รักเรานิรันดร ตอนที่ 2
ผลงาน คืนเหงาฟ้าไร้ดาว

8 เดือนต่อมา
พิมมาลา - "บอสค่ะ วันนี้คุณมีประชุมตอน 9 โมงครึ่งนะค่ะ แล้วต้องไปพบคุณโรเบิทร์ตอนบ่ายโมง 30 ที่โรงแรม.....ค่ะ แล้วบอสจะเอาอะไรอีกไหมค่ะ" พิมเอ่ยถามเจ้านายของเธอในห้องทำงานของเขาหลัง จากที่เธอรายงานภารกิจในวันนี้ของเขา
ทศ - "ไม่ครับเดียวคุณพิมช่วยไปชงกาแฟให้ผมถ้วยนะครับ"
พิมมาลา - "ค่ะบอส" หญิงสาวเอ่ยพร้อมกับออกไปจากห้องผู้จัดการใหญ่ทันที

   วันนี้เธอทำงานมาครบ 8 เดือนแล้วพี่นีของเธออยู่ช่วยสอนงานให้เธอแค่เดือนเดียวแล้วก็ลาออกไป
ตอนนี้ทุกๆวันเธอจะต้องเจอบอสของเธอตลอดทั้งที่ทำงานและที่พักซึ่งเธอและเขา
อยู่ที่คอนโดฯเดียวกันเพียงแต่เขาอยู่ในชั้นที่สูงกว่าเธอ
    ซึ่งเธอและเขามัก จะเจอกันทุกๆวันทั้งที่ลานจอดรถในคอนโดฯและที่บริษัทในวันทำงาน
ส่วนในวัน หยุดก็จะเจอกันที่ศูนย์ฟิตเนตหรือไม่ก็สระว่ายน้ำของคอนโดฯ
บอสของเธอจบปริญญาโทระดับเกียรตินิยมด้านบริหารจาก Harvard แถมพอจบออกมาก็เข้ามารับตำแหน่งรองประธานในปีแรก
พอปีที่ 2 ท่านก็ขึ้นเป็นท่านประธานทันทีหลังจากที่ท่านประธานคนเก่าซึ่งเป็นพ่อของบอส ขอเกษียณ 
     บอสของเธอสามารถนำพาเครือบริษัททั้งหมดให้ประสบความสำเร็จเป็นอย่างสวยงาม ด้วยผลกำไรในปีแรกที่เข้ามาบริหาร
กว่า 6,800 ล้าน และปีที่ 2 กว่า 7,100 ล้าน ปีที่ 3 กว่า 7,700 ล้าน ตั้งแต่ที่ท่านเข้ามาบริหารงานในเครือบริษัท
     แถมยังเป็นหนุ่มรูปหล่อที่ สาวๆตอมกันเกรียวแต่เธอก็ไม่เห็นว่าท่านจะไปสนใจใครเป็นพิเศษทั้งไฮโซ ดารา และนางแบบ
ท่านก็คบหมดทุกคนจนมีข่าวว่าท่านเป็นเสือผู้หญิงตัวฉกาจ ตอนนี้เธอเองยังต้องทำหน้าที่เป็นกันชนคอยสั่งไปที่เค้าเตอร์รับแขกข้างล่าง
ให้หยุดพวกสาวๆที่มาชอบพอกับบอสของเธอเอาไว้ในบางครั้งที่บอสของเธอสั่งมาเลย
      ซึ่งต่างจากสมัยก่อนที่เธอจำได้เกี่ยวกับบอสของเธอตอนที่เขาไปเรียนในระ ดับไฮสกูลที่อังกฤษมาก
หญิงสาวนั่งคิดไปยิ้มไปพร้อมทั้งทำงานไปอย่างเงียบเหงาเพราะในชั้นผู้บริหาร ชั้นนี้นั้นมีเพียง 4 ห้อง
คือห้องเตรียมอาหาร ห้องประชุมใหญ่ ห้องเลขา และ ห้องของบอส เท่านั้นจึงมีแค่เธอและแม่บ้านอีก 3 คนเท่านั้นถ้าไม่รวมบอสของเธอด้วย

