ลุงพลจัดหนักจัดเต็ม 3 คน 6น

 

เกือบโดนจับได้แล้วไหมล่ะลุง

เริ่มสงสาร นาย กร แล้ว อกหักซ้ำๆ

มีเรื่องซีเรียสคั่นกลางด้วย แต่ลุงจัดอยู่อีกมุม เพลินเลย

ชอบครับ

ชักคิดถึงน้องพิมมี่

ขอบคุณครับ

ถ้าโดนจับได้นี่ตายแน่

ภาคนี้โดนครอบไหมนะ

พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาแล้ว สวัสดีปีใหม่ครับ ก็กลับมาแล้วสำหรับเกมรักตอนใหม่ หายไปนาน กลับมาแล้วนะครับตอนนี้ สำหรับตอนนี้ ผมจะเริ่มเฉลี่ยบทไปที่กลุ่มนางเอกภาคสองอย่าง น้องทราย น้องอีฟและน้องหมวยนะครับ

หลายคนที่สงสัยว่าลุงพลจะช่วยหมอพลอยยังไง ตอนนี้ผมทิ้งเบาะแสให้แล้วนะครับ กับตัวละครตัวใหม่ ไอ้ลอย ลอยศักดิ์ อดีตลูกน้องของท่านวิทยา พ่อของหมอพลอย ที่หักหลังเจ้านายเก่ามาเข้าพวกกับท่านภูชิต แล้วโดนท่านภูชิตหักหลังกลับ จนไม่มีที่ไปนั่นเอง ในอนาคตข้างหน้า พาร์ทซอยบ้านน้องทราย/ลุงพล จะมีอะไรบันเทิงให้ติดตามแน่นอน

.................................................................................

ความเดิมจากตอนที่แล้ว

พอดื่มน้ำที่หลั่งออกมาจากโยนีของโดนัทเสร็จ พละกำลังของลุงพลก็เรียกได้ว่าฟูลพาวเวอร์ ลุงพลลุกขึ้นยืนมองสามสาว หาอาสาสมัครอมควยขนาด 8 นิ้วที่ผงาดชี้หน้าโดนัทอยู่

นาถลดาเหมือนรู้งาน หรือร่านควยไม่ทราบ สาวน้อยจากปักษ์ใต้เข้าประชิดตัวลุงพลแล้วอ้าปากอมควยให้ผัวเฒ่าของเธอ ลุงพลยิ้มหวานชอบใจในความรักและความใส่ใจของนาถลดา มันใช้มือลูบผมสาวน้อยจากปักษ์ใต้ด้วยความเอ็นดู

"เดี๋ยวลุงส่งพี่โดนัทขึ้นสวรรค์เสร็จ ลุงขอเล่นตูดนาถนะจ๊ะ" ลุงพลยิ้มหวาน "ลุงไม่ได้เล่นตูดนาถมานานแล้ว วันนี้ขอลุงนะ"

"อือออออ...." นาถครางในลำคอ ควยตาเฒ่าหื่นยังคาปาก พอเจอลูกตื้อลูกอ้อนของลุงพลบ่อยๆ นาถลดาก็เริ่มใจอ่อน ยอมให้ลุงพลเล่นซนตรงหลังบ้านได้อีกครั้ง

"อูยยยย....สุดยอด....นาถเก่งจริงๆ" ลุงพลยืนบิดตัวเกร็ง ปล่อยให้นาถลดาอมควยไป พออมไปได้สักพัก มันก็ตกใจเมื่อได้ยินเสียงคนด้านนอกห้องพักภารโรง ที่เหมือนกำลังไขกุญแจเข้ามา

"ซวยแล้ว!!!" ลุงพลถอนควยออกจากปากนาถลดา "มีคนจะเข้ามาในนี้!!!"

"เราจะทำยังไงดีคะลุง!!" ใบเฟิร์นทำหน้าเลิกลั่ก "หนูยังไม่อยากหมดอนาคตนะ!!!"

"เงียบแล้วตั้งสติก่อนทุกคน!!" ลุงพลเหลือบมองซ้ายขวา ก็เห็นตู้ล็อคเกอร์ เลยสั่งให้สามสาวรีบหยิบเสื้อผ้าแล้วไปหลบในนั้น "เข้าไปหลบในนั้นก่อนเร็ว!!"

