เกมรักภารโรงเฒ่า ตอนที่ 64 : อุ๊จ๋า...อย่าร้องไห้ pt2

[stardust7472]

เกริ่นนำแบบนี้ มีดราม่า ก็น่าลุ้น มนุษย์ลุง

[สุเมธี]

g\เพลินดีครับ

[kiat chukiat]

เยี่ยมไปเลย

[suteeboonmark]

ลุงต้องทำให้น้องประทับใจในตวามเป็นฮีโ่ร

[ระพี]

 

พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาแล้วกับตอนต่อของไตรภาค "อุ๊จ๋า...อย่าร้องไห้" นะครับ มาติดตามกันต่อว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้ แต่บอกไว้เลยนะ เตรียมทิชชู่ไว้ เพราะคุณอาจจะเสียน้ำตาเพราะมีฉากดราม่าจัดเต็ม และเผื่อกินน้ำกินข้าวหกแล้วเลอะเทอะโต๊ะคอม จะได้เช็ดทำความสะอาดได้นะครับ

ปล.นับจากนี้ไป จะพิเศษอยู่หน่อยคือ จะมีการท้าวความเดิมจากตอนที่แล้ว เผื่อลืมเนื้อเรื่องกันนะครับ


ความเดิมจากตอนที่แล้ว ตอนที่ 64 : อุ๊จ๋า...อย่าร้องไห้ pt1

//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=202624.0

"พี่แจ็คงี่เง่าที่สุด!!!" ยัยอุ๊ตัดพ้อด้วยความน้อยใจ "ตอนนี้อุ๊ต้องการพี่แจ็ค แต่พี่แจ็คกลับไม่สนใจใยดีอุ๊เลย อ้อ!!! นี่อยากบอกนะว่าพี่แจ็คมีคนใหม่แล้วใช่ไหมคะ!!"

"อุ๊!! ไปกันใหญ่แล้วนะ!!" เสียงพี่แจ็คจากปลายสายดัง "พี่เป็นทหารอยู่นะอุ๊ ในค่ายก็มีแต่ผู้ชาย พี่ไม่มีใครใหม่ทั้งนั้น แล้วก็พี่บอกแล้วไง พี่ออกไปหาอุ๊ไม่ได้จริงๆ"

"ออกไม่ได้หรือไม่อยากออก ห๊ะ!!!" ยัยอุ๊ตอกกลับ "ระหว่างแฟนกับหน้าที่จะเลือกอะไร? บอกมาเลย!!"

"เอาจริงๆ นาถเองก็ไม่อยากจะอะไรกับพี่หรอกนะคะ" นาถลดาเปิดอก "ถ้าพูดกันตามความจริง ก่อนหน้านั้น ที่พี่อุ๊ให้นาถไปสืบเรื่องลุงพล นาถเองก็โดนเหมือนที่พี่อุ๊โดนเหมือนกัน"

"อะไรนะ?" ยัยอุ๊ขมวดคิ้ว "นาถโดนลุงพล...."

"อืม...จะพูดยังงั้นก็ได้" นาถถอนหายใจ "แต่นาถว่าลึกๆ ลุงพลแกก็ไม่ได้เลวร้ายหรอกนะ แกแค่เจ้าชู้ แต่เท่าที่รู้ ลุงพลแกดูแลเอาใจคนอื่นๆ ดีหมดเลยนะ ไม่ว่าจะเป็นพี่เฟิร์น พี่โดนัท หรือแม้กระทั่ง...."

"นาถ...." ยัยอุ๊เหมือนไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน "นี่อย่าบอกนะว่านาถ..."

