โอ้.....มายก๊อด พระเจ้าจอร์ช ไรท์ จัดให้แบบยาวๆ เต็มอิ่ม อ่านไม่มีสะดุด. ความเสียว สุข ไต่ระดับขึ้นไป อย่างช้าๆ ยิ่งตอนที่  น้องแป้ง ยอมเข้าม่านรูด ยิ่งทำให้ รู้เลย ว่า เดี๋ยว มีเลือดซึมแน่ๆ ป๊าด ลีลาเจ้าเป้ง นี่ต้องยอมรับเลย ว่าได้ครูดี สอนมา ค่อยๆละเมียด ชิมความสาวสด ของน้องแป้ง ได้ จนเล่นเอา ผมนี่นั่ง อิตฉาเลย ว่าทำไม ตอนรักในวัยเรียน จองเรา ทำไม ไม่กล้าทำแบยนี้นะ       
  ว่าแต่ นี่ถ้าไม่มีคลิปหลุด ออกมา ความรักของทั้งสอง คง สานต่ออีก จนจบ ชั้นเรียน แหละ. เสียดายแทน จริงๆเนาะ. น่าจะเป็นฝีมือเจ้านัท แหละ ที่ทำให้เกิดเรื่อง เฮ้อ......แล้วนี่ตกลว ไม่มีแิบไปเจอกัน นอกรอบแล้วเหรอครับ.....คงคิดถึงกันแย่เลย อะเนาะ  

สักวันหนึ่งคงได้กลับมาเจอกันนะ สงสารเลย

[สถาพร]

เศร้าแทนเป้งเลย หวนนึกถึงสมัยเรียนเลย

จบเศร้า นี่แหละนา เป้งเอ้ย ยังไงก็เคยกินของดีละว่ะ

อ่านแล้วคิดถึงตอน ม.ปลาย เลย เพื่อน ๆ หลายคนก็เป็นแบบนี้อยู่กันเป็นคู่ ๆ แต่พอเรียนจบก็แยกย้ายกันไป บ้างคู่ก็คบกันต่อ จนแต่งงานมีครอบครัว มีลูกกันไป

เผื่อจะเรียนจบ ทำงาน อย่างต้องผ่าน(หอย)อีกเยอะครับ 

ยังคงติดตามผลงานของท่านน่ะครับ..โดยเฉพาะสามก๊ก
ขอบคุณมากครับที่นำผลงานดีๆมาแบ่งปัน

ความสุขสั้นจริงๆ อยู่ได้ไม่ถึงปี เรื่องน่าจะมีต่อว่าพระเอกเป้งไปต่อยัง มีโอกาสเจอแป้งอีกไหม ครูก็เหมือนกับย้ายแล้วหายไปเลย

 ::Ahoo::แต่งได้สนุกมากเลยครับ เป็นเรื่องเป็นราวดี

อ่านแล้วอยากเข้าไปกระทืบไอนัทเลย

เศร้าจังต้องจบแบบนี้

นอกจากเนื้อเรื่องที่น่าติดตามแล้ว

ภาพประกอบ สวยงามสุด ๆ เลยครับ 

[saturn]

รักแรก ทั้งหวานทั้งเศร้า  สงสารน้องแป้ง

จบลงแบบเศร้าๆ แต่มันก็เหมือนเรื่องจริงในสังคมปัจจุบันเลย เด็กสมัยนี้เรียนไม่จบเพราะความเสียวสยิวเยอะแยะ ปล.ทำไมผมดูรูปน้องแป้งแล้วรู้สึกเหมือนคนในโฆษณา trivago เลย

ความสุข ความหอมหวานมันมักจะสั้นเสมอ เก็บเรื่องราวดีๆเหล่านั้นไว้ เวลาเหงา จะได้ยิ้มได้