สนุกจนตอนสุดท้าย

จบแบบมีความสุขของครอบครัว

พี่ต้นหนักแน่นดีมากๆเลย

จบแบบ แฮปปี้ คับ ยินดีด้วย

สามีดีอย่างนี้ ถ้าเมจะกลับไปอีก ก็ไม่รู้จะว่าอะไรแล้ว

ดีแล้วที่เลือกต้น

ดีแล้วที่เลือกตัน

 

เมได้วิชาจากนพหลายอย่าง

การแก้แค้นที่เจ็บแสบ

ตอนจบแล้วครับ ขอบคุณที่ติดตามตลอด 16 ตอนที่ผ่านมา ขอบคุณทุกคอมเมนท์ ทั้งที่ติและที่ชม สำหรับตอนนี้ไม่ซ่อนเนื้อหานะครับ ซ่อนเฉพาะรูปภาพ อยากให้ทุกท่านอ่านให้จบแล้วค่อยคอมเมนท์ (ถ้าเป็นไปได้นะครับ) ส่วนผลงานเรื่องใหม่ๆ ทั้งจัดชู้ให้เมียรัก และ เสน่หาพี่สะใภ้ ติดตามได้ที่ และ      ในเวบนี้จะทยอยเอามาลง จนกว่าจะพบกันใหม่ครับผม

กามฝึกหัด  ตอนที่ 16  ล้างใจ (ตอนจบ)

           2 ปีผ่านไป หลังไปเรียนต่อที่อเมริกา วันนี้ได้เวลาที่ต้นและเมจะเดินทางกลับ พ่อแม่ของต้นไปรอรับดอกเตอร์หนุ่มที่สนามบิน แม้ก่อนหน้านี้จะไม่ชอบลูกสะใภ้เท่าไหร่ แต่เมื่อครั้งที่ได้ไปเยี่ยมหลานตอนคลอดที่อเมริกา พ่อแม่ต้นก็มีท่าทีเปลี่ยนไป ทั้งคู่ยอมรับในตัวลูกสะใภ้ และคอยวันที่หลานชายตัวน้อยจะกลับมาอยู่เมืองไทย




           ไม่นานทั้งสามชีวิตก็ปรากฏตัว ต้นดูภูมิฐานขึ้น เมก็ดูดีขึ้น เมจูงมือเด็กน้อยมาหาปู่ย่าที่ร้านอาหารในสนามบิน
           "คิดถึงจังเลย มาลูกมา" คุณย่าเรียกหลานวัยขวบกว่าที่กำลังหัดเดินเตาะแตะให้มาหา เด็กน้อยก็รู้จักฝากตัว โผเข้าหาคุณย่าโดยไม่ต้องบอก
           "น่ารักจริงๆเลย" คุณย่าจูบหลานซ้ายขวา ส่งยิ้มให้ต้นและเม ก่อนส่งเด็กน้อยให้ปู่ชื่นชม
           "เหนื่อยมั้ยลูกเม ตาหนูซนมั้ย" แม่ต้นถาม แววตาเอ็นดูลูกสะใภ้ออกหน้า
           "ไม่เหนื่อยค่ะ ขอบคุณนะคะคุณแม่" เมตอบรับใบหน้ายิ้มแย้ม
           "แหม...ถามแต่ลูกสาว ไม่ถามลูกชายบ้างเลย" ต้นตัดพ้อ จนแม่ต้นต้องหัวเราะ
           "เอาล่ะๆ กลับบ้านเรากันเถอะ เดินทางมาเหนื่อยๆ อ๋อ บ้านเตรียมพร้อมแล้ววันนี้เข้าอยู่ได้เลยนะ" พ่อต้นบอก

           พ่อแม่ต้นซื้อบ้านติดกับบ้านของตนเองเพื่อให้ต้นกับเมและหลานได้มาอยู่ใกล้ๆ ทั้งสองลงทุนปรับปรุง ทุบรั้วทิ้งให้เป็นบริเวณเดียวกันเพื่อจะได้เดินไปหากันได้ง่าย ปู่ย่าเห่อหลานมาก เพราะหลานชายคนนี้หน้าตาถอดแบบมาจากต้นไม่มีผิด