"ค่ะ...นาถรักลุงพล" นาถตอบฉะฉาน "เพราะลุงพลเป็นคนแรกยอมรับในสิ่งที่นาถเป็น ก่อนหน้านั้นนาถเองก็ทำไม่ดีกับลุงพลไว้เยอะ แต่ลุงพลก็ไม่เคยถือโทษโกรธนาถเลย"

"พอใจแล้วนะคะลุง...หมอไปแล้วนะ" หมอพลอยรีบลุกขึ้นแล้วหันหน้าหนีใส่ตาเฒ่า สายตาเจ้าชู้ของลุงพลเห็นหน้าของหมอพลอยแดงก่ำจนถึงใบหู

"อย่าพึ่งไปซิครับ ขอลุงชื่นใจอีกนิดนะ" ลุงพลคว้าตัวหมอสาวคนสวย แล้วหอมแก้มอีกฟอดใหญ่ "ลุงรักหมอนะครับ"

"ลุงเป็นผู้ชายที่เห็นแก่ตัวที่สุด..." พลอยพรรณตัดพ้อ "หมอทำเพื่อลุงขนาดนี้แล้ว แล้วลุงล่ะ? ทำอะไรเพื่อหมอบ้าง?"

"เอ๋...หมอพลอยพูดแบบนี้ หมายความว่ายังไงครับ?" ลุงพลย่นคิ้วเมื่อได้ยินคำพูดแปลกๆจากหมอพลอย

"อีกหน่อยหมอจะทำแบบนี้กับลุงไม่ได้แล้วนะ" หมอพลอยตอบ "เพราะหมอจะต้องหมั้นแล้วก็แต่งงานกับพี่บอย หมอบอกตามตรงเลยนะ หมอไม่เชื่อหรอกว่าคนอย่างลุงจะช่วยหมอได้ นี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายของเราสองคนแล้วนะ ที่จะทำอะไรแบบนี้"

ลุงพลเหลือบมองแต๋ว สักพักมันก็ยิ้ม เอาแล้วไงมึง คราวนี้โดนสาวรุ่นเดอะตามตื้อบ้างแล้ว จะเอาไงดีกู

"ขอบใจนะที่รู้สึกดีกับพี่ แต่พี่แก่แล้ว" ชุมพลตอบแบบสุภาพบุรุษ "ตั้งแต่ยุภาตาย พี่ก็ไม่อยากจะอะไรกับใครอีก"

"แต่แต๋วอยากดูแลพี่นะคะพี่พล..." ตวงพร สาวใหญ่เจ้าของร้านขายข้าวแกงออดอ้อน "นะคะพี่..."

"ขอบใจนะแต๋ว แต่พี่คิดกับแต๋วเหมือนน้องสาวมากกว่า" ลุงพลตอบ "อีกอย่าง ถ้าพี่กับแต๋ว เอ่อ...คบกัน แล้วทรายมันจะคิดยังไง?"

"มันจะคิดยังไงก็ช่างมันเถอะพี่!!!" ตวงพรเริ่มยั้ว "มันยังเด็ก ไม่มีสิทธิมายุ่งเรื่องของผู้ใหญ่ นะคะพี่พล แต๋วอยากดูแลพี่จริงๆ นะ"

"ขอบคุณนะแต๋ว แต่พี่ยืนยันคำเดิม พี่ขอรับไว้ด้วยใจแล้วกัน" มนุษย์ลุงตอบเสียงดังฟังชัด "พี่แก่แล้วนะแต๋ว แต๋วยังสาวยังสวย พี่คิดว่าแต๋วมองหาคนอื่นที่ดีกว่าพี่เถอะนะ"

ลุงพลขับรถมอเตอร์ไซค์กลับบ้าน ระหว่างเดินทางข้ามสะพานกลับไปฝั่งพระนคร มันเหลือบเห็นกลุ่มเด็กแว้นกลุ่มหนึ่งกำลังยืนล้อมกรอบเด็กสาวที่หน้าตาคุ้นๆ และนั่นไม่ใช่ใคร หทัยรัตน์ แม่สาวจอมจุ้นที่ตามราวีชีวิตลุงพลไม่ยอมเลิกรา

"นั่นมันน้องอุ๊นี่หว่า!!! เกิดอะไรขึ้นเนี่ย!!!" ด้วยสัญชาตญาณ มันชะรอความเร็วแล้วจอดเทียบท่า หนึ่งในกลุ่มเด็กแว้นหันหลังมามองลุงพลอย่างเอาเรื่อง

"เฮ้ย!!! มึงเป็นใครวะไอ้แก่!!!"