"ไอ้เก่งมันทำค้อนหายไปได้ยังไงวะ!!" เสียงเจ้าอเนก ภารโรงรุ่นน้องของชุมพลดังขึ้นมา ขณะกำลังเดินเข้ามาในห้องพักภารโรง พร้อมกันเพื่อนของมันอีกคนที่ชื่อไอ้ชิต

"กูไม่รู้ ไอ้ห่า ให้ยืมของแล้วไม่รักษาของ" ไอ้ชิต ภารโรงอีกคนตอบ "กูเลยต้องขอให้มึงมาเปิดห้องเก็บของเอาค้อนไปให้เจ้านายเนี่ย"

"เออๆ กูรู้แล้ว แป๊ปนะ" อเนกเปิดไฟในห้องพักภารโรง ทุกอย่างยังปกติ หนุ่มใหญ่หันไปมองหน้าประตูห้องเก็บของ ที่ลุงพล ใบเฟิร์น โดนัท และนาถลดากำลังซ่อนตัวอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า

นี่ถ้าเจ้าอเนกและไอ้ชิตเปิดเข้าไปละก็ มีหวัง เรื่องใหญ่ระดับประเทศแน่นอน!!!

ตัวอย่างบางส่วนของตอนนี้ครับ


อเนกและไอ้ชิต สองภารโรงรุ่นน้องของตาเฒ่าชุมพลไขประตูห้องพักภารโรงเข้ามาจนได้ หลังจากทั้งคู่ไขประตูเข้ามาในห้อง อเนกเดินไปเปิดสวิตซ์ไฟ ส่วนไอ้ชิตก็เดินไปที่ตู้เย็นเพื่อหาน้ำเย็นดื่มแก้กระหาย

"ไอ้ชิต!! ไอ้ชิต!! มึงรู้สึกเหมือนที่กูรู้สึกไหม?" อเนก ภารโรงหนุ่มใหญ่วัยกลางคนเอ่ยปากถามไอ้ชิตที่เป็นภารโรงรุ่นเดียวกัน

"มีอะไรวะไอ้เหนก?" ไอ้ชิตวางขวดน้ำกลับไปที่ตู้เย็น "มึงคิดไปเองหรือเปล่า?"

"ไม่รู้ซิ แต่กูรู้สึกเหมือนมีคนอยู่ในห้อง" อเนกตอบ พลางเดินตรงไปหน้าประตูห้องเก็บของ ที่ลุงพล และสามสาวใบเถา ใบเฟิร์น โดนัทและนาถลดาซ่อนตัวอยู่

"มึงก็คิดมากไป รีบไปเอาค้อนแล้วรีบไปเถอะ" ไอ้ชิตเดินตามอเนกไปที่หน้าประตูห้องเก็บของ

"ตายแล้วลุง เราจะทำยังไงกันดี!!!" โดนัทดูตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด ไม่ต่างจากใบเฟิร์นและนาถลดา "ขืนพวกนั้นเปิดประตูเข้ามาแล้วเจอพวกเราในสภาพนี้ พวกเราตายแน่!!!"

"ใจเย็นๆ ทุกคน ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ลุงรับผิดชอบเอง" ลุงพลตอบ

"ตลก!!! เลิกทำตัวเป็นสุภาพบุรุษเหอะลุง!!!" โดนัทขมวดคิ้ว "นี่ถ้าเพื่อนลุงเปิดประตูเข้ามาแล้วเห็นพวกเรา 4 คนแก้ผ้าอยู่ด้วยกันในห้องเก็บของแบบนี้ รู้ถึงไหนอายไปถึงนั้น ลุงไม่อาย แต่หนูอายนะ!!!"

"หนูยังไม่อยากหมดอนาคตนะลุง คิดซิ คิด มันต้องมีทางออกบ้างซิ!!!" ใบเฟิร์นเขย่าแขนลุงพลด้วยความร้อนใจ

"ลุงพล!!! หนูกลัว!!!!!" นาถลดาหลับตาปี๋เข้าไปกอดลุงพลยอดรัก "หนูกลัวอ่ะลุงพล!!! หนูกลัว!!!"