           หลังเข้าพักในบ้านที่ดูใหญ่โต มีคนรับใช้คอยดูแล เมก็เดินสำรวจทั่วบ้าน ก่อนจะไปนั่งเล่นที่ศาลาในสวน แล้วเมก็นึกย้อนถึงเหตุการณ์ตอนจะไปอเมริกา เมไม่ยอมกลับบ้าน ทำให้ต้นต้องกลับไปขนของโดยที่เมไม่ได้ไปด้วย แม้อยากรู้ความเคลื่อนไหวของนพแต่เมก็ไม่กล้าถาม จนกระทั่งบินไปอยู่อเมริกาได้ 2 เดือน เมก็รู้ว่าตนเองตั้งท้อง ตอนนั้นเองต้นก็ตัดสินใจเล่าเรื่องบางอย่างที่ทำให้เมต้องปวดใจ
           "เม พี่มีเรื่องหนึ่งที่อยากจะเปิดใจพูด พี่ไม่อยากเก็บมันไว้อีกแล้ว ถ้าช้ากว่านี้เมอาจโทษพี่ที่ปิดบัง" ต้นเริ่ม เมตกใจ ภาวนาขออย่าให้เป็นเรื่องนั้น
           "แต่ก่อนที่พี่จะเล่า พี่ขอบอกก่อนว่า พี่รักน้องเมไม่ว่าหลังจากที่พี่เล่าแล้วน้องเมจะรู้สึกยังไง พี่ก็จะรักน้องเมไม่เสื่อมคลาย" ต้นพูดต่อ
           "และที่สำคัญ พี่ก็จะรักลูกของเราด้วย" ต้นพูดจนเมใจสั่น สาวน้อยคาดเดาเรื่องราวล่วงหน้า
           "วันนั้นที่พี่ไปขนของที่บ้าน พี่นึกสงสัยว่าทำไมเมไม่ยอมไป แต่พี่ก็ไม่อยากเซ้าซี้ถาม เพราะเรากำลังไปด้วยกันได้ดี แล้วก็วันนั้นแหละ ที่นพเข้ามาคุยกับพี่ เค้าถามถึงเมแล้วตัดสินใจเล่าเรื่องเมให้พี่ฟัง ตอนแรกพี่ไม่เชื่อ พี่โกรธ กำหมัดอยากจะต่อยหน้านพที่มาดูถูกเม แต่พอเค้าส่งรูปที่เค้าไปเที่ยวกับเมให้พี่ดู พี่ก็แทบช๊อค ตอนนั้นพี่รู้สึกผิดหวัง เศร้าใจ พี่รู้สึกโกรธมาก แต่พยายามสะกดใจ หลังจากนั้นเค้าก็เล่าให้ฟังตั้งแต่เริ่มต้นความสัมพันธ์และส่งหลักฐานให้พี่ดู พี่ฟังด้วยความปวดร้าวที่เห็นรูปเมมีไรกับเค้า แต่พี่ก็ระงับความเสียใจนั้นไว้ แล้วเค้าก็สารภาพว่าเค้าวางแผนกับบีตั้งแต่ต้น จนถึงเหตุการณ์ที่เมรู้ความจริง" เล่าถึงตรงนี้น้ำตาเมก็ไหลพราก นั่งก้มหน้ารับความผิด
           "เค้าบอกว่าที่เล่าเพราะอยากให้พี่รับรู้ เค้าบอกพี่ว่า ถ้าพี่รับไม่ได้กับพฤติกรรมของเม อยากจะเลิกกับเม ก็ขอให้บอกเค้า เค้าบอกว่าเค้ายินดีจะดูแล เค้ารักเมมาก คาดหวังที่จะแต่งงานด้วย เค้าเล่าถึงบ้านพักริมทะเล นึกถึงอนาคตที่คิดฝันไว้ มันก็ยิ่งทำให้พี่ปวดใจ แต่พี่ก็พยายามระงับความโกรธอีกครั้ง" นพอธิบายต่อ เมนั่งฟังแต่สะอื้นตลอดเวลา
           "พี่นั่งคิดระหว่างกลับไปหาเม พี่ไม่รู้ว่าพี่ควรทำยังไง แต่พี่ก็ย้อนนึกถึงน้ำตาของเมคืนนั้น คืนที่พี่กลับจากงานรับรางวัล พี่นึกถึงความสุขที่ได้รับตั้งแต่เริ่มรู้จักกัน นึกถึงวันที่พี่พาเมมาจากบ้าน หลังจากที่ป้าเมเสีย พามาหางานทำ พามาอยู่ด้วย จนได้แต่งงานกัน พี่ยอมรับว่าพี่ก็มีส่วนผิด ที่ไม่ค่อยได้แสดงความรักให้เมเห็น ไม่ค่อยได้เอาใจใส่ ไม่เคยดูแล แต่เมื่อถามใจตัวเอง พี่ก็มีคำตอบ พี่รักเม รักมากจนไม่อาจเปลี่ยนใจจากเมได้ พอกลับไปหาเมที่รีสอร์ท พี่ก็เลยทำตัวเป็นปกติ ไม่อยากให้เมรู้ว่าพี่รู้แล้ว พี่อยากให้เมมาอเมริกากับพี่โดยไม่ต้องมีอะไรมากวนใจ หลังจากนั้น เมื่อพี่ไปขนของอีกวัน พี่ก็เลยตัดสินใจบอกนพ พี่บอกว่า พี่ไม่สน ที่ผ่านมาจะเป็นยังไงก็ช่าง แต่นับจากวันนี้เป็นต้นไป พี่จะรักและดูแลเมตลอดชีวิต" หลังพูดจบเมก็ปล่อยโฮออกมา เมนั่งร้องไห้ไม่กล้าเข้าไปกอดต้น เมละอายใจจนไม่กล้าสู้หน้า ความผิดมันเกาะกุมจิตใจสลัดยังไงก็ไม่หลุด แต่ตอนนั้นเป็นต้นที่เข้ามากอดพร้อมกับปลอบประโลม เมยังร้องไห้ พร่ำพูดถึงความชั่วร้ายของตัวเอง แต่ต้นก็ปลอบใจไม่ถือโทษ
           "เราจะมองไปข้างหน้านะเม เราจะไม่มองย้อนกลับไปอีกแล้ว" ต้นบอก

           หลังจากวันนั้น ต้นและเมก็ไม่พูดถึงเรื่องนั้นอีก เมยังมีเรื่องเครียดในใจไม่แน่ใจว่าลูกในท้องเป็นลูกใคร ต้นก็คงคิดเช่นกันแต่ต่างก็ไม่พูดเรื่องนั้น ต้นดูแลประคบประหงมเมอย่างดี จนกระทั่งลูกคลอดออกมา เด็กน้อยเพศชายค่อยๆโตขึ้นโดยถอดเค้าหน้ามาจากต้นไม่มีผิด คำอ้อนวอนของเมเป็นผล ถึงตอนนั้นทั้งคู่ก็มั่นใจว่านี่เป็นลูกของต้นแน่นอน