"ลุงพล!!! ช่วยด้วยคะ!!!" สาวอุ๊ในชุดเสื้อยืดแขนยาวสีฟ้า กางเกงยีนส์สีกรมท่าสามส่วน รองเท้าผ้าใบสีขาว สะพายกระเป๋านักศึกษาพยาบาลกำลังตกทุกข์ได้ยาก เธอมาที่นี่ได้ยังไง? แล้วอยู่ดีๆ กลุ่มเด็กแว้นท่าทางเกเร 4 คน มาล้อมวงสาวอุ๊ทำไม? อีกไม่กี่อึดใจ ยอดมนุษย์สูงวัยอย่างชุมพลจะได้รู้กัน

#######################################

ตัวอย่างบางส่วนของตอนนี้ครับ



"เฮ้ย!!! พวกมึงน่ะ หยุดนะ!!!" ลุงพลรีบหยุดรถแล้วเดินเข้าไปหากลุ่มเด็กแว้นขี้ยา 4 คนที่กำลังล้อมกรอบน้องอุ๊อยู่ พอเด็กแว้นพวกนั้นเห็นลุงพล ทั้งหมดกันหันมามองหน้าตาเฒ่าหื่นอย่างเอาเรื่อง

"เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับมึง..."

"ไปไกลๆ ตีนเลยไป กูไม่อยากกระทืบคนแก่"

แล้วเสียงหัวเราะก็ดังขึ้น ลุงพลมองหน้าเด็ก 4 คนอย่างไม่กลัวเกรง นี่ถ้าสมัยมันยังหนุ่มยังแน่นนะ บอกเลยว่ามันเข้าไปลุยแล้ว เพราะเมื่อก่อนมันก็เป็นจิ๊กโก๋ตัวแสบคนหนึ่ง

"ลุงพล!!! ช่วยอุ๊ด้วย!!!" หทัยรัตน์ฉวยโอกาสตอนเด็กแว้นทั้ง 4 เผลอรีบวิ่งไปหลบด้านหลังลุงพลที่เธอเกลียดนักเกลียดหนา แต่ด้วยสถานการณ์บังคับ ยังไงเสียเธอก็คิดว่าลุงพลยังดูน่าไว้ใจกว่าพวกเด็กแว้นขี้ยา 4 คนนี้ มากกว่า....นิดนึง

"พวกมึงไปไหนก็ไปซะ อย่ามายุ่งกับหลานกู!!" ลุงพลชี้หน้ากลุ่มเด็กแว้นอย่างเอาเรื่อง ต้องไว้ลายทหารเก่าสักหน่อย

"หลานหรือเมียวะ"

"นั่นดิ..."

"ทุเรศ!!!! ไอ้พวกปากหมา!!! ปากไม่มีหูรูด!!!!" ยัยอุ๊ถึงกับหน้าแดงก่ำด้วยความอาย เพราะเรื่องที่พวกเด็กแว้นขาซิ่งมันพูดนั่นจริงทุกอย่าง

"เฮ้ย!!! น้อยๆ หน่อยพวกมึง!!!" ชุมพลขึ้นเสียง "ไอ้ห่า!!! หนังสือหนังหาไม่รู้จักเรียน เอาแต่มั่วสุมนะพวกมึง ไปเลยนะพวกมึง!!! ไปเลยนะ กลับบ้านไป!!!"

"ทำไมวะไอ้แก่ จะทำอะไรพวกกู แก่ไม่อยู่ส่วนแก่นะมึง" เด็กแว้นคนหนึ่งเดินปรี่เข้ามาหาลุงพล ส่วนอีกสามคนก็ล้อมวงตาเฒ่าและสาวอุ๊ด้านหลัง "เก๋าเหรอมึง ห๊ะ!!!"

"มานี่เลยน้องสาว!!!" หนึ่งในกลุ่มเด็กแว้นดึงแขนสาวอุ๊

"ปล่อยนะ!!! ลุงพล!!!! ช่วยด้วยค๊า!!!!" สาวอุ๊ร้องเสียงลั่น ทำเอาตาเฒ่าหันไปมองด้วยความตกใจ

"อุ๊!!! โอ้ย!!!!" ยังไม่ทันตั้งตัว ลุงพลก็ถูกเด็กแว้นหัวโจ๊กถีบจนเกือบล้ม ที่นี้พรรคพวกของมันอีกสองคนก็เข้ามารุมต่อยและเตะอดีตภารโรงหื่นเหมือนลูกขนุนไม่มีผิด

"แก่แล้วทำเก๋านะมึง สัส!!!"

กลุ่มเด็กแว้น 3 คนรุมต่อยและเตะลุงพลที่พยายามปัดป้องอย่างสุดกำหลัง ด้วยวัยที่มากแล้ว กำลังกายก็ถดถอย จะไปตอบโต้อะไรเด็กๆ คงเป็นไปได้ยาก ตาเฒ่าพยายามเหวี่ยงแขนชกเด็กแว้นพวกนั้น แต่ก็ถูกสวนกลับด้วยฮุคขวาเข้าโหนกแก้มจนชายวัยเกษียณล้มไปกองกับพื้น

"ลุงพล!!!" ยัยอุ๊เรียกชื่อตาเฒ่าด้วยความตกใจ "ปล่อยนะ ไอ้บ้า!!! ปล่อย!!!!"


############################

"ลุงรักหนูจริงเหรอ?" ยัยอุ๊เอ่ยปากถามลุงพลอย่างจริงจัง มุมมองที่เธอเคยมีต่อลุงพลเริ่มพัฒนาขึ้นมาในแนวบวก หลังจากผ่านเหตุการณ์เมื่อช่วงค่ำไป

"ลุงรักหนูอุ๊จริงๆ" ลุงพลยิ้มหวาน ขณะกำลังเดินลงมาจากโรงพัก "ลุงไม่ใช่คนดี อุ๊เองก็รู้ แต่ลุงไม่อยากให้อุ๊ต้องร้องไห้หรือเสียใจอีก"

"ลุงเป็นคนประเภทไหนกันแน่?" หทัยรัตน์ขมวดคิ้ว "ลุงพูดแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่นๆ ด้วยใช่ไหมคะ? ทั้งเฟิร์น โดนัท นาถ...."

"อุ๊ด้วยเหมือนกัน...." ชุมพลตอบ "ตอนนี้เรายังอยู่ที่โรงพัก ถ้าอุ๊อยากลากลุงเข้าคุกก็เอาเลยนะ ลุงยอม....แต่ลุงอยากบอกอุ๊ว่า......"

"อย่าพูด...." หทัยรัตน์ร้องทัก "อย่าคิดว่ามาหยอดคำหวานๆ เลี่ยนๆ เน่าๆ ให้หนูฟังแล้วหนูจะใจอ่อน หนูไม่ได้ใจง่ายเหมือนผู้หญิงคนอื่นของลุง" สาวน้อยจากราชบุรีเริ่มมีท่าทีตะกุกตะกัก "แต่หนูจะเห็นแก่ความดีของลุงที่ช่วยหนูเมื่อตอนค่ำ งั้น...หนู....จะไปกับลุง...ไปในที่...ที่ลุงอยากพาหนูไป"

ชุมพลยิ้มกริ่ม เมื่อได้ยินคำพูดเช่นนั้นของหทัยรัตน์ สาวหน้าหน้าแดงก่ำ อาจเป็นเพราะความอายหรือกำลังสับสนตัวเองอยู่ก็เป็นไปได้

"จะยิ้มอีกนานไหมลุง?" หทัยรัตน์มองค้อน "ถ้ายังมัวชักช้าอยู่ หนูจะโบกแท็กซี่กลับหอแล้วนะ!!!"

############################

ย้อนกลับไปช่วงบ่ายของวันเสาร์ หลังเคลียร์ธุระส่วนตัว ทบทวนบทเรียนเสร็จ สาวอุ๊ก็อาบน้ำแต่งตัวในชุดลำลองไปหาพี่แจ็ค จักรพงษ์ ทหารเกณฑ์หนุ่มดีกรีปริญญาตรีในค่ายทหารกลางกรุง ระหว่างยืนรอพี่แจ็ค เธอก็เหลือบเห็นสายตาหื่นๆ ของพวกจ่า นายสิบ และพลทหารที่มองเธอตาเป็นมัน

"เกลียดสายตาผู้ชายพวกนี้จริงๆ" สาวอุ๊ครุ่นคิดในใจ พลางยืนเล่นสมาร์ทโฟนไปตามเรื่อง วันนี้เป็นวันเสาร์ มีญาติพี่น้องและคนรักมาเยี่ยมทหารในค่ายพอสมควร โดยเฉพาะสาวๆ แฟนทหาร มักตกเป็นเป้าสายตาเป็นพิเศษ

"อุ๊!! รอพี่นานไหม!!!" พี่แจ็คในชุดกางเกงลายพรางสีเขียว รองเท้าคอมแบ็ต และเสื้อยืดแขนสั้นสีเขียวแบบที่ทหารชอบใส่ ตรงอกก็เป็นตรากองร้อยรูปปืนไขว้ เดินลงมาจากตึกกองร้อยพร้อมแฟ้มเอกสารในมือ

"พี่แจ็ค!!!" สาวอุ๊ยิ้มหวานให้พี่แจ็ค พอนึกถึงเรื่องเมื่อวันก่อน รอยยิ้มหวานๆ บนใบหน้าก็หายไป ทิ้งไว้แค่เพียงความบึ้งตึง "พี่แจ็คใจดำกับอุ๊!!"


"โถ่อุ๊...ก็พี่ติดทหารอยู่" พี่แจ็คบ่นอุบ "เนี่ย แฟ้มเอกสารเต็มมือ รู้ไหมว่าวันนึงพี่วิ่งวุ่นเดินเรื่องเอกสารทั้งวัน ไหนจะต้องไปช่วยงานนอก ไปช่วยงานที่นายสั่ง...."

"แล้วทำไมพี่ไม่ปฏิเสธไปละคะ?" สาวอุ๊มองค้อน

"อุ๊ พี่เป็นทหารนะ ทหารขัดคำสั่งผู้บังคับบัญชาไม่ได้" พี่แจ็คขมวดคิ้ว "เดี๋ยวพี่ต้องไปแล้วนะ พี่มีงานด่วน เดี๋ยวต้องไปข้างนอกอีก"

"พี่แจ็ค!!!" สาวอุ๊มองค้อน "อุ๊อุตส่าห์มาหาพี่แจ็คถึงค่าย แล้วนี่อะไรคะ ใจคอไม่คิดจะคุยกับแฟนบ้างเลยใช่ไหม!!!"

"อุ๊!!! เบาๆ ซิ!!!" หนุ่มแจ็คทำมือจุ๊ปาก เพราะเห็นกลุ่มจ่าและนายสิบแอบยิ้มเพราะได้ยินทุกอย่าง "พี่อายเค้านะ"

"อายทำไมอ่ะ!!! เอะอะๆ ก็เป็นทหาร!!!เป็นทหาร!!! แล้วจะมีแฟนไปทำไม!!! ห๊ะ!!!!" สาวอุ๊ร่ายยาว "ถ้ารักชีวิตการเป็นทหารนัก ก็เลิกกันเถอะ!!!"