ในเมื่อหลบไม่ทันแล้ว ลุงพลตัดสินใจเอาวะเป็นไงเป็นกัน อย่างน้อยถ้าเกิดอะไรขึ้น มันจะรับผิดชอบสามสาวนักศึกษาพยาบาลเอง

##########################

"ตั้งสติแล้วรีบแต่งตัวเร็วๆ เข้านาถ!!!" เฟิร์นก้มลงไปหยิบชุดชั้นในของนาถลดาขึ้นมาแล้วยื่นให้เจ้าตัว "เอ้า!!! รีบแต่งตัว"


"ว่าไงจ๊ะนาถ? จะกลับห้องไปกับพี่ๆ ไหม?" ลุงพลยิ้มหวาน "ถ้านาถไม่อยากกลับ เดี๋ยวเรามาสนุกกันต่อ..."

"ลุงพล!!! ให้มันน้อยๆ หน่อยเหอะ!!!" โดนัททำเสียงดุใส่ "หื่นให้มันมีลิมิตหน่อยได้ป่ะ เกือบโดนจับได้ นี่ลุงยังไม่เข็ดอีกเหรอ?"

"นาถ!!! รีบแต่งตัวเร็วๆ เข้า!!!" ใบเฟิร์นเริ่มทำเสียงดุ "นี่เราเป็นอะไรมากป่ะนาถ? ห๊ะ!!"

"นาถ...เอ่อ...นาถ" สาวน้อยจากปักษ์ใต้เหลือบมองหน้าลุงพล "นาถ...ยัง...อยากอยู่กับลุงพลค่ะ"

"ห๊ะ!!!" ใบเฟิร์นและโดนัทอุทานพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย "นาถว่ายังไงนะ"

"คนดีของลุง แสนดีแบบนี้ลุงพลรักตายเลย" ลุงพลยิ้มหวานที่ได้ยินคำนี้จากนาถลดา ไอ้เฒ่าหื่นพลางดึงตัวสาวน้อยจากปักษ์ใต้มาหอมแก้มหอมกลางกระหม่อมฟอดใหญ่ กลิ่นแชมพูอ่อนๆ ช่างหอมติดจมูกตาเฒ่าหื่นยิ่งนัก "เฟิร์นกับโดนัทกลับไปก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวลุงกับนาถจะสนุกกันต่อ"

"นาถ พอได้แล้ว กลับห้อง!!" โดนัทพยายามดึงแขนนาถลดาออกมาจากอ้อมกอดของจอมปีศาจอย่างลุงพล

"ปล่อยหนูนะพี่โดนัท!!!" นาถลดาสะบัดมือของรุ่นพี่อย่างไม่ไยดี "หนูจะอยู่กับลุงพล หนูรักลุงพล ไม่ใช่รักพี่!!"



"นาถ!!!" เฟิร์นกับโดนัทเรียกชื่อรุ่นน้องพร้อมกัน "นี่นาถพูดอะไรเนี่ย!!!"

"ได้ยินแล้วใช่ไหมสองสาว ให้นาถเค้าอยู่กับลุงเถอะ" ลุงพลยิ้มอย่างภูมิใจ ที่ทำให้นาถลดาทั้งรักทั้งหลงมันจนโงหัวไม่ขึ้น "ให้พวกพี่ๆ เค้ากลับไป เดี๋ยวลุงจะทำให้นาถมีความสุขที่สุดเลยนะ"

"อือ..." นาถลดาพยักหน้า ยิ้มหวานด้วยใบหน้าแดงก่ำ "อย่าทำนาถเจ็บนะลุง..."


########################

ลุงพลเลียแคมสาวของนาถลดา พลางใช้มือแหวกแคมคู่ จนเผยให้เห็นคริตอริสที่กำลังขยายใหญ่ ลุงพลคนหื่นเลยทำการดูดเลียมันอย่างเอร็ดอร่อย จนนาถลดาบิดตัวเกร็ง

"นาถ!!! ลุงพล!!! ทำไมเป็นคนแบบนี้เนี่ย!!!" โดนัทขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ โดยลืมสังเกตทาทางของใบเฟิร์นที่เปลี่ยนไป "อ่าวเฟิร์น!!! แกทำบ้าอะไรของแกเนี่ย!!!"