           "คิดอะไรอยู่เหรอเม" ต้นเดินเข้ามาทัก
           "คิดไรเรื่อยเปื่อยนะค่ะ" เมพูด
           "ว่าแต่บ้านหลังใหญ่มากเลยนะคะ อยู่กันแค่สามคนเอง" เมหันไปมองบ้าน
           "ไม่เป็นไรครับ มีคนรับใช้ เมไม่เหนื่อยหรอก" ต้นบอก
           "จริงๆ อยู่บ้านพ่อแม่ก็ได้นี่ค่ะ" เมบอก
           "เค้าคงกลัวเราไม่เป็นส่วนตัวมั้ง หรือไม่งั้นก็คงเพราะอยากเอาใจลูกสะใภ้คนนี้" ต้นนั่งใกล้โอบกอดเมียรัก
           "เอ่อ...แล้วลูกละคะ" เมถาม
           "อ๋อ ย่าอุ้มไม่วางเลยล่ะตอนนี้ ฮ่าๆๆ" ต้นบอก ทั้งคู่หัวเราะให้กัน
           "คืนนี้แม่คงพาลูกไปนอนด้วยแน่เลย" ต้นหลิ่วตา
           "แหม..พี่ต้น รู้นะคะคิดไรอยู่" เมแซว
           "ก็...นานแล้วนี่ที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน 2 ต่อ 2" ต้นบอก ตั้งแต่มีลูกโอกาสมี sex ก็น้อยลง
           "งั้นคืนนี้เมียจะจัดเต็มให้นะคะที่รัก ดีมั้ย" เมยั่วยวน เอามือบีบแก้มต้น
           "เมื่อไหร่จะถึงกลางคืนเนี่ย" ต้นอยากเร่งเวลา

           ตลอดสองปีที่ผ่านมา ทั้งสองเปิดเผยกับเรื่อง sex กันมากขึ้น ลีลาและรสสวาทถูกปรุงแต่ง ประสบการณ์ที่ทั้งสองได้รับถูกนำมาใช้เพิ่มรสชาติให้กับการร่วมรัก

           คืนแรกของบ้านหลังใหม่ เป็นคืนแรกในรอบหลายเดือนที่มีโอกาสร่วมรักกันแบบไม่ต้องเก็บเสียง ที่ผ่านมาต้องรอให้ลูกหลับ แต่คืนนี้ไม่มีอะไรมาเป็นอุปสรรคแล้ว

           "ผัวจ๋า โอ้ยยยย เสียววว เมียใจจะขาดแล้วน๊า" เมคราง
           "ผัวก็เสียว เสียวมาก" ต้นบอก
           "ค...คืนนี้ขอสามรอบนะ" ต้นพูดเสียงสั่น
           "ด....เดี๋ยวก็สองรอบจอด อูยยย แบบคราวก่อน" เมตอบกลับ
           "ค..คืนนี้ ไม่พลาดแน่ อูยยย เมียจ๋า จะถึงแล้วนะ" ต้นบอก
           "ย...อย่าเพิ่งสิคะ เมียเพิ่งถึงรอบเดียวเองน๊า ห..ให้เมียถึงก่อน โอ้ยยย" เมคราง
           "ได้...ได้ อืมมม" ต้นอดกลั้นรอเมียรักถึงก่อน เมพลิกตัวกลับขึ้นควบต้นด้านบน
 




          "เมียจะถึงแล้วน๊า ใกล้แล้ว โอ้ยยยย" เมครางกระเด้าสวนแรงต้น
          "ถึงเลยเมียจ๋า ถ...ถึงเลย"  ต้นครางออกแรงสวนกลับ
          "โอ้ยยย ถ...ถึง...ถึงแล้วววว อ้าสสสส" เมกระตุกถึงจุดสุดยอดไปก่อน
          "คอยผัวด้วย คอยด้วย อ้าสสสส" ต้นออกแรงอีกสองสามครั้งก็กระตุกถึงจุดสุดยอดตามไปด้วย

          หลังเสร็จกิจรอบสอง ต้นนอนกอดเมียรักอยู่บนเตียง
          "พี่ต้น วันนี้เมไม่คุมแล้วนะคะ เมอยากมีลูกอีกคน" เมบอก
          "อืมมม...ได้จ๊ะ พี่ก็อยากมีอีกคน แต่คราวนี้พี่อยากได้ลูกสาว" ต้นบอก
          "อันนี้ก็แล้วแต่ความสามารถพี่ต้นค่ะ อิอิ แต่เมก็อยากได้ลูกสาวนะ" เมบอก
          "จัดไป งั้นคราวนี้แหละพี่จะส่งลูกสาวเข้าท่องเม โอมเพี้ยง" ต้นบอก
          "ไหวเหรอคะ" เมถามเอื้อมมือไปบีบขยำท่อนเอ็น ไม่นานมันก็ค่อยๆพองตัวขึ้น
          "พี่ไม่ตอบนะ มันตอบให้แล้ว" ต้นบอกแล้วพลิกตัวกอดรัด ปากเริ่มแลกลิ้น แล้วเกมส์รอบที่สามของต้นก็เริ่มขึ้น....


