขึ้นรถยนต์สีดำที่จอดรออยู่หน้าร้านแล้วขับออกไป ไม่บอกก็รู้ว่าพากันไปที่ไหน
          "ไม่คิดเลยนะว่าเพื่อนเธอจะเป็นกระหรี่" เฟิร์สแสดงความคิดเห็น
          "อย่าว่าเค้าอย่างนั้นสิเฟิร์ส บางทีอาจไม่มีอะไรก็ได้" ฟ้าพยายามคิดในแง่ดีเข้าไว้
          "อ๋อเหรอ ซื้อถุงยางไป คงเอาไปเป่าลมหรือใส่น้ำปาเล่นกันสินะ" เฟิร์สประชดฟ้า

          ฟ้ายังคงทนทำงานที่เซเว่น เธอขยันขันแข็งทำงานไม่ขาดตกบกพร่อง เพราะฟ้าเองถูกฝึกมาตั้งแต่เด็กว่าถ้าจะทำอะไรก็ต้องทำให้เต็มที่ ไม่ว่าจะกวาดร้านถูร้าน เช็ดกระจก เช็คสต๊อก ฟ้าทำด้วยความเต็มใจแต่แล้วเรื่องเลวร้ายก็เกิดขึ้นกับเธออีกจนได้เมื่อผู้จัดการเรียกเธอให้เข้าไปช่วยขนของ

          "ฟ้า หนูมาช่วยผมขนของที่ชั้นสองหน่อยสิ" ผู้จัดการร้านสั่ง เวลานั้นเป็นเวลาที่ฟ้าเกือบจะเลิกกะตอนเที่ยงคืนอยู่แล้ว แต่เธอก็ทำตามคำสั่งของผู้จัดการแต่โดยดี ฟ้าเดินตามผู้จัดการไปที่ห้องสต๊อกของที่อยู่ชั้นสอง

          "เออ ผมลืมสมุดเช็คลิสสินค้าในห้อง รบกวนไปหยิบให้หน่อยสิ มันวางอยู่บนโต๊ะนะ เดี๋ยวผมจะเข้าไปดูของในสต๊อกก่อน" ผู้จัดการสั่ง
          "ค่ะ" ฟ้ารับคำสั่ง เธอเดินเข้าไปในห้องผู้จัดการ เธอมองหาสมุดเช็คลิสสินค้าแต่มันไม่ได้วางอยู่บนโต๊ะ เธอจึงค้นดู

          "หาเจอมั้ย" ผู้จัดการเข้ามาในห้องเงียบๆ ทำเอาฟ้าตกใจมาก และตกใจอีกเมื่อผู้จัดการปิดประตูห้องและลงกลอนล๊อกทันที
          "ผะ..ผู้จัดการจะทำอะไร" น้ำเสียงฟ้าสั่นเครือ ผู้จัดการเฒ่าวัยเกือบ 60 ปี เดินอาดๆเข้ามาหาฟ้า
          "น้องฟ้าสวยจริงๆ รู้มั้ยผมชอบน้องฟ้ามานานแล้วนะ" น้ำเสียงหื่นกามของผู้จัดการทำเอาฟ้าเริ่มกลัวยิ่งขึ้น
          "ถะ...ถ้าไม่มีอะไร หนูขอตัวลงไปทำงานต่อนะคะ" ฟ้ารีบเดินอ้อมผู้จัดการเพื่อจะรีบออกจากห้องนั้น แต่ก็โดนผู้จัดการรวบเอวเอาไว้

          "จะรีบไปไหนละครับ มาคุยกันก่อนนะ" ผู้จัดการหื่นกอดรัดเอวฟ้าแน่น ฟ้าพยายามแกะมือออกแต่ผู้จัดการกลับรัดแน่นเข้าไปอีก
          "ปล่อยนะ ปล่อยชั้น ไม่งั้นชั้นจะร้องให้คนช่วย" ฟ้าร้องออกมา แต่ดูเหมือนผู้จัดการจะไม่สนใจอะไร
          "ร้องเลย ไม่มีใครได้ยินหรอก"
          "ช่วยด้วยยยยย ช่วยด้วยยย" ฟ้าร้องตะโกนสุดเสียง แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครได้ยินอย่างที่ผู้จัดการพูดจริงๆ
          "ร้องให้คอแตกก็ไม่มีใครได้ยินหรอก ยอมผมดีๆเถอะนะ จะได้ไม่เจ็บตัว" แล้วผู้จัดการก็ลากตัวฟ้ามาที่โต๊ะทำงาน มันดันตัวฟ้าให้เอนหลังไปที่โต๊ะ แม้ว่าจะดิ้นจะร้องเพียงใดก็สู้แรงของผู้จัดการไม่ได้ ถูกผู้จัดการจับกดลงนอนบนโต๊ะ