ใบเฟิร์นที่ตอนแรกใส่ชุดชั้นใน และเตรียมแต่งชุดกลับห้อง กลับถอดชั้นในออกอีกครั้งจนเหลือเพียงชุดวันเกิด สาวน้อยจากเชียงใหม่เดินเข้าไปโอบกอดลุงพลจากด้านหลัง

"แหม...คิดถึงลุงละซิเฟิร์นจ๋า" ลุงพลยิ้มหวาน เมื่อเห็นเมียรักนักศึกษาพยาบาลเบอร์หนึ่งยอมสยบให้กับความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง

"อย่ารักนาถจนลืมเฟิร์นนะลุง..." ใบเฟิร์นออดอ้อนเสียงหวาน พลางเอื้อมมือลูบคลำหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียขนาด 8 นิ้วของลุงพล ตาเฒ่าหื่นยืนสั่นสะท้านด้วยความสยิว

"อูยยยย...เฟิร์นจ๋า" ลุงพลหลับตาปรือ เมื่อถูกมือของใบเฟิร์นกำลังลูบคลำหัวรบที่กำลงชี้โด่

"หลายวันที่ผ่านมา หนูเฝ้าถามตัวเองว่าตกลงแล้วหนูรู้สึกยังไงกับลุง" ใบเฟิร์นร่ายยาว "จนตอนนี้หนูมั่นใจแล้วว่า ไม่มีใครในโลกที่จะเติมเต็มความรู้สึกของหนูได้ เท่ากับลุงพล หนูอยากทำให้ลุงรู้ว่าทีหนูหายไปหลายวันน่ะ หนูโคตรคิดถึงลุงเลย แล้วก็...." ใบเฟิร์นยิ้มอย่างมีเลศนัยน์ "หนูมีของขวัญให้ลุงด้วย..."

สาวน้อยจากเชียงใหม่ พรมจูบแผ่นหลังที่หยาบกร้านของตาเฒ่า มือขวาก็บีบคลึงท่อนเอ็นและถุงนุ่มของตาเฒ่า ร่างบางค่อยๆ ย่อตัวลง พร้อมๆ กับรสสัมผัสจากปลายลิ้นของเด็กสาว ที่เลื่อนต่ำลงมาเรื่อยๆ จนเกือบถึงร่องตูดของตาเฒ่า

"เฟิร์น...นี่แกอย่าบอกนะว่า..." โดนัทถึงกับมองตาค้าง ไม่คิดว่าใบเฟิร์นจะใจกล้าถึงขนาดนี้ ส่วนนาถลดาก็เฝ้าดูลีลารักของใบเฟิร์นตาไม่กระพริบ

"อูยยยย...เฟิร์นจ๋า....." ลุงพลถึงกับเชิดหน้าขึ้น ใบเฟิร์นใช้มือซ้ายกดหลังให้ลุงพลโน้มตัวลง ก่อนใช้มือแหวกก้นตาเฒ่าหื่น แล้วทำการโลมเลียตรงรูทวารของตาเฒ่า เมื่อปลายลิ้นอ่อนละมุนของเนตรชนกสัมผัสกับรูก้นของตาเฒ่าหื่นเท่านั้นแหละ

"ชอบไหมคะลุง?" เฟิร์นเอ่ยปากถามลุงพลเสียงหวาน "เฟิร์นทำแบบนี้ลุงชอบไหม?"

"ชอบจ๊ะ...อูยยยย" เสียงลุงพลครางกระเส่า "ไปร่ำเรียนท่านี้มาจากไหนเนี่ย...."