          1 เดือนผ่านไปหลังกลับจากอเมริกา วันหนึ่งขณะนั่งคุยกัน ต้นก็ตัดสินใจเล่าเรื่องหนึ่งให้เมฟัง
          "เมื่อสองสามวันที่แล้ว เอ่อ...คุณนพโทรหาพี่" ต้นเริ่ม ทำเอาเมต้องหันกลับมามอง เมไม่ได้ยินชื่อนี้นานมากแล้ว
          "เค้าโทรมาทำไมค่ะ" เมถาม แต่ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้น
          "เค้าถามว่าเรากลับมาหรือยัง พี่ก็บอกว่าเรากลับมาแล้ว" ต้นพูดแต่เมนิ่งเงียบ
          "เค้าบอกว่าเค้าอยากมีโอกาสได้ขอโทษเม เค้าติดต่อเมไม่ได้ เค้ากำลังจะย้ายไปอยู่เมืองนอกไม่กี่วันนี้ พี่บอกว่าพี่จะบอกเมให้ แต่พี่ไม่รับปากว่าเมจะว่ายังไง" ต้นบอก
          "เมลืมเค้าไปแล้วค่ะ เมไม่อยากรับคำขอโทษ" เมบอก หน้าตาเฉยเมย ความเจ็บมันยังฝังใจอยู่
          "แต่ท่าทางเค้าน่าสงสารนะ ฟังจากน้ำเสียงแล้ว เค้าคงรู้สึกผิดมาก เพราะเค้าเคยบอกพี่ว่าสิ่งเดียวที่เค้าไม่เคยโกหกคือ เอ่อ...เค้ารักเม" ต้นลำบากใจที่จะพูด แต่ก็ต้องพูด เมนิ่งเงียบครู่ใหญ่
          "พี่ต้นคิดยังไงคะ" เมถามกลับ แต่ต้นไม่กล้าพูดต่อ
          "พี่ต้นอยากให้เมรับคำขอโทษเหรอคะ" เมถามคาดคั้น จนต้นต้องตอบ
          "เอ่อ...ไม่รู้สิ เอาเป็นว่าพี่ให้น้องเมตัดสินใจเองแล้วกัน" ต้นบอก
          "งั้นเมยอมรับคำขอโทษก็ได้ค่ะ พี่ต้นจดเบอร์เค้ามานะคะ ว่างๆแล้วเมจะโทรหา" เมบอก

          ประสบการณ์ที่ได้รับทำให้เมเข้มแข็ง เมกล้าคิดกล้าตัดสินใจจนต้นเองก็อดทึ่งไม่ได้ เมไม่ใช่สาวน้อยไร้เดียงสาอีกแล้ว

          วันต่อมา เมก็ตัดสินใจโทรหานพ
          "น้องเม...ดีใจมากเลย น้องเมเป็นไงบ้าง เอ่อ....พี่อยากขอโทษ กับทุกสิ่ง..เอ่อ ทุกสิ่งที่ทำไม่ดีกับน้องเม พี่...พี่...พี่มันเลวมาก ทำสิ่งชั่วร้ายกับคนที่รัก พี่ขอโทษ พี่.." นพร่ายยาวจนเมต้องตัดบท
          "อโหสิให้ไปแล้วนี่คะ จำได้มั้ย" เมพูดแทรกขึ้นมาเสียงแข็ง
          "จำได้...จำได้ครับ แต่ พี่....พี่อยากเจอน้องเม อยากขอโทษต่อหน้าสักครั้งนะครับ อาทิตย์หน้าพี่คงไม่อยู่เมืองไทยแล้ว" นพอ้อนวอน
          "พี่นพยังกล้าสู้หน้าเมเหรอคะ ทำกับเมขนาดนั้น" เมพูดแข็งกร้าวทำเอานพเงียบไม่กล้าพูดต่อ
          "เอาล่ะ ถ้าตัดความชั่วออก เหลือแค่ความดีที่เคยมีบ้าง นัดมาค่ะอยากให้เมไปเจอที่ไหน" เมทิ้งท้าย

          แม้จะรู้สึกไม่ดีกับคำพูดเม แต่นพก็ดีใจที่จะได้เจอ รีบนัดหมายวัน เวลาและสถานที่



          วันนัด เมแต่งตัวสวย เซ็กซี่ เดินเข้ามาในร้านอาหารที่นัดกับนพไว้ ก่อนหันซ้ายหันขวาจนเจอโต๊ะที่นพนั่ง ชายหนุ่มรีบเดินมารับ
          "น้องเม สวยขึ้นนะครับ" นพเอ่ยเป็นคำแรก
          "ขอบคุณค่ะ" เมตอบเรียบเฉย ก่อนเดินตามนพไปนั่งที่โต๊ะ นพแอบมองเรือนร่างของเม ขาอ่อนกลมกลึง เนินอกขาวนวลในชุดเปลือยไหล่ สองปีกว่าแล้วที่จากกัน แต่นพยังคงคิดถึงช่วงเวลาที่มีความสุขด้วยกัน เมสั่งเครื่องดื่มก่อนจะฟังนพขอโทษ
          "น้องเม พี่คิดถึงน้องเมมากนะครับ ตลอดสองปีที่ผ่านมาพี่ทรมานใจมาก พี่ทำผิดต่อน้องเม พี่อยากขอโทษ ทั้งหมดที่พี่ทำเพราะพี่รักน้องเมนะครับ รักมาก" นพบอก เมนั่งฟังสีหน้าเรียบเฉย
          "พี่ยอมรับว่าตอนแรกพี่หวังเพียงได้มีอะไรกับน้องเม พี่ยอมรับว่าพี่ชั่วที่ใช้แผนสกปรก แต่เมื่อได้อยู่ด้วยกัน พี่ก็รู้ว่าน้องเมคือคนที่พี่จะใช้ชีวิตร่วมด้วย พี่อยากแต่งงานกับน้องเม ตลอดชีวิตพี่ไม่มีครอบครัวที่สมบูรณ์เลย พี่จึงอยากชดเชยความบกพร่องในชีวิต ด้วยการสร้างครอบครัวที่อบอุ่นกับน้องเม พี่อยากดูแลน้องเมตลอดชีวิต" นพพูดน้ำตาซึม