          เสื้อที่ฟ้าใส่ถูกผู้จัดการดึงจนกระดุมทุกเม็ดกระเด็นหลุดไปคนละทิศละทาง ผิวขาวเนียนที่ซ่อนอยู่ในเสื้อพนักงานมันช่างสวยงามยิ่งนัก ยิ่งสองเต้าอวบที่คับแน่นอยู่ในบราสีชมพู ร่องอกที่เบียดแน่นขาวเนียน ผู้จัดการหื่นจึงไม่รอช้า มันตะปบสองเต้าอวบของฟ้าทันที

          "ไม่นะ ปล่อยฟ้า ปล่อย" ฟ้ารวบรวมเรียวแรงที่มีทั้งหมด ผลักตัวของผู้จัดการสุดแรงจนแกเซถลาออกมาเล็กน้อย ฟ้าจึงฉวยโอกาสนี้รีบวิ่งแต่ก็โดนผู้จัดการจับที่ข้อแขนจนได้
          "แรงเยอะนักนะมึง" ตุ๊บ ผู้จัดการต่อยหมัดใส่ที่ท้องน้อยของฟ้า เธอจุกมากจนล้มลงตัวงอเป็นกุ้ง
          "ยอมกูดีๆก็ไม่เจ็บตัวแบบนี้หรอก ให้กูเย็ดดีๆแล้วมึงจะสบายตัว" ผู้จัดการดึงตัวฟ้าขึ้น จับฟ้าคว่ำหน้ากดลงบนโต๊ะทำงาน

          ฟ้าทั้งเจ็บและจุกอ่อนแรงเกินกว่าจะดิ้นอีกแล้ว เธอโดนไอ้ผู้จัดการจับโก่งโค้งกดตัวฟ้าลงบนโต๊ะทำงาน มันเห็นฟ้านิ่งไปแล้วก็ได้ใจ มันถอดกางเกงและกางเกงในของฟ้ารูดลงมากองที่ปลายเท้า ท่อนล่างเปลือยเปล่าก็อยู่ต่อหน้าผู้ชายเป็นครั้งแรก

          "หูยย ขาวจ๊วะ หีก็ปิดสนิท ท่าจะซิงอยู่นะ เดี๋ยวผมจะเปิดซิงให้" ผู้จัดการปลดเข็มขัดรูดซิบกางเกง เค้ารูดกางเกงลงไปที่ข้อเท้าของมัน ลำควยที่แข็งได้ที่ก็ดีดผึงออกมา

          ฟ้าน้ำตาไหลพราก น้อยใจในโชคชะตาของตัวเอง ที่ต้องมาเจอกับเรื่องร้ายๆไม่หยุดหย่อน นี่เธอไปทำบาปทำกรรมอะไรมาถึงต้องมาประสบพบเจอกับเหตุการณ์อันน่ารังเกียจแบบนี้ เรียวแรงจะขัดขืนแทบจะไม่มี จะว่าแต่ขัดขืนเลย ยืนก็แทบจะไม่มีแรง สิ่งเดียวที่ทำได้ตอนนี้ก็คืออ้อนวอนขอความเมตตาจากมัน

          "ผู้จัดการคะ ปล่อยฟ้าไปเถอะ ฟ้าขอร้อง" ฟ้าอ้อนวอนทั้งน้ำตา
          "ปล่อยก็โง่สิ" นี่คือคำตอบจากผู้จัดการ มันกางขาของฟ้าออกเล็กน้อย ร่องหีที่ปิดสนิทก็อยู่ในระดับเดียวกับลำควยของผู้จัดการ

          ผู้จัดการจับลำควยของมันถูไถไปตามร่องตูดและร่องหีของฟ้า ก่อนจะจ่อปลายลำควยอัดเข้าปากทางเข้าร่องหีของฟ้า



          "ใครก็ได้ช่วยฟ้าที โอ้ยเจ็บ อย่าดันเข้ามาฟ้าเจ็บ อย่า...โอ้ยเจ็บ ช่วยด้วย เฟิร์สช่วยฟ้าด้วย" ฟ้าเริ่มเจ็บตรงปากทางเข้า เพราะไอ้ผู้จัดการหื่นเริ่มออกแรงดันลำควย ฟ้าคิดอะไรไม่ออกแล้ว ณ.ตอนนี้เธอคิดถึงเพียงคนเดียวเท่านั้นคือเฟิร์ส แต่เฟิร์สจะช่วยอะไรเธอได้ล่ะ ในเมื่อเฟิร์สก็คือตัวของเธอเอง

[popopare]

สงสารจัดเลย