"ก็ลุงนั่นแหละที่ทำให้เฟิร์นใจแตก" เฟิร์นทำเสียงงุงงิ้ง "ไอ้เฒ่าลามก ไอ้เฒ่าหัวงู ทำเด็กอย่างหนูใจแตก"

###########################

"นังทราย!!! ไปซื้อเหล้าให้แม่หน่อยซิ อย่ามัวแต่เล่นมือถือ เร็ว!!!" ตวงพร แม่ค้าร้านขายข้าวแกงนั่งกินเหล้ากับบรรดามนุษย์ป้าที่กำลังตั้งวงเล่นไพ่กันภายในบ้านของตัวเองอย่างเมามันส์ "เร็วๆ เข้า แม่มึงกำลังมือขึ้น!!!"

"กินแต่เหล้า เล่นแต่ไพ่ แล้วเมื่อไรจะรวย!!" น้องทราย สาวอาชีวะลุกขึ้นจากโซฟาอย่างหัวเสีย

"มึงหุบปากเลยนะนังทราย!!! นี่แม่มึงนะ ไม่ใช่เพื่อนเล่น!!!" ตวงพรยื่นแบงค์ห้าร้อยให้ลูกสาว "เอาเหล้ากลมนึง น้ำแข็งมาด้วย เงินทอนเหลือมึงอยากกินอะไรก็กิน แล้วรีบมาล่ะมึง!!"


"อืมมม!!!!!!" ทรายสะบัดก้นใส่แล้วเดินออกไปเหมือนไม่สบอารมณ์ น้องทรายไม่ชอบเลยที่เห็นแม่ของเธอเป็นแบบนี้ เวลาปกติก็ปากร้ายอยู่แล้ว แต่เมื่อเหล้าเข้าปากกับสวมวิญญาณนักพนัน ยิ่งทำให้คุณแม่ตวงพรร้ายกว่าเดิม

น้องทรายเปิดประตูบ้าน แล้วไขกุญแจรถมอเตอร์ไซค์เกียร์ออโต้ ก่อนสตาร์ทรถแล้วขับออกไปที่เซเว่นหน้าปากซอยเพื่อซื้อเหล้ากับน้ำแข็งให้แม่ของเธอ

###########################

ตัดมาที่เซเว่นหน้าซอยบ้านของน้องทราย มีชายฉกรรจ์วัย 30 ต้นๆ ในชุดเสื้อลายสก๊อตสีแดง กางเกงยีนส์และรองเท้าผ้าใบ กำลังยืนสูบบุหรี่หน้าร้านสะดวกซื้อย้อมใจ ก่อนโทรศัพท์หาบุคคลสำคัญคนหนึ่ง

"ฮาโหล ผมขอคุยกับท่านภูชิตหน่อยครับ" ชายฉกรรจ์คนนั้นเอ่ยปากกับปลายสาย "ผมชื่อไอ้ลอย ผมอยากคุยกับท่านภูชิต"

"ไอ้ลอยเหรอ? ลอยไหน? ลอยกระทงเหรอ?" เสียงปลายสายออกแนวกวนตีน

"เฮ้ย!!! ทำไมพูดหมาๆ แบบนี้วะ!!!" ไอ้ลอยเขวี้ยงบุหรี่ลงพื้นอย่างหัวเสีย "กูบอกว่าขอคุยกับท่านภูชิต ไม่ใช่มึง!!"

"แต่เจ้านายกูไม่มีอะไรคุยกับมึง แล้วก็ไม่ต้องโทรมาอีกนะ กูวางละ..."

"อ่าวไอ้สัส!!!" ไอ้ลอยสบถออกมา "ไอ้ห่า!!! นี่มึงคิดหักหลังกูเหรอ? ไอ้ภูชิต!!!"

ไอ้ลอย หรือลอยศักดิ์ เป็นลูกน้องคนสำคัญของวิทยา นักการเมืองผู้กว้างขวางในภาคตะวันออกพ่อของคุณหมอพลอยพรรณคนสวย ที่บังเอิญได้ไปทำงานกับวิทยา จนได้ดิบได้ดี ทว่าสันดานไอ้ลอยมันเลี้ยงไม่เชื่อง เพราะมันแอบไปลักลอบขนยาไอซ์ จนวิทยารู้ เลยสั่งให้นักเลงซ้อมมันเพื่อสังสอน แล้วก็สั่งกำชับมันว่าคราวหลังถ้ามันยังคิดขายยาจะฆ่าทิ้ง