          ถ้าเป็นเมื่อก่อนเมคงเชื่อ และเคลิบเคลิ้มไปกับคำพูดเหล่านี้ แต่ตอนนี้คงไม่ใช่
          "เมรู้ค่ะ ว่าเรื่องหลังพี่นพพูดจริง แต่เมรับไม่ได้ที่พี่นพโกหก พี่นพเห็นเมเป็นของเล่น ร่วมมือกับผู้หญิงคนนั้น แบบนั้นมันไม่ใช่สิ่งที่คนรักทำให้กันค่ะ มันเป็นการทำลายมากกว่า ทำลายทั้งกาย ทั้งใจ" เมพูดเย็นชา ไม่มีอาการเสียใจ
          "พี่รู้ พี่ผิด พี่ขอโทษ ยกโทษให้พี่นะครับ" นพพูดต่อ
          "สองปีที่ผ่านมาพี่ไม่มีใครเลยจริงๆ พี่เฝ้าแต่ทรมานใจเพราะคิดถึงน้องเม พี่จมอยู่กับความผิดหวัง จมอยู่กับความทุกข์ แต่พี่ก็สมควรได้รับมัน เพียงแต่ถ้าน้องเมยกโทษให้ พี่คงจะลดความทรมานใจลงได้บ้าง นะครับน้องเม" นพพยายามอ้อนวอน
          "ก็ได้ค่ะ จะได้ไม่ติดค้างกันไปชาติหน้า เมยกโทษให้ อย่าได้มีเวรกรรมต่อกันอีกเลย" เหมือนจะยกโทษ แต่คำพูดดูเหน็บแนม แต่นพก็รับไว้
          "ขอบคุณครับที่ยกโทษให้พี่" นพบอก
          "ผู้หญิงคนนั้นละคะ ไปไหนแล้ว" เมถามถึงบี
          "เค้าอยู่กับสามีครับ ตอนนี้พี่ก็เลยตัวคนเดียว ใจพี่ไม่อาจมีใครมาแทนที่น้องเมได้อีกแล้ว" นพทำหน้าน่าสงสารพยายามให้เมเชื่อ
          "บ้านหลังนั้นละค่ะ" เมถามต่อ
          "บ้านหลังนั้นพี่ก็ขาย ส่วนบ้านริมทะเลพี่ก็ให้เค้าริบเงินจองครับ" นพบอก
          "แล้วตอนนี้พี่อยู่ไหน" เมไม่อยากถามแต่ไม่รู้จะพูดอะไร
          "ก็อยู่คอนโดครับ ดูแลง่ายหน่อย อีกอย่างพี่จะไปอยู่ต่างประเทศแล้ว พี่จะไปลงทุนทำธุรกิจที่นั่น" นพบอก
          "ดีแล้วค่ะ ขอให้ประสบความสำเร็จนะคะ เอ่อ..เสร็จธุระแล้วใช่มั้ยคะ งั้นเมกลับนะ" เมพูดจบทำท่าจะลุกขึ้นแต่นพห้ามไว้
          "เดี๋ยวก่อนสิครับน้องเม คือ..พี่พูดตรงๆนะครับ วันนี้พี่อยากอยู่กับน้องเมนานๆ ไหนๆก็ครั้งสุดท้ายที่จะได้เจอกันแล้ว เอ่อพี่...น้องเมอย่าโกรธนะครับ คือ พี่...พี่อยากคุยกับน้องเมอีก อยากชวนน้องเมไปทานอาหาร หรือไปดูหนังฟังเพลงก็ได้ ดีมั้ยครับ อีกไม่กี่วันพี่ก็ไปแล้ว อย่าเพิ่งกลับเลยนะครับ ให้โอกาสพี่อีกครั้ง" นพพยายามชักจูง แกล้งพูดให้ดูน่าสงสาร
          "แค่นั้นเองเหรอคะ" เมพูด แล้วสบตานพตรงๆ เล่นเอานพแปลกใจ แต่ก็รู้สึกตื่นเต้น คาดหวังให้ไปถึงเรื่องนั้น
          "มากกว่านั้นได้เหรอครับ" นพพูด จ้องตากลับ เริ่มมั่นใจขึ้นว่าเมอาจคิดถึงรสสวาทเก่าๆ
          "ลองว่ามาดูสิคะ" เมพูดยั่วยวน
          "ก็...ก็อยากรื้อฟื้นความหลังอีกสักครั้ง" นพพูดตรงเป้า เมยิ้มแล้วส่ายหัวน้อยๆ
          "ความหลัง....เฮ้อ...พี่นพ ไม่พ้นเรื่องแบบนี้จริงๆนะคะ" เมพูดเหมือนจะเบื่อหน่าย แต่กลับทำท่าทางยั่วยวน สาวน้อยยกขาไขว่ห้างช้าๆ ยั่วสายตานพที่จ้องมองลึกไปในกางเกงขาสั้น นพรู้ว่าเมตั้งใจยั่วยวน
          "ก็พี่รักน้องเมนี่ครับ รักมาก นะครับ ครั้งสุดท้ายจริงๆ หลังจากนี้พี่จะไม่วุ่นวายกับน้องเมอีก" นพอ้อน เริ่มมั่นใจว่าสาวน้อยเล่นด้วย
          "อืมมม...ที่ไหนดีคะ" เมโน้มตัวโชว์ร่องอก กระซิบถามยั่วยวน นพใจเต้น ท่อนเอ็นเริ่มแข็งตัว
          "ที่คอนโดพี่ก็ได้ครับ ดีมั้ย" นพใจเต้น สมหวังตามที่คิด สาวน้อยคงยังไม่ลืมรสสวาทที่เคยปรนเปรอให้
          "คอนโดเหรอ ไม่เอาค่ะ ไม่ได้บรรยากาศ ไปรีสอร์ทได้มั้ยคะ รีสอร์ทริมทะเล หรือที่สระว่ายน้ำ เอ๊ะ...หรือในรถดี หรือที่น้ำตกดี" เมพูดทำเอานพเอ็นแข็ง นึกถึงช่วงเวลาแห่งการเริงกาม