รุ่งขึ้น เวลา 13:20 น.
ทศ - "คุณพิมเข้ามาพบผมด้วยครับ" เสียงที่ดังจากอินเตอร์คอมเรียกให้หญิงสาวเข้าไปพบ
เมื่อได้ยินคำสั่งจากบอสของเธอแล้วเธอจึงรีบหยิบปาล์มและสมุดโน้ตเข้าไปในห้องของบอสทันที
ทศ - "เออ คุณพิมครับวันนี้ผมขอติดรถคุณกลับคอนโดฯด้วยนะครับ"
พิมมาลา - "ค่ะ!!! อะไรนะค่ะ?"
ทศ - "พอดีรถของผมเสียนะครับจะเรียกรถคันอื่นก็ไม่มีคันไหนว่าง ผมเลยไม่มีรถกลับไปเปลี่ยนชุด แบบว่าวันนี้วันเกิดคุณพ่อผมนะครับ"

หญิงสาวกระพริบตาปริบๆ แปบนึงก่อนที่จะบอกออกมาว่า
พิมมาลา - "ได้ค่ะบอส แล้วบอสจะสั่งอะไรอีกไหมค่ะ?"
ทศ - "เฮออออ ไม่ครับขอบคุณนะครับ เพียงแต่วันนี้เราคงต้องเลิกงานและกลับกันเร็วหน่อยนะครับ" ชายหนุ่มบอก
พิมมาลา - "ค่ะบอส" หญิงสาวยิ้มออกมาและเธอก็รีบเดินออกไปจากห้อง

ภายในห้อง ชายหนุ่มกำลังนั่งยิ้มออกมาพร้อมกับนึกในใจว่า 'นึกว่าจะเป็นยัยเบะซะอีกที่ไหนได้กลับทำงานเก่งจริงๆแถมยังสวยน่ารักอีก ต่างหาก'

เวลา 14:40 น.
    หญิงสาวลงมาที่รถของเธอพร้อมกับชายหนุ่มท่ามกลางสายตาที่มองมาอย่างสงสัยของ เหล่าพนักงานที่ได้เห็น
เมื่อเดินมาถึงหญิงสาวก็รีบเอาของที่วางอยู่ที่เบาะ ข้างที่นั่งคนขับออกทันทีที่ชายหนุ่มที่เดินตามมารออยู่แล้ว
พิมมาลา - "รถของพิมรกหน่อยนะค่ะ บอสคงไม่ว่าอะไรพิมนะ?" หญิงสาวรีบออกตัวเมื่อชายหนุ่มลงมานั่งและมองสภาพภายในรถอย่างงงๆ
ทศ - "ครับไม่เป็นไรครับ"
ทศ - "เออ คราวหลังเวลาเลิกงานแล้วพิมไม่ต้องเรียกผมว่าบอสหรอกครับเรียกผมว่า 'ทศ' ก็พอ" ชายหนุ่มบอก
พิมมาลา - "ค่ะคุณทศ"

     แต่แล้วในขณะที่รถกำลังเลี้ยวออกจากช่องทางออกของอาคารจอดรถนั้นรถส่งของก็ สวนออกมาจากด้านที่จอดอีกทางอย่างกะทันหัน
หญิงสาวจึงต้องรีบเหยียบเบรกอย่าง แรงทันที ผลก็คือสิ่งของที่เธอวางสุมๆกันเอาไว้ที่เบะหลังมันได้เทออกมาทีเบะ หน้าจนเกือบหมด
พิมมาลา - "อุย!!! ขอโทษค่ะบอสขอโทษ" หญิงสาวรีบพูดอย่างลนรานพร้อมๆกับหยิบของที่ปิดหน้าตาของทศเอาไว้
ทศ - "ไม่เป็นไรครับไม่เป็นไร" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับหยิบผ้าชิ้นเล็กๆ 2 ชิ้นที่ปิดตาของตัวเองออกมา
พิมมาลา - "อุย!!!" พิมรีบไปคว้าผ้า 2 ชิ้นนั้นซุกทันทีที่เธอเหลือบไปเห็นเข้า