ด้วยความแค้นของไอ้ลอย กอบกับมันมีเพื่อนที่เป็นคนของท่านภูชิต ที่อยากเอาใจนาย เลยชวนไอ้ลอยไปอยู่ด้วย ภูชิตพอรู้ว่าไอ้ลอยเป็นลูกน้องคนสำคัญของวิทยาก็สนใจ เลยสอบถามข้อมูลของวิทยาจากไอ้ลอย จนรู้ว่าแท้จริงแล้ว วิทยาไม่ใช่นักการเมืองมือใสสะอาดยึดมั่นในอุดมการณ์อะไร เพราะวิทยาเองก็แอบทำธุรกิจผิดกฎหมายอยากพวกขนไม้เถื่อน แล้วก็พวกล่าสัตว์สงวนอีกด้วย

ที่นี้เลยเข้าแก๊ป เพราะนายหัวภูชิตกำลังอยากได้ฐานอำนาจจากภาคตะวันออกของวิทยา เพื่อใช้ในเกมการเมืองระดับประเทศ ก็เลยเอาเรื่องนี้มาหาผลประโยชน์ เพราะท่านภูชิตเป็นนักการเมืองที่มีชื่อเสียงมากกว่าและอำนาจมากกว่าวิทยา จึงทำการเจรจากับวิทยาเพื่อสู่ขอลูกสาวอย่างหมอพลอยมาเป็นภรรยาให้กับลูกชายอย่างไอ้บอย แลกกับการช่วยเหลือและวิ่งเต้นคดีความให้

วิทยาไม่มีทางเลือก ก็เลยต้องยอมทำตาม ถึงแม้จะรู้ว่ามันจะเป็นสิ่งที่ทำร้ายจิตใจลูกสาวอย่างพลอยพรรณก็ตาม ส่วนไอ้ลอยเหรอ? พอแผนการทุกอย่างสำเร็จ ไอ้ลอยก็เลยถูกลอยแพ จะกลับไปหานายเก่าอย่างวิทยาก็ไม่ได้ ส่วนภูชิตที่อาสาเลี้ยงดูก็ดันผิดคำสัญญา

###########################

"แกว่าพี่อุ๊หลังๆ ทำตัวมีพิรุธมะ?" ยัยหมวย นักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่หนึ่ง ที่วันนี้นัดรูมเมทสาวเพื่อนซี้อย่างน้องอีฟมานั่งกินบะหมี่เกี้ยวหมูแดงหมูกรอบที่ซอยฝั่งตรงข้ามหอพักหญิงที่พัก เริ่มเปิดประเด็นหาเรื่องคุยกับเพื่อนสาวคนสนิทอย่างน้องอีฟ

"ชั้นก็คิดเหมือนแกอ่ะหมวย" อีฟตอบ "เออ ชั้นคุยกับนาถแล้วเว้ย ชั้นเองก็สงสัยนาถเหมือนกัน หลังๆ ชั้นว่านาถทำตัวน่าสงสัย ไม่ต่างจากพี่อุ๊เลย"

"สองคนนี้มีอะไรกันแน่ๆ" ยัยหมวยตอบ "ชั้นหมายถึงว่ามีต้องมีเรื่องขัดใจอะไรกันสักอย่างอ่ะ"

"ชั้นกำลังคิดว่า บางทีเรื่องทั้งหมด อาจเกี่ยวกับลุงพล..." สาวอีฟตอบ "วันก่อนชั้นคุยกับนาถ ก็ถามเรื่องลุงพล ชั้นว่าลุงคนนี้ชักไม่ธรรมดาแล้วอ่ะหมวย" สาวอีฟหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมา แล้วเปิดโฟลเดอร์ที่เก็บภาพถ่ายลุงพลที่ขับรถมอเตอร์ไซค์แล้วมีพี่อุ๊ซ้อนท้ายติดมาด้วย "เราเอาภาพนี้ไปให้ครูเบสท์ดูดีไหม?"