          "ท...ที่ไหนก็ได้ครับ ที่ไหนก็ได้ที่มีน้องเม" นพบอก
          "ปากหวานเหมือนเดิมนะคะ" เมเอ่ยชม ตอนนี้นพอยากจะเข้าไปกอดจูบให้หนำใจ
          "งั้นไปกันเถอะครับ พี่อยากรื้อฟื้นความหลังเต็มทีแล้ว" นพบอก เรียกพนักงานเช็คบิล
          "อ้าว แล้วที่จะไปกินข้าว ดูหนัง ฟังเพลงล่ะค่ะ" เมถาม
          "รื้อฟื้นความหลังเสร็จแล้วค่อยไปนะครับ" นพสรุป
          "ก็ได้ค่ะ งั้นแป๊บนึงนะคะ" เมบอก แล้วก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพูดทั้งที่ไม่ได้โทร
          "พี่ต้นคุยเสร็จแล้วค่ะ เค้าขอโทษเมแล้ว และเมก็อโหสิกรรมให้ แต่เค้าคงยังไม่สำนึก จากนี้เมไม่มีอะไรติดค้างกับเค้าแล้ว เดี๋ยวเราไปฉลองกันนะคะ" เมพูดก่อนเก็บโทรศัพท์ นพได้ยินถึงกับทำหน้าเหวอ เมลุกขึ้นยืนก่อนพูดสั่งสอน
          "เอาล่ะพี่นพ ที่จริงเมอยากจะลืม แต่จำไว้นะคะเมไม่เคยลืมเรื่องพี่นพ ไม่เคยลืมว่าพี่ทำอะไรกับเมไว้บ้าง แต่ถึงเมจะไม่ลืมก็ไม่ใช่ว่าตอนนี้เมจะเจ็บช้ำกับมันนะคะ เมช้ำมาเกินพอแล้ว เมถือว่ามันเป็นบทเรียนที่มีค่าค่ะ ทุกวันนี้เมมีความสุขกับคนที่เมรักและเค้าก็รักเม เค้าไม่เคยหลอกเม ไม่เคยทำให้เมผิดหวัง เมจะไม่โง่ซ้ำสองให้พี่นพหรือใครก็ตามหลอกอีกแล้ว ขอให้โชคดีกับชีวิตข้างหน้านะคะ ลาก่อนค่ะ" เมหันหลังทิ้งความผิดหวังให้กับนพ ก่อนเดินออกจากร้านไปขึ้นรถที่ต้นจอดคอยอยู่
          "เรียบร้อยค่ะพี่ต้น" เมบอก
          "ดีนะที่พี่มาด้วย ไม่งั้นเค้าอาจรังแกเมก็ได้" ต้นบอก
          "ไม่หรอกค่ะ เมรู้ว่า เอ่อ...อย่าโกรธนะคะ เมรู้ว่าเค้ารักเม เค้าไม่กล้าทำร้ายเมหรอก" เมบอก ต้นนิ่งเงียบเหมือนจะน้อยใจ
          "แต่เมรักพี่ต้นคนเดียว และพี่ต้นก็รักเมคนเดียวด้วยใช่มั้ยค่ะ" เมส่งยิ้มอ่อนหวาน
          "ใช่จ๊ะ พี่รักน้องเมคนเดียว" ต้นตอบรับ หันมายิ้มให้เมเช่นกัน
          "แล้วเป็นไงบ้าง" ต้นถาม
          "พี่ต้นได้ยินทางโทรศัพท์แล้วนี่คะ" เมบอก
          "ใช่...ได้ยินแล้ว แต่พี่หมายถึงสภาพเค้าตอนนี้" ต้นถามต่อ
          "ก็ปกติค่ะ อาจจะผอมลง" เมตอบ
          "ตอนคุยกับพี่เค้าเหมือนจะสำนึกผิดนะ" ต้นนึกย้อน
          "เมว่าเค้ายังไม่สำนึกหรอกค่ะ เค้ายังแทะโลม แอบมอง แล้วก็พูดแบบที่พี่ต้นได้ยินตอนเปิดโฟนนั่นแหละค่ะ" เมบอก
          "ก็เมเล่นพูดแบบนั้น แถมยังแต่งตัวเซ็กซี่ เป็นใครก็ต้องคิด" ต้นพูดยิ้มๆ
          "แค่อยากแกล้งเค้าค่ะ ให้เค้าทรมานบ้าง แต่ไม่สาสมกับที่เค้าทำกับเมหรอก" เมบอก
          "รู้มั้ย พี่หึงนะเนี่ย แต่งตัวแบบนี้มาคุยกับเอ่อ...." ต้นไม่อยากพูดต่อ
          "คู่ขาเก่าใช่มั้ยค่ะ" เมพูดตรง แถมทำหน้ายั่วยวนอีก คำตอบเมทำเอาต้นไปไม่เป็น
          "ได้ดูแค่ตาค่ะ คงไม่ได้ดูถึงข้างใน คนที่จะได้ดูถึงข้างใน ก็มีแค่คู่ขาคนนี้คนเดียว" เมบอกแล้วเอามือบีบที่หน้าขาต้น ท่าทางเมทำเอาต้นใจเต้น
          "พูดซะพี่เสียวเลย อยากกลับบ้านแล้ว" ต้นบอกหันมายิ้มให้กัน ก่อนเมจะพูดส่งท้าย
          "จริงๆ เมก็ไม่ได้ติดใจอะไรแล้วล่ะค่ะ นึกแล้วก็ต้องขอบคุณเค้าด้วยซ้ำ ไม่งั้นชีวิตคู่ของเราคงจะจืดชืดไปตลอดชีวิต" เมพูด ซึ่งต้นก็เห็นด้วย ตอนนี้ชีวิตคู่ของทั้งสองเต็มไปด้วยรสสวาทดีๆ ที่ยิ่งเพิ่มขึ้นทุกวันๆ 