ชายหนุ่มเองก็พูดไม่ออกเพราะว่าผ้า 2 ชิ้นนั้นก็คือชุดชั้นในสีฟ้าเข้มที่มีลายลูกไม้สีขาวของหญิงสาวนั่นเอง
พิมมาลา - "ขอโทษค่ะพอดีพิมพึ่งไปซื้อมาเมื่อกลางวันนี้นะค่ะ" หญิงสาวพูดอุบอิบด้วยความอายจนใบหน้าแดงระเรือ
แล้วเธอจึงเอาไปเก็บในถุงของห้างดังในย่านนั้นพร้อมทั้งของอื่นๆ
    ชายหนุ่มจึงหันไปช่วยหญิงสาวอีกแรงแต่เพราะความที่ทั้ง 2 หันไปเก็บของพร้อมกับจมูกโด่งของฝ่ายชายจึงสัมผัสกับแก้มเนียนที่หอมกลิ่น อ่อนๆของหญิงสาวเข้า
พิมมาลา - "อุย!!!"หญิงสาวอุทานออกมาพร้อมทั้งรีบหันหน้าที่แดงขึ้นกว่าเดิมกลับทันที
ทศ - "เออ ขอโทษครับพิม"
พิมมาลา - "ไม่เป็นไรค่ะบอส"
ทศ - "ผมบอกแล้วไงครับให้เรืยกผมว่าทศ"
พิมมาลา - "ค่ะคุณทศ" หญิงสาวพูดอุบอิบพร้อมทั้งหันไปขับรถออกจาบริเวณนั้น

พิมมาลา - "คุณทศค่ะเดียวพิมขอจอดทำธุระข้างหน้าแปบนะค่ะ"
ทศ - "ครับไม่เป็นไร"
     เมื่อถึงจุดจอดพิมก็รีบก้าวลงจากรถทันทีโดยมีสายตาของทศคอยมองอย่างสงสัยว่า หญิงสาวจะไปทำอะไร
แต่ภาพที่เขาเห็นนั้นก็คือหญิงสาวเข้าไปซื้อทองม้วนที่ยายแก่คนหนึ่งนำมาขาย 3 ถุง
โดยที่เธอยื่นธนบัตรสีแดงให้ยายคนขายนั้นไปแต่ไม่ยอมรับเงินทอนจากยายคน นั้นแล้วจึงรีบเดินกลับมายังรถ

ทศ - "ชอบทองม้วนหรือครับ?" ทศเอ่ยถามออกไป
พิมมาลา - "ก็อร่อยดีนะค่ะยายแกทำอร่อย ไม่เชื่อลองดูได้นะค่ะ?" พิมเอ่ยพร้อมทั้งยื่นถุงทองม้วนที่เธอแกะหนังยางออกแล้วมาให้ชายหนุ่ม
ทศ - "อืมอร่อยครับอร่อยดีจัง ผมไม่เคยกินทองม้วนอร่อยๆอย่างนี้นานแล้ว" ทศกล่าวออกมา
พิมมาลา - "ค่ะพิมก็ว่างั้นเห็นยายแกขายตั้งแต่บ่าย ไม่รู้ว่าลูกหลานทำไมปล่อยให้แกมานั่งขายอย่างนี้ บางวันนะค่ะพิมเห็นแกเอาหลานมาเลี้ยงด้วยน่าสงสารแกจังเลยนะค่ะ"
ทศ - "หรือครับผมพึ่งรู้นะเนี่ย" ชายหนุ่มพูดออกมาและเริ่มมองหญิงสาวจากด้านข้างด้วยสายตาที่แสดงถึงความประทับใจมากยิ่งขึ้น