"ก็ดี..." หมวยพยักหน้า

"ชั้นรู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆ ไงไม่รู้อ่ะหมวย" สาวน้อยจากปราจีนบุรีสารภาพ "เมื่อคืนชั้นฝันร้ายอ่ะ ชั้นฝันเห็นงูยักษ์เลื้อยมากัดชั้น รู้สึกไม่ค่อยดีเลย"

"ว้าย ตายแล้วๆ" หมวยยิ้มเขิน "นี่แกกำลังจะพบเนื่อคู่ใช่ม้า ยัยอีฟ แหนะๆๆๆ ความรักกำลังจะเข้ามาแล้วซิ"

"บ้า!!! มันไม่ใช่ยังงั้น!!" ยัยอีฟยิ้มเขิน "ชั้นรู้สึกไม่ดีจริงๆ งูมันตัวใหญ่มาก ในฝันชั้นพยายามวิ่งหนีให้ตายยังไงก็หนีไม่พ้น โดนงูทั้งกัดทั้งรัด ชั้นนี้กลัวจริงๆ ว่ามันจะเป็นลางร้าย"


"แกก็อย่าคิดมากไปเลยอีฟ บางทีฝันร้ายอาจกลายเป็นดีก็ได้" ยัยหมวยยิ้ม พลางเหลือบมองภาพในสมาร์ทโฟนของอีฟ ที่มีรูปของลุงพลและยัยอุ๊ปรากฏอยู่ "ชั้นถามพี่อุ๊แล้ว พี่อุ๊บอกว่ามากับลุงพลจริงๆ ติดรถมา แต่ไม่มีอะไรเกินเลย ชั้นไม่ค่อยอยากเชื่อเลยอ่ะ ปกติคนอย่างพี่อุ๊เกลียดลุงพลจะตาย แล้วอยู่ดีๆ จะมาดีกันได้ยังไง ชั้นว่ามันไม่ใช่อ่ะ ไหนจะเรื่องของนาถด้วย"

"เหมือนกัน..." อีฟพยักหน้า "เมื่อวันก่อน รถพ่อกับแม่ชั้นเสีย ลุงพลแกมาช่วยซ่อมรถให้ แล้วก็เหมือนมาทำรุ่มร่ามใส่ชั้นด้วยหมวย"

"ยังไงเหรอ?" หมวยหรี่ตามองเพื่อนสาว

"เหมือนแกล้งมาแต๊ะอั๋ง จับมือชั้นอ่ะ" อีฟตอบพลางเอามือลูบหน้าผาก "ชั้นชักรู้สึกกลัวตาลุงนี่ขึ้นมาแล้วจริงๆ แล้วก็ตั้งแต่ที่ชั้นฝันเห็นงูยักษ์ ชั้นรู้สึกปวดหัวตั้งแต่เช้า ตอนนี้ก็ยังปวดอยู่ ชั้นว่าจะไปซื้อยามากินสักหน่อย"

"โอเค ชั้นว่ารีบกินแล้วเรารีบไปซื้อยาเหอะอีฟ" หมวยพยักหน้า ขณะที่พ่อค้ากำลังหยิบบะหมี่มาเสิร์ฟถึงโต๊ะของสองสาว

พอสองสาวกินบะหมี่เสร็จก็รีบจ่ายตังค์ แล้วอีฟกับหมวยก็รีบเดินข้ามฝากไปร้านขายยาของเภสัชหนุ่มกรวิทย์ที่ยังเปิดร้านอยู่

"สวัสดีค๊า..." สาวอีฟเปิดประตูร้านขายยาของเภสัชหนุ่มกรวิทย์ ที่กำลังง่วนอยู่กับการจัดยาเข้าชั้นวาง

"อ่าว หวัดดีครับอีฟ" พี่กรยิ้ม "มีอะไรให้พี่ช่วยหรือเปล่าครับ?"

"คืออีฟรู้สึกปวดหัวค่ะพี่กร" อีฟ อรัญญาตอบ "พอมียาแก้ปวดหัวไหมคะพี่?"

"ได้ๆ เดี๋ยวพี่ดูให้" เภสัชหนุ่มเลื่อนตู้กระจกชั้นเก็บยา "แค่ปวดหัว ไม่ได้มีไข้ ไม่ได้เป็นหวัดใช่ไหม?"