          คืนนั้นปู่ย่ามารับหลานไปนอนด้วย เปิดโอกาสให้ผัวเมียได้เริงรัก หลังอาบน้ำเสร็จต้นก็ต้องตะลึงกับการยั่วยวนของเมียรักที่อยู่ในชุดนอนสุดเซ็กซี่ เสื้อถูกเลิกขึ้นจนเห็นกางเกงในสีขาวสะอาดตา ทำท่าเอนกายบนที่นอน หันก้นยั่วยวน




          "เจอของดีเข้าแล้ว" ต้นพูดหยอก
          "เจอแล้วทำไงคะ" เมยั่ว
          "ทำอย่างนี้ไง" ต้นกระโดดขึ้นเตียงซุกไซร้ใบหน้าลงบนขาอ่อนและแก้มก้นขาว ก่อนจูบไต่ขึ้นมาถึงไหล่เปลือยเปล่า
          "นึกถึงเมื่อก่อนนะ พี่นี่แย่มากไม่รู้จักเอาใจเมีย" ต้นบอก แต่ยังจูบไซร้ต่อเนื่อง
          "ไม่เป็นไรค่ะ เมื่อก่อนอาจจะไม่เก่ง แต่ตอนนี้เก่งแล้วนี่คะ" เมหันกลับมาจูบปาก
          "เพราะได้ครูดีไง ฝึกหัดจนชำนาญ" ต้นบอกเปลี่ยนมาซุกไซร้หน้าอก
          "หมายถึงบีเหรอคะ" เมแกล้งเอาเรื่องซีเรียสมาพูดเล่น แต่ต้นรู้ว่าเมียรักแกล้งพูดยั่ว
          "ก็คงงั้นแหละ เมเองก็เก่งเพราะนพไม่ใช่เหรอ" ต้นพูดสวนกลับ เปลี่ยนจากซุกไซร้เป็นโลมเลียหน้าอก
          "แน๊ะ ต่อปากต่อคำนะคะ อิอิ" เมพูดขำๆ ก่อนกลับมาโฟกัสที่เรื่องเสียวต่อ
          "อูยยย เสียววว พี่ต้นเก่งมาก เมียทั้งรักทั้งหลงเลยรู้มั้ยคะ" เมยั่วยวน
          "พี่ก็ทั้งรักทั้งหลงเมียเหมือนกัน โดยเฉพาะตรงนี้" ต้นยั่วตอบ ดูดนมเสียงดัง
          "เบาๆสิคะ นมเมียช้ำหมด" เมห้ามแบบยิ้มๆ
          "ก็ไม่ค่อยได้ดูดนี่ ลูกแย่งตลอด" ต้นบอก จนเมหลุดหัวเราะ
          "พี่ต้นอ่ะ อิอิ แย่งลูกเหรอคะ เปลี่ยนไปตรงโน้นสิ ตรงโน้นลูกไม่ดูด" เมพูดขบขัน แต่แฝงความสยิว
          "ตรงไหนเหรอ ตรงนี้ หรือตรงนี้" ต้นจูบหน้าท้องก่อนลูบไล้แก้มก้น
     "พี่ต้นอ่ะ แกล้งเม รู้อยู่แล้ว เดี๋ยวไม่ให้ดูดซะเลย" เมพูดยั่ว
          "ขอโทษ พี่รู้แล้วแหละ ตรงนี้ใช่มั้ย" พูดจบ ต้นก็ก้มลงหาร่องเสียว