ชั่วโมงต่อมาเมื่อทั้งคู่ถึงคอนโดฯแล้ว
ทศ - "ขอบคุณพิมมากนะครับ"
พิมมาลา - "ไม่เป็นไรค่ะคุณทศเดียววันจันทร์พิมขอใบเบิกค่าน้ำมันกับค่าสึกหรอของรถ ด้วยนะค่ะ" พิมเอ่ยทีเล่นทีจริงพร้องทั้งยิ้มที่ทำให้หัวใจของทศกระตุกออกมา
ทศ - "ได้ครับ ผมจะเซ็นให้เป็นพิเศษเลย"
พิมมาลา - "อุย พิมล้อเล่นนะค่ะ อิอิ"
    ชายหนุ่มจึงหัวเราะพร้อมๆกับหญิงสาวแล้วทั้งคู่จึงช่วยกันขนถุงและข้าว ของออกจากด้านหลังของรถ
และช่วยกันถือของขึ้นไปที่ห้องพักของหญิงสาวท่ามกลาง สายตาที่มองมาอย่างสนใจของพนักงานและผู้ที่เดินไปมาในชั้นลอปบี้ของคอนโดฯ
     ชั้น 14 ซึ่งชั้นนี้ถูกแบ่งออกเป็น 3 ห้อง ซึ่ง 1 ในนั้นจะเป็นห้องพิเศษที่มีลิฟต์เฉพาะตัวอยู่จึงไม่จำเป็นต้องใช้ลิฟต์รวม กับห้องอื่นๆ
เมื่อมาถึงลิฟต์ที่จะนำไปยังห้อง 1403 พิมจึงเปิดกระเป๋าหิ้วหยิบเอา Key Card มาปลดล็อกและเดินเข้าไป
ชายหนุ่มจึงเดินตามเธอเข้าไปเมื่อมาถึงห้องแล้วเขา จึงวางถุงของหญิงสาวลงบนโต๊ะข้างประตูลิฟต์ของห้อง

พิมมาลา - "ทานกาแฟก่อนนะค่ะคุณทศ เดียวพิมชงให้แปบเดียว"
ทศ - "ครับขอบคุณ" ชายหนุ่มตอบก่อนที่เขาจะลงนั่งที่โซฟาและเริ่มมองไปรอบๆห้อง
ทศ - "จัดห้องสวยดีนะครับ"
พิมมาลา - "ค่ะขอบคุณ" หญิงสาวเอ่ยออกมาและยิ้มให้กับบอสของเธอ
พิมมาลา - "นี่ค่ะคุณทศ" พิมเอาแก้วกาแฟที่เธอชงเสร็จมาวางไว้ที่หน้าของชายหนุ่มก่อนที่เธอจะเดินไปเปิดเครื่องเล่นสเตริโอ

    ทศหยิบกาแฟขึ้นมาจิบและยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงวันแรกที่ได้กินกาแฟจากฝีมือของพิมเป็นแก้วแรก
พิมมาลา - "ยิ้มอะไรค่ะคุณทศ?" พิมถามทันทีที่ได้เห็น
ทศ - "นึกถึงแก้วแรกที่คุณชงให้ผมนะครับ"
พิมมาลา - "แหมก็ตอนนั้นพิมไม่รู้นิค่ะว่าคุณทศชอบกาแฟแบบไหนเห็นพี่นีเค้าว่า Black Coffee พิมก็นึกว่าคุณกินไม่ใส่อะไรเลยพิมก็เลยเอาไปให้คุณอย่างนั้นนี่ค่ะ"
ทศ - "ครับ แต่ตอนนี้ชงอร่อยแล้วครับ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับยิ้มออกมาก่อนที่เขาจะดื่มต่อจนหมด

    หลังจากที่กาแฟหมดแล้วทศจึงจะนำถ้วยไปล้างแต่เพราะว่าพิมไม่ต้องการที่จะให้ เจ้านายของตัวเองล้างถ้วยชามอะไรให้เธอจึงเข้าไปแย่งและพูดออกมาว่า
พิมมาลา - "ไม่ต้องค่ะคุณทศเดียวพิมล้างเอง" พิมรีบพูดพร้อมๆกับเอื้อมมือไปแย่งถ้วย กาแฟจากมือของชายหนุ่มแต่ด้วยอุบัติเหตุแก้วจึงตกลงมาแตก เพล้งงงง
ทศ - "ขอโทษนะครับ" ชายหนุ่มเอ่ยอย่างสำนึกผิดและจะก้มลงไปเก็บ
พิมมาลา - "ไม่เป็นไรค่ะ" พิมรีบบอกและรีบก้มลงเก็บก่อนฝ่ายชาย