"ค่ะ..." อีฟพยักหน้า พลางใช้มือกุมขมับ "เป็นตั้งแต่เมื่อคืน"

"ไม่บอกพี่เค้าไปละว่าแกฝันร้าย" หมวยยิ้มหวาน "ฝันเห็นงูยักษ์เลื้อยมากัด สงสัยจะเจอเนื้อคู่"

"หมวย!!!" น้องอีฟขมวดคิ้วใส่เพื่อนรักที่แกล้งแซวเธอไม่รู้จักเวล่ำเวลา

"เหรอครับ..." กรวิทย์หันมายิ้ม "โอเค งั้นเดียวเอายาตัวนี้ไปกินนะ แล้วก็นอนหลับพักผ่อนให้มากๆ ทำใจให้สบาย บางทีเราอาจเครียดเกินไป จนเก็บเอาไปฝันได้"

"ค่ะ ขอบคุณมากนะคะพี่กร..." อรัญญาพนมมือไหว้

"เดี๋ยวๆ จะพนมมือไหว้พี่ทำไมเนี่ย?" กรวิทย์พนมมือไหว้ตอบ "ของซื้อของขาย พี่ไม่ได้ให้ฟรีสักหน่อย"

ยัยหมวยยืนยิ้มเหลือบมองเภสัชหนุ่มหน้าตี๋กับยัยอีฟเพื่อนสนิท เหมือนรู้สึกได้ว่าสองคนนี้แอบมีซัมติงบางอย่างที่เธอไม่รู้มาก่อน

"ขอโทษค่ะ..." อีฟยิ้มเขินเหมือนคนเสียอาการ "อีฟลืมตัว..."

"ไม่ต้องขอโทษหรอก พี่ต่างหากที่ต้องขอโทษ" พี่กรตอบ "จริงๆ ต้องเป็นพี่มากกว่า เมื่อวันก่อนพี่ขอโทษนะ ที่ช่วยอะไรพ่อกับแม่น้องไม่ได้เลย"

"อีฟบอกแล้วไงคะพี่กร อีฟดูที่เจตนา" อีฟค้าน

"เอ่อ...ขอโทษนะคะ" ยัยหมวยแทรกขึ้นมา "ทั้งคู่รู้จักกันเป็นการส่วนตัวเหรอคะ?"

"ก็...ไมเชิงอ่ะนะ" พี่กรยิ้ม "คือวันก่อนรถพ่อกับแม่น้องเค้าเสีย พี่เลยอาสาไปซ่อม แต่ซ่อมไม่ได้ จนลุงพลที่เป็นภารโรงมาช่วยซ่อมให้ ไม่งั้นพ่อกับแม่ของน้องอีฟคงต้องโทรเรียกช่าง"

"เอาจริงๆ ถ้าไม่ได้พี่ ครอบครัวหนูคงแย่ พี่ไม่ต้องซีเรียสหรือคิดมากหรอกค่ะ" อีฟยิ้มเขินๆ จนยัยหมวยสังเกตเห็น

"แหน่ะ...ความลับเยอะนะเราน่ะ" ยัยหมวยแซว พลางหรี่ตามองเภสัชหนุ่มอย่างเจ้าเล่ห์ "คิดอะไรกับเพื่อนหนูหรือเปล่าคะพี่..."

"พี่กร..." กรวิทย์ตอบ "พี่ชื่อกร...เอาเป็นว่าเดี๋ยวคิดตังค์เลยแล้วกันนะ..."

"โห...อะไรอ่ะ ตัดบทกันงี้เลย...." ยัยหมวยเหมือนผิดหวัง ที่พี่กรรีบตัดบท แต่ยังไม่วายแอบเหลือบเห็นรอยยิ้มที่มุมปากของชายหนุ่มที่กำลังคิดเงินค่ายาอยู่



ลิงค์เต็มอยู่ด้านล่าง อยากอ่านโปรดคอมเม้นท์

กำลังมันส์

 

  ตามมาอ่าน ขอบคุณครับ

ลุงจะโดนอุ้มมั้ย

3-2