          ต้นจับเมนอนหงาย เมถ่างขาออกให้ต้นฝังจมูกและปากลงไป
          "หอมจัง อร่อยด้วย" ต้นบอกพลางดูดเลีย
          "อูยยย พี่ต้น ต...ตรงนี้ชอบมั้ย" เมถาม
          "ชอบ ชอบที่สุดเลย" ต้นพูดก่อนก้มลงดูดเลียต่อ เมพลิกตัวขึ้นด้านบนแล้วสลับหัวท้ายทำท่า 69 ทั้งคู่ปรนเปรอรสสวาทให้กันด้วยปากและลิ้น น้ำลายผสมน้ำเงี่ยนปนเปกันไป แต่ทั้งคู่ก็ดูดเลียไม่รังเกียจและไม่รู้เบื่อ
          "อื้อออ อ้าสสส" เสียงครางลอดไรฟันออกมา ไม่นานก็เป็นเมที่ถึงจุดสุดยอดไปก่อน แต่เมก็ยังดูดให้ต้นต่อเนื่อง จนต้นเสร็จสมคาปากเมียสาว
          "โอ้ววว สุดยอดเลยเมียจ๋า อ้าสสส ให้ผัวพักแป๊บนะเดี๋ยวค่อยต่อ" ต้นบอก

          ไม่นานหลังจากกอดจูบลูบคลำ ท่อนเอ็นต้นก็ผงาดอีกครั้ง คราวนี้ต้นจัดเมต่อด้วยท่าเบสิค
           "โอ้ยยย ผัวจ๋า เมียเสียว อ้ายยยย" เมครางทำหน้าเหยเกเมื่อต้นกระเด้าเร่งจังหวะ
           "ใจจะขาดแล้วน๊า ทำไมเสียวอย่างนี้" เมบอก เอาขากอดรัดต้นแน่น ต้นจ้องมองใบหน้าแสนสวยก่อนประกบปากแลกลิ้นด้วยความรักใคร่
           "รักพี่ต้น โอ้ยยย รักที่สุดเลย" เมบอก
           "โอ้ยยย ไม่ไหว จ...จะถึงแล้วววว" เมครางยาวถึงจุดสุดยอดอีกแล้ว เมสุขใจกับลีลาผัวรักคนนี้ คนที่สนองความต้องการเมได้ทั้งกายและใจ
           "ผัวยังไม่ถึงเลยนะเมียจ๋า ช่วยหน่อย" ต้นร้องขอ เมส่งยิ่มยั่วยวน
           "ผัวอยากได้ท่าไหนคะ เดี๋ยวเมียจัดให้" เมถาม
           "เมียขึ้นให้หน่อยสิ...ผัวชอบมองเวลาเมียอยู่ข้างบน" ต้นบอก เมทำตามพลิกตัวขึ้นคร่อม จับท่อนเอ็นใส่ร่องเสียวแล้วเริ่มโยกคลึง



           "อ้าสส สุดๆเลยเมียจ๋า เก่งที่สุดเลย" ต้นคราง จ้องมองเมียรักที่ยั่วยวนเหลือเกิน ท่อนเอ็นเข้าออกร่องเสียว มองเห็นผลุบโผล่ ต้นชำเลืองมองด้วยความสยิว
 
           เมโยกพลางจ้องตาต้น ทั้งคู่จ้องตากันด้วยความเสน่หา
           "ช...ชอบมั้ยที่รัก อูยยย" เมถามเสียงสั่น
           "ชอบ ชอบมาก เมียจ๋า" ต้นบอก
           "ม....เมียเก่งมั้ย อูยยย เก่งมั้ย" เมถามต่อ
           "ก....เก่ง เก่งมาก รักเมียที่สุดเลย โอ้ววว" ต้นตอบ

           เมโยกจากเบาเป็นหนัก เมใกล้จะถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง จึงเร่งจังหวะโยกไม่หยุด ต้นเอามือบี้หน้าอก ก่อนเริ่มเกร็ง สวรรค์กำลังลอยลงมาตรงหน้า ต้นหลับตาเอนตัว แข้งขาอ่อนแรงเหลือแค่ท่อนเอ็นที่ยังแข็งอยู่ แต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหว
           "เมียจ๋า ผ...ผัวไม่ไหวแล้ว โอ้ยยยย" ต้นกระตุกส่งน้ำกามเข้าร่องเสียวหลายระลอก พร้อมกันนั้นเมก็ถึงสวรรค์ตามผัวรักไปติดๆ
           "โอ้ยยย ม...เมียก็ถึงแล้ว อ้าสสสส" เมตัวเกร็งกระตุกเช่นกัน ทั้งคู่โยกใส่กันอีกสองสามครั้ง ก็ล้มตัวลงมานอนกอดก่าย

           แน่นอนนี่แค่เริ่มต้นของคืนนี้ เกมส์สวาทยังคงดำเนินต่อไป กามฝึกหัดที่สาวน้อยได้รับจนชำนาญ ถูกถ่ายผ่านไปสู่สามีที่ไม่ประสา ให้กลายเป็นคู่ขาที่ช่ำชอง ตอนนี้ทั้งคู่ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้อีกแล้ว.........
.
.
จบบริบูรณ์ 

แฮปปี้ซะงั้น

ไล่อ่านจบหมด สนุกทุกตอน

ต้องยอมรับพระเอกเราเลยที่ยกโทษให้ขอบคุณครับ

สร้างความเข้าใจกันแล้ว อยู่อย่างมีความสุข