"อุ๊!!! ไปกันใหญ่แล้วนะ!!!" พี่แจ็คคว้ามือสาวอุ๊ที่กำลังจะเดินหันหลังกลับ

"ปล่อย!!!" สาวอุ๊สะบัดมืออย่างไม่ไยดี จนพี่แจ็คได้แต่ยืนถอดใจ ความจริงก็อยากตื้อนะ แต่หน้าที่ต้องมาก่อน

"เฮ้ย!! แจ็ค!!!" นายสิบกองร้อยเดียวกับแจ็คตบบ่าทหารรุ่นน้อง "ไม่เป็นไรนะ มึงยังมีเพื่อนๆ พี่ๆ ในค่ายนี้นะ"

"ครับพี่..." แจ็คถอนหายใจยาว "ผมไม่รู้จะอธิบายยังไงจริงๆ"

"อย่าหาว่ากูเสือกนะแจ็ค..." นายสิบรุ่นพี่หน้าเข้มตอบ "กูกลัวว่าเด็กมึงกำลังหาเรื่องเลิกกันมึงว่ะ แฟนเก่ากูก็มาทรงนี้เลย ขยันอ้างเรื่องงี่เง่าสารพัด สุดท้ายกูก็มารู้ความจริงว่าแฟนเก่ากูมีคนใหม่ เลยอยากหาเรื่องเลิกกับกู"

หนุ่มแจ็คได้แต่ยืนนิ่ง เพราะกลัวสิ่งที่นายสิบคนนั้นพูด นี่ถ้าอุ๊เกิดปันใจไปคิดรักชายอื่น มันจะทำยังไงดี เพราะอุตส่าห์ไปบอกทางบ้านแล้วว่าถ้าปลดทหาร อยากจะใหพ่อกับแม่ไปหมั้นน้องอุ๊ไว้เป็นว่าที่ศรีภรรยาในอนาคต

############################

ลุงพลพาสาวอุ๊มาที่โรงแรมแถวๆ บ้าน ตอนแรกก็อยากพาน้องอุ๊ไปจัดที่บ้าน แต่กลัวแต๋ว แม่ค้าร้านข้าวแกงเห็นเข้า ก็เลยแก้ปัญหาด้วยการพาน้องอุ๊ไปเข้าโรงแรมแถวบ้าน ที่เคยพาน้องพิมมี่มาจัดเพื่อคราวก่อน บริกรมองดูตาเฒ่าวัย 60 ปี และสาวน้อยที่อายุพึ่ง 19 ปี ด้วยท่าทางสงสัย ถึงทั้งคู่จะบอกว่าเป็นพ่อลูก แต่ความรู้สึกหรือการแสดงออกมันไม่ใช่เช่นนั้น

"ห้อง 514 ครับ" บริกรหยิบกุญแจบนเคาน์เตอร์ "ตามผมมาเลยครับ"

ลุงพลเหลือบมองสาวอุ๊ ที่ทำหน้านิ่งเหมือนคนอมทุกข์ในใจอะไรเอาไว้ก็นึกเป็นห่วง แต่ยังไม่อยากถามเซ้าซี้อะไรมาก ไว้รอไปถามในห้องก็แล้วกัน

############################

ลุงพลนั่งดูโทรทัศน์ในสภาพเหลือเพียงผ้าขนหนูผืนเดียว ขณะกำลังรอสาวอุ๊อาบน้ำทำความสะอาดร่างกาย พอเสียงประตูเปิดออก ลุงพลก็เหลือบไปมอง เห็นคนงามจากโพธาราม ราชบุรีในสภาพเหลือเพียงผ้าขนหนูผืนน้อยๆ สีขาว โชว์เนินไหล่โค้งมน เรือนกายของเธอมีผิวขาวเหลือง ผมเกล้าสูง มองมาที่ลุงพลอย่างเหนียมอาย

"มานั่งกับลุงซิจ๊ะ" ลุงพลตบที่เตียง "คนดีของลุง"

"หนูจะไม่มีวันเป็นคนดีของลุง ที่หนูยอมลุง ก็เพราะเห็นแก่ความดีที่ลุงเสี่ยงชีวิตช่วยหนูไว้" ยัยอุ๊ตอบ "หลังจากคืนนี้ หนูกับลุงจะยังเป็นศัตรูกันเหมือนเดิม จำไว้ด้วยนะลุงพล หนูจะไม่มีวันรักลุง ให้ตายก็ไม่มีวัน"

ทำไมแกถึงยอมพลีกายให้ตาเฒ่าหื่นง่ายขนาดนี้นะ ยัยอุ๊? เพราะแกต้องการประชดพี่แจ็คใช่ไหม!!! อุตส่าห์ไปหาพี่เค้าถึงค่ายทหาร แต่พี่เค้าก็ยังไม่มีเวลา เพราะติดภารกิจบ้าบอ เดี๋ยวนายสั่ง เดี๋ยวงานนอก บลาๆ ถ้าชีวิตทหารมันจะยุ่งยากแบบนี้ ก็อย่ามีไปเลยแฟนน่ะ!!!

"ลุงรู้แล้ว หนูอุ๊จะไม่มีวันรักลุง" ลุงพลตอบ "หนูย้ำคำนี้กับลุงมาไม่รู้กี่ครั้งแล้ว แต่อุ๊ ลุงมีสิทธิรักอุ๊ใช่ไหม?"

ลุงพลใช้มือเสยปลายคางของอุ๊ขึ้นมา มองหน้าเด็กสาวราวกับจะอ่านความคิดถึงก้นบึ้งของหัวใจ สาวอุ๊ได้แต่มองลุงพลตาแป๋ว เพราะเริ่มแพ้คารมณ์ของตาเฒ่าหื่น

"อุ๊มีแฟนแล้วนะลุง..." หทัยรัตน์ตอบ "แฟนอุ๊เป็นทหาร ทำใจเถอะ ยังไงอุ๊ก็ไม่มีวันรักลุง"

"เรื่องนั้นลุงบอกแล้วไงว่าลุงรู้แล้ว แล้วลุงมีสิทธิ์รักอุ๊ไหม?"

"ก็แล้วลุงรักอุ๊จริงป่ะละ? ที่ผ่านมาลุงทำเลวๆ กับอุ๊นี่เค้าเรียกว่ารักเหรอ?" สาวอุ๊ตอบ "บอกความจริงให้ก็ได้นะ หนูโคตรเกลียดลุงเลย เกลียดสิ่งที่ลุงทำกับเพื่อนหนู รุ่นน้องของหนูแล้วก็หนูด้วย หนูเคยอัดคลิปลุงกับหมอพลอยที่โรงรถ แล้วก็กับใครต่อใคร เพราะหวังว่าจะเอาลุงเข้าคุกเข้าตาราง ลุงรู้แบบนี้ ลุงยังจะรักหนูได้ไหมล่ะ? ลุงจะแน่ใจได้ยังไงว่าหนูจะไม่เกิดเปลี่ยนใจหักหลังลุง แล้วเอาลุงเข้าคุกเข้าตารางอ่ะ"

"ทุกอย่างมันมีเหตุมีผลในตัวของมัน..." ลุงพลตอบ พลางโอบกอดเมียสาวจอมจุ้นแต่ดุคนนี้แน่น "ถ้าลุงตอบว่าลุงไม่โกรธ อุ๊จะว่ายังไงล่ะ ในสถานการณ์แบบนั้น อุ๊ก็ต้องทำในสิ่งที่อุ๊คิดว่าดีที่สุด แต่ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว เรามาสงบศึกแล้วรักกันนะ"

"เห๊อะ!!!" สาวอุ๊แสยะยิ้มออกมา ขณะที่ลุงพละกำลังรุกเร้าเธอมากขึ้น "ลุง.....อย่าซิ....อือออ..."

ลุงพลผลักน้องอุ๊ลงไปนอนบนเตียง แล้วดึกผ้าขนหนูที่พันรอบอกออก พอกันทีกับการสนทนาที่หาข้อยุติไม่ได้ สิ่งที่ตาเฒ่าจะทำต่อไปคือร่วมรักกับน้องอุ๊คนสวยจอมจุ้นที่อายุอ่อนกว่ามันกว่า 40 ปีให้หายอยาก

"ลุง!!! ทำบ้าอะไรอ่ะ!!!" สาวอุ๊ใช้มือปกปิดหน้าอกหน้าใจ หลังถูกตาเฒ่าแกะผ้าขนหนูที่พันรอบอกออก

สาวอุ๊พยายามขัดขืนตอนที่ลุงพลพยายามแกะมือของเธอออกจากทรวงอก ยัยอุ๊ทั้งเขินและอาย อายจนไม่รู้จะอายยังไงแล้วที่ยอมมานอนแก้ผ้าให้ลุงพลได้เสพสังวาสเป็นการตอบแทนที่ตาเฒ่าหื่นช่วยชีวิตเธอจากกลุ่มเด็กแว้นเอาไว้

############################

"อือ...." สาวอุ๊หลับตาพริ้ม เมื่อลุงพลเปลี่ยนเป้าหมาย มันหันมาโลมเลียติ่งหูเด็กสาว แล้วก็ใช้ลิ้นขว้านเข้าไปในรูหู จนสัมผัสกับรสชาติที่แสนขมตรงปลายลิ้นสาก "จั๊กกะจี๊นะลุง!!! อ๊า!!! มันสกปรก!!! หยุด!!!!"

ในจังหวะที่สาวอุ๊เผลอคลายมือออก ลุงพลก็เอื้อมมือบีบคลึงหน้าอกหน้าใจขนาด 33 นิ้วของสาวอุ๊อย่างแผ่วเบา ทำเอาคนงามจากโพธารามสั่นสะท้านหนักขึ้น แม้เธอจะผ่านเกมรักกับตาเฒ่าชุมพลมาแล้ว แต่ครั้งนั้นมันเต็มไปด้วยความรุนแรง จนทำเอาเธอเข็ดขยาดและฝังใจ

แต่ครั้งนี้มันต่างกัน ลุงพลจะสอนให้น้องอุ๊ได้รับรู้ถึงความอ่อนละมุนและหอมหวานของเกมรัก ลุงพลโน้มศีรษะหันมาซุกไซ้ซอกคอของสาวอุ๊ ริมฝีปากสากๆ ของมันสัมผัสได้ถึงการเต้นของเส้นเลือดตรงต้นคอของหทัยรัตน์

"อ๊า..." สาวอุ๊อ้าปากค้างเพราะความเสียวซ่าน ปลายถันสีน้ำตาลอ่อนของเธอชูชันเพราะอารมณ์ที่กำลังเตลิดไปไกล ลุงพลยกแขนซ้ายของหทัยรัตน์ขึ้นมาจนเผยให้เห็นผิวหนังไก่ใต้วงแขน

เป็นอย่างที่เธอคิดไว้ไม่มีผิด ลุงพลซุกไซ้ตรงซอกรักแร้ของสาวอุ๊ สูดดมกลิ่นอับจากกายสาวน้อยวัย 19 ปีเข้าไปเต็มรัก แม้ใครจะมองว่าพื้นที่จุดนั้นจะเป็นจุดเพาะกลิ่นอับ แต่สำหรับลุงพล พื้นที่ทุกส่วนของกายสาว คือสิ่งที่หอมหวานและน่าค้นหาที่สุด

"ลุง!!! หยุดนะ!!! มันจั๊กกะจี้!!!" สาวอุ๊หัวเราะร่วนออกมา "ไอ้หื่น!!! ไอ้ลามก!!! หยุดซิ!!!!"



ลิงค์อยู่ด้านล่างครับ

[Ble7t]

เมียตกอยู่ในอันตราย

[Ble7t]

เดวก็ดีเอง

[zaza659]

ลุงมาได้จังหวะจริงๆ น้องอุ๊อาจจะยอมเปิดใจให้

[เปอ ครับ]

รอของจริงกับน้องอุ๊น่าจะสุดยอด

[กมล เกียวซ๊]

สุดยอด

[Foranswer]

สงสารยัยอุ๊เลย

[Seo]

แก่แล้วนะลุง

[version77]

กินตับอีกเเล้วลุง

[Sitticha]

ขอบคุณ

[แป้งจันทร์]