      ซึ่งในจังหวะนี้เองทศก็ได้เห็นสิ่งที่ซ่อนตัวอยู่ในเสื้อเชิ้ตของหญิงสาวซึ่ง ถูกห่อหุ้มด้วยยกทรงลูกไม้สีขาวตัวเล็ก
ขณะที่กำลังเก็บพิมก็เหลือบไปเห็นที่เป้ากางเกงของเจ้านายสุดหล่อของเธอมัน เริ่มที่จะตุงขึ้นมา
เธอจึงรีบมองไปที่ใบหน้าของเขาจึงได้เห็นว่าเขามองลงมา ที่เธอด้วยสายตาที่ตกตะลึง
ด้วยความสงสัยเธอจึงมองตามลงมาจึงได้เห็นคอเสื้อเชิดตัววีของเธอมันโป่งออก มาจนเป็นช่องทำให้เห็นสิ่งที่อยู่ข้างใน

พิมมาลา - "อุย!!!" หญิงสาวรีบยกมือขึ้นปิดช่องนั้นทันที

เมื่อได้เห็นอาการของลูกน้องสาวแล้วทศจึงได้สติและรีบพูดออกมาว่า
ทศ - "ขอโทษครับพิม ผมขอโทษ เอ่อจะเป็นไรไหมครับถ้าผมจะชวนคุณไปงานวันเกิดของคุณพ่อผมคืนนี้"
พิมมาลา - "หะหา!!!อะไรนะค่ะ?"
ทศ - "แบบว่าพอดีรุ่นน้องของคุณพ่อผมท่านอยากเห็นหน้าเลขาคนเก่งของผมนะครับ ท่านก็เลยให้ผมมาชวนคุณไปงานวันเกิดของคุณพ่อผมนะครับ"
พิมมาลา - "เออ ได้ค่ะแล้วพิมต้องไปกี่โมงค่ะ"
ทศ - "เดียวทุ่มนึงผมมารับครับ"
พิมมาลา - "ค่ะ!!!แต่ตอนนี้มันจะ 4 โมงแล้วนี่นะค่ะ"
ทศ - "ครับ เรื่องเสื้อผ้าไม่ต้องห่วงครับพอดีท่านเอาเสื้อผ้ากับเครื่องประดับมาให้ผมเตรียมไว้ให้คุณแล้ว"

    แล้วชายหนุ่มก็รีบออกไปจากห้องของเธอก่อนที่จะกลับมาอีกครั้งพร้อมทั้งกล่องใบใหญ่ใบหนึ่ง
"นี่ครับชุดกับเครื่องประดับแล้วก็รองเท้าด้วยหวังว่าคุณจะไปนะครับผมขอร้อง"
พิมมาลา - "คะค่ะ แล้วเดียวเราเจอกันตอนทุ่มนึงที่ลอปบี้ชั้นล่างนะค่ะ"
ทศ -  "ครับขอบคุณ"
===============================

ตอน2มาไวกว่าที่คิดเลย   อืมไวนะครับ8เดือนละ ความรักกำลังเริ่มก่อตัวให้เห็นแล้ว อย่างนี้ หลังจากไปงานวันเกิดพ่อ ของทศ แล้วขากลับ จะชวนกันไปต่อที่ไหนดีน๊า.......

ชอบๆๆคิขุ โนะเนะ น่ารัก กระหนุงกระหนิงแบบนี้ มาต่อไวๆนะครับ ขอบคุณครับ

ชอบครับผมเรื่อยๆแบบนี้ผ่อนคลายไปอีกแบบ

เรื่องทำท่าจะฟินเชีบวครับ แต่ก่อนจบเห็นพระเอกเตรียมข้าวของให้อย่างนี้เริ่มกังวลว่าจะมากไปป่าว และจริงๆมีอะไรซ่อนอยู่รึเปล่า ดูบอสแกเจ้าเล่ห์ไม่น้อย รอฟินต่อคราวหน้าละกัน ขอบคุณ​ครับ​

เป็นแผนของทศหรือเปล่าที่ชวนไปงานเลี้ยง

สานสัมพันธ์กันได้รวดเร็วเลย

่ผ่อนคลายมากเลย
เสมือนเราเป้นตัวละคนจริง

ดูใจน้องพิมเรามา 8 เดือนแล้ว เริ่มชอบเค้าแล้วซิคุณทศ ยิ่งเห็นสัดส่วนชวนติดตาม จะอดใจไหวหรือครับ คุณทศ

[i_robot]

พระเอกมีแผน

คุณทศดูหื่นมิใช่น้อยๆเลยนะครับ สงสารน้องพิม

แบบนี้ก็ได้หรืครับ มัดมือชกเลยนี่